Tractatus theologicus de gratia diuina, tam actuali, quam habituali. Authore fr. Petro a sancto Ioseph, Auscense, è congregatione Fuliensi

발행: 1625년

분량: 801페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

tione distinguatur. Caeterum quae acuersis istam assertionem solem obiici, nihil aliud probant, quam efficaciam gratiae in actu a se ipsam efficientiam aliquomodo a voluntatis cooperatione pendere,quod verissimum est,i sequenti ascr-tionc probandum. Sit igitur 6r. Tertia assertio ust caciagratiaepenitatiano modo ιspeiferar in ciuis a libero arbitario Explicatur ista assertio Efficacia gratie duobus modis considerari potest,uel in actu primo, vel in actu secundo. Priori modo spectata,ea nihil aliud est, quam vis efficiendi, quae non distinguitur ab ipso auxilio;& hac ratione efficacia gratiae non pendet a libero arbitrio,sed a Deo,ut praecedentiasscrtione ostensii est. Posteriori modo,efficacia gratiae sumitur pro ipsae L fcictia su in fluxu actuali gratiae in op'supernaturale, iubiacetiam consideratione cfficacia pendet a Deo: sicut enim influxus instrumenti in opus pendet ab agente principali, quod tali instrumento utitur ita influxus gratia in opus supernaturale,pendet a Deo, ut ab agente primario,quod per gratiam, ut per instrumentum quoddam suum operatur .Porro ucr

432쪽

haec actualis Nientia gratis,non tantum pendet a Deo sed etiam ab ipso libero arbitrio, ut a causa partiali, sine cuius opera tione gratia noet ageret deo non immeriato dicunus,gratiae essicaciam in actu et pedete etiam a libero arbitrio. Et in hoc sei su dumtaxat accipienda est praedicta asse ito,quae facile ea ratione probaturiquia in. fluxus gratiae in opus ernaturale, non

es quid distinctum ab so opere superna,

turali, sed est ipsum mei opus ut dependet. a gratia:est autem in potestate voluntatis, Ut opus supernaturale sit, vel non sit , quia illa cum auxilio diuino potest se determinare ad illud opus eliciendium, aut pro aris bitrio influxum suum suspendere,vi nona resalia concipi non potest, quomodo libertas intacta seruetur in his operibus gratiae. Cum ergo influxus actualis seu L. ficientia gratiae ab opere supernaturali nodistinguatur, hinc manifestum est , in f

cultate voluntatis sussicienter excitatae

positum esse,qubdialis influxus sit,uel nolit, ac proinde quod gratia in actu a. efficax sit, vel inessicax.63. Confirmatur, nam gratia& liberum arbitrium concurrunt simul,ut duae causa partiales,ad idem opus supernaturale pro-

433쪽

natura influat, ad quemlib fillius effectu, ut liquet ex iis quς hactenus dicta sunt;sed in eo posita est, quod causa prima virtute ad agendum causa secudae conserat, quod virtutem illam assidue conservet,quod si cunda nihil possit agere sine prima, cum

tamen prima ad agedum coopcrationem secunda non requirat , quod denique influxus causae prima sit uniuersalis,influxus vero secunda sit particularis. s. Quinta ratio Volimias humana cum sit faςulias naturalis , nullam habet

proportionem cum actibus supernaturalibusci quare etsi concedi posset a se determinare ad actus naturales , dici tamen non potest, quod ad actus ordinis supernaturalis seipsam determinet. Res Iondeo. Ex supernaturalitate actus col- igitur tantum voliuitatem non posse viribus propriis se determinare ad illum eia ficiendum quod nullus Catholicorum in dubium vertit inde tamen non colligitur, voluntatem per Vires a gratia acce pias, non posse ad illum sedeterminare: nam sicut voluntas secundum se spectata, Vt potentia quaedam naturalis, indiste rens, habet proportionem cum Rctu naturali de ad illum se determinare potest ;

434쪽

ita spectata in altiori quodam ordine, quatenus cilicet est eleuata per gratiam si peritaturalem , sic habet proportionem cum actu sit pernaturalis ordinis; cum sit perfecte libera , potest se determianare ad illu in Ciliciendum, adiuuante eodem gratia , aut pro arbitrio illum non ei licerC. 6. Sexta ratio Agentia creata nUR pro ducunt suas actiones, nisi a primo mouente, quod est corpus caeleste, moueanturilia cui tutem nings Iotus corporales. ad motum corporis coelestis reducunturi ita motus omnes, tam corporei quam paria

tuales reduci debenti primuim mouens simpliciter, quod est Deus ergo agentiaci cata moueri hon possimi nisi a Dem 1 caueantur, ac per consequens, VUluntas non

potest actum supernaturalean licere nia si Deus eam ad talem actum moueat, ecdeterminet Respondeo. Motus rerum corporalium in motum primi mobilis et sducuntur, non qu bd primu mobile crea rta omnia ad agcnduin impellat, inque motionem aliquam autqualitatem ad sinu gulas actiones dedas Imprirnat, hoc enim imaginarium cst; nam cti actiones rerum corporearum sint innumerae, eaeque inter

435쪽

383 DE GRATIA DIvINA, se valde diuersae, eodem tenapore pro ducantur, motiones illis permotum primi mobilis impressae, essent infinitae,&,ariae , iuxta multitudinem dc varietatem operationum ad quas impellerent, quod nimis absurdum est. Adde, quod si motus primi mobilis, aliorumque coelo rudist

retur non illico agentia omnia creata redderctur immota,ri sine viribus:quis enim credat immoto coelo, ignem comburere non posse stupam appositam 'certe si hoc esset, viventia omnia immortalia forent, cum absque mutua actione S pugna elementorum, quae tunc cessaret, mori nequeant. Denique qualitas illa impressa, cum sit corporea,per aliam moueri debet,& haec per aliam; quia quidquid mouetur ab alio mouetur, ut volunt aduersiarh; ita dabitur progressus in infinitum. 7. Cum igitur haec omnia prorsus a ratione aliena sint, dicendum est, eatenus.

motuS rerum corporearum reduci in mo tum primi mobilis,qua tenuSprimum mΟ-bile permotum suum adducit,4 abducit astra unde est causa cur elementa inter se

misceantur,i ex eorum varia combinatione mixta oriatur: hac ratione motuς

mixtorum ad primum mobile vi d causa

436쪽

reductitur,co modo quo agentianaturalaamoueridiculur ab eorum progenitoribus, quia nimiru ab illis formas agendi accep int.Et hoc sensu concedimuS,Omn Sirca turarum motus pendere a Deo ut a causa

uniuersali, quae illis omnibus agendi vires impressit,imo quae vires illas assiduo infli xu conseruat,& cu iis ad singulas operatio. nes concurrit: non aute quod eas ad singulos actus physice praedeterminet. Sed haec de spinosissima quaestione dicta suisciant Videndum nunc est in qua re constituennda sit efiicacia gratia .

SECTIO NONA.

a qua rei itiundasit oca gratia 38. v Arh occurrunt dicendi modi in hac controuersia. Nonnulli enim existimant, essicaciam gratiae consistere in physica praedeterminatione voluntatis adactum supernaturalem. cd haec opinio cum suis fundamentis lassicienter, quantuad institutum nostrum spectat, explicata, re refutata cst sectionibus praecedentibus. Alij dicunt, cam constituedam esse in morali quad in determinatione, qua Volui

437쪽

D GRATIA DIVINA, rasita Veli Cmenter moueatur ad consenitiendum, ut infallabiliter consentiat, nec moraliter possibile sit eam non consentire, quamuis habeat eram.& realem p triuiam ad oppositum in quo determinatio ista moralis a physica distinguitur, quae

cum tali potentia stare nequit. Alij sentitit cificaciam gratiae sumendam esse a solo actu voluntatis consentientis, quia cum gratia non sit efficax cinatui a sua, sedi tum excitet,in inclinςt voluntatem ad agendum,neque repugnet eam carere V ctia, in eo constituenda est illius cssicacia, quod a voluntate libere acceptetur Athputant cffcaciam gratis pendere a proposto,ac intentione Dci volentis hominem

conuertere, ita ut ea vocatio dicatur ossi .cax, qua Deus aliquem Vocat cum proposito cum conuertendi ex eo enim quod Deus emcaciter vult hominem conuerte

te, talent ei gratiam confert,qualem viderrequiri ut consentiat unde ex tali proposito euenit, quod gratia illa collata certo Minfallibiliter Erctii sortiatur, ac proinde sit Ucax. Ali denique essicaciam gratiar constitu ut in contemperatione, &χO-gruitate illius cum libero arbitrio, ita ut Vocatione posita ita Qntemperata iciuen'

438쪽

stis voluntatis infallibiliter sequatur. In tanta sententiarum arietate19. Prima assertio sit. γ'cacia gratia nouos Uituenda in morali determinatione

luntatis adactanni inruaturalem. Probatur,

quia cum ciusmodi determinatio, ut de callic loquimur, consistat in vehcmenti qua-da suasione, qua voluntas Vrgetur, , luti trahitur ad consentiendum, homo nu- quam consentirci, nisi Deus per gratiam

eum maxime urgeret, vehementer incitaret; quod tamen falsum es , cum peccator interdum per levem quandam incitat ionem, & minimum gratia gradum conuertatur minimia inquam in genere entis, quamuis in genere gratiae seu beneficij magnus sit, quia voluntati congruit, &in tali occasione applicatur, in qua hominem reipsis a peccato retrahit. 6o. Caeterum, etsi gratia ossica volunt tem praedicto modo non determinet, cO- ceditamen potest aliam quandam determinationem moralem ei compet e nam non tantum determinat aliquem Oraliter ad peccatum qui vehementer Vrgendo eum ad peccatum trahit, sed etiaqui blanditiis, cleuibus suasionibus cuiqducit ad consentiendum peccatori Q

439쪽

39 DE GRATIA DIVINA terminar enim hominem, est illum applicare ad aliquid, ad quod erat indisfcrens: 'nde qui suasionibus d precibus, eymita applicat ad agendum, ut quod suadet, ab illo obtineat dicitui illum determina-ae moraliter: Z hoc modo dico gratiam efficacem moraliter hominem determinare ad consensum, quia sic illi conuersionem suadet, ut reipsa persuadeat. si Secunda assertio u scacia eratieno consi itin cooperatione voluntatis. Probatur

primo, nam si quis consensu suo redderet gratiam efficacem, seipsum propria virtute ab alio discerneret, di haberet aliquid non acceptum ex speciali gratia, quod re pugnat Apostolo dicenti i ad Corinth. 4. Us enim te di cernii quid autem habes quod non accepi Dcinde ad Roman. 9 scribitur,non esse volentis, neque currentis, sed miscrentis Dei. Quibus verbis ad m1scricordiam Dei refertur, quod quis gratiae

Vocanti respondeat, non autem ad liberum asyitrium Praeterea Augustinus agens de gratia efficaci eam Vocat altam, secretam, fecundum Dei propositum: hoc autem dicendum non esset, si essicacia illius in cooperatione voluntatis consisteret. Et lib. de praedestinatione actorui. R.

affirmat gratia efficace a nullo duro cordu

440쪽

respui ex quo patet gratiam essicace princedere consensum duri,& veluti obfirmoti cordis, S consequenter essicaciam illius

in tali conssensu non esse posita mate in lib. de spirituri litera cap 3 . haec scribit Iam sad illamprofunditatem crutandam quissuanos coarcte cur illi itaseadeatur,v esuadeatur illi autem non ita iduo sola occurrunt interim quae resondere mihiplaceat, O altitudo diuitiarum se nunquid iniquitas apud Deumi cui resonsio tua dis licet,quaerat doctiores, sed

caueat ne inueniat praesumptores Hoc loco miritur Augustinus,cur ceduobus hominibus a Deo vocatis, unus vocationi res pondeat, non alter at nulla esset admirationis ratio si gratia esset ossica ex cooperatione voluntatis. Nam roganti, cur ex duobus aequaliter vocatis,unus cossentiat, non alter, apte responderemus causam L se, quia unus vocationem reddidit essicacem suo consensu,alter id facere neglexit. Postremo, essicacia gratiae iuXta communem Theologorum conceptionem , est aliquid in ipso auxilio , quod voluntatis operationem antecedit auxilium enim efficax illud esse intelligitur,quod efficaci ter, infallibiliter voluntatem mouet ad consensum eliciendum, facit ut faciat,

quod explicari commode non potest, nisi

SEARCH

MENU NAVIGATION