장음표시 사용
521쪽
DI spvT. IX. ac T. II. qui prinnovi per se in tali esse creatur Aluincreari Alh cduci de potentia obedientiali animae, dic de aliis. Io. Prima assertio Gratia habitualis non accipit esse per c eationem, o per consequens
non creatur Ratio est, quia creatio proprie es actio qua res fit ex nihilo, id est ex nul lo praeiacente subiecto, T laterialiter con currente ad talem productionem atqui
productio gratiae non est eiusmodi gratia enim non est forma per se subsistens alias non posset animam, quae est forma substantialis, informare sed est forma accidentalis, inhaerens animae, Mab ea in suo esse dependens haec autem dependentia cum sit physica, realis ad aliquod Nnus causae realis reduci debet rat non potest ad aliam causam reduci quam ad materialem , ergo gratia in sui productionc pendet a materia, ac per consequens productio illius non est creatio. II. Confirmatur, nam gratia Caden a ctione qua unitur auimae,producitur unitio autem illa non est creati, Cro o nec productio gratis creatio dici debet. Maior patet, nam ille productionis modus accidentibus omnibus, imo formiS male, rialibus naturaliter compet. vi tota rati '
522쪽
DIs Pur. X. Acr. 11. 79& gratia accidens, ideo illa quo admoduc siendi si perfectio , eique competizcrcatio, non gratiae. Neque refert quod dictum est, gratia melle magis a materia
remotam quam anima; hoc enim tantum verum es si gratia, lanima comparen tur in ordine ad materiam corpoream, dc physicam non tamen si utraque refcratur
ad propriam materiam in qua recipitur,nmatrum anima ad corpus, d gratia ad sub antiam animae silc enim gratia magis pendet quoad esse a materia quam anima, nam gratia pendet a subiecto in quo recipi ur, quantum ad fieri ,, conserua ri , anima vero non item a corpore quod vivificat. I 3. Caeterum hoc loco obseruandum est, quod etsi gratie productio non sit proprie creatio , illa tamen interdum creari dicitur, vel quia tota dependet a Deo Vt a causa ciliciente principali, nulla creatura concurrit Virtute propria ad illius productionena,scitantum ut instrumentum diuinum, vel quia illud moraliter creari dicitii quod fit nullo praesupposito merito,
quanquam materia Cm concursum non
caecludat, qua ratione . Tho. I. a. quaesti Ii O .art.2. ad 3. ait homines secundum gra-
523쪽
tiam creari, quia illam recipiut nullis praecedetibus meritis, ut ipse ibidem explicat;
quod de meritis de condigno intellige duest,non autem dc meritis uia propriis , quae de congruo appellantur Lea enim possimi praesupponi gratia habituali ut dicetur disputatione Vltima. I . Secunda assertio Productiogratiae non est concreatio, si vera eductio. Primum patet, nam sicut illud dicitur congenerari, quod producitur ad generationem alterius,ita illud dicitur concreari, quod tunc producitur,quando aliud proprie creatur; std quando gratia producitur nihil crea tu proprie, nam imprimis homo non creatur quoad substantiana, Vt nimis clarum est,neque etiam secundum esse grati, ut nonnulli arbitrantur , quia homo fit Deo gratus per iustificationem , quae os
quaedam illius transformatio, iuxta illud August. I . de Trinit. 8. mae natura in re- έiri creatis excestent ima cum a suo creatore
ab impietate in Zificatur, a deformifornva formosam transferturinformam. Atqui transformatio non est creatio, sed propria quς-dam mutatio, ut patet ex ipso termino.
'Adde, quod sicut gratia fit dependenter a
subieisto,&proprie non creatur,ita homo secundum
524쪽
secundum rationem grat pendet a subi cto via causa materiali, non secuSacgr tia, unde non dicitur proprie crearita, tione grati, docosequenter productio gratiae non est cocreatio, nisi id intestigi velis de creatione morali, de qua ante diXimus.1s. Alterum quod in assertione plasiuimus probatur,quia duobus tantummodis forma aliqua produci potest, vel per creationem, vel per eductionem, si qui enim sint alij modi, in altero ex illis includuntur. At
gratia non producitur per creationem,Vt ostensum est, ergo perveram eductionem produci debet. Confirmatur, nam educi e
subiecto nihil aliud est quam fieri ex illo,
forma autem tunc fit ex subiecto, quando subiectu concurrit ut causa materialis ad productione illius, quomodo anima concurrit ad productione gratiae. Neq refert quod subiectum non habeat potentia pas suam naturalem ad recipiendam gratia, sed obedientialem dumtaxat , hoc enim
tantum probat eductionem gratiae esse supernaturalem, non autem probat esse creationem, aut hon esse vetam eductionem siue enim forma aliqua fiat c subiecto per virtutem diuinam, siue per vires turae, semper verum est illius proda,
525쪽
ctionem esse veram, realem, thysicam eductionem a creatione distinctam, esto sit eductio stipernaturalis orditiis.16 obiicies primo Charitas in Scriptura dicitur infundi nobis a Deo,iuxta 1llud Roman s. Charicis Dei dissus es in cordibus, ris,per Spiritum Sancum qui datus est obu , quod similiter de gratia dicendum est. Quod autem infundi uti non ducitur ex potentia subiccti in quo est sed
extrinsecus aduenit. Respondeo.Duobus
modis aliquid infundi dicitur, primo ita
Viprnis natura quam infundatur existat, quemadmodum anima rationalis priustiatura habet esse quam Vniatur corpori. Secundo, ita ut producatur per ipsam infusionem, sicut formae materiales producuntur quando ducuntur e materia; priori modo gratia non infunditur in anima, ut clarum est, sed tantii in posteriori, qui cum vera eductione coniunctus est.
Atque eodem modo explicandus est S. Thom quando ait gratiam produci per
modum influentis, ille enim influxus concursum materiae non excludit, sed tantum denotat actionem fieri ab agente supernaturalis ordinis. 17. Obiicies secundo Gratia non conise
526쪽
tieturi potentia anima , ergo educi ex iulario potest. Sequela manifesta est. Ante cede probatur,quia imprimis no continetur in potetia naturali illius, cuilibet enim potentiae passiuae naturali respode activa
eius de ordinis. Neque etiam cotinetur in potentia illius supernaturali, chim tota Cn-titas animae sit naturalis. Respondeo. Inter
potentia passiua naturalem, dc lupernaturalem datur media Mempe obedientialis, quae licet realiter non disterat ab cntitate subiecti in quo est,habet tamen ordine ad ages supernaturalis ordinis CX eiusmodi potes tia gratia educitur. Haec aute potentia etsi non possit vocari naturalis ref- pectu gratiae, quia anima non concurrit naturaliter ad eductionem illius, dici ta naen potest capacitas naturalis, quatenus scilicet anima naturaliter talis est, ut Deus
possit ex illa educere gratiam, S cflicere quidquid aliud voluerit.Vnde estillud Augustini de Praedest . Sanctoruca . . Posset heroiae uulposse habere charitare, naturae si hominum, habere autem dem , quemadmodum habere charitatem gratiae est fialium. L . Obiicies tertio. Chim anuma sit 1mperfectior gratia, b inferioris G dinis, nobotest exercere causalitatem erga illami
527쪽
84 GRATIA I v INA, ergo gratia exanima non educitur. Re pondeo. Duplex in hoc antecedenti as gnatur ratio cur non possit anima esse causa materialis gratiae. i. quia est imperfectior a quia est inferioris ordinis Verum neutra est cilicax non prior, quia certum est in causa materiali non requiri tantam perfectionem, quam in forma ex ipsa producta. Et ratio est,quia causalitas materiae
non consistit in hoc quod tribuat perfectionem aliquam forma, sed potius quod
ab ea perficiatur, etsi ergo anima rationa
lis sit gratia ignobilior, hoc tamen n54mpedit quominus gratia ex ipsa educipossit.
Altera etiam ratio non conuincit, quia etaeo quod gratia sit alterius ordinis, sequitur tantum animam non habere potentiam naturalem ad illam, inde tamen non sequitur, quod anima non possit perpotentiam obedientialem esse causa materialis gratiae.19. Tertia assertio Gratia habitualis immediate educitur ex ipsa essentia anima, non autem ex potentiis illius. Probatur, nam cum perfectio commensuretur suo perfectibili, ut aiunt potentiae quae totum
suum esse habent in ordine ad actus cobiecta , non possunt recipere nisi habi
528쪽
DIs p. IX. Sacet . l. 8stus proxime operativo gratia auten inon est habitus immediate operativus, sed tendit solum ad conserendum quoddam esse diuinum, absolutum animae: quare non potest immediate recipi in potentiis anima operativis, sed in essentia illius. Confirmatur, nam gratia est natura prior charitate,& aliis habitibus operativis; ergo aequum est,ut illi competat subiectum natura prius subiecto habituum; sed potentiae animae sunt subiecta habi tuum, ergo ipsa anima essentia, quae natura est prior potentiis, subiectum gratiar immediatum esse debet.
2o Atenim dicet aliquis. Dispositio est in eodem subiect ocin quo est forina quae per illam dispositionem producitur, ut patet in naturalibus sed gratia est dispositio ad gloriam, o gloria est in potentiis anianae, ergo etiam gratia in illis existit. αspondeo. Quando dispositio talis est ut
mediante illa, ex natura rei forma produci debeat in subiecto, tunc idem est subi ctum utriusque gratia autem non est dispositio eius generis respectu gloriae, eat
nus enim dicitur dispositio ad gloriam,
quatenus ex ordinatione diuina, nemo
as equitur gloriam, quin sit Deo forma-
529쪽
riae. Vnde non mirum it , si non idem sit immediatum subiectum gratia , 5 gloriae.
Via dispositio ad causam materia ille reduci solet, ideo hoc loco di est' ositionibus ad gratia habituale tracta . dii si Quaeritur ergo imprimis,an ad eius. modi gratia requiratur aliqua dispositio physicascia per modii a ct primi, remanctis in anima ,etia dii non operaturian Vero per modii actus siccundi, a potentia aliqua anima cliciti,& statim transeuntis. Cui dubitationi nonullis asscrtionib' fatisfici. 22. Prima asscrtio Gratia labitualis non requirit disspositiones ph ica permodyariti primi Probatur, quia si aliqua eiusmodi dis . postilo,ad receptionc gratia habitualis cLic necessaria, vel illa inhaereret immedia te substantiae ipsius animae, vel potentiis it Jius, At ncutrum dici potest ergo S c. Irpbatur minor quoad priorem parte
530쪽
quia sicut in D conihil concipitur pIius, C tiam ratione, ipsa natura diuina, Vitalisos ita in animae nostrae essentia, nullum
donum supernaturale pψtest concipi prius gratia habituali ad illam physice dispo, nens, cuia ipsa sit immediata diuinae naturae participatio. Nam ut donta illud supernaturale, esset prius gratia habituali,deberet participare naturam diuinam, secundum rationem aliquam priorem illa qua participatura gratia, quod tamen impos tibile est Alias si semel concedatur dispo sitionem illam cssesqualitatem, seu habitum supernaturalem participantem diutinum esse secundum rationem quandam, quaesit prior ratione naturae quam gratia
participat eadem libertate fingenda erit in Deo ratio aliqua, etiam pri' rilla quae participatur per qualitatem praedictam Vnde ad infusionem illius necessaria erit quaedam alia dispositio physica, supernaturalis ordinis Mita res abibit in infinitu. Potius ergo dicendum est , in anima es
sentia nullam esse qualitatem supernaturalem, priorem gratia habituali, cum ipsast vellati radix formarum supernaturalis ordiniS.