Tractatus theologicus de gratia diuina, tam actuali, quam habituali. Authore fr. Petro a sancto Ioseph, Auscense, è congregatione Fuliensi

발행: 1625년

분량: 801페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

DI spvΥ. IX. Ecr. III. si' profecti, quomodo verisimile est Paulum, Magdalena, &nonnullos alios,peccatoruremissione obtinuisse. Quo refertur parabola de filio Prodigo,qui ad patrem rediit non poenarii timore perculsus, sed ex consideratione propriae miseriae, S penuria paternaeque abundantiae, inbenignitatis permotus, in se reuersus dixit Surgam, Scibo ad patrem meum. Quo etiam referri potest,quod docet S.ThΟ.1.2.qu. IIJ.art.7. iustificationem fieri interdum sine dispositionibus remotis, ad quas timor poenae

reuocandus est.

19. Rursus ad iustificationem necessaria est spes diuinae misericordiae, Ut patete Scriptura Prouerb. 28. Eu serat in Domino sanabitur Matth. . Con de fili renutiuntur tibipeccata tua Roman. 8. Spesis facti mus , c. Idem suadetur ex Patribus Ambros lib. I. de Penitentia, cap. I. Nemo potest inquit bene agere enitentiam , nisi qui serauerit indulgentiam. August. serm. 22. de verbis Apost. A de inquit domus Dei credendo fundatur, si rando erigitur Origen. in cap. 4. epist . ad Roman circa finem, ait fidem esse salutis fundamentum M spem augmentuimillius, c. Quo loco obseruanduni est,

iiij

562쪽

31 DE GRATIA DIVINA,

spem non sta ad iustificationem requiri, ut non possit homo aliquando iustificari abs que actu formali spe .potest enim contingere, ut quis post actum fidei statima noueatur ad actum contritionis perfe- vel amoris Dei super omnia, in quQdispositio ultima consisti ordinarie t mei homo non iustificatur sine expres actu spei, quia qui considerat peccata sua, credit digna esse supplicio, non moueretur ad iustificationem , nisi spem diuina misericordia concipcret. Et ita intelligendum est Concit. Tradent. quando spe ad iustificationem exigit , agit enim de modo quo homines ad illam regulariter

disponuntur.

6o. Item dilectio Dei est dispositio ad

iustitiam Luc. 7. Remii Iuntur ei peccata multa , quoniam dilexit uisum Epist. I. Ioan cap. 3. Transtitisumus de morte ad

vitam , quoniam diligimus fratres Gal. s. Neque circuncisio aliquid valet, neques putium , sed de quae per charitatem operatur. Eccles . . ut timetis Dominum, diligite istum , O Luminabuntur corda fraci sci licet per gratiam,quae est veru lumen ania mae,&c.Accedit authoritas Coci. Arati sic. quos can. vltimo doceti Deum non solum

563쪽

AEDs spvT. IX. Eer. I. arfidem,sed etiam amorem sui prius inspirare, ut baptismi sacramenta fideliter requia ramus. Vide Concit Trid sessi. 6. cap. 61. Deinde inter dispositiones ad iustificationem necessarias, poenitentia numerari solet. EZech. 3.Si impiis egeri carnitentiam a peccato suo, sec. Ita vivet. non morietur Luc. I3. Sipoenitentian non habueritis,

omnes mulseribitis. 2. Cor. 7. se -- dum Deo tristitia est, pinnitentiam in salutem abilem operatur. Quibus consonat illud August.lib.2.contra Cresconium Gra-maticum cap. Ι2. Mindantur verbo veritatis

peccatores scili et ab isti qm ait Iam vosmi dies seropter verbum quod opistus sum mobis:modanturo sacrisci contriti corris,ab isto de quo dictum es corcontritum es h in iis fatum Deus noni ernit. Vnde Hieron in illa verba Isa. s. aerite Dominum dum in-μeniri potes. 62. Tandem praeter supradictas omnes dispositiones, necessarium es propositum sacramenta suscipiendi, desseruandi omnia mandata diuina. Et de priori apertus est locus ille Petri act.2. Pinnitentiam agite, es baptizeturvn 'ui que vestrum. De troque vero est illud Christi Matth. cap. vitiamo Eumes ego docete omnes gentes, bapti-

564쪽

,11 DE CRAT 1 A DIVINA

zantes eos in nomine Patris,siiij, or Spiri

tu Sancti, centes eo eruare omnia quaecum

aue mandavi vobis. Et idem docet Concit. Trident .sess. pr dicta cap.6.Vbi postquam enumerauit supradictas omnes dispositi nes,tandem addit. Denique dum proponunt Ucipere baptisinum, inchoare nouam vitam,

seruare diuina mandata.

63. Ex his praedictarum dispositionum

numerum facile est colligere. Cum enum Omnia bona operatio ab intellectu inchoari debeat Imprimis homo fide Catholica credere debet quςcunque a Deo reuelata sunt. Duo autem inter alia sunt reuelata Primo, Deum esse iustum iudice in puniendis peccatis, & poenam aeternam peccatoribus obstinatis praeparasse, unde Oritur timor diuini iudicij, quo homo ad paenitentiam prouocatur. Secund5,reuelatum est Deum esse misericordem erga peccatores, ad eorum saltatem filium suum in hunc mundum misisse,ut pro illis carnem sumeret,i tandem cruci addelenda eorum peccata affigeretur. Atquemde or1tur spes diuina niisericordiae, M

remissionis peccatorum per Christi merita. Ex illa spe nascitur amor in Deum, qui adeo pius, misericors est, ut inimicis

565쪽

Dispvτ. IX scr. VI. suis veniam peccatorum concedere paratus sit statim enim ac homo sperat ab alio beneficium, incipit eum diligere, Ut authorem boni quod ab illo sperat. Ex timore ero poenarum infernalium, oritur

detestatio peccati, tropositum facramenta recipiendi; ea quippe timoris natura est,ut fugiat mala, S quaerat remedia quibus illa euadere possit. Et quia peccata non Vitantur, nisi obseruando mandata, inde tandem nascitur propositum ea fideliter obseruandi vi vitam innovandi:post quae omnia sequitur statim peccatoris iustificatio.

An inter dissulone , se gratiam habitua-sem, aliquis ordo reperiatur. 64 seruandum est, totam homu ni iustificationem , quae fit a prima vocatione usque ad gratiae infusionem, posse diuinitus in momento compleri, absque ulla successione temporis; quia nimirum actus quibus homo ad iustitiam disponitur sunt immanentes, & quatum est ex se, postulant fieri in instanti,&

566쪽

quamuis homo propter sui imperfect1onem , non possit eos elicere nisi in tempore,Deus tamen qua est virtute, potest defectum illum supplere, hominem ita em-caciter mouendo, ut vocationi diuinae subito cosentiat. Et eo modo docet S. Tho. I. a. quaest. II .art. IO. Paulum fuisse iustificatum E lege tamen ordinaria, homo

persecte ad gratiam non disponitur nisi in tempore,quia Deus, quo pendet initium iustificationis , se utplurimum accommO- dat imbecillitari hominum , qui aliquo, egent tempore ad ratiocinandium, S deliberandum, praesertim in rebus ad salutem spectantibus inuare prius conuertuntur imperfecte, paulatim ad perfectam dis politionem perueniunt. Charitas enim inchoata meretur augeri,ut aucta mereatur per ci,inquit August. tract. . in epist. Ioan. t 6s. Hoc supposito,assertio prima sit. Ei dem insanii temporis quo ultima dis sui ext sit gratia habitualis infunditur. Loquor dodispositione ultima,5 proximi; non autede remota, quam certum est praeceder secundum ordinem temporis,infusionem gratiae. Quod i me intelligendum est doremota ut talis est; nam fieri potest ut ea

dispositio,quae est remota respectu iustifi-

567쪽

cationis quae fit extra sacramentum sit proxima in ordine ad sacramentium, ita ut ea posita statim sequatur iustificatio. Vc rum de ea non agimus sub illa consideratione,sed quatenus remote disponit ad m-stificationem per se sumptam, seu quae fiane sacramento peragitur qua ratione dicimus eam esse tempore priorem infusione gratiae quia nimirum cum gratia non

infundat tir nisi in subiecto perfecte dis posito, homo non potest iustificari, quin postquam elicuit actus illos qui remote disponunt ad gratiam , exerceat deinde alios perfectiores, qui proxune ad illam praeparant quod simul in eodem temporis puncto peragi non potest. Loquendo igitur de dispositione ultima,de qua dumtaxat assertio nostra procedit, facili negotio probari potest eam non esse priorem tempore gratia habituali, ac proinde nori opus esse, ut qui actum contritionis supernaturalis elicit,aliqua diu in eo perseueret antequam gratia ipsi insudatur, ut putant aliqui, sed illum eodem momento quo c5- teritur iustificari quia scilicet hoc est proprium ultimae dispositionis ut eam rina consequatur, quod patet in agentibus naturalibus,quae ad inducendan formamin

568쪽

DH GRATIA DIVINA,

subiectum aliquod nihil aliud expectant, quam ut ipsum subiectum ad eam recipiendam sit vltimate, desperfecte dispositum. Et nulla ratio est cur alium ordinem constituamus in infusione gratiae, praesertim cum Deus qui est fidelissimus in implendis promis is , gratiam homini promiserit sub ea conditione, si ad illum

conuertatur extoto corde, aut si poenitλtiam agat de peccatis suis, id est si eum super omnia dilexerit, vel si actum verae c5- tritionis elicuerit Positis ergo eiusmodi actibus in quibus vltima dispositio ad gratiam consistit, Deus statim absque ulla

cunctatione,vel mora,quod promisit exequitur. Et confirmatur a contrario, eodem enim instanti quo homo mortaliter peccat, gratiam habitualem amittit, Deus influxum quo eam conseruabat sus pendit;itait gratia, seccatum non sint simul vel per unicum temporiS momentum:pari igitur ratione Deus candem gratiam sanctificantem homini confert, eodem ipso temporis instanti quo ultimatEad illam disponitur.

66. Neque refert quod opponunt nonnulli, actum contritionis non esse veram

dispositionem ad gratiam, nisi ad certum

569쪽

intensionis gradum peruenerit, quod fieri non potest nisi in tempore. Hoc inqua non refert,nam imprimis Theologi communiter tradunt, ululae poenitentia, ad veram contritionem non requiri certam intensionem, sed substantiam actus suma cere, siue ille parum,sive multum intensiussit. Adde, quod etsi actus contritionis alia quam intensionem exigeret, in eodem instanti quo producitur posset illam obtinere,quia in subiecto producitur absque resistentia contrarij. Neque etiam obstat quod alij dicunt,inde sequi laominem pos se esse certum de sua gratia hoc enim falsum est, cum homo non possit certo cognoscere, an actus contritionisque melicit,sit supernaturalis, doqualis ad iustificationem requiritur.

67. Iam haec sit altera assertio Atam timo dissonens adgrauamsanri cantem. ramdum naturae ordinem sutiprior opse-xior ub diuersa consideratione.I eclaratur,x probatur ista assertio. Si enim ille actus spectetur praecis vllast dispositio adgratiam, sic proculdubio est illa prior naturae ordines sub ea enim ratione est causa grati ,ut liquet ex iis quilia tenus dicta sunt. Si vero considereturvea gratia informar

570쪽

tus,quatenus si licet dignitatem aliquam, de valorcm ab illa rccipit, sic est natura posterior missione gratia: Dixi quatenus

dignitatem aliquam ab illa recipit, quia quod dicunt nonnulli actum contritionis esse formatum effectiue , quia videlicet ab ipso gratiae habitu effective producitur, cinipsa effectione formatur, averitate alienum est, ut constat ex scit huius disput ubi ostendimus vltimam dispositionem non posse effective pendere ab habitibus gratiae. Item quod assirmant ali , contritionem esse sormatam essentialiter per seipsam , absque alterius forma consortio, imo esse formam ipsam qua homo sanctus, Deo gratus suffcie- ter constituitur; hoc inquam disput. sequenti falsum esse ostendetur. Dicitur ergo actus contritionis a gratia formatus, uatenus eodc instanti temporis, quo homo elicit actum vera contritionis, infunditur illi gratia habitualis, quae ei mo- Talem aliquam dignitatem confert, qua sanctus ,. Deo gratus existit unde fit ut illius contritio perfectionem illam participet, atque adeo si meritoria de condisno prima gloriae.Et sub ea consideratio

ne , gratiae infusio est natura prior actu tritionis,

SEARCH

MENU NAVIGATION