장음표시 사용
571쪽
contritionis, antequa enim gratia infundatur,actus ille est informis, quatenus non procedit ab homine grato, doconsequeterno est satisfactorius, aut meritorius de c5-
digno statim aute ac gratia est infusi, ideactus incipit esse ab homine grato, praedictam disnitatem habere censetur depta denter ab eadem gratia: quia scilicet ab ea via causa quadam morali informatur Ex quo sequitur actum contritionis, spectatum ut informatum gratia, esse illa poste.
68 Quod auxem asserimus de infusione
gratiae, tenendum etiam est de peccatoruremissione, net, pe contritionem ut formatam esse illa posteriorem secudum naturae ordinem: actus enim no est plene se matus, nisi procedat ab homine qui Deo sit gratus,vi amicus illius, qualis non est iule cui peccata nondum sunt remissa Accedit,quod expulsio peccati pertinet ad effe- etiam formalem grati ,ut dicetur insertu; informatio vero aliorum actuum est esse chias veluti extrinsecus illius; quare prius concipimus gratiam homini esse infusam, ω peccata remissa iuxta naturae ordinem, quam actum contritionis esse ex inteῖrpmrmatum, & meritorium.
572쪽
An homopsit certo scires aliam esse conse-
quatum per illius causas, di υ, Dones. 69. Ertitudo , unihil est aliud qua determinatio intellectus adinu, cum firmitate assensus, duplex est,euidens, obscura. Certitudo euidens illa est, quae habetur de re quς aut sensu percipitur,aut cognoscitur per propriam causam, vel per proprium ipsius effectum. Et de is a certi tudine hoc loco non agimus, quia omnes concedunt gratiam, cum sit spiritualis, no posse euidentcr in se cognosci, neque etiaper causam ipsius, quiest diuina voluntas; at neq; per eius effectus qui sunt actus meritorij, cum enim procedant a facultatibus naturalibus, non potest certo cognosci, utrum a viribus naturae dumtaXat, an VC-ro etiam a gratia proficiscantur. Certitudo obscura duplex est,alia fidei diuin , alia fidei humanae,quae moralis appellari solet. Certitudo fidei diuinae ea dicitur quae in
reuelatione diuina innitituri moralis vero quae exuna parte fundatur in aliquo primcipio fidei, ex alia vero in nonnullis conie-
573쪽
DI, p. IX Sse T. Ill.cturis, quae non ita intellectum deter minant, ut omnem formidine siue actita lem , siue possibila ni excludant. Quo posito, o. Prima assisertio sit potest ij mo certoscire, certitudine dei diui ,se i sum esse, ita ornite Theologi oblatra Lutherum , Caluitium , alios huiusce aeui haereticos. Probatur autem primo ex eis. 6. cap. 9. Concit. Trident ubi definitur nullum scire posse certitudine fidei, cui falsum subesse nequeat,se gratiani Dei es e consequutum. Probatur secun db duobus Scripturitestimoniis, quoru aliud habetur Eccles. 9. his verbis. Sunt tu B,
atque sapientes, opera eorum in manu Dei, o tamen nescit homo, utrum odio velamore
dignins , sed omnia in futurum seruantur
incerta, eo quod omnia eque eueniant iusto,
impio Ex quo loco Catholici omnes colligunt neminem post in hac vita intallibi liter certum esse de sua iustitia, citra reuelationem specialem. γ i. Neque refert quod aiunt Caluinistae, illorum verborum sensum esse, non posse cognosci ex eventibus externis quis odio vel amore dignus sit, ut ipse Salo mon explicat, ex quo non sequitur inquiunt
574쪽
quod fidelis eam cognitionem ex fide adipisci non possit. Hoc inquam non obstat, nam si hom posset aliquo tandem modo certo scire se eis iustum , falsum esset id quod addit sapiens, omnia in futurum certa seruari, iam enim haberetur in hac vita certitudo infallibilis propriae iustitiae. 72. Dices. Si verum est Salomonem ita absolute loqui, cum sermonem instatuat, tam de prauis, quam de iustis hominibus, dicat eos nescire an odio, Velamore digni sint sequitur non tantum lio. mine iustum, sed etiam improbum in eadem illa ignorantia versiari; quod tamen absurdum est, cum ille qui peccat mortaliter , certo sciat se Deo admodum displicere. Verum haec instantia nullius est momenti perspicuum enim est, sapientem in verbis praedictis de iustis hominibus dumtaxat agere. Suntiussi inquit
atque sapientes opera eorum in manu Dei,
tamen neficit homo iustus scilicet, fa-iens utrum odio et amore dignin sit Eeo egregie confirmat Hieronymus in comment illius loci, in quo duo praeter alia asserit primo, verbis allatis mentionem fieri de solis hominibus rustis. Se-
575쪽
DI spvr. IX. Ecr. VIII. cundo , non posse iustum cognoscere in hac vita,sed tantiim in futura, an odio, vel
73. Aliud testimonium ad confirmanda assertionem praedicta limitur ex I. Cor. . ubi Paulus ita ala: Neque meipsum iu dico, nihilenim mihi conscius sem sed non Ghoci oscatus sum; qui autem iudicat me Douminus es. Quo loco obseruandu est, quod etsi Apost multo ante quam scriberet hic
epist ad Corinth exrcuctatione speciali certus esset de sua iustitia,hic tamen loquia tur more humano dc ut homo iustus,Vt ostendat homin em quantumuis iustum, nodebere alios temere iudicare:quod probae eo argumento, quia nemo seipsum expropriae conscientiae testimonio, perfecte cois gnoscere potest, unde sequitur quod multo minus cognoscat alios. Non negat autem Pauliis absolute se iustum esse, sed di . cit tantum se non in hoc iustificatum esse,
id est ex eo praecis quod nullius peccati conscientiam habeat quo loquendi in6do innuere videtur, sic alia via certum esse de sua iustitia. 74. Verum haerctici hunc locum eludedere conantur dicentes,Pauliam non asserere absolute,se nescire an iustus sit,sest
576쪽
13 ATI A DIVI NA, xuid se ignorare eae bonis operibus, quod x me inquiunt non obstat,quominus alia via ordinaria id sciret,nen ei fide,& sacra Scriptura, quae omnibus in Christum credentibus iustitiam promittit. Sed hac euasito friuola est nam primo si Paulus via aliqua Oxdinaria scire potest se iustum esse , cur addit statim post allata verba, iqui autem iudicat me, Dominis est. yc. Responderi enim posset, non illico iudicium de statu hominis iusti Deo soli relinquendum esse etsi ζxibonis operibus: ab ipso ibomine cognosci nequeat, scd superesse
sium modum ordinarium ad cum Ο- ignitionem acquiigndam, ei apς X Scripturae reuelationibus: Accedit, quodilla , plicatio contraria est scopo Apostoli, qui volebat Corinthhos .iu distri temerariis deterrere S istcndcr alior in iudi
cium Deo si ijςlinquendum eiso quo d
iscit qa ratione cssicaci, quia nenao setipsum perfecto c0gnoscit, quod attinet ad internam sanctitatem , .mulio minus alios : ad hoc autem propositum omnino impertinens erat, asserere hominciniustificari ex misericordia Dei, qua peccata no imputantur,non aute e operibus,
Yt vel leuiter consideranti perspicuumst.
577쪽
s. Tertio praedicta sentetia suadetiar authoritate Patrum. Basil. Constit Monast: cap. 2 sic ait. Cum multis in rebus ossendamus Deum, maiorem ramen osse arum partem ne
intestigimus quis idcirco Aps dicebat nihil mibi conficius sum sed non in hoc iust scatris, quodidem est as diceret , multa delicia
sommitto quae committere me non intestigoem -
pterhanc causam cu Propheta ait Micta qui siniesigi, August. lib. O .homil. homilias . Quandiu inquit vivimus, hic, de nobis ipsis noripsi iudicare non possimus, non dico quid cras rimus sidquid hodie semus. Et lib. de perfect Iust itiae, post medium Mantali-be, inquit iussuasitpraeditus homo, cogitare debet ne aliquidin Eo, quo ipse non idet, inueniatur esse culpandum, cum Rex iu us sederitin throno cuius cognitionem fugere delicta non possint,nec in de quibus dictum est, delicta quis intelligit M. 76. Quarto ratione ostenditur. Nam illud latum fide diuina credimus, quod immediate,&in se a Deo reuelatum est sed quod iste, aut ille particularis homo sit iustus, nullibi in Scriptura, aut aliis sufficionier aDeo reuelatum est:ergo,& c. Probatur minor, nam Vt propositio tua par-yis talaris, Petrus egi us , sufficienter sit
578쪽
reuelata, oportet, vel alicui homini stIeuelata, quod nemo dicet velit salte in propositionibus uniuersalibus de iustifica tione, quae in Scriptura traduntur tanquaa Deo reuelatae contineatur. At hoc dicii potest, quia propositiones illae ad iust ficationem spectantes, sunt conditionales, ut ex sequenti disput constabit ulla autem propositio Petrus est iustus , est absoluta; Propositio aute absoluta particularis, non censetur sussicienter contineri sub vitiue sali conditionata, nisi constet in indiu 1duo de quo fit propositio particularis, reperiri conditiones quae in uniuersali cXiguntur: Atqui homo nescit certo an conditionibus ad iustificationem requisitis praeditus sit, illa enim conditiones sunt actus quidam supernaturales fidei , poenitentiae, vis miles qui causam habent nobis Occultam, nempe auXilium supernaturalea quo producutur quare a nobis cuidetercognosci non possunt. At neque etiam per
reuelationem nobis constat, nos ea omnes conditiones adhibuisse, nullibi enim in Script . reuelatum est, hunc, aut illum
hominem legitime dispositum fuisse ad gratia recipienda, per aetiis supernaturalis lardinis Exxiu' lade manifesteipnigitur,
579쪽
neminem via ordinaria habere certitudinem fidei diuinae de sua gratia. 77. Dices cum haereticis gratiam sola fide apprehendi, qui autem fidem habet .s certo scit se illam habere ex August. 3. de Trinit. i ex quo sequitur, illum qui credit,
certum esse se habere gratiam. Sed imprimis neganda est tanquam haeretica maior propositio, non enim tantum fide sed etiaspe, contritione, rimore gratia coparari sect. 6.huius disput probatu est: quare cuno constet, an habeamus omnes illos actus ut oportet ad salutem, n5 possumus etiam veram habere gratiae certitudinem.
Adde, quod etsi haeretici velint iustitiam sola fide apprehendi, docent tamen alios actus prorsus necessarios esse ad fidem stabiliendam, ita ut sine illis nullus recipiat gratiam cum ergo alioqui doceant, nem
nem certum esse virum habeat actus pota
nitentiae, & charitatis, quales ad fidem iustificantem stabiliedam requiruntur hinc
necessario sequitur , non tantum CX nostra, sed etiam ex ipsorum sententia, neminem posse habere certitudinem diuinam de sua gratia. Denique licet ipsis concederemus solam fidem ad iustificationes Je necessariam, non tamen propterea
580쪽
ueue D ORATIA DIVINA, quis certus esset de sua gratia quia etsi qui credit certus sit se credere, ut ait August. loco allegato, non tamen certo scit, an fi- . desill aquam habet, sit supernaturalis, &eo modo qui ad iustificationem requiri
78. Dices iterum,expr dicta ratione sequi dumtaxat, hominem non esse certum de sua gratia quando iustificatur extra Sacramentum re susceptum, non aut quando iustificatio in sacramento peragitur, quia tunc fatis est quod homo non ponat obicem, de quare fatis illi constare potest. Sed neque hoc modo quis certus esse potest de sua gratia; tum quia certus esse non potest nisi fide humana de intentione ministri tum quia ignorat, an qui illum absoluit sit verus sacerdos tum quia etsi baptismus,& poenitentia gratiam attritis
conferant, hoc tamen non est certum ex
fides, Z nemo scit an illa attritio, cum qua ad Sacramentum accedit, ea sit quia diustificationem requiritur 79. Secunda assertio. Potestati s moiustus tantam habere certitudinem moralem M u. iustitia , ut de opposito aut nunquam, At