장음표시 사용
601쪽
DIs P v T. X. SECT. I. Deus non potest peccata remittere in iustificatione, vel non Vult Asserere autem
eum id non posse, insignis blasphemia est. Ipsum autem id nolle nullibi reuelatum est , imo potitis contrarium in Scriptura
promittitur etiam cum exaggeratione, te praedictis liquet. Quae igitur suppetit,
Vel apparens ratio, cur Deus id non emaciat nullas an . I9. Postremo addenda est definitio Conacit. Tridciat ictL. s. Decreto de peccato Orig. g. Vltimo Vbi anathemate damna
rur qui dixerit,per gratiam quae in Baptis
mO confertur, non tolli totum id quod in peccato originali eram, Z propriam rationem habet peccati,scd illud tantum radi, aut non imputari. Idem autem sentit Concit de peccatis mortalibus, quoniam eadem est quoad hoc eorum ratio, ac peccati originalis. Quod satis etiam declarauit sess. 6. cap. 4. Vbi docet iustificationem esse translationem ab statu peccati ad statum gratiae, Madoptionis filiorum Dei; si autem peccata non tollerentur,non fieret eiusmodi translatio. Deinde cap. 7. ait causam formalem nostrae iustificationis, esse iustitiam qua non modo reputamur, sed vere iusti nominamur, S sumus, At
602쪽
16 DL ORATIA DIVINA, qui constat eum cre iustum dici non pol. se,cul peccata non sunt Vercremissa, sed is simpliciter peccator celendus est. Et ibid. tradit,iusti cationem non esse solam peccatorum remissionem, sedi sanctifica
tionem, cic nouationem interioris hominis;quae omnia vera non sunt, nisi in iustificatione peccata vere deleantur , ita ut amplius in anima non rem an Cant.
ao C tertim aduersus Catiaolicam hanc assertionem duo praecipue obiiciunt aduersia rh. Primo dicunt concupiscentiam 1 emanere in iustificatis,ut Paulus saepe docet,&post Paulum Concit. Trident sic si
i . . . concupiscentia autem peccatum m
terdum in Scriptura appellatur. Respondeo. Idem Concit quod ex sententia Apostoli,docet concupiscentiam manere in renatis, docet etiam quomodo illa sit pecocatum,his verbis. Hanc concupiscentiam qua
aliquando Apsolus peccatum appetiat, Sancta
Synod declarat Ecclesiam Catholicam nunquam inte exis eccatum appellari, quodvere, raptae in renatis peccatumsit, sed quia ex peccato est,sa peccatum inclinat si quis autecontrarium senserit, anathema sit. Vide quae disput. q. num. 24. de motibus concupis.centiae indeliberatis dicta sunt. 21. Secundo
603쪽
Dcis p. X. SE T. I. 161 r. Secundo obiiciunt illud Psalmi 1. Beati quorum remissae sunt imquatates , qu
rum te Ia sunt peccar ex quo loco argu ut, peccata tantu tegi, bc non tolli sed male. Nam cum priora illa verba ueati quorum
rem se antiniquitates , de vera remissione intelligi debeant, posteriora iitelligi nequeunt de peccatis quae tantum teguntur,ci vere remanent si enim vere reia anent, non vere remissa simi.Dicuntur ergo peccata tecta, quae cum ob remissionem praecedentem omnino delet3 sint, Deus illa non videt ad vindictam de iis sumendam: quae loliendi ratio est metaphorica, LQmilis illis quibus dicitur, Deum iniquitatu praeteritarum hofi recordari Erech. I 8. aut post tergum proiicere omnia peccata Isse. 8. c. itaque metaphora qua utitur Propheta, non in eo consistit, quod sicut
ea quae teguntur remanet, ita peccata quae remittuntur vere remaneant sed in eo,
quod quemadmodum ea quae tecta uni non videntur, ita peccata remissis non
videntur a Deo ad vindictam, quod nihil aliud est, quam peccata remissa omnino deleta esse, nullo patito existere, Ut ante dixin ius Lege August. Enarrat a. illius Psalm. i. Nn
604쪽
uomodose habeant interse insessio gratM, remigio peccati. 21.πVstificatio duobus modis cotingerex potest, ut monet S Tho. I. a. u. II .art. I. primo perinfusionem gratia habi tualis, nullo praecedente peccato lethali, qua ratione Theologi docet Angelos,iteque primos paretes initio iustificatos tiris se Secundo, quado fit trasitus a statu peccati mortalis ad statum iustitiae, quomodo peccatores iustificari solent. De hac posteriori iustificatione ia loquimur, 'uaerimus,qua ratione duo illi effectus qui iniustificatione includutur,nepe renouatio interior animae, & remissio peccatoru se habeatinter se,quatit ad distinctionc,causalitate,& ordine Pro qua dissicultate haec sit 23. Assertio prima Renovatio interna quae mis Gratia esimulatio aliquo modo reali Hs o insecratoris remissione tat S. Tho loco citato,& alias. Probatur autem primo ex distinctione allata duplicis iustificationis, nain priori estina simplex mutatio,qua Angelus,vel homo ex non grato ,fit gratus, di iust':ergo in posteriori, qua homo expec-
605쪽
Disp. X. scr. III catore sit iustus, duplex mutatio intercedit.Sequela patet na posterior iustificatio includit quidquid habet prior, & praeterea aliquid aliud , nempe remissionem petacatorum, quae mutatio cum non semper
sit coniuncta cum infusione gratiar, ab illa aliquo modo reali distingui debet. Confirmatur, nam ubi sunt termini di stincti, a quibus, ad quos,ibi sunt mutationes distinctae sed infusio gratiae, remissio peccati h bet terminos illos distin .etos, quia infuso gratiae est mutatio a priuatione gratiae adesse gratie remissio, ro peccati, mutatio ab esse peccati, ad non' esse illius ergo iniusto gratiae,&remisi
peccati sunt mutationes distinctae.
24. Secundo peccatum liabitis ale non estsbia priuatio gratiar, siquidem fieri potest, Vt priuatio gratis sit sine peccato,si De V. c. iustu non peccantem gratia priuaret Posset etia reperiri peccatu habituale abstque priuatione gratiae, ut si homo inpura natura constitutus lethaliter peccaret;nulla enim tunc priuaretur gratia habituali, quia eiusmodi gratia ad eum statum non Pertineret. Itaque peccati habituale potest separaria priuatione gratiae, couasequenter inter illa intercedit aliqua distin-
606쪽
. GRATIA DIVINA, ctio realis. Ex quo liccius fit,peccatu habitualesnon formaliter excludi per solam gratiae infusionem, quoad totu id quod incorationem peccati habet siquid'per sola infusionem gratiae, non tollitur praecise his priuatio illius quod ergo reliquii est, nimnum morolis de ordinatio, seu relatio ad occatum actuale noti retractatum,nec remissum,1 qua ratio formalis peccati habitualis cossistit, expelli debet per alia nauatationem , quam peccatilemissionem ap- p filamisi:, ita in iustificatione completa intercedi duplex mutatio , missio gratiae, iremissio peccati. is Tertio, Conc Trid satis insinuat du-olicem illam mutationem in ustificatione peccatoris interuenite, naiesi'. 6. cap. 4 ait sustificatione esse translationem a statu in io I moerit filius primi Ad ,ad statum gratiae S adoptionis filio ni quibus verbis innuit quod docet S. Tho. loco citato; rustificationei nesse veluta transsitu e uno c. nti a io m aliud, ut ex frigid in calidii: m qua trasentitit 'ne clatum est duas mutationes distillicta reperiri. Et cap. 7. eius de m ess doce iustificationem no esse sola m peccatoris in remissionem, sed S renouationem uerioris hominis dec qui
607쪽
DI Cp. X. 4χτ. III. loquendi naodus distinct1onem aliquam inter duas illas mutationes apcri indicat as Obiicies. Si in iustificatione peccatoris duae mutationes concurrunt, cu quaelibet sit effectus formalis gratiae,5 quilibet estectus requirat sua causam formas se uitu; non una tantium esse causam formale iusti ficationis,quod repugnat Conc. Trid .sesi si cap. 7. Respondeo Verti est in iustifica,tione impi duos estectus gratiae reperiri,
quoru unus est possitiuus, alter privativus :sed inde non sequitur duas clie cads S OI- males iustificationis , quia sicut in motu afrigore ad calorem, idem calor qui iubie etiam constituit formaliter calidum, constituit citam non frigidum,iit a x.tr Vasitua peccato ad iustitiam, cadona forma hominem formaliter iustum, δή nonsccca torem constituit. 27 Instabit aliquis Si misit ima uunc duo
ritaClaristi in canobis applicar quia, terque effectus fit ex Christi me siti V0nsc. clues aute videtur repugnare Coisc. Trid. scir. s.ca. . bi dicitur applicax nobis iis erit Christi, cu in Raditur cffari Casin cordi-b is nostris. Respo deo.Non repugniaxferi plures velut applicationes partiales me
608쪽
toru Christi ea enim nobis applicantur ad infusione fidei, spei,charitatis auxiliorum 8cc nihilominus sicut haec omnia dona ad una integram Madaequatam iustitia pertinent , ita omnes illae applicationes veluti partiales meritorun i Christi, ad unam tu-xalem, adaequatam applicatiopen xcis,
18 Assertio secunda Gratia habitual ex natura suapeccata mortale expellit, opter narrarale repugnantia quacuisio habet, de infusogratia est minuto connaturaliter colunon curemissionepeccatonse Posterior hui' assertio an is pars toga probatione non indiget,quia se fatis est manifesta:sicut enim in motu Efrigore ad calbre, introductio caloris in aqua, naturaliter connexa est cum expuusione frigoris; quia videlicci calor naturaliter expellit frigus, propter naturalem contrari tate quam cuillo habetata si gratia habitualis ex natura sua expellit peccarum,propter repugnantia naturale qua cuillo habet,no aute ex sola ordinatione Dei extrinseca, hinc perspicuu fit, inflasionem
gratiae, peccatorum remissionem es enautationes naturaliter inter seipnnexas, non tantum concomitanter se habetes.
is Prior igitur pars allatae assertionis im-
609쪽
DIspur. X. SECT. III. 67 primis no obscure innuitur in Conc.Trid. sess. .nu. . Vbi definitur per gratia Baptismi, tolli totu id quod vera ratione peccati habet. Deinde additur, nos indue do nouuhomine Milicet per gratia, exuere Vetere,& fieri innocentes, immaculatos, Deo δι
lectos S c quibus verbis fatis ostenditur. gratia ex vi sua connaturaliter excludere quidquid homine immundii, & Deo inuisum constituit. Quod etiano obscure co- firmant verba illa sess. 6.ca. . quibus dicitur , iustificatione imphisse translatione astatus cccati ad statu gratiae, Madoptionis filioru Dei in iis enim intelligitur, cadem illa forma qua homo Filius Dei constituitur, peccatu formaliter,i naturaliter expelli si quiden. omni mutatione,terminus ad quem naturaliter expellit terminua quo,Vt perspicuu est in illuminatione, in qua lux producta per se expellit tenebras. 3o Adide confirmandii accedit ratio Navi colligitur ex verbis a relatis ex num . . sesi s. Conc.Trid gratia est causa formalis remissionis peccatorti gratia enim in Baptismo collata nulla alia causalitate habere potest circa remissione peccatoru praeter formale, ut in paruulis perspiculi est. Ex hoc aute euidenter sequitur, gratia per se,
610쪽
6 Dc ORATIA DIvΙNA, vi sua connaturali peccata ab animo exapellere Sequela patet. Nasicut in sentctiacoru qui dicunt, agentia naturalia, agere, sed Deu ad praesentia ipsorii, ignis Vcr-bi gratia non potest dici causa caloris producti, sed tantu oditio ex lege Dei neces saria ad productione illius Ita si gratiano expelleret peccatu ex visu sed
Deus ad praeseritia gratue,Vt quidam arbitrantur, gratiano posset dici causa forma-hs expulsionis peccati , sed tantia quaedam conditio ad illius expulsionem ex lege Dei neces alia, quandoquide ad vera, physicam causalitatem formalem , crus ali
uis, inrcalis influxu siccessarius est. 3I. Altera ratio ad confirmanda incandeas sertionem sumi potest CX naturali repugnantia quae inter grati Di precatum intercedit gratia cnim eae se cons ituit hominem filium De doptiuum, haeredemi regni caelestis, amicum Dei, ius um, san' illum,&c peccatum vero illum c contriconstituit illi ut i diaboli, xcum aetcrii poenae, consequc ni crinire regni caelestis orbatum, item Dei inimicum, iniustum, immundum , c. Vnde sequitur natis ra-lemisse repugnantia inter gratiam,&pCc- atum, satione cuius gratia peccatum for-