Tractatus theologicus de gratia diuina, tam actuali, quam habituali. Authore fr. Petro a sancto Ioseph, Auscense, è congregatione Fuliensi

발행: 1625년

분량: 801페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

34 GRAT DIVINA,

28. Tertia p/rs ostenditur, quia homo in staturinnocentia perfecte cognoscerct principia uniuersalia moruna, &nihil cuimpediret, quominus ex illis conclusiones particularcsicctc deduceret; appetitus enim sensitiuus rationi obtemperaret ad nutum, obiecta Vero CXterna CXAEUadam speciali Dei prouidelia,ad persectionem illius status debita, ita conuenienter apte offer entur sensibus,ut ex se ad cr- rorem non inducerent, ipsi etiam sensus recte essent dispositi, dc veras rerum similitudines ad intellectum transmitterent, Mita de aliis:quare posset homo facili ne gotio cauere errorem in iis quae ad veritates morales pertinent.

Aeferuntur quaedam argvnventa contra praedicum sententiam, ei que

t satis.

29. Aduersus ea quae 'praecedenti sect. diximus, referri possunt Greg. Arimin. in a sent distinct. 28 &Capreolus ibide, ite nonnulli recentiores ad I. a. quaest. O9. qui docent homines in statu natura corruptae, non posse sine speciali auxilioc i

62쪽

gnoscere aliquanaveritatem moralem ripartichilari. Fundantur autem primo in

verbis illis a Corinth. . Non sumus seu cientes cogitare es quide nobis pis ex nobis, se sus cientia nostra ex Deos. Verum hoc loco Apostolus loquitur de cogitationibus quae ad veram pietatem & salute per tinent, ut explicat August. lib. de bono

perseuerant cap. 3. his Verbis modati, net adpietatis iam, verum Dei cultum,non

sumin si 'cientes cogitare aisquid ex nobo. idem scribit lib. de praedes: sanctorum

cap. 2. postapsum, Concit Arausic. a. can. . expresse hunc locum interpretatur de cogitatione quae ad salute pertinet io. Ite pro sua sentetia adducunt illud a Paralis 2 o. Cu- ignoremm quidagere de eamus, hocsolum habem residui, ut oculosustros dirigamus adte. Sed neque hic locus luicquam facit ad propositummam cumosaphat videret se impetu hos tum quo- una aduentus iam imminebat sustinereon posse absque speciali Dei auxilio, in

verba prorupit , cum ignoremm quid rere debeamus, &c. id est, cum nesciamus ua via euadere possimus e tanto pericu- γ, hoc unum remediu nobis superest via o Deus, auxiliu postulemus. Ex quo,ut

63쪽

36 DE CRAT DIVINA, patet, non licet colligere liominem non posse ullam veritatem moralem absque gratia adiutorio cognoscere. 3 i. Arguunt etiam ex cap. q. concit Mileuita ubi dicitur scire quid agcredebcamus,essedonum Dei. Respondeo Locus

iste de cognitione supernaturali intelligi

debet, non autem de cognitione aliquarum Veritatum moralium. Pclagius enim

cocedebat scientiam diuinae legis esse donum Dei,non quod putaret hominem no posse naturae viribus cognoscere verum morale sed quia fatebatur homines non potuisse scire quid Deus vellet ab illis fi ri, nisii ipse illud Ecclesiae per reuelatione manifestasset lege autem diuina accepta dicebat non opus esse gratia ad eam seruandam, sed ad hoc vires naturales sus

cere: concilium autem contra hunc errorem statuit utrumque esse ex dono Dei,& notitia legis, Millius impletione. quod etiam docet August. lib. de gratia Christi

cap. 26.

32. Rursus opponunt, multos viros pios& sanctos saepe implorare auxilium diuinum ad veritates morales cognoscendaS. us autemstultim inquit August. lib. de naturavi gratia cap. I 8. Ῥιam orare vj

64쪽

DIs P. I S. ECTIO IV. 37cias quod inpotesate habes Respondeo:etsi naturae viribus possimus coniequi notitiaveritatum moralium, non tamen abiuriadum est nos eam a Deo postulare , tum quia non possumus eas omnes agnoscere veritates quae ad more pertinent,Vt diximus, dc saepe euenit ut in nostris deliberationibus non leuiter erremus tum quia eo fine veritatum moral1um cognitione assequi peroptamus, ut ea nobis sit utilis inordine ad vitam aeternam,quod ferino

potest absque auxilio gratiae unde non tantum no est absurdum illud implorare, quin potius id est omnino necessarium. Vide plura de hac re disp. .num. q. 33. Denique hunc in modum argumem

tantur Excognitione veritatum morali Hacquiritur prudelia prudentia autem omnes virtutes coplectitur, Virtutes vero

omnes coparari non possut sine gratia, ergo nec cognitio Veritatu moraliu absque

gratia haberi potest. Respondeo .aliud est

Esse prudente, aliud exercere alique actu Prudentiae naturalis qui enim semel aut iterum recte iudicat de re agenda vel nonageda,dicitur habere actum aliquem pru-HCritiae, sed propterea non debet dici prudens,quia ut homo talis iure nuncupetu a

65쪽

DE GRATIA DIVINA, necesse est ut permanenter affectus habeat valde moderato , item ut non tantum aliquando , sed etiam ut pluria anum , dum magnae difficultates occurrunt, prudenter egerat, sanum iudicium de agendis proterat: quamuis hoc posterius haberi non possit absque gratia, prius tamen per blas naturae vires contingere potest. Finis Di putationis pyramae.

66쪽

An possit homo in tura lapsa bene opera ri moralitersiue trib' propriis iue per gratia.

SECTIO II. An homo Lipsem indigeat gratia sanctif

cant , ad bene verandum moraliter:

feruntur oppositae sententiae argumentse, o refelluntur.

Resondetur argumentis quae contra L iam a Genionem eri olent.

An ad bene operandum moraliter necessarium sit auxilium gratiae.

Rursus rationibu robari soleat ad quodsi seropus moraliter bonurequiri auxilia ratis.

67쪽

sECTIO PRIMA.

An post homo in natura lapsa bene operari moraliter, me visibin propriis, siue pergratiam.

i os est sensus utrum homo possito essicere opus aliquod morale exob1ecto dumtaxat bonum , seu honestum s omnes enim concedunt huius modi opus fieri posse. Sed quaestio procedit de opere quod non tantum sit bonum ex obiecto , sed etiam ex fine, omnibus circunstantiis , ita ut simpliaciter sit bonum in suo ordine loquimur etiam de homine lapso , siue iustus sit, siue peccator siue operetur ex propriis viribus, siue ex auxilio gratiae. a. In hac igitur dissicultate statim se offert impiissimus error Lutheri , Catiuini, oliorum haereticorum nostri temporis qui docent hominem quam

tumuis sanctum iussit , nihil boni in hoc statu posse operari , etiam cum adiutorio gratiae , imo omnia il-bus opera in se inquinata Ve-

68쪽

D 1 II S ais . q. 41 re peccata esse , ipsi tamen non nocere , si firmitor credat ea sibi a Deo

non imputari.

3. Verum fides Catholica statuit non omnia opera hominui tesse peccata, sed isium posse bene operari, maxime si adsit auxilium

grat M.

Probatur primo ex concilio Trident. sess. 6 decreto de iustificat can. 7. Vbi damnatur qui dixerit opera omnia quae iustificationem praecedunt esse peccata, quouis modo fiant: can. 8 damnatur qui idem affirmauerit de metu gehennae, quo ad misericordiam Dei confugimus, peccata Vitamus can etiam 2 . haec Verba continentur. Si quis in quolibet bo no opere iustum saltem venialiterpeccare dixerit, aut quodintolerabilius esimortaliter Scc. anathema sit. 4 Potest etiam haec sententia suaderi ex

Scxiptura qui*pissime ad bona opera nos

cohortatur.Matth. . Sicluceat lux vestra conam hominibus, ut videantopera vestra bona, b .ad Tit.2.lparuitgratia Dei, aluatoris Gri omnibus hominibu erudiens nos ut ab

re antes impietatem, oscularia desideri. 3-rie, o iust , o pie vivamu in hoc oculo, cc. Alias Scriptura commendat iustorum

69쪽

α DE GRATIA DIVINA,

opera Iob. 2. In omnibin his non peccauit Iob labiis suis, nequestultum quid contra Deum k-quutus estuebi sanctus Gregorius, Reato Iob inquit)cioris testimoniumperhibeturis condis, quia se culpam a lingua compescuit, a cordere inxit. 3. Reg. s. dixitDcus ad Ic-roboam. NonfecisDpmiseruus meus David qui custodiuit mandata mea sequutus es me in toto corde suo faciens quod placitis erat iuco pectu meo. Maazis 26. uid molesti sis huic mulieri 'opus enim bonum operata est in me. Omitto plura alia eius generis. . His acccdit ratio. Nam homo in natura lapsa habet principia susscientia ad rectam operationem, nempe intellectum quo nouit quid amplectendum, quid fugiendum sit, toluntatem quae sequitur1ud1cium intellectus, lamat id quod ab eo ipsi amandum proponitur, lice Versari, si praeterea requiritur lumen aliquod δε auxilium diuinum , eorum est capax etiam in hoc statu. Quidni igitur poterit actum aliquem bonum,&honestum fue propriis viribus, siue per gratiam saltem producere licet enim interdum daemon concupiscentia Mgnam dissicultate ingerere possint,hoc tamen non semper & in omnibus occasi

70쪽

Dispum II SECTI I. 3nibus accidit & quamuis in singulis eue niret, posset Deus adeo essica auxilium homini praebere, Ut facili negotio occurrentena dissicultatem deuiiaceret bono operi insisteret. 6. Deinde, laomo in statu natura lapsae tenetur praecepta diuina sibi imposita se uare,in habet sussicientes vites, Vel a se, vel ab auxilio diuino , quod praesto est, Vt ea observet meus enim impossibilia rapia iubet, sed iubendo monet 2 facere quod possis,d petere quod no possis,&,diuuat ut possis, ut docet Concilium Trid.

cap. I. alias certe Violatio praec

Ptorum non esset imputanda homini ad culparia, cum nemo teneatur ad impossibile. QuFro igitur utrum holmo praec plum aliquod eruando , eo modo quo Deus iubet, male anien agat si ma-lc, Crgo Deus praecipit quod malum est, consequςnter est author alii pec- rati, quod impium est assereres si bone, aeg homo potest interdum bene ope ari , atque adeo non omnia illius opera nata fiunt. Videndum nunc est quid dicant ad-zrsa vij. Imprimis afferunt illud psal. 13. n qu fisciat bonum, non es et que a unum.

SEARCH

MENU NAVIGATION