Tractatus theologicus de gratia diuina, tam actuali, quam habituali. Authore fr. Petro a sancto Ioseph, Auscense, è congregatione Fuliensi

681쪽

DL ORATIA DIVINA ai. Alia ratio praedictae assertionis sumitur ab inconuenienti quia si homo nondum iustificatus, posset de condigno mereti vitam aeternam, sequeretur illum etia posse. condigne mereri ipsam iustificationis gratia, b Ita nome merced1s conueniret huic gratiς, quod repugnat August. epist. io . bi discrimen si aluit inter vitam sternam& iustitia quod vita a te ina in Scripturi appelletur,&merces, gratia , iustitia vero,seu gratia iustificaris nunquam appelletur merces, sed tantum gratia. Re ignari etiam Concit arid. quod sesi . . cap. 8.sic

ait Gratis autem Ius scara adeo dicimur, quIanthiteorum quae iustificationem praecedunt, ue dei siue opera, naim iussi stationis gratiam promeretur. Vnde principium illud apud Theologos receptissimia est, quod prima gratia habitualis sub meritu de condigno. non cadat. Quod vero absurdum illud sc-

quatur, si admittamus hominem non iu-Huin mereri condigne Vitam aeternam;

paret , quia gloxia est gratia consummata

ergo qui meretur gloriam, meretur gratia consummat ;ergo a fortiori, potest mer xi gratiam huius vitae , quae non es cosummata, S perfecta. Hoc aute absurdum esse constat ex ratione quam antea attulimus,

682쪽

Dis p XI. SECT. m. quia scilicet homo antequam gratia habituali praeditus sit, non est sufficienter proportionatus ad praemiu aliquod supernaturale condigne promerendum ad hoc enim non solii requiritur codignitas ipsius operis in se spectati, sed etiam opus est, ut codigilitas illa, ex statu personae ultima quasi perfectionem accipiat, ut dictum est.

Obiectiones nonnulti proponimtur contra praecedentem doctrinam, sedi luuntur.

a 2. A uersus ea qu praecedeti sectio- LY ne proposita sunt, nonnulla obiici solent. Primo illud Math. i'. Si vis ad vitam ingredi, eruam id ita. Quibus verbis vita aeterna promittitur bonis operibus, nulla facta metione gratia sanctificantis. Respodeo. Etsi loco cit no fiat metio gratii habitualis, sed latu necessitatis Operu, non tamen propterea putandu est ea eracludi, quiansi opus est ut Scriptura ubiq;

conditiones omnes ad meritu necessarias

explicet, sed satis est quod ex variis illius locis inter se collatis omnes colligi possint. Adde quod si eo loco excluderetur gratia habitualis jequere;ur liominem eiusmodi

683쪽

'Da CRATI DIVINA,

ratia destitutum, in peccato existente, posse non tantum Merem de condigno vi tam aeternam,sed etiam post illam conse hui verba siquidem allegata loquuntur de ipsa consequutione glψria', hoc autem repugnat dei quod non ignoraui ipsς Michael Baius, qui propterea docet pro- possit. 9. Os rasathcc uia enoriarii ut fidς

23 secundo obiicitur illud Augus f. lib. de

illi Aug. homi de posse de codigno mere vi vita terna linc gratia habituali; mo potius contrarium colligitur ex verbis illis

684쪽

DIs p. XI. IECT. III. posterius,non enim iniustus est Deus, qui iu-

os raudet mercede iustitia': Suppon Ut enim

illos quibus vita aetem a debetur, iustos eia se Intendit ergo August. praedictis vorbis

ostendere contra Pelagianos, hominen5pos e propriis virib seruare omnia praecC-pta legis, quia alias Christus gratis mortes esset,ut ipse infert tum cap .i lib. praedicti,

tum etiam cap. 2 paulo post verba allata; hanc autem illationem ex eo veram esse ostendit,qui qui tota legem seruat, Miustitiam implet, meretur vitam aeternam:si ergo aliquis potest sine gratia tota legem seruare,& implere iustitiam, potest etiam sine grat1a vitam aeternam consequi, desita Claristus gratis mortuus est . nec nostrae glorificationis author dici debet. 24. Dices variis in locis docet en- tentiam Pelagiahorum fuisse, gratia adoptionis perinliana homines constituuntur fili Dei, necessariam esse ad osequutione regni caelo ru, sic enim iit i.I.deje atorusperitis& remisi c. h8.Sedi I pelagianiscit. mouentis aliquid o deratione, ac dissu Ione dignu videntur assere , qui dicun aruulos re-

ceti ita duos isceribus matru,noproptero e

miliensi peccatum percipere Baptismum sed

A siritualem procreationem non habentes

685쪽

634 DE OR AΥIA DIVINA . creen in C so, es sim regni orumlarticipes fant, eo modo dies haeredes Dei, cohaeredes auem Christi. Idem habet saepe alias Ex alia tamen parte Pelagiani existima-.bant,gratiam non esse necessariam ad cruandam totam legem, sed eam posse impleri naturae viribus. Cum ergo August. ait loco citato de nat & gratia naturam humanam debere de praemio esse secura, si ad mandata seruanda sibi sitissiciat,etsi fide, Christi gratia priuata sit εἶ videtur

aperte totam illam ententiam Pelagianorum, quoad tramque partem cons lare,ac si existimet ad seruandam legem necessarium quidem esse gratiae auxilium, ad consequindam tamen vitam aeternam gratiam adoptionis non requiri. Respondeo Pelagiani duo docebhit, quod spectat ad praesentem dissicultatem, prim b, paruulos non gere gratia adoptionis ad remissionem peccati originalis, quia tale

peccata una non agnoscebant. Secundo,eos tamen egere eiusmodi gratia ad regnum ea lorum obtinendum August. autemsς-pe eos reprehendit propter illud prius,nu-

qui mautem eos arguit propter posterius. Imo lib. 6. contra Iulian cap. 4 haec scrI

hu:Agimus gratia quia non hoclutatis , non

686쪽

DI seu T. XI. Ἀεcr. III. 63 semim ad regisum Dei natos, nisiperfundantur - id est baptizentur admittitis,atque ita per 61idi multo miὸliari iudicatis,quam nasci. am bus verbis August.gratias agit Pelagianis, quod existiment paruulos indigere gratia

adoptionis, Ut vitam aeternam obtineant,

quo ipso ostendit, se quoad hanc partem approbare illorum sententiam. as Tertio obiicitur in uis operibus non considerari demeritum ex conditione personae,sed ex qualitate ipsorum operum N idem dicendum esse de merito recpectu bonorum operii. Respo deo primo,

notatu in merito,sed etia inde merito,co- siderari statum personae, ut si pra aduertimus;non enim dubiu est,quin peccatum a persona dignari perpetratu eXco censentur, id esse grauius, unde eatenus est parratio in merito, ac in demerito. Respondeo secundo, quod etsi in demerito nulla haberetur ratio status personae, non tamesequeretur idem sentiendum esse de merito; quia videlicet meritum habet rationem boni, demeritum rationem mali atbonum fit ex integra causa, malum autem

ex quolibet desectu oritur, unde etsi ad demeritum lassiciat quod opus sit malia, siue homo iustus,stae iniustus sit ad meri-

687쪽

63 GRAT 1 A DIVINA, tum tamen non tantum ipsius operisto nitas, sed etiam dignitas personae operantis necessaria est.

Vtrum gratia habitualis admeritum de conj

L 1nem non posse de condigno Vi

tam a ternam mereri, nisi gratia sanctificante praeditus sit. Iam examinandum est, an eiusmodi gratia sussiciat ad meritum, ita ut omnes actus boni, etiam virtuturta moralium, eo ipso sint vitae aeterna meritori), quo ab homine iusto producunturi an vero ulterius necessariti sit,ut actus naz-ritorius a gratia aliqua actuali proficisc tur. Cui dubitationi ut respondeamus; aT. Assertio nostra sit. Non mis actas aliquis mereri de condigno apud Deum, nisi exsectabe aliae auxili oprocedat. Probatur primo ex verbis illis Iora. I . . 9m tis,nos palmites; qui manet in me, ego in eo, hi erastructum mullum , quia sine me nihil potestisfacere. His verbis constu Claristum comparari cum vitae,fideles vero cum palmitibus quia quemadmodum, ut palmes

688쪽

rat fructum , non satis est quod viti unitus sit , sed insuper requiritur Vt Virtutem ab illa exugat ita ut homo producat fructus bonorum operum, id est opera vere meritoria aeterni; gloriς,non sufficit quod Christo veluti habitualiter unitus sit per fidem,& gratiam sanctificantem,sed praeterea opus est, Vt Christus virtutem aliquam seu motionem gratiae actualis illi communicet. Et hoc apprime insinuant posteriora illa verba, qui I ye me nihlipote-

sisfacere, qiuod scilicet liter illos fructus

annumerari possit. 28. Confirmature Concit.Trid.sess.f. cap. 6 ubi rationem afferens cur iusti suis

operibus vitam aeternam mereantur, haec

scribit. Cum enim Egei e Christus Iesus tamquam caput in membra,s t aquam vitis inpal vvites , in ipsos tu i catos iugiter virtutem influat,quae virtus bona eorum operasemperant

cedit,ct comitatur,osubsequitur, se ne quinusio pacto Deograta, ct meritoria sepossent; nihili is iusti catis amplius deesse credendum

MLquominus plene sit quidem operibus quae in De unifacti, diuin e legi8ro huius vite sa- tu satisfecisse, o vitam aeternamiuo etiam tempore , s tamen in gratia decesserint, consequendam , vere Iromeruisse censeantur.

689쪽

Ex quibus verbis constat I iustorum opera non esse meritoria ante Deli, nisi fiant auxilio gratis praeuenientis, comiti tantis, quae gratia est actualis 2 virtutem quam Christus iustis communicat tanquavitis palmitibus, nihil aliud esse quam au -xilium illud actuale. 29. Confirmatur etiam ex Caelestino Papa in epist. I. ad Episcopos Gallia cap. ia ubi postquam dixit Deum esse authorem omnium bou Orum operum, affectuum, studiorum&c. addit Elnon δε--bitemus ab ipsi gratia omnia tominis merita praeuenirigerque i, ut aliquidboni semel inc ammis facere.. us, verbis clarum est praefatum Pontificem loqui de gratia actuali,qua dicit hominum merita praeueniri,5 quam postea vocat auxilium,quod nomen in gratiam actualem proprie competit Alludit etiam ad verba illa Pauli ad Philippen. a. Cum metu, tremoresalutem mesram operamini, Deus essenim qui in nobis operaturetesie, se perficereprobona voluntate. Ex quibus non leue ducitur argumentum ad stabiliendam praedictam assertionem: . si enim Deus, itando salutem operamur, nostra opera incipit,& perficit dicendum

est illum incipere, Nperficeare, lique per

690쪽

auxilia actualia,opera nostra meritoria,iis enim maxin salutem nostram opera

mur.

3 s. Idem Caelest ibidem Tanta enim inquit . erga homineses bonita Dei, ut no-

ra velit esse merita, quaesunt ipsius donas pro his qua largitus est,aeterna praemias dono

rurus Opera autem nostra non solent dici specialiter dona Dei, nisi quatenus Deus per auxilium actuale nos excitat , riuuat

2 s. probat auxilium diuinum esse necessa .rium ad credendum, tum ex verbis illis Pauli ad Philippen. I. Vobis donatum espro Christo,nonsolum' ineum credatis,sed etiam ut procisio patiamin quibus etiam utitur can. s. tum ex illis Ephesi a Gratia saluis-cti e spersidem,s hoc non ex vobis, Dei enim donum est: tum ex loco illo Iacobi cap. I. Omne datum bonum, o omne donumperscri7 desiusu ιm est, dessendens a patre luminum: tum denique ex illo testimonio Ioann. 3. Nemo habet quidquam boni, nisi Iud Pi δε- tum fuerit desuper Ex quibus omnibus perspicuum est, quod quando Caelestinus duxit nostra merita esse dona Dei, hoc ita intelligitur, ut sensus ut, nos nulla habere

Vera merita absque speciali Dei auxilio.