장음표시 사용
291쪽
De Characteribus Hebraieis, & Samaritanis. I. Characteres orientales sunt Hebraici, Sa maritani , Graeci , briari , Arabici , σAEthiopici.' ΙΙ. Hebraici sunt omnes inphabeti literae in
tres classes novenarias diseributae , quarum prima monassicos , altera Eenarios , tertia centenarios continet, hunc in modum .
I. Omnes numeri infra millenarium teras Hebraicas tribus hisce classibus quarum ultima literas etiam finales introducit dispositas exprimuntur . Ad numeros autem intermedios exprimendos literas primae classis novenariae subjiciunt secundae, ut M II , ' IX,
a 13 , & sic deinceps usque ad viginti ; nisi quod quindecim per ad i. e. 9 & 6 , scribunt
292쪽
CHRO NOLOGICH. 27 In sinibus , & idcirco ad numerum quemlibet
exprimendum non pronunciandum est , ne prophanetur . Eodem etiam modo a a valetar, an a 3, P, 39: ν 76; & sic usque ad centenarios, quibus tertia classe comprehensis subjiciuntur literae prima' & secundae , ut N'pIII , bd ago. At literae quinque finales ad finem numeri juxta morem plerumque collocanturi ut C Iu vel nun 6 4, SI, 932. Ubi notes quod hosce numeros per Palba plerunque legunt, nisi desinant in ' vel 3; ut labiat 39, D net 13. Ipsis autem characteribus literas serviles aliquoties praeponunt; ut n,
observes vellem, literas numerales ab aliis secerni virgulis superne notatis, unam quidem unica, plures Vero duabus. 2. Porro ultra numerum 4oo per literam perpetuo expressum, neglectis literis quinque finalibus , alios centenarios literae n nonnunquam adjungunt; ut pn 3oo, QO, Envoo ; sic & nn 8oo, pnn 9 QO. 3. Si numeri millenarii occurrunt exprimendi , eos integris vocibus describere solent; ut mille per 'FR Eleph, duo millia per n) tb κAlpabm, plura millia per n)ri,M Alaphim , cum litera numerali praemissa, ut nit, Μ uattuor millia , n Bis , triginta millia , oec. Non-hunquam autem ipsi etiam millenarii per
simplices Alphabeti literas repraesentantur, sequente praecipue centenario, a quo tamen aliquantulum separantur ; ut bn N I 3O, 2DIn
293쪽
3242. Raro etiam ante literam non centena
riam ; bri rogo, yM IO O. 4. Totam hanc praecedentem characterum
Hebraicorum doctrinam exemplis aliquibus jam illustremus, & primo quidem Biblicis. In Μa . foret harum notis Genes eos fini subjectis verius istius libri dicuntur essee i. e. I 33 ver ius Exocli sunt lan N i. e. Iao9; Deuteronomii Vero lun 973 : Ubi videre est ut litera finalis r fini vocis adjicitur: Sic & versus Samuelis sunt 'are 13o6, ubi N valet, Iooo a ut finalis ad finem rejecta ueco, & 3.6. At versus Nehemiae sunt ne n 688 ; nam n valet 46o, & ' a OO, quit numeri conjuncti essiciunt oo, &cum n2 688 . Eadem numerandi ratio & in aliis libris observatur, ut in prooemio ad Ben jamini Itinerarium, eum observationes suas in Castiliam detulisse traditur anno compuli mi noxis Judaici ab pm3 ς 33. In Seder Olam Tuta Μoses excessisse dicitur anno mundi EL 2 89. In tractatu de inveniendo Μoledoth dc Te Euphoth a Munstero edito haec legere est,
Ecce accepimus a Rabbinis no tris quod in horo
x Helahim Io 8o; nam V ante ' nn est libtexa servilis, significans quod: ibidem mensis constarc . dicitur, a Iaz 29 d. 12 h. 793hel. Verum exempla hujusmodi passim occurrunt; haec itaque praeceptis nostris dilucidandis sussiciantia 3. Sed non omittendum est Judaeos in librorum praecipue titulis, ad annum quo impressi
294쪽
CHRO NOLOGIC AE . 273 pressi sunt indigitandum, literas numerales alio
atque quem tradidimus ordine collocare. Enimvero vocem unam Vel plures , eaSque Vel seorsim, vel in sententia al1qua Biblica comprehensas excogitant, quarum literae ut ut dis p sitae numerum pro positum Valeant. Ex. gr. In Bibliis Sacris a Josepho Athia Amstelodami editis, tria occurrunt frontispicia, unum ad Pentateuchum, ad Prophetas alterum: tertium,ad Hagiographa. Primum impressum di-
citur pB nev lay IIair Anno compuri minoris lingua mea est si ius Icribae prompti, Psal. 43. ubi Voces ni tax ut virgulis superne notatae annum indigitant quo Pentateuchus impressus fuit . Quotus autem fuit annus compuli Judaici minoris statim inveniatur , si omnes vocum astarum literas, una cum numerico earum valore, ita disponantur.
295쪽
gicas nostras Institutiones. Sic & Prophetae impressi dicuntur pt, pyn u Monis Anno Onus vallis visonis compuli minoris , Isai. 21 ubi literae Pra Nou Valent qao. Frontispicium autem ad n uand sive Hagiographa impressum est anno turlIR FIT NI nu Pn Ser pia Digito Dei ; ubi primae duae literae vocis
in modum Talmud Basiliae impressiim dicitur dy, n, et nUB Anno redemptionem mi is populo suo , Psal. 1 D. ubi literae vocis nbet valent 338. Denique Seder' Tepilloth Hispanensis sive Iudaeorum Hispanorum liturgia ingeniosissime impressa dicitur, nurn navi me anno, i. e. anno quem literae nηrn indigitant. Sed plura hujusmodi tibimet inter legendum observanda relinquo.
296쪽
III. Per Samaritanum sue antiquum Hebraeo rum Alphabetum ut literis finalibus des
tutum, omnes numeri perpetuo hunc in modum exprimuntur.
Numeri millenarii eodem modo quo per lis teras recentiores sive Chaldaicas significantur, viz. ad monadicos, denarios, vel centenarios recurrendo: ut rooo , 3oooo , &ς. Sed inter majorem & minores numeros literam R Et plerumque interserunt; ut in ve sione Samaritana ad calcem libri Genes eos dis S a citur
297쪽
Bionum 6 aueo. In reliquis Samaritani a vulgaribus Hebraeorum Charafieribus non discrepant, ut diutius in iis explicandis immoremur
C A P. VII. De Characteribus Graecis. '
Ι. Characteres Graeci sunt omnes Alphabetiliter e , m tres praeterea figurae , quarum ingularum et alor in hoc laterculo tribus novenariis constanti classbus exhibetur. Tabula Characterum Graecorum.
298쪽
r. Characteres Graecos Hebraicis postpono, propterea quod ut ipsae Graecorum literae ex Hebraicis deductae sunt, sic & ipsa quoque numeralis earum potestas . Hoc exinde satis demonstratur, quod ut omneS numeri per Graecas seque ac Hebraicas exprimantur literas, tria numerorum symbola sive επίσημα, numerali Graecorum Alphabeto interseruntur, ViZ. 'Eπι-
quod duplici figura pingitur & F. quamvis non desunt qui primam figuram ς
πυερ ἀριθμου, alteram F. επίσημον βλ Vocans. Utraque autem εχτIO1ριον βῆυ non immerito nuncupetur , cum ambae symbola sint sive ε Aem1μα literae Hebraicae Cau. Nimirum Graeci pariter atque Phoenices ac Hebrari numeros
per Alphabeti literas exprimunt ; unde Alpha, Bela, Gamma, Delta, si iun idem numerando valent atque Aleph, Beth, Gimet, Daistb, ID, ViZ. I, 2, 3, Φ, 3; & sic etiam Zeta, Ela, Theta, Iota, idem quod Zain, Heth, Teth, Dd. ViZ. 7, 8, 9, io; & sic deinceps. At in Alphabeto Graeco litera numerum senarium ad exprimendum desideratur, qui per
literam Hebraicam riu repraesentatur. Hin CGraeci post Episton sive quintam literam, Hebraicae ri respondentem, aliam figuram ad literas non pertinentem interposuere , quam ut loco Hebraicae riu substitutam & eundem Valentem numerum, επίσημον sive notam literae βαυ sive Hau nuncupant. Porro, ut εχτίσημον
299쪽
βλ l iterae Hebraicae riu, sic & Κοππα liteis rae Kopb, &Σιωπι TDde respondet. Sed usi venit ut haec duo im tutae in Alphabeto Graeco transponantur : nam κωπα occupavit I
cum Vade, & Σανπι locum Kopb. Et quidem utrumque eorum idem in numeris valet, quod Vade, viz. επι τηριον κοππα idem 'uod
x sive I sade initialis, ἐπὶ ri μον Σαν Πῖ idem quod r sive finalis . Ergo επιπρομον κοππα sive κοφῆ sic G vel , notatum, est εχτι 1μον
πι sic pictum, est επι προμον ἐννεακοσίων Va lens 9 . De tribus hisce Graecis numerorum
symbolis insignis extat apud Bedam, libro de Indigitatione , locus , dignus sane qui huc
transferatur: Graeci enim omnibus suis literis exprimunt numeros ; verum toto Alphabeti sui Charactere in numerorum figuras extenso, tres , qui plus sunt, numeros notis propriis , quae ex Alphabeto non sunt, depingunt , Prima es ς , quae dicitur Epismon, oe est nota numeri n. Secunda eis G, quae vocatur Moph, o valet innumero XC. Tertia est quae vocatur Enneacosia, quia valet DCCCC. Vides hic antiquam trium horum symbolorum figuram pariter ac valorem. Quod autem ad figuram praeterea spectat, satis constat haec numerorum εm ση- μα non secus ac literas Graecas ex antiquis Hebraicis sive Samaritanis expressa fuisste: nam
ς formatur ex litera 87; quae inversa fit λsmillima ἐπισημα in Uona G fit eX P vel p, .
300쪽
CHRO NOLOGICAE. 27'nam P inversa fit 9, & p fit G, quae figura ad G
propius accedit. Σανσχυ' autem S ex NII quae Hebraicae literae Vade respondet. Alii vero 2αν III compositum Volunt ex converso Σαν sive Sigma & Πῖ ; nam antiquitus Sigma scpingebatur C, conversum itaque fit n, cui si inscribant π erit Nobis autem haec figura a praedicta Samaritana deducta, sed idcirco tantum Σῶν Πι Vocata Videtur, quod partim San sive Sigma conversum , partim vero Πῖ Graecorum refert. Nonnunquam autem ut in Eusebii Chronico aliter depingitur, ut & in Tabula videre est. a. Graeci per Alphabetum suum tribus hisce
figuris auctum numeros suOS repraesentare soliti sunt ; & quidem eodem fere modo quo
Hebrari, majoris , ViZ. numeri Charactere praecedente, ut ια. II, λβ'. 32 , , τ . σκιε . 222. At in antiquis nonnullis Inscriptionibus vidinumerum minorem praecedentem, ut AI II, II I3 , in tabula extante apud Alphonsum Roiscium Μessanae. Ubi etiam observes ut linea transversa cuique numero superducantur rEx. gr. Ptolemaeus MαΘηματ l. 3. p. I 23. ait Πάλιν ,δη νῶ ζ Im Καυβημου ο εςἈ
7 Camb , qui θι 223 a Nabonafaro, Luna defecit. Et paucis intrejectis, Και συνάγει ὀα Aro χρονος εν 'Aιγυπτιακα σκδἡμερας ρ , Et tempus ab epocha colligit annoS AE ptiacos et et , is dies I96. Eusebius