Opus de prisco et sacro instituto

발행: 1517년

분량: 267페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

LIBER

mollitie inlisa mentiu liquestat asscistio. S delut pristi edixere quodamodo organica harmonicam ratioe mudu ipm copactu: pactu qud poetae fabulans.Sic dc Pythagorici Sed diuinus ille Basili': Dei opt.

max opus enarrans: Dcccns estlinquies accomodatuue ei: qui mundi constitutionem enarraturus est: corum ornatus: qui conspiciun

tur: dispositionis principium: in oratione sua ante omnia posuisse: Mosem illum diuinum uatem quippe extructio coeli terraeq; traden da est: quae non euentu: fortuitus casu orta est: perinde ut quidam

sunt opinati . Sed originem ab ipso deo ait eausam sumpsit: qualis

nanqr auditus dignus est eorum quae dicuntur magnitudine tan ea; qua praeparationet inquiens praeditam animam talium exauditionis orationis obuiam ire oportet. Nempe caduci corporis as sectionibus expurgante cutis uitae non occupatam: ac obsutatam laboris patientem indagatricem omnia sperare circumspectamcm: ac explorantem: Si quo ex loco dignu deo conceptum: at* sentent amsutamre queat . Nempe dc si priscorum philosophos de mortalium

mundiq; origine uariae sententiae suerunt Censorino autore Thcodo rom: Sanelinquientesmu constet homines singulos ex parcntia semiserrata csse procreatos successioe prolis multa secula Progare: alii semphomines tasse: nec unq nisi re homini natos: atq; coF genera exordiui nullii extitisse arbitrati sunt.Alii uero filisse lepus cu holas non essent: α his ortu aliqn principiu: quae natura tributu:& 2, humanannus semp tasse credatur . Pythagoricit S Seresus Lucanus/ Archiata Tarentinus . Sic dc Academici Diccarchus Xenocrates dc Plato et Peripateticis: Theophrastus 5c Aristotcles edixere . Siquid a

negant omnino aues ne an ora generata sint: cum M ouum sine aucet

ec avis sine ouo haud queant gigni. Itaqi omnium quae in lire sempiterno mundo: ut ipsi delirant semper fuerunt: sutural sunt: alui principium suisse nullum: sed oriam esse quendam generantiumqr: nascentiumq;: geniti initium simul de finis esse uideatur: qui aurem homilics: ut Censorinus disseruit: Eusebiust aliquos primogenios diuinitus natura factos crederent nonnulli fuere uarie tamcn in hac istimatione uersati Na pleriqi ex poetis sabulati fuere:mortalcs primos aut Promethei molli luto esse formatos:aut Deucalionis Pyrrae duris lapidibus esse natos . Vnde Maro. Primum Deucalion uacuit

lapides iactauit in orta de homines nauadiuu genus Et idiata

42쪽

SECUNDVS

lapides laetos Saturnia regna: Sed quide ex his ut Diodorus N Censorinus asseruere: Nescimus an magis monstruosas certe ncm minus

incredibiles rationum suarum proferunt sententias: Anaximander Millesius: uideri sibi ex aqua terraq; calefactos exortos esse: siue piseres sine piscibus: similia animalia: in his homines concreuisse sertus ad pubertatem intus retentos: tum demum ruptis illis uiris: muliorem; quae iam se alere possent processissent . Sed Empedocles ait Lucretius asserunt ut huma uideatur stirpe creatus . Tale quaedam con

firmat primo membra singula ex terra quasi pregna passim edita: deinde coisse dc emtasse sibi hominis materiem igni simul dil huiusmodi permixtam caetera inquiunt: qui nccessc est postqvi: quae no ca ut smilitudinem ueritatis . Sic etiam in Parmenidae: Sed Democritus ex aqua re limo primu uisum csse homines procreatos: Nec longe iseus Epicurus . Zenon uero stoicae sectae princeps: primosi mortales

de selo adiminiculo diuini ignis: id est dei prudentia genitos . Deniq;etia uulgo creditu est: ut pleriqa genealogiae autores sunt:quaruda gentiu ρος ex aduetitia stirpe no sint principes terrigenas esse: ut Aetitiopes Aegyptii Scythael edixere: TheodorojEusebioq)uasseretibus: de ut etia autumat in Thessalia:& Attica: dc Archadia: eo'; authotenas uocitari: ut in Italia pocla cecinit: Nymphasindigenam; faunos ne mora quaeda tenuisse non difficile rudis antiquoue credulitas recepit INucucro ut inquit Censorinus leo licentiae processit libido: ut uix auditu serenda cofingat post hominu memoria progeneratis ia genti :& urbibus conditis et homines e derradiueriis modis editos: ut in Attica fabulans. Erichtonius e Vulcani semine homo exortus: ec in Colinchide uel Boetia consitis anguis domibus armati pinus: e quibus mutuo inter se necatis: pauci superasse traduns: qui in conditu Thebas Cadmo fuerat adiumet=Nemo in vo Tarquinensi puer dicie diuinitus exortu&: nomine Tangest ut ipsi delirant: qui distiplina cecinerint auruspicii qua Lucomones Ethruriae potentes eseripserui Sed Moses ille distinus uates: Faciamus inquit homine ad imagine re Gmilitudine nost Hinc magnus ille Baslius: Deu linquiensiquispias in nostra propria natura copagine constitutione pcipiat si modo seipsum Egaciter ecuti decet inuestigauerit: quodni u dc uates ille ciuinus disseruit: mirabilis cos ista est ex me tua cognitio deRnunqcum eis nouerit in me ipsum nouerit immesam exuperant i uiam

43쪽

LIBER

sapientiam Ipse didici nomen percepit: Attamen censeo: inquiensi

iamdudum ea quae ad hominis ortum generationemq; pertincre au ditores expostulare seras quidem quales nam sint nostra doceri: seseucro non mediocriter ignorare . Obtemperemus igitur ipsis ac obse

quamur. Difficillimit inquam omnium csse uere uidetur: seipsum cognoscere. Nam solus enim oculus: ea quae sotis sunt conspiciens in se ipsum cemendu: haud utitur facultate uidendi . Se ipsa mens etianostra peracute perspiciens alienos errores : tarda est ic hebes ad preMprios suos cognoscendos desectus . Idcirco diuina illa uatis uerba ig norauere: ac imaginem dei creauit ipsum: deus inqua diuum pater hominu rex: ut poeta ait . Et natus homo est siue hune diuino semis ne secit ille opifex rerum: & Coelius non indecenter dei simulachruappellat. Et Cicero tradit: hoc animal prouidum sagaxlacutum multiplexi memori rationis plenum dc conlilii: quod uocamus hominem praeclara quadam conditione generatu esse a summo deo: solus enim est ex tot animantium generibus atq; naturis particeps rationis oc cise potionis comuni: caetera scit omnia expertia . Et diuus Hieronym'abricatur homo de limo: Nam deus nos ad imaginem sui tales codidit . Et ciet ius Vas estlinquitiquodamodo fictile quo animus: id est homo ipse uerus continetur: 6c quidem no a Prometheo fictu: ut poetae loquuntur: sed a summo illo rem conditore.Vnde diuus Hieronymus: Duos ab exordio fecit deus: ex quibus paulatim totius humani generis sylva descendit: unde di deinceps mortales tanu omnis res expertes dura agebant uita: Sed sensim ut Maro aurer est: varias meditando extundreut anes Nam labor omnia uincit improbus: de duris in rebus cogit egestas . Hinc Cicero: Prisco inquiti tepore cu in agris homines passim bestias more uagabane' de sibi uictu ferino uita pensegebant: nec ratione quicq: sed plerat uiribus corpis administrabat . Nondu diuinae religionis: no humani ossicii ratio colebae': nemon mas uiderat legit imas: nocertos quisu aspexerat litaras: nemo ius aequabile quid utilitatis haberet acceperat: ita per errorem: atqr inscientiam: rica aria dominatrix cupiditas ad se explenda uitibus corporeis abutebas: quas peminosissimis satellitibus: Quo tepore magis uir dc sapiens cognouit: qui materia esset: dc quanta ad maximas res oportunitas in animis esset hominu: si quis eam posset elicere: dc praeeipicndo meliorem reddere: Qui dispersos homines in agris α terris

44쪽

SECUNDVS

sylvestrib' abditos ratioe quada copulit in unu Iocu & cogregauinxeos in una quacp parte inducens utile atq; honesta Primo Ppter intalentis reclamantes: deinde .ppter ratione atq; oratione studiosius au/dieres: ex semis N immanibus mites reddidit & mansuetos.At mihi quide hoc ne tacita uideatur: nec inops dicendi sapientia perficere potuisse: ut homines a consuetudine subito auerteret: & ad diuersas raγtiones uitae traduceret: Age urbibus costitutis ut fidem colere M iustitiam retinere disseret: & aliis sua uolutate parere cosucscerent: ac nomodo labores excipiendos comunis comodi cauis: sed etia uita amit tenda existimaret: quae tande fieri potuit nisi holas ea quae ratione inuenis tr eloquetia psuadere potuissent Prosecto nemo nisi graui resuaui motus oratione: cu uiribus plurimu possctiad ius uoluisset sine

Di discedere: inter quos possit excellere cu iis paterae se aequari:& sua uolutate a iucudissima cosuetudine decedere οῦ quae psertim ia naturae uim .ppter uetustate. Nempe ueteres illi sicuti in mortaliu exordio in uarias eiauxere sentetiasidiuersasvita plura de rem natura de huius orbis opificios in uarias opiniones destendere diuiserem . Nullaina prorsus apud illos ratio: ut magnus Baslius disseruit: NesIa senγtentia fixa stabilistin obilist permansit . Posteriore semper antece

dente eliciente: atq; adeo ut opus nobis non siti iquiens t opinationes

illox euertere. Quippe cum sitis ab illis: ut diximus sint eversae: quinan deum ignorauere hi mentis copotes causim ortui rem priccsseno admiseretne p concessere: sed ea quae deinceps emergere uidens at tetia illa accomodata prima ignorationem in medium attulerunt: ac conclusere. Quam ob rem quidam ad materiales confugere: subpositiones: uniuerus quae causim ad elementa mundi redegerunt: atq; accomodarunt . Pletit indiuidua expertiaq; corpora partium: & moles ait meatus rerum earum omnia quae conspiciuntur continere naturam asserueret re ortus di occasus concussionibus t semotionibus corpusculorum illorum partibus uacantium fieri: ualidiorem eo ditionem eorundem diuturniorum corporum durationis causem esse. Proinde diuus Basilius: eos deridens: Stamen araneaelinquiensi qui haec scribunt pro Ita texunt: qui talia tam temere de mundo effunγdunt: qui per tenues adeo causis: exiguas principia coeli terraeq; ae maris supponunt: qui in ratione rerum esse no queunt: no enim esse

me quiuere: illud insis: in principio secit deus ccsu α terra . qua

45쪽

propter sine gubcrnatione ulla prorsus admirustratione*: hoc imuersum esse sertit casu fortunal putarunt: sua opinione propria sine decepti: qua deum esse negebant . Quippe prima rerum conditio sex,

instituta diebus fatetur artificem dc profitetur opus autorem . Neq; enim: ut inquit Cecilius: sui ipsius artifex esse potuiti quis nouam creare materiam nec ualuerunt: multa ec diuersa eskinum princiripia: quia nisi ad unum cuncta respicerent: discordia dc infinitate inninia cunctaq; turbata uolucrentur inchaos rec pugnarent ec collide irentur: in se discordes mare Me nisi omnibus opiricis summi aucto ritas imperaret: dc unius maiestas imperii uniuerstat causas ec eis cientias ordinaret . Mortalis ipse p sidcntiam: praeturamqa iri inseqriora accepit. Sciens quis hunc honorem acceperit : nec tamen ea sci entiae persectione lustiatus est: ut eo modo cognosteret conditorem

opificem : Quo esus conditioni resiqua a deo πο- maximo pr ducta: condonataq; subiecta flant: Sed distantianimaximam experiaretur: inter summa dc infima . Et ex hoc ipso esset dis acclivis N hue milis: Quo auctore suo se in nullo posse conferre : cuius effugere imperium: nec consilium et uari: nec uitare sentciariam: iudicium*.Itam inquam qui circa illam summam diuinam maiestarem degunta

diuini illi angelici spiritus: licet inuisibilis naturae sint: illegationiabus tamen tum suis se auditum manifestant N c se de salutis nostra: ministeriales saepissime experimur: quorum ossicia dci nomina in di uinis cloquiis ostenduntur . Illa inquam superiora agmina: fulgerVtiat mortales edocent: his deum nunciant : dc quae iubentur imum negocii specialitatem peragentes no uniuersitatisexplicantes scientiaοῦ ut inquit Cecilius: Quid ad nos numerus ta mulara dc pondus reser

tur Deus inqua Dionisio autore Cecilio*: His omnibus no areta sed excedes omnia: ec aeternaliter antecedes: potestas ta uirtus: nihil habet coquii: nec immensitatis eius profundu uti creatura uel coele

sitis ues terrena metitur . Hin Damascenus: Quia ergo et inquies: bonus x sup bonus deus no talent' est sua iseus coteplatione: supabundantiae bonitatis coplacuit ut seret queda qw benefaceret: ec qus essepticiparet bonitare: dc ex nihilo ad esse deduxit: atq; codidit uniuersia Disibiliaq; dc inui sibilia: dc homine: quae ex utraq; uisibili di inuisibili coaluit natura creat aut intelliges intellesti cp9 sustines copiae uerbo ec spu colamat Quippe de' ipe ructa ad luce deduxit sola sua im/

46쪽

SECUNDUS

mensa probitate: no enim indiguit orbis opiscio: ut qui sit pcr se amplissimus: ut rex ille de uates disseruit: bonos nostros no incias, Sed quia probitatis propriu est se diffundere: dc aliis sua munera abunde comunicare: sicuti lucidi subiecta illuminare corpora: dc sue lucis radios in caetera derivare: infundermi: dc calidi in propinqua corpora suum ditandere calore. Idcirco sola sua probitate deus omnia codidit ut essent quae eius participatione susciperent Hinc illud diuini Ari, pagite: primu omniti dicens: illud uerissima ratione disserimus: ue nitate sola summa illa diuinitas rerum essentias statuit: atq; ad esse produxit . Quippe est omniu causa excellentisi bonitatis id propriuut ad consortiu sui quae sunt invitet S attrahit: omnia singulam pro captu Sc modo rationis suae . Igitur omnia quaeq; subsistunt prouidcntiae ratione regunt: 6c summa illa omniv autore deitate manatis illim participat: ut diuus Dionisius disseruit: alioquin essent ofecto nul lanis substantia rem: atl principio rerum comunicaret . I inq; philos stantiu deliramenta eiiciatur: nam nihil delirius eu Millesius Thas dissicruit: Cicerone autore: Eusebioq;: qui aquam rerum initium: esse: deumq; esse eam mentem quae ex aqua cuiusta gigneret: Epicuri rus ureo ex Democriti sententia duo principia existimauit corpus taatthomos: omne enim quod est aut continet aut continctur . Corpus

esse athomosfid est quasdam minutissimas partes: quae sectioncm norecipiunt . Hinc Virgilius: Nant canebat uti magnu pcr inane coacta: Scmina: terrarui marisipfiussera: dc liquidus simul ignis . Vt

is cxordia primis omnia dc ipe tenet mundi cu creuerit orbis.Hoc ideta Lucretius asseruit . Anaximcnes principiu aera opinatur.Mcthr dorus Chius sempiternum esse univcrsum: Eusebio reste . Herasius

uero Ephesius: Hyppadasus Maapontinus: omnia igne Pacari dixcre . Empedocles ucro cx quattuor clemetis Vnde Lucretius: ex inis brestemnerelomnia nascuns dc igne Plato uero docuit deum omniup incipiu.Vnde diuus Hieronymus: quis dubitat deu omniti creatorem: deus aute facit: ut inquit Firmianus : ex eo qd no est: dc alibi . Vnus est igitur princeps dc origo rem deus Na nemo querat ex ' ista materiis: ta magna:ta mirifica opa deus secerit: omnia enim secit

ex nihilo. Et Flauius Iosephus praeclare disseruit: q, deus ex nihilo Octa deduxeriCHinc inq ille diuinus spiritus est:ut Cecili' autor est qab o mudi initio aes legie suprasulas: no materialita aquis quas

47쪽

LIBER i

usticulo egens: quas potius ipse serebat Se e sectetibus firmam tum dabat congruumotum oc limitem praefinitum. Huius sempiterna uirtus de diuinitas cum in propria eslentia natural a priscis philosophis percipi: investigaris no possct: ratione quadam coniecturis intuiti sunt compositionem mundi: compositis ta distinctis elemenintos e essectibus: praesentem omnibus animailuisse: quae secundu genus dc ordinem singulo' uitam praebere M motum: dc intransgressibiles fingeret metas 5c stabilitatem assignaret de usum . Hanc inq uita et hunc motium: hanc rerum essentiam: anima mundi prisci illi existi/mauere: cogitauer a: ac putarunt coelestia eorpora: solem dico dc Iunam: sederam omnia ipsumi firmamentu: huius animae uirtute moueri εἰ regi: δc aquas: ec a quora: dc tellurem: aetheram huiusce semine sectari: qui si diuinu illu spiritum rerum omniu opificeml architectum autorem credidissent: omnim sub illa immensa: fulgidam maiestate: diuino imperio decentem callerent: ad diuinam illam ueram fidem accessium: sed obstrusia sunt ab huiusce caduca: utilis sapietiae ac prudentia tantae rei maiestatis impertu nec quiuit humani fastus ingenii arcanis interesse coelestibus: oc peruipere: penetrare ad su/peressentialis naturae altitudium: de diuinu illum spiritum rem omnium principem: cuius uiuificus calor animat omnia dc finiet: prouehit ta foecundata

Cpinis Secundi libri .

48쪽

TERTIUS

RISCORVM OMNIUM OVI REcte

sensere: indubitataq; extitit sentcntia indaganda: Dcri/p tatis ratione: ut nihil certius: firmiusq; mortaliu animis esse rebantur il diuinae relligionis documeta:praeccptat ignavos edocere: qbus sine excitatione aut rationis efflagitatione:exquisitionci parcin conuenit . Cum mortales ipsi omnes excogitare debeant st, diuina irradiatione a coelo in homines dcfluxerint . Quippe si Pythagorae autoritas apud suos tanti cxtitit: ut interpellati ad reddendam:comprobandamq; eos rationem: qui asserebat nihil aliud comprobationis attulerunt ' praeceptorem illum Pythagoram ita disseruisse: nefaria existimarent ac putarent quae ab illo excepissent in controuersiam disceptationemq; deducere . Praeterea si Xenocratis oratio in Athenienses tantum ualuit: ut cu in iudicio aris manum cssct admoturus: P dc more iuramentum praestaret: ob spoctatam ipsius fidem:μgrauitatem: integritatemq;: praetores ipsi ac praesides iurisiurandi relligionem relaxaucrint: solo suo uerbo assi a tioncue contenti None amplioris apud mortales ponderis erit diuina illa ac summa maiestas ac ueritas quae nec falli nec fallere nouit . Est enim inqua deus ipse summus: ut Paulus disseruit ucrax et mortalis ipse mendax.Quis igitur addubitauerit uel ancipiti agitauerit animo

quae ab immortali summo illo deo obseruata praestitaq; fuerint: uerae relligionis sacramenta: maxime cu tam solida basi nixa sint peracta ae fundata: supra Christianae relligionis diuinitatem . Nihilo secius aut pcrabsurdu putauerim ea qnq; ratione aliqua uia modoq; fulciri: quavis ipsis no egeat: relligionisq; pietate salua: psuasoriis coprobari

rationibus: an mortalis mentes quoad iuuanda imbecillitate:quae tu

lubetius faciliusq; ad ipsa subeuda crededat subegit: cu ea con ex xit ratiot no in sona . Siqde fons sapietis spledoris usumi dei uel bu: per qd parens ille sumus: prudctaq; pegerat: N suauiter disposuerat

cuncta: in calce temporum hominem inducre maluit: ut sub tesusemento humanae naturae corporeo: splendorem eius humanus conspiγcere quiret: quem in celsitudine imperii : diuinaeq; maicstatis attingere nequiverat . Distuderit siquidem radios suos : ut diuinus ille Aquinus disseruit: sapientiae scilicet suae iudicia in cuncta: quae in lucem produxerat: ampliorit munere propriam imagi γnem metibus mortaliu impruIcam :α quaru diligentius expresserat

49쪽

LIBER

diligentium mentibus: ipsum secundum sui muneris exuperantiam. Quippe si secundum Platonis scntcntiam: brata censetur resp . cuius praelidcs regesq; philosophic o ram nauare contigcrit . Illi siquidcm sapientiae quam imbecilitas intcllcctus mortalis rencbiis plerui ob tcnebrat comaculatq: . Quanto secius sub optimo principe diuinare lipione imbuto: ubi tanta solertia: diligcntiat exquisitissime diuinae

illi Christianae philosophiae sapicntiaeqi: quam illius summae sapiemtiae mortalibus indumcntis induta orationc cdoret: operassostentat.

Homerii ipsum omnes prisici admirati sucre: qui sicut omniu disci. plinarum documenta complexus extitit: sic pollitica illam : ciuile institutioncm: optimul marem uiuendi praebuillic: ostendissini perhibent: ipsemi tana architectum: sapicntiaeq; principem extitiHezut cuncta praecepta quae ad ucram impcrii maiestatem spectant am/plexus extirerit: priscisi illis heroibus: regibusqr proprias quasi uir. tutos decorumq; impartiatur . Nam Diomedi illi uiro praeclarissimo modostiam quandam adhibet: qua quidcin tumentem iram ncuc di cto factoq; protervo noceret: abstincntia enim tu ornat: ut uino nisi magnis laboribus usq; uteretur . Achilli corporis robur: animitsor. titudincin praebuit: ec cuncta quae ad optimu strenuu* militem c. Peteret cui praecipitem at' implacabilcm iram: ueluti sortitudinis cotem adhibct: dc ardentissimu gloriae studium quo saepe numero cua bello quiescerct: cantu & fidibus inccndebatur: cum sertissimoruuiros laudra cancrct: adeo animit ardore: ut reliquos quos* ab Hectoris congrcssu aroerct: ne a uiri fortissimi uictoria: a quopiam e

cludcretur: ne praerepta gloria sibi uidcretur. Sie VIyss dolos,opti/mas artos cloquentiae: prudcntiamiconsiliumncruperitiam: ut qui complurimas urbes conlpcxctit: omniu mortaliu mores sciuerit: clis opimast omnes calluerit: sulcum aratro rectissimc duxerit: ta licinas incurua Bloe Glcriter strauerit: caeteras agriculturae parres nouerit . Sic Dion in Alexandrum: quem inaximu omniu regu fuisse censet:& Plutharchus Iulium Caesarem qucm cunctos mortales supcrasse comemorat. Sed culut inquit/Aristotcles ex Hesiodi sentcntia dc Magnus Basilius: de co mcininit: Optimus ilic inquiens quide qui perisse omnia nouit: proximus huic sectit qui credidit recta monenti: atm qui nec sapit ipse: net audierit sapientem: utilis hic in nulla est

omnino parte putandus . Hinc diuinus ille Basilius disseruit: O uiti

50쪽

TERTIVS

ut nihil esse in humana cita bonu aliquod existimamus: aut omnino existimemus: aut omnino nominemus: quod hic finem quandoep sit

habiturum: quam obrem nec progenito' claritatem: nec corporis robur aut pulchritudinem: non ex hominibus honores: no regnu im: non demi quodcunq; quis dixerit rerum humanam magnia: nec uoto quidem digna iudicamus: aut ea possidentes aliquo modo admiramur . Veruenimuero spe longius procedimus: dc alterius uitae prirparationem cuncta dirigimus . Quae igitur ad hanc faciunt uitam haee etiam nobis prosequi totis uiribus: nihil uero pro futura: omniq; natu despicere oportere dicimus . Hinc Craesus Lidos t rex opulentissimus cum disciplinarum flagraret dejderio: conjicereti eos quibus impetitabat: optimis carere uiris: excitatus Anacharsis fama: ad se accersiri iubet: ingentiaqi munera ei condonati iussit: qui ei rescripsit Ancharsis Croeso: Veni in Graeciam Lydorum rex ut mores discipli nasi cdiscerem: auro no egeam: satis mihi fuerit si domoti melior

ad Scythas rediero . Sed quia beniuolentiam tua mirifice amplectonia re sprimu ire pergam . Vale. Sic Metrodorus Scetius uir in dicendo periucundusIdisciplinis apprime eruditus Matridati regi: tanta

beneuolentia colunctus extitit: ut regis pater nucupares: Platonisi

nomen adeo dilexit: ut illius statuam Athenis errectit: huiusmodi titulo inscriptam: Mithridates Rothobati filius musis imaginem dicauit Silamonis opus. Et Alexander osacine adeo dilexisse perhibetur: ut comitem sicum in militia habere maluerit: litteris mandari uoluit res has gestas: α Ana arcum maiorem immodu obseruauit: t cum Critum per temulantiam peremisset: Ario autore Curtios: Aracti cum peniteret: ita ut mortem sibi inferre excogitasset: solum hunc ueritus sit Plutharcho amore: Qui in penetralia prorumpens nullo e suis id audente exclamauit: Hiccine est Alexander ille quemuniuinus orbis miratur ac metuit: at seruilem in modum miserabilisto ciulans: mortalium notam: instituta formidat s an ignoras Io uem ita regibus statuisse: ut quicquid egerint aequumtiustumi esset.

Deo opom . ne ente temerarii militis petulantiam S temulem tam uerborum licentiam ultus es: sciant omnes te regem esse: neutiq;

maledictis ac probris incessendum: pugnant in hostes milites serro:

non autem procacitate . Sic regis animu merore affectum lenivit: αa praeci ci consilio reuocauit: α mentis compotem reddidit. Quanti

SEARCH

MENU NAVIGATION