장음표시 사용
251쪽
sine judicio vel modo erga omnes, vel repentino quodam quasi ven
eo, impetu animi concitatos. P. 2. f. I.
ΙD.EM nu' sie ait': Promissum 'pactumve quo te alteri obstrinxisti
si accedit adε justitiam', sive non alienum si ab aequitate &h nestate; verbo tuo par erit te stare &praestare datam fidem. Vesrom ne cogaris aliquando vel fidem fallere, vel certe violare justitiam, ante omne pactum omnemque sponsionem diligenter examina ,, justitia:-ne consentanea sint. Rursus comitas atque observantia , quibus alios ipse prosequeris, si appropinquent officiis , id est, si conjungantur cum ea moderationz ac prudentia quam ratio officiorum cuique debitorum flagitarit, procul 'amovebis abs te rubo rem & probrumq; nec erit periculum, ne Vel importunus atque ineptus esse videaris dum excessu peccas, vel agrestis aut stolide superbus dum peccas defectu. Denique ad amicitias quod attinet ac ipatrocinia', quibus nitare, eos viros haudquaquam' neglige , quos sua ' spectata fides ac probitas amore dignos reddit, quibus acleo possis uti patronis ac defensoribus in omni casu ac fortuna.
CONFUCIUS' ait': Quisquis est virtute' praeditur, dum potae ciboques reficitur, non hoc 'agit ut saturetur' oppleatque se & ingurgitet', sed ut vivat viresque reficiat: in aedibus' etiam quas habitat , non' sectatur' impensisis vel commoda sua vel delicias Ad haec impiger ac sedulus est in obeundis negotiis, ω cautus ac prudens in ' verbis': & talis cum sit, haudquaquam tamen sibi vel placet ipse vel fidit, sed ultro adit & studiose se statur viros sapie tia V praeditos ac virtute , ω horum consiliis & exemplis ceu regula. quapiam dirigitur . Revera quisquis est hujusmodi, potest'' dici ' Plii Iosephus' , de hoc sufficit ut talis dicatur. F. T. p. I. g. I. DIs CIPu Lus μ' cum' percunctans' a Con serio, ait: Si quispiam sit pauper', & ' tamen sublevandae paupertatis gratia haud ad letur cuipiam; divitiis affluat, nec tamen' extollatur superbia, de hujusmosi' quid censendum', o Magister. Confuetur respondet :Sua dignus laude est is quidem, non is tamen qui impleverit numeros omnes verae laudIS veraeque Virtutis; adeoque necdum y comparandum' cum eo qui pauper' sit, & sua illa paupertate contentus gaudeat ; dives sit,&'' tamen gaudeat ossiciis ; mansuete scilicet moderat que se gerens, sine fastidio vel arrogantia, & in omnibus
252쪽
DIsci Pu Lus su accepto hoc responso mox ait : Antiquo poemate' dicitur': Ceae caedens', ceae limans' ossa; cer scalpens', ceu pollens lapillos: quod igitur modo factum est abs te, o Magister, dum propositas a me virtutes ceu lapides pretiosos , sed etiamnum rudes quodammodo expolivisti; nonne est' hoc ipsum quod isto carmine significatur
CO NFU C IU S hie collaudans suum discipulum ait : O mi A
vulgare nomen est ipsius su cum nunc primum potero , sive audebo vecum agens, citare' Priscorum carmina atque auctoritates quamvis explicatu difficiles: video namque te valere ingenio, qui simul atque ego proposui hanc''modo memorata. sententiam meam, Priscorum auctoritate sane proposita significasti id quod feceram,& simul' affecutus ' es quae ipse nondum 'profatus eram.
CONFUCIUS ait': Non' angatur quis instructus vera vir tute , veraque philosophia , nec cruciet sese quod homine, haud eum' norint' ; adeoque nec opera ipsius & eximiis talentis utantur, maxime cum hoc si liberiatis arbitriique alieni: sed angatatur' potius & affigatur quod ipsemet non'' perseectos' habeat homines , uti par erat habere; adeoque facile posui in eorum delectu ad amicitiam aliaque ossicia errare; nec sciat quos fugere, quos sectari conveniat. F. 8. p. I. 3. I. CO NFUCIU S' ait Quisquis regit' cum virtutes, praeclaro subditis suis exemplo constanter praelucens , plane et ' instas septemtrionalis', id est polaris stellae ': ipsa persistit' suo ' propὸ immota loco , cum 'interim reliqua omnia quae perenni motu ci cumaguntur sidera' illam respiciancy. 3 2. CONFUCIUS' ait i Odae' 'trecentae , sive doctrina quae tr
centis priscorum Sapientum odis continetur, unico' verbo' e tae comprehenduntur', dum dicitur': Nostra mens omnis & cogita
tio ' sit ab lie ' ulla pravitate'; qui pye si id quod turpe vel iniquum est, ne prima quidem cogitatione aelibamus, multo minus illud r ipsa factove aliquando suscipiemus.
253쪽
P. 2. 3 I. COUuctur ait': Α Rege aut Gubernatore si dirigantur' subditi, atque in ossicio contineantur per' solas leges' ; qui has tamen non observarint, nihilominus in ossicio contineantur per' terrores atque supplicia': populus tunc quidem servili metu compulsus absti nebit sese a deliciis gravioribus; sed' profectὁ more improbi cujusdam servi, sine' pudore' scilicet ac vero criminum odio ; atque adeo non diu in ossicio persistet: persistet enim violenter & timore magistro, qui utique malus ossicii magister est.
CONTRA vero si regas' ac dirigas illos pes unam seu virtutem , virtutis ipsemet omnibus exemplum, ad hoc proculdubio se component omnes: & quoniam non est eadem conditio omnium, neque esse par virtus potest ; tu siquidem prudentia atque humanitate tuos contineas' si modereris' subditos per sua quemque o ficta , atque ita socies' omnes vinciasque, plane fiet ut teneantur ipsi non modo ingenuo quodam pudores metuque filiali ne pec- cent ; sed' ultro quoque & alacriter ad omnem virtutis laudem contendent' atque pervenient. F. '. p. I. s. I.
COUuetur ingenue suis exponens quos in philosophiae studio
progressus aetate procedente fecerit, ait : Cum mihi decem essent & quinques aetatis anni, protinus' applicui animum ad perdiscendae' majorum virorum initituta sive philosophiam.
ANNos 'triginta' natus jam' constiti: eas inquam radices egeram ut consisterem' firmus in suscepto virtutum sapientiaeque studio, neque res ulla extra me posta avocare animum meum ab talo posset. f. 3. O 'UADRAGENARIus' jam' non' haesitabam amplius: evanuerant dubiorum nubila : connaturales enim rerum convenientias habebam perspectas,& quid singulis inesset persectionis vel imperfectionis, intelligebam.
O 'U IN uu Ac E NARIus' protinus' cognovi' coeli providentiam atque mandatum , di suam rerum singulis a coelo inditam esse Diqiligo: by Corale
254쪽
naturam, vim, rationem; cujus adeo naturae perscrutabar ipse persectionem ac subtilitatem ; indagabam quoque originem, de quae tandem illius esset causa, intelligebam.ς f. S' Ex Ac ENAR1o' mibi jam aures' erant faciles & secundae , expedita stilicet ac peracuta vis intelligendi, & assiduis tot annorum studiis & exercitationibus excultus animus, optimisque praeceptis & disciplinis imbutus, sic ut facile clareque perciperem quidquid alii vel disputarent, vel ipse legerem. 3 6. AD extremum 'septuagenarius' Iongae meditationis' victoriaeque
mei ipsius beneficio sequebar' quod' cor) meum appetebat ;nec tamen excedebam' regulam , seu terminos transiliebam honestatis rectaeque rationis , cui jam sine lucta molestiave appetitus meus obtemperabat. F. Io. p. I. f. I.
Mem'a' μ', unus Praefectorum regni Lι, consulit' Confurium de obedientiae quam filii parentibus sitis debent, in quo scilicet
ea consistat 3 Conscius' respondet': In hoc consistit ut quis non repugri et . Hoc audito Praefectus abiit, existimans fortasse dixisse Phialosophum quidquid dicendum haberet. I G irust μου chi' discipulo eidemque aurigae' suo Confiscius' rem s-gnificat dicens : mem sum idem est qui memo sa j quaesivit' de
ooedientia ' ex me , in quo illa consisteret λ Eg veris ' respondi , Ut quis non' repugnet . Quo audito, confestim abiit.
Fan' chi' ait': Quis' obsecro sensus est tui istius responsi, o Magister 3 Conjucius' declarans illud sic ait': Vivis' parentibus morem gerat ac servias filius debitis cuin officiis ' : mortuis ' similiter justa persolvat, eosque funeret' debito cum ritu' atque apparatur quotannis denique oblationes faciat sive parentet secundum y rationem rituum' de officiorum funebrium. Haec inquam faciat,&implevisse numeros omnes filialis obedientiae censendus erit. Non igitiar in hoc eam constituo, ut nunquam mandatis parentum suoruni repugnent filii; cum evenire possit, ut haec cum aequitate ac ratione pugnent, quibus adeo nequaquam sit parendum; cumque sanctis vita parentibus suus tamen adhuc obedientiae & pietati locus Dissiligod by Corale
255쪽
sit) sed ut nummam pugnent peccentve contra ossicium quod a probo filio tam leges & instituta, quam ratio ac natura ipsa pro conditione cujusque postulat. In regno tu tres Optimatum familia mem so, κο ssin, & sun tempestate illa funebres Regulorum ritus usurpabant , quorum arrogantiam insolentiamque Philosophus hie
Mem ua' pes, filius dicti mem suu , quaerit' ex Confucis , in quo
consistat obedientia λ Consurius , qui non raro dare consueverat apposita percunctantium moribus vitiisque responsa, ceu moria bis sua pharmaca, respondet' in hunc modum. Pater' &mater dumtaxat suorum liberorum aegritudine' affiguntur' . Quisquis ergo laudem expetit filialis obedientiae, caveat in primis ne libidine, vel intemperantia, similibusque vitiis vires ac valetudinem pessumdet, ac bonis parentibus si non acerbos luctus, graVes certe curas afferat.
Adolescens iste natus in copiosa lautaque domo, cum intempestivis epulis aliisque vitiis esset deditus, valetudinem ac vitam in discritamen adducebat.
DIs CIPu Lus μ' eί' quaerit' item ex Confucio, in quo posita sit
verae obedientiae' ratio Confucius' respondeo: Hac' aetate nostra obedientes' vulgo hi dicuntur' , qui possunt ' alere' parentes sios; sed profectὁ si nihil praeterea requiritur, a brutis quoque animantibus obedientis nomen ac laudem petere quis poterit: quippos agamus do canibus' & equis', hi quoque omnes'' possunt' habere' qui eos alant ': atque adeo si desit reverentia ; si inquam cura ista sustentandorum parentum non ab amore proficiscatur & honore filiali, ecquid ' erit unde petatur discrimen' inter sustentationem patris, & domestici canis vel equi 3
DIscipuLus, hia similiter quaestionem instituit de obedientalia' filiali. Confisciue respondeo : Oris' alacritas, sive constans alacritas illa filialis obedientiae quae adeo in ipsa fronte totoque ore amantis ac reverentis filii reluceat, dissicilis' est illa quidem, sed pro fectὁ nota prope certa verae germanaeque virtutis. Obsequia quippe domestica praeitare filii vel inviti atque inobedientes possunt: uti cum domi quidpiam est' faciendum , fratres natu minores ac filii- familias' utique subeunt' majorum loco id quod laboriosus' est,
rursus cum suppetunt vina ' & dapes', tunc proculdubio tam parentibus quam fratribus natu majoribus natu minores ossiciose ministrant Diuiti do by Goral
256쪽
nistrant epulas; sed ' hi an idcirco' statim censeantur' obedientes esse Enimverὰ si non haec prompte, constanter, & cum alacritato quadam animi corporisque praestiterint, obedientiae verae nomen ac numeros haudquaquam impreverint.
Confucius' ait': Ego cum discipulo meo hoe disser, quandoque per totum' diem'; ille vero sic me audit ut nihil' objiciat'' unquam vel dissentientis instar vel dubitantis, prorsus' ut stolidus 'esse videatur, & qui nihil eorum quae dicuntur capiat: verumtamen ubi a me recessit', tunc'' ego studioseὶs hominem observans' examino quid is agat privatim, & ipsum ' primum quidem silentio'' & per otium meditari quae a me sunt disputata; deinde' verὁ sic agere, sic loqui, plane ut intelligam ea facultate 'instruchrum esse, ut' non modo perquam feliciter percipiat ac penetret omnia quae doceo, sed eadem rebus ipsis factisque palam exerceat ac manifestet . Enimveris discipulus meus hoste' haudquaquam stolidus aut rudis est.
COUurius' ait': Probos ab improbis discernere saepe est dissicilliamum. Ut tamen discernas, primum quidem observa' is', quem perspectum vis habere, quid agaρ rerum ac moliatur: improbi namque fere committunt quae iniqua sunt ac turpia; probi vero quae cum nonestate justitiaque sunt conjunctat sed quoniam haec non sunt omnino certum probitatis argumentum,
ΡEnitius inspice & considera attentius operis cujusque finem Iipse quo' animo' scilicet quove consilio quae honesta justaque sunt faciant; quippe si ficte simulateque, si pravo perversoque consilio, quamvis optima sint quae agunt, probi tamen censeri, quando sic agunt, haudquaquam poterunt.
SEd neque hic consistere poterit quisquis errare non volet: erit illi procedendum ulterius & exquirendum', is', qui probus esse videatur, in ' quo , sive quibus in rebus studiisve conquiescat' : si enim quae facit, cum fide justitiaque , quae item bono fine atquo consilio, parum tamen volens & quasi per vim coactusque faciat, sicut animus ipsus non ex ipsa virtute vel honestate operis, sed altu de quietem sitam & oblectamentum petat; certὶ nec conlammata dici poterit probitas illa, nec esse, qualiscuique tandem fuerit, di
257쪽
Porro si quis usus fuerit hujusmodi animadversione atque examine, eum homines' quo pacto lateant' eum homines' quo pacta lateant quomodo non perspectos habeat i facile profectὀ, ac citra periculum erroris, probos ab improbis, a vitio virtutem dis
Confisus' ait i Si quis assidue recolat' exercitetque vetera', sive ea quae memoriae quondam mandavit ac didicit , atques hoc modo per se assequatur identidem, sive deducat' nova' uberes qui pe sunt atque inexhausti fontes Veritatis atque Philosophiae) poterit' is ad insignem quandam doctrinam pervenire de cvadere'' magi
Con 2cius' ait': Perfectias' vir' non' est vae, sive non est vasis atque instrumenti instar, ad unum alterumve dumtaxat usum accommodatus , sed cita sit instructus copi 1 qu dam atque ampliatudine variarum dotum, idoneus est ad res quamvis magnas mutitasque perficiendas. : Diverso quoniam sensu Confucius, ciam in avitam Regum aulam estuim essu ,γας τιμ quoadam viiaret jam inclinarum proηumque in caseum inuspirans, Vas inquit macuum i vas item redundans liquore inverti facile est; mas semiplenum tuto recteque consistit. Aderat haec dicenti iiii tu discipatus
explanari sibi petit sententiam. Tum Confucius: Si Rex sinquit mel asinate sit vacuus, vel prodentia quadam superbiaque plenus σ quasi re
Andans, erit is in quaevis mala prolabi facilis, regnumque una cum suo Principe proclive in ruinam. Contra vero fi Rex egregias naturae suae dotes optimis qmque disciplinis ac scientiis exornarit, nec tamen usquequaque pia reat sibi, memor, multa cum sciat, .plura tamen ab se ignorari: quammis item multa existant merita sua, virtutes multae, semper tamen laudes alis nas posthabeat propriis; opibus denique ere potentia quantumvis maleat, sic ramen se gerat . quasi mediocria sint omniar cum hae prudentia σ modera rione magnitudineque animi quisquis regnabit, regnabit securus, ibitque me a ruti mus,m eximia naturae 'rtunaeque Δη- , quae multis solent eo fraudi , ipsi gloria atque emolumento erunt.
DIscipulus sad cum' quaerit' ex Comeso de viro' perfecto' cujusmodi nimirum m. Confurius' respondet': Talis est ut prius' res ipsa factisque compleat suos'' sermones' quibus instituere desiderat Disitired by Corale
258쪽
alios, ac' deinde sua ipsius facta de exempla prosequatur' alios instituendo. Verbo, primum agit, tum docet. Facundum natura st dioque discipulum, atque adeo copiosiori sermocinatione quando que peccantem tacite reprehendit Philosophus.
Conserius' ait': Probus atque perfectus' vir amplitudine quadam charitatis ac beneficentiae, qua de omnibus bene mereri desiderat, & communem generis hominum conciliationem & consoci tionem colere ac tueri, universalis' est non' particularis'. Contra vero improbus' ac vilis abjectique' animi homo' particularis ' est, privatis affectibus ducitur , amicitiam foeneratur , & beneficia sua meritaque privatis emolumentis & commodis seu pretio quodam sordide divendit; adeoque non est universalic'. Doctrinam hane oe simul amplitudinem charitatis suae memorabili qua . dum sententiά declaraviit aliquando Confucius: audito namque fuisse militem e regno fit, qΜi amissum forte scutum cum diu 'fra quaesivisset, tan dem flaturus se de jactura sua bis verbis usus fuerat: Regni s; homo, sive subditus, scutum quidem perdidi, sed proculdubio ejusdem regni μhomo, sive commilitonum meorum aliquis, perditum obtinuerit. Confucius ad hae inquit Dixisset multo melidi ac laudabilius siquiadem dixisset, Homo scutum quidem perdidi, sed & homo perditum obtinuerit: hoe padis charitatem militis ab angustiis mel castrorum vel pa-ma ad amplitudinem generis humani traducens.
Confurius' ait : Exercitationi' totum se dedens, δρο non mediatationi , utique ludet operam: meditationi' totuit, se dedens, non exercitationi R , utique' errori de confusioni ''obnoxius erit. Quisquis enim studet ac discit quidem exercitatque sese, sed nonas,sue meditatur ac recolit de quasi ruminat ea quae didicit, nihile iste solideque perdiscet, sed cum perpetita quadam ruditate &quasi caligine luctabitur. Rursum quisquis vel desidia vel praefidentia quadam sui occupatus, & nec libros consulens nec Magistros, sterili otiosaequε tantum contemplationi rerum, & non exercitatio ni, dat operanos nihil sane assequetur praeter umbras rerum & inanes ac saepe falsas imagines, nec in solida quapiam tutaque doctrina conquiescet, sed pericstium erit ne in errores alios atque alios idemtidem prolabatur.
a doctrina Samstorum duis operam dat peregrinis' ac diversis ogmatibus , eisque temere instituit
259쪽
alios ; hujusmodi' novator cito perniciosus' erit tam sibi quam Reipublicae.. Cotius hoc loco quatuor fectus enumerat, oe Sini ut ita loquar b reses; quas quoniam tam ipse quam alii Interpretum verbis sane ramibus
condemnant, operaepretium fuerit de censuris eorumdem pauxillum hic delitabare. Sic igitur ait': Lex & disciplina, quae diversa est ab ea quam Sancti nobis tradiderunt, haeresis vocatur, cujusmodi sunt eae qua rum principes extiterunt γάm dc me, de quae aetate nostra vulgo lao ά, dest nuncupantur. spe idoli nomen ea ex India in Chinam imo rati ; quod or sepones, sed alio nomine, xaca scilicet, venerantur. Haer siarchae yam cir me vixerunt annis circiter siexcentis ante Christum, impe rante familia cheu, atque in occasum jam declinante. Trioris error hie erat Satis superque esse sibi suarum cuique rerum curam , alienis haudquaquam implicari oportere ; adeoque nec in mpublicam, nec in Principem σ - bratus, nec in parentes ipsos quidquam vel studii, vel operae, mel faculta tum conferri. Disociabat itaque genus humanum improbus, atque orbem te M in olitudinem redigens , pulcherrima civitatum σ regnorum corpora, dum singula membrorum civium inquam ) sibi unis vacare jubet re cons lene, plane destruebat. Huic e diametro erat opposita posteriora, qui me di rebatur, doctrina: unicuique scilicet se ne ecto de aliis dumtaxat esse laborandum; sic autem ut aequalis cura benemolentiaque impenderetur omnibus, nullone amicorum quidem mel parentum crimine. Sic ambo stibi dum mira bant mitia, alter se amantis immodice, se negligentis alter, in contraria, uti fit, currebant. Tertiae sectae, quae lao hia nominatur, auctor fisit l, lacthiun, Confudit coetaneus. Docebat is, opes, honores, os ea quae eximia plerisque m praeclara videntur, parma ducere, eaque ratione flabili firmaque contemnere; macare sibi rerumque contemplationi. Porro sectam hanc principio fortassis inlevam, nec longe aberrantem a mero, sectatores deinde tot super Frionibus praestigiisque magicis miliaverunt, tam foeda turpium voluptatum labe contaminarunt, ut haeresis σ quidem pesti siens aepemicissa mo-
Chim qu interpres in hune locum scribens ait : Qintuor sectarum ea quae postrema est, atque idolum colit, affert quidem plura, quam afferant tres priores, veritati rationique consentanea; sed vel ob hoc ipsum magis est perniciosa, ut quae virus suum speis illa veritatis occultet felicius, latiusque diffundat: quocirca qui is virtutis ac sapientiae studiosus sit, illius dogmata non secus ac sermones obscoenos, & illecebrosas ac turpes rerum spectes aversari ac fugere oportet; fore alioquin ut pestis illa raptim sese in viscera incautorum insinuet. ille. Annalium mero Interpres hieu kium x an Paetioribus quoque verbis a que sententiis, nec sine quadam acerbitate, non modo sectam ipsam condemiaxat, sed imprimis stultitiam ac temeritatem Imperatoris mimii, qui eam
260쪽
tam monstro seu idolo Fe in Sinarum Imperium inmebi sit passius. Eum quippe hoe facto infortuniis o calamitatibus omnibus aditum praebuisse, sic ut ab ipse Mundi exordio ad praesentem usque diem nihil infortunatius tristi me Sinis acciderit: itaque pes me de majoribus suis possenisque si spe promeritum,
necesse de Drannis ci emat am, quamvis perniciosi ac detestabiles extiterint, qui non ex hoe saltem capite innocentior meliorque ipse Imperatore Mim tiemseri queat. Ecquid tandem magis alienum est inquit a pietate r verentiaque Majoribus debita, quam ex barbarorum terris legem petere, quam nec Majores nostri secuti sint, nec vero sequi voluerint ; quae inimica pacis & societatis humanae perturbat ac tollit o dinem omnem, quem parentes inter & filios, Reges ac subditos,
maritos & conjuges,&c. natura constituit, ac mutuis officiis foveri voluit & conservari: enimveris crimen hujusmodi in coelum perv dit. Hactenus Interpres Annalium. Has igitur sectus st nolitates uti vehementer damnat Colaus cum cat m Interpretum, ita etiam unam, unamque legem quam Sancti constanter tenuerint, em quae terris omnibus gentibusque maxime sit communis, tenendam esse docet. Haec nimirum ea ea, quae Iu Kiao, id en, Litteratorum Iex cr doctrina dicitur, quam Confucius a priscis Regibus ae Philosophis acceptam σ ipse perquam semere coluit,'excoluit atque illustravit tot d cumentis ac praeceptis: quam legem si uti profitentur aetatis no his litterati, ita crvarent, non adeo disseilis, uti nunc est, eis aditus foret adflutarem, o qua iuna lex illa naturae perfici debet, Christianae veritatis Patiaque legem.
Conscius' ait': Sciens rerum & esse & haberi desideras, 5 mi discipule Teio , age nunc ergo, docebo' te' scires, sive docebo te quis vere sciens rerum dici queat. Scis' quidpiam 3 profiteres quod id
scias'. Non 'scis ingenue fatere te nescire; seu sic te gere ', ut qui id εnescias ': hoc enimvero scire ' est, & rerum scientem esse. Neque enim hoc exigitur, ut causas omnes ac naturas rerum perspectas quis habeat, cum eas nec Sancti quidem exhaurire cognoscendo queant;
sed ut ex ea quae officii sui sunt intelli sat ac perdiscat, incognita pro cognitis non nabeat, hisque temere assentiatur, &, quod deterius est, ala Is errores suos venditet, tam sibi quam aliis imponens: sed adhibeat item ad considerandas res& tempus & diligentiam; peritiores se iden ridem consulat, &in hoc priscorum Regum Taό & Xun prudentiam modestiamque imitetur. Ducebatur sciolus ille discipulus immodico laudis ac praecellentiae studio, adeoque non raro hic peccabat; quapropter eum Confucius hisce verbis ceu brachio molliori castigat.
DIscipulus μ' clam' in disciplinam Consurii tradiderat sese, &operam dabat philosophiae , ut obtinerer litterarum doctria Disilired by Corale