- 아카이브

Summa philosophiae authore P. Raymundo Mailhat, Ordinis Praedicatorum Conuentus, S. Thomae Aquinatis Tolosani. Tomus 1. 4.. ..

발행: 1662년

분량: 272페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

tis Phasicae Pars

expleri per aliquem actum . sed per illud ipsum .

quidouid tandem sit . quod antea dicebatur post bile ei in potentia obiectiva , unde si illud erat actus , explebitur per actum si vero erat pura po-rentia subiectiva , explebitur per hoc quod ponatur de facto a parte rei pura potensa subiectiva rmae: unde potentia obiectiva sue non repugnantia quam

ante sui creationem habubat materia ut produceretur,

expleta sui per ipsius materiae creationem licet ipsa non sit actus sed potentia. Obiicies tertio : Quamuis forma si actus simplex physicus , includit tamen potentiam in ordine metaphysicori nempe relationem communem substantiae in qua analogice saltem conuenit cum materiai aliis ergo e contra tametsi materia prima sit putat Potentia physicaci includet nihilconinus actum metaphysicum. Respondeo negando consequentiam laritatem, quia propria & specialis ratio materiae qua secernitur ab aliis est pura potentialitas seu capacitas recipiendi formam inde cum nec e ratione communI,nec

ex propria & veluti differentiali includat actuna, ex omni Dirte erit pura potentia. Ex dictis in hac, praecedenti sectione de quidditate & natura materiae primae, facile colligi potest quid dicendum sit de eius unitate aut diuersitate:

Insero de dico et materiam primam rerum Om nium sublunarium esse unius eiusdemque speciei. Probatur unitas specifica potentiae tam activaeqllam passiuae seu receptiuae sumitur ab unitate actus

vel obiecti ad aequati quod respicit sed omnes

sngulae materiae sublunares respiciunt eundem specie actum adaequatum ergo sunt unius 4 eiusdem spe- eici . Probatur minor Mimnesis singulae materNE corporum inferiorum respiciunt formas omnes sublunares per modum vnius actus adaequati, si eos appetant subumis eadem rinali ratione' atqui sic est,

nan, materia sub axis respicit, appetit so ax

32쪽

omnes huius inferioris mundi sub ratione amissibilium , in quo differt a materia caelesti quae respicit suam formam inamissibiliter. Vnde. Insero, dico tertio materiam corporum celestium differre specie a materia sublunarium. Probariiro inita si materia coelesti sin sublunaris essent eiusdem specie , corpora coelestia essent ab intrinseco corruptibilia sicut, sublunaria et sed hoc est talium : ergo. Probatur sequela maioris allud dicitur corruptibile, quod habet in se principium,

radicem corruptionis i atqui si corpora coelestia eonstarent materia eiusdem rationis cum materia sublunarium , includerent principium, radicem corruptionis Argo. Probatur minor materia enim sublunarium talis est rationis ut sit essentialiter radix cor ruptionis hoc ipso quod respicit formas amissibiliter: ergisi corpora coelestia constarent materia eiusdem rationisi speciei cum nostra , includerent principium corruptionis. Sed de his fusius in libris de

coelo.

Inserois dico quarto materiam multiplicari numero iuxta multiplicarionem compositorum Patet, quia in diuersis compositis sertitur diuersas disterentia indiuiditates ratione diueis rum numeromitantistarum , per quas , aut certesper connotationem vesordinem transcendentalem ad ipsas , indiuiduatur de qua connotatione, aut materiae per quantitatem

sigillationes, ut vocari solet, in Metaphysica dicenius dum de principio indiuiduationis. Obiicies: Si materia sublunaris sit una specie, differatque specifice a coelesti , sequitur illam includere actum consequens est contra superius dicta Crgo. Probatur sequela maiori. Non potest differre specie nisi benescio differenti essentialisci sed disterentia est actus .ergo.

Responde negando. sequelam : ad probationem respondeo dictarentiam proprie dictam in quae constituit speciem completam, persectam , esse actum differentia autem aut quasi differentia mat

33쪽

is Physica Pars L

eiae improprie dicitii talis nec constituit eam in ratione specie proprie dicta , perfectae, completae, sed potius in ratione perfectibilisin potentialis, unde non est actus, sed pura capacitas, potentialitas ad formas recipiendas. Potest etiam sic distingui: Dise ferentia entis actualis est actus, concedo aurae po- sentiae seu entis quod ex sua propria ratione est portentiale . nezQ.

SECTIO III.

Vtrum materia prima sique adeo sit pura potentia , ut nec etiam proprium existendi actum sebi vendicet.

S. Ensus tituli est , virum materia prima piout condistincta a forma non solum non habeat actum aliquem entitatiuum seu essentialem , sed neque etiam propriam sibi vendicet existentiam distinctam ab existentia sormae totius compositi. Ad quod respondendo. Dico et Materia prima nullam prorsus ex se habet existentiam , sed existit per existentiam se ae compositi substantialis. Sic homistaeo Suare de alii contra. Probatur 1. Si materia prima haberet propriam existentiam non fieret ex ipsa me forina substantiali unum per se , sed solum per accidens' consequens est falsum . ergo. Probatur sequela maioris Ex duobus entibus in actu ultimo constitutis non fit unum per se, ut babet commune axioma philosin

34쪽

Disputatio L. 29

phorum, sed tantum per accidensin per aggregati , nem Gatqui si materia habeat propriam existentiam, urit ens in actu ultimo constitutum ' similiter forma, cum a fortiori specialem sibi iuxta aduersarios

vendicet exilientiam' ergi ex utraque non set nunt per se Minor patet existentia enim est ultima actualitas rei 'ergo ens habens existentiam cst con stitutum in actu ultimo.

Respondet unum per se non posse feri quidem est

duobus entibus constitutis in actu ultimo completi, seu habentibus totales & completas existentias, quia lana unumquodque illorum habet in se suum com plementum , de non potest ordinari ad aliud a quo compleatur vel quod compleat . quod tamen aequiritu ad compositionem per se inihil tamen impedire quo minus ex duobus entibus incompletis se habentibus attiales mincompletas eκistentias

possit fieri unum per se. Tunc enim unum comparatur ad aliud ut persectibile ad perlectivum intra idem gennc in proposito autem existentia materiae .serinae sunt partiales mincompletae, cita bene potest ex eis resultare per compositionem physicam

unum per se.

Sed contra i Quia si materia habeat propriam existentiam qualemcumque tandem, non ordinabitur ad formam sicut potentia ad actum seu persectibile ad perfectivum ergo inlutio ulla. Probatur antecedens quod est ultimo actuatum persectum laete minatum non est ulterius actuabile persectibile cdeterminabiles atqui si materia acta existat sua m cubari existentia , qualiscumque illa si erit ultimo actuata persecta, determinata, cum existentia v. st secundum sitam formalem rationem sit ultima actualitas, ultima persectio,i ultimus terminus iei: em O. Et hoc argumentum maxini urget in sententia aduersariorum contendentium existentiam cuiust belre identificari cum ipsius esentia riuxta illam enim opinionem materia erit realiter sua existentia , sub

indeque sua vitin a actualitas, sua ultima persestio α

35쪽

. . minus ergo non erit ulterius actuabilis , persectis is ad determinabilis per formam. st Probatur et Conclusio lateria prima non exit nisi per existentiam totius Dergo non habet suam ' priam existentiam partialem. Probatur antece- ens existentia est ultima actualitas qua res sistitur extra suas omnes causas , unde iacvur existentia quasi extra causas sistentiaci atqui materia prima, non sistitur aut ponitur extia suas omnes causas nisi ad Positionem seu existentiam totius compositi ergo non existit nisi ad vel per existentiam illius. Probatur minor : Materia prima non solum pendet a causa efficient , sed etiam a causa sormali, id est a forma informante distuante ipsam' atqui non intelligitur informata seu actuata per formam nisi ad positionem Rexistentiam totius quod hoc ipso intelligitur coimilitutum ei eo. Vnde colliges fictilias se illas exbsientias partialesinita aduersati admittunt , cum Partes non existant nisi per existentiam totius, quod enim diximus de materia , intelligendum est de ordima quae vicissim ab illa vi sustentat depς et sit indeque non intelligitur existens nisi ad existentiam

Aduerte quod licet materiai sorma in hoe pares sint quod neutia habeat propriam existentiam , sed ambae existant per existentiam totius . in hoc tamen sunt dispares quod forma est prima radix existentiae totius inde dicitur quod forma est quae dat esse rei: di ob hanc rationem materia dicitur emendicare auam existentiam a forma, composito ab illa radicaliteris renitotes, ab isto vero sormaliteris pro

Obiicies Astyo habet propritim seri, habet Dioprium,sse se existeres atqui materia prima ha- Mi proprium fieri Cergo Maior est certissimari cum ςnim fieri terminetie ad esse estectus , proprium sei terminabitur id proprium & speciale esse Mi--nm vero probatur e materia prima habet propriuio

fieri si produc sit per actiostem diuersam ab ea va

36쪽

Disputati II. 31

prodiicitur sormai totum compositum atqui c. ergo. Probatur minor i nam materia equi , v. g. quaelibet alia producta est initio mundi per creatio nem , formae vero & totum compositκ producuntur per actionem generativam agentis naturalisci

Re ondeo concessa maior primi syllogismi

negando minorem . ad cuius probationem diitinguo maiorem materia primae habe proprium fera si producta sit per actionem diuersam . quae fuerit pers primo terminata ad materiam , concedo ueractionem diuersiam quae per se prinio fuerit terminata ad aliquod compositum, secundario antlim adnaateriamae formam mego Similiter ad minorent materia enim prima producta sint per actionem non per se primo terminatam ad ipsam , sed ad compostum , puta elenientum , quod per se primo uix productum , ipsa vero materia, fornia secundaraba productionem illius. Ex quibus patet ad probationem, dico enim materiam equi non fatis per se primo creatam initio mundi, sed secundarib, unde potius comproductat concreata dici debet, cum suerit extracta ex nihilo per ad ionem creativam ad

totum primario terminatam. Vnde tantum insertur

materiam equi extitisse initio mundi per existentiam emendicatam a toto ill in quo tunc fuit creata aut potius concreatara nunc vero per existentiam totius P t equi qui producitur per actionem generatiuatri agentis naturalisci non autem inserta potest visa existat per existentiam, ab existentia totius , cuius- modo est prior distinctam. Obiicies a Si materia prima non haberet pro Priam existentiam , sed a forma vel a toto mutua- - sequeretur eam toties corrumpi aut generari. quoties compositum, forma corrumpuntur vel generantur' sed hoc est falsum Pedi ex in se dice

dis materia sit incorruptibilis Lingenerabili, Vergo

ς sequela probaturo quia tunc res generatur

qV o acquirit esse existentiae is tunc corrum2

37쪽

tur , quanἀo, ipsum deperdit sed supposito quod

materia non habeat aliud essi quam formae & compositi toties acquiret esse existentiae vel amittet illud , quoties producta vel destructa fuerit existentia formae vel , compositi ergo toties ipsa materia destruetur aut de nouo producetur. Respondeo negando sequelam maioris' ad probationem dicendum quod rem generari aut corrumpi non est ipsam, cum que acquiret vel amittere esse existentiae , sed ita illud acquirere , ut antea nullum praesupponeretur haberes, vel ita amittere ut non immediate succedat aliud : qua ratione equus teresdicitur generari , quia cum antea non esset , vere nunc est imiliter vere postea corrumpetur , quia de esse transibit ad non esses a veio materia prima neutrum habet, nam antequam acquirat aliquod no'

uum esse , praesupponitur habere aliud sub ima praecedent, is similiter in eodem instanti in quo amittit esse sub una forma acquirit aliud sub altera

subsequente atque adeo nec generatur nec corrumpitur aut destruitur. Et aduerte aliud esse materiam seirerari aut corrumpi,& aliud illam esse subiectum generationis aut corruptionis ad primum enim requiritur quod de non esse sui transiret ad esse sui, aut contra, quod non contingit ad secundum vero sufficit quod de non essi sub sorma equi. V. G. transeat ad esse illius, aut e conuerso. Obiicies initio : materia est causa compositi,sormae substantialis clim forma ed icatur de potentia materiar ex ipsi intrinsece componatur totum

substantiales es est prior forma composito substantiali, in illo ergo priori natulae quo materia praesupponitur formae, compost , cum non sit nihil , debet habere entitatem actu existentem non stentia sormae compositi , quae nondum intelligitur ergo propria. Respondeo concessis antecedente distinguendo consequentiam, est prior secundum realitatem essen- e, concc o secundum actualitatem existentiae,

38쪽

Disputatio II. 3

nego loquendo de existentia materiae sub tali com-Posito quod tunc generatur , illa enim ut diximus dependet a serina informantes, nec est alia quam existentia totius, subindεque antecedenter ad ipsum ad rinam non intelligitur in materiari quamuis prius tempore is initio mundi habuerit existentiam in compositis sub quibus praecessit. Instabis: Nihil potest exercere suam causalitatem nisi habeat existentiam : sed in illo priori quo materia in instanti generationis antecedit sermam exeriscet suam causalitatem in ipsam .in compositum ergo in illo priori naturae habet existentiam. Respondeo maiorem esse veram in causis effcientibus non vero in materiati formali clim enim materia rina non causent Iter compositum

quam communicando suas proprias entitates essentiales ex quibus ressistat , sussicit quod illas habeant

in eo priori quo intelliguntur causare in vero cauae sciens, cum au et per veram actionem , debet habere existentiam, ut actionem huiusmodi exerceat, actione, enim non sunt nisi suppositorumis existentium, habet commune axionaa.

Urgebis, materia prima in eo priori quo causat est extra causim essicientem , cum sit producta: ergo habet existentiam. Probatur consequentiam quia omnis efficientia terminatur ad existentiam effectus. Respondeo distinguendo antecedens: est extra causam Fcientem , quoad realitatem essentiae Concedo quoad actualitatem existentiae nego: hqrcenina pendet a forma in tarn ante quae in illo priori nondum intelligitur exercuisse suam causalitatem unde nego consequentiam : S ad probationem re pondeo essicientiam terminari ad existentiam supposita causalitate aliarum causarum , non vero antecedenter ad illam. Ex quibus omnibus patet materiam qu idem quantum ad suam entitare:n essentia es in rerum natura ab initio mundiis manere semper eandem et quantum vero ad existentiam, quae non est alia luam exi-

39쪽

itentia sormat compositi , toties produci quoties noua aduenit forma substantialis nouumque generatur compositum corrupto praecedenti pet cuius eri itentiam existebat. obiiciunt denique aduersarii : Essentia 'xistentia non distinguuncii realiter ' ergo cum materia habeat propriam essentiam, habebit propriam

existentiam.

Ad hoc algumentum respondebitur in metaphyasica ubi ostendemus essentiam realiter distingui ab cillentia in rebus creatis unde negandum est an

tecedenS.

Dico et implicare contradictionem materiam existere sine forma iubindeque id non posse iubnitus feri. Ita Pinistae alii contra. .et Probatur Implicat materiam existere sine exis stentiari sed si existeret sine forma , existeret sine existentiari ergo. Probatur minor quia materia non habet aliam existentiam qu .m formae, compositi, ut ostendimus ergo si existeret seorsim a forma, composito existeret sine existentia Vrgetur hac ratiora exissentia est rei extra suas omnes caulas velut sistentia de positio et atqui implicat materiam esse ab omni forma separatam Messe extra Omnes suas causa Dergo implicat existere sines sema. Probatur minor quia una e causis a quibus materia dependet, est formi ergo ut intelligatur esse extra omnes suas causis , debet intelligi vi dependensa sorma eiusque causalitatem terminans atqui separata a brina cindependeote ab illa existens non intelligeretur nec reuera esset dependens ab illaci ergo. Probatur et Implicat contradictionem aliquid epse in rerum natura Hi certo genere, nisi sit etiam sub certa taeterminata specie, ut dari animal quod ncc sub rationali nec sub irrationali contineatur atqui si matera existeret sine sotira esset sibcerto penerein non sub clei minata si ecies ergo implicat , dcc Probatur sequela minorisci illa enim

40쪽

materia esset sub genere substantiaris corporis saltem reducti ues, cum ex se sit vera pars substantiae corporeae quod autens sub nulla esset specie. Probatur' quia species desumitur a forma , cum ab ea petatur differentia speciem constituens atqui non haberet formam . rgo Denique non sic potior ratio cur reduceretur ad unam speciem quam ad aliam, cum denudata a forma sit indifferen ad omnes' ergo ad nullam determinate pertineret. Obiicies et Quae distingustu realiter, possunt ab inuicem separariis separata existere atqui materia

sorma realiter distinguuntur ergo. Probatur ma-

ior . quia non est euiden ius signum realis distincti nis inter duo quam eorum separatio. Respondeo maiorem esse salsam quamuis enim

ea omnia quae possunt ab inuicem separari realiter distinguantur , non tamen vicissim omnia illa quae realiter distinguuntur , possim ab inuicem separati, quia seri potest v i num in sua ementi .existentia reali dependeat essentialiter ab alio , ut in proposito materia a formai a composito Ad probationem maioris constat quid sit dicendum, quamuis enim mutua separatio sit, euidens signum distinctionis, non est tamen conuertibile. Obiicies a Magis dependet accidensa substantia quam materia a sorma Latqui non obstante illa d pendentia potest accidens diuinitus existet e sine sit stantia , ut patet de speciebiis Sacramentalibus in mysterio Eucharistia: crgo multo naagis materia sine

forma.

Respondeo negando maiorem mapis enim dependet pura potentia nulla' de se habens exisset

tiam, ab actu permitem existit, quam actus imperfectus propriam existentiam habens, ab ente persectora materia autem est pura potentia quae non evisti nisi per sormam accidens vero, quamuis sit ali quid in perfectum , habet tamen specialem existet tiam distinctam ab existentia substantiae, unde rati

ne illius poterit existere diuinitus separatum.

SEARCH

MENU NAVIGATION