Euripidis Ion

141쪽

γυναικες ευρον δεδράσιν διαφθοράς. ἄλλως τε την at ἄλ0χ0 0ικτειρω, πάτερ, απαιδα γηράσκουσαν ' ου γαρ ἀξία, σταιτέρων ciet ἐσθλῶν Ουο, παιδί τοσον.

τὰ μὲν στροςωπον ήδυ, τἀν δομοισι δε λυπηρα τίς γὰρ μακαρι0ς, τίς ευτυνὶς, τις δεδοικιος καὶ παραβλέπων βίαν 6as Particulam V, a Baraesto canteri monitu

in Nov. Lecit ii sublatani, iure tuetur Matthiae, ut repetitam eis mi assere Buit naiuiuii ad Demosin or in id. p. 52.63o. Omissum in libris τε addiderunt viri docti. Tyrrehitius hos duos versus cum interrogatione dici volehat. Est potius exclamatio. 6sq. Libri ἀπαιδίαν. Id ἀπαιδί scribendum se vidit L. indorsius. 'am huiusmodi verba Praetex cogntati nominis accusativum, ut νοσον - σεῖν, non alium accusativum adsciscunt, quam qui aut partis effectae est, aut rei essiciendae. 635. os octo versus asser Stobaeus serm.

XLVIII. a. apud quem legitur τῆς sinim ορ--χουμένης. 638. Euripidis libri παραβλέπων βίον , sed βίαν NSS. Stephani Stobaeus περιβλέπων βιον. Inda περιβλέπων βίαν a Barnesio receptum mansit. Sed

142쪽

xendi caussa revocavi παραβλέπειν, quod est inmis oculis intueri id est enim eorum qui metuuntavcrui suspectumque habent. Nec mirum illud verbum praesertim praecedente δεδοι areo ad accosativum referri. 639. Apud Stobaeum deest 6 l. i. pud Stobaeii in legitur os τοῖς πονηροῶς ἡδονὴ φίλον hειν , ἐσθλοος δὲ μοεῖν, reum εῖνψοβουμένους et φοβοWώνοις O q. Brodaeus etiam φovovilegi ait. 6 6 Libri veteres f μοὶ μέτρια calige εἰ rγ' ἐμοὶ ζῆν μέτρια. Lentinoi emendationem in

Novis actis o C. Traieci. p. io . εἴη δ' ἔμοιγε μετρete B epiti in dorsius Sio iam , nisi quod ιν π scribebat, Duportus. d. Brul, a litana, si ex Oniectura, certe ea probabili, ειν ν ειιο ιδ ιώτρια.6 7. Non est dubitandum , sui hic si sic accipitur ut primum in trisnti accipiendus vide

vitur, propte longam Uuaham finalem in medio

143쪽

quinto pede pro Horrupto habendus sit. Unde Pori

sonus in praefat. ad 1 eu P. 55. nor illi h Enter se accepturum dixit, si ΜS hona notae ακ Πυέ μου claret. Elmst eius Rutem II CBnsura Illius thri p. 8 I.

263. d. Lips. Dpraeferendum Iudicavit ἀκουσον, ἀ πατερ. Es quidem, quoniam, ut quum alibi, tum inalem doctri metri docui , recte admittitur illa

quinii pedis forma, si mala quaedam pausa paullorinis fit, non correctione, sesauria interpretations indigere hunc versum armisor. Vitiosus visita est, si illud ora iam μου eodem vocis tenore ut caetem Pronunciatur: ecterem factus, si AHγοσόν μου somtius profertur, visque sententiae omnis in eo exprimitur quod si si nec ritate quadam cogitu vox prius paullum sumistere ita si recitatu versus, sensus hie est quibus hic honis max, audire toet cognoscere volo, ut iudices rectenean secus si

tuam.

'πηρετῶν χειρον- ο νομώνοις. . Stephanus in codd. suis esse refert rauinois et ou γοώμενος. Istis duobus codd. ego quidem non multum tribuo, qui vix alias videantur scripturas praebere, quam

quae manifestas emendatoris alicuius coniecturas contineant. Quo minus probo, quod quum alii, tum atthia hic illorum throrum interpolatio nem sequutus est, io legens, θεων δ' ἐν ευχαῖς ἡχογοισιν is βροτῶν πηρετου χαις Ουσιν, Ου γοα- μένοις praesertim quum Mus avius, licet ille, ut solet, plura quam opus est mutans, cor Exisset ἐνευχαiς Laoγοισιν r. alui ἐν v. praes ad O ed. R. Aptissime Idem usgravius comparavit Calas iridis vertia apud Heliodorum II. 27. P. O8. d. 'On Iriel.

144쪽

ει τοῖοι solan wwχ ησουσιν λογοι παυσαι λόγων, ὁ . ευτυχεῖν δ' ἐπίστασα

τοιβαζοιώνη Vide quae ibi de λέπαις et Morino D πν si coamrimnoravit coram. 6bo. Legebatur πὰρ ντιβ ζημ' 663. Flori a Vict. φίλοw, sed adscripto e. λογοις. Pererrorem Unuleius adMed. iasis hos teratas in . xens posuit δομι 66s Niri lor, scribendum est Quanti 'la ξασθαι interpretaniux sacrificare , sacra auspicari, auspicium facere quod vereor ut defendi possit. Neo licet hoc verbum cum κοινῆς τραπεζης construere: nam illa κοιν' τραπεζα non ad uotidianum patris filiique convictuin sed ad sollemn epulum celebrandoriam natalitiorum caussaxeserturi Nere vero hoc epulum debebat pris

145쪽

murn commemorari, sed sancinnonia gratisitionis, acum erat coniunctima. 66 tiatticista in eiseri necd. 86, 18.

δὲ γενέσια. υριπίδης 'γωνι, μοδοτος τεταρ λ677 Insolentior paullo articulus, ut nesciam an P Mistet salv

146쪽

sani esse videtitur, in strophicis emendandis operam suam collocarunt critici, ad metra potitis, quam, quod primarium esse debebat, ad sensum verboriuri attendentes. Ossensu est primo μέν, cui particulae aut nihil respondet, aut piae sequi .

tur copula. Si nihil suppressa esse putanda est haec sententia non video vero aliquid honi, quod ex illacio oriri pbssit. Si copulam respondere V Iumus, quo genere loquendi saepius usus est Pindarus, ad quem vid Boechhi notas criticas in Ol. II. II. certe isto Iando Ion possunt paria Coniungi, ut δάκρυα μὲν καὶ στεταγμoc sed diversa inter se atque discreta. Id hic ita fieri posset, si chorus et lacrimas et alia acrimis maiora mala, veluti odia, rixas, insidias praesagiret. Et sic videtur Seidlerus haee intellexisse, qui inclibro de versibus dochmiacis p. a a. seqq. hoc armen tra lavit. Si enim scribendum censuit: ρω δάκρυα μὲν καὶ πενθη αλλας τε στεναγuατων εἰςβολάς. Et στεναγμάτων quidem iam IiIusgTavius attulerat. At εἰ βολαὶ τεναγματων nihil aliud significant quam in medium afferri gemitus, ut in Suppl. 2. τί

χρῆμα καινὰς εἰς Ωoλὰς ρῶ λόγων. in mani--Guni sit aliud, aque ut videtur maximum huius lata vitium, quod est in verbo ἄλλας Nam quid hoc est video lacrimas et luctum, aliasque gemendi caussas misitas defendendum putat ε, id ut vocem Euας ad gravitatem erigat, interpre-

147쪽

turque Latias quidem id necessari sa Esset ae- Cipiendum, iit chorus se diceret dolendi lacrimandi que Caussas, et quidem alias praevidere, quam quae huc usqtae Creusam tristem reddidissent, quuIu sterilitatem deseret. t etsi Illa Oh eam rem doluit tamen nusquam ante significntum est ita eam iri pBtienter hanc sortem tulisse, ut lacrimis et ne- tui indulgpret. sindo male collo Cata essBnt Pr .h καὶ πενθιμους αλλως γε, quod dici dehu erat καὶαλλας γε πενθίμ ovis τεναγματων εἰς Τολας. Denique omnino illud καὶ - γὲ a melicae oesens lCtione vehementer hi torret. Ex his nutihus hoc ego quidem mihi visus sum colligere, corrupta SSΘverba ἄλλως γε ex quibus faciam αλαστους VEIέλάστων videntur pari in Iahrari compendium male

legisse. Delevi autem ριεν. Id nisi fallor ex eo inteXtum venit, quod interpres eam syllabam ad ὁρῶ supra adscripsisset , ut illud verbum per ρῶμεν exponeret. Caeterum iis retico, quo primus versus sititur, quum is pes hara sit versus dochmi

ei, non plus est offensionis, si ei olossus respondet, quam in eodem ipsius istit dochmiaci. Illud tamen fortasse minerat aliquis, an, ut v στιμος, βιάστημα, μαστημος usurpata sunt, eadem na- Iogia etiam praeter ἄνθιμος et πέν μου exstiterit nomen substantivum πεν μός. Id certe elegantiorem hic olossum praeberet, quam καὶ ἐν μ

. G. Est quod ante μνφ3ων te rebatur iam Heautius et hi gravius deleri iusserunt.

148쪽

oa. In veteribus libris ita distinguitur: ἐν

π ΩΤ βασεται, τοπος ατοπα γα etc. In o γαρ e meo. a. μεν venit in recentiores edd. Plene in-- terpungendum esse post βασεται monuerat e

thius, quem audire debebant viri docti. Nam et res ipsa eam interpunctionem equirit, e Moos ατοπα coniungi consuevicta Graeci sermonis postu'lat, et deni pie hiatus vocalium, qui est inter hos duos versus, necessariam esse pausam iniscitando monstrat. Quum enim amistrophici versus ulti ivllaba in duas breves soluta sit, non potviisset instroi tuo versu hiatus admitti, si continuaretine oratio. Potuit vero, pausa facta cuius eadem vis est ac syllabae natura longae me ratione desen dendus est hic hiatus, non ea, Fiam seidiem iniit p. sp .ro . Murma ποτ ευφηρια Barnesius in ma me notavit, alios hahere τω δήποτ. Flor. a. omyποτε mox. a. o δέ ποτ 'lat. τ--H. Latus hic campus patet coniecturis, quod versus antia strophicus interiit videtur dochmiacus fuisse Biatum productionemque ultimae non modo mutatio numeri, sed etiam suis sententiae excusant, quum cogitans secum chorus orationem aliquantum suspendit. Posui ego dem id, quod et minimam nrutationem requireret, et ad rem rimaeetur a

150쪽

commodatissimurn De Xutho loquens chorus, incredibilis, inquit, inervisibilia inihi tradit, ubi haeo fausti ominis sunt. 7o5. Nihil caussae est, cur his in vectis aliquistmendi ess sirspicemur. Cohaerent παν-λλων τραφεὶς ἀφ αIματων, quod est τυτην αU.ογενῆ.7O . SS. Stephani ξυνήσεxtet non intellecta an iti qua Criptura, cuius sensum esse, quisnam in his non conveniet nobiscum Seidlerus perspexit. 7 3. Observandum participium aoristi significatu paullo rarior quum consenuerit. ΝΡqu enim iam ad Canan ne tutem pervenit, quae Prolis quaerendae Paussa Delphos adierit. 7I . Active aucipiendum esse ἀτιετος φίλων , ut sit Contemptor uxoris, res ipsa doCEt, et quem WRheseidius et Seidlexus, ut ἔσωσε in τσωσεν mutandum ost Enderent, attulerunt locus V. 8 7 1 Barn. 7, 6. Vulgo σωσε τυχης Heatlilias ἔσωσεν Συχας. vahe fiet dii et Seidleri emendationem re Epitlinthicis. 717. Vulgo ολοιτ', ὁλοιτ ῶ ποτνιαν. Pro eo eX