장음표시 사용
151쪽
pturam cantems.7a . Vulgo, το ἐμμ ε εται τυραννωος, -- ραννίδος φ . In codd. Hori et Victi semei scriptum videri, αννίδος, observat multiae. Ba nesius, qui duos postremos huius strophae versus epodo amerit. um satis ieiune explexetlacunam, tamen illud recto ridetur animadvertisse, ad -- ραννίδος, ii nomine etiam Xuthiis comprehenditur, adiiciendum fuisse aliquid quo antiqui et i intimi eges desianaxenturi Procedebat oratio, nisi fallor, hune fere in modum: το δ' ἐμὸν εῖ -
οσον τορα-ίδος φίλα.7a . Rei tum m δὴ in ξδη mutantem, quod taciatus fecit etiam Umsteius ad Bacchas , riosi prohat muriae. At asgro hic desideraretur particula, quae haec superioribus iungeret. Qua im-s Seiuleri emendatio est.. OG. Recte Matthiae, addidit.
152쪽
751. Edd. vett. μήποθ' εἰς unde Seidlerus δ'
inseruit, indicatum id littera adspirata existimans. At et in hanc artem aeque ut in contrariam PeCCare solent librarii. Neque opus est pronomine, minusque etiam placet οδh. Itaque aliter emendavi. Aes cliylus Suppl. 97. μή τι πο ουν γενομμαν ποχειριος κράτεσiν ρσενων, hi quo gire Iittera, caussa fuit, ut in quibu*dan libris excide- et τί. 735. I.ibri stενοπινα, quod frustra e Iicare Conantur Vir docti. Beposui πενouένα Litteras netis Saepe commutari, pervulgatum est. Si indigeret urbs, inquit, haberet Praetextum, quo η-xegrinum admitteret. 735. Libri αλίσας o παρος Scalage αλις, αλις ἡ παρος Id recepit Matthiae post hae v rha Bddito nox, ut usque ad finem Carm ni Continuaretur numerus dochmiactis. At ille quidem αλις αλις ὁ παρος, parum elegans est. Neo satis a Commodatur videtur ποτε υλίσας nihil est Iras error librariorum s eodem sonte ortus, E qu v. a . πελασας. Raqu Seidleri emendationem sequutus sum, VerεIhus ita dispositis, rit hic sit dimeter
iambicus. Quod deni dixit, posse etiam α- sγdelaudi, non convenit id huic quidem loco.
153쪽
a. Hunc et duos sequentes versus h et Sto-haeus Sema CXIII i vulgo σον τοῖς iam νήει, sed cod. A. συν τοις φίλοισι hδυ. 743. Stobaeus, εἰ δ' ἄρα συαβαίνοι τι δυσχερέα στερον Vulgo apud Euripidem α μη γένοιτο, quod
tacens CD rexit atthiae, monitu Stephani. 744. In Euripidis libris legehatur εἰςβλεethcit. Quod Stohaeus et Plutarchus in lihrora discri Inari Edu- Iat ris et amici p. 4 .F. et fi Α hahent, ἐμβλέ φαμProhatum alchenario inmatri de iri Eum P. 178. recePI Dindoctius.7 6. Iunctim scriptur ἀντικηδευ a divisi. 7 9 Libri ἐκγονους Scitemus gravius ἐπενεις coniecit, afferens v 65. hunc quidem male, quumihi indigena significetur et Soph. Antig. 65q. Adde Oed. B. 68. Oed Col. II 67. Eurip. I. 5 I. a thiae cum en qu Dindoesius, τους σους, πο λαιου
ἐκ γειον απτ--os, quae eo tragica oratio
155쪽
ἔλκε προς μέλαθρα, κιὰ κόμιζέ με. μ
αἰπεινα μοι μαντεια του γηρως δέ μοι Ουνεκπονουσα κῶλον ἰατρος γενον.
est, neque ad huius loci rationem apta Paullo melius Bothius σου Hamon γέν- αντο, χθονας Facillimum vi bat 4κγονοις Totimi
vemim, esset, nemo desideraret. rari Libri αἰπεινα δέ μοι μαντεια, Bar 3 est Us et cit δέ Praetex necessitatem Valalienarius ad Phoen. Φ55 Hπεινά τοι φιαντεῖα. Aliena sunt, quae de acclivi situ Delphorun teinpliqua Delphici attulit Μusgravius. Aguntur enim haec ante ipsum tem-Plum. Ex quo patet gradus esse intelligendos, per quos ad templum adscendendum erat. Constat Rutem eos fere altiores fuisse, quod non minus ad
considentium commoditatem aptari solebant. 3. Edd. veit. τιθείς codd. Hor. τιθεῖς. Stepn τιθῆς, probante tephano Id receptum ab novissimis editoribus, sed Μatthiae, haud dubie auod sentiret soloecum esse, si acciperetur eo mo--, quo tephanum fiscisse credibile est, ut esset, vade is pedem colloces ' interpretatu μου τιθῆς At non quum postieris pediem, sed prius Miam ponas, vel dum ponis, prospiciendum est. Scribendum τι ς, quod tacens fecit Elmsteius ad Iphig. Taur ito Quamquam non prorsus malo
habet participium trusta τιθεὶς - μω μοι
156쪽
χθονος d flexuosa atque in Them se circumagentEserni in intelligi volunt. At non modo ante ipsum templum haec aguntum sedis veri simile quid Euxest, ad fir quentatissimum prope nini iam teri Plo-Tum per eiusmod semitam adsCendendiari filiasse. Ipsos videtur gradus dicere Creusa, qui erant Cir C tena plum. Similiter usus est Poeta vn B III elena v. 43o ἰδων δε suus περιφερὲς θριγκοῖς τοoε πυλ se τε σεμνας ἀνδ9u Dis in tra/oς, προςῆλθον. Rem ipsam declarahunt haec Phitur hi ve rha
in libro de cessanti hus metricis Pythiae oraculi P. 4 2. C. περιελθονzες Ουν επιτων ε μωρινῶν καθ ςύμεθα κρηπίύων του νεω.758. thri veteres μη παρεσκίπω. Quod quum deinde rectius seriptum esset μὴ παρεσκε πω, Tyr-whittus, quoniam id παρεσκου potius dicendum esset, coniecit μὴ παρες πω ut intelligatur σεαυτον, quod receperunt editores novissimi. Πα- ρέεσθαι κοπω quidem et similia multa inveniuntur rv. Elmsi a Bacch. 68a. Itaque quum etiam si πάρες κοπω scribitur, activum pro passivo positum putandunt sit, quidni idem fieri potuit in παρεσκε, PraeSertim quum recentior saltem Graecitas eum usum non spreverit 3759 Libri του ακοντος Emendavit Ileishius, quam emendationem ita neglexit Matthiae, ut,
159쪽
que coni nemor et earn, citi reditu vulgatam --nere pateretur. 7sa. Redis positum a Bamoto signum inim-gandi puto in sine verius pro misi e quae antea obtinerua distinctione. 763. Moesio debetur μηνύσετε pro ιννήσατε. 7 . OG i Muto is videtur dicere respiciens δο πιπτόν ut vos mihi fideles estis, ita hexam non habebitis infidelem, quod est memorem si a cepta nunciaveritis vindeius ad ed bis tacens scripsit χάριν, bene quidem, sed ut non deterlax videatur liborum scriptura. Nam laetabilia potius . iam gratiam expetit, quum non ex chori ricturi pendeat, quid deus dixerit. h. ni incipit antistropsica ratio colloquii, x spondentibus intex se ad5 766 et 767. m. tum 9. 70 et 77i. 77a quibus tamquam epodiis a
Uno sunto. 773 775. vincialet, male descriptas suisse partes personarum non modo in ed. Aldina, sed etiam in iis, quarum editores corrigero perversitatem illam conati sunt. Quos mi no--.visome ediderunt Euripidem, non secui, sed posse uuam cognitia est ars qua in aequanuis his tragoe- Qiarum partibus usi sitiit poetae, id restituere d
hebant, quod leges illae magitant.
160쪽
εἰρήσεται τοι, κει θανειν αΩλω dure1li' - 1MVua is mendam inremmius, Moxemigari videnrux codd. Floriret . Libri ἐπ αν Duo amesius ἐά ροαί, Μat a scribenuum putat ἐν ἀγκῶπις, odiis ne usitatissimum est, vel re ἀγκαλαις. Non vide tur mutandum esse quod lihri habent, quum non admodum dissimile sit illud in Iphis Taur Iaso. ἔτι βρέφος, ἔτι φίλας ἐπὶ ματέρος αγκαλαιοι θρώ--ων. Adde Iph. Aul. 615. 775. , ineldii et Iacobrii coniectura Tecta Dindoinus κοτέ pro δε quod libri habebant, supplementiun opino alicuius librarii, quum se ciuis et ultima vera 'crata