장음표시 사용
81쪽
rat Scipio) Guillelmum adivit, ab eoque summis precibus petiit, ut ne hujusmodi judicio immiscere se
vellet; quandoquidem, ex peritorum sententia, facultas illi a Caesare delegata manca esset, atque imminuta , nequaquam idcirco Octavii facultate sublata rse quidem una cum fratribus illi maxime omnium fidere , libentique animo eum semper rerum Suarum judicem , ac moderatorem accepturum: donec tamen a Caesare amplior illi judicandi decerneretur potestaS, permitteret, se primum sequi judicium ;ne uno, atque eodem tempore duobus locis litem prosequi cogeretur . Hisce rationibus haudquaquam acquiescens Guillelmus, Coepit nonnullis actibus jurisdictionem sibi tam infirme traditam valide exercere. Quamobrem Pyrrhus , tum ne benevolam prioris judicis erga se mentem abalienaret, tum ne videretur urbanitati potius , quam propriae , et fratrum utilitati consulere ; cum praesertim cx jam actis non
obscure intelligi posset, Guilicimum Ducem in Fridericum toto animi studio propendere , nihil cunctandum ratus, misit cx suis, qui sui ipsius, et fratrum nomine , uno Scipione excepto , qui hujusmodi consilii omnino expers fuit, jurejurando affirmaret, Guillelmum sibi csse suspectum e propterea se nullo pacto in ejus judicium consentire . Aegre admodum id
82쪽
tulit Guillelmus : cum tamen nihil novi super ea re
injungeretur a Caesare , coactus est eam cognitionem deponere . Interim vero , lata , ut dicebamus , a Parmensi secundum fratres sententia, Pyrrhus, quan quam ex ea sententia poterat in personalem se inferrepOSSessionem tam Garoli, quam caeterorum Friderici bonorum , eaque non ante excedere , quam dimidium ille bonorum amissorum redderet, Vel aequa aestimatione rependeret ; tamen, ne videretur in patruum acerbius agere, unius oppidi Dosuli posscssione contentus suit, Garolo praetermisso, ubi ipse cum Lucretia uxore , et unico filio ex ea suscepto degebat . Sed cum ne sic quidem adduceretur Fridericus i ,σα ut nomina explicaret ; iterum itum est ad Parmensem: a quo severiori judicio altera quinto post mense adversus Frideri cum sententia est pronunciata; et minister , ut prius , fratribus attributus , cujus auctoritate possent in Fridorici bonorum possessionem ite rum se immittere , donec non dimidium tantum bonorum amissorum , sed integram ille summam persolveret : sic enim inter ipsos , ut diximus , converat; Octavius autem , uti judex delegatus , non potuit, altera ex partibus instante, nisi ex eorum pacto,
et convento judicium ferre Quod tamen fratribus primum placuit, placuit et secundum, Gazolo nimirum
83쪽
abstinere, Seque intra unius jam recepti Dosuli possessionem continere. Sed omnia frustra tentata : nam
Fridericus neque Iudicis paruit decreto, neque fratrum facilitate adduci potuit, ut se aliquando ex hujusmo di curis eximeret: immo, cum evidentiora in dies irati
erga fratres animi promeret argumenta , invitos tandem coegit ut novam ei molestiam , non sine aliqua ipsius existimationis imminutione, inferrent . Dixerat saepe inter suos Fridericus , non amore , sed timmore adductum Pyrrhum G aEoli possessionem non pertentasse ; quas voces ad se delatas risu potius, quam indignatione Pyrrhus exceperat : nam et ipse
patrui dolori ignoscebat libenter ; neque ea ad se magis, quam ad ipsos litis Iudices pertinere statuebat: ubi vero illud insuper a Friderico jactatum audiit,
non eum esse Pyrrhum , qui posset quovis conatu se a Gazoli possessione deturbare e paratum enim Seesse omnibus viribus illi obsistere, ac repugnare Itum vero suo detractum decori arbitratus Pyrrhus , quendam illico ex suis misit, qui haec suis verbis Friderico renuntiaret; nunquam eo se suisse animo, ut illum sua sede extorrem, ne ad modicum quidem tempus, voluerit ; sed quando ipse talem suae lenitatis fructum perciperet, ut gratiarum loco timmoris , atque imbecillitatis argueretur, usurum Se
84쪽
posthac jure suo . Quocirca caveret sibi Fridericus, et quam firmissimo sese muniret praesidio; sibi enim esse fixum e Gazolo illum omnino, quamvis invitum, ac reluctantem, ejicere ; possessionemque a jure sibi concessam inire. Qua in re visus est Pyrrhus magnis tamen lacessitus irritamentis tum ferventi juventutis calori, tum rei bellicae studio, cui a puero deditus ordines jam duxerat, non parvamque sibi laudem conciliaverat, vehementer indulsisse. Neque eum tamen spes frustrata est: nam et GaZOlum armis cepit,
et ita cepit, ut singulari Dei beneficio, sine ulla cujus quam caede, sine vulnere voto potitus sit. Quo autem modo id evenerit, exsequi paucis libet. Fridericus a dito Pyrrhi nuntio,neque omnino credidit ausurum illum tantum facinus, neque tamen imparatum se fiandi posse voluit. Itaque, parva manu coacta, et Q Spo sitis custodiis, continebat ipse se in arce, quae ita turribus, et sessa munita erat, ut non nisi adhibitis majoribus tormentis expugnari posset. Interim apud Pyrrum pacata omnia: nullus militum delectus: nulla oppidanorum concursatio et nullus armorum apparatus enullum denique infensi, aut ad vim inserendam parati animi signum. Inde paullatim Fridericus omnem suspitionem exuere. At ille de repente die quodam, prono
iam in occasum sole, Alsensum, Ferdinandum, ac Ius
85쪽
lium Caesarem fratres, Ferdinanduin Rubeum sororis virum, qui tunc sorte aderat, paucosque e clientibus ad se vocat e consilium adoriendi Gaetoli explicat suum et quid muneris ab unoquoque obeundum sit, aperit: omnes denique armis, et animis paratos jubet esse. Distat oppidum S. Martinus, ubi Pyrrhus, et fratres jam diu sibi domicilium collocarant, a Gazolo quatuor passuum millia, ab Ollio flumine, quo Gaetoli arcem allui diximus , passus circiter octingentos . Coacta igitur, quanta maxima in tanta temporis angustia fieri potuit, lintrium, cymbarum , aliarumque navicularum multitudine, prima vigilia quot quot ex oppidanis hujus rei causa armis, quae
cuique ad manum sucrunt , instructi conVenerant, qui ad centum , et triginta ferme erant, in eas naves imponit. Armatos praetcrea circiter quinquaginta cum veterano Praefecto jubet ad oppidum itinere terrestri contendere s uti, dum ex altera parte ostentatur oppugnatio , ex altera eodem tempore facilior esset irruptio . Quod putarat evenit. Dum alterum agmen pedibus it, Pyrrhus interim ipse cum fratribus , et sororis viro piscatoria navi conscensa, secundo usus flumine, toti classi ducem se praebuit: veruntamen haud sine summo vitae discrimine ; parum enim absuit, quin navicula, qua vehebatur i
86쪽
cum jam in Garoli fere conspectu esset, vi fluminis eversa omnes demergeret . Sunt in ea amnis parte frumentariae molae complures , quarum munimini magnae circum sudes alte defixae sunt. In earum unam, quae aquis tegebatur , cum naVigium cursu fluminis delatum esset, ita haesit, ut nutans, ac pendens, nunc undam exciperet prono latere , nunc
depressum pondere trepidantium turbam jam jam effusurum videretur. Quis periclitantes servaverit, in obscuro est. Plures tamen eam laudem Rogerio cuidam e S. Martino, militi strenuo, magnique animi tribuunt et qui arrepto harpagone, ac proximae sublicae injecto tandiu naviculam tenuit, quoad plures aliae,expositis in ripa militibus, praetoriam praescnti exitio
eriperent. Vcntum est tandem nocte intempesta ad Garoli serum ; cum repente ex diverso arcis latere e auditur maximus tympanorum,armorumque Strepitus,
ab iis quippe excitatus,quos pedestri itinere Gazolum petere jussos diximus . Tum vero custodes id quod
erat Su Spicati,omnes arma capere; oppidanos excire; dissonis clamoribus cuncta complere . Inter alios Fri-dericus ipse expergefactus rem serio agi intelligens, quamVis nequaquam satis prospera uteretur valetudine, et pedum praesertim infirmitate laboraret, equo Vectus arce egreditur, longaque stipatus armatorum
87쪽
eaterva ad eam oppidi partem accurrit, unde primus armorum strepitus insonuerat . Interea Pyrrhus , ad marginem fori admotis navibus, militem exponere aggreditur ; sed, occurrente illi non exigua oppidanorum manu, videbatur res non minimo confici posse negotio: jamque parva aliquot tormenta explodi coeperant ; cum Pyrrhus , qui rem confectam Sine caede , ac sanguine cuperet, elata ad terrorem voce
Gazolanos appellans; quinam estis Vos, inquit, qui me a capienda huius loci possessione arcere posse ambitramini λ accedite propius, accedite ; et videamus, quousque serocia isthaec Vestra , aut potius amemtia perventura sit. His auditis, atque agnita voce oppidani inter se mussitare ue Pyrrhum esse ἱ cur arma sumerent in eum, quem legitimum Principem agno- Scerent, suo praesertim jure agentem ; pedem potius reserendum, ac providendum ne primi illius iram experirentur. Sic omni statim certaminis ardore deposito , paullatim loco cedere , ac litus liberum descem dentibus relinquere . Quam ob rem Pyrrhus cum suis
in terram egressus, arcem defensoribus Vacuam ponte subductili, qui commodum erat demissus , paene ludibundus ingreditur . Cujus rei fama, cum ad aures Friderici , qui nequicquam contra illos paucos belli molem converterat, jamque in reditu erat per
88쪽
venisset, doloris plenus, et inops consilii, divertit ad nobilem quendam ex LuzZariorum familia et atque inde paullo post impatiens morae misit, qui Pyrrhum
Suo nomine oraret, ut sibi tutum in arcem praeberet' aditum . Cui Pyrrhus, cum jam ex auctoritate magistratus aderat enim justitiae minister totius oppidi possessionem rite adiisset, humanissime respondit ; nihil se aliud eo motu quaesivisse, quam ut ostenderet, Se eum esse , qui posset suo arbitratu uti jure sibi a judice concesso : Deo agere gratias , quod res feliciter, ac sine vulnere evenisset: quod quidem ipse tum Vehementer optarat , tum diligenter pro virili parte curaverat: proinde accederet ipse, quandocumque libuisset ; non modo enim polliceri se, tutum illum futurum a cujusvis injuriis, sed , quo liberius introiret , velle se continuo illinc discedere ; paratum ad omnia benevoli, atque obsequentis animi erga illum ossicia. Ita Fridericus in arcem ; Pyrrhus re pro- Spere admodum gesta, cum suis omnibus ad Sanctum Martinum se recepit . Brevi tamen Garolo se subduxit Fridericus ; sive enim indignum putaret eo in loco versari, cujus nec perciperet fructus, nec ditionem administraret; sive abhorreret ab earum rerum aspectu , quae dedecoris eum sui commones,cerent ι Ollio superato, Canicossam ditionis Mantua-
89쪽
nae pagum , ubi dotis nomine aliquot praedia possidebat , cum uxore , et filio successit . Hoc rerum statu placuit Pyrrho, et Aisonso, honesto quidem , sed infelici consilio, a levi, et domestico ad grave, et externum bellum se transferre . Ar debat eo tempore intestinis belli tumultibus Galliarcum vero unius religionis causa arma mota viderentur, Santissimus Pontifex Pius diu se rogari non est passus, ut Carolo IX. Gallorum Regi catholicae fidei causam defendenti, quem ad illam diem pecuniis juverat, armis etiam, et militibus opem ferret. Itaque, Ssortia Comite S. Florae , aurei velleris equite , copiarum suarum Imperatore electo, aliquot peditum millia in Galliam transmisit. Ad hujus tam piae , christianoque homine dignae expeditionis famam commoti plerique Italiae proceres eidem militiae, nullo stipendio , certatim adscribi voluerunt. In iis, ut diximus , fuerunt Pyrrhus, et Aison sus : quorum numerum facile auxisset etiam Ferdinandus, nisi sorte, cum aliquot annos inter honorarios ephebos Maximiliano Caesari inservi isset ; spatio illo temporis, quod inter hoc, et proximum famulatus genus intermitti solet, apud
Suo S, ut moris est, exacto, paullo ante in Germaniam se iterum contulisset. Solus itaque manebat domi minimus natu Iulius Caesar : namque Annibal jam inde
90쪽
ab eo tempore, quo Tridenti generale Concilium celebrabatur, cum esset in Hispania in Philippi Regia apud Alexandrum Farnesium Parmae, ac Placentiae Principem , divino impulsus Spiritu, nulla aetatis ,
cujus in flore erat sextumdecimum enim tunc agebat annum nulla fortunarum, nulla denique earum rerum, quae vulgo tanti fiunt, habita ratione, in eam Sancti Francisci familiam, quae ab exactiori regulae observantia nomen sortita est, cooptari voluit. Quod tamen antequam ei permitteretur, multis modis,vel ipso jubente Rege, tentata est animi illius in suscepto consilio constantia. Sed cum nulla ratione dejici e sententia posset: quin majora in dies,ac certiora animi ab humanis illecebris alieni, unoque Deo contenti praeberet documenta ; omnes tandem. firmae non minuS , quam religiosae illius voluntati faverunt. Quare Compluti Franciscanorum habitum indutus, 37 ibi tyrocinii primo, deinde studiorum causa multos annos assidue mansit 3 nimirum, ad annum usque septuagesimum quintum supra millesimum, et quingentesimum ἱ quo tandem anno, qui idem Iobelaeus erat, exacto jam studiorum curriculo, primum revisit suos, Romamque accessit, ut Apostolorum limina pie veneraretur. Prosecturus in Galliam Pyrrhus, cum Iulii Caesaris aetagacerbior videretur, quam quae ad communem ditionem