Psychologia Rationalis Methodo Scientifica Pertractata, Qua Ea, Quae De Anima Humana Indubia Experientiae Fide Innotescunt, Per Essentiam Et Naturam Animae Explicantur, Et Ad Intimiorem Naturae Eiusque Autoris Cognitionem Profutura Proponuntur

발행: 1740년

분량: 727페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

M Sectio Liap. L

Mi . M empin), ut adeo animae sensus, imaginatio, me moria, reminiscentia, attentio, reflexio, secultas abstrahendi, ii tiones formandi nidicandi ratiocinandi, appetitus sensitis , aversatio sensitiva, voluntaso noluntastribuaturi*3. cit 9 arim igitur vi ea sic ,-- ima natur, nic meminit, micrem in latur, nunc trendis, irrum re it mmcismo ne frina Amoc judicat, in ratiocinatust, nunc appetit, nam a versa tur, nune libere vis, minc non vis.

Quoniam nihil fit sini ratione suffieiente β. o. πιου; ratio quoque dari debet, cur minis irimi iliis Horiar, quam imaginetiar vel iabim quendam alium eia. Aique hiel tissimum est labor, quo in Psychologia empirica desunge Pilum. Inquirendum igitur est, quaenam sint primae mutationes ab hac vi pendentes quomodo inde, Listantur e

62쪽

De Naturit Essentia rimis

inviolabilis est: si in organo aliquo senserio ab obteisto aliquo sensibili quaedήin producitur nuitatio in anima eidem coextitit sensatio per illani intelligibi naodo explicabilis , seu rationein stim lentem agnoscens in ista, cur sit, cur talis sit 83. 'ν hol em'r.). Ja in laniationes sunt perceptiones Objectoram externorum nautationus organis sensioriis inducentium 3 67. Dcho ent r. , adeoque uim dum sentit, obiecta illa sibi repraesentat 3. 4. Dcho empir.). Et quoniam Corpus nostrum constanter in nuindo hoc adspectabile est corpora quoque, quae eundem con ponunt II9. Cos L) constanter in corpus nostrum agunt pro situ eiusdem in mundo seu universio. P; ite adcolaniniam sibi repraetentare hoc unuverium, seu mundula hunc rei sipeo libi lena . pro situ corporis organici nostri in universo atque mutationibus convenienter, quas corpora, ex inllibus constat, in iis dena produciunt. Quando dortrumus nihil clare ac distine e perci prinus II h gi'-niani sine anima adhuc est in satu perceptionuni contularum totallunt, leu ob sicuraru in g. 59., nil obstat, quo minus adhuc corpus suun sic quae Idem tangunt obscure percipiat, adeoqtie an ina a stim reprae lentationent Hlndi continuet, ut

adeo line restrictione dici possit, quod sibi repraesentet hoc

universui Haec universi in anima repraesentatio extra omnem dubita

tionem posita est , ut eam negare nemo possit. Si eui id hue dubium videatur, quod de continuatione hujus reprae lentationis dieitur' idem evanescet in sequenti hu , ubi rationes particulares eorum, quarti anima contingunt, In medium protulerim . Neque id dubiiii alicia moveri deber, quo diaerimus, aniniam sibirepraesentare hoc imiorsum cum tam tummodo quaedam sibi repraesentet eorpora universi exiguam admodum particulam eonstituentia. Quodsi enim ad per ceptiones silas attendui per spiei et utique se eorpora ista lem. per spectare tanquam in eontinuo cum inundo connexa. Si qua vero adhue obscuritas supersi ea per sequentia dispel-

63쪽

letur. Ipsime non dissimulamus dubia, quae I l, ni eulus philosophiae subnasci poterant, ne incautus suo sibi placeat

acumine' objectioniblis sutilibus veritatem propositionis evertere concrur, nisi uilinum malitiosum apem prodere velit.

- habet vim repraefinians Me universem iar in a mitaris materialiter tu corporis organici in tres forma ris εμψ' liter constitutione organoris Afror-. Minui enim sibi' i repraesentat hoc universum νω. Quare cum onmes anumae aestiones eadem vi producantur 3 6α , qua praedita est 3. 33 ), cum vi ejus inuentur, quae in eadem per fac tales ejusdem 33. , adeoque & per facultatem sentiendis, 67 P bo eripis in possibilia intelligunturis, vi sua hoe universum quoque sibi repraesentat. Habet igitur vim sibi re- esentandi hoc universum. Jam vero anima sibi repraesentat hoc universum pro situ emporis organici in universis, ut scilicet non percipia objecta nisi quae in organa sensbria agunt f. G. . insitatur ergo illa vis quoad objectum, seu materialiter o. s 9 metia. seu corpora organici in universe β. 68. OmoL0. Similiter animasibi repraesentat laoc universimi conveniem ter mutationibus, quae in organissens lacontingunt 3.6a.), ut ei, iis mutationibus constet, cur modus repraesentandi talis potius, quam alius, scilicet ut perceptio adsit ara vel obstara; illa vel cistincta, vel confusia Limitatur ergo eadem vis anima son. malitini, 9 3 -οι S . i. a eqq. V ML nipiris consim tutione sanorum sens,iorum 68. to P.

Vim hanc repraesentativam universi in dubiumvoeare non potest, qui non admittere velit experientiae aerarioni rumgnantia. Ues tam enim illa loquitur; h.e vim, qua is prindueitu manifestar Nondum vero definimus. litomodo vis ilia a corporei Mat. ut ii muti is sim fundaminini in eo

64쪽

agnoseat tum demum id lacere lacebit, ubi in eommercii in. ter mentem at resorpus intereςdentis rationem inquisiiveri. inus. Neque obstabit propositionis praesentia veritatu ei maxime quis tiam suavit in animam ag e corpu' sum silva ista εctione vis anime tantummodo determinaripossit in perebpiendo quoad specificationem perceptionis, quemadmodumi mobile in motu ium eonstitutum determinatur ab altero mob1 Ii quoad directionem, vel quoad irradum celeriratis in sua motu. Propositio praesens ab omni Itypothesi independens, quae in gratiam illius commercii conditur. Undes& a nutu

earum pendens quae ex vicisti necessario ponsequuntur. s. M. Omηes tutationes animae a sensatione originem ducunt. Mutationes rite idem quoad omnes faculi 3 te animae tam superIore' qquam inseriores, quas in lychologia empirica exposuimus. Et im quando quid imaginamur, vi sensationis praetentis pro zz ' ducimus rei antea perceptae deam, nullo astu imaginationis alio praeexistente 3 IO4 PDchoc empiria, ct somnium, quod vi imaginationis contili uatur, a sensatione initium capiti Iaa.

ru PBchoc empir eadem interrumpitur 3. 24. Aycho empir. Dum quid fingit, phantasmata dividitis compotiit f. 344. beso empir. . ratiare cum phantasmata sint ideae ab imagii latione produelae β. 93. Ocho empir. 9 , adeoque

non pro cluealitur nisi praevia quadam laniatione per demonstrati anima quoque nil quicquam fingit nisi sensatione quadam ex citata. Quando rei cujusdam meminimiis, ideam ejici productam recognoscimus, adeoque nobis conscii simus, ito eam jam antea habuisse β 226 Pochoc empis.). Quoniam itaque idea vel vi sensuunt, vel vi imaginationis reprodu-euntur j. 85. a. Dctit empir. x, imaginationis autem actus quendam lentitionis actum praesupponit per demonstrata; aebas quoque inemoriae non lusi praevia quadam sentatione in

65쪽

, animae supponit ii alIinta pereeptiones sive sensuum ope, live vi imaginationis productas β 237. 237. tycho empirδ, adeoque utraque non in pratula pliadam sensiatione in anima locum habet. Idem eodem modo ollanditur de intellectu, quo res sensu vel imaginationi obvias distincte sibi repra lentatantina 266 275. 29clis empi , ac in specie de abstractio 'nibus, quibus ea, quae in perceptione distinguuntur, tanquam a repercepta sejuncta intuemur 3 282. 6cho empirδ. Pupponit itidem tam notio, quam judicium intuitivum perceptiones praesentes f. 33I. 24. 343 acseqq. Ichol empirδ; onmis autem ratiocinatio a judicio quodam intui iv ortum trahit

f. 334 qq. P l οι evipirδ. Atque adeo patet mutationes

ad facultatem cognoicendi referendas a sensatione quadain praesente oriri. Porro cum voluptas ac taedium supponant ideam quamdam rei praesentem sive vi sensium, sive in laginίitionis 3 3.Li.

si8. Pochol empirJ, S appetitus seratur in objectum pro Milone boni in eadem percepti I 379. Dcho e vir. aversatio vero animam eb eodem reclinet pro ratione mali in eodem percepti P0chocmvir. 1 consequenter cille, haec supponat quandam rei perceptionem praesentem , Omnes ain tem perceptiones praesentes vel sint a sensu, vel inde pendeant vi imaginationis per antea demonstraris appetitiones quoque aventanes nullae in anima dantur nisi sensatione quadam praevia.

Idem quoque experimur a posteriori observantes perceptiones a sensu inchoatas continuari vel vi imaginariolus, vel vi ratiociniorum atque ex iis nasci appetitiones ac aversionen

quemadmodum ex minologis empiricii amisistum est. Vsychologiae quoque ratio lis iractatio idem uberius confimmabit dependentiam initiationum immis a se invicem clari

sime do astram.

66쪽

Quoniam mutationes omnes, quae in animaeUntingunt, honum a sensatione oriranem ducunt . .) primum qu dis anima Mdsi mr producitur, sunt notio/ies, ct cum ex iis porro intelligatur, nis produci cur ceterae mutationes, quae easdem consequuntur, hae potius rur, c uadefuit, quana aliae, adeoque rationes earundem in istis continean pra dente tu ob. 63 Ontud, etsi saepius tantummodo remotae quia Inm diatae ex phantasmate quodam peti OlΙuIu mnIanones creenea sensationibus dependent si III. UnIoc .

Quae propositionem praecedentem a posterior illustrant; eadem praesentem ejus corollarium, una confirmania

corporis organici in unis 3 materialiter et cmstitutiori orga misis quoniam γρυ--- for terramitata. Etenim haec vis pri emisi cmum est, quod de anima concipitur, inde pendent cetera, quae eidem insani f. 650. Essentia igitur animae in eodem conm

Qui essentiam animae ognose posse negant aut quid sibi velit essentia non satis intelligunt, aut ad vim animae repraesentativam universi ac munxtionum ceterarum dependentiam ab eadem animum non advertunt.

Natura ammae in eat vi repraesentativa consistis Natura ani .entin hac anima ac uantur omnia , quaecunque per facultate maan quo M ii ita possibilia sunt ses 33δ Quare cum per naturam ani Vis .mae intelliis ituriri iacipium mutationum in anima eide in intri s urit, qtie In ad n lndum per naturam universi intelligimus principiun nititationum in mundo eidem intrinsecus. V. 5oycis MLJ, principium vero mutationum sit vis 3 87o Onrol.

67쪽

iantumst 3 37. vis quoque illa liniveis representativa est

natura animata videriis adeo in anima essemia di natura unum idemque

esse,qismici modum vulgo natura synon imum essentiae habetur. Atal l penIcior acuini ne utar uia disserentiam aliquam adhue inter naturam Messentian anima intercedere animadvertes etsi utraque in eadem vi consistat: qum differen in

exponi fas est.

Difrenti, Vis repraestramis inmersi est natura animae , ιαμ rni m repraesentati e fas actuaro innetia vero , quatenu natur U pinin alias, tali potius, quam alio ordine actua' das, iustum Patet idem ex demonstristionibus praecede tium ininaediate propositionum 3 praestat tamen peculiarem demonstritionem afferri. Cum per stiones anime contiunua variatione sibi invicem succedant, quemadmodum unu quisque in semetipso experitur; in modorum numero sunt ut Ontol. . u iam itaque in essentia tantunimodo comtinetur ratio sussiciens, cur modi inesse possint, non vero cur actu insinc f.i6o. Onto in ex eo vero, quod vis re esentativa universi in anima restricta si ad situm corporis in universo mutationes in organis sensoriis continget tes, intelligatur , cur tales potius perceptiones in ca possibiles sint, quam aliae, tali potius ordine, quam alio sibi invicem succedant, consequenter in eo potimimum possibilitatis istorum modorum ratio continetur, quod vis representativa universi restringatur ad tales potius, quam alias perception , tali potius, quam alio ordine adluandas g. 36. M., vis r praesentativa universi utique essentia animae in quatenus re stringitur ad situm corporis in univeris sic mutationes in . o ho contingentes, seu tales potius, quam alias percuptiones, tali

potius, quam alio ordine astianda Qu iam vero perinde in natura Vina continetur a

68쪽

tio, cur perceptiones, quae per essentiam eiu insessis ius, possibiles actu insint animae, quemdmodum in natura unive se continetur ratio, cur mutationes in mundo lue potius eo tingant, quam aliae 3 5m. Comon ratio vero actualitatis perceptionum in anima sit vis illa ui adversi repties aliis, quatenus vis est 3 7aa. Ont consequenter qui ius pere mones possibiles ad actum perducit s. issi in natura minue in vi universi r praesentativa consisticquatenus repram

sentationes istas, seu perceptiones l hoc miri

Manifesta adeo est disserentia: γα inter essentiam attinue

naturam ejus intercedit una enim eademque vis alio respectu natura anina est alio essentia ut adeo non minus in alum'. quam in corporibus alia ex insutia antinae, alia ea n tura ejusdem consequantur. -

Naturiose in anima est , diu ratio suffieieri in vi re a amo presemativa univers continetur, qualis animae mest. Etemmeum vis ista sic esserui 66.) natura animae c*.67.), etsi diversores e stu β 68. cujus ratio sussiciens in vi repraese

tativa universi, qualis animae inest, continetur, eius ratio inessentias natura animae continetur. Quoniam igitur natur is in genere est, cujus rati sumiens in essentiais i atura eniis continetur 9. IO9 cismo υ naturale in anima esse debet, us ratio in essentiam natura nil nae continetur , consequenter in vi repraesentativa universi, qualis animae inest. Absit ut quis inde inseractis in anima ivni admittereis turalem nisi mundi materialis emittionem vi enim ilia

univeri repraesentativa de dueemus omines perceptiones ae aP- petitiones' versiones is si quae aliae diveris eidem inex, stant, mutationes. Objectio istin odi eadem foret eum hae altera, quod a mans naturale triangula esse, cujus ratio in xio laterum continetur, quorum duo Ira

69쪽

tio mora sint, non admitteret in mimio nis latera, cum tamen etiam insiit anguli his non minus, quam ab istis

pendeati mutesiones a proprietates trianguli. In utroque nimirum casu objectionem proferens palam facit , se vel ignorare, quid sibi velit, rationem unius nexistentis onti- neri in si inexistente, sive quatenus possibile, sive quatenus actu est, aut quoad utrumque, vel saltem ad id animum non advertere. Nostrimi vero est ostendere, quod in vi ista multa universi repraesentativa ratio susciens earum ut tionum, quae in anima contingunt, contineatur. Et si potis

simum est, quod nobis in tractatione presume ineumbit odigotium.

Suiernatu . Supernatitra in anima est, motis ratio si iras in vim in I: moentativa mirers, qualis in anima est, non continetur. Wr μμ Etenim cuni vis illa lit essentia latura antina 4 4 66 7 utut diverso respectus f. 68o, cujus ratio in eadem noli com. . tinetur, ejus ratio in natura Sc essentia animae non coluinetur. Quare cuin in genere supernaturale illud sit, cujus ratio sum- ciens in essentia latura entis non continetur I. 3IO. Cosvwίθ; supernaturale in anima esse debet, cujus ratio timciens in virepraesentativa viversi, qualis in antima est, non contunetur dini sine sensu operationiam spiritus s. debitae times in anima dicuntur supernaturales, proptere quod per

naturam animae non intelligaxur, quod istiu Silaodi mutationes in ima fieri debeant sit ita per essentiam apparere , quod animae non repugnent consequenter possibiles sint. Cum enim

possibilitas absoluta non sussciat ad exillandum s. 7I Ontοἱ sussieiente autem ratione posita poni debet actu mutatio alibinae sita. -ου, non ideo rario sussiciens nus in anima comtinetur, quod in ea possibilis intelligatur. A edit quod possibilis intelligatur non naturaliter, ud supernaturaliter, ubi ad possibilitatem quoque extrinsecam animum advertis, quatenuaninurimi non deficit causa mutationis. Disiliae oste

70쪽

Tanto minus dissiduitatis habet praesens propositio, quanto eertius est definitiones nominales arbitrarias esse. Si quem tamen vox miraeuli offendit, etsi in selis Theologis recepta acerPIatur eum ab hile denominatione abitinere iubeo. Re-Tum nun denominationibus nulla inest veritas. Matthias

M----'--urae ramungit, stipissursum m eatur, num creaturamisun axius edesieribuam: iraculum actis Dei vere evidens Ampliciter rarabilis, prater inius erratam tura oriummiadιta. Ipse autem hane definitionem uberius ea, Psion inter alia monet, se per actionem simpliciter mirabib, lem vitelligere eam, cujuscausa naturalis nulla, nequeintem nisue externa apparet. Addit tali opera esse omiuinis eris,

te significatin inter natiuiae Ἀ-rmaturale non datur alis quod intermedium, nisi superiraturale per extrinseca disseremtias in specie distinguere velis, veluti quod quaedam fiant usi.

rato modo in natura laeeles et alia inusitato. ad posterio sigirificatum miraculi restringere. Praestat tamen intrinse- eis deficientibus disserentiis entia praeter necessitatemnon mutui seu sed de vore cum nemine litigabimus, modo in m

SEARCH

MENU NAVIGATION