장음표시 사용
171쪽
accipiunt, nec aliud quidpiam conqueruntur quam quorumdam Clericorum cupiditatem, qui in causa fuerant, ut lex illa sanciretur 1 . Si cuiusdam conditionis homines principis edicto atque imperio admitti vetantur inter Clericos , nemo est qui repugnet set . Si monasticam vitam amplecti vetantur milites idem D. Gregorius cognomento Magnus, ad quem suam miserat legem Imperator, rem Ρrincipi modeste retulisse satis habens legem ipsam proponit 3 et si quidquam in ea temperat , id ea re unice facit, quod et Ρri cipis mentem esse arbitratur , cuius singularem pietatemgognitam satis ac perspectam habebat ι). Longe alias sequioribus Saeculis, ut supra demonstra. tum est, disseminatas fuisse doctrinas nequaquam me latet. In dubium revocata est divina Regiae potestatis origo, sum mumque Ρrincipum nullique obnoxium auctoritati humanae in usurpet. Cod ex Theodosianus lib. I 6. Tit. a. de Disc. Eccles. et Clet. lib. 23. Vide lib. 2 . i) Nobis etiam privatae successionis alimenta recentibus - Iegibus denegantur , et nemo conqueritur ; non enim Pu-- lanatis iniuriam, quia dispendium non dolemus D. im-- brosius Epist. ad Valentin. Ir. Et S. Hyeronimus Epist. ad Nepotianum: Pudet dicere: Sacerdotes Idolorum , mimi et aurigae et scorta haereditates capiunt; solis Cle-- ricis et Monachis hoc lege prohihetur, et prohibetur non a persectitoribus , sed a Principibus Christianis . Nec de
. teste conqueror, sed doleo ciar hanc legem meruerimus ... - Proυida severaque legis cautio, et tamen nec sic refrae- Matur avaritia .
x) Vide Codicem Theodos. lib. I 6. tit. a. l. 3. 6. II.
3) iussioni subiectus eamdem legem per diversas Te rarum partes transmitti feci . D. Gregoriin M. Ep. ad Naurit. Imp. 4 Θια de re etiam Christianissimus Imperator, mihi credite, omnino placatur et libenter eorum conversionem suscipit quos in rationibus publicis implicatos . non esse cognoscit. D. Gregorius M. lib. 8. Epist. a. ad Metr
172쪽
ln eivilibus administrandis rebus arbitrium. Ipsorum imperis
subtrahere plerique conati sunt omnes tum fortunas cum peringonas Sua S, atque univerSas omnino res , quae aliquo pacto
ad Ecclesias , sacrumque ministerium pertinent; eoque devonerunt nonnulli, ut promissis quae divinitus lacta sunt, et tradita a Christo Iesu Eeclesiae potestate turpissime abutentes, D. Petrum tum sacra tum civili in universa terrarum orbis imperia auctoritate donatum fuisse contenderint , cum a Christo Domino Regni Caelestis claves accepit 4.). Neque mirum, carissimi Fratres ac filii, huiusmodi doctrinas ad emcitandam fovendamque vitiati culpa hominis arrogantiam aptissimas adest penes vulgus invaluisse, iis praesertim temporibus , quibus irruentibus longe lateque barbaris , Imperii
maiestas imminuta est, universus rerum civilium ordo perturbatus .
Quidnam doctrinae illi, quam superioribus saeculis, quibus Ecclesia et Respublica maxime floruit, Christiani problebantur , quidnam, inquam , obesse poterant pervulga
si in Ecclesiae claves Regni Caelorum datae sunt cum Petro datae sunt, et cum ei dicitur ad omnes dicitur: Amas me, Pasce oves meas etc. D. Augustinus de Agone Chri sit 3o.; et in Tractatu so. in Ioan . Petrus quando claves accepit Ecclesiam sanctam significavit. Non monstrabunt puto qui hoc dicerent, tibi aliquando quispiam Apostolorum itideae sederit hominum, aut divisor terminorum, aut distributor terrarum . Stetisse lego Apostolos iudicandos, sed ipsos itidicantes non lego . Die illud, non fuit . . . . Ergo. in criminibus non in possessionibus potestas υestra, quoniam propter illa et non pro pter has accepistis' claυes Regni Caelorum , Praevaricat res utique exclusuri, non possessores . . . . Habent haec in- α et terrena iudices suos Reges et Principes Terrae .utiid Mes alienos invaditis, quid falcem vestram in
alienam messem extendis Τ D. Bernardus lib. I. de Consideratione cap. 6. Inter Roenum et Sacerdotium propria cultisque distimguuntur incia, ut et Rex armis utatur Saeculi, et Sacem, dos accingatur gladio Niritus qui est Verbum Dei. D. Petrus Damian. lib. 4. Epist. 9.
173쪽
profecto ; quin immo si excitati calamitosis temporibus tumultus summaque legum et cuiusvis scientiae ignoratio qua. inde non sine maximo detrimento profluxit licet non omnino purgare, eorum culpam tamen saltem imminuere pomsunt, qui se novis doctrinis decipi passi sunt, nullus nostris hisce temporibus purgationi locus esse potest, ex quo falSaatque inania esse demonstratum est illa nomina, quibus inn3. tuntur quaecumque ii tam iniuste atque absurde contendunt, et Sacerdotii atque Impprii iura fuerunt clarissimo in lumine coulocata. Nunc enim quis nesciat quemadmodum unius Sacerdotii est fidei servare depositum, et divini expositione verbi et Sacra mentotum administratione ad aeternam in caelis vitam fideles ducere έ ita ad Regem pertinere civilium quarumlibet profana ruinque rerum Procurationem, cuius uni Deo reddenda ipsi ratio est, qui huiusmodi officium eidem commisit Ne vos , Fratres carissimi , seu vera seu falsa decipiat quorumdam pietas ac doctrina, qui iura Ρrincipum an gustioribus ausi sunt limitibus circumscribere . Haud nunc primum contingit, ut scientiis abutantur homines, et salis sis rationibus vel eximia pietas inducatur in fraudem . At si rem introspicere velimus attentius, numquam alias magis eum Evangelio pugnantia veluti certam disciplinae rationem fuisse posita reperiemus, quam ex quo novam Evangelio doctrinam subrogare Cupientes summum ipsi Deo in mortalium animos imperium denegarunt ι Nil mirum ergo, si cum tam impiae tamque absurdae doctrinae inanium Sae culi sapientum animis radices egerint, adeo ab ipsis omnia corrupta fuerunt atque permixta , ut audacissime asserere non dubitaverint, assentatoris esse praesentem et conspucuam in huiusce Terrae principibus agnoscere et fateri invia albilis Dei posestatis imaginem. Duo haec veritatis praecepta adeo sunt inter se coniuncta ut alterum oppugnari nequeat, quin alterum simul omnino tollatur . Nullos repearietis tot excitantibus ad armae, ad tumultus, ad caedes doctrinis magis refertos libros , quam penes impiae illius opinionis auctores fautoresque quae summam Dei in homi num mentes ac voluntates potentiam inficiatur. Longus ni mium esSem, si referre vobis vellem, quemadmodum id factum fuerit, et falsas illas singillatim ratiocinationes detegere, quibus non sine incautorum hominum offensione ac Periculo uti complura alia sanctissimae nostrae Religionia dog
174쪽
ἀogmata ita hoc conati sunt obseurate. Unum Illud primcipium , cui veluti firmissimo fundamento quibuslibet temaporibus adhaeserunt contra profanis erroris novitates Reluisionis propugnatores , adversus insidias fraudesque, quae parari fortasse possent, satis vos instruent . Suam christus caelestem doctrinam Apostolos docuit eamque posteris omnibus per suos successores ad finem usque saeculorum tradi iussit; ut vero eam ab illis vicissitudinibiis vindicaret, quibus humana quaeque subiiciuntur , auo omnipotenti praesidio Ecclesiae pollicitus est 3Me per petuo adfuturum , quo praesidio munita et integram illam servaret, et constanter praedicaret . Ex quo fit , ut necessaria traditae ab Iesu christo doctrinae nota sit vetustas ; ita ut ea vere christi doctrina sit, quae singulas retroactas aetates relegens suam a Christo Iesu et ab Apostolis acceptam refert originem, hominumque commentis tribuendum
sit quidquid postorius traditum est. Illud verum , Tertutilianus aiebat, quod prius , fatium quodcum poe posterius AQuod sane etiatum cum de fide agitur, nullam patitur e
Quo posito , ut quaevis de Principum potestate et debita iisdem obedientia radicitus controversia tollatur, universos, qui illam imminu*re , hanc veluti parvi momentirem traducere vellent, rogate , ut aliquod eorum , quae RS aerunt, petitum ex sacris literis , ex Patribus , ex Conciliis, teptem et octo primis Ecclesiae Saeculis habitis . afferant testimonium, eosque rubore suffusos videbitis obmutescere . Vos interim iisdem ostendite , tantum abfuisse , ut aliquem civilis iurisdictionis actum exerceret Christus Dominus, ut suum de hoc mundo Regnum non esse declaraverit i) et cum pro salute nostra Patri se offerre vellet, dum iniusto se iudici subiicit, Regiam potestatem e Caelo proficisci fateatur set ; Apostolos vero tum edoctos divini magistri exemplo, tum singulari praecepto monitos cuiusque generis dominatu abstinuisse, parendumque esse principibus
1 Regnum meum non est de hoc Mundo. D. Ioan. ca) Non haberes potestatem adversum me ullam , nisi tibi datum esset desuper. D. Ioannes G. II.
175쪽
I operpetuo tradidisse 3 ; neque aliter ab eorum istieeessori.
hus fuisse factum, uti ex allatis superius eorum, quos Scripserunt, librorum locis et ex aliis compluribus quae afferri possent apparet manifestissime ; .denique iisdem illis, quibus alia sentiri vulgarique coepta sunt miserrimis sane temporibus Concilia, Episcopos, praestantes pietate et doctrina Scriptores non defuisse , qui publicum Ecclesiasticae doctrinae perhibuerunt testimonium , eamque conti penter ad nos usque transmiserunt a) . Ex quibus omnibus inferre vobis et quidem invictissime licet, ab iis veritatem stare , qui docent , parendum esse Principibus, eorum in civilibus
administrandis rebus potestatem a Deo ipso proficisci. eam que exercentes uni Deo esse subiectos. Huiusmodi namque doctrina ex una in aliam aetatem regrediens ad Christum ipsum tandem pervenit et in eum desinit. Illud verum ,
quod prius , iterum Tertulliani verbis utar , falsum quod
Res ita se habet: quicumque estis, carissimi Fratres ac Filii, sive summo sive humili loco nati, sive ex populo homines, vestrum est obedire principi et quidem propter coni. scientiam , illius nempe Dei gratia, qui id vobis praecepit , sine disputationibus , sine querelis. Ipsi vos ab eorum societate seiungite, qui de eo audent parum reverenter loqui, a quo regimur et gubernamur . Si aeterna vobis salus cordi est , ne eum adhibeatis Vestrarum animarum ducem, qui vel minimum diversae doctrinae praebet indicium, licet Angelus e caelo delapsus appareret i extrinsecus . Parcite metu , ne quid ita de Ecclesiae potestate detrahatur. Nequaquam id fiet, pius inquit et sapiens Scriptor , modo in quo Ecclesiae potestas posita sit, recte intelligatur . Virtute potens , fide fortis ac strenua , firmissima eorum, quae ipsi
i Scitis quia Principes et Reges gentium dominantiar
ebrum et qtii maiores sunt potestatem exercent in eos .
Vos autem non sic . D. Matth. C. 2Ο. v. 2 q.
176쪽
pthmisga divinitus suerunt, spe es astans atque immobilia
Vera unice proseri ac docet, iusta imperat, amore regnat, fiducia tantum ad obedientiam adducit; in eoe ei utidem versatur maiestas et gloria , quod ea omnia contemptui habet , quae amittere vel inviti cogi possunt mortales , et illud omnium quidem maximum ac praestantissimum unice spectat, ut homines ad Deum tandem aliquando perducat. Quos cum e sibi subiectos habet, Altissimi filii sunt; eo redeunt universa eius erga ipsos officia, ut Dei nomine eisdem dux et magistra sit, eaque una re ipsis antecellit ac praestat, ut ipsis prosit et qiiodvis dominatus studium et cupiditatem aversetur ac spernat . Summum illud atque ultimum, quod unice habet propositum , vita aeterna est ,
cuius dum adventum expectat, eo suas omnes cogitationes, curasque convertit, ut et homines , et ea omnia quae illos circumstant pacata Servet, eosdem admonens , ut Religionis ergo Societatis ordinem revereantur, ac perturbare perhorrescant , et Dei iussu eaque mente quae Christianum hominem decet constitutis hic ab eo potestatibus sese firmissume subiiciant, dum reliqui homines cupiditate vel metu vilissima veluti mancipia iisdem parent si . Utinam quotquot sunt sacro ministerio addicti illius
tantum auctoritatis , atque excellentiae studiosi, quae eorum dignitati propria inest , tandem aliquando ea sibi desinant arrogare , quae ad ipsos minime pertinent, unde non sine gravi Religionis detrimento tot sunt exortae simultates, suspiciones, iurgia, dissidia. Vos autem, Venerabiles Sacerdotes, in animarum cura ac regimine adiutores mei, Vos , inquam, hoc rogo, et qua donatus a Deo sum auctoritate etiam tu
beo; saepe populos de officio illo monete quo revereri Prinscipem 1 quoniam dixit: necessitate gubditi estote ; ne quis noruintegro animo et pura dilectione subditus fuerit huiusmodi potestatibus , addidit. dicens: non solum propter iram
sed propter conscientiam , idest non solum ad iram evadendam quod potest etiam simulate feri , sed ut in tua. conscientia certus sis illius dilectione te facere cui subdiatus fueris , iussa Domini tui. D. Augustinus in Epist. ad Rom. Expl. N. 7 .
177쪽
cipem eidemque dicto audientes esse tenentur . De huiuasmodi officio ad aram , e suggestu , in poenitentiae tribuna Ii sermonem habetote , atque ostendite, aeque hoc divinum esse praeceptum ac cetera, et cuiusque dicti, cuiusquaverbi erga Imperantes minus officiosi eos rationem redditu ros . Gravissimum publica solvendi vectigalia debitum saepius ipsis commemorate; eos denique ad Deum assiduis precibus exorandum hortemini, ut piissimi nostri sapientissimique principis, qui totus in eo est ut quietam et tranquillam vitam nobis comparet . curas et Consilia prosperare
velit . Ipsi vero in primis huiusce rei praebeatis exemplum, numquam in Missae Sacrificio aliisque publicis precationibus praecipuam ipsius mentionem facere praetermittentes, uti iam praescriptum a nobis fuit. Hoc si cuiusque Christiani hominis officium est, quo magis . carissimi Fratres ac Filii, ipsi nos eodem obstringimur, etiam grati animi ergo ob assidua quibus nos cum utat beneficia, dies noctesque ad
nostram salutem et incolumitatem excubans , Suas res communi utilitati devovens , nihil habens antiquius, quam eos contentos ac felices reddere , quibua contigit, ut eo modo . Tatore ac duce uterentur . Nulla vero aptior hac mihi se offerre poterat huiusce adhortationis occasio, cum univeria quae montes incolit multitudo publica et solemnia grati animi erga amantissimum Principem argumenta praebes, erogatisque in pauperes subsidiis ac precibus prospera cuncta Ipsi et unia versae eius Regiae familiae a Deo vehementer implorat. Haec persoluta iure meritoque vota verae humilitatis et obedientiae studio permoti universi prosequamur, illud nullo non tempore memoria repetentes quod ad Timotheum scrubens aiebat Apostolus: epist I. cap. a. v. I. et z. ὶ Obsecro primum omnium feri obsecrationes , Orationes, Iostulationes, gratiarum actiones pro Regibus et Omnibus, qui in sublimitate sunt, ut quietam et trariquillam vitam agamus in omni pietate et castitate.
Idem ille Christus Iesus, qui humilitatis et obedientiae
tot Robis exempla praebuit, suo omnes divino spiritu repleat .
178쪽
N. XXXVI. Dat e ab Episcopo litterae cum propria Dioeceseos Omia
ad Parochos misit. is ei pio de Riectis divina miseratione Episcopus Pistoriensis
et Ρratensis universo Ciero Saeculari et Regulari suae Diosceseos salutem in Christo. Sempiternam . Nihil adversus Ecclesiae votum susceptum fuit, Vene rabiles Fratres , cum superioribus annis Dioeceseos Breviarium repurgari desideravimus . nunc autem nonnulla resor. mata atque ad puriorem formam restituta vobis offerimus.
Nihil enim homini religioso suavius , nihiὲ sanctius quam psallere sapienter et adorare Deum in spiritu et verittate . omniaque paulatim ita ad primaevum ordinem redigere, ut nihil supersit quod maiestati divinae rite collaudandae devoleque exorandae non conveniat, nihil quod summae reverentiae quae debetur divino ossicio non reopondeat . nihil denique quod ad omnium aedificationem maxime idoneum non si. . Haec Concilia, haec complures viri pietate ac acientia, praediti vehementer exoptarunt, haec Ρontifices maximi fieri debere non dubitarunt, et sanctissime aggredi multoties conati sunt. Ast, Venerabiles Fratres, praeter doctissimorum hominum curam et diligentiam sinceriori adhuc atque exactiori reformatione Breviarium quo utimur indiget, ut audientium et legentium animis aedificandis si mut ac instruenias prodesse valeat. En quidquid in Antia phonis, Hymnis , ac praesertim in Lectionibus non sine opera
et consilio nonnullorum fratrum nostrorum In melius corrigere et commutare operae pretium ita praesenti duximus. . Cupientes sapere ad sobrietatem, quae Sub Oscura erant vel incerta sive admixta lalais nova veritatis luce donare , quae que superflua ac minus apta resecare curavimus . L purissimis fontibus hausimus quaecumque addenda iudicavimus colligentes gesta Sanctorum praecipua ad imitationem , et exhibentes Fidelium oculis ad excitandam fovendamque pietatem quaecumque pudica , quaecumque iusta , quaecumque amabilia, si qua virtus, si qua laus disciplinae. Ex cipiatis igitur velim bona animo, Venerabiles Fratres, sacrae:
179쪽
antiquitatis studiosi , veritatis amore ineensi , saniorique doctrina imbuti huiusmodi specimen ea diligentia elaboratum , ut pie et fructuose in memoriam inducat opera Patrum quae fecerunt in generationibus suis , nosque firmet adversus cupiditatum certamina exposita riustorum Serie qui Fer fidem viceniant, et operati iustitiam Iadepti sunt reser missiones. Confectum vero erit a vobis ac suffragio vestro firmatum , cum in proxima Synodo ad integram Breviarii et inissalis reformationem, hortante ipso religiosissimo principe nostro , progrediemur . Interea omnibus et singulis nostrae
Dioecesis tam Cleri Saecularis quam Regularis, qui ad horas
canonicas recitandas , tenentur, mandamus. ut tam in choro quam extra hoc Lectionario nostra auctoritate edito utantur , ut Sit una communis precatio, una mens, una Spes in
eharitate et fide ineulpata in Christum Iesum . Exultemus
autem in laudem gloriae Dei, et aspicientes in aucto-etem fidei et consummatorem Iesum crescamus in Virtute Sanctorum , ad suspiremus continue ad eorum felicitatem quorum una virtus in caelo et tota est amare quod vident , et summa felicitas amare quod habent. Gratia Domini nostri Iesu Christi sit cum omnibus vobis. Amen. Dati pistorii die prima Ianuarii M. Dom. ScIPIO EPI scoPus PIsTORIENS Is ET PRATENSISi Carolus Mengoni a secretis . .
180쪽
Iriatae G Episcopo, litterae ad Foraneos ricarios de M. . vendiqli ante Iesu Christi Domini Natalis
. . diem sinplicasione. Cum Ecclesiasticus anni cursus supin ab Adventu in tium sumat, aequissimum prosecto est Fideles suam matrem Ecclesiam pietatis normam ac ducem sequi. Omni igitur studio optimos alios tui Vicariatus parochos horteris atque excites velim, ut hisce diebus qui Nativitatis Domini solemnia praecedunt commissos suae fidei populos ita animo affectos
reddele Studeant , ut ea i digne 'sancteque valeant celebrare . Idem salutis: mostrae, quae a Redemptoris nativitate exordium in terris habet, mysterium illud est, ad quod recolendum parare nos studet Ecclesia . Actum omnino de nobis fuerat, atque eramus prorsus indigni qui reconciliaremur cum Deo, cuius iustitiae satis facere n- poteramus is Aeternum patris Verbum eidem plenissime satisfecit, cum nostram naturam suscipiens homo idemque Deus nobiscum commoraturus, passurus , et moriturus pro nobis advenit. Haec autem cum Deo reconciliatio peculiariter in un quoque nostrum perficitur, cum divinus noster Servator ac Dominus per suum Spiritum nostris renascens in animis , ibi ipse se format 'atque in 'nobis manet. En quo pastoralis nostra sollicitudo nos vocat; nihil aliud laboribus nostris propositum esse debet, quam ut per nos in omnium fidelium mentibus Iesus Chriatus formetur. Nihil mihi contingere iucundius poterit, quam si a Cipiam . .Parochis omnibus Ecclesiae menti inhaerentibus, cum proximo Dominico die Christum Iesum veluti summum iudicem aliquando ventinum populis in mentem reo vocant, Curae. esse , ut illorum animos ad eum tamquam Servatorem in eiusdem nativitatis mysterio recipiendum comparent. Nihil cogitari potest, quod nos a culpa deterrere facilius valeat, atque in dies magis nostri animi sordes eluere, quam extremi iudicii dies. Cum vero defixus atque haerens creatis rebus animus impedimento sit, quominust
nostris in animis Iesus christus inhabitet, opportune ergo D. Ioa