Georgii Frantzkii Jc. Commentarius in difficilem & intricatam L. Gallus Aquilius, 29. D. de liber. & postum. heredibus instituend. & c. Quinque disputationibus publicis olim in Academia Ienensi exhibitus

351쪽

II. Quando praemortuo stio nepos hic ava

suus factus e ii Nam ct tum ei satis factum fuisse dici potest, quatenus o sne successone ex proprio

capite, ratione institutionis, ut extraneus avo he-

7 leti e se positi Non absimili ratione, ut de be-

institui' ct a testatore adrogato Scaevola no- seriti t. si quis heres 18. dein j. rupi. irta test. Vel de in locum nepotis adoptato Papinianus re-

i sumst in exheredatioue , qua non ita tanquam odiosi benigniter, ut institutio ab extraneo a quo' coeperit ad suum heredem t rabenda, vel interpretatione juvanda est, arg. l. cum quidam I p. in fin. h. t. Confer Hortens. ad 9. posthumorum inst. de e x h e r. li b. cost. voij. Epon. hic n. a

2 l Posteriori casu , aut sinpliciter instituis avus nepotem una cum filio, aut ub conditione, si aQ filius suus esse desinat. ' Neutro modo antea a legem egeam institutiosubstitisse videtur.' Non

illo : quia nec tempore te menti,nec mortis cum patrem re sui concurrere potes sed ab eodem utrobique tanquam gradu remotior excluditur.

δῖ Non hoc: quia suus heres, qualis est hic nepos lio de ciente, ante legem hanc sub conditione,quae in eius potestate non est, institui nequibat ;Vtut mile quid per Gallam inimo luctum esset, in nepote post mortem testatoris nascituro, quod ada 3 jam natos in vita eiusdem non fuit relatum. l Atque ad hunc solum modum in lituendi nepotis,quo lius suis esse deserit, Legem Heluam, quando capiare hoc secundo rumpere verat,i est isse plane puto,

352쪽

isti recti sine doctisiimus Epo citato loco quoque observavit. t Imo non solum Legem melleam; agarerum Gallum quoque ipsum se Iulianum , eo ipse dum unus quisque testamentorum conservationi studuit, eique a subalternata ista agnatione su cessones cautum voluit. t Lex tamen hos in ascapite secundo de institutione huiusmodi nihild 'osuit,postquam jam satis i n primo capite desuper erat desultum , eo ipso dum concedit, ut qui testamentum faceret , is omni virilis sexus, qui & suus heres futurus esset, instituendi fata cultatem haberet,hoc est, ut liceret itistitui nondum natos,qvi cum nascerentur sui usent. t uua

perba eis de illis, qui post res amentum sui nascuntur,concepta sint, tamen propter smilitud nem rationis ad eos,qui nati quidem antea , sed

post testamentum demum quasi agnascuntur, o ita sui fiunt, non minus referri po1sunt. i Vnde quidem hanc ob causam necessarium a fuit caput hoc secundum, ut permi a conditionali nepoti, sui heredis institutione, o ea inferret Vel-jeus consequenter imposterumfore, ut nec natin potes tempore testamenti, instituti poste in IAberorum locum succedentes amplius testamenta rumpant. Quatenus jam nunc rectesub conditi

ne illa successsonis insituantur, qua facultate Olim negata, licet maximὶ ita fui Gent institutis non potuerint non pro praeteritu haberi, ct test mentum evertere. t accedis, quod hi nepotes tise, non sint inhabiles ct incapaces omnis insitutionis, mi enim illis pes incertitudo rei milis rufistiti

353쪽

- si 8 Di s P ii T. V. MEMBR. l. titi posthumis obe se potest: licet in modo instituem a s di dis ultas quadam exsurgat. Ergo veὶ ob hanc cauom Vellem necesse non putavit permissoni, huius: p i Angularem mentionem facere. o fui vero sicci foliis 2 condi ionalis institurionis nepotum suorum aliquoties mentio m)θ- , non abs re Ari s de utroque accuratius habiiciamin. Sec Tio 1.

An successio in locum sui , &inde pendens testamentorum

ruptio Lege demum Veblea introducta

Referuntur tre; sententiae nu. i. & seqq. Negatur,probatur num. 6.& in rationibus sitis asseritur nu. . α seqq. objectionibusque Tauron. ct aliorum occum

ritur nunt. 23.

1 t Super bac controversa reperto tres semen

itas.

354쪽

S e C et i o 4, 3 iot Tertiam, quae intermedia est,jus accedeu- di in locum sui quidem iure antiqui imo fise inductum, facultatem vero rumpendi ad exemplumi erorum posthumorum Legem demum redeam pei misisse l. 13. de in . rupi. irr. test.*. post humorum Inst. de exher. lib. ut post Vsti d. f. posthumorum.n. o. Eman. Colla. ad 3.&quid stantum h. l. pari. 4. num. 33. f. probabilius itaque,t qua ipsa sententia siecus quam modo d. l.pu- stat Costa Laelii Tauressi est in subtilissima praefa- tione ad L. Velleam pag. mihi sos.& 3 o8. Si quidem ibidem non de succesione 'Omni, hed ea saltem, q a post testamentumst diserte loquitur l Mihi negatira verior videtur l. quia juc-d

cesso hac ex naturali aequitat hoc est,prdine quo-

dum naturali pritur.L f. sit filius 4. desuis & legit. non solum in succes iunx testamentaria,verunt etiam ab intestato: nonsolant,ubi sim in potestate esse desit , verum etiam, ubi non destit d. l. 1 .g 4. s.ct seqq, Ergo non verisimile sit eam per L.d muni Helleam,quae saltem ad testamenta pertinet, inductam Disse. Neque puto ullam hac in par- νte inter causam testati ct intefati disserentiam fuisse,at Alciata cap. 12. in sin existimam, quiadem utrobique nepotcm in potestate ari esse dicimus,ctfuccepionem eo viro repraesentatione quadam contingere su ponimus.

Rude, quidem ista, ubi testamentum non 8

exstat , ut ita loquar ascensio nepotem in primo

gradu constituit, ct causast chr Diu apo sat,non τί eu

355쪽

n i s p u T. V. M E M B R. I. si i posthuniis ob se potest : licet in modo instituetua , di dis uitas quaedam exsurgat. Erso ves ob hanc causem necesse non putavit permissionis mirus dis Vularem mentionem facere. 3o aeta vero succe funis 2 conditionalis institu

An successio in locum sui , &

inde pendens testamentorum

ruptio Lege demum Veblea introducta

Reseruntur tre; sententiae nu. I. & seqq. Negatur,pro- batur num. 6.& in rationibus suis asseritur nu. 7. de seqq. objectionibusque Tauron. & aliorum occur- ritur num. an

i t Super hac controversa reperto tres senten

tariis.

a negat , ut Henr. a se U. 8. rep.lea. ad 9. idem credendum

356쪽

SEC Tio i, 3i9t Tertiam, quae intermedia est,jus seu ceden- di in locum sui quidem iure antiqui ouofuisse inductum, facultatem vero rumpendi ad exemplumi erorum posthumorum Legem demum redeam pei nisisse l. 13. de in . rupi. irr. test. g. post humorum Inst. de exher. lib.ut post Tigi. d. g. posthu

tum h. l. pari. . num. 3 3. f. probabilius

itaque.i qua ipsa sententia secus quam modo d. l. pu- stat Costa Laelii Tauressi est in subtilissima praefatione ad L. Velleam pag. mihi sos.& 3o8.esse quidem ibidem non de succesione 'omni, sed ea jaltem, qua post testamenium si di serie loquituri Mihi negatira verior videtur L quia suc-d cessio haec ex naturali aequitate,hoc est,urdine quodam naturali oritur. l. f. si filius 4. desius & legit. non bolum in succesione testamentariί,verum etiam ab intestato: non solum,ubi lius in potestate esse desiit, verum etiam, ubi non defit d. l. 1 .g 4. s.ctseqq. lo non veri simile t eam per L. Omiιm VHeam,quae altem ad testamenta pertinet, inductam Disse. Neque puto ustam bac in par- νte inter causam testati ct intesati disserentiam fuisse,ut Alciata cap. 12.insin ex imam, siquidem utrobique nepotem in potestate ari esse dicimus,ctfuccepionem eo viro repraesentatione quadami contingere su ponimus.

' Vnde , s quidem ista, ubi te amentum non 8

exstat , ut ita loquar ascensio nepotem in primo

gradu constituit , ct causast carsuus apo at,non vi eu

357쪽

ito DispuTAT. V. MEMBR. I. video , qua ratione idem in casu exstantis testimenti.non sit dicendum.

tempore testamenti jam praemortuus erat,aro ante L. hanc successione flebant. Ergo quando is post testamentum decedit. antecedens patet,quia lex hac1pectat saltem ad posteriores, qui successo-he rumpere possunt. At priores etiam usque ad tempora iustiniani licite, etsi sui essent,praeteriri

poterant.

io i statio co eq. est, quod hactenus nihil inter eos intersit, nisi quod uti memb. I. diximus ante restamentum in locum sui succedentes , iudicio resatoris , hi vero nostri per oblivionem magis praeteriti censeantur, ct proinde secus quam illi , ad instar posthutnorum ex jure antiqui imo rumpant.

at ' Vnde quidem III. cum idem metus ruptio. hissuberat, licet in eventum successonis huiusno di,instituti erant iuxtasuperius tradita,vus fuit MLege I Pea,qua institutionem huiusmodi, in capite primo validam diceret, ct per eam nepotes vocatos in secundo rumpere vetaret. 1Σ Patet hoc I P. ex h. f.n. ubi lex secundo hoe capite, succedentes non vult rumpere, quoi 3 citra eius impedimentum, antea rupissem: t Et clarius ex g. ille casus infra h. l. Vbi diserte eadem dicitur non permittere in stitui, sed vetare rumpi. qua prohibitione quid opus esset, firm 74 ptio iure veteri nulla comperiisset. , Cui consonat, quod idem si volassis r. iiij.quid si , qui siliuni

358쪽

SEc Tio I. . 3i regem hanc multos rumpendi casus abstulisse profitetur. Si abstuli certe antea contig runt o ruptionis essectum obtinuerunt. l Et a j probabile non eit,quod Taurest.d. l. opinatur, hac parte legissume quidem inductum, ut successione nepotis testamentum rumpatur ,sed nihilominus ieadem smul proviseim, ut illud ipsum instituto

vel exheredato nepote incolumepermaneat.

Siquidem hoc e set vulnus inferre, ct non id, I Gquod itιris reteris scrupulo itas intulerat , curarε quod bene observat anton. Fab. d. l. '. conjec.

I 8. col. a. t Alioquin nonne consultius fulisset, a testamentis favorabilius, nullam ea de re Iegem ferri 'quippe qua longe certius subsitissent, nec ulli periculo , qua 'inducta per Legem facultate rumpendi multiplicia exoriri pos int, eversioni obiacuissent. Clari fine autem sententiam 18 i ' hanc ramelli destruit sinis huius regis, cuius gratia lata fuit, con rmatio ilicet Testamentorum,l. I o. f. qui filium a. testam. tutel. quam certe in hoc secundo capite Vesteus poti Omism intendit cui ct in primo licet paulo remotius. ' a t 19 certe non nisi ridicule dicitur I confirmare id, cuius ipsamet caiisam infirmandi fata me suppeditavit, optime vero i vulnus anteriori jure in- fictum,vel potius instigendum excipiat, o remoto argutae scrupulo sitatu impedimento institutionem

nepotem concernente apertat.

Sicut in mili Lex Cornelia, non alio sensu aQtestamenta eorum, qui in hostium potestate decesserunt , consirmat , quam, quia ne ex juris fluminix rationη

359쪽

ama, licet institutio: -- aeror, ira suadenda rupisseni Z

360쪽

de exheredatione pol imum loqui, Ergὸ quod-tunque de provisione Legis Vesteae subiicitur ,. eandem principaliter referendum est , po quam Juxta nostrum intellectum memb I. propositum Velleus ex eo: quod primo in capite conditionalem institutionem adni frat in secundo immediate infert ad exheredationem ct in hunc eventumsecus quam de . ture auteriori valitaram, successon, s essectum joc est, ruptionem restamenti inhibituram. Vnde ct Iustinianus diserte subiicit, iii

eadem exheredationis modum ad sinititudinem posthumorum demonstrari. Quocirca dicIο- acrum verborum hic erit sensius; iege Iunia Vellea provisam esse,primo quidem capite,ut hi nepotes sub congitione recte exheredari; secundo , ne seu cestone testamentum evertere posint, qua exher datione hodie omisia, non aliter Lege Celtia in hoc casu non providente o operante successone testamenta rumpi, ais olim cum exheredatio huius

modi plane conce a non esset. Quo ipso simul x

patet Restonsio ad i. 34. ibi, ut neque ex L. Verulea,C. de inoff. test. qua maxime movetur Alciat. dict. l.ct alii,quam optime confirmata.a: ibi sine impedimento L. Vellea si iccedetido in patris

tui locum,rupisti. Cod. de liber. Praeter. testam. etsi non ita proprie alias aut accurate in verbosis

j is constitutionibus Iustinian s loqvii adboleat. t Magis obstat 9. seq. h. l. ibi in locum agsuoru sui heredes succedunto. Vel enim hac α' verba Scaevola aut Vellei non sunt, quod pluribus existimat M. d. l. col s. t Vel Vellei quidem sunt, o