Novum Testamentum extra canonem receptum

251쪽

AD BARNABAE EPISTULAM C. X.

συντηροὐντας καὶ τὰς αρχὰς καὶ μεσότητας καὶ τελευτάς καὶ γὰρ ἐπὶ τQμ25 βρωτῶν καὶ ποτῶν παρ αμένους ευθέως τότε συγχρῆσθαι κελεύεt. καὶ μ' καὶ ἐκ το περlβολαίων παράσημον ῆμὶν μνείας δέδωκεν. σαύτως δε καὶ ἐπὶ τῶν πυλῶν καὶ Θυρῶν προώτέταχεν ῆμὶν τtΘένα τὰ λόγrα, προς

252쪽

ADNOTATIONES καὶ σημεἱω6ιν ὀρθοῖ λόγου δὶατάξας γαρ ἐπι βρωτῶ καὶ ποτῶν κα των κατὰ τὰς φὰς εκαστα κελεύει μηθεν εἰκη μήτε πράσσεr μήτε ἀκούειν, μήτε

bene novit, quamvis plane diversum finem secutus spiritualem enim legis Mosaicae sensum udaismo opposuit potius quam adaequavit Pseudo-Aristoae librum Barnabae bene notum fuisse iam voc. t σταλμα p. 11 4 ab interpretibus frustra tentatum docet.

253쪽

ΑD BARNABAE EPISTULAM C. - XVI.

Heselius: ,δt 6ταλμα nec apud scriptores classicos nec in V. et . . nec apud uestigium reperitur clerivandum est inlαστέλλομαet, imΡerare, praeeipere. resSelius fortasse tiar- γελμα legendum esse dixit sed apserta os huius vocis inusitata origo orta este Pseudo-Aristeae c. XXXVII. XXXVIII. διαστέλλομαι, δlαστο 'V), UO USUS liuius epistolae scriptor singularem,ocum formavit praetorea f. Philon du

c. XII, p. 38, 26. T. prophetam qui laudatur invenies 4 Esr lat. IV, 30 o rospondi et dixi: Usque quo et quando haec V, 5 0 d ligno sanguis stillabit, si lapis dabit vo com

Su m. f. Habac. II, 11 LXX i5rtλέθος εκ οἱχου βοήσεται, α πάν- Θαρος Η Ευλου φθέγ εταt. s. librum niseum: Di Proptheton Esra uni Daniel . 0. p. 40, 14 sq. de re narrata s. Justin Dial. c. Tryph. c. 91 p. 19, c. 111 p. 338, Tertullian adv. Jud. c. 10, ndv. Marcion. III, 18. p. 40, 7 8 πυγμης. Cru interpretum, qui implicissimam rem non animadverterunt nam πυγμὴ idem valet quod πυγμαχire, i. e. proelium,

sugna non opus est, ut vocabulum emendare studeamus au πήγματος

testim. I, 21. Novatian de trin. e. 26.

πων cs Hebr. III b. Iren. dv. haer. I, 2, 5. p. 48, 1 H. να υτὁ φα- νεές - λαον lον. haec ita restituta otiam videntius, quam prior textus cs librum meum: Di apostol. Vnter p. 33 sq.), docent, huius epistola scriptorsem se sentilibus oriundum fuisse. quae piZsuchorus l. l. p. 7 contradixit, nullius sunt momenti.

XV, p. 50, 3. 4. τοῖτο λέγε t

de so millibus mundi huius annis iam monui apostol. liter . 28 Ot. 36 cf. tiam qua do eadem arde- sanis set Julii Asricani sententia dissserui in libro: Bardosane dor lolgio Gnosither, Lips. 1864. p. 4 not. 3, P. 0 not. in .

XVI, p. 52 10 sq. πέρας γέ τοt

loe illi viri docti nituntur, qui

Barnaba opistulam Adriani imperatoris primae stati vindicare volunt, prae omnibus Othmarus, Cuius en

254쪽

ADNOTATIONES

quum Summo iure eiZSli cherus monuerit, non possum Do mirari, quod

spiritualem templi aedificationem, quam Cum plerisque interprotibus et ipso apostol. Vute p. 28 sq. 36, Zetis chr.f. . Theol. l. l. huic loco vindicavi, reprobavit de spirituali templo nondum hoc loco, sed infra demum, quum Barnabas l. 20 pergat: 'τήσωμεν

fori censuit thseologus Tubingensis.sed haec ipsa quaestio aperte pondet

hiordureli gerat6rt. Verus sententiarum ordo hic ost Judaeos templum HiorO-solymitanum verum Dei templum fuisse

Opinatos Barnabas primum l. 21 363rosellit si ipsius Dei effatis Jes XL, 2. LXVI, 1. XLIX, 16, ubi iam ropriam suam de vero Dei templo sen-tontiam obiter indigitat . 11 14, Enoch LXXXIX, 56. 66. I). iam refutata illa opinion l. 14-19 adnOVam quaestionem transit, existatne omnino templum Dei. id existere, ita respondet, Daniel IX, 24 25. 27 nos docet, sed nondum perfectum est in Christianorum enim coetu praeclare aedificatur cur tandum hoc verum Dei semplum non iam ante obiter tetigisse potest neque quae eiZsuchorus addit rem probant Barnabas templum Judaeorum non quidem re Vera, sed nomine et opinione p0puli divinum templum fuisse censuit, templum autem Hierosolymitanum verum Dei templum praefigurasse typorum studiosissimus hie scriptor minime negavit eodem plane modo templum Judaeorum consideravit, quo sacrificia,

quae falsa quidem sunt e. II p. 4, 1b sq.), sed Christianorum recta sacrificia nihilo minus praefigurant ib. p. 6 4 sq.).

ita testamentum Judaeorum falsum erat

Q. IV, p. 8, 27 sq. XIV, p. 46, 22 sq.),

sud otiam Christiani tostamentum divinum habent idem fero do circumsisione asseritur se. IX, p. 28, 5 sq.). typus igitur vori tompli divini etiam templum Hierosolymitanum fuit, et scriptorem nostrum nihil omnino impedivit, quominus scripturam Sacram secutus templo Dei a Romanis d0leto verum templum a Romani imporii sentibus, fidem christianam confessis iam reaedificari cogitaverit nota reaedificari; nam huius operis perfectionem futuro demum mundo reservavit, denique qui tandem, etiam eiecto voc. ἱνξταet, eiZ8kehero credet Barnabam qui dicitur hic do diu praeterlapso Serubaboli aedificio, quod ne ipsi quidem templi Versore ser-

fecerunt, locuntum esse e contrario ipso Judaeos et gentiles Romano imperio subiecto templum Versum rene-

discar Sinaiticus codex egregie docet. quis non videt, has ad eccle8iam chri-Stianam, ita e Iudaeis et oentilibet scondebatur, respicere utramque Chri-

255쪽

AD BARN AB AE EPISTULAM C. XVI-XXI.

stianorum parto Barnabas eodem modo distinxit, quo Clemens RomanuSopi I ad Corinthios . XXIX set Horma0 Pastor Vis III, 5 qua pro ratione Barnabas l. 14. Orbis terrarum incolas Romanorum ditioni subditos dix0rit, doco setiam Clemens Romanus est. I. c. XXXVII κατανοήσωμεν του στρατευομένους τοὶς γουμέVOr ' OV, i. e. Romanis imperatoribus.

p. 52 16 sq. λέγει γα - γραφή

κτλ. hune Scripturae locum, quem interpretes frustra quaesiverant, inveni

in Enochi libro LXXXIX, 56 a ill-

manno ita verso: Und ich ah, ass

schris L is s. Theologie 1860 IV, p. 334 1861 II p. 221 1862 4 42 sq.),

nabam L0vitam Cyprium Aut IV, 36 8 1 in

neque omnino christianum virum Judaseis ortum scribere potuisso reete mihi contundisse videor apostol. uter p. 32 Sq.3. Sententiam meam eiZsncherus l. l. p. 7 sq. rationibus minimo sufficientibus impugnavit. 8-raelitae quidem antiquissimi Mosis coa0tanei ad idola se converterunt c. IV p. 10, 6 sq. f. c. XIV p. 46, 17 Sq.), sed serior0s Judaei unum Deum fid0lissim coisebant se ad evangelium convorsi Christi, non Dei fidem receperant. W0igsuchorus mihi obloquitur is Vennde Vertasse aber agi: τι μεν πλήρεrς ἐδωλολατρεέας, o dar nichidbersehe werden, das e nichi vomnusseri Diensi dor εἴδωλα prichi, sonder vom ustando des ergons hoc minim concodo . - eberdisessverglei hi se dies Horgen ausdrncklioli mitio judischen Tempel. ipsos potius Christianos, quibus semet ipsum

adnumerat, scriptor cum Judaeis comparat hi modo non ut gentiles sum in templo suo colebant p. 2 4 Sq ). nunc quicunque fidem christianam recipiunt una cum dolibus sentilibus templum Dei spiritualiter unodificant p. 2, 13 sq.). etiam gentiles priusquam christianam fidem OeeIitSSent, templum quodam modo manu factum habebant nunc etiam hi in nomino Domini spirituale templum constituunt cf. c. I p. 10, 24. VI p. 18, 28 sq.).quum Barnabas noster p. 52 13. 4i Juda0, Christianis sentiis fid0les aperte distinxerit, eum his sem Dipsum

adnumerare certissime constat.

πνευμαret huius epistolae scriptorem Matth. V, b post o πτωχο nondum legi88 τω πνευματ iam monui Evan

p. 58 21. 22. μῆ γένου προς μεγ

eV. Se . Matthaeum congruere Videtur,

nur solitios sen ursen, das de Vor- fasso die Matthlius spruch nichi indor feston Gestali, te si unSer Evangulium liat, hannte. haec non dixerim. eterum eadem sententia etiam in Hermae astoris Mand. I reperitur, sic saltem e ue vix hausta. Barnabam iam ipso evangelio sec.Lueam usum 8Se non quidem impossibilo iudico, sed etiam tertium Ostrum evangelistam antiquioribus scriptis usum esse ConStat.

256쪽

Huius ditionis et odidis institie discrepantia non

257쪽

CODICIS IN DISCREPANTIA.

c. VI, p. 16 26Ρ. 18, 2.

18.22.25.

2 7 8

11.12. 13.

15. 17. 19.20. 21.23, 26αακ Ισav. e. VII, p. 21ελπέσατε εχπl6αται.

258쪽

HUIUS EDITIONIS XII, p. 42 6 Μωυσης μωσης.

νας.

διασ

259쪽

ET CODICIS IN DISCREPANTIA.

- 21. 22. ἀναπληρουτεJ

Addonda et corrigenda.

X. s.

XIV.