장음표시 사용
121쪽
IIo Veritas Religionis Catholicabus Apost. cap.q,a v. Ioad 13 ; & Apocal. 1 ,a v. s ad 9; & Apocal.7 v. I . LXXXVII Idque ratio ipsa postulat, ut expendit optime P. Lessius. Quia ut eff-ciamur participes alicujus magni & insoliti
beneficii , omnis ratio postulat,ut agnoscamus beneficium & benefactorem; eumque, ut par est,cum omni gratiarum actione honoremus: hanc enim gratitudinem ipsa conditio beneficii & benefactoris postulat. It que cum beneficium redemptionis sit adeo magnum & exoticum;& ipse,qui illud contulit,/ adeo sublimis & eximius; & modus, quo contulit,adeo mirabilis; operae pretium erat,haec omnia a nobis cognosci;ne prorsus
ingrati in tantum benefactorem viveremus& moreremur, neve pro amore odium, pro
benedictione maledicta . pro gratiarum actione. asphemias ei more Iudaeorum rependeremu . Absurdum itaque est , eos qui in Christum non credunt, salutis per Christum nobis paratae ponere participes.
LXXXVIII Ad fidem in Deum & Chri
stum pertinent mysteria omnia contenta in 'Symbolo,quae explicite credere debemus;&implicite reliqua olimia, qta Ecclesia sancta
122쪽
qui exter demonstrata. C.ε F. . III Catholica credenda proponit. Et haec est fides necessaria ad salutem; non autem illa fides . specialis, quam Lutherus & Calvinus fidem justificantem appellant ; cum potiussit superba praesumptio, dc manifestus error contra lumen rationis. Ut enim inquit Bellarm. lib. de notis Ecclesiae cap. 11, in quo probat, omnes sectas , oppositas Religioni Catholicae, continere aliquem' vel alia
quos manifestos errores contra rationem;
& errorem manifestum designans in sectis haereticorum nostri temporis, inquit: rii nostri temporis Acent,omnem hominem j
sisticari sola fide stectati Q qua quisque certo
credit, se propter Chrsum coram Deo esse just,m; quod cum quolibet paradoxo crinparari potest. Non enim est id supra vel praeter ratio
nem, sed plane contra omnem rationeIn. aro
. enim: cum incipio credere me esse justum ; vel
sum justui, vel injustae Si jovi, igitur justi-
sςρr per fidem illam , qssa est posterior mea
Iustitia , si injou , ergo ista Mei est salsa;
ergo non est fides divina justificam dic mui, bilminei justi cari per incndacium.
123쪽
IIa Veritas ReIigionis Catholica f. V. So itur objectio , contendens non esse necessariam 'dem ex licitam in Christum ad salutem; ct exponitur, quomodo Deus omnibua distri- breui auxilia susscientia ad perveniendrem ad2 . hunc silem. LXXXIX Ed objici est Potest quis edu- cari inter gentes,ad quaS num quana pervenerit ulla Christi notitia; imo educari iii s vis, ubi li nullo possit audire mytherium Incarnationis. Ille autem, sic educatus, potest sequi luctum naturalis rationis , in appetitu boni & fuga mali; & sio servare legem naturalem , sine peccato ullo mortali, praesertim si exiguo tempore post. Usum attonis moriatur. Ergo potest sine fide Christi salvari: nam huic facienti , quod in se est , Deus gratiam salvationis non negabit. Verum , . hoc argumentum 'uimis probat; nimirum, ad salutem non esse necessariam fidem superuaturalem & infusam, contra illud Pauli, Sine Ide imp bile est placere Deo: & contra illud ejusdem ad Hebr. 11, Accedentem ad Deum oportet credere,quia
124쪽
elidenter deonon rata. C. g. s. II 3 est, o quod inquirentibus se remunerator sat.
Probatur sequela. Quia ex auditu Rom. IO. II. Ergo nullus potest credere, nisi audiat rex fidei. Quomodo autem audiet, si non sit praedicator, qui proponat p Quomodo audient sine praedicante 'ROm. IO. Iq. Ergo fidem supernaturalem nullus potest adultus obtinere , nisi audiat praedicatorem verae
fidei. Ergo , si potest salvari is, cui numquam Christus praedicatus est; potest salvariis, cui numquam vera fides ' eraque religio
XC Respondeo ergo; fieri non posse, ut
homo vivens ipter gentes,quibus numquam annuntiatus est Christus, se immunem a peccato servet ; ni si ex gratia Dei,illi collata propter merita Christi, vi cujus essicaciter moveatur ad observandam legem naturalem. Cui autem Deus ob merita Christi hanc gratiam praestat, ut vi Vens inter gentes abstineat ab omni peccato mortali; & potens transgredi praecepta Decalogi , quae sunt de lege naturae, non transgrediatur; eidem in-
fallibiliter gratiam fidei in Christum dispensabit, vel disponendo ut abducatur captivus in terram Christianorum; vel illuc aliqua
125쪽
II 4 Verisiis Religionis Catholii ε singulari providentia destinando praedicato-xem , qui illi annuntiet Christum; vel trulum interne illuminando. Et haec .est legitima&solida solutio, ad quam recurrit Theol
viorum Princeps D.ThomaS. Nam a. a. q. a. art. T. & 8. docet, post tempora gratiae
reVelatae, tam majores, quam minores teneri ad fidem explicitam eorum,quae ad Mysteria Incarnationis & Trinitatis spectant. Et Clarius in 3.dist. et s. q. a. ad 3. afirmat,post adventum Christi omnes teneri ad explicite Credendam Incarnationem. Et respondenSad objeetionem nuper factam, inquit: Si
aliquis rustructorem non habeat, Deus ei revelaret , nisi ex sua culpa maneret. Id quod fusius explicat q, 1 q. de veritate art. II. in
quo inquirit , vi in sit necessarium, aliquid explicste credere ρ Et pro parce negatiVa pr ponit hoc argumentum. Psibile est enim inqui alique ni nutriri in silvis , vel inter Iu-hos talis inon vis aliquid de fide cognο-scere ; o sc erit aliquis homo , qui de nece itare damnabitur; quod est inconveniens: G sic rion videtur, quod is necessarium aliquid ex -- plicite credere. Cui argumento respondet e Dicendum, quod non sequitur inconveniens,
126쪽
identer demonstrata. αό g. s. III posito, quod quilibet teneatur aliquid explicite credere, sinsivis vel inter bruta animalia nutriatur: hoc enim ad Divinam providentiam pertinet , ut cuilibet iprovideat e nece sariis ad salutem , dummodo ex parte ejus nouimpediatur. Si enim aliquis taliter nutritus nutum naturalis rationis sequeretur, is appetitu boni o fuga mali; cerasime est tenendum, quod ei Deus , vel per internam i lirationem revelaret ea quasiunt ad credendum necessaria; vel aliquem fidei praedicatorem ad eum dirigeret, scut misit Petrum ad Cornelium aut. IO .
Et ibidem ad a. addit , quod quamvis non sit in potestat e nostra, cognoscere ea qua sunt fidei ex nobis ipfs; tamen, s nos fecerimus quod iunobis est, ut scilicet ductum naturalis rationis sequanim Deus non deficiet nobis ab eo, quod nobis est necessaris . XCI Et haec est doctrina S.Augustini qui Epist. 9 ad Deo gratias , late explicat, quo modo Deus omnibus adultis provideat media sussicientissima ad salutem,&potestatem veniendi ad Religionem Christianam, si per ipsos non stet. Quibus explicatis , concludit: Ita salus Religionis hujus, per quam flavi vero salus Gra veraciterque promiti P a tur
127쪽
11s Veritas Religionis Catholicatur, nulli umquam defuit, qui dignus fuit; oecui defuit, dignus non fuit. Quare adulti,qui Pereunt & damnantur, sibi ipsis imputare
debent,a.uod damnentur in aeternunt. am-.vis enim, ex sententia D. Thomae, S communi Theologorum apud Patrem SuareZ ,
disp. a a. de fide sect, . n. 9 illis subscribentem, post promulgationem Euangelii, fides
explicita in Christum sit medium necessar rium ad salutem; hoc medium Deus omni-hus offert ; siquidem omnibus dispensat auxilia gratiae sussicientia ad observandam legem naturalem; qui autem legem natura- Iem observaverit, infallibiliter perveniet ad fidem Christi. Ficienti enim, quod in se est , ad quaerendam veram Religionem necessariam ad salutem , Deus non denegalit gratiam necessariam ad illam obtinendam. XCII In hunc scopum adducit S. Augustinus, lib.de praedestinat.sanch. cap. 7 , successum Cornelii Centurionis,qui Asst. Io,describitur,Vir justus,religiosius,ac timens Deum; Mujus orationes is eleemosyna accepta erant coram Deo; & tamen admonitus fuit ab An-pela, at vocaret Petrum, qui praedicaret ipsi
fidem Christi,ut salvus fieret; ex quo infert
128쪽
eoidenter demonstrata. C. Augustinus necessitatem fidei in. Christulis ad salutem. Sic enim ait, Cujus accepta sunt eleemosyna ct audita orationes,antequam credidisset in C, 'istum. Nec tamen fine aliqua is donabat,2 orabat; nam quomodo invocabat , in
quem non crediderat L Sed posset sue sis Christi esse salsus , non ad eum aediscandum
mitteretur Architectus Apostolus Petrus.
XCIII 'CY quamvis Aelorum Io V. d1- IT catur Cornesii s Centurio, Vir justus 2 timens Deum, dc hinc aliqui Do res assisment, illum justificatum, fuisse ante fidem Ohristi susceptain ob praedicationem Petri
R M. Canus in relect. de Sacram. par.a concl. 3 propterea doceat, fidem explicitam Christi, esse quidem medium , necessarium post Christi adventum ad gloriae consecutio- nem, non tamen ad justificationem ; idque probet quia Cornelius erat justus, & tamen . necesse habuit instrui a Petro, ut salvus fie-
129쪽
118 Veritas Religionis Catholicaret. Jamvis,inquam, eo loco dicatur Co
Delius justus,tiade inon probatur sufficienter, Cornelium fuisse justum justixia supernatu--1ali ante adventum Petri. Tum quia non appellatur justus ab Historico facio seci a duo-hus domesticis Cornelii, & ab uno milite ejus, quos ipse ex admonitu Angeli ini sit in Joppen , ut vo carent Petrum in domum suam : tum quia, ut probat P. VasqueZ 12 disp. I92 cap. I, locus ille non est intelligendus de Justitia supernaturali, sed solum de justitia quadam morali ; quia nimirum Cornelius regulariter legem naturalem obse vabat, & bonis operibus studebat, licet in aliquo deficeret. XCIV Sententia autem M. Cani communitea impugnatur: & sententia communis Patrum est, Cornelium non fuisse coram. Deo j ustis catum, ni si post susceptam fidem Christi per praedicationem Petri. Unde
ChJ sit.Tom. 3,in Sermone de fide S: lege naturae,inquit Et plane videre, quod opera. ne fide non viviscantur p Testimonium bonum habuit Cornelius de eleemosyna necibus, ct Christum ignorabat; ct quia magnus ille p/βι- veritatis Iudex, personarum refractum . n sciens,
130쪽
etigenter demonstrata. C. g. 6. II9nescuns,vidit bona quidem opera, sed mortua, quia fidem non habebat; mittit dilinum Ange- Ium. IdeiD docet S. Gregorius hom.9 in EZech. dicens : Unumsine ullo nihil nodest valet,quia nec fides sine operibus, nec spera sileside, nisi f.rtasse pro fide percipienda scut Cornelius pro bonis operibus meruit audiri, antequam siletis exseret. Idem docet Basilius,in regulis brevioribus regula 2aq; & Augustinus expresse multis in locis, quae congerit
XCV Adeoque necessariam judicavit hanc fidem in Christum Augustinus ad salutem ,ut videatur censuisse , illam fuisse necessariana adhuc in veteri lege dc in lege naturae. Sisenim ait lib. et de gratia Christi, cap.24 , ubi sic loquitur. Itaque sine ista fide, hoc sone fide
unius Mediatoris Dei o hominam , hominis Christi tisusne de , inqκum, resurrectionis ejus, quam Deliis hominibus de filivit qua utique sine incarnatione ejus ac morae non potest et raciter credi e sine fide ergo incarnationis, ct mortis, ct resurrectionis Christi, nec antiquos
justos it justi essent a peccatis potuisse mundari, o Dei gratia justificari,veritas Christiana non dubituisse in iis justis, quos sancta acri-