Veritas religionis catholicae, suppositis scripturis & fide in Christum, evidenter demonstrata per A.R.P. Thyrsum Gonzalez Salmanticae S.T.D. emeritum, nunc praepositum generalem Societatis Jesu

201쪽

192 Veritas RelIgionis Catholica est , ut recurrant ad Scripturam & versionem, quae semper fuit in usu ip Ecclesia ipsa

Catholica.CXLVI Jam ergo ab hisi Ecclesiae resormatae auistoribus rogo , unde acceperint codicena Bibliorum p Respondebunt non aliunde, quam a Catholicis. Sed rursus rogo, Cur eundem, quem recepistis, non retinetis p Cur canonem Catholicorum, qui ab Innocentio primo, ab Augustino, &ό tota Ecclesia receptus est, repudiatis p Cur novum fingitis, qui ab Ecclesia numquam protegi indi agnitus est De vobis sane verisi. catur , quod de Manichaeis scripsit Augustinus libro de bon. persever. cap. II, Scriptu τα sic accipitis, ut vestro quodam privilegio, imo sacrilegio, quod vultis sumatis; quod non vultis, rejiciatis. Cur antiquam & usitatam editionem, quam semper Ecclesia venerata est , rejicitis p Cur novas, & inter se repugnantes versiones stabstituitis p Cur sensum Scripturae falsis & distortis interpretationu s depravatis 'Si ergo ex Sriptura Dei aD. guere vultis, eX nostra debetis arguere quia vestram non admittimus. Nostra legitimaec antiqua est; vestra spuria & novitia : no-i stra

202쪽

et identer demonstrata. C.6 ῖ'3stra unica 3c sibi constans; vestra varia,mutati plex, &instabilis. g. VIII.

cuintum caput idem probandi, quia multa sunt controversia fidei, qua non possum doniri ex Scriptura. .

CXLVII D Atio est quia multet sunt coria

αα troversiae circa fidem & retiagionem,quarum nulla fit mentio in Scriptu ra,vel non siifficiens ut determinentur; nequeunt autem ex sola Scriptura determinari controvςrsiae, quarurn nulla fit in Scripturamentio , vel non suffciens ad illarum dec sonem : pr0 his ergo contro versiis dirime dis quaerendus est Iudex alius', diu ςrsus ab Scriptura;nimirum Iudex vivus, qui consulens,non solum libros sacros. sed etiam traditiones Apostolicas, controversias illas determinet. Ille autem Judex non potest esse persona privata; sed debet esse, vel summus Pontifex ,veb Concilium generale Ioatio enim ipsa postulat, ut causa Religionis, cum si communis toti Ecclesiae,non judicetur a pria

vatis, qui nullam in Ecclesia dignitatem o I s unent,

203쪽

r9 Ver itas Religionis Catholis a tinent; sed vel ab ipso universali, Ecclesiae. Pastore,cui omnes suas oves Christus in Petro pascendas commisit, dum dixit, Pasce

OUes meas;Vel acoetu generali Pastorum,qui in unum convenientes ad Concilium gene rate Ecclesiam universam repraesentant; &, tamquam capita particularium Ecclesiarum& pastores gregum, providere debent, ut oves ipsorum habeant salutarem pastum do- ctrinae. Sic controversiae de lekibus & privilegiis regni, non ab alio quam a Rege & a

regni primoribus,qui totum regnum repraesentahi, debent determinari. .

'CXLVIII Quod multae sint controvernae, circa fidem es religionem,quarum nulla fiat mentio in Scriptura, vel non sufficiens ad ipsarum determinationem,patet. Quia controversia de canone Scripturarum, quinam

videlicet libris habendi sint pro canonicis Ma Deo dictatis , maxime spectat ad fidem &Yeligionem & tamen haec controversia ne quit ex Scriptura determinari. AffirmantC

tholici,libros Tobiae, Iudith, Sapientiae, re

Machabaeorum esse canonicos- negant L

therani & Calvinistae ; manifestum est autem istam controversiam non posse ex Scri

plura.

204쪽

, elidenter demonstrata. C. 6 g. 8. I9 sptura determinari. Idque ipsi haeretici, fatentur; dum ad expungendos hos libros a catalogo librQrum sacroruin, non provocant ad Scripturam, sed ad canonem & traditionem Judaeorum; dicunt enim non esse Canonicos,qura non reperiuntur in Canone Iudaeorum; ac proinde signoscynt in hac Causa alium judicem quam Scripturam. Et qualem judiceri yy Traditionem Iudaeorum. Misa res,eX- clamat P. Becanus, pluris Iudaos quam Christianos faciunt; ct cum ipse Chri iani esse ve-

Iint, Chri ii ct ApoIIolorum traditionibus infensis mi sunt, &.Iudaorum traditionem in pretio habent. Catholici ubediunt summi sPontificibus & Conciliis generalibus, qua mota ex traditione Apostqlica & ex usu perpetuo Ecclesiae declararunt,emnes istos libros esse Canonicos.

CXLIX Ad fidem quoque & religionem .

pertinet controversia de numero Sacramen- torum novarLegis. dereliSi atanaant,sacra menta novae Legis esse dumtaxat duo,nempuB3ptismum & Eucharistiam; Catholici co stanter creὰunt,esse septem. Illi eX Scriptura Uduam pro eant,probare nQn possunt,es

205쪽

.396. Veritas Religionis Catholica. possunt, nomen Sacramenti tribui Baptismo&.Eucharistiae,non autem aliis quinque; ne que ex Scriptura possunt probare, quaenain sit definitio Sacramenti; nec supposita definitione, possunt ex Scriptura persuaderelam definitionem convenire soli Baptismo ScEucharistiae. Catholici, ex traditione & perpetua praxi & cla sensu Ecclesiae, suam do- strina in hauriunt, quae in Conciliis ex haci traditione est definita.

CL Ad fisem etiam & religionem pertinet

controversia , an baptizati ab haereticis sint rebaptizandi. Assirmabat olim Cyprianus eum multis Episcopis Africanis;negabat Stephanus Papa , cujus sententiam secutus est Augustinus , dc postea ab Ecclesia definita est. Neutra pm ex sola Scriptura putabat posse hanc controversiam definiri. Et Augustinus, qui veram sententiam defendit, non

aliunde illam probavit, q'am ex Apostolica uaditione & praxi Ecclesiae ; ut constat ex lib. et de Baptismo contra Donatistas cap. 7, re lib.s Cap.23, Consuetudinis robore sinquit Augustinus) tenebatur Orbis Christianus, ct

hac sola opponebatur inducere volantibus novitatem. Huic traditioni celsit tandem Cypri

206쪽

esidenter dei non grata. C. 6 197 nus,quia videbat se destitutum esse validot Scripturae testimonio,quo. suam sententiam firmare posset, ut testatur Augustinus Epist 48 ad Vincentium. CLI Unde constat hqreticos hujus tem.' poris Lutheranos & Calvinistas , contra rium spetitum habere ei, qnem habuit vetus & vera Christi Ecclesia. Nam illi, propter unum Scripturae testimonium sinistre explicatum, contemnunt aeternam Ecclesiae consuetudinem, ut loquitur Lutherus de abroganda Missa, & in libro de instituendis Ministris ad Pragenses. At vetus Ecclesia , ex

consuetudine ducentorum vel trecentorum, annorum, explicabat cum Stephano Papa: omnia testimonia, quae Cyprianus cum suis Riserebat: & merito, ut ponderat Bellarmi- nus. Nam cum certum sit, consuetudinem l univ ersae Ecclesi se perpetuam non posse cu mDei verbo pugnare, & clarior sit consuetudo quam ipsum verbum ; recte judicabant illi,ex consuetudine Verbum Dei esse interpretandum; non autem ob Verbum Dei ob scurum & ambiguum, consuetudinem abro gandam,ut Lutherani S alii hujus temporis haeretici faciendum esse contendunt.

CLII Ad fidem etiam & religionem alii-

207쪽

398 Verit eligionis Catholicanent controversiae istae : An Christiani loco Sabbati debeant colere diem Dominicam pan Symbolum fidei sit vere Ap'stolicum pan B.Uirgo manserit Virgo post partum equae ex cita Scriptura decidi non potue-

unt : de tamen ab Ecclesia rite decisae sunt,& earum decisionem amplexi sunt Lutherani& Calvinistae. Ergo manifestum est, solam Scripturam non esse sufficientem controversiarum judicem. Ergo certum est, nullam sectam haereticorum esse veram

Christi Ecclesiam, quia in nulla reperitur legitimus controversarum fidei judex; sed solam Ecelesiam Catholicam Romanam, in qua judex iste roperitur.

Supponitur , omnino certum inter Catholiacos,Concilia generalia , conirmata a Romano

Pontifice, esse legitimos controversiarum fideio morum judices ; ubi Obiter o tenditur,etiam permisso, quod Concilium generale sit tispra Papam,non esse licitum appellare a sententia Ponti cis ad Concilium generale. CLIII Ardinalis Bellarminus, lib. 2 de Conciliis c .a,testatur, catholitos

208쪽

esi er demonstrata. CK f.9- si es constanter docere, Concilia generalia, a Romano P ontifice confirmata, errore non posse,

nec in fide explicanda, nec in tradendis sili io morum praceptis toti Ecclesta communibus. Et similiter i. de Rom.Ponti c.2, testatur, Catholicos omnes & haeret Cos convenire

in duobus. Primo, posset Pontificem, etiam ut Pontificem , & cum suo coetu Consiliariorum,vel cum generali Concilio errare in controversiis facti particularibus,quae ex informatione testimoniisque hominum praecipue pendent. Secundo posse Pontificem,

ut privatum doctorem,errare etiam in quoestionibus juris universalibus tam fidei quam morum,idque ex ignorantia, ut aliis docto ribus interdum accidit. CLIV Deinde addit, Catholicos omnes in aliis duobus convenire,non quidem cum lis reticis,sed solum inter se. Primo,Pontificem cum Generali Concilio non posse errare in condendis fidei decretis, vel generalibus prae ceptis morum. Secundo, Pontificem solum, vel cum suo particulari Concilio, aliquid in re dubia statuentem, sive errare posust, sive non ,esse G omnibus fidelibus oboedienter audiendum. P.

209쪽

ano Veritas Religionis Catholica CLV Ex hoc principio deducit Cardinalis Pallavicinus , in historia Tridentini lib. I. cap. I a. n. 7, invalidam & isticitam fuisse appellationem Lutheri ad futurum Conci- lium a Diplomate summi Pontificis Leonis

X, in quo errores ejus in materia Indulgentiarum damnavit; declarans e Cathedra P tri , in Ecclesiae thesauro Christi ac Samst o- ,rum merita contineri, atque eo etiam jure Clavium Romanos Pontifices uti posse, Indulgentias elargientes ad emolumentum vivorum & mortuorum. Probat Cardinalis ibi n. 7, immerito appellasse Luterum ab hoc Decreto summi Pontificis ad futurum Concilium ; nam Lutherus fatebatur, Romanum Pontificem esse Dei Vicarium in terris; Unde negare non poterat, habere auctoritatem supra omnes fideles. Atque adeo,ta- lmetsi talis authoritas propria Vicarii Dei in terriso tamquam siubjecta Coiuilio admittere-

' ω; non idcirco Pontificia sententia exerusio, 'praesertim contra privatum hominem , fustenderetur provocatione ad Concilium. Alioqui, vel oporteret cujusvis litis gratia Oecumenicum Comitium'ogere , vel quilibet penderet sucus , concc opportunitas incideret Otam

nici

210쪽

evidenter Dimonstrata. C. 6 g. P. Io Inici Concilii in Ecclesia convocandi. Pari rarione, quamquam fini Principes, qui subjecti sint generalibus regni Ordinibus - risu tamen exciperetur , qui contenderet , executi onem sententia, a Principe in privatum lata, ad

Ordinum generalium conventum retardandam.

Posito, quod Pontifex errare posset in fidei dogmatis declarandis, essent quidem Istutis

deles obligatione crodendi indubitanter , qudid ille defuit; sed non ex eo solverentur ιbligatione extrinsecus observandi quod in eo genere idem praciperet, dummodo hoc praeceptum Scriptura seu lcgi divinae evidenter non opponeretur ; qua evidentia nequaquam poterat a L thero pratendi , ubi tam magna fidelium ac theologorum pars illius novitati reclamabat. CLVI Quae in hoc numero narrat Cardianalis , supponunt ea , quae narraVerat nun)TI. Nam cum Lutherus usque ad id temporis nempe ad anir . Isi 8. iniuis commentariis

actisque judiciorum, plenam subjectionem sui suarumque rerum Pontifici professus eias ei; tunc scripto publico palam fecit, se imprimis nolle adve sari Ecclesiae, Sedisque . Apostolicae magisterio ac Pontifici se auth

ritato sed adjecit, Romanum Pontificem,