장음표시 사용
231쪽
222 Peritus Religionis Catholicarta fidelium multitudo de ejusmbdi re iudicium ferat: sussicit ergo , Pastores ac Doctores Ecclesiae de illare judicium ferre, ap- probante Romano Pontifice ; & ia dicetur Ecclesia judicare. Idque confirmatur eX historia Ecclesiastica EusebiiCaesareensis,lib. . Cap.22, inqini celebratur diligentissima fidei. inquisitio , quam fecit Egessippus Philosophus; qudi Romam Veniens, causa verae Religionis quaerendae & inveniendae,non popularium. sententiam ad fidem requisi Vit; sed satisfecisse ad fidei suae confirmationem visus est, si. iudicium commune Episcoporum per ioca singula & Doctorum sententiam ex quareret. Ergo quod Episcopi, ad Concilium generale congregps, umuli cum R0mano fi Pontifice, de terminant dei definiunt id Ec- clesia Catholica vere definit.& determinat.
Cum ergo impossibile sit Ecclesiam Catho-: lla m in doctrina fidei errare ; imp siabile, est , mi C'ncilia Generali a Piaut e
CLXXIV Denique probatur ex illo Actor.Is v.etati risim est Spiritui sancta σvobis, nihil ultra in pollere vobis oηeris quum i
232쪽
evidenter demonstrata. C.6 L. IO. 2M set seditio,ob Judaeos, qui volebant Gentes ad Deum conversas . circumcidi . Paulus '. 3c Barnabas venerunt Hierosolymam,ut rem ad Apostolos referrent;qui post Petri & Jacobi suffragia, communi decreto per litteras statuunt, Gentes conversas non ligari legei Movsi: & hoc decretum miserunt Antio-
chiam per Iudam & Silam,simul cum Paulo
& Barnaba.Decretum autem erat illud V,
Iim est Spiritui fandio o nobis. IEx quo constat, Concilia legitime congregata,in quibus praesidet Petrus velfontifex Romanus ejus successor, per se vel per legatos suos, & in quibus approbante Sede Petri determinatur quaestib fidei,habere assistentiam infallibilexu Spiritus sancti, ad non errandum; & decreta ejusmodi Conciliorum esse decreta Spiritus sancti. In hoc autem Concilio,quod fuit norma & exemplar aliorum,quae successu temporis congreganda erant,praesedit Petrus; ut patet ex Versu Cuni autem magna qui Iris seret, 'rgens Petrus dixit ad eoue , & pamiam pronuntiavit,iton esse imponendum jugumlegis Mosaicae,conversis ad fidem chri- ergo, quid tentatis ajebat Desiin,
233쪽
za Veritas Religionis Catholixa quod itumquam patres nostri nee nos portare potuimus p Post Petrum locutus est Iacobus, tamquam Episcopus ejus loci, in quo celebratum est Concilium , &dixit v. 13; Viri fratrcs,audii e me; & confixmavit quae dixerat Petrus, & suffragium suum iis verbis conclusit: Propter quod ego judico , non inquietari eos, qui ex Gentibus convertuntur ad
CLXXV Notandum est, quod Petrus, qui quatenus Apostolus& tamquam caput Ecclesiae, habebat assistentiam infallibilem,
Spiritus sancti, ad non crrandum in decreto fidei; nihilominus noluit se soloquet stionem. hanc determinare , sed communi tuffragio Apostolorum qui aderant; iit scilicet relin' queret exemplum successoribus suis , uz quaestionem fidei non determinent, qui n. praecedat matura inquisitio deliberatio; μut ad damnandaS haereses utantur communi suffragio aliorum Episcoporum, o convOcent Concilium ge'erale,quando Commode fieri potest.Ut enim ponderat P. SuareZ, disput s de fidasct.s n.IO,interdum convenit-
ut Pontifex non definiat sine Concilio ge'nerali; minuum ad majorm Ecclestia satis
234쪽
eoidenter demo=istrata.C. 6 I. IO.ctionem, utque magis constet de communi con- sensu ejus, ad majorem confusionem haereticorum,vel plorumcumque contradicentium, ut recte nobis declarant Apostoli exemplosuo Acti. Ceterum,qualido est periculum in mora,& necessitas vel utilitas Ecclesiae id postulat; potest & solet Papa res fidei sine Concilio
generali definire , & toti Ecclesiae proponere; qua invis numquam id faciat,non praecedente magna deliberatione & multis consultationibu S. g. XL ' ostenditur, Romanum Pontificenm, etiam ex tra Concilium Generale , ct non expectato Ecclesia consensu, esse infallibilem c troversia'
rum mei Iudicem. CLXXVI ID Omanum Pontificem haberem authoritatem infallib lem,ad
definlandas fidei & . morum controversias, extra Concilium generale; & consequenter, non expect ato Ecclesiae consensu; communifimam omnium fere Catholicorum sente tram appellat Bellarminus, Fb. .de Roman. Ponti f. cap. a. quam totus orbis, exaee is pauculis Doectoribus,amplectitur, ut inquit celebris
235쪽
226 Veritus Religipnis Catholica debris Doetor Sorbonicus Andreas Duvallius. t. a. in l. a. pag. 846. & IJ - qu mi unice Bi fania, Italia, omnesque Oristiani --.tatis Provincia docent; ita ut illa, quamsententiam Paristensium vocant, ad classem ea rum opinionum reducenda sit, qua tolerantur , ut scripsit anno 166a Illustrissimus Petrus de Marca Archiepiscopus Parisiensis,in O servationibus ad Theses Claromontanas; quae Observationes,Teste Stephano Ballut-ZiO,postremum ejus opus fuerunt: idque se stantur omnes Christiani orbisUniversitates, ut testatur idem de Marca ibidem iis verbis: Authoritas infallibilem siententiam in causis fidei pronuntiandi, en Romanis Pontificibiti omnium Universitatum consenis acquista, excepta tamen contigua Sorbona , id est excepta Universitate Parisiensi , paulo post .Conci- ilium Constantiense, re tempore Concilii Basileensis; S . postmodum per aliquot annos, in eo statu quem habuit, quatulo post , Joannem Gersonem Cancellarium Universitatis,aliqui Doctores Parisienses,1ut Jacobus Almain is de Ioannes Major docere coeperunt, Papam esse in definiendo fallibilenae,
eiusque judicium posse reformari a Concilio.
236쪽
evidenter demonstrata. C. 6JII. 222 Et propterea gravissimus Doctor & D ec nus Lovaniensis Ru ardus Tapperus, orat.3. Theolog. pag. testatur, eana doctrinam esse noviter introductam a quibusdam Parisien-
vi, contra doctrinam veterum omnium Scri
ptorum, qui Romani Ponti cis judicium in
quastionibus f ei infallibile esse tradunt ist
ideo eruditissimus Theophilus Raynaudus , in opusculis cui titulus, Αλος ἔφοι, seu, luel dixis, testatur, pro infallibilitate Romani Pontificis allegari posse Theologos omnes,quet quot ante Conciturin Constantiente floruerunt. Nam nonnis subjungiti a tempore Concilii constantiensi oe Basileensis vocata est in troversiam hac veritas apud Catholicos ; sed
omnes anteriores unanimiter docuerulo, de
nitiones Pontificias, ab M Concilio generali editas, facere rem de file. Et, ut ostendit D. Josephus Gibalinus, author quoque Gallus, libs. de Jure Can. cap. 3. 1s, Haec fuit semper doctrina schola Triologica Pariseios, tam in de nitionibus 9 censuris editis ab ipsa in unum congregata , quam in scriptis singulorum ipsus universitatis Doctorum. Et
Iaanc doctrinam, etiam hoc tempore, major ;
pars Doctorum Sorbonae N Galliae defendit, i
237쪽
8 Veritas Religionis Catholica ut scribebat Illustrissimus de Marca an . in Observationibus ad Theses Claromont nas num. 34. Pars sinquit) major, non j Ium Theologia, sed etiam Iuris Doctorum, communi opinioni actaret; utpote fundamentis nixasolatu discillimis, ridetque antiqua MD
CLXXViI Unde mirati Juna est , quod: his ultitiais annis tanta sit apud aliquos factar . mutatio in Gallia, ut Conventus, habitus Parisiis anno 168a, negaverit summo Pontifici eam infallibilitatem, quam tota Gallia semper ante ConciliMm Constantiense professa est, de quam post Concilium Constantiense innumerabiliter plures in Galliarropugssabant quam oppugnabant,& quam
tota Gallicana Ecclesia ann. 16i3. in Ponti e agnoverat; & quidem ut omnino neces- . sariam , ad succurrendum Ecclesiae periclitanti in Iansmismi procellis. Qui scire desiderat hujus tam celeris nantationis causas , legat Eugenium Lombardum, eas late eXponentem in suo Regali Sacerdotio, a pag. 3. usque ad 1 . Nob s satis sit advertere , Declarationem illam de potestate Ecclesiastica, editam a Conventu Parisienfi, immerito
238쪽
ev denter demonstrata. C. 6 s I. aa' publicatam esse sub speciosissimo titulo cleri Gallicani; quia illam non edidit Communi las Illustrissimi Cleri,ut probat author praeclari operis de libertatibus Ecclesiae Gallicanae nym. 6 Praefationis. Praeterquam quod inquit) Episcopi tantum congregati hanc declarationem emisere, aliis non mandantibus , nec sua ponte probaturis ; contrariam enim mentem,frequentibus liberioribus comitiis, alius idem Clerus aperuit.
CLX VIII Infallibilitatem hanc Romani
Pontifidis,non lum defendunt nunqomnes reliquae nationes orbi omnesque Universitates, sed omnes Religiosae familiae. Religio S.Benedi sti,cum S Anselmo, Lde Incarnat. Verbi c. I; Religio Cisterciensis, cum S.Bero nardo,Epist. I9ON l.2 de consid. paulo post medium;Religio S.Dominici, cum S.I ho-ma 2,2 q. I ar. IO & ψ contra gent.c.76; ligio S. Francisci, cum S. Bonaventura t. I
arti3 q. I & cum Alexandro Alensi 3 par. Summae fol. 16o; Religio S. Augustini post S. Doctorem,cum 2Egidio Romano in libro de renuntiatione Papae c. 8 c.' & io, & ina dist.29partia q unica art. unico ue Religio
239쪽
lao steritis Religionis Catholsca Carmelitana, cum suo Ante signano,Doct re resoluto Joanne Bachonio, in Prologo libri quarti sent. q. lo; & denique Doctores lomnes Societatis Iesu nullo excepto , cum Bellarmino, & Suarea, & valentia . post S.Ignatium in epistola ad Claudium Abi stinorum Imperatorem,& post Didacum Laynes in ConcilioTridentino,apud Cardinalem Pallavicinum in historia Concilii l. I8 c.Ι . . CLXXIX Et hanc sententiam adeo certam existimant gravissimi Theologi, ut P.Fra ciscus Suareet,disp.s de fide sec.8 n. censeat, se rem de fide certam: & disp.eto sec.3 n.22 responsionem cujusdam authoris,asserentis, 1ion es de fide certum, Pontificem de nientem ne Concilio generali non pol errare; appellet,non solum nimis temerariam, sed etiam erroneam ; & magnus Cardinalis Bellarminus,tOm. I, manu propria correcto sprout serva-tiat in bibliotheca Collegii Romaniθ lib. de
Romano Pontifice, asserat,illam doctrinam videri omnino erroneam, o heres proximam, ut merito posit judicio Ecclesia haeretica declarari;& Cardinalis Toletus, in Comment. in
es errorem manifestam in sileuede Mesch Ca,
240쪽
esidenter demonstrata. C.6 3. II. - 23 Inus,l.6 de locis c.6 pronuntiet se non tabitu- res Concilio proportereitur,quod damnaretur, ut haros. P saneZ.2, 2 q. I art. IO dubio a conci . , postquam asseruit,in publico judicio non posse Sumnium Pontificem errare, Et
procul dubio, s quastio hac ad Coucilium legitimum deferretur , non dubito, quin praedicta concluso do hiretur tamquam 'vera siles, ct
contraria anathematizaretur. Nec mirum.
Nam certius est Papam non posse errare in determinandis fidei & morum c6ntroversiis, quando e cathedra Petri toti Ecclesiae declarat quid tenere debeat, quam in ullo casu subjacereConcilio:&tamenCardinalisPalla-Nicinus, in hist.Tridental. 2ψ c. a n. 12,affirmat, ex decem partibus Patrum,novem o uim.
lius convenisse ad dandum sigragium pro desinitione, quod Papast supra omnia Concilia. CLXXX Gravissimus etiam Theologus Gregorius de Valentia , tom. 3 princ. I g. 1 l. 2 6, censet, authores, asserentes posse Papam errare in determinandis fidei & morum quςstionibus,quae inter ipsosCatholicos sunt controversae, errare in fide gravi'me ibidem,*. s col.298 asserit,eos qui Concilium Ponti ce superius faciunt, pugnare rever