장음표시 사용
151쪽
conus Huntindoniensis his verbis: Ad Pasiha
vero Iohannes Cremenses Carinatis Romanus
de Pendit in Angliam; perandinan Me per ut cepatus se abbatias , non sine magnis muncribus, is nativitatem sancta Mariae ieli rumit Concilium solonne apud Londoniam. Nolo heic commemorare reaedissimum facinus quod paulo post ista narrat idem Huntindoniensis , demeretrice nimirum deprehensa cum Legato,s,- ad -. cum sciam illustrissimum Cardinalem Baro nium contendere narrationem hanc esse falsam. Quanquam si quis eam veram pr. aestare vellet , facilE, ut ego quidem arbitror, argumenta Baronij dissolveret.
I U. Tempore dein Eugensi III. fuit quidam Legatus adeo infamis & inverecundus ut iracundiam sancti Bernardi adversum ses excitaverit. Fuit is , ut Baronius adnotat, Iordanes Cardinalis, Legatus tum ad COn-radum Imperatorem minus. Sic ergo de eos. τὸ - a. scribit sanctus Bernardus ad Hugonem Epis. tu. sς- copum Ostiensem: Pertransiit Legat in mei ferri gente in gentem O de re no ad populum alterum , farda es horrenda vestigia apud nos ubique relinquens. A radice Alflium es regno Theutonicorum per omnes pene Ecclesias Franciae cin Normanniae es circumquaque circumiens usque Ro- omarum vir apoitolicus replevit non evangeliu sed serit gio. Turpia fertur ubique commis e , spolia Ecasarum asportu se , formosiuus
pueros in ecclesia cis honoribus ubi potuit pro-misse, ubi non potuit moluisse. Multi se redeme. rum ne veniret ad eos. Ad quos pervenire non potuit , exegit o extorsit per nuntios. In sic holis , in curiis , in nivis, , fabulam seipsum Lecit. Seculares , religiosi, omnes may loquuntiar de eo. Pauperes or monachi es Clerici conqueruntur de eo.
Homines quoque se professionis i sunt qui magis exhorrent Cr famam Uin or vitam. Hoc rem .
monium habet es ab hu qui intus se ab M, qui si s seunt. V. Nihilo favorabilior Legatis Romanis
suit Rogerius de Hoveden in causa sancti Thomae Cantuariensis. Agens enim ad annum M C L x v. de discidio quod exortum erat Inter cundem Thomam & Henricum secundum Regem Anglorum , adver usquem Henricus legatos ad Alexandrum Pa pam miserat, addit: Isti autem videntes se non posse in icere, petierunt a Dom no Papa duos Le
gatos mitti in Angliam ad cognoscendam conIυ--rsiam quae erat inter Archiepiscopum Cantuariensem , o ad determinandam eam in honorem Dei es Dinae Ecclesia o regni. Sed minus Papa nullum Cardinalem nec aliquem Le-
Iam mittere voluit, sici ni quod Rex Angliae potens erat in opere se sermone, se quod Letiti ex facili' seni co rumpi, ut te qui plus aurum argentam sitiunt qua V itiam ct aequitatem.
V I. Eadem tempestas protulit monstrum avaritiae, Ioannem scilicet Cardinalem Nea. politanum vulgo dictum , qui lucri causa, ut
Baronius observat, frequenter munuS lega- tionis in Siciliam ab Alexandro tertio extor- quere consuevit. Nolo heic commemorare quaecunque de eo narrat Hugo Falcandus,
illorum temporum elegantia mus scriptor. Sufficiet unica causa divoris Comitis Ri chardi, quam iste Lesatus summo jure con tra fas Sc instituta maiorum diremit pecunia
corruptus. Per idem tempus, inquit Hugo mi Falcandus, Richardusde Sagio Panhormum veniens, uxorem suam sororem Panholomaei Perisini secum adduxerat, ut, ea dimissa, neptem Arehieps. vi Capuani nobilissimam meretricem,cuus amore dudum captus fuerat, matrimonio sibi conjungeret. Hic cum Apuliae diu Capitaneus se magister Comesaulus extitisset, toties aliis re-bedianti lus fidem inconces m retinens, nunquam ab Rge descis: quom Lerna benigne Auscipiens, dedit ei comitatum Richari de Aquila Fundani Comitis, qui sinesse reditus in Romanoru aibas exulabat De solvendo quoque matrimonio praecepit Curii familiaribus ut convocatis Di
copii alta que per is recisasticis , ct auditis uiri De partis astigationibH, quod inde dii Diaret aequitas expedirent. Atiyi regaverunt Cardia nates ut 6 dem interessent examinationi ne -
, , eo qu. i promptiorem harum rerum habe
rem notitiam, cum Romana Curiafrequentersu per huiusmodi citusis cognosceret. Ioannes ergo
Neapolitanus eorum facile petitioni consensit. sopus autem Hostiensis, vir sensatis non indubia, cum socium sum vidissit muneri sct gratia esse corruptum, eoque ira recte Iudicandi libertatem seMaram, nullis precibus adduci potuit ut eorum messet Iudiciis interesse. Causa vero propter quam praedictus Richardus putabat oponere disseisi covugium haec erat. quodsi δε-
dum ante contractum matrimonium cum quadam
uxoris suae consobrina rem habui e dicebat. cujus rei testes processerant duo Milites huse vidisse certi ime prolestantes. 'uod cum adversa pars denegaret, essentque qui fassum eos perhibere
testimoniumprobaturi assererem, causim ejusino di crederent, etsi conssaret a luendum matrimonium posse seu ere, sed ut obecti consanguiane ut criminis ixjuriam propul rent, Car inulis rem breviser satagens des ire, praedictustes )urare praecepit. Inde soluto matrimonio, o ab utraque parte de non coeundo deinceps praestito sacramento, Richardo potesatem dedis ad secunda, nupti in lici λ transeundi, isiam autem iussit sine ste conjugis permanere. In quo licet eum e clesiastici viri qui aderant, Richardi de Sagis Oamicorum ejus natiam sequutum fuisse non ambigerem, i Pud tamen 'ropensius mirabaritur, quo viro qui deliquerat ab isto, mulieri, quae nihil
152쪽
admisierat, perpetuam continentiam indixisset. coegit, ncc fuit aliquis immunis quI crucos istius Cumque larenter ejus impudentiam arguentes, si matu nonsentiret. Eis oriὶ alicujus Episcopi tentandi gratia quaererent ab eodem utrum in camsi paribus idem jus consequenter admitterent, resonii sibi licere quod eis non liceret, neque ne i Uerisse ut idconsequendum aliis truderetur. Subdit Baronius, qui ista reserti Huc que Hugo Falcandus de scandalis quae amore ori Cardinatis venalis inferret. VII. Adeo vulgata reserat seculo illo Le gatorum apostolicae sedis avaritia, ut cimi Ioannes Anagninus a Clemente III. misitis
in Galliam iiiisset Legatus ad revocandam pacem inter Reses Franciae & Angliae , &propositis quibusdam concordiae capitibus, re infecta utrique discederent, Legatusque assereretqu)d nisi Rex Franciae adplenum componeret cum Rege Angliae, totam terram se oab interdicto poneret, inter alia quae adversum Legati minas reposuit Rex Francorum , quae referuntur a Rogerio Hovedeno , adjecit etiam quodpraenominatus Carinalis jam perlinagos Regis Angliae olfcerat.
VIII. Haud ita multo post, id est, anno
millesimo centesmo nonagesimo, V villelmus Eliensis Episcopus , commendatione usus Richardi Regis Anglorum , apud quem praecipua gratia florebat, legationem totius Angliae & Hyberniae obtinuit a Clemente tertio, cujus ea de re literae reseruntur a Mat. theo Parisio. Legationis autem ossicium, quod Ee fissis argenti libris adquisierat, ario immoderate peregit, ut omnibus Angliae Ecclesiis Iam conventualibus quam cathedralibus seret onerosius. Siquidem mi e se quingentis per An
gliam e vectus equitaturis, Clericorum sipatus catervis, Militumque vallatus a minibus, om niafere qua episcopali reverentia congruuntρυ- termisit. Hic fastus in eum concitavit Anglo rum invidiam & odium merito excandescentium adversus hominem qui ad nihil aliud vi debatur impetrasse legationem sedis apostolicae quam ut universam Angliam una ruina opprimeret. Describit ista eleganter Hugo Coventrensis Episcopus in epistola de dejectione ejusdem Legati, quam recitat Hove-denus. De consilio universerum statuimus, inruit Hugo, ne talis de cetera in regno Anglia inGur, per quem Ecclesia Dei ad ignominiam
populus ad inopiam erat redactus. Vt enim cetera omittam, i e ct ganeones sui totum regnum
exhauserunt. Addit paulo post Eliensem Epiccopum Cantuariam properasse, ut ibi , sicut
decebat, crucem acciperet peregrinationis, ct d Ioneret crucem legationis, quam per ann m ct Lmidium anni post mortem Papae Clementis in Iraejudicium Romanae Eccles a se detrimentum Anglicanae portaverat. Omnes enim Ecclesiis An alii crux illa redemit, ides, ad redemptionem domum intravit, abeoscire poteritis quod centum vel ducentarum marearum pretio flua coti fiaterit procuratio. Porro adversus hanc Hugonis Episcopi Coventrensis epistolam Petrus Blesiensis aliam epistolam scripsit pro Episse copo Eliensi, in qua eum valde laudat. Celestinus quoque tertius, qui tum sedi apostolicae praesidebat , in gratiam ejus scripsit ad Archiepiscopos & Episcopos Angliae . innuens ista adversus Episcopum Eliensent praesiumpta fuisse per invidiam Ioannis Comitis Moretoni j, quem & complices ejus in hoc facto denuntiari solenniter excommunicatos jubet.
I. Rursum avaritiam Legatorum insectatμr Ro geram ae moden in persona Ioannis Salernιranι quem ait a ceteras potionibus qua homικes inebriare solent abstinuisse, ceterum aurum O argenium sitivisse. II. R natam, ut dedecus ιllud amoliatur a no mιυ Legatorum, vitium istis i confert in corZm virorum ecclesiasticorum. Notatur a veteri scriptore mει manorum ad bursarum cire onem. III. Refertur insignis locus Guiberti de P -- gento adversus avaritiam Romana Curia , quι ilia Datur ex alio loco Marthaι Parisiij. I V. Cupiditatem in Ioanne Terentino notat idem Parisius. Reseritur Odoriem Rot Inalim, qai mim stim Legati excusare conatur, hanc νapinam de cenderefactens ex vetera more faciendarum collactarum. V. Gualo L/gatus in Angliam misim ab Innocen tio III. Musa σ inhonesta omnia quastui habebat. Itaque eb in tiabilem avaritiam accusati apua Pontificem, ab eo multatin est poena pecuniaria. Verum hee narratio falsi s 'icione laborat. VI. Impudens gid1 Legati mendacium: qui post corrosam multam auri vim , sexu se a latronibus
stoliatum fuisse, cum eam pecuniam insummin ambitione ac luxu profis lisset, re ita crumena inani Romam rediit. Frequentia Legatorum commotm Alexander Seotorum Rex, novum Legatum retudiat. Vehemens oratio sescopi cujusdam S ιι adtenus Legatos.
VII. Otto Legat in in Angliam mi sus a Gregorio
Neque fanis pepercit utque profanis. Sed praeda sua stati tu. , Dctus est praua de praedatore. VIII. Interdum Legati spoliabartur pecunia compilata. Talayrandus a latronibus stoliatus in Gallia. IX. Talayrando felicior fuιt in Anglia γι-
leus Cardi lis. Nam cum immosam aura tam colis legisset variis modιs, eam prius Angl- eduxit quam me exiret.
nocentius istius nominis tertius. Hic anno MCCr. Legatum in Scotiam & Hiberniam misit ioannem Presbyterum Cardina-
153쪽
. lem Tituli sancti Stephani in Coelio monte;
cujus praeesara, virtutes cum celebret Rogerius Hoveilenus, avaritiam tamen insectatur. Eodem anno , inquit, Iohannes Salernitanus Tituli sancti Sivlbani in monte Caelio Iresbyter
Cardinalis, apsolicae seris Legatus in soria Oin Hibernia D in insulis adjacentitus, venit Eboracum. Et paulo post: Praedicrus mero Iohan
nes non manducavit carnem , vinum se ciceram
non bibit nee aliquid quo inebriari potuit, sed aurum O argentum sui vis. Meminit istius le-ationis Radulfus de Diceto in imaginibus
istoriarum, his verbis: Iohannes Salernitanus Presbyter 2 Cardinalis a Summa Pontifice tros missus tam oberniae quam Scotia Legatus, transitum habens per Angliam ,sostempni processione receptus es in Ecclesa dolioris gentiam Pauli
prid. Kal. Septembris. II. Odoricus Raynaldus referens hunc locum ex annalibus Hovedent, ut dedecus illud amoliatur a nomine Legatorum, vitium illud confert in corpus virorum ecclesiastico- o. rum. Deploranda plane es, inquit, compluriam
' '' ecusasti coram conditio, qui reliquis seperatis vitiis, avaritiae sordibuspertiti, in ae pecuniae cupiditati, summo aliorum scandato, suaeque an mae detrimento, lavist me succumbunt. Sed ab
ista generali reprehensione abstinuisset haud dubie Raynaldus, si voluisset intelligere ista referri non posse ad omnes Clericos, sed ad
mores Legatorum Ecclesiae Romanae, quorum avaritia fato quodam semper & ubique notata est , adeo ut cum Simon de Bria Cardinalis, natione Gallus, apostolicae legationis auctoritate per Gallias instructus . au'gendis fortunis luis studeret , passus sit severam animadversionem a quodam scriptore illorum temporum, qui adnotat illum, quamvis esset natione Gallus, bene didicisse ino. rem Romanorum ad bursarum corrosionem. Haec sunt ejus verba, relata a viro clarissimo
Francisco Duchesnio in probationibus his horiae Cardinalium Gallorum pag. 1yo. Et licisine Cardinatis esset natione Gallios, ct fuisset
Cancellarius Regis Franciae or Thesaurarius Turonensis , bene didicerat m.rem Romanum ad burfurum corrosionem.
III. Nolo heic recensere cuncta quae antiquitus dicta sunt adversus cupiditatem Ravaritiam Romanorum. Sufficiet in praesentiarum, ad retundendum hunc Odorici Raynaldi conatum , testimonium Guiberti de Novi gento. qui lib. i ii. de vita sua cap. IV. loquens de Galdri coelecto Episicopo Laudunensi ad Palcbalem II. eroticiscente ut electionem suam ab eo coniicinari procuraret, ait : At Palatini, Papa videlicet necessari, , comperta hominis opulentia, aggratulari, virum ferre laudibus. Mons enim es ut audito auri nomine mansuescam. Sic Matthaeus Parisius ad annum M c iii. adnotat scdem apostolicana clementissimam esse, ac nulli deest e conluevisse, dummodo aliquid albi vel rubet intercedat. IV. Anno Christi millesimo ducentesi
mo sexto, ut Matthaeus Parisius scribit, D - hannes Ferinlinus apostolicae sedis Legistus veniens in Angliam , eamque ferisII1ans , magnam
pecuatae summam congessit, ct tandem apud Radivum incrusino sinui Lucae Evangelistae cim citium celebravit. acia facto, freinutis cum ma . na cautela dis sitis es prudenter commendatu , festinus viator ad mare perveniens , Angliam a tergo salutavit. Conatur ista excussere odori cus Raynaldus , malo sane consilio , sed eventu pejore, hanc rapinam descendere faciens ex veteri Ecclesiae consuetudine mittendi Legatos in provincias ad faciendas collectas. Nam ea consuetudo multis ante seculis deserat, & illa Legatorum saeva ac violenta rapacitas, qui magnam illam auri argentique vim quam exegerant in siros usus vertebant, immen Sum distabat a voluntaria illa contributione quam veteres Christiani pendebant in solatium fratrum pauperum.
Et Iet hic locus ostendendi quantum interea discrimen esset. Sed clim id facile unusquisque apud se expendere possit , supersedeo,
V. Fuit hoc seculo Anglia ludibrium Legatorum theatrumque ubi maximos illi quaestus praedasque faciebant. Eodem Innocent ij tertij pontificatu, clim civile bellum es.set in Anglia, Rexque Ioannes auxilium In nocentii implorasset, iste Gualonem Tituli sancti Martini in montibus Presbyterum Cardinalem Legatum in Angliam mist anno M C C X v I r. qui non priὴs Anglia proceres 'ac Praesules, ut Hector Boctius narrat. in σω- Dam recepit quam ingentem numerabsent arxenti ai.
summam. Nam illi moris erat honesta ct inhone sa omnia quaestui habere. Excitas te porro Gua- Ionem adversum se querelas Episcoporum Angliae & Scotiae , qui acriter apud Innocentium conques hi sunt de avaritia Gualonis , unamque ex iis Episcopis quos, quia
aurum pendere recusaverant , Romam ire Legatus jusserat, aliorum ac suo nomine coram Summo Pontifice , ac Gualone ipso,
quem ob eam causam commotus Pontifex Romam revocaverat, praesente , enarrasse
cuncta quae ex quo in Angliam Legatus
Gualo venerat , avarε ac sceleratE perpetrata ab eo erant, tradit idem Boetius , qui addit Gualonem, quum se non satis purg ret , multatum esse ab Innocentio pro ejus arbitrio poena pecuniaria. Sed adversus narrationem illam Hectoris Boetij opponi potest auctoritas Honorij III. qui eodem an-
154쪽
no scribens ad Gualonem , eum jubet injun- rem Parisius, deseribitque deinde qua pom-ctum sibi legationis ossicium laudabiliter, ut pa susceptus Legatus sit. Mansit autem incceperat , prosequi. Vnde colligi posse vi- Anglia per triennium, neque fanis parcens
detur neque Romam revocatum iii e Gua- neque profanis ut se suosque ditaret. Delonem, neque castigatum fuisse ob male ge plorat nanc patriae suae infelicitatem idem stam lenationem, cum testetur Honorius il- Parisius his verbis: In re ina Epiphaniae apudium laudabiliter in hoc munere se gessisse. Doverum Legatus Hrvem Gendens, post regales VI. Sub eodem Honorio, anno millis amplexus ct uti, legationis deposuit insignia. mo ducentesimo vigesimo primo, AEgidius O transfretans appornatam Auliam a tergo δε- Cardinalis in Scotiam legatus ut in subsi- lutavit, nullo praeter Regem quos idem Legadium novae expeditionis in terram sὰnctam tus bonis regni saginaverat de recessu θo condo-
pecuniam aliquam conquireret , accepta lente. Nec remansit eadem hora, ut veraciterdia haud parva de a laicis & a clero , cum eam in centur , in Aulia tantum pecuniae , exceptis san- itinere in summa ambitione ac luxu profu- ctorum vasis cir ornamentis Ecclesiarum, quari. disset ac dilapidasset, spoliatum se a latro- tum a regno iam extorsierat Anglicano. Praebendas nibus confinxit, & ita crumena inani Ro- autem , Ecclesias, se varios reditus opimos plus-mam rediit. Paucis igitur diebus postquam quam trecentos ad suam vel Papae contulerat το- ille reversus erat . eadem de causa missus est luntatem. unde regnum , quasi vinea exposita alius in Scotiam Legatus. Sed illa Legato- omni transeunti quam exterminavit Ucr de δε rum frequentia commotus Scotorum Rex vi et miserabiliter languis desolatum. Et paulo Alexander, habito suorum concilio , admit- post Vt mani suo argumento monstraretur quod tendum illum non esse censuit. In eo vero non missus erat ad oves quae perierum protege'
Concilio Episcopus quidam supra modum das , sed ad pecuniam quam invenerat vinis
avaritiae LegatorumRomanorum insensus, li- miandam. Idcirco meritis multipliciter exigen-berrime multa adversus cos proloquutus est, tibi Domino flageliante per Imperatorem p
quorum summa haec erat. Intolerandam esse parantem missi. palus i a praeda meruit stoliari. se osmem rannidem, sed in primis servo - factui praeda de praedatore. rum aut infimae sortis hominum. Si mala VIII. Ea fuit Legatorum quorundam
quibus Scotorum regnum affectum erat su- fortuna, ut clim magnam auri vim collegis
perioribus annis , a Summo Pontifice illa- sent per tempora suae legationis. ex deinde '' ta suissent , ea utcunque ferenda videri. Ue- spoliarentur finita legatione. Extant quam-rum ut homines infimi & ad aliquam fortu- plurima talium rerum exempla. Adferain au- nam per flagitia provecti per tantam inju- tem unicum, & quidem posteriorum temporiam in Scotos saeviant , insuper etiam ea rum , quia ex actis quae nunc quoque supe quae sanctissima hactenus a patribus Scoti ac- sunt colligitur apertius quam cX ceteris ceperant , avarissime quaestui habeant, ea quantae ement Legatorum opes , quanta non indigne patienda , praesertim cum nec pompa. Anno MCCc Lix. clim Talayrandus finem ullum faciant , & Scotorum simplici- Episcopus Albanei,sis Avenio aena rediret talem ac modestiam superbiissime contemp- functus legatione apostolica ad Reges Fran- tui habeant. Kovocavit deinde in memoriam corum & Angi orum'. perque dioecesim Linconventus quae perperam & inhumaniter gonensem transiret, fuere qui animo destin testa erant a Gualone ta ab AEgidio, huc runt eundem Legatum spoliare opibus suis,emum flectens ut censeret neque tertium quos ob hoc ipsum Legatus epistola generali istum Legatum neque ullum alium deinceps ad Episcopos Gallicanos missa excommu- admittendum in regnum, ut tot malis iretur nicari solenniter justit. San E Legatus captus 'obviam.
VII. Gregorius deinde nonus anno MCCXXXV it. Legatum in Angliam mi. st Ottonem Diaconum Cardinalem Tituli sancti Nicolai in carcere Tulliano. Commovit ea legatio universum regnum, ut Matia
non est , quia se continuit intra villam de Castellione. Famuli vero ejus capti sunt cum thesauro, & adducti ad castrum de Giam. Res vero captas eas fuisse docet Talayrandus in epistola quam, uti diximus, adverssis Q praedones scripsit ad Episcopos Gallicanos, xl arias Parisius docet. Venit igitur in magno ap- vasa nimirum argentea, cruces aureas, la- zzzps, a rilaratu Lexatu praenominarus O potentia magna. pides pretiosos , vestes , A re, alias , quas Et occurrerunt ei Disivi or Clerici famosi ui e non nominat. Scio reponi posse ista rapto ad littus; ct aliqui in naticalis navigando ob. parta non fuisse, hunc quippe Cardinalem v arum ei, applaudentes, ct munira impreciali. ortum ex nobilissima familia Comitum Pelia offerentes. imo etiam Parisiis in obviam nos. tragoricen sum . praeterea divitiis abundasse, tulerunt telas escarleti ct visi pretio nis ut constat ex ejus testamento nuper edito. Vosorum Epi Forum. Damnat istum mo- Sint ista vera. Ex hoc tamen facto colligitur Tom. II. T
155쪽
insidias illi positas fuisse , non ob privatas
opes, de quibus certo constare non poterat latronibus , sed. ob publicas, id est, ob eas quas CX procurationibus quae Legat A debebantur , de quibus mox acturi sumus, proba. bile erat illum peperisse. I X. Talayrando felici 5rsuit Pileus Presbyter Cardinalis Tituli sanctae Praxedis, ab V bano V r. Legatus in Angliam destinatus
anno millesimo trecentesimo octuagesimo primo. Hic enim, ut Thomas Uvalhnglia mus refert, cum immensam auri vim collegisset variis modis, recissurus aurum neca en-
tum posse nequaquam ri linquere voluit secum se pers atrios defcrrificii, ad tantam qui-Lm summam quantam nunquam Anglia in taxavel rastiago limel pendi re consuevit. Praestat autem heic describero quibus artibus hic Le gatus tantam auri argentique vim collegerit, ranquam praecipitantibus fatis diripienda es Anglia, seu jure id sive injuria fieret. De Dcribit ista idem Uval singliamus his verbis: Nam , ut asseruit, potestatem afrens inauditam, in brevi tatam re enum ad Vseum consuere scit pro iaversis gnit ιι impetrandis. Revera diversa d. mersis beneficia contulit , indulgentias quas Dominus Papa concedere solummodo cons evit, si e concissit, biennales, triennales. Consessio ιυ literas quil ibet solventitus gratanter in dulsit. Ad capessanatum Domini Papae tam posses. o natos quam mendicantes a misit; nec aurum eorum ressuit qui Notan/ pullici ejici precabantur. Altaria quoque portatilia nulti pecuniam offerenti negavit. Guadraginta libras cum aliti δε-ns Cisseruiens tim non repulit quam gratiose cen cederer eis licentiam generalem vescendi carnibus extra monasterium in .renter, ut in mona geris edere consueverunt. Excommunicatis gratiam assolutionis impendit. Vota peregrinarionis ad Apostolorem limistia, ad terram sanctam a sanctum Iacobam, non prii s remisit quam Iam iam pccuniam recepi et quantam Iuxta veram ammutionem in eis em peregrinationibus expcndere debuissent. Ei ut cuncta concludam brevilus, nihil omnino petendum erat quod non censuit inremeniente pecunia concedendum. Interrogatus
autem in qua potestate hic faceret, cum summa indignatione resondit e Romae , si sic ire vel m
e os porcstarem, omnitas resonsurum. It que adeo referat erans argento ejus sicculi ut assive nientibus ejus ministri respondere Vedignarentur nisi aurum asserunt, dicentes: Asserte nobis aurum. Argento enim vestro pleni sumus.
156쪽
i. o En EA Mus nunc ad procurationes quae Legatis olim debebantur. Pro
Curationis nomine intelligo epulas quae ab inferioribus debentur Praelato visitanti, quas comesiones ob hoc ipsum vocat glossa in Clement. Ad grum. De exacIionibus. Inde De quenter in scriptoribus medij temporis ille procuratus dicitur cui alimenta praebita sunt,& procurationis nomine intelliguntur, ut dixi, comestiones exhibita: visitantibus. unde& exhibere quoque interdum dicebant pro
procurare, ut notat etiam glossa in cap. VaseleeZionis. De censi s. inter Extra eantes
communes. Gresorius igitur septimus sumptus Legatis praeberi mandavit ab Archiepis.copis & Episcopis, uti supra diximus , nondum tamen declaratum erat ad illos spectare Procurationem quae ratione visitationis de betur. Tandem quia Legati mittebantur ut provinciarum morbos introspicerent, quod fieri non poterat nisi visitarent Ecclesias, paulatim introductum est uti procuratio sol veretur Legatis non secus ac Episcopis visi tantibus Ecclesias suarum dioeceseon. Quis primus istius constitutionis auctor fuerit non invenio traditum memoriae literarum. Ale xander III. praescribens modum procurationum episcopalium in Concilio Latera Dabimr enim Legatis De ad bibendam , ut dicis Iorames, ne rubentibus buccis praedicent se uni rum doctrinam. Addit autem Petrus Andreas
Gambarus istat At quaero quomodo debeam pro- c. in Fa, i, L.
curari Legati de latere. Respondeo quod debent acquiescere illis cibis qui dantur, O eos causa gratiarum actione Fuscipere. Decet enim eos esse sarcos, ct imitari Apostolos, Porum siesuccessores faciunt. Alias quomodo possent et stando in me replebem ad eiunia se ad bona opera, si rulem tuus eris mentu delicatis epulisticuo evan geliam Dei praedicarent. Et paulo post: Vnde dicis Nessa in c. Cum instantia. quod Legat s da bitur lac ad bibendum secundum Ioannem, qui
locutus est ex more patriae. Erat enim Theutoni
cus. Mais lac debetur ei qui gregem pascit. Rursum alossa providens honestati Legarorum, prohibet eos in locis ubi procurantur bibere
ultra tertiam vicem. Nec bibent, inquit, u tra tertiam vicem. Quia vero auctor glossae,
dum Legatis potestatem fecit exhaurienditre, calices, nihil dixit de magnitudine poculi, idcirco ista per jocum effudit idemGambarus: Item nec bibent Legati ultra trinam mram in
vicem. sed de magnitudine poculi nihil dicitur. Cum autem post auctorem glossae dixisset
Legatos teneri comedere carnes cum accIo vel
Iardum, demum addit ista per consuetudinem abrogata esse. Instruit deinde eos apud quos Legati apostolicae sedis hospitabuntur quonam modo eos tractare debeant. H. ec sunt ejus verba: Memini e tamen Llcnt qui Reτα uia. f., urendissimos purarunt alia cibaria esse ληι ra Acis, alia nobilibus. Nam rustici cepis C alis ac casto aluntar; Ors quis aster eos procurarer
nensi, nihil circa Legatos statuit , nisi si Le- peccaret. Nolitis ergo, quales sunt Reverendi gatorum dignitati prospexit, cum vetuit ne Cardinales parochias visitantes viginti quinque evectionis numerum excedant. Necessarium autem erat modum quendam his rebus poni quod, ut illic ait Alexander, quidam Episcopi ita graves in procurationibus suissimi Cardinales, qui sent severia, res se nobilissimi , seni bonis es consuetis cibis procurandi.
III. Procurationis vocabulum , ad significandum tributum quod Legati imponebant provincialibus, receptum Lisse in Ecclesia desinente seculo duodecimo colligitur ex subditis existebant, utpro h timodi causa interia epistola Huberti Archiepiscopi Cantuariendum ornamenta ecclesiastica subditi compei rem sis ad Capitulum Eboracente , cujus ver- tur exponere, O longi temperis victum se is ba reserentur infrά, &ex epistola Hugonis
Episcopi Coventrensis de dejectione V villet ni Episcopi Eliensis, de qua superius actum
hora conbumeret. Ex quo interim loco multam lucem accipient ea quae supra relata sunt de querelis adventis Legatos, quorum violen est. Nam liaec sunt omnino ejus verba : Ostia effectum est ut altaria nudarentur, vasa forte in ius viscopi domum introit, ab eo Dei asportarentur, cruces excoriarentur, de scire poteritis quod centum vel ducentarum mam lia multa horrenda per provincias perpe- rarum pretio flua constiterit procuratio. Verum rarentur. itaque tunc erat quod Alexander III. Ob-II. Initio autem , ut supra observabamus, servavit in canone quarto Concilij Latera- ea Legatorum procuratio modica fuit, quod nensis, quosdam ita graves an procurationi praeberetur tantum in victualibus , pauca bus existere suis subaltis ut pro hujusmodi porro sufficerent viris qui vice Apostolorum causa interdum ornamenta ecclesiastica sub fungebantur. Vnde glossa in cap. Ctim insan diti compellerentur exponere, & longi tem ria. De μη . loquens de procurationibus poris victum brevis hora consumeret. Epis- quae debentur Leetatis apostolicae sedis alti copus autem ille Eliensis, praeter amplissi-
157쪽
niam semiliam, mille & quingentis per An- ratiratis divisim , t ito a facienti ἱus facillissgliam equitaturis vehcbatur, ut docet Mata portaretur. Tum commendata sollicitudinethaeus Parisius. ma pro omnibus Ecclesiis curaque sua pro IV. Nihilo modestiores erant ceteri Le Ordinariis & aliis Clericis Ecclesiae Mediol gati, nihil eorum omittentes quae ad pom- nensis, demum ita statuit: Volentes auum ut pam ac D stum & ad comparandas divitias quod omu bus imminet ab omuibus componetur, pertinc bant. Qitare necessarium fuit Inno- distrationi tu e per apostolica siripta praecipiendocentio tertio maximo &doctissimo Pontifici, mandamus quatenus prae fias Orinariis ad tuam
qui sedi apostolicae praesedit paulo post ca- p semiam convocarix, nisi perspeciale priiiDrum Epitcopi Eliensis, justis provincialium num apostolicae sedis apri fanis procurationibus
querelis facibiacere dc modum aliquem pone- ostenderim heimmunes, etiamsi Iovisseno tim-re ambitioni & avaritiae Legatorum. Scri. flore procurationis obsequium non impenderint, benς igitur ad Primicerium & klerum Me cum in talibus sibi praescriptio locum nequeat diolam n lem , qui procurationem solvere re- vendicate, i os ad procurationis sarcinam ordinecusaverant Bernardo Tituli sancti Petri ad debito subeundam an Eatione remota teneri δε- π - , - Vincula Presbytero Cardinali & apostolicae cerni. sedis Legato , declarat quidem omnes Eccle- VI. Quia verb Legati interdum exced fas teneri ad impendendum procurationes bant modun sibi praescriptum , immo exige-Legatis & Nuntiis apostolicae sedis, de ab bant procurationes ab iis etiam quos non viis earum praestatione nullam prors sis haberi strabant, idem Innocentius huic malo me polle excusatam, nisi sorte per speciale pri- deri cupiens constitutionem edidit in Conci
μα-- , di in vilegium sedis apostolicae sit exempta, sed lio Lateranensi anno M CC xv. in hunc mo- tamen eodem tempore procurationes illas dum: Procurationes quae ratione visitationis de
restringit ad necessaria , praedicto Cardinati vel bentur Episcopis , Archidiaconis , vel qui solibet
potius nobis in ira contumaciter resi me , -- aliis, etiam apostolicasidis Legatis aur Nunitis, cessaria d negastis, & neminem ex ea praesta- abrique manifesta edi necessaria causa nusiai nustione vult indcbite praegravari.Sane in his GL exigantur, nisi cum personaliter visitationis ofgendis , inquit, eum modum ct ordinem viam ictum impendunt 3 evectionum es personarum mus obsimari , ut nalea Ecclesia vel natatu e messiocritatem obfrvent in Lauranens Concilio indestris praegravari rarionali titir conqueramr. constitutam. Haec quidem recth & ex ordine
V. Orta erat tempestas illa in Ecclesia Innocentius, & secundum jus ab ipso stabili Mediolanensi ex contumacia Canonicorum tum in epistola ad Episcopum Stesisvicensem& quorundam ministrorum illius Ecclesiae in Dania. Sed quae sequuntur in eadem con. quos ordinarios vocabant. Hi clim se longa stitutione Concalij Laterianensis , omnino
possessione tuerentur ne procurationes Le- evertunt ea quae praecesserunt. Nam cumgatis praestarent,ex eoque ceteri Clerici onm decrevisset ne quis ab Ecclesiis exigeret pro rarentur, propterea quod Legati saepe illac curationes, nisi clim personaliter visitationis commeabant. quibus necessario praestanda ossicium impenderet, statim illud speciali erat procuratio, eo usque incaluit contentio, privilegio indulget Legatis, ut si necesse sit
ut dicerent ceteri non soluturos se procura- eos alicubi moram lacere necessariam . pro-tionem nisi prilis eam Canonici persolverent curationes recipiant etiam ab illis Ecclesiis denis etiam Ordinari j parte illos oneris, ut quas non visitaverint. Subdit enim post ea aequum erat, sublevarent. Nam procuratio quae superilis descripta sunt: me adhibi . m imponebatur a Legato quae universis cujusti- deramine circa Lexatos O Nuntios, ut Aim vorabet dioeceseos Clericis incumberet, singulis tuerit eos apud aliquem locum morum facere ne- autem portio sua cuique solvenda injungeba- cessariam, ne locus i Ee propteri os nimi.m a
tur ab iis quibus ea res commistebatur in una gravetur, procurationes recipiant moderatas ab
quaque dioecesi. De ea re scribit Innocen- aliis Ecclesiis vel personis qua nondum ferunttius ad Abbatem de Cerreto , cui causam desis procurationibus aggravatae, ita quo nu- committit, simulque decernit quae in poste- merus pro rationum numerum dierum quilus in observanda essent. Sed antequam verba morum h0 modi fecerint non excedat, se cam
ejus referamus, necesse esst proponere lectori aliqua non suffecerit persei am , duae vel pis
fontem & originem tot malorum, frequen. res coniungantur in unum.
tiam nimirum legationum. Cum enim per ci- V II. Huic juri is color quaesitus, ne i ,- ' , inquit innocentius, spe πη- ca in quibus Legati moram traxerint longio
A... . . . o. xivat transitum facere norios Nuntios ct Lega- rem, nimilam propter ipsos aggraventur. r us , quanto eorum procurationibus faciendis Tum itaque licere Legatis decernit Inoo- pauciores existunt, tanto facientes cmpliusnri centius procurationem exigere ab Ecclesiis gra mur, O quanto perplures in esset um quas non visitaverint. Scio ingens esse din
158쪽
crimen inter majestatem Legatorum illius temporis dc sacram Episcoporum auctoritatem , nostrique officii non esse ultimorum temporum mores refinpere ad exemplum antiquorum. Attamen si licet heic compo.
nere Epitcoporum in synodo Triburiensi
congregatorum constitutionem cum consti .
tutione illa Concilij Lateranensis, erit unde cisalpinis Episcopis gratulari possimus, qui
negligentiae & avaritiae coarguerunt Episcopos v. sitationem paroeciarum suarum non peragentes & tamen ab eis exigentes pretium mansionum , ut tum dicebant, sive procurationum. Haec sunt verba canonis
. Triburiensis: Delata es coram functa orari querimonia plebium, eo quo stat quidam Episcopi nolentes ad praedicandum vel ad confirmau dum sper annum parrochias circumire, qui tamen exigunt ulman nes quibus in profectionenti debuerunt, aliquo pretio redimans qui parare debent. duplex infamia negligentia D ava ritia sisela o nati magno fuit horrori. SIatuerunt itaque ne quis ultra exerceat id cupidiratis
ingenium, es ut se licitiores sol Oiscopi de surre bus visitavcs. Ista statuebantur anno Domini D c C C x c v. id est, trecentis & vi ginti annis ante Concilium istud Latera-nense.
VIII. Antiquitus ergo pecunia non exigebatur pro procuratione. Dein factum est ut Legati, quo se miniis graves & onerosos exhiberent provincialibus, nomine procurationis certam pecuniae summam exigerent ab Ecclesiis intra legationis suae terminos constitutis. Testatur istud de Otione, quem anno M C CX X v. Honorius III. in Angliam miserat, Matthaeus Parisius, his verbis: Tunc idem Oito cepit ab omnibus Ecclesiis Anglia conventuatibus, nomine frocurationis, duas marcas argenti. Delusum porro fuisse Ottonem, &clitellis vacuis ab Anglia recessisse consusum , tradit idem Parisius ad annum
M c c X X v I . Eodem anno cum magi fer otio Domini ripae Nuntius tempore quadrage ali ad Norahanhambriam prefecturus, O procarationes desae rutas exactarus, Normam nam usique per. venisset, venerunt ad eum, Cantuarien Archi piscopo procurante, titerae Domini Papae, in quibus continebatur expressum ut statim visis literis
Romam veniret, Uus potestate pentius enervara.
Obliquo igitur oculo literis inseritis, demus vultu eas projecis in ignem; atque illico proposito murato , clitellis vacuis ab Anglia recessit confusus. I X. Alius ejusdem nominis Legatus Otto Tituli sancti Nicolai in carcere Tulliano Diaconus Cardinalis, qui iis Angliam venerat a Rege Henrico III. vocatus, regnum illud nsilem artibus concussit anno millesimo ducentesimo trigesimo nono. Reseren-
da sunt autem verba Matthaei Parisi j qui
ista describit : Per idem tempus con enerunx
omnes Episcopi Loodiaeum , pridie scilicet Colen das Augusti, de oppressionibus Ecclesiae Anglicanae tracitaturi. Exigebat enim Legatus, post quo'tidianas exactiones , procurationes. Cus, habito consilio, resonderunt Episcopi communiter, quod toties bona Ecclesiae exhauserat Romana importu nitus quod nulla modo amplias tolerarent. Exhibeat vos qui inconsulte vos vocavit. Agit iterum
infra Parisius de isto conventu , additque
Legarum, cum talem in multis constantiam videret, ad humilitatem religiosorum se convertisse, & ab eis pecuniam non minimam extorsisse nomine procurationis. X. At non propter hes rumores destitit Otto a consilio corrogandarum pecuniarum. Anno namque sequenti mandata dedit ad Episcopos & Archidiaconos uti curam gererent in suis quique locis exigendarum procurationum , eo colore quaesito, quod ei mora longior esset facienda in Anglia , quum porro non esse ut propriis sumptibus suis aliena negotia perageret. Recitat ista idem Parisus. Legatus interea, inquit , si non oblum, nummos se redditus non
segniter Abi rapuit procuratione ue i duri
comptassens , mittebat Episcopis es Archidiaconis districta mandata , circa festum Annunciationis beata Mariae, in hac verba. Otto miseratione dimina se. disicrato viro isti sopo, vel Anhidiacono, salutem Cum necesse habeamus de mandaro Summi Ponti ris moram trahere longiorem, nec possimus propriis si- pendiis militare , discretioni vesrae qua fungi, muro Ioritare mandimus cst quae sumus ui procurationes nolis delitas in episcopatu vel archidi. conam vestra erigi, faciatis nostro nomine diti genter, eas quam citius poteritis nobis transimis seri , contradictares per cense m ecclesiasticam compescendo. Proviso quod quaelibeι procuratio
seummam quatuor marcarum aliquatenus non exis
cedat. Et ubi una Ecclesia non sus iciet ad procurationem hujusmodi habendam , duae pariter unam solvant. nimirum juxta constitutionem In nocentij III. in Concilio Lateranensi. XI. Cum vero idem Otto nullum neque finem neque modum faceret rapacitati, re a monachis Cisterciensis 'ordinis, quos privilegia Pontificum Romanorum immunes red. diderant a procuratione Lesatorum, procurationes exigeret pecuniarias, victualibus non contentus, ij querelam suam adversus illum deserentes ad Gregorium IX. Papam, literas, ut ait Matthaeus Parisius , eidem Legato sub hac forma reportarunt. Gregorius Uscopus cm. Legato Ottoni cm. Licet tibi, si bene meminῶ, nuper direxerimus scripta nostra H liceat tibi de monast xiis Cisteretensii
159쪽
ordinὼ pro rationes exigere miratas, in L ctum Regem & regnum Franciae tangenti. gentia concessa eidem ordini non obstante s quia bus. Allegavit praeterea privilegium inno- tamen non est intentionis nostrae, nec credimus es ceniij I V. qui Iacobo Regi Aragonum per se tuae, ut contra orum indastentiam procara- speciale privilegium concessit ira d F Legesitiones ab eis pecuniariae exigantur , mandamus vetN- ιν per sdem apostolicam mittere χιών, D. quatenus cibis regularibus comentiis, assique esu gationis os cum in dioces lenensi minime exerta carnium , cum ad eos a. cesseris , prout in tradicta celent, licet sit de provincia Narbonensi, ni sideindulgentia continetur. pnocurationes pecuniarias episcopata praedicto Elcnensi faceret mentionem.
oc. sione titerarum suyusmodi non patiaris exigi Or quod in regno Ara uia esset situs. Quin re ab eis m. Intans Sancius Regis Majoricarum , ad X II. In Gallia quoque nostra motus ali. quem tum comitatus Ruscinonensis pertin quos excitarunt illae Legatorum procuratio- bat, primosenitus de Locum tenens, de eanes. Colligitur illud ex epistola Innocentij dein re scripsit ad Vicarios generales Ar-IV. ad Episcopos provinciae Narbonensis, chiepiscopi Narbonenss, asserens interce- ex qua constat illos d:ssiciles se praebuisse in tera istud redundare in praejudicium & gra- lutione procuravonum. Extat ea epistola vanaen Domini Regis Majori carum. Quod
in archivo Arct episcopi Narbonensis. Sic adeo annotavi , ut ostenderem variis inter- autem habet. dum contradictionibus jactatas fuisse pro- Innocentius Discum simus simorum Dei, curationes Legatorum, varii S coloribus quae venerabilibγs fratribus Achiviseopo Narbonen- sitis.
A V lue ocis solui m G apostolicam XIV. Nam eo processerat Legatorum
benedictioni m. Volentes ut in mestris O Franciae apostolicae sedis aviditas, ut clim amplissima partibus si uniformisas in pro rationibus sedis auctoritate instructi ad provincias accede-vo .cae Legatorum , praesin. tum auctoritareprae- rent,tum in literis pontificiis de legatione sua cipiendo mandamus quatinus hujusenodi procura. potestatem accepissent cxigendi procurationes inpremincia vestra ratione praemia reduca- tiones , etiam intentatis p nis excommuni- G, . v. tis ad legitimum modum qui in aliis provinciis cationis , sic se redderent indictarum procu
reeni Franciae obsim Iu r. Datum Lugduni tr. rationum exactionibus onerOIOS, ut oppres- e viti.
custanu ponti catus nostri anno quarto. si sebditi hujusinodi onera non valerent sup X I l I. Anno M cccx. clim Clemens V. portare , dc victum longi temporis brevis Legato; in Calliam misisset Stephanum Ti- nora consumeret. Frustra enim fuit decre- n.
tuli sancti Cyriaci in Thermis Presbyterum tum Gregorij X. in Concilio Lugdunensi. Cardinalem & Landulsum Tituli sancti Ana qui ad exemplum Innocenti j IV. vetuerat
geli Diaconum item Cardinalem, eisque in- ne procurationes reciperentur in pecuniis,dulsisset utiquandiu ea legatio duraret, tam munerumque receptionem interdixerat. in praesentia quam in absentia procurationes Gradum deinde ad licentiam fecit Bonifa. c.F. ... a Musque ad summam viginti librarumTuronen- cius V I II. qui eis quibus ossiciuna visitatio sium parvorum diebus singulis pro eorum nis incumbit permisit uti a molentibus Eccle- quolibet, pro suis & familiae suae expensis, si rum o locorum visitatorum rectoribus supera reciperent a personis ecclesiasticis exemptis semis pecuniam licite recipere valeant pro semp- dc non exemptis illarum partium per quas ἔibus moderatis faciendis in victualibus, diebus eos transire contingeret eisque vicinarum quibus visitationis es icium pcr, aliter exerce- vel adjacentium habuit illa res contradictio- bunt. Hinc factum ut sequenti tempore &nem in episcopatu Helenensi, qui tum erat Pontifices Legatis fecerint potestatem exi- intra fines regni Aragoniae. Nam cum im-ipendi procurationes pecuniarias contra ma-perassent uti personae ecclesiasticae provin- Jorum instituta, & Legati ad omnem avidiciae Narbonensis persolverent quinsentas li- tatem proni neque desides essent neque nebras monetae Turonensis ,&Vuaris genera- gligentes in exigendis procurationibus. Inles Archiepiscopi Narbonensii, personas ec quo illud rursum incommodum oeniebat, esesiasticas dioeceseos Helenensis taxassent ut quoniam sedes apostolica, quemadmodum in viginti libris Turonensium parvorum, adnotat Ioannes Paulus de Pavinis, tro mag-Ravmundus Episcopus Helenensis suo dice- na parte per sua privilegia divites a praefatione d. .
cc norumque suorum nomine respondit procurationum exemerat , pauperes multumi
non teneri se ad praestationem illius pecuniae, gravarentur ex ea pensitatione; quae leviorca videlicet de causa, quod cum Helenen - non imponebatur , tamenetsi divites ab casis dioecesis foret de alio regno , nunquam praestanda immones essent , Sscque fiebat, peribi verat procurationes debitas Legatis quod de seculo suo querebatur Salvianus, . .... Lι. i. aut Nuntiis qui 1 Romana Ecclesia mitte- ut pauperculos homines tributa divitum pr bantur ad Regem Franciae pro negotiis di- merent, & infirmiores ferrent sarcinas r-
160쪽
tiorum , solutionemque sustinerent divitum si Romaηorum Pontificum fuisse Olim pμrpureas& indigentiam mendicorum. Sed tandem tηr ex Concilio Remensi adversus A 'MVhMin
M fecerunt ut querelis deincepi locu n00 Acti. 6 Q. sese ii i , ct ex utieri cod ce Vaticanoessiet, abolitis nimirum prorouo illis pr8cura- apud Baromum.
tionibus XV I I. Tum ex Petro Samiani , ct Leone ιιυi. In Pallio sive manto posita olim eraι con-
et summatio electionu Romam Tonit scis.
I. Legati pecuniam ex procurationibus cellectam effundebanι eum probro atque dedecore. Agendμm eodem tempore de luxu O pompa Legatorum. Anasta- Episcum Thessalonicensis notalus. I I. A sim in Germaniam Legatus - Silaestrosecundo Frithericus, vir eeura bonus, ambἰttio at paratu :nprovinciam profectus est, ambιitos. proet inciam habuis. Et tamen pramus locus datus nen est in cincιlio quandiu in eo adfuit Archiepiscopus A Uummus.
'tica sedis Legatus . ut magnitudinem suam ostentaret provincialibus , I,nodum generalem celebrare cogitat intra Gailia . Confultus a Rrae Ivo Carnotensii restondit istam audenitam non esse tolerandam. IV. Iam tum Legati contendebant primum locum sibi competere in Conciliis generalibus cum praerogatι-
vase rui'. Sed hanc l/gem duram ct ix quam essputabant Angli, ut patet ex Gemasio Porobernensi. V. Nutatur ambιιι o Gerardi Episcoρι EVoti mensis, qui generales onodos cong/egabaι ut Concilio pra- ριὴs generalι amplitudinem jua potestatis gloriabum dui inspiceret. UI. Luxus ct ambitio Petri Leonis in legatione Gallica O Anglica, tum perditi sim ι mores, oe ad irritamenta gulae siticitus animus. VII. Fasius tamen omnis abesse debet a Legatis; ut probatur etiam auctoritate Ia, cti Berniardi.
VIII. Illustre fastus Legatorum exemplum in persona Gistelmi Episcopi Elienses, ex Matthaeo Parisio. IX. Item in Pelagis Di ορο Albanens , qηem
Innocentius II I. Legatum misit Constanti ηVotim. a. Item in e Eglaio Cardinale, qui Iub Honori. III. Legatus in Scotia fuit. X I. Oto Cardinalis Legatus in Anglia tanta pompa tantoque fastu Concilium generale celebraτιι
XII. Narratur h=ma cuiusdam nebulonis, quis Legatum ferens apostolica sedis, munera proico ab Abbatibus 9 Prioribus Angliae ex g bat, eu res pnens qua fastus cst ambitionι ejus non videbantur esse
XIII. Explicaiur Matthaei Paristi lacus de privileg o Regis Angliae sph Hee Disanao. Privite-gium illud in eo versabatur, ut Legatus in Ataliam mitti non posset nisi a Rege posti latus XIV. Insegma I ega a um , id est, rubrae Te stes ,
ea Matthaeo ι esmonastimens. Apollolica dignitatis insignia vocantur ab Innoc ntio II I. O vostolicat - νamenta atque insignia a Tatamaro. XV. Hinc eoli et iiis indumenta Romo rum Pon-rifcμm , quae rabea erant, communicata fuisse eum Le-
apostolicae ab initiis satis bonis pri-
m a profecta , deinde versa est in malam consuetudinem exigendi sumptus immensos, qui postea effunde antur cum probro atque dedecore ob fastum de luxum Legatorum. Quod ut ostendamus esse verum, exemplis agendum crit neque obscuris neque ambiguis , & quae petantur ex auctoribus antiquis& bonae fidei. Simul autem, ne causas dividamus, de luxu dc pompa Legatorum agemus qui graves provinciis non erant ob procurationum exactionem. Neque enim recens est hoc malum. Quippe supra vidimus Anastasium Thessalonicensem Episcopum Leonis magni temporibus affecta ite celebra- irtionem Conciliorum generalium Illyricianae Divice seo. per cujus tractus Epii copus Thus alonicensis erat Vicarius seu Legatus apostolicae sedis ut provincialibus potentiam & magnitudinem suam tali modo ostentaret. Medij temporis historiae apertiora istius ambitionis exempla. proferunt, quae .
II. Sedente in apostolica sede Silvestro
istius nominis secundo, cum V villigisses Archiepiscopus Moguntinus. synodum contra Canones celebrauet in dioecesii Hildeshei- mensi, cujus Episcopus erat sanchus Bernvvardus, isteque querelam de ea re ad Concilium a Silvestro celebratum detulisset , primum damnata est V villigi si temeritas ι dein
dici , Vicanum nihilominus ex parte Domini
Apostolici deninari qui synodo praesideat. Lega
tum illum, qui vocabatur Fritheritus , sui amis laudibus effert Tanginarus in vita sancti Bernuvardi. N eque ego ista negaverim. I llud tantum ex hac historia colligam , etiam tum in modestissimi hominis animum penetrasse ambitionem Legatorum sequentis arratiis. Nam istum ambitioso apparatu in provin' .ciam profectum, ambitiose illic egisse, docet idem Tanginarus, homo alioqui Fritherico non infenius, his verbis: Fritherum Ca