장음표시 사용
31쪽
in lolligitur. Primo itaque lib. 3, eap. 3, advers. Haereses) dieli,
haereticos traditione revineendos esse, eamque, quae esι ab Apin stolis per successiones Presbyterorum sid est Episeoporum uti exsequentibus constal) in Ecclesiis custodiri ... hanc traditionem Apostolorum per lutum mundum manifestatam in omni Ecclesia palere iis, qui vera velint videre; ut autem qualis haec sit traditio, aper lius dignoscatur, eos recolendos esse ait. qui ab apostolis instituti sinι Episeopi in Eeelesiis, et successores eorum usque ad nos, qui nihil tale doeuerunt, neque eo/yn erunι. quale ab his haereticis deliratur. Εl haec verba sunt bene animadvertenda, non enim ad populum, vel clerum pro voeal Ecelesiarum Apostolicarum, ut dign0seatur quaenam fuerit doctrina fidei ab Apostolis tradita, sed ad earum Episcopos, quibus munus, et aueloritas docendi est a Christo tradita, et quibus suarum Eeclesiarum curam, ac regimen Apostoli commillentes, uti Pastoribus ac magistris divinae sapientiae thesauros reliquerunt. Al sicut, valde longum ac dissicito esset, omnium harum Ecclesiarum traditionem inquirere, salis esso ait ad refellendos haerelleos solius Romanae Ecclesiaeae Romani Ponlisi eis doetrinam delegere. a Sed quoniam valde lona gum est... Omnium Ecclesiarum enumerare Successiones, ma-
a Ximae, et antiquissimae, ei omnibus cognitae, a gloriosissimis a duobus Apostolis Petro et Paulo Romae laudatae et constitutaec Ecclesiae eam quam habet ab Apogiolis traditionem, et annunti, a iam hominibus fidem, per successiones Epise0porum perveniena lem usquo ad nos indicantes, confundimus omnes e0s, qui qu u quo modo, vel per sibi placentia, vel vanam gloriam, Vel per K eaecitatem, et malam sententiam, praeter quam oportet colibu gunt n. Postea vero hane addit rationem: si Ad hane enim Eccle- η siam propter potiorem principalitatem necesse est omnem e0nve-α nire Ecclesiam, hoc est eos qui sunt undique fideles, in qua sema per ab his qui sunt undique fideles, conservata est ea quae est ab α Apostolis traditio a. Tria ex hoe S. Irenaei testim0nio eruuntur: l. Saeculo Ecclesiae secundo hanc apud fideles communem sententiam invaluisse, ad discernendos et refellendos haeresieos solam fidem, ae traditi Disiti eo by Corale
32쪽
- 27 nem Ecclesiae Romanas sufficere. 2. In hae Ecclesia per suceessionem continuam Summorum Ponti sicum, traditam doctrinam illi b, tam fuisse conservatam, a. Omnes fideles, ne quis uti haereticus habeatur, teneri, huius Ecclesiao fidei sincero eordo adhaerere. At si huius Ecclesiae, ae Summorum Ponti sieum fides desieere posset. quonam pacto per illius traditionem omnes refelli possent haerelici' Quanam ratione dicitur, aliarum Eeclesiarum, ae omnium sidelium fides, si vera sit, cum ii aditione ac fide Romanae Ecclesiae, necessarium esse, ut conveniat ' Quomodo, iuxta S. Irenaeum, cogitassunt undique fideles ad unitatem fidei eum hac Ecelesia con- Servandam, nisi exploratum sit inter alias praerogativas Petro, et eius successoribus, suisse eam quoque a Christo concessam, ut eorum fides nunquam esset desectura Tertullianus S. Irenaeo non sanctitate sed antiquitato suppar in Romana Sede insallibilem auel oritatem ad instruendas in rebus
sidei universas Ecclesias agnovit. Ita enim Lib. de Praeseri pl. p. 2lὶ scribit: u Ista quam bella Eeelesia cui totam doetrinam Aposι0li cum sanguine profuderunt. . . videamus quid didicerit, quid docuerit, quid hum Λstieanis quoque Ecclesiis contesserariι. v duae Verba ut quam magni sint ponderis eludeat, iuverit animam' Vertere, quae in suo Aelionis i V Concilii Oecumenici oelaxi res runtur . . vos est in Romana Eeelesia ab omni homine hospite I bellum fidei eripendi. et ita permittitur hune in S. Petrum intrare v. Antequam itaque ad communionem admitterentur hospites. quaerebatur ab eis, num eorum fidei tessera, seu libellus eum Romanae Ecclesiae fide conveniret, atque unius, eiusdemque sidei professione emissa, in communionem recepti, illi in sacra Apostoli limina excipiebantur. Hanc antiquam consuetudinem speelans Tertullianus dieit: Videamus quid Ecclesia Romana) eum Africanis
Eeclesiis eontenerarit, ol significat observandum esse, num Ecclesia Bomana, probata prius illarum Ecclesiarum convenientia eum propria verae et unicae sidet lessera, eas ad communionem admiseri l. Quod si omnes aliae Apostolicae Ecclesiae, omnesquo undique fideles ut eorum fides vera esse probetur, eum Ecclesiae R0manae fide, primatus iure, necessario convenire debent, hanc Dissilired by Corale
33쪽
indeseelibilem prorsus esse Tertullianus existimavit. S. Cyprianus, qui martyrium an . 238 passus est Epist. 42, el 45), Romanam Ecclesiam Catholicae Ecclesiae radicem et matrieem appellat, Romanum Pontificem, ut vinculum Sacerd0lalis collegii, ei unitalis centrum veneratur; et Epistola 55 impugnans Fortunatum, et
Felicissimum, aliosque Africae schismaticos, qui cum mendaciorum suorum merce ad sallendum Pontificem legalos Romam transmiserunt, his verbis eos redarguit: u Navigare audent, et ad Pea tri Cathedram, atque ad Ecclesiam principalem, unde unitas sa- a cerdotalis orta est, a schismaticis, et profanis litteras serro; nec a cogitare eos esse Romanos, quorum fides Ap0stolo praedicante e laudata est, ad quos perfidia habere non possit accessum. η Αgn
seil Cyprianus perfidiam, seu in fide errorem quod ad Romanos
Pontifices, rati0ne primatus in universam Ecclesiam, n0n S0lum' non habuisse, sed nee ad eos habere posse accessum. Ilis quae ante exortam de haereticorum baptismalo quaestionem Cyprianus tradidit, nil detrahunt ea quae in huius controversiae aestu Ser, psit; etenim non quae in erroris sui di sensionem disputandi, a
dore abreplus tradidit, sed quae ab huiusmodi praeiudiciis liber
pro Romanao Sedis praerogativa docuit sunt perpendenda. Celerum eruditi non desunt, qui tantum venialis culpae reum S. Ma
tyrem faciunt. Idem Sanctus Epist. 52 : et Scripsisti, inquit, uta exemplum earumdem litterarum ad Cornelium collegam n0strum si transmitterem, ut deposita omni sollicitudine, iam sciret, te seu cum, hoc est cum Ecclesia catholica, communicaro v ; quo loci aperto sentit idem esse communicare Ecclesiae Romanae et Ecclesiae catholicae, ea solum quidem ratione, quia Ecclesia Romana nunquam a vera calli0lica fide desidere potest. Rursus Epist. I 6 ad Magnum): et Ecclesia, inquit, una est, quae una et inlus, et e laris esse non potest v. Unde inseri, et si apud Novalianum est, et apud Cornelium non suil, si vero apud Cornelium fuit, qui Fa-a biano legitima ordinatione suceessit, Novalianus in Ecclesia non si est. v Hic quoque catholicam Ecclesiam unam cum Romana esse
supponit; et alibi Epist. 40 circa med.): et Una Ecclesia, et cathea dra una super Petrum Domini v deo landala... Quisquis alibi collegerit, spargit. v Idem sere repelit Lib. do Unil. Ecel. , ubi
34쪽
Inter multa alia dieii: α Qui cathedram Petri super quam funa data est Leelesia deseris, in EeeIesia se esse eonfidit ' , Ubi impossibilo esse existimat ad veram Christi Ecclesiam eum perlinere, qui non eam fidem relinei quam Petri cathedra tenel, et omnibus fidelibus credendam proponii, neque ea uti haeretica dog-' mala respuit, quae ab eadem eathedra uli haeretica damnantur. Tandem Epist. 53ὶ ita loquitur: et Nee aliunde haereses ob0riae sunt,e aut nata sunt schismala, quam inde quod Sacerdoti Dei non o et temperatur, nec unus in Ecelesia ad tempus Sacerdos, et ad temst pus iudex vite Christi cogitatur, cui secundum magisteria divina a obtemperet Fraternitas universa s. R0manus itaque Pontifex divi Petri successor Summus Sacerdos vicem Christi gerens, est illo sundamenti lapis, eui universa Fraternitas, seu omnes Episeopi per fidei communionem adhaerere coguntur ne in schisma labantur, et qui uti controversiarum iudex, quid eredendum sit, loli Fraternitali proponit. Alia quoque Cypriani loca in medium asserri possent; at quae adduximus, lam perspieua sunt, ui de huius S. Martyris sententia nullum dubitandi locum relinquant. S. Athanasius, qui anno 325, Concilio Nieaeno intersuit, ac panto post ad Alexandrinum Patriarchalum eveelus est, strenuus catholicae fidei defensor, super omnes Synod0s Summi Pontificis auctori talem, quam saepe implora ii, uti in serius videbimus, agnovit. Ipso et Episcopi Aegyptii in Epistola ad Marcum summum Pontificem, in qua Concilii Nicaeni exemplaria petunt, haec inter alia stribunt: u Optamus, ut a vestrae S. Sedis Ecclesiae auelori tale, quae esta mater, et caput omnium Eeclesiarum, eam ad eorrectionem, et a recreationem fidelium orthω0xorum perei pero per praesentes e legatos mereamur, qualenus vestra sulli auctoritato, vestrisque a precibus roborali, illaesi a memoralis aemulis Sanctae Dei Ee-e etesiae, et n0stris evaders, nobisque c0mmiS80s eruere vale, et mus v. In quibus verbis manifeste supponit in Romano Pontifico ratione Primatus voram et inlegram semper sdem fuisse, eumdem ad compegeendos haereticos suprema auctoritate gaudere, ac Pliam omnes sideles in vera fide confirmandi munus obtinuisse.
S. Basilius Magnus, Caesareae Cappadociae Arehiep. anno 369 renuntiatus, in Epistola 52, quae est ad Athanasium, perspicuo Dissiliaco by Corale
35쪽
- 30 inculcat Romanorum Pontificum esse, fidei ac morum tontroversias insallibili iudicio ubicumque definire, ea quae perperam a Comciliis etiam generalibus gesta sunt, suprema auelori tale corrigero. Haec sunt eius verba: et Visum est mihi consentaneum, ut scriba-u tur Episcopo Romano, ut quae hic geruntur, consideret, et Sema lentiam suam expromat: et quoniam dissiello est, ut communi ag a Synodico decreto aliqui illine miliantur, ipse sua aueloritato in et ista causa usus, viros eligens id0neos pd perserendum itineris la- a bores . . . Sestumque habentes quaecumque post Ariminense Conat cilium gesta sunt, ad e0rum quae per Vim illi e aeta fuerant, dis- ei soluti0nem ... Requiritur autem ei illud a nonnullis qui hic sunt,a ei neeessario quidem ut etiam nobis ipsis idetur et hoc a n0nu nullis illie, ut ei nobis ipsis videtur, necessario ut Marcelli haea resim, illi eum venerint, tamquam malam ae n0Xiam, et a sanae side alienam exterminenl n. Equidem his verbis S. Basilius apersissime ostendit, necessarium non existimare ad veram eonfirmamdam fidem generale Concilium cogere, sed salis esse ut Summus Pontifex rem consulereι, et sententiam suam repromat, cui a Christo Dumino munus per B. Petrum commissum fuit oves ad salutaria verae doctrinae pascua ducendi, et a Venenalis haereticorum sontibus arcendi. S. Gregorius Nari angenus, amicilia ei societate Basilio coniundiissimus, ad Constantino litanam Cathedram anno 379 evectus, in carmino de vita sua inter utramque Romam, Velerem et n0Vam, seu Romanam Sedem et Constantinopoli lanam, comparatione instituta, illam semper illibatam fidem e0nservasso iradit, n0n vero alteram.
Haec de Romana side seribit: a Fides vetustae recta erat iam antiquitus Et certa perstat nunc item, nexu pio duodeumque lubens sol videt devinciens, Ut universi Praesidem mundi decet Totam colit quac Numinis concordiam: Nova vero quondam s de mea iam non mea Nunc sermo nobis) reclipes erat in side, Λl non item p0si mersa sub letho gravi. νDi iljgod by Gorale
36쪽
- 31 In secundo versu vocibus ex graeco salutari d0ctrina, ut metro inserviret, substituit interpres neetu pio. Tria nos dueet hisce versibus S. Doel0r: 1. Sanelao Romanae
Sed is, cuius sides indefectibilis suil, ossicium esse, omnes alias inunilato si dei c0nlinere, ac sibi tanquam catholicae fidei centro eiusdem catholicae ducti inao professione devincire, prout indicant verba deris cire Eeelesias salutari doctrina. Et sicut pleraeque Orientis Ecclesiae haeresim artanam sequutae a catholica fide quam conservarunt occidentales, defecerant, ita exprimit verbis Quodcumque lubens sol videt 2. Hanc auct0ritalem conlinendi ac sibi devinciendi omnes Ecclesias sive Occidentis, sive Orientis, ratiunc primatus Romanam Sedem oblinuisse, prout indicant verba ut universi Presidem Mundi ducet. 3. Cum autem Ec- clesia Romana trium sanetissimae Trinitalis personarum consu stantialitatem, quam concordiam vocat, continenter adversus Ai ianos coluit, ae defendit, et in hac fidei professi ine, ac cuneordia fideles auctoritate sua relinuit, id Primatui tribuit S. Ductur ac indieat versu Tolam eolis quae Nominis concordiam. Quae S. Ambrosii sententia suerit de Romanorum P0nliscum in rebus fidei ac morum desiniendis insultibili lato, perspicuo ex pluribus eius testimoniis superius adductis eruitur. Etenim si loquens de obitu fratris sui Satyri dicit, catholici talis signum evidentissimum
esse, solum cum Romana Ecclesia convenire; si asserit n0n de earne, sed de fide Petri dictum esse, numquam portas m0rtis adversus eam esse praevalituras; iam Romanorum Pontificum fidem indeseel, bilem esso concedit: aliter hoc solum catholici talis signum esse non p0sset, cum iis communicare. Alia vero huius S. Dueloris loca recitabimus, quac idem pr0bant. In Psal. 40 Num. 30 haec dicit: e Ipso et est Petrus cui dixit: Tu es Petrus, et super hanc petram aedifi-a eabo Ecclesiam meam. Ubi ergo Petrus, ibi Ecclesia; ubi Εω et clesia, ibi nulla mors, sed vita aeterna. Et ideo addidit: et p0re lae inseri non praevalebunt ei: et libi dabo claves Regni Coel
et rum. Beatus Petrus cui n0n inferorum porta praevaluit, n0n Coe-
et ii porta se clausit, sed e contrario destruxit inseri Vestibula, pa- et iure secit coelestia, coelum aperuil, inferos clausit. n Sane si ubi
37쪽
- 32 est Petrus seu ubi sunt eius sueeessures Romani Pontifices, qui omnes Primatus praerogativas obtinuerunt, ibi est Ecclesia, et ab quo mortis periculo vita aeterna, l0lum Ecclesiae aedificium necessario in eorum s de landalui dicendum est; quapropter ea indefectibilis esse debet, atque ila ipsi, p0rtis inseri devietis, in vera fide Christi fideles continentes, eis caelestia palesdeiunt. Notissima sunt haec Ambrosii verba Lib. de Sacramentis, cap. I): . In omnibus et cupio sequi Romanam Ecclesiam. η Quibus quanti existimaverit, cum aeulem Ecclesia communionem servare, dem0nstrat. ΙI0e opus tum vetustissimi codices, tum antiquissima Scriptorum leslim0nia, qui hanc sententiam eidem tribuunt, abunde demonstrant Ambrosio esse tribuendum: et si quis ab Ambrosio illud abiudieare velit, i, men cum vetustissimi seri pl0ris sit, tamquam traditionis monumentum licet nobis asserre. Tandem idem S. Doelor Ambr. Class. 2Epist. 2) nomine Concilii Aquileiensis prope eae omnibus provinciis Oecidentalibus congesti, ad Imperatores Gratianum, Valentinianum, et Theodosium scribens dicit: u Tolius Orbis Romani caput Roma
a nam Ecclesiam, atque illam sanetam Apostolopum fidem, ne tu u bari sineret, obsecranda suil elementia vestra. Indo enim in omnes et Venerandae communionis iura dimanani. o Quaenam fuerit per id temporis lolius Oeeidentis sententia, ex hisce verbis profluit: calli licae communiunis iura in alias Ecclesias dimanare, idem est ac par-licularibus Ecclesiis qui cum Romana Ecclesia veritalis centro iam communicant, ilis tribuere, ut aliarum Ecclesiarum communionem exigere valeant. Illi igitur tantum qui cum Ecclesia Romina eo munieant, ius habent ad eommunionem catholicam; ae communieare eum Romanae Ecclesiae side catholicitatis signum est; ergo inde Melibilem eam esse Aquileiense conellium putavit; alias manifestum ac certum eatholici latis signum cum Romana side convenientiam statuere n0n puluisset.
S. Optatus Milexit anus, qui floruit sub Valentiniano et Valento Imperatoribus circa annum 370 contra Parmen. Lib. 2ὶ, ita loquitur: . Igitur negaro non potes, scire te in Urbe Roma Petro primo et cathedram Episcopalem esse collatam, in qua sederit omnium et Apostolorum Caput Petrus; unde et Cephas appellatus est; in qua
38쪽
- 33 et una Cathedra unitas ab omnibus servaretur, no celeri Apostoliu singulas sibi quisque defenderent; ut iam schismaticus et peccae lor esset, qui contra Singularem Cathedram, alteram collocaret. et Ergo cathedram unicam, quae prima est de dolibus Ecclesiae, seu dii prior Petrus, cui successit Linus, Lino Successii Clemens, etc...u Liberio Damasus hodie qui noster est Socius, eum quo nobiSculna lotus orbis, commercio formatarum, in una communionis s0eiωu late concordal. . Et ibid. alio in loco dicit: u Claves legimus ac-a cepisse Petrum, Principem scilicet nostrum, cui a Christo dictuma est: Tibi dabo claves Regni Coelorum, et portae inseri non vi a cent eas. Unde ergo est, quod claves Regni vobis usurpare eo u lenditis qui contra Cathedram Petri vestris praesumptionibus, eta audaciis sacrilegio militalis . . Eas litteras formatas appellat S. Op- latus, quarum formam Nicaenum Concilium, Lan. 18, praescripserat, et quibus omnes Episcopi singulis saltem annis cum Romano Po usice, saepe etiam invicem communicare solebant. Docet itaque S. Opolus Christum verbis: Tu es Petrus, etc., Apostol0rum Prinei-pem ac lolius Ecclesiae Caput Petrum constituisse, unamque in tola Catholica Ecclesia Petri cathedram, ut unitas fidei servaretur, posuisse, eum qua Omnes aliae Episcopales Ecclesiae communicare, id est eamdem fidei duelrinam relinere ac prositeri lenentur, ne ab unitate disciscant; in hac autem cathedra iisdem dolibus ac praerogativis exornata Sedisse, ac sedero Divi Petri successores: docet insuper claves Petro eiusque successoribus a Christo tradi-las, numquam posse errori esse obnoxias. Ergo in fidei doctrina loli Ecclesia tradenda Romani Pontifices insallibiles prorsus sunt. S. Ioannes Chrysostomus, anno 398 Archiepiseopus Constant in
politanus renuntiatus, Serm. 49) dicit ob fidei firmitatem Apostolorum Principi Petri nomen impositum fuisse, atque ob eaedem sirae, mi talem Ecclesiae sundamentum fuisse consillulum. Item eap. 2Epist. ad Galal.) seribit: et Sed prius dicendum est de Petro, ol quo
κ modo hic unus ante ceteros discipulos solitus sit prosileri: quando- a quidem etiam cogn0men sortitus est ob immutabilem ei immobilema sidem, cum enim omnes esseni interrogati, hic ante ceteros prosis
a liens: Tu es, inquit, Christus Filius Dei elui. Quo tempore illi et D
39쪽
- 31 a xes Bogni coelorum traditae sunt n. Et sermon. 49 ante medium haec habet: α Petrum quidem certe a virtute sic voeaxit, et in eius e nomine firmitatis fidei argumentum, et indicium collocavit, uta appellatione sua perpetuo tamquam magistra quadam eiusmodiu firmitatis utatur s. At quom0do Petrus hac per suum nomen Significata fidei firmitate perpetuo uti potest in doeendo' solumm0do per su0s in Primatu successores Romanos Pontili des, quibus eadem firmitas iradita suit: et hanc praerogativam pluribus in totis asseruit Chrysostomus; quapropter ΙIomilia 2 in Psalin. 50, et uomilia de Petro et Elia) Romanum Pontificem vocat Basta fidei immobilem.
Quid Hieronymus, qui tum Orientalis, tum occidentalis Ecclesiae sententiam optimo noverat, de hac Romanorum Pontifidum insallibilitate senserit, ex iis, quae superius adduximus salis elucet. Bete adiicimus ea quae in Epist. II scribit, ubi omnem fidem suam postquam in Symbolo expresserat, ad Damasum se convertens ait: α Haec sides est, Papa Beatissime, quam in Calliolica Ecclesia diu dicimus, quam semper tenuimus: in qua si minus perito, aut pa-a rum caule aliquid lario positum est, emendari cupimus a te, qui . Petri ei fidem et sedem lenes. Sin autem haec nostra consessio et apostolatus tui iudicio comprobatur, quicumque me maculare Vo-α luerit, se imperitum vel malevolum etiam ea tholicum, n0n moa haereticum comprobavit. η Quibus Verbis saletur, in Romano Pontifice, qui Petri Sedem tenet, auctoritatem adesse comprobandi quae fides vera ac catholica haberi debeat; quapropter docet eam fidei d0etrinam inconcussam esse, quam tenet, ei docet Apostolica Sedes, eamque vero salsam, quae tamquam haerelica ab eadem relicitur, atque damnatur. Hinc in Epist. 8, cap. 9, ad Demetriademseribit: α Et quia vereor, immo rumore cognovi, tu quibusdam et adhue viFere, et pullularo venenata plantaria. ita le pro charit si lis assectu praemonendum puto, ut S. Innocentii, qui Apostolicaou eathedrae, et supradicli Viri successor, et silius est, teneas si e dem, nec peregrinam, quamvis libi prudens callidaque videaris.
40쪽
Bane insallibilitatis praerogativam fidei controversias irreformabili iudidio desiniendi S. Augustinum in Summis Pontificibus admisisse, nemo inficias ibit, si haec S. Doet 0ris verba perpendere velit. Loquens Serna. 2. de Verb. I post. de Pelagianis, quos iam duo
Contilia damaveraul, hac praecipua ratione tamquam haereticos esse habendos edicit, quia ab Apostolica Sede supremo ac irrelammabili iudicio damnati fuerant: a Prorsus, inquit, ubi tales iuvenea rilis occultare nolito. Redarguite contradicentes, et resistentes adu nos perduello. Iam enim de hac mussa duo Concilia missa sunta ad Sedem Apostoli eam. Inde etiam rescripta Venerunt, causa si-α nila est, utinam aliquando error siniatur v. Ideo iuxta Sanctum Doelorem Pelagianorum causa sinita erat, n0n ex eo quod duo iam Concilia adversus illos sententiam protulissent, sed quia solemni ac irresormabili Summi Ponlisistis Innoeentii dogmatico decreto, omnes ad Ohsequendum fideles cogente, eorum fuerat condemnatus error; etenim dici non potest eausa linita, nisi decretum, quo controve stac sinis imponitur, supremum, ac irreformabile supponatur, ac nisi tuom decretum ad eamdem fidem relinendam omnes fideles omnino cogat, ac obliget. Hanc vero S. D loris sententiam suisse
ex aliis eius scriptis eruitur; asseram illud ex Lib. 1 Oper. impers adv. Iulianum ubi haec dicit: a Quid adhuc quaeris examen quod a iam factum est apud Apostolicam Sedem' Damnata ergo haeresisa ab Episeopis non adhuc examinanda, sed coercenda est a polestalibus Christianis s. 0uibus verbis enunciat indefinita ac nullis circumscripta limitibus Sedem Apostolicam auctoritato gaudere fidei controversias suo irreformabili iudicio desiniendi; atque id unum Pelagianis susseero debere, quod eorum haeresis a Summo pontis, eo fuerit damnata. S. Petrus Cli sologus Ravennatum Episcopus anno circiter 133 renuntiatus, Epist. ad Eulyehem, eumdem hortatur ut supremo Summi Pontilicis iudicio se subiiciat, qui eadem in fidei causis dirimendis auelori lato pollel, qua suti Divus Petrus a Christo Domino donatus. Eu eius verba : α In omnibus horiamur te, Frater hon . rabilis, ut iis quae a Beatissimo Papa Romanae civitatis praestima pia sunt, obedienter allendas; quoniam Malus Petrus, qui in Diqitiam by Corale