장음표시 사용
201쪽
-a 86 DIss En T. II. PROOEMIALIS, aut negligentia in alienos usus detortum, avitae pietati restituerunt An stasius de Iustinianus, Clericis, Monachis, Monialibus lanus pio can- . tu prosequentibus, ve illonibus, quos Decanos, Lecticarios, &Copiatas appellat, & cuique alteri ad hoc opus spectanti assignans suam ex isto reditu portionem. Unicuique cadaveri adscripsit etiam suam solemnitatem pro varia eius in vivis qualitate, addens ut qui pompam vellent
excedere, tenerentur ad excessus impensas , quae tamen decem solidis non possent esse majores. Et hinc Ecclena magna Constantinopolitana inter . reliquas suas dignitates atque ossicia habuit Decanum , de quo antiqua ejusdem Ecclesiae notitia: Decarim Sacerdotes componit in contributionibi ad eos ex quo spectantisin. Et alia recentior notitia: Decanus Sacerdotes Adju sua cst oblationum partem accipiendam advocat. Exponit in suis ad Graecorum Eucliologium Scholiis eruditus Joannes Goar : Decanitiidem es quod Isi filis seu iacticariis , ct ut Epiphanius loquitur, qui mortuorum essent corpora. Unus hic tantum esse perhibetur, supra abos videlicem de Brege plaebis ad esserendos mortuos absque Ecclesianico tιtulo assumptos em nentior , cujus es etiam ea provincia, ut Sacerdotes componat in juribus 2 contributionibus , ad eos exfuneribus Ur alio quovis obsequio provenientibus , accipiendis. Vespillones apud antiquos erant Barbari, dice bantui q ic Bar- genae seu Bergenae. An apud primorum ac mediorum saeculorum Fid
les fuerint Laici, est quaestio examine digna: Apud nos Belgas j im d dum sunt viri Religiosi, fratres Alexiani. Q 3idquid sit , Constantinopolitana Ecclesia habuit Presbyterum , qui istarum mille dc centum
domorum annuas pensiones reciperet, curaret omnia funera, & cuique
ad illa operanti suam distribueret portionem. Et is dicebatur Decanus,
LN a . De hac per Clericorum avaritiam lapsa rurstim pietate queritur gra vissimhin Novella ad Stephanum fratrem suum germanum , Regiae urbis Patriarcham, lege etiam Imperator Leo sapiens, & adjungit: di
ruimus ut qua de his jam olim edita constitutio es , immota inviolara permaneat. Quae lex an firma permanserit, fateor me ignorare. Eas porro mille & centum ossicinas hodiε possident Sacerdotes Mahometani. In Christiani Cleri jus successerunt. Haec interim omnii evincunt, quod pro funerali ossicio sem aer apud Graecos aliquid fuerit Clero oblatum usque ad Constantini tempora, qui a debito illo extraxit solam civit rem Constantinopolitanam. Et huc sorsan respexit Latinus Author er diti tractatos adverstim Graecos, reperti olim apud Constantinopolim in Conventu PP. Praedicatorum : Ia serte Simonis Magi de iure poma ae sunt Graecorum Pontifices, qui sepulturas in iteriis non faciunt, ηψος pta pecunia. Solam Regiae urbis pietatem attendens, omnes alias E
202쪽
Elcsas de Simonia damnavit. Possit tamen ab avita pietate iterum des cisse etiam urbs Regia, ideoque per pium Authorem fuisse item notata.
Simile privilegium habet alma nostra Iprensis civitas. Eius Cathedralis Ecclesia fuit olim dumtaxat Abbati, lis sub Regularibus sancti Augustini Canonicis, sex istic Parochialium Ecclesiarum etiam Pastoribus , qui
suo communi refectorio ac vestiirio ex Augustiniana regula contenti, omnia Sacramenta , ipsumque etiam lanerale ossicium plebi semper ministrarunt gratis. Eorum Dona in opulentas Praebendas divisci unt sibi hodih saeculares Canonici sub antiquo onere ejusdem castitatis ac pictatis.
Et jure merito. Insignem enim cunctis Clericis regulam figit in suis super primam ad Corinthios Epistolam homiliis S. Joannes Chrylbsto.
mus : Dei P alia, pro nota minime gnolesti sumus , sed sine sumptu vilis Hom. 3posuimus angebum, nequaquam quidem facientes Acus Paulus, sed tam tenti propriis. S. Paulo Apostolo, qui ex manuum suarum labore victitans praedicavit, ait se non posse comparari, vivere tamen ex proprio patra monto,atque ita praedicare sine populi sumptu. Ad ipsum obligari quemvis opulentum Clericum assirmat constanter in libris de vita contemplativa Iulianus Pomerius. Quidquid si de hoc articulo, ex beneficio opulenti Clerici videntur pro exequiis & quovis ministerio nullas, ex sola tuae sustentationis nec Itate justificabiles, posse facere cxactiones. Etiam in Latina olim Ecclesia fuisse aliquid oblatum, immb&ex ctum pro exequiarum ossicio , ostendit in litteris ad Bonum Massiliensem Episcopum Sanctus Gregorius magnus : Fidus noster nuntinus que- L, 7. Ε'sus nobis es, quod pater e usquondam Pelirasius aliqua vema Eccles, s- pulsura suas alia , iuris alieni reliquem. Ait illum ex solis haeredum se rum necessitati superfluis potuisse aliquid Ecclesiae relinquere , atque
adjungit: Noveris nos otiquam conoetudinem a nosba Ecclesia omnino vetuisse, nec cuiquam assensum praebere, ut loca humani corporis possint pretio adlisit. Nams Gentiles, ut ambitramur, viri Sichimita Abrahae pro Sacra tua , ruque in loco proprio humanda, spulturam gratis obtulimi, vix magna ejus importunitate coacti sint, ut pretium de loco spulsurae perciperent,
nos qui Disivi dicimur, de humandis Adelium corporibus pense quid facere
debeamus. Hoc ergo Aruernitatis vestra Dduis committimus. Et in litteris
ad Januarium Calaritanum Episcopum , Sardiniae Metropolitam: cuiata es nobis Noreida cluris afoemina, quod ab ea centum selidos prosiliae Li. 7. im sua sepultura Hasemitas veri n' erubesias exigere, atque ei super doloris gemitum sudeat mavorem dispendu inferre molestiam. Quodsi ita se vertim hZbet, quia grave nimis vi, or procul nimis a Saceraotis Pio, pretium de terra concessa putredini quaerere, de alum velle facere luctu compendium, ab hac se petitione Fraeternuaι vestra contineat, or molesta ei de catero non exta
203쪽
188 D1ssga T. II PROOEMIALIS, sal. me autem vitium Ur nos , postquam Teo auctore ad Episcopatus hono .
rem accessimus, de Ecclesia nostra omnino retuimus, ct pravam denuo comsuetudinem nequaquam usurpami permisimus, memores quia dum Abraham
a filiis Emor . hoc es, Esron sibo Se Or , sepulabrum pretio ad humandum
corpus coniugis postularet, pretium acc3pere renuit, ne commodum videre tur de cadavere consecutus. Si ergo tantae considerationis paganus vir fuit, quanto magunos, qui Sacerdotes dicimur, hoc facere non debemus' Unde ne his avaritiae vitium vel in alienis denuo tentari praesumatur, admoneo. Sed si
quando aliquem in Ecclesia veLyra sepeliri conceditis, si quia m parentes Vsius, proram, vel haeredes pro luminaribus 1ponte quia offerre voluerint, accipera non vetamus: Peti vero, vel exigi aliquιd omnino prohibemus, ne quod valde irreligiosum es, aut venalis fortasse, quod absis, dicatur Eccbsia, aut vos de humanis videamini mortibus gratulari, si ex eorum cadaveribus deatis Parere quolibet modo compendium. Idem in suo ad Parochianos Presby-' teros Capitulari statuit Pontifex Leo quartus: Nullus vilisum pro mo ruis sepeliendis praemium aut minius exigat. Et in Canonicis ad Hedenubfum Laudunensem Episcopum litteris Hincmarus Mctropolita Remensis: Episcopus aut Presbyter pro sepultura , obaudens Decreta B. Gregorta, Vetium de terra concessa putredini quemquam non permittat in sua Parachia quoere , cst de abeno velle luctu compendium. Adducit laudati Gregorii verba ad Ianuarium Calaritanum. Et in primo suorum Capitularium li-Cap. 12. bro : Presbyter pro sepeliendis quidquam xenii non exigat, vel extorqueat. Si quid autem ollari, vel Ecclesiae , aut migratis oblatum fuerit a orisqm Obet, cum benignirate recipere non interiucimus. Et in tertio libro rc pro loco sepultura, sicut Sacra est Canonica sanxit authoritas, nemo. qu cumque quid quam xemi exigat; Fautem aliquidquisquam gratis oferre v luerit pois sepultum corpus, .hoc suscipi non vetamus. Et Concilium Melis dense : ramo pro loco sepulturae, ut verbis S. cyregoriiutamur, pretium de terra putredini concessa , de alieno velle facere luctu compendium , aliquomodo temet. Si quando ausem proximi vel heredes lyonte aliquid o ferre in E
clesia voluerim in eleemo nam defuncti, accipere non vetamus. Peri vero vel exigi aliquid, omnino prohibemus. Et in stio Capitulari Herardus Archie
C p 77. pilcopus Turonensis: De venditionibus sepulchrorum, es de his qui prosepulturis munera exigunt,ut severser puniotur 2 d seringantur. Et Synodus O- Nam nitensis: Fracipiendum secundum Canonum auriarisarem, ut de se
Ulchras s hominibusHebendis nihilmum is exigant, nisis ne qui sepelisur,
mens iusserit Ecclesia, in cuius atrio sepelitur, de suis aliquid tribuere, aut etiam post mortem illius, quibus commissum est ellus eleemosina facere, de re bus Ebus aliquia dare sponte voluerant. Tramen nusiuimus a Pres-teris illis alia
quid calatur, spe ab illis qui locis est vicis praesunt. Et Synodus 'Tribu riensis:
204쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. I 89riensis : Abrogandus, Ur Chrissianis omnibus devitandus mos iniquus DLre ιζ Buburam mortuis debitam sub pretio vendere, Ur Dei gratiam facere venalem. Esse dicit morem naturae Evangelio adversum , & tu junxit: Interdictum fit omnibus Grassianis terram mortuu venire, es deis bis fulturam denegire. Nisiproximi or amici defun ii propter nomen Do- 'mini, s redemptionem anima viri, gratis aliquid donare vel m. Et S. Leonis noni Pontificis Synodus Remensis: Ne quis no sepultura quidquam Lib. 3. exigeret. Et in litteris ad Hugonem primum Byχuntinensem Archiepis
copum S. Petrus Damiani: Hinc notandum quam deteriandasse avaritia Clericorum,' qui do si pulturis Ecclesia pretium sperant. cum hoc etiam Deum
rorantes Gentiles exhorreant. Illi recipiunt cum o fertur , Eb impudenter exigunt, etiam dum negatur. Issi contemnentes Abraha pretium aecunι, .
In e diis sepulchris nostru sepeli mortuum tuum, nustu i te poterat prohibere ;im gentibum Iuppares, sunt, Appende pecuniam, is se Ue sepulturam.
Et V rban; secundi Placentina Synodus: Pracipi ου ut pro sepultura nihil Can. 1 3. unquam exigatur. Et cjusdcm Synodus Claromontana: Nullas deinceps CV . sepulturam exuas. Et in suo Capitulari Gualo Cardinalis: Prohibemussub
excommunicatione, ne Sacerdotes vel Clerici occasone alicujus consuetudinis
pro sepultura abquia exigere vel extorquere praesumant, sed eam tiberstiter sudeant m 'are. Et in sua exltante apud Rogerum Hovedensem It mensi Synodo Calixtus secundus: Pracipimus ut pro sepultura exatione Fol. 7s. nullam omnino pretium exigatur. Et in Lateranensi innocentius secundus : Pro sepultura acceptione vulgum venditionis pretium exigatur. Et in Londinensi Joannes Cardinalis de Crema : Pro sepultura nullum omnino Can. 2 pretium exigasur. Et in Rementi Eugenius tertius: Pro pulturae accepti ne nussum pretium exigatur. Et in Turonensi Alexander rertius: Pro se C p. pultura nulla cujuspuam pretii v lisas intercedat,rneque sub obtentu alicujus consuetudinis reatum suum aliquis tueatur. Quia diuturnitru temporis non minuit peccata, Ved auget. Et in Lateranensi: Horribile nimis est quod in quibusiam Ecclesiis secum venalitas per i etur habere, ita ut pro sepulturisor exequiis mortuorum requiratur, Ur non posmiae, qui indiget, ista percipere , nisimanum implere curaverit largitoris. Adversam coiisuetudinem dicit esse legem mortis, & Clericalis avaritiae coecitatem poenalem,
ideoque ab ipsa non minui peccatum , sed augeri. Et in Londinensi Synodo Richardus Primas Cantuariensis: Pro sepultura nihil exigatur. Si quis contra hoc facere praesium,erit, anathema fit. Quod ipsum confirma. vii apud laudatum Rogerum succetar illius Hubertus. Omnes hac de re Canones adducere si velim , deficiet me dies : Quosdam tamen volui adductos, ut parentum nostrorum castitas fiat cunctis manifesta. .
Regnat hodie lutum istud , adversus quod in suo Capitulari statuit
205쪽
r9o D Iss En T. II. PROOEMIA LIs, Guillelmus sancto Ivoni Carnutensi Coaetaneus Episcopus Parisiensist Cap. Tresbytera non detineant corpora mortuorum super terram, occasione secunia extorquendae. Et in suo item Capitulari successor Mus Odo : Trohibeturdi trae , ne pro interrasio corpus sepelisi differamin, sed post sepusturam ex .gant laudabiles consuetudines. Et in Oxoniensi Synodo Stephanus Primas Cantuariensis: Hepra at qua pecunia denegetur sepulsura. Laudat & exequitur Lateranensem Innocentii III. Canonem , exactiones istas dam- . nantem de Simonia. Et in litteris ad Daimbertum suum Senonensem A chiepiscopum Thomas Abbas Maurigniacensis: Sciamu quam detestabile malum fit accipere sepulturam. Ur diu trum scripturaram eruditione , Pauperum oppressione, quos icis vicima nostra, ct solum in Diares vestra vide- . mus ad sepulchra mortuorum plorame magis amissiones bonorum, quam in para Afundiorum. Agit adversus Monasterio suo vicinum Stampense
Capitulum, de quo pergit in litteris ad Chrysegonum, Romanae Ecclesiae Diaconum Cardinalem, & Calixti secundi Bibliothe rarium de
Cancellarium: Canonici quidam in vicinia nostra, s tamen Coomes dicendi sunt, qui in Templo Dei columbau vendum emunt, qui de Baptismo pretium, de mortuis sepulturam violenter migunt, circ. Et infra in eisdem litteris: Contra patrium morem, contra conbuetudinem omnium Ecclis rumcontra Λου, contra Canones, contra Deum, sepulturaέ graviores exigunt, Ur omhiam, ut alibi pro salute anima sua spelim non possint, contrassiunt. Dus non potes, quametus hinc popula tumuirus ominur, quanta nobilium querimonia, quanta convicia, quama male tiones. Scodalum hoc Iam
mul a timuidia semina . Extat Epistola in ejusdem Monasterii Chro- A. I 1 9. nico apud Franciscum du Chelne. Exponit ejusdem Author incognitus Monachus: Inter nos-Canonicos Sta enses seiugma Ur trebulanissima de se tundis corporibuι quotio versabatur. Multis edisserit , quomodo Canonici Apostolica Monasterii spreverint privilegia, per Laicam potestatem & malas artes ea exsufflarint , oppresserint Monachos, atque ita infideli, Monachis semper addPo, populo plurima scandala, convucia , maledictiones, imoa homicidia seminarint. Ex hoc sonte videmus etiam hoc nostro tempore cadavera super te ram detineri. Rem barbaram de cujusdam creditoris in moribundum d bitorem violentiis refert in Novella ad Ioannem Orientalis Praetorii Praesedium t e Iustinianus Augustus, & de attentatis in defuncti cadaver Legetio. injuriis proloquitur '. Neque ita recessit. sed etiam defunctum iniuriare eum non piguit, primum quidem issistens non seri exequi , deinde cum vix coepisset de domo deponi mortum , instabat pubiae portari lectum non sinens, neque deducendum dicens, no debilum perceperis, donec syonsorem accepit. ita iam defunctum tradi terra per sit. Barbariem hanc rigidissimὰ dam
206쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. I9 Inv&punit, innovans & amplians similem Avunculi sui Iustini legem, exstantem in suo Codice ad titulum de sepulchro violato. Eandem barbariem acerrimh damnat in libro de saneto Tobia sanctus Ambrosius: Quoties vidi a faenerasorditi teneri defunctos pro pignore,innegari tumulum Cap. Io.' dum fuem exposcdur. Elmnter demonstrat homines istos esse carnificibus duriores. Quin imo gentilis Imperator verus sanxit, Ne cσrpora
detinerentur aut vexarentur, aut prohiberentur per oppidorum territoria
transferri. Et Divus Marcus rescripsit: Nultim poenam meruisse eos , qui corpus in itinere defuncti per vicos aut oppidum transvexerunt. quam ris talia serisinepermissu eorum , quibus permittenui ius HI, non debeant. Ita habcs
in quadragesimo septimo Digellorum libro ad titulum de si pulchro vi lato. At vero hodie apud nos Christianos si quis 'regrh moriens sepeliri velit in Patria , ejus cadaver loco moveri aut transferri non s nitur, nisi singulis, per quarum territoria transierit, Parochialibus Ecclesiis persolverit sua jura. Ea de causa quandoque videmus cadavera arristari. Cin jus consuetudinis justitiam non video usque huc, & cupio edoceri. tamen in suacondinens Synodo aliquid Parochiali Presbytero justh ex scpultura deberi suppositit potitis apud Guillelmum Malmes- F. 218. beriensem , quam statuit sinctus Anselmus Primas Cantuariensis. Eodem tempore Guulo Cardinalis, Paschalis secundi per Galliam Legatus, Ca- noni suo , quidquam pro sepultura vel exequiis exigi vetanti, adjecit
hanc moderationem : insoneantur tinen Laici diluenter , ne quod pro Sacramentorum reverentia Dibum devotio introduxit, ex avaritia velint at
quatenus revocare. Et odo Parisiensis Episcopus: 'H sepulturam em-gant laudabiles consuetudines. Et in Lateranensi Synodo Innocentius tertius : Qimam Larici laudabilem consuetudinem, erga sanctam Ecclesiam pia Cap. 66. Duelium devotione introductam, ex fermento haeretica pravitatis nituntur ιn fringere sub praetextu Canonicae pietatis. Quapropter Erpravas exactiones βι- per his seri prohibemus, ct pias consῖetudines praecipimus observari, sarnentes ut i bere conferantur Ecclesiassica Sacramenta, sed per Disopum loci, co- vita veritate , compescantur, qui malitiose nituntur laudabilem consuetudianem immutare. Agit adversus omnium generatim Laicorum in Praepositos sibi Presbyteros irreverentiam, praelertim tamen adversum Albigenses haereticos, nostrorum Lutheranorum & Calvinctarum Pra, cur Hres, honestam sustentationem invidentes Clericis , ideo the dam- nantes etiam gratuitam fidelis populi oblationem, atque sperantes adversum suae perfidiae Clerum, quem ferro exstinguere non poterant,
hoc modo evellesidum. Etiam in sua Salisburgens Synodo Ioannes Cardinalis, Tusculanus Episcopus, & Martini quinti per Germaniam Legatus, hasce exactiones at minatur dc damnat, di tamen adjungit:
207쪽
Σ DIssERT. II. PROOEMIA LIs, Per hoc non istendi , q- laudabiles cossuetudiris locorum seu Ecclesia rum habentium caemeteria, instingi debeant, ct quodpossint Rediores earum dem Ecclesiarum recipere licite, si consanguinei vel ala pro defunctis post Apulturam aliquid inferre voluerint devotionu intuitu, cst etiam pretatis. La dabilibus istis consuetudinibus ad La1 calem & Clericalem avaritiam
fraenaiidam plures jam Ea scopi fixerunt munsuram de modum, de quibus ego non possim judicare.
Exponuntur exactio se oblatio pro Concioni ου , Exorci is, ct aliis id genus. '
DI vini verbi praedicationem esse praecipuam Christiani Sacerdotii
partem affirmat in prima ad Corinth. Epistola Apostolus: Non summissus Taptrabare, sed Eva gelu re. Quare ab omni turpi quaestu, om- nique ei us specie debet esse immunis & remota. Hinc de Domino nostro JEsU CHRIsaeo , omnium Praedicatorum Principe, scribit in sanm-Hφm 7 Joannis Evangelistae Commentariis S. Joannes Chrysostomus : Nemo pecuniam Christo dedo narrastur, sed quod disequia victui necessaria nabG bant. Fuisse enim vetustum Judaicae gentis morem, ut Magistrum ac Praedicatorem discipulae sequerentur & alerent, testatur in primo adve Cap. i . sus Jovinianum libro, Rin S. Matthaei Commentariis S. Hieronymuta Neque refert quod Dominus habuerit loculos. Respondet enim laudatus ς P I Chrysostomus: Habuit acipauperum ministerium, ut istaeuas quainta tibi inopum miserorum hac etiam in pane cura impendat. Et Dominum non solummodo imitatus, sed quodammodo lupergressus est Paulus Apostolus, qui nequidem sororem mulierem voluit circumducere, scilex proprio manuum labore victitans seminavit Evangelium, apud quas dam Ecclesias gravavit neminem, & omnibus sese sine onere servavit. Haec est illa suprema Apostoli gloria, asserula etiam per quosdam Pseu- p. 33. do-Apostolos,de quibus ipse in secunda ad Corinth. Epistola: Ut amputem
occasionem eorum qui volunt occasionem, ut in quo gloriantur, inveniant- sicut sir nos. Exponit in primae Epistolae Commentariis laudatus Chrys Hom. I. stomus. O laudem atque authoritatem Abi conciliarant, si mini omnino auri pera simulabor. Re Re dicit, Simulabant. Loquitur enim ex eodem Apostolo: Abdicamus occulta dedecoris, non ambulantes in astutia, sed in manifestatione vcritatis , commentantes nosineti os is omnem confitcntiam hominum coram Deo. Dedecoris occulta sunt in cordis intimo o
cultata hypocrisis, quam dealbatum sepulchrum dixit ipse etiam D
208쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. I93 minus. Hinc semctipsum exponens Apostolus addidit , Non ambu uesis astutia , de qua eleganter rursum Chrysestomus : Ouidnam est in Hom. 3. astutia ' In ea existum ne erant Potito is posOb , quasi ab accipiendis mu-noribus abhorrerent, cum tamen acciperent , sanctorum virorum probo rum Apsosirum existimatione florebant, cum interim innumeris scat rem
vitiis. De illis enim denuo Apostolus: Suninens , a quis vos in sarvi. tutem redigis , si quis accipit , A quis devorat, se quis m faciem vos caedit. Quae verba iterum exponit Chrylostomus: Pecuniaι non accipium, ut plu- Hom. x .res accipiant, ct animaι perdant. Quin id quoque falsum: Nam ct accipiebant , sed furtim. Et infra: Videsne quo pacto Apostobis eos accipere sen-άγετ' Ac non pliciter accipere , sed et am supra moάum. Hoc enim vocabulo , DEVORAT , indicatur. SI QUIS VOS IN sERVITUTEM REDIGIT: Et pecuniu, inquit . ves ι , π corpora, libertatem dedisss. Hoc enim malici est quam accipere. Nimirum quod i non modo pecuniati, sed vos etiam ipsis in arbitrio suo Er potestate habeant. Eam esse dicit artem ρος
simam , dc vanitiem diabolicam , qua dolosi isti operarii perte itissimos sese Apostolos mentiantur. Isti Apostoli sanctitas fuit opus superostationis , fixam vero cunctis E angelici verbi Praeconibus a Christo Domino legem edicit in secunda ad eosdem Corinthios Epistola, jubens Dei Miniitrum ambulare si
in castitate. Exponit denub S. Joannes Chry Ibitomus: Percasstatem im Hom. niligit , quod a muneribm capiendu abhorreret , atque Iratis Evange myria caret. De Lyangelio dumtaxat vivere, seu sola ad sustentandam Sacerdotali ροrcimonia vitam necessaria , non exigere, sed sponth oblata accipere poHumus, superflua omnia, nisi sorte ad pauperum causam , re furantes. Hinc ad eundem Apostoli locum ricte ictibit Theodoretus: stitatem vocat pecuniae contemptum. Evangelio enim dumtaxat mania op '
ducare & bibere permittit prima ad Corinth.Epistola,ubi rursum Theodoretus: nit ostendaere Apostolus , quod posset ex lege Pominica necessarium Gip. 13.atimensum a d quia accipere. Hoc est licitum ministerii nostri stipendium, ab eadem Apollo lica Epistola laudatum, de quo item laudatus Chrysestomus: Non ad profusos β ιιιι , sed ad necessirios Hus. Stipem des enim vocabulo necessariam cisum intesigit. Et in primae Epistolae Commentariis di ostendis Apso quod oportet mctorem esse parvoslatio conum Hom. rum, seisi necessirio cibo. multum notanda sunt ab illis, quibus lubet ex Erangelio, imbeκ Ecclesiasticis sine omni labore beneficiis lendide luxuriari. Ex illa Domini lege adversum Ualentinianos, alio Lque arcanae istius dementiae Praedicatores scribit etiam S.Irenaeus: Conve- Lib. t. c. menter videntur mihi non omnes velli manifeste docere , sed flos illos qui etiam
209쪽
is4 DISSERT. PROOEMIA LIs, Dialia ita, de quiluia Domin dixit, Gravis in istis, iram date. Eos damnat, non solum quod haereticas seminarent fabulas, sed insuper quod seminarent apud solos opulentos , opima munera reddituros. Damnat . s. nominatim Marcum AEgyptium, qui ex similibus seductarum mulierum donis collegerat grandem massam divitiarum. Adversus Montanum item Haeresiarchamoc eius Pseud prophetissas scribit apud Eusebium Caes Lib. s. e. raeensem antiquus Ecclesiae Scriptor Apollonius: Ise es qui pecumara
37. masti res constituis, crus oblationum nomine munera accipienda praefixit, q- denique sm verti Pra atmbiti, in ellusdem verebi doctrina sordudo ventris a domine ingluvie roboretur , salaria suppeditat. An non umversa Scriptura videtur vetare, ne Propheta munera sir pecumam accipiat ' Quando ego
igitur Prophetissam forte video aurum, argentum , cst vestes pretilas cupivi accipientem , quid est cur illam Prophetorum numero non excludam ' Et inna : Ilus , qua a Montano Propheta es Mart res iucuntur , non a divitis ι solum, sed a pauperibus etiam, ab Orphanis I I iduis pecumas meis, per ficue inenimin. Montanus a suis auditoribus & sequacibus exigebat pecunias , fucabat honesto & licito necessariae ad Ebrium Cleri victum oblationis nomine, exigebat etiam aurum & vestes pretiosas, ordinabat
similium oblationum Praesectos & Exactores, & ex foedo isto Det phylacio suis Ministris erogabat ac figebat salaria: Quae omnia merito damnat Apollonius. Etiam Severianum Gabalorum in prima Syria, &' Antiochum Ptolomaidis in prima Phaenicia Episcopum , quod quaest
gratia Constantinopolim venerint concionaturi, & magnam pecuniae Lib. 6. c. copiam ita collegerint, acriter notant Socrates &Hermias ZoZomenus.
Longh aliter egit S. Thadeus Apostolus, de quo apud Edesse nor ipserum- Lib. s. e. Abgarum praedicante scribit Eusebius Celaraeensis: Aharusi o. pracvis, ut cives sus in unum convenirent, Thadeum contionantem attentὶ
audituri. Paulo post auro idum donari mandavit. iam siti respuit Asarme& nosi a prorsis deret quimus, quomodo accipiemus aliena lGratuitum sine quovis stipendio ac populi gravamine ministerii Apostolus recte vocat Glariam saam. Gulam dat in secundae ad Corinthios Epistolae commentariis sanisti Joannes Chry Estomus: Nismum duos perinde ad cat, us nihil accipere. Hinc etiam dolosi operaris, isto sanct otis D. o, pia i hamo aptissimo, si bcem populum devorandum , ac in se metuum redigendum, captura, illud obm ast inarum, etiamnum hole oriant. Et in Homilia sequenti ε Novum eH hoc impostara genim'Nam cum abi, qui imp sturam faciunt, largiri assentari soleant, iri, contra fab lunt Ur accipiunt. Porro virtutem ilhim , non tibique gentium , sed in sola Achaia& minori Asia Apostolus exercuit. Etenim ad Asiaticos Epis-8 Q copos dixit Mileti: a V umor aurum aut vestem nutati concupivi I
210쪽
DE SIMONIAE CRIMINE.scitis, quomm ad ea , quά mihi Nara erant, or his remecum sinet, ministraterum mom istae. Q d iplum de Achaia testatur in utraque Epiliola
ad Corinth. Quod alibi ita non secerit, lucet ex secunda Epistolo: Aliati Cap. t r. Ecchfias exqοbavi, accipiens stipendium ad min eris rum. Et cum essem apud I,'egerem, nussionerosius Di , nam q-d nnhi deerat, si 'pleverunt statres qui venerant a Macedonia. Et infra: Haec gloriatis non singuetur in me in regionibus Achiae. Et rursus in Capite sequenti:
est quod minis Minis ab aliis Ecc- , quod ego rne non grammi τοι ' Donare mili hanc injuriam. Exponit sanctus Joannes Hom.a7 Chrysetamus: Siquidem iniuriae hoc ducebant corinthii , quod eis Robuaseid impetrari minime passus est , ut quidquam ab Vsis sineret, nec tam tum fiducia concepisset, ut ab his ali susumeret. Etiam Lucam, Titum , Timotheum , Barnabam, aliosque suos Corinthum misses discipulos ali non sustinuit. Hinc enim pergit in eadem Epistola: Sed esto, ego non
gravavi vos cum astutus essem, dolo et Oscem Nunquidpιr aliquem eor- , quos misita vos, circum rum vos ' Rotavi Thum,'misi cum in statrem, nunquiI Titus vos cirtumvenit ' Nonnὸ eodem spiritu ambulamimus ' Nonne Hsem. 3iisem vestigiis p Exponit rursum Chrysestomus: Objemoni occurrit .
post seam, solvit. Quod ait est hujusmodi: Equidem ipsi per avaritiam
vos minime circumscripsi. nrumfortasse qui uam hoc dicere queat, quod quamquam is nihil sumpserim, tamen cum raser ac subdolus es .m, id m litus sum, ut ii qui a me moi erant, suo nomine aliquis a vobis postularent,
cs per eos sumpserimarque ita me compararim , ut aborum manu accipiens,
interim tamen acceptae pecunia opinionem a me removerim. Adversus hanc
calumniosim sulpicionem dicit: Nonne eodem prisu ambulavimus t Nomne iisdem vestigiis ' Uti ipse ne necessirium quidem alimentum sumereoluit a Corinthiis, ita nec fieri id passus est a discipulis. Vide & qui tam decimam laudati Chrysostomi Homiliam super Epistolam ad Philirpenses. Verum quae hujus Apostolicae abstinentiae causa Est duplex. Cap. ra. v rimam habes in laudata secunda Epistola: Omnia, charissimi, propter αδε Hom. iascarionem vesbam. Exponit iterum Ioannes Chrysostomus : Demulcet Corintheos Apostolus. Amarulente aculeate non dixit , ob imbecillitatem vestram, sed ut aedificemini. Phrass est mollior , res eadem. Nam ubi spirituali aedificatione opus est', non potest non esse aliquid infirmitatis. Eandem rationem adducit in prima Epistola, ubi hanc suam de scandalo regulam & exemplum: Si esca siandaliauit statrem meum, non manduca bo camem in areisum, ne fatrem meum Aodaliram. Hanc, inquam , regulam suo exemplo probaturus, multu ostendit Evangelici Praeconis ex Evangelio alimentationem isse juris naturalis, Evangeliciatque Ap
stolici , additque se rigidissimὶ apud Corinthios ab ipse abstinuiti. Uri Bb α que