장음표시 사용
211쪽
que ne ipsis scandalizaret. Christianae charitatis esse assirmat, ut etiam ab utili nobis actione ob fratris ins rini scandalum abstincamus. Corinthii erant mercatores, dediti lucro. it naces suae rei, suspicius, dicaces, ideoque ab Apostolis, hominibus Hebraeis, susurrabant sibi importari
Evatagelium, ut exportaretur aurum: Suspicabantur Euan tum esse Iidaicam negotiationem. At vero Macedones olim suere viri hospitales, b nc fici in extraneos,adsectatores alienae mentae, & propriae prompti largitores. Hinc ergo ab his accipiendum,ab illis nequaquam duxit Apostolus. Alteram Apostolicae abstinentiae rationem habes in secunda ad Corin-Cap. tr. thios Epistola: Ut amputem occasionem inum, qui volunt ocrisionem, ut in quo gloriantur , invenuantur Aut 2 nos. Infirmitas, in qua Apolloli virtutem proficere atque perfici Dominus voluit, fuerunt contumeliae, fames, sitis, carcercs, publica infamia, flagra, stigmata. ac praesertim Pseudo. Apostoli, seu falsi fratres, aded aduci si & maligni, ut ad inflammandam , quae ejus vincula captivitatis calamitares adgravaret, Neronis Augusti rabiem , per contentionem cris diam, id est, in selenti
audacia, Christum praedicarent. Horum aliqui ctiam Corinthum accessere: Et licet ipsi novellos illic Fideles devorarent in abscondito. r digerent in servitutem , quin & in faciem caederent, scu ob non acceptas ad placitum pecunias contumelioεδ invaderent, dolose simularunt se nihil accipere, blateraruntque Paulum non esse legitimum Apostolum, sed hominem gy vagum, cui non foret alius scopus, quam ex Apost latus suco facere quaestum. Ita multorum animos .aulo Ze ejus Evangelio diverterunt. His nugivendis histrionibus omnem gloriandi , &sese supra veros Apostolos exaltandi occasionem abscissam volens Paulus secit in veritate, quod ipsi mendacio simulabant. Quae regulae ab hodiernis etiam ad Haereticos aut Gentiles Apostolis seu Missionariis no tandae sunt, atque servandae. Horreant fieri similesJoanni Buggenhaghio,. Martini Lutheri secto, quia Danis, quos Pseud Apostolus seduxerat,
ad suos rediens fertur abeuntem terram spectasse Enavi , ac salutasse: His Dama, habeas rum eum Evangel um , ego tuum aurum. Quales nundi natores meri id persiquitur Romana Ecclassi, suis ad inopes aut duras gentes Apostolis consecta viaticum de sportulas partiri. Ex eodem fonte Innocentius tertius in sua Lateranensi Synodo mandavit cunctis am-Cap. 1 o. plarum Dic e seon Episcops, et ι viros idoneos ad sm Priauasionis oficium exequendum assumarit, potentes in opere ct sermone , qui comarassas biplebes vice i orum, cum per se idem nequiverint ,sebcise visPotes, verbo ad Acent est exemplo, quibus usi, cum indiguerim, con iae necessaria sub ni sunt, ne pro necessariorum desectu compellantur desistere ab incepto , aut ple-
212쪽
DE SIMONIAE CRIMINE iaclesia insEtuerint cum magna pensione, laudat Conrardus Abas Us
Istos Pseud Apostolos in litteris ad Columbenses suae Parochiae Monachos in se statur etiam S. Ivo Carnutensis Episcopus: μαισωwἰ-Cap. is x binibus mouum necesar fAp,grare nouu=-t, non benen ficiunt. suis quae in abu re eland ι, stequenter committunt, dum victi penuria victus pnaeuuam populis innocentiam sesam, quod es oves vendere; prinduam ut manducent, quod est bovas vendere Cum tales vendisores cum ven. duoribus columbinum de Templo Dominus eieceris, er a Ciniat carum fici rare eliminandos h-- smiles Π -- u. - queemm bocos excusare uiuetur, quo narius pecu ι non accipium, sed aurassios aut secum habem, ani pin se mittunt, qui collemonem accipiam, Ez in quorum voluerint usus expendant. Hac in se s considerarem, Clericos , Monachos, Rectares Ecclesiarum ετ Monasterireum non rarito studia lacerarent. Quidam eo tempore Monachi garriverunt communes Ecclusiarum & Monailario rum pos sonus esse Clericali sanctimoniae, it Monastico praesertim paupertatis voto adversas, damnaverunt, deseruerunt Monasteria, &sese transformarunt in Anachoretas. Eorum aliqui de manuum sitarum la-hore aut non poterant, aut ex desdra nolebant sibi comparare victum:
Hinc populis non ibium Evangelium , sed di suam santamoniam abiere praedicatum, idque cum secto, qui mendicaret proe ipsis. -S: faceret collectam. Ecclesias, Coenobia, Clcricos, Sc quosvis Coenobitas Mon chos lacerabant pessimh. ajubantesie in statu damnationis, ad Apost,siam sollicitabant , titubare secerunt multos , ctiam quosdam Colain bentes , quibus ad verium istas seductore muniendis adjunxit Do Epic
ter teneatis, ne damnationem eorum, qm Iasua rea faciunt, incMrrasis.
Hi sunt illi gyrovagi, adversum quos in secunda bidiariensi Syn cimituerunt CardinalesJoannes & Benedictus , Paschalis secundi per Galliam Legati: Ut Disorum Rael quias causa pecuniae σqus hia circumse rentes ad praedicationem non a istantur. Erant laypocritae & Sarabattae, praedicabant ex amore quaestus, & sine Episcopali aut horitate, ideoque ipses merito notat de Simonia. S. Ivo , & ipi brum mendicos. sectos appellat Giezitas. Absit ergo ut damnet , qui tunc nccdum erat in Ecclesia, regularem statum fratrum mendicantissim. Etenim gratis docere& praedicare , & cx mendicato vivere est omnino Apostolica perscchio : .
213쪽
Epit olae Commentariis palam testatur sanctus Joannes Chrysostomus.
Notanda sunt sanisti Ivonis verba, F cant ut manducent: Continent antiquam & certam Christianitatis regulam , quae divini verbi praeconium , quodvis Sacramentum, Ecclesiae regimen aut ministerium , seu statum Clericialem , non dico ex abundantiae aut luxus, sed ex neces
sarii victus amore factum, administratum , aut susceptum, de gravi semper peccato damnavit. Palam id docet in libris adversus Parmenianum L. 1. α S. Augustinus: Aposto ait, Si volens hoc facio, mercedem habeo; sam 1 r. rem inritin . di sensatio mihi credita est. Id est, illis prodeu quibus hoc dispense, non mihi qui ussum. Qui enim invisus facit proptem commoda crgaudia carnalia, qua flabter habere posset, illud Ecclesiae mih perium desiero.' ret, ipse utique lus est, ideol invitus facit. Neque enim in ministerium,
sed in illa commoda fertur erus voluntas, atque ita est palam fistus& invitus. Consonat in Canonicis ad suos Chore-Εpiseopos litteris magnus Basilius: Plurimi metu , ne in milites referantur, seipsos ministerio ita
runt. Eos esse dicit in inisterio indignos. Qisd nolent illi, qui ad laicum forum , vectigalia, aut alia reipublicae onera declinanda suscipiunt Clericatum. Ad suos item Presbyteros scribit S. Synesius Prolomaidis Mist s. Episcopus, Pentapolitanae Provinciae Metropolita: Illud pareR ad Iugurpare, Honesta iam hone Ze. Amputetur omnis de lucro contentior omisnia Dei causa suscipiantur. Non eandem esse virtutis atque nequitia materiam oportet. Cusin ille pro pietate est: Pro animabus cellandum. Ouisquis per
Ecclesia tuenda speciem marsupium auget, atque hoc ipse , ' quod iis temporibus utilis este videatur, quae anima vim effagitant, Ati poterialem conciliat,
is est quem nos extra Christianum consertium volumus amandarum.Non man
eam virtutem fecit Deus: Non illa societate nequitiae indici. Non Deo m bus deerunt, Ecclista idonei. Commilitones inveniet, sic quidem mercedis
expertes, sed in Coelo plena mercede donandos. Ejusmodi τοssiis. Eruditi quidam Laici, quod operam suam ad expugnandos tunc gra tes Mrianos viderent Ecclesiae utilem ac quasi necessariam, sibi ab Episcopis oblatum Ministerium & Clericatum non nisi sub pinguis stipendii sponsione voluerunt admittere: Eos non selum omni ministerio, sed & communione indignos adfirmat Synesius, confidens Ecclesias sine idoneis& castis Ministris nunquam a Domino deserendas. Quod ipstim in P storali ad suos Clericos de Monachos Epistola tradit elegantissim h sam ctus Agobardus, sub Ludovico pio Lugdunensis Archiepiscopus: Sura qui non apparent hominibus impii, staper fimulatam jumtiam fiunt in oculis hominum sepulchra dealbata, in Dei autem oculis, id est, intus sunt plem Ossibus mortuorum , ct omni sturcitia. a gis beatus Paulus Apinolus: No NENIM SUMUS, SICUT PLURIMI, ADULTERANTES VERBUM
214쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. I99 DEI , SED EX SINCERITATE , SICUT Ex DEO , CORAM DEOxM CHRISTO LOQUIMUR. Et iterum: HABENTES HANC MINI.
STRATIONEM , IUXTA QUOD MISERICORDIAM CONSECUTIsUMUS, NON DEFICIMUS, SED .R BDIC AMU S OCCULTA DEDECORIS, NON A ΜBULANTES IN ASTUTI Λ , NEQUE ADULTERANT Es VERBUM DEI , SED IN MANIFESTATIONE VERITA-πIs. Scur erim adulser non quaerit fructum prolu , sed ramum us suaves mari satisfacias ετ bbia nem impleat, ita omnis , qui misi Hionem verbi susceps , A ex fluere se salutem auduntium, ct ad canoMm E clesia non quaerit, sed causa alterius rei, qua minor est νη- μω duorum, Herbum mi loquitur, ut sua nimirum propriae voluntariobrem. peret , aduber est. Ecio non fili harenisi adultera- Verbum Dei m eis. do fallaciaι suas, sed ct omnes qui per sacrum Ministerium ad honores distrias temporales pervenire fesinant. Etiam ct Q. , qui ad honores-ῶ-
vitias sublumari Asin possisnt, velum aut tegumentum quotidiaAum ex sacro Mistisreris vivisi, cupiunt. non aera Iumptus accipiunt ut praediacent, sed ideo praeduarit ut accipiam ; nec loquuntur ex crestare cur ex Deo coram Deo , Ita ambulant in astinia; neo ab ant occusta ridecoris, sed --
plectuntur: Adulterisint udiis de acriter prosequitur istud argumentum. Quod ipsum in variis Epistolis Isidorus Peliaiora, ac in secundae ad Corinthios Epistolae Commentariis facit Theophyliatus. Ex Clericatu , Ecclesiae Ministerio, aut praedicationis ossicio non vetant victum di alimentum accipi, sed vetant haec esse suscepti status aut Ministerii finem. Adimpleri hic volunt legem Domini: si rite primum regnum Dei I iam ejus, est hae omnia adiicientur vobis. Nec stre undario haec possunt quaeri. Qui enim partim ex Dei, partim ex lucri amme praeducat , ministrat, aut Ministerium accipit, miscet aquam vino, in bove'dcasino arat, vestimento vetesi assait pannum novum, quid ejus dextera fociat sinistra novit. Attamen dum Deus est principalis finas, ejusque amor uti primus motor opus nostrum dirigit, est macula dumtaxat venialis. Eadem est ratio ingressus Monastia & professionis. Egregiὸ id in primo libro de Cordis compunctione tradit S. Joannes Chrysestomus: Quo homines scuis viam hyatissimgradiamtur, mn Me nurum est, eos au- Cap. 6arem qui videntur crucem seram si istosequi chrou-,- per hane stati
Dm viae incedere, non tibi prodigissim videtur ρ Denique Monachi, cum de . a conassertis Er habitationum locis percunctantur, ante omnia requirunt,si
reqmes At in loco, s abundent omnia , si aquarum copia fuant. Sed eis dae
emo requiram, etiam ibi ante omnia de requie tractant, or de opportunitatemini Herii corporalis. Si vero ad aliquam di sensationem vocarueris, aut at
215쪽
prima illivis verba Sies ibi requus ubi eundum est, si inuemantur necessaria sunt abundanter, A nihil desit eorum quae lata π latissa via ripo scis. Cur inter Fideles sint multi non tantum tepidi, feci dc pravi, quaerit in actuunt Apostolicorum Commentariis idem Chrysostomus , dcIIom. 23 respondet: Alti, quoniam cum parvuli essent , baptimum susceperum, alii vero cum infirmi, carent alacritate vivendi Iuxta Deum. infantes aliena, infirmi aut non redh.i aut non plena voluntate Christianam legem
suscipiunt, ideoque iplbriim multi in arena aedificant, atque ita secti patiuntur aedificii ruinam. Quaerenti cur etiam Clericorum & Monach tum multi teporem patiantur in sulcepto gradu, imo& quidam ab illo cxcidant, respondebo quod illum non alta, aut non plena mente sus ceperint, arque ita adeo ponderosam& sublimen sanistitatis molem indebili fundamento fabricarint. Est vitium in Ecclesia antiquum adeo ecfrequens, ut de ipse laudatus Joannes in adducto libro accuset quasi om-ncs , etiam semeti plum. Casta enim intentio non Blet omnibus in primo
conversionis aut promotionis exordio donari.
Etiam pro exorcismis exigere est Simonia, de qua in Apostolicorum Actuum Commentariis idem Chrysostomus, agens de filiis Scevae adhuc Iom. t in Iudaismo infidelibus, & tamen per invocatum Domini nomen Da
monia exorciZantibus: Hia imputarem potenissimam. Iudaei cum adhumanerem in impietate, per Usim negotiari voluerunt, atque sic omnia faciebant ad Caniam gloriam 2 lucrum. Lucri causa obambulare esse dicit Judaicorum Exorcillarum morem pessimum &antiquum. Et hinc Oilono, Allensis ad rubrum mare civitatis Primario, a Daemonum laesone per sancti Hilarionis exorcismos liberato, ideoque magna dona oferenti, respondi ν apud S. Hieronymum laudatus Hilarion : Non legim, quid ais, quid imopossim, quorum alter accepit pretium , alter obtulit, udisse venderet gratiam Spuritus sanIli, hic mercaretur ρ Nec in pauperes er ganda voluit ista muncra admittere. Etiam pro aliis miraculis & pre- Iombyx cibus posse quidem necessarium victum, nequaquam tamen munera accipi docet laudatus Chrysostomus in iisdem Commentariis. Et hinc Christianam ancillam, quae miraculis Iberos ad Christi Domini fidem perduxit, ic ab ipsorum Raege munera accipere pauper noluit, merito laudant Rufinus, Socrates, Theodoretus, ac Hermias 2AZOmenus.
216쪽
ροπιιν va a eminis ac strorum Oscopalium. QUM Patriarchae Constantinopolitani Carthophylax. &alii Ministii ab ordinatis Clericis aliouid exigant. est antiqua consuetudo. est quia Patriarcha ille non Elos suae Parochiae, scit quisvis Orientalia
Ecclesiue Clericos m longa invasione & usu ordinabat, erat pingue lucrum. Quin & posterioribus saeciilis cum schismate erevit avaritia & ex ebo, ideoque multi noluerunt apud Constantinopolim ordinari. Hine in sua. quam in quinquagesimi Carthaginensis Canonis commentario adducit Theodorus Ballamon, ad Alexiam Cathecumena Synodo stattiit Michael Patriarchar Nesan rems. suis elegos, tu quinoisne
his ord Mari, ia religiosum nos Irum Cartha -- accedentibin, quod muta Frem forte sub At ramo rumem, quam olim dari fuerit conseretudo, cst ei quoque res a nos A sediscruaue est hodie pro .m. tumeri enim,ne antur in eis consonias rea batur, sed Ha sola demur Disivi AE stris rebo fissimo huius temporis Carthophylaci, quae ab iis, qua ord--ur, 1am olim dari consuevere. Exaetion non clamnat aut abollat,sed solummodo reducit ad antiquos limites, & vetat deinceps augeri. Ridiculum est vetus ad centesimam vigesimam tertiam J ustiniani Augusti novellam leum in Ioannis tertii Patriarchae Constantinopolitani collectione Graecum de omnibus hisce exactionibus scholion: Hae practatio- legitimo jure fiunt, postquam
Imperator, quiscularium ea Domi , illas approbavit. Non enim α dinationis gr-- pecunia accipitur, neqvi propterea indigni admistuntur,
sed Honora -benoemia vice praebetur illis modisum, quia lege is initum est. Q vero ad Laicum pertineat Principem Simoniam statuere vel
Adversiis similem Romanae Ecclesiae abusum longh sanctius in sua
Romana Synodo processit magnus Gregorius: Antiquam Patrum regu- Lib. D. iam sequens, nihil unquam de ordinationibus accipisndum esse coastituo, neque - .ex datione Palla, mque ex traditione chartarum, neque ex ea, quam nova per ambitionem uiatio invenit, appellarione 'HAS. Quia enim ordynando Epscopo Pant sex manum momi, angelieam vero temonem A ster legit, in firmarionis autem ejus Epistolam Notams scribis sicut Pontificem non decet mmnum, quam fmponit, vendere,sta Asinister vel Notariis non debet in ejus ordinatione vocem suam vel calamum venundare. Pro Ordinauione vero vel Passio, seu chartis atque pastisio, eundem qui ordinand- es vel oriunaim, omnino alia 'quid dare prohibeo. Ex quibus praedi rebussi quis hine aliquid commo- is appellatione exigere, vel deferre forte praesumserit, in. astreio Dei omnia C c . ρη μη nihil irin: by Corale
217쪽
zoh Dras RRT. II. P R O OE M I A L I Spoἰentis examine rerum subluebis. δει-tem, quι oriunaim fuerit , si non ex Placito , neque exactus , neque petism, 's acceptin char cr Passium aliquid cuilibet ex Chro . P vitae tantummodo causa, dare volaem , hoc accipι nullo modo prohibemus, quia ejus oblatio nusiam culpa m-ulam sngera, qua ex a cipientis ambιtu non processit. inam sanctitatem dudum in Romana Mia1Pist.s . clcsa perseverasse olfendunt litterae, quas ad sancti Bonifacii Martyris, sui per Franciam Legati, de opposito vitio querimonias scripsit Pontufex Zacharias. Postea tamen defecit. Etenim ad Richardum Albanensem Epsc pum , Paschalis secundi per Gallias Legatum, de tribus Primatibus Εccusae suae Clericis, similium exactionum accusatis, scribit sanctus Ivo Epi scopus Carnutensis: Roma ae Ecclesiae consuetudiau se defendunt, m qua D 3 3 duum cibicularios-n seras sacri nisu musta exstere a consecratis E
copia vel cliaribus, qua oblinionis vel benediatanis nomine palliantur, cum nec calamud nec charta gratia ιbi,ut sunt, habeatur. Iniquitatem istam dicit in Ecclesiis esse antiquissimam, adeoque contumacem, ut non ipsa --nium Mater Romana possit a suo gremio eliminare. Et hinc secunda Ravennas sub Clcmente quinto celebrata Synodus sanxit, ut Episcopo-Can. 3 . rum Notarii fi Sigilliseri pro scriptura, charta, scedula, cera, sigillo, omnique suo, quod sacris Clericorum ordinationibus impendunt, min, sterio ultra duos Venetos non possint accipere. De Notariis & aliis ML nistris, aliquid circa Episcoporum & Praelatorum electiones aut confir-Sec ii. mationes sic libentibus, statuit Synodus Basileensis: Emolumentum eis H, quod modtrate laxetur , habendo re fectum ad laborem esto' mscriptura, non ad Jructuum Praelatura vadorem. Et generatim de cunctis, qui in tapii coporum aut Clericorum consecratione, electione , confirmatione, in vestirura, instat latione, aut quovis alio quid scripserint: Nahil penitus Ante veI post exigatur ratione biterarum, Bullae , Rissi, praetextu cuiusvis eo suetud is, privilegii, vel statuti, aut alsa quavis causa vel occasone, disecte vel indirecte , solum scriptoribus , abbreviatoribus, registratarduι luter
rum seu minuimum pro ipsorum Iabore competenti sipendio semenda. E actiones istas etiam Apostoli ae Sedi interdicit, damnatque de Simonia. Et Toletana sub Xissi quarti Pontificatu Synodus, non istum Episc pis, sed&ipibrum Janitoribus, Barbitonsoribus, ac aliis Officialibus districte vetat omnem pro sigillo aut cera exactionem , Notariis tamen permittens ut pro Reverendis seu dimissoriis, & pro testimonialibus o dinum litteris accipiant decem Moraberinos. Quae omnia firmavit Zc au xit Sacro- sancta Tridentina Synodus, pro cunctis istiusmodi litteris quid Sess. a . etiam sponte oblatum vetans accipi ab Episcoporum Ministris, selisque V P stipendium non habentibus Notariis indulgens decimam, cullos
218쪽
Episcopus nequaquam possit esse particeps, aurei partem , & hoc in illis tantum Ecclesiis, ubi non vio et melior consuetudo. Omnem aliam non dumtaxat exactionem, sed& sponse oblati acceptionem damnat de Sta
Ista avaritiae lepra pessime olim laborarunt Chori Episcopi, Archi, Can. in Presbyteri, ac praesertim Archi. Diaconi. Quod Archi-Diaconi in P, rochiales Presbyteros dominatum , tyrannidem & iniquas exaestiones e ercerent , palam asseverat & damnat secunda Synodus Cabilonensis. Et tertium Ludovici pii Imperatoris Capitulare Regiis Missis , seu Ε clesiarum Uistatoribus injungit ut inquirant de Episcoporum Ministris: Hackta xenia a Presbyteris exigant. Probos ac integros, qui plebem ac inferiorem Clerum non veκent exactionibus, deinceps ab Episcopis fieri Chor. Episcopos, Arch, Presbyteros, atque Archi-Diaconos, etiam Lib. . promotorum avaritiam compesci mandant sexta Parisiensis, &secunda si Synodus Aquis anensis. Addunt ex ist*improbitate scandalizari populum , Sacerdotium contemni, & plura in Ecclesiam mala cumulari. L. Qi:ar omnia etiam Canonicis ad Hecenulphum novellum Laudunensis Ecclesiae Epitcopum litteris inseruit Hincmarus Metropolita Remensis. Archi-Diaconorum in Parochiales Presbyteros & Clericos angarias a que indictiones ex vigesimo tertiae Toletanae Synodi Canone damnat item in litteris ad Lisiardum Suessionensem Episcopum sanctus Ivo Carnutensis. Ubi tamen advertas Canonem istum non in Archi-Diaconbs, sed in Episcopos loqui. Adeo hac in re excessit Theobaldus Archi-Diaconus Parisiensis , ut ejus Nepotes venerabilem , a quo sistebatur dcculpabatur ista improbitas, Thomam Canonici ad sanctum Victorem Monasterii Priorem, intra sacras, ad quas confugerat, Stephani Parisiensis Episcopi manus impih dc barbare trucidarint. Facinus exponunt Ep 37. Petrus Uenerabilis & sanctus Bernardus. Et hinc in Synodo sua Latera Ep. is 3. nensi statuit Alexander tertius: Archiataram frae Decant nul exactiones stae lassivi in Pressteros seu Clericos exerce e praestimant. Quem Canonem LM 3 xit suis Decretalibus merito inseruit Gregorius nonus.
Porro exactiones suas variis illi titulis secabant, & purgare conabantur. Cho Episcopus, Archi- Presbyter & Archi-Diaconus sunt Episcopi manus de oculi, in suos districtus habent jurisdictionem ordinariam. ipsisque multam curam debent: Hinc ex cujusvis sibi serit me Ecclisae proventibus volebant portionem aliquam, quasi decimam decimae. Nam di Episcopali curae aliquod ex illis solatium, seu partem sacri Canones
assignant. Justus erat titulus, maculatus tamen exccssibus, adversum
quos statuit secundum Ludovici pii Imperatoris ad Episcopos Capit lare : Ne Ecclesie in restauratione aut in tu crom iuxta passibilitatem re-
219쪽
cap. rum nes ritur, vestra invigilare debet stertia. Et sicut alios prohibetu, - δε-- Ecclesia luminaria datis a via Mcipiam, sic di vos vini
Archia eam, de eisdem mansis nihil accipiemis, alvi exemplam 'abearis. Regia amortiZationis lex erat tunc nota: Attamen ne jura sua perdoret Dominus Rex , aut in illis solvendis nimium gravaretur populus , exempta a publicis oneribus manta ad certum dumtaxat numerum habe
bat quaevis Parochialis Ecclesia, & ipsis quidquam pendi Archi-Diac nis, ipsisque etiam Epitcopis pie vetuit pius Ludovicus. Ea enim ultra honestam Ecclesiae & Cleri sui lentationem nihil aut Prum suppedit bant. De aliis mansis & proventibus aliquid accipi omnino permittit. Et hinc de portionibus Eccl arum ad Episcopum pertinentibus, quas sui Archi-Diaconi ante post ejus electionem sibi usurrarant, num
haberet Canonicam sententiam , qua ista ra citas cohiberetur, a S.Ivone postulavit memoratus Lisardus Episcopus Suessionensis. De cunctis P rochialium Ecclesiarum praeter exempta mansa proventibus suam portionem ha bant de Episcopus & Archi. Diaconus, verum Archi-Diac ni Suessonentes, sua non contenti, etiam Episcopi portionem ex nescio quo titulo aut fuco invaserant & detinebant. Hinc reposuit S. Ivo: N
va sunt haec genetra - reum, ideo nova mugum genera med cament
rectam, patenter inrellai poterit, quia non perurat ad Arch Diaconum praeter portionem siam aliquid de reditibus Parochiaγum Hs retinere, vel ultrat. mmos a Parraim postos aliquid usurpare. Diserte asserit Archi-Diaconis
deberi portionem tuam, idque ex itiituto Patrum. Et hinc indictiones& talliae, quas Alexander tertius ac aliae damnarunt Synodi, sunt ibiae illae quae fiant ultra istam portionem. Alter Archi. Diaconalium exactionum sucus suit Ecclesiarum visitatio, adversus quem statuit in quinto Capitularium libro Hincmarus Mctr
Cap. 2. polita Remensis: Ut non occ4sione xssim Paractati circumeatis, quarenuaderi rum stipenuris vivenses viam stipendia conservetis. Subditas saeclesias visiranti, uti Episcopo, ita & Archi. Diacono debentur procurationes, seu honestum viaticum ac alimentum: Hinc quidam, ne domi comederentdc ex nderent, lentε ac morose visitatum abibant, istasque artes Hin marus abolet damnat. Et quia etiam necessariarum visitationum procurationes frequenter habuerunt varios excessiis, ipsas esse moderatas non gravari Parochos sanxit in sua Lateranensi Synodo Alexander tertius. Pergit Hincmari Capitulare ad Archi-Diaconos: Ut a Presbyteris xensa non accipiatis, quatenus inrum mala fama cooperiarur. Quod ipsum
in Canonicis ad Hedenulphum Laudunensem Episcopum litteris expres siti Nec solum crimisum poems, sed di iplam Visitationan pecunia r
220쪽
dimi criminosia Clericis permittebant quidam Archi-Diaconi , quos sordes in sua laudata Synodo damnat etiam laudatus Pontifex Alexander. Pergit rursum Hincmarus: Quando Tarochiau circumisu, nolitegra. vel esse Pressteris, petentes stu rivi vel 'sies, vel Dinumcos , μι ann nam, aut adias qua et res, in habeatis, quando ad exinalem reversi fueritis , unde quasi statribus refectionem facialis , ut salvus odiis viam habearis unae vos or vestros conducatis. E vilitatione rodux Archia Diaconus Diebat Agapes facere, seu amicum inter taclcsae suae cons atres convu viuna: Hinc partim ad illud , partim ad tuum ac suorum in vin& reditu pastum exigebat a Parochis esculenta varia , pessimumque abusum Hinc marus circumscribit. Tres insuper alios it harum ex acitonum fucos adducit idem Hincm rus: Nolue quasipro abquo adiutorio ad quamcumque rem denarios apud Presbyteros postuletis, neque quando ad Synodum , vel pro inqαμιιοne min,
seni sui venerint, eulogias exigatis, scd si forte commodum fueris pro sua
voluntate'commo state aliquid gratis offerre, cum gratiarum adlione a Dpue. Parochianam leu Diceccianam Synodum dirigere, dubios Paro-Cap. s.chialis ministerii calus exponcre, & pro communi Ecclcsiae bono quandoque onera subirc debet ex officio Archi-Diaconus: Et pro cunctis istis aliquod solatium , stipendium , & adjutorium exigebant a Parochis.
Rursum Hiiacmarus: Nolue quasi per precationem caballos v Iros vel amicorum vestrorum ad pastum Presbyteris commundare, neque annonam vel fodrum ab eis exigatis. Fodrum eli vox Lombardica, signincans publicam exactionem. Porro nc minium durus in Archi. Diaconos videretur Hin arus, laudatis suis Capitulis admiscuit aliquid dulce: Ideo vobis de Cap. 6.saculiaribus Eulsasticis iuxta quia Apostolus de lege des, Non obturabιι os bow trisuranti, statium praebeo, ut Pressuros non gravetis. Dedit Archi. Diaconis speciales proventus & pinguiorem Praebendam , quae iaΠ-ctissima constitutio etiamnum viget in multis Ecclesiis, quarum proinde Archa - Diaconi sine gravi crimine nequeant Parochiales Prebbyteros cλγctionibus gravase. Advcrsum Cestrenses Archi. Diaconos scripsit ad ipserum Episcopum Stigandum etiam sanctus Lan francus Primas Cantuarion sis: Clerici villa- Ep. 27. rum strarum, qui in vestra Diarces ex Iunt,questi nobis βnt, quod ML Arcti. Mons repertu occasionibus pecumas ab eis exquirunt, est a quibusdam Iam acceperum. Ex gerat facinus, & pergit : Mandamus itas P kis, ut male accepta Ane d iamne reias Iubearis, Er Asinistras vestris, ne
sterius id praesumant, servanda charitatis uino prohibeatis. Et in Aulcensi Synodo statuit pro sancti ori miti Monasterio Cardinalis Hugo Blancus, Legatus Alexandri secundi: Arch, Diacona interduin- , convivia more