장음표시 사용
241쪽
DIssERT. II. PROOEMIAGIS, Ordinationis: Rationem adduxi in Scholiis octavae Synodi. Tertia quaestio est , an ad sexagesimum octavum, qui Haereticorum ordinationes exsuctat, vulgarem Apostolorum Canonem recth scribat laudatus Morinus: Nullum Ecclesia Decretu- in favo rem Haereticarum Omdin.monum hactenm adferri potest . quo antiquissimm ille Canon hac in paria
corri atur Z Rc spondeo ncgativE. Etenim Haeretici olim omnino erant Nov.itianentcs, quorum tamen ordinationcs non exsufflari, sed omnino rat.is haberi sancit per olfhavum suum Canonem Sacr sancta Synodus Nicoena. Idem per speciale Decretum sancit de datis in Meletiano Schismate ordinationibus. Et quoad hoc punctum intcr Haeresim αSchisma nihil esse discriminis assirmat frequenter citam S. Cyprianus. Et antiquum univeriae Ecclesiae , quo soli Haeresiarchae in Laicam dumtaxat , lapsi autem cum illis , aut ab illis consecrati Episcopi aut Clerici ctiam in sui gradus communionem recipi permittuntur , Canonem la dat S. Athanasius in litteris ad Episcopum Rustinianum. Alium item, quo Ep. I 62. cons cratos a Majorino Donatistarum Principe Episcopos in suum limnorem rc Frari indulsit Melchiades Pontifex, laudat in litteris ad quos dam ejusdem factionis Episcopos,dc a Carthaginensi collatione confirmari lc innovari fecit S. Augustinus. Plurimos ex omni serme Haeres de Schismate Episcopos de Clericos in suis gradibus recepit olim omnis sub . coelo Ecclcsia, dc nec unus ostendi possit fuisse resacratus. Adductus v ro Apostolorum vulgaris Canon est nullius ponderis: Putatur esse saneti
Firmiliani, errantis cum S.Cypriano.Quarta quaestio est, an dc activa dc passiva Maximi Cynici Ordinatio
a superius adducto Constantinopolitano Canone iudicata sit irrita, atque exiti silanda Θ Assirmat laudatus Morinus , dicens eum esse Theodori Balsamonis, Joannis Zonarae, dc omnium antiquorum Patrum sensum unanimem, atque adjungens: Nec abier intesigi possunt , si verbis vim Dam satam esse velimus, nec eam pro libitu ct commodo nostro interpretari. Urget haec Canonis verba: In irritum revocaris. Respondeo falli. Etenim Maximum & jus ordinatos traistavit Constantinopolitana, quomodo
Georgium Alexandriae intrusum ac ipsus Ordinatos jam pridem tractarat ex vetusto Canone Synodus Sardicensis , de qua in litteris ad Solit rios S. Athanalius: Antiochenum , Menophantum Ephesium , e cacium Caesaraeentem , de Georgium qui Laodici ae pro Episcopo suit , Ursatium Singi dunensem , dc ni tem Murciensim , de Theodorum Heracleensum , dc Narcissum Neronia dis Episcopum deposuerunt ; Georgia
autem nomen Alexandriam miss ita in damnando recitarunt, ut nec unqua
eum Episcopum, nec dirnum , qui Chrstianus appellaretur, censerent. Resii- .iarunt enim omnes iam in dandis Orinibus constitutiones, interdicentes ne quis quam' Diqitigoo by Coos
242쪽
quam ab eo Ordisrum in Ecclesia vel nomen sui ordinis obtineret. Sy nodale , quod etiam Basilium Ancyranae, & inintianum Gazensi Cathedrae ab Arianis intrusostrae favit eodem modo, Decretum latet aut periit, ejus tamen compendium superest in Synodalibus litteris ad omnes sub coelo orthodoxos Episco s. Insigniter illud in octava Synodo exposuit Motrophanes Metropolita Smyrnensis: Alver Ecclesia a Leges Episivas ab Haemesi reductos judicant, is abier eos quι a moechis ct sacrilegis contra legesIknt initiari. Etenim in Haeresi aut Schismate promotis Episcopis&Clericis, licet semper degradarit, aut potius uti in ipsa consecratione d gradatos habuerit Ecclesia, una tamen semper aliquam, si non regul rem , certh dispensatoriam reparationis spem reliquit; at vero per Schi Lma aut Haereum intrusis Episcopis, & datis propria ipsorum manu O
dinibus nihil istius spei dedit antiqua disciplina, ideoque sancit irritos &nullos, id est, nulla unquam gratia ad ministerii executionem admittendos. Dico, Propria ipsorum manu daris Ordinibus: Quod eorum mediatas consecrationes receperit etiam antiqua Ecclesia, lucci ex octavo
Canone Nicoeno, recipiente prop)ginem intrusi Novatiani. Quod etiam Petri Moni. Timothei ct iuri, Petri Fullonis , ac Severi Antiocheni, facinorosissimh per Haereticos intruserum, propagincm receperit, ostendi in choliis Synodi octavae. Quinimo Anatoliunt , per Eutychianistas in Ephesino latrocinio Episcopos Sedi Constantinopolitanae in trulum ,
ac vivo adhuc S. Flaviano super ordinatum , remravit S. Pontifex Leo magnus, & nullo modo reordinavit. Et quidem Maximus Cynicus,nόn
ab Haereticis aut Schismaticis, sed ab orthodoxis AEgypti Episcopis suit
intrusus, adeoque nulla est ratio,ob quam de ejus ordinatione dubitetur. Quinta quaestio est,' an Innocentius primus Pontifex docuerit datos ab Haereticis ordines esse repetendos λ Assirmat Joannes Morinus, probatque ex variis ejus Epistolis. Primo, ex Epistola ad Alexandrum Antiochiae Patriarcham , ubi Arianorum Episcopos & Clericos cum Sacem dotii Afinisterii cuiuspiam dignitare suscipi in Ecclesiam non posse edicit,add itcjue causam: Ouoniam quibus flum Baptisma ratum esse permittimus, Sp. i s. quod utique in nomine Patris, Ur Alii , cst Spiritus sancti perficitur nec Θ, 3 ritum sanctum eos habere ex illa Raptismare, illisis A riis a MPmmuin, quoniam cum a Catholica Fide desisterent eorum Authores, persemonem Spiritiu, quam acceperant, amiserunt. Nec dare eius plenitudinem possunt, quae maxi- 'me ιn Ordinationibus operatur, quam per impietatis fisa perfidiam perdiderunt. Ad quae verba laudatus Morinus: Oua ratione intellaipotest hoc effarum , Solum Hereticorum Baptisma ratum est, filum Haereticorum Baptisma non repetitur, si Haeretico rum quoque ordinatio rata est, tr 'iterandia '
243쪽
α18 Diss TR T. II. PROOEMIA LIs, Haereticorum Baptistas non reperitur , differre plurimum , dc altim prumum a doctissimo Pontifice asseverari. Etenim susceptum insormiter inhaeresi Sacramentum esse ratum nullo modo est idem, quod esse validum, sed est per legitimam Divinorum aut Ecclesiasticorum Canonum viam esse in tuos internos & externos e ficetus reparabile: At vero acceptum in Haeresi Bapti ima lim per per poenitentiam , datos autem ibidem ordines . nulla unquam Canonum via reparavit antiqua Ecclesia, ideoque illudiolum ratum, hos autem irritos habuit sanxit. Et sanh non de reordinandis , sed de recipiendis in suuna gradum de honorem Arianis Epil opis OcClcricis conlut uenat Alexander Patriarcha, & Innocentius Pontifex re Dpondit: Reordinationis facinus neutri venit vel incogitatum. Et hic est laudati Pontificis locus, quem Synodi Suessonensis quinta actio produxit adversum Remenses ab Ebbone degradato Ordinatos Clericos, quos luis sine reordinatione honoribus reddidit Nicolaus primus. Alter ab Erudito Morino adductus Innocentii locus est in Epistola HEpai. Martianum Episcopum Naxitanum. Bonosus Naxitanus Episcopus. Photinianae blasphemiae pessimus triadux, omnem infecerat Dioeces m Il- . lyricianam. Hinc ad Rufum Thessalonicensem Episcopum , suum in eadem Diceccsi Vicarium, & subicctos illi Episcopos, Bonos prae se timorthodoxum succetarem Martianum, lcripserat laudatus Pontifex,ur Omnes adicio Bonolo ante damnationem & Haeresim ordinati PreLbyteri ac Diaconi, licet cum ipse postmodum lapsi , si relicto atque
damnato ejus errore vellent Ecclesiae copulari, libenter reciperentur. Et ita Germinius Presbyter ac Lupentinus Diaconus fuerunt omnino recepti. Uertim dictus Martianus excessit limites. Etenim etiam Rustitium, a jam damnato Bonolo Ordinatum Presbyterum, suscepit, requidem iterina in πιιοκe. Ecclesiae benignitas reverses Haereticorum Caericos raro corrigit, sed passim inflat. Adco sanε institus fuit ille Rustitius, ut etiam Germinium& Lupentinum , omnesque a nos anthdamnationem coniecratos pollulaverit ad reordinationem. Hinc Schisma. Etenim Rustitio Germinius & Lupentinus communicare noluerunt, illia itim fav t Martianus Epis opus: Germinium dc Lupeirtinum Page s bus suis cclesis non extrusit, quousque tamen Rultitio communic rent, a stia communione suspendit. Quare Ravennam, ubi tunc ob caP- tam a Barbaris Romam exulabat Pontifex, illi accesserunt, postulantes j stitiam. Haec cst vera facti species. Quare errorem varium continent lia CJoannis Morini verba: si minuti π Lupotinus , a Bono ore dammiunem ordinari apud Innocentium conqueruntur se ideo Disivo suo grasu si non esse, quod vellet illis uerum ordinari, ut Rustitius quidam , qui imrata Ord natione Pralbinatum ab eo sumperat. Q d voro Pontifex nec probat,
244쪽
probat , nee factum dure improbat, sed praecedens Decretum suum couis mat. Utique supra adductum de Ordinatis a necdum damnato Bonoso
Clericis Decretum: Eos recipiendos esse censimus. Pergit Morinus: Subam diendum, Cum ordinibus suM,sne nova ordinatione. Unde necesaris conseiac'itur eos, quos Tonosivi Heresarcha post damnationem ordinaverat, fuisse iterum ordinatos, cum Ponti is Decretum eos sos excipiat, qui ante damnarionem fuerant Ordinati. Hic, inquam, est varius lapsus. Falsum est, quod Martianus Germinium ac Lupentinum, aliosque a Bonoso ante damnationem sacratos voluerit relacrare. Norat enim inter hos & Rustitium esse grande di siri men. Photinus Syrmiensis Episcopus, ejusque resuscitator Bonosus cum
Sabellio senserunt & Paulo Samosatens, gloriosiae Trinitatis & benedi. Ehae Incarnationis evacuarunt Mysteria, ideoque istud ipsum, quod de Paulianistarum Baptismo Synodus Nicoena dc Constantinopolitana, de Photinianorum Baptismate statuerunt Patres laudati a secunda Synodo
Arelatensi: Photinianos De Faultinnistas secundum Patrum Iuta Baptia an Can. oportet. Addit de Bonosiacis: Fonosiacos ex eodem mctra venientes, quo Lcut Arianos Baptizari in Trinitate manifessum est, s interrogati Fidem -- strum ex toto corde prostis fuerint, cum Chromate ct manub impossione in Eo Can. 17. Hesia recipi susscit. oranda sunt verba, Ex eodeti errore venientes: Evincunt, quidquid Joannes Morinus dicat, Bonosum omninb fuisse Pho tinianum .Quod ipsum asserit huic Synodo coaevus GL nnadius Massiliensis, in virorum illustrium Catalogo laudans Audentium Hispaniae Epis copum , qui scriptit ad verium varios Haereticos, praesertim Photini nos, & adjungens: Qui nunc Bonosiaci vocantur. Et Innocentii primi Pontificis de expellendis Photinianis ad Laurentium Segniensem Epis Ep. 1
copum Epistola habet hanc Epigraphen : De Bono acis, quo mi Daris
comparandi. Et hinc Bonosiacos omnino rebaptizandos scribit ad Iberiae Lib. s. Episcopos S. Gregorius Magnus. Confirmat tertia Synodus Aurelianenia Sp ο r. sis, asserens Bonosiacos rebaptietasse. Quod enim a nobis viderent se re- Caα 3 e. baptizari , ad talionem etiam rebaptiZarunt. Neque obest adduinus Canon Arelatensis : Dum taxat ait Bonosiacos, solemni Haereticorum
more, fuisse Cadmeos fratres, & ipserum quosdam Baptizasse, quosdam non Baptizasse in Sacro- sancto Trinitatis nomine , ideoque hos solos fuisse & esse rebaptizandos. Quod ipsum in librorum contra Arianos fragmentis test itur S. Alcimus Avitus, Archiepiscopus Uiennensis: mum Dominuου est, non dimidimus; una Hides, non sindimus; unum Taptisma, Dag. v. non iteramin. Cui honorem suum etiam in Bono corum, aetiorumi recepti
ne servantes, si se in nomine Patris,.Filii, ct Spirisus sancti bapti seros esse restandeant, quod bene confessi sunt, servando recipimus. Lucide ais r-
245쪽
x3o D IssERT. II. PROOEMIA Lis, nisi alios suisse, alios non filisse in Sacr sancto trium personarum n mine bapti Zatos. Porro ipsorum Illyriciana factio Magistri Photini scabiem tenebat a 1 litteram, erat plenε Sabelliana, in Sacr sanctam Trinitatem non baptizabat, ideoque erat omnino rebaptizanda. Hinc&r ordinanda, atque ita Rustitium Marcianus reordinavit. Nec sine fund mento. Etenim Bonosiacos Photinianos omnes, veram Pauli Sam latensi s progeniem , exiitimavit gaudere hac decimi noni Canonis Ni-i coni gratia: Si qui ex his preterito tempore fuerunt in Claro, squιdem -- m. rcu Itu irreprehensibiles apparuerint, Bapti etii ordinentur ab Episcopo Lci ιδε Catholicae. Et hinc talem reordinationem graviter non culpavit Imaoccintius. Graviter culpavit hujusimodi hominem in Ecclesia retineri. Hominem maculosum, reprehensibilem, turbulentum, laudati Canonis gratia patentcr indignum. Culpata tamen fuit de ipsa reordinatio. Hinc enim pergit Innocentius: Am Rustitius sic peccari debere in alio arbitratur, quemadmodum inse agnoscit esse peccatum. Neque enim omnibus
in futurum Paulianillis fixit regulam , ted lotis tunc viventibus dispensatoriam ex caulis gratiam fecit Nicocnus Canon, proindeque ipsam ad Rustitium estendere nequiit Marcianus. I.audata inlisper Pontificis verba luci de assirmant non ab hoc Episcopo, sed a idio Pieud Presbytero illo Gernii uium ac Lupentinum fuisse ad reordinationem postulatos. Et ante Sc post damnationem dudum aeque errasse Bonosum ille forsitan al- seruit, idcoque i pibrum ordinationes non es le sua firmiores. Et etiam hoc merito, graviterque culpavit Pontifex. Culpavέ & Marcianum , quod illos legitimh reraratos Clericos, ob merito declinatum Pseud Presby teri errare pergentis contagium , rejicerct a sua communione. Et
hinc lucet illam facti speciem Joanni Morino penitus obviare. Neque enim a quibusvis Haereticis, sed a solis Paulianistis, Photinianis, ac B
nosiacis)am damnatis Ordinatos censuit Pam Innocentius reordinandos addens id seri non posse authoritate simplicis Episcopi, utpote qui solvere aut moderari non queat generalem Ecclisiae disciplinam,qtram nullo modo sullulerat, sed dismia latori h dumtaxat mitigarat Synodus Nicoena. Tertius ab erudito Ioanne Morino adductus Innocentii Pontiscis locus est in Epistola ad Rusum Thcssalonichnsem . ac aliosqllyricianae Dioecesis Episco s, mrcunctatos: An consecrati ab Haereticis Episcopis Clerici essent resacrandi, atque ita reponendi in gradus sui honorem ac ministerium p Praemittit Pontifex cunctis apud Haereticosor dinatis esse laetum ac maculatum illa scabiosa manu cnput, opus essem dicina poenitentiae, idcoque nullam spem rctinendi aut rccipiendi hono ris. Hinc adfirmat esse avitam atque immobilem Ecclisae disciplinam , adeoque propositae quaestioni non esie locum. Reposuit vero Rufus ,
246쪽
DE SI M. N IAE CRIMINE.eum qui honorem amisit, honorem dare non posse, nec illum aluuid accepisse , quia nihil in dote erat, quod ille posset accipere. Damnatos ac proscriptos ab Ecclesia Haereticos Episcopos ait omni Episcopali potestate exutos, datos ab ipsis ordines esse irritos & nullos, nec reparandos, sed iterandos, neqtie id adversari Ecclosiasticae, quae primumidum taxat, non secundum vctat, disciplinae. Paulianistas enim, ideoque &alios quosvis invalide ordinatos Haereticorum Clericos reordinari uiseria te permisit Synodus Nicoena. Quin & eandem Regulam valcre jussit in Diaconissis. Ad quae Innocentius: Acqurescimus, o verum est. Certe qui
non habuit, diame non potitit. 'imnationem utique , quam habuit , per pravam manus impositionem dedit. Et qui particeps essedius est damnato, quomodo debeat honorem accipere, invenire non possam. Fatetur Ordinationes istasisse substantialiter nullas,addit tamen iterari non posse , quod earum susceptio fuerit crimen de contagium, damnata dantis vitia traducciis maccipientem, ipsum faciens maculosum , ad coque de perpetud irregularem. Nicoenum Canonem , qui sive de Novatianensibus, sive de Paulianislix statuit, ait fuisse singularc mgratiam, non gencralcm rcgulam, ideoque extra illos limites non posse extendi. Erat responsio percmptoria , attamen Rufus non acquievit, replicans: Hera ac iusta ligitimi Sacerdotis benedicilio aufert omne vitium, quod a vitioso fuerat in Zium. Loqui videtur de inusti id. etiam apud Haereticos bapti Zatis, ideoque in Ecclesia Catholica non tantum reordinandis, sed & rebapti Zandis. Eorum delicta omnia adfirmat esse in v terem hominem , hon facere irr gularem , juncto utroque isto Sacramento remitti, ac pleph purgari. Etenim de quibusvis ante Baptisma coinmissis criminibus ad Nectarium Constantinopolitanum novellum Episcopum dixit apud Hermiam I. cito Tomenum etiam Martyrius medicus Tharsensis: Tu, ὀ beate, recens Tapri arus ac purificatus, ct mox insuper Sacerdotio as tus es, utraque autem
haec peccatorum expiatoria esse Deus connituit. Ex eodem principio Pauli anilias Clericos reb.iptizari ac reordinari permisit Synodus Nicoena. Nihilominus denuo respondit Innocentius, non per ordinationem, sed per solam Poenitenti. im auferri crimina ac vitia, ideoque e se a vitam Romanae Ecclesiae legem , Ut ab Haeres venientibus, qui tamen istic Bapti
iti sunt, per Poenitentialis maniti impostionem Lai ea tantum tribuatur communio , G ex his nullus in Clericatim honorem vel exiguum subrogetur. Ue
bis, Qui tamen istic Baptietati sunt, subintelligeturae sunt voces, Validae, de , Tantum, hoc sensu: Qui tamen issic Taliae Bapti ii tantum fuerint. non ordinati. Haereticorum enim Episcopis, Presbyteris, atque Diaconis , Ecclesiam accedentibus, Poenitentialem manum imponi ob sus
cepti, licet perperam, Sacramenti reveremiam antiqua vctuit diiciplina,
247쪽
13, DI SsERT. II. PROOEMIALIS, invalidὸ autem istic Baptizatus Laicus, non per Sacramentalem, Poeni tentiae manum juvari potuit, sed novo Baptismate habuit opus. Ait Pontifex susceptum etiam valide in Haeresi Bapti linum esse summum, quod ad Poenitentialis Substrationis humilitatem cogat, atque irrepar biliter irregularem faciat, crimen, proindcque invalidum Baptisma, repraesertim sacrum ordinem esse crimen longe majus. Quis enim nesciat iubstantiale vitium esse semmam Sacramentorum injuriam λEx his Joannes Morinus existimat quorumvis Haereticorum ordinationes apud Patres nostros fuisse substantialiter irritas,atque ita sensisse nomsollim cum ibae Dioecesicos Episcopis Rusum Thessalonicensem , sed de Pontificem Innocentium ac Lesesiam Romanam. At certum est labi Et nim non de quibuscumque Haereti is, sed de solo Bono se ac Bonosiacis Apostolicam Sedem consubaerat Rusus,quorum in Illyrico Baptismum, ideoque&Ordines fuisse irritos, supra ostendi. Porro de quovis in Bassetismatis susceptione commisio vitio lcribit in libris de Baptismo sanctus
I .7.c.32 Augustinus: Excommunicando punitur ilia simuLvis , πιιι poenisendo μα- tur. Ait illam non in veterem , sed omnino in novum hominem committi , ideoque sacere irreparabiliter irregularem. Quod verum esse etiam de simulatione Baptismum irritante, non est dubitandum. Quis
enim nelciat Marcionitas, Gnosticos omnes, Montanistas , Sabcilianos, Eunomianos, Photinianos, varias G.ilatiae monstro las pestes, quas omnes palam rebaptizavit S clesia, semper fuisse habitas plenissimh irregilares λ Quae irregularitas per invalidE lusceptos in illis Schismatibus
etiam Ecclesiasticos ordines diminuta non fuit, sedauisti. Fateor cuncta ista facinora fuisse revera in veterem hominem,ast omne in Saa sanctam aquam Attentatum semper uti novi hominis injuriam judicavit Ecclita, quod nempe tunc ille, licet non esset, tamen novus esse debuisset. Non
solus, qui hominem natum perimit, sed & qui ipsum, ne nascatur, per sterilitatis Ῥcula impedit, apud saeculi leges est plenus homicida: Ita re illum, qui novi hominis natales sacrilege irritat, ejus jam nati se
toribus avita Patrum disciplina merith aequavit. Hanc regulam etiam ita Bonosiacorum ordinationes servandam optim h censuit Innocentius Ponti sex , rect que addidit factam Paulianillis a Nicoena Synodo gratiam fuisse dispensatorium & singulare beneficium , non Canonem genera
At ecce hinc aliud dubium prodiit, an Bonosiacorum ordines ob s Iu in validi Baptismi desectum , an verd etiam ob proprium vitium essent substantialiter nulli λ An non solius Baptismi, sed & sacrae ordinationis essentialem ritum Bonosus immutasset λ Nec fuit inanis quaestio. Etenim Bonotus multos E nostris invitos ac repugnantes violenter ordinarat; multi
248쪽
multi item, qui in Catholica noverant se propter vitia non posse ordinari, ad illum sponte perrexerant, credentes se ita in ipsa etiam Cath
lica invenire locum, quem antea desperaverant. Respondit vero laud tus Innocentius: Qui a Cathobca Mia Harsim transimunt, qios non abire Cap. s. oportet, quam per paenitenturan fusili, apud vos non sium poenitentiam non agunt, vemum etiam honore cumulantur. Sed Ausu quondam stanti no
sui, altarums 6onsacerdotum summa debberario haec fuit, ut quos Bonosm
Misa erat, ne cum eodem remorrent, ac fieret non mediocre sandalum. Ordinari reciperentur. Viramm, ut opinor, ambigua. Ergo quod necesuvi pro
remeaeo invenit, cessante necessitate debet utique ces e quod urgebar. Sanctus Anysius Thessalonicensis Episcopus, ac Siricii Pontificis per Illyricum Vicarius, turbatam a Bonoso & ejus temerariis ordinationibus Ecclesiam pacificaturus, omnes rith in Ecclesia baptizatos, ac per Bonosiimperperam ordinatos recepit in suis gradibus, atque ita reduxit plurimos,& mali Authorem coegit selum , aut certe cum mucissimis insinire. Dispensatoriam gratiam successor Rusus vertit in regulam , atque ita criminosis & illegitim E Ordinatis Clericis Dioecesim implevit. Graviter id damnat & circumscribit Pontifex, sens sancti Anysii in Bon sacos gratiam fuisse Nicenae in Novatianenses 8c Paulianistas Clericos de Episcopos gratiae similem, fuisse singulare&temporale incertas dumtaxat perlbnas beneficium, nullo modo universalem Canonem. Rufi factum asserit adversari Canonibus Apostolicis, mandatque deincep ces . sare. Hinc interim vides nostris baptizatis collatos a Bonoso etiam post damnationem ordines fuisse ab Anysio & Ruso Archiepiscopis, ipsorum Synodis, Innocentio Pontifice, ac Romanas cclesia judicatos validos, adeoque illos, quos inproprios bapti Eatos attentavit Bonosus, non ex
proprio ullo vitio, sed ob solum cassi baptismi defectum substantialiter non valuisse. Omnem hujus rei seriem Joannis Morini cogitationibus
De Ceciliano Carthaginens Archiepiscopo, adversus Secundum Ti-gistanum Episcopum, Numidiae Primatem, & factiosos ejus collegas,
istius consecratorem Felicem Apiungitanum Episcopum fuisse traditorem , ideoque datam ab illo consecrationem esse irritam calumniantes; de Ceciliano, inquam, adversum hosce turbulentos Donatistici Schismatis Authores disputante, scribit sanctus Optatus Episcopus Mileuitanus: Rerum a Ceciliano mandatum en, uis Felix in se, sicut illi arbitrabantur. Lib. 3. nihil contulisset, ipsi tamquam adhuc Diaconum ordinarent. Obtulit ser ordinandum. Quam oblationem , tamquam suo de reb.iptietationibus ac reordinationibus errori insigniter faventem, acriter in Carthaginensi collatione urserunt Donatistae. Et hinc nascitur sexta quaestio, an Ceci-
249쪽
234. Diss Est T. II. PROOEΜIALIS, lianus datos ab Haereticis, Schismaticis, aut Traditoribus ordines exsestimaverit substantialiter nullos λ Respondeo Negative. Hus enim verba in Carthaginensis,cujus haec inrs aut latet aut periit magno Ecclesiasticae eruditionis damno, collationis breviculo exponit sanctus Augustinus: Lib. 3. e. Dona a diserunt etiam siri de Optasum, quod Ceciluinus dixeris, Si D - duores sum, qui me ordia verunt, a vemant, ordisent me. Quod quiadem di tum es, dici potuit ad illos irridendos , quibus hoc mandasse pedih1betur , quoniam certus eras ordinatores suos non esse Traduores. Et hinc' istud Ceciliani dictum Joannes Morinus pro luis cogitationibua merito
Septima quaestio est, An a Meletio, Schismatico Lycopoleos M tropolita, ordinatos Episcopos & Clericos Nicoena Synodus jusserit reordinari Z Lucidὰ enim id adfirmat in Ecclisiastica Historia Anastasius. Romanae Ecclesiae ad sanctum Marcellum Cardinalis Presbyter, & C nonum peritissimus Bibliothecarius : Nicoena S'nod Parvu or de
sistis , quo seresim in civitate propria lacum restiret. Eo ro, qui as manus impositionem acceperant, magis mystica sacrationesirmaridas. IPEp. 7 a. se Meletius in Catholica Ecclesia suerat Ordinatus, ideoque non coge dus ad reordinationem. Nicoenarum constitutionum peritissunus' etiam
magnus Basilius in litteris ad Evasenos, in litteris ad nescio quem P Ep. 8a. trophilum scribit omnes ab Arianis Ordinatos non esse Episcopos, scd omninb Laicos, ac pergit in litteris ad Nicopolitanae in Armenia Ecclcsae Presbyteros: Non agnosio Epistopum, nec Christi Sacerdot Ep. rsa. eum adnumerarim , qui a pro unis minous es ad ei destru bonem Prinsul uectus. Haec meas de isto sentias. Vos, si quam nobisecum partem has iis , eadem etiam nobisium sentietis. Si vero vestro ipsorum e filis uimini, Da quisique sententia potestatem habet, nos insentes erimus ab hoc sanguineis Haec non ideo scripsi, quod vobis dissidum, sed ut quorumdam h rationem
declaratisne meae sententiae confirmem, ne quis is iliorum communionem p ripintur; neves manus isiorum impositionem qει quam acceperii, poLῖ reddita pace, Sacerdotati indisi se accensere contendas. Lucide agit de substantiali Ordinationis valore. Quod enim per Haercticum data sit quoad ex cutionem irrita, nemo unquam haesitavit, adeoque memorata hic quorumdam haesitatio fuit de ipsa substantia , & iplos in hujus negativam partem conatus fuit Basillius deducere & firmare. Hinc addidit ij usmodi Ordinatos etiam post redditam pacem seu ab haeres ablolutioncm non possi censeri inter Clericos: Sod nempe vanam dumtaxat consecramitonis imaginom & umbram accipissent.
Respondeo sanctum Basilium in sui Antecesibris Flamiliani, qui da tum etiam per Haereticos Baptisma pertinacissime cum sancto Cyprian credidie
250쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. 23scredidit substantialiter irritum , errore fuisse firmum dc durum, nec credidisse ipsum a Nicoeno Concilio damnatum. Lucet ex Canonicis ejus ad sanctum Amphilochium litteris, hisce praesertim ipsarum verbis: Nos amarinione omnes Haereticos rebapt arm , sotem Probii ta es apud Cip. r. mos hac rebapilatatio, Fot ετ a Romanis, alicuim oeconomiae gratia, muraramen orario vires obtineat. Et infra: Quamobrem si hoc placueris, vor-
ut plures convenire Epimpos , ut fir is qHecit At extra periculum. is qui respondet in res Gone de his His dignin habeatur. Datum post Haereticos rebaptismum putat esse arbitrii&oeconomiae, atque ita quamque rici si im posse circa illum in suo sensu abundare. Eodem modo in adductis ad N icopolios Clerum litteris lucidε censet de datis per Haereticos O bnibus: Suam sententiam conatur imprimere haesitantibus, unumquemque tamen permittens suo arbitrio. Romanam enim, quae ob hunc errorem excommunicarat Firmilianum , metuebat Ecclesiam , ideoque Amphilochio scripsit caute trai'.indam hanc quaestionem, ut rebaptilmidator & Doctor sint extra periculum , utique indignationis Romanae. Eam defuncto Basilio mature ac plene discussit Constantii opolitana SP nodus, & adversus illum posuit in Symbolo: Confiteor unum Baptisma is remissionem peccatorum. Quocirca hoc in puncto magnus Basilius est circumscriptae authoritatis. Latius haec ostendi in scholiis ad Symbolum Constantinopolitanum. Cardinalis Anastasius adducta sua verba desumpsit ex Synodalibus, quas nobis in Ecclesiastica Historia servavit Theodoretus,ad AEgyptiacae Dioecesis Episcopos litteris: Illi aurem , quia Meletis Presbyteri designati Lib.s. αμαι, simul atque sanctiori Ord natione confirmati fuerint, in Ecclesia com- 9-munionem a ruta,uae. Sic habet vulgata versio , quam sequitur etiam Joannes Christophorsenus. Iacobus Sirmondus vertit aliter: Eos aurem , qui a A fletis constituti sunt, sanctiore oraenasione confirmatos, ad communionem admutis. Graecus textus de verbo ad verbum sie habet: μ sbyteros a Meletis constituros, magis mynica mamm im iisne confirmanos, ac niti ia communionem. Respondeo Melitii ordinatos nunquam fuisse reordinatos, nec ad reord i nationem postulatos. Lucci ex secunda sancti
Athanasii Apologia: Presbyter, qui dejecto Altari de fraeho Calici sin
ruin adfuisse, est isse toties rumoribus Iactatus Isch ras , qui neque ab Eccis et tus Presster , neque eum a Meletis coaestitutos 2 es'teros Alexarideris Ecclesiam recipiebat, in rerum n mero unquam habrius fuit, aut ab eocrem 'μου. Quo igitur patio Presster Is iras ' Aut quo tandem Auriare conmis rus ' Nunquidscilicet a Collutho' Id en- restat. Atqui Co thum in gradu Presbyteris mortuum, omne eius manuum impositionem resiussam , ct spmne ab eo constitimi es in Laticorum Oraemm redactos, sμbLascorum nomino