장음표시 사용
251쪽
DIssERT. II. PROOEMIALIS, Uxim ad os, adeo apud mus constas . ut nemo de ea re dubitandum
putet. Lucidh affirmat , non Meletii , sed istas Colluthi ordinationes fuisse substantialiter irritas , & uti tales a Synodo a cetas. Quod nempe Colluthus non fuisset Episcopus, sed simplex Presbyter se pro Episcopo ostentasset, atque ita validos non potuisset imprimere Ordines. Et certε Meletius non extra , sed omnino intra Catholicam Ecclesiam fuerat con secratus Episcopus, & nullam Haeresim . sed dumtaxat Schisma a P r synagogam conflarat, ideoque nullus erat vel fucus, ex quo dati per ipsum ordines essent substantialiter nulli. Et dum suos Episcopos de Clericos Alexandro Patriarchae tradidit, nec apex aut Iota factum est de reordinatione,recepti sunt per selam clatholicam proscssionem. Quomodo receptus postea suit & simosus ille Histrio Arsmius, Episcopus Hypselitarum. Porro Nicoenae Synodi tempore quidam a Meletio erant in Episcopos aut Clericos dumtaxat electi ac designati, quidam insepumystica manuum impositione sacrati & confirmatit Et hosce solos cum suo gradu in Ecclesiam admitti perini sit Synodus, aliis solam Catholicam communionem, nequaquam electionis effectum indulsi. Eadem sub distinctione tractavit Diaconissas & Clericos Paulianistarum. Quo circa vulgatam Latinam transsationem Jacobus Sirmondiu non sine fumdamento correxit. Gratiam istam Maelianis impetravit laudatus N
xander, a de ipsa scribit in praefata Apologia tactus Athanasius: Ut nam nunquam fiatum 'sic
Evomuntur antiquae Simoniaeorum Parna. AVitam Simoniacae ordinationis poenam edicit trigesimus Canon
inter vulgares Apostolicosi es quis Di pus, aut Pressior, απιο--- per pecunias hane obtinueris aegritatem, deficiatur stipse, ct O dinator ejuε, cstra communione modis Omiam abstineatur, cui S - MUM AE Petro. De gravissimis Chricorum criminibus statuunt hi ipsi Canones: Deponat r, non tamen eommunione privetur. Dicit enim siriptura: No
vindicaM D-nus bis in id sum. Hoc est, unicum Episcopi aut Clerici lapsum duplici degradationis simul de excommunicationis supplicio Ecclesia non purcit. ridue fuit constans Patrum olim disciplina. Quare ad ductus, qui Sacri ordinis Simoniam duplici ista poena serit, Canon oste dit ipsam quovis gravissimo crimine semper fuisse graviorem. Et la dati onis, licet non verba, tamen sententia, est omnino Apostolica. Etenim Apostolorum, qualia Petri Simonem, gestatae Apostolicos
252쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. 23 ICanones , aut certh Apostolica edendorum ab Ecclesia Canonum fundamenta , testatur semctus Joannes Chrysestomus in libris de compun- stione cordis. Et hinc idem Chrysostomus omnes ab Antonino Eph sorum Archiepiscopo Simoniace ordinaris Episcopos degradavit, perpetuumqtie abjecit ad Laicos, uti scribunt in Photii Bibliotheca Geo gius Patriarcha Alexandrinus, Zc in Dialogo cum Theodoro Romanae clesiae Diacono Palladius Episcopus Helenopolitanus. Dixi, Ap rolica edendorum canonum fundamenta. Certum enim est adductum Canonem non esse Apostolicum , sed Chalcedonensi Synodo posteriorem. Etenim adversus Martinianum , ab Eusebio Pelusii Epis- 'copo Simoniacε promotum . varieque criminosum Presbyterum, ac insuper Episcopatum emere machinantem ex furtiva Eccleuae pecunia, scribit ad sanctum Cyrillum Alexandriae Patriarcham Isidorus Pelusiora: Martinianus nuper aurum Alexamisiam praemisit, Episeopatum aucu- Lib. a. pans. Quod cum Sanctitas tua comperisset,pro eoatque eum ab Eul Πομ I bere debebat, pre listeris comminata est , auque a mavis, si eum , s rursuidem aggrederetur , ut ingens iuvissimae rellioni dedecus inserentem, in tota Eriptu Regione prosiripturum s abdicaturum. Atque nunc idem, luteis ris tuis cst minis conge tu, Alexandriam perrexis, sibi quidem Disiva rum captos, tua autem fama atque existimationi, m. quise M ordinari nes pecunia addicas, labem inferens. Q eum ita sint, tua Magnammiratuatque Hastantiae en plenam quidem er exactam scelerum ipsius poenam ad imeorruptum illud tribunal reservare, nec enim hic fieri potest, ut quas merisus es poenad pendat, commoveri autem ac incitari, primm m Ecclesiam inique laesem ac vexatam ulcisii, deinde existimationi tuae consulere, minas nimirum in opus perducendo , eumque ab Eces a gremio abaecando. Eum non ob Siamoniach obtentum Presbyteratum declarare irregularem ac degrad
tum, imo nec ob missas Alexandriam ad emendum Episcopatum furtivas pecunias, sed dumtaxat si istud is inus denub aggrederetur , degr dare comminatus fuerat Cyrillus, de post iteratum facinus minas in executionem mitti flagitavit Isidorus. Quod nempe adversum Simoniacos nullus adhuc poenalis Canon emanasset. Alioquin ad ipsum omnino prinvocasset Isidorus, & Martinianum clamasset, non degradandum , sed jam degradatum. Hinc etiam ab Ephesio Antonino ordinatos Episc Pos. non ex aliquo Canone, sed ex Patriarchali authoritate deiecit sanctus Joannes Chrysostomus. Notoriorum Simoniacorum ministeria erant etiam tunc admodum standalosa , ideoque ab istis dumtaxat Pres- Lib. a.
8 teri θα- geri clamavit nescio quis Presbyter Athanasius. De Sim
niacae ordinationis valore videtur dubitasse. Etiam Hermogenes Comes
eos, qui Zoumo, per dictum Eusebium Pelusii Miscopum Sim .
253쪽
138 Dissust T. II. PROOEMIALIS, 97. niach promoto Presbytero, bapti bantur exuimabat mulsuroramisinmu detrimentis. Adve rsus eund cm ZoZymum clamabat omnis 'ipulus rΕp 6s. Quonam pacto aliusansiitarem impertit, profanus et e ac nefarius ρ Quona piato abos purgat, qui impur erit ' Quonam patio Filus Dei efiit, qui ser- Sp. 38. vili est imo ' Hinc ad ipsum scripsit laudatus Isidorus: Sacerdotio conti meliae notam inum. Adeo ut plurimi homines, imo omnes , a te ensi, in salutis 'mbolu detrimenium acceperiris. Ab ipso bapti rati mctuebant se aut invalide, aut certe informiter baptiZatos. Et in alia ad ipsum Episto- Lib. r la: Ommumsectus est fabula , .s, Grsiandalum. Cognito enim, te execrandis manιbus tractare lacra Misse mysteria , recedunt homines , malun
non initiara , qua m ut o impuru 2sceleratis manibus pura ct immacularia suseipiant munera. D tametsi multi saepe ex me audierint mhil horum obesse, quidam tamen assens non sum, quidam vero ne auribus quidem aequu accia Lib. 3. piunt, nugari me erit mantes. Et rursum : Multos inen , cst ab Al aris Zp 3ψ- accessuramoves, ut qui tantam labem ac maculam illisato Altari assidentem Ep. 3 o intueri minine suoneant. Et in alia Epistola: Vir quidam moribus integer,s vita lyhnuidus , Ο luculenta dignitate ornatus , me convenit , cst 'avu, se ad venerandum quidem istare accessi, ut divina Arri Ioria perciperet. in uti te , hominem aetate quidem finem , dig/utate Presbyterum , t Adras Iem et gentem , atye omnes, quorum spurcum hominum firmone e libratur , superantem , illic adpare con fiexu , peucm retulisse , quod fibret migram rem esse duxisset, scro saneta Af)steria per impuram ct sel summanum Fufiipere. Nempe non solum Simoniacus, seu & concubinarius erat LoZymus, id que non solum ejus S criticis audire ,-Eucharita .m percipere horrebat fidelis populus, sed oc dubitabat de jus Baptis mo. De datorum per Simoniacos Sacramentorum validitate, aut saltem fructu dubitare est aded antiquum. Item Gregorii septimi Pontificis, qui Simoniacorum dc concubinariorumClericorum divina Ossicia audiri ac percipi interdixit, Decrcta adcli antiquis nituntur fundamen-ris. Nihilominus de magno isto Viro pergit Ilidorus: Eeo his auditu ,
quantum animo vulnus acceperim, ducere praetermutam; quilus autem ver eum Dravi e reprehenssirim, exponam. Nulla, inquam, detrimento, vir
sopieni e , is qui suseipit, ascitur, etiamsiis, qui tribuit, inignus v dcatur. Neque incontaminata m ieria con furcantur , etiamsi Sacerdos inrnes mortales improbitate siperet. Et ad iplum Zozymum : Quema o missi siccensui, Ac etiam te moneo, ut aut resipisias, aut a venerativio Altari absceda , ne alioqwn eos, qui ad Vsim accedere instituunt, per tum adliones
submoveas. Et iii alia Epistola : fel talia committere Mne, vela sacra mensa disiceri , ut tuto Ecclesia alumni adscra accedant M storia,sne quibus Diulcm consequi nequeunt. Non illum ad Laidos rejicit uti degradatum
254쪽
. DE SIMONIAE CRIMINE.aut irregularem , sed dumtaxat monet, ut scandali vitandi causa cissit vel a criminibus, vel a sacro Ministerio: Quod nempe nullus eo usque poenalis Canon in Simoniacos prodiisset. Eadem de causa Miseni Cisrki clamarunt Epit copum suum Ibam, non degradatum , sed dumtaxat degradandum. Primus itaque in istud crimen poenalis Canon est hic Chalcedonensis: S-Disium per pecuniin feceris Ordinationem ,,sub pretio redegerit Can. a.
gratiam qua non pote I vena , ordis veriti per pecuni- Disiopum , aut Chor-Episcopum, aut Tressterum , aut Diaconum, a ut quemlibet ex his connumeriantur in Clero , is qui hoc atrem obarm fuerit , proprii gradus periculo subiacebit, Ur qui ordinatus est , misi ex hac ordinatione proficiat, sed sis alunus a dignitare, quam pecuniis acquisitu. S quis Matrem tam turpibus 9 nefandis datis vel acceptu eobteris. s ipse, si qu, dem Clericus fuerit, proprio gradu decidat, A vreo Laucus vel Monachus , a Ihematretatur. Quoties au versus Simon lucos insurgit Gregorius M, xnus, hunc lolum adducit Canonem , nullius meminit Apostolici. Et 'laudatus Palladius, ut salieti Joannis Chrysostomi, quem dente maligno adversarii rodcbant, in ordinatos ab Antonino Episcopos Acta fir-niit, Blam laudat avitam consuetudinem , qua semper vetuerit Eccles a sui im Sacerdotium Judaico aut AEgyptio more vendi vel emi: Quod nempti istam consuetudinem nullus usque tunc anon stabili issct .Et Chalcedonensis Canon solo gradu, gradu autem & communionc privat vulgaris Apostolicus, atque ita lucet hunc illo esse posteriorc m. Apostoli- 'Cum cnim Canonem quomodo non laudasset Synodus Chalcedonensis p. modo tjus rigorem mitigassit 8 Solum item Chalcedonensim laidant Patres alii, cum magno Gregorio frequenter dicentes eorum, qui in Ecclesia columbas vendunt, cadere aut cecidisse Cathedras: Quod nempe per Simoniacas promotiones incurrant degradationis poenam, aut
Et hunc Canonem, Anatolii Constantinopolitani Episcopi destilia lapasum, rigidissi me in sua Synodo innovavit, ac Leonis Augusti l. vira, in quae commissam in Epistapatu Simoniam sinxit esse crimen laetae Maj statis, lege confirmat i impetravit succissor sinistus Gennadius. Lexin Codice Jullinianaeo, Synodulo Dei. retum exstat apud Thcodorum Ba L. t. tit.
samonem. Porro Aliaticos ab Aialonino Simonia e Ordinatos Episcia- 3. c. 31. pos deprecantes, Saltem aurum quod dia mus recipiamus, uiam uxo ram nostrarum quaeuam dedimus vasa, exaudivit qui iacm ,& aui iani μι r
onini haerecies restitui jussit sit ictus Joanncs Chrylbilomus, scd rcgulam non fixit, pleneque item de eadem restitutione tacuit Syi.O . Us Chalcedonensis. Providit laudatus Imperator Lco. Pretium omnL reiadi Di iijZed by COOste
255쪽
1 o D Iss Est T. II. PROOEMIA LIε, jussit Ecclesiae, utique in se latium & reparationem injuriae per tantum L s. e. . immundissimi invaloris crimen acceptae.Sanxit de solo Episcopo. Verum ad omnem Clericum Iustinianus Augustus extendit perleges novellas ad
L: g, Patri rebam Constantinopolitanum, & ad Petrum Magia
tr. '. strum ossiciorum. In suo ad Joannem tertium Pontificem Micto extendit etiam Athalaricus Gothorum Rex , addens istam restituendi obli-CU gationem devolui ad Simoniaci ordinatoris haeredes. Et hasce leges haud dubih respexit sexta Synodus utetana, quosvis Simoniacos ordia
natos & Ordinatores non solum gradu & communione exuens, sed κomnibus temporalibus bonis, tamquam reos laesiae Maiestatis. Et ad Α chiepiscopum Toletanum scribit apud Gregorium nonum Alexander L. r. liti tertius: ct Principes duramisceme, receperint ab Orimensi 3. c. i. Di po, ut eius infrum pr. rem a sum , Eecus Oxomen messim. nutisne restis At, eum ea fine gravi si a strum periculo retinere rumpossint.
Ubi recth Glossa: Restitui dediti Eecina, cuis usuis imum. Simoniaci ' enim Episcopi aut Clerici intrusio est longe foedissima Ecclesiae injuria , macula & ruga. Et hoc jure etiamnum hodih vivimus. Cuivis tamen piae
causae restitutionem fieri consuetudo permittit. Laudatum Chalcedonensem Canonem innovavit etiam secunda SP Can. . nodus Aurelianensis: Si quis Sacerdotium per pecu e numiinvi execra
ambiti e quaesieris, absciatur ut reprobuι. Q od ipsum ficiunt quinta ejusdem urbis, secunda Turonensis, Cabilonensis, secunda Remensis Synodus, & in Capitulis Aquilaranensibus Carolus Magnus. Et R gantibus Britonum Episcopis, Utrum Sim iace ordinari possimis Orana' paenisentiam a me, α ι tam tummodo extra indisem 6' Sacerdotalem flerit dum , seu irreparabiliter deponi. res,andit Papa Leo quartus: Conm ctis, qui tam detestabile nefaι, quia jam multas damnatum es Concilia, pediense noscuntur, nussa poenitentia posumus subperire , ct tot stiritualibus Patribus obviare, sedis Horum sententiam me convenire certum est. Hasce enim ordinationes aded detestata est, adeoque nulla unquam poenitentia ad ministerii executionem ad mittere voluit olim Ecclesia, ut etiam irrutas diceret, & haberet quasi substantialiter nullas. Uti congruentissima, ita& antiquissima Hhista locutio. Etenim de Georgio in Alexandrinam , Basilio in Ancyranam, ac Quintiano in Ginensem Cathedram per Aria- Epist 3. nos intrusis edixit Sardicensis Synodus: Eos nemo appellet Di pos. Ε dem phrasi utuntur sanctus Athanasius, aliique antiqui Patres & Can nes. Ipsam ad Simoniacas ordinationes extendit laudatus supra Canon 'Chalcedonensis: Nisi ex hac ordinatione proficiar. Et in litteris ad Utim
Lib. t o. rem Panormitanum Episcopum magnus Gregorius: Oia nanti amaritia
Sp. Da convertWur ad poenam, ct siluita ordinatio effectu carens, a Dunis
256쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. 24. Isia d sumo nost--. Voces, Vectu careia, lucidε edicunt ordinati nes litas quoad executionem dumtaxat, non quoad substantiam esse irritas , seu in perpetua atque indispensabili suspensione ac irregularitate firmatas. Et hinc Presbyterum Simoniach ordinatum in Εpscopum , non uti Episcopum, sed dumtaxat uti Presbyterum esse in judicio tit Iandum atque tractandum, scripsit in litteris ad Eudonem Normandiae Ep. 17. piserum, & facto docuit in litteris ad Samonem Simoniacum Αω oresue Episci um sanctus Io Epis opus Carnutensis.
Et haec poena ordinatu inflicta fuit ipse facis , & citra Iuditas semientiam obstrinxit ad acceptum Ordinem aut dignitatem deponendam. Ita Reginaldus Leodiensum per Simoniam Episcopus Romam accessit poe- Cap. 7 nitens, &Joanni decimo nono Pontifici baculum resignavit &annulum. Rem destribit ijusdem Ecclesiae Canonicus Anselmus. Et Hubem itum Losinga, Norvicensim in Anglia Episcopum, quod Urbano secundo idem secerit, laudat Guillelmus Malmesberiensis. Etiam sine mmminicum Loricatum , quod per p. irentum Simoniam initiatus a S mi ordinis Ministerio spontaneus per omnem vitam cessarit , praedicat in litteris ad Alexandrum secundum Pontificem sandi us Herus Damia' Gp n. ni. Scribit item in vita sancti Romualdi: R--- Deculinus Cis M.
Addit de Simoniacis Episcopis: Nonnus quoque E copi, qui per Son
macam Haeresim sacras Sedes invaserant, ata Romuriuum poemtentia ra ac murrebaAt. etiam venerabili v o se committentes, ct Di parum sta
isto tempore deserere , a tam conversationis , seu Monatiuae prosese sonis Ordinem promittebant fiatinare. Simoniach enim promotos Epist pos& Clericos ad perpetuam in Monasterio & Monastico habitu monDtentiam cogere est antiquissima, quae plurimis exemplis ostendi possit. Patrum disciplina. Et hoc jure etiam nos hodih vivimus, uti ostendi possit per varias Romanorum Pontificum Constitutiones , praesertim
Pauli fecundi . 8e Pii quinti.
Notanda tamen sunt Pauli vertar Deia ramin quod omnes sis , quismoniace ordinatisrerint , asuomm ordinum sint executione Assensi. Non dicit depositos , sed dumtaxat suspenses: Quod nempe depositionem consuetudo potius quam Canon pautitim mitigarit in poenalem susperia sonem. Eodem modb Martinus quintus in Synodo Constantiensi, & in SM 43. suis Decretalibus Gregorius nonus sunt locuti, atque ita constat istam mitigationem non esse novellam. Caepisse existimo , dum Simoniaca
Ordinatio per Episcopos dispen sari caepit. & ad executionem habilitari. Depositio enim ex natura sua est perpetua ac irreparabilis , apud antiqu03H h P -
257쪽
x χ DIssERT. II. PROOEMIA Is, paucissima reperies reparationis exempla. Et quidem per Simoniacam Orcinationcm contra a depositio fuit olim adeb firma, ut ipsam vix ullus ri parasse legatur, nili ob gravissimas causas in Clericis Mediol nensibus sanctus P cirus Damiani, nimiae exindε facilitatis notatus a Benathoido Presbytero Constantiensi. Eandem climentiam postea exercuit etiam Urbanus secundus, memorato Huberto Norvicensi, & aliis pluribus Simoniace promotis Episcopis reddens, quem ad manus ejus p .suerant, Episcopatum. Et clementia non suit infructuosa: Quod enim
dictus Hubertus per ipsam prosecerit in durissimum Simoniae flagellum ,
restatur laudatus Monachus Malmesberiensis. Et hinc dictus rigor ped Lentim moderationcm accepit. Etenim Simoniach ordinatos Clericos,li Et per solum Romanum Pontificem , posse tamen quasi Ordinaria gratia reparari, varii apud Gregorium nonum edicunt Canones. Quinimo occultam sacri ordinis Simoniam posse ctiam per Episcopum de s Cap cretam poenitentiam sanari rescripsit ibi vem Alexander tertius. Quod ii sum de commissa per simplicitatem dc juris ignorantiam lepra assirmat in Ep- xy- litteris ad Toletanum Archiepiscopum Stephanus Tornacensis Episc ς'P 37' pus . & apini laudatum Gregorium Innocentius tertius confirmat. inae Episcoporum potestas per nimiam facilitatem progressa est paulatim ad Constit. omnem Simoni: m ordinis: Quare rivi per Sixtus quintus omnem penitus hujusmodi Simoniam rigidissime rili r vis Sedi Apostolicae. co
firma viiqio Clemens octavus. Ex quo igitur haec lo a passi meae tac. cipere gratiam, c tiam inflicta illi pcr Patrcs d cpositio decrevit in poena.
Iem so ummodo suspensionem Notanda item sunt haec Pauli secundi verba: Sin caee μι-u. Ostendunt tertiam, quaqliis non Simoniace ordinatura Simoniaio, Sim
niae speciem jam pridem exolevisse. Sina aded rigidε perlix uti lunt Leci nonus Pontifex & jus Succestarcs, ut selos jam ordinatos gratio eadMinillerium admiseritit, deinceps Ordinandos rejecerint ab omni s T. tr. etarint i .le tamquam nihil prr vanam manus impositioncm cons cutos. Moderari non nihil caepit in Ρlacentina Synodo Urbanus securis p 3 d us: S, qui a Simoniacis non Simoniace ordinati sunt, siquirim probare ρο- tui r inise, cum Craenarentur, eos nescisse Simoniacos,intum pro 6arbobcis his biantur Epistopis in Ecclisia, talium ordinationes misericorduersus e mus, s tamen sedabitu eos visa commendas. Licet non quos visa quibusicumque, sed lotos ab Occultis Simoniacis non Simoniach consecratos miscricorditcr habilitet, artum n non f ictis dumtaxat, sid & futuris Orci inationibus figit regulam. Et ex liac de quodam Carthusiensi Mo nacti O, per nckio quem occulta tunc, sed postea delicti Simonia L
Prosum Episcopum consecrato in Subdiaconum , id ecque in suscepto gradu
258쪽
DE SIMONIAE CRIMINE. 243 gradu ministrare, & ad altiora per eundem Episcopum promoveri sormidante , ad Cathedralem Cantuariensium Monachorum Priorem rescripsit apud Gregorium nonum Innocentius tertius: Reqomi mut in Cap. oriane sic susicepio ministret, sed contra conficientiam ad superiores Orativis Mon ascendas, ne forte adficet ad mennam. Licet ex eo, quod consilentia Labuerit nimis servulosam, in di ultat m hujusmodi sit collapsus, quamataque non evadet Us deponat errorem. Respondet & succeptum ordinem esse legitimum , & alios insuper ab eodem Episcopo, post di positam tamen scrupulo u errantem conicientiam, posse suscipi: Quoniam e elaudato Urbani Edicto suscipi possitiat a quovis Episcopo, qui in Ecclesia sedeat uti Catholicus, &quem tu Simoniacum ignores. Notoria aut plenε probata debeat esse ejus lepra, ob selam malam famam nequeas Epit potis subtrahere honorem istius communionis. Etenim dum Simoniacorum Sacramenta percipi vetuit etiam Gregorius septimus, intellexit de solis convictis aut manifestis. Quae regula obtinere quam maxime coepit poli Synodum Basileens cm, quae nullum, excepto Clerici notorio percussore, excommunicatum vitari voluit nisi post declaratoriam Judicis lententiam : Exindi a notorie etiam Simoniaco Episcopo potuimus sine contagii periculo ad quosvis Ordincs consecrari. Et hinc de tertia Simoniacae ordinationis specie nullam merito mentionem fecit Paulus secundus. Nullam item faciunt Canon Chalcedonensis, sanctus Patriarcha Gennadius, Gregorius Magnus, aut alii antiqui Simoniae Insectatores. Non enim est vera Simonia, sed dumtaxat ex ipsa contra. Ehum vitium, quod Clemens secundus, Leo nonus, & ipsorum Su cessores cunctis Simoniae poenis ob suorum temporum rationes puni-
Et hisce principiis innititur etiam laudatum Edictum Nicolai secundi& Gregorii septimi, quo non solorum publich conjugatorum, sed Mejusmodi Simoniacorum Episcoporum& Clericorum interdixerunt a diri Missas aut alia di vina officia, &quaevis ab illis percipi Sacramenta. m hostiliter Sigebertus Gemblacensis, & alii Henrici quarti Imperatoris fautores sint persecuti lanctissimum Decretum,est supra expositum. Ipsum in litteris ad Lucium sancti Juventii Papiensis Praepositum insigniter defendit Successor Urbanus tecundus : Decessores morimcolaμου. . tr. Gregorius a Mysis Sacerdotum, quos Simoniacos revera esse conniterat, Ddeles abstinere decreverunt, ut peccandi licentiam caeteris auferrent, ct huIus modi ad dignae paenitentiae lamenta revocarent. Ecclesiam & plebem suam per crimina scandaliganti Episcopo aut Clerico omnem penitus communionem & obedientiam a subditis subtrahi jussit antiqua Patrum dis ciplina; non nisi ad Synodi aut alterius Superioris sententiam judicialem
259쪽
αμ DrssERT. IL PROOEMIA LIs, fieri moderata est ex causis Synodus MLiva. Quocirca dum silam in duvinis Communionem subtrahi conjugatis & Simoniacis Sacerdotibus ae Clerii is mandarunt Nicolaus L cundus & Gregorius septimus, nullam novitatem induxerunt in Eccli fiam, quininio antiquum , qui etiam iri
civilibus commonionem vctabar,rigorem temperarunt. Et multos Fide.
les olim sua sponte noluisse adisse ijusmodi Sacerdotum Missis aut Sacr mentis , supra audivimus ab Isidoro Pelusiota. inod ipsum in prima sua Picti viensi Synodo statuerunt Joannes&B nedictus, Paschalis secundi per G illiam Cardinalca Legati: Quicumque Sacerdotu per pecuniam n d nati A sim scientes audierint excommunκHlom I facere debeama. saluberriina disciplina vidctur modo abiisse in dissuetudincm , reducti ad supra memoratos terminos Decreti Basileensis. Dixi Simoniace ordinatum olim fuisse ipso facto degradatum, Ac citra omnem Iudi, is sententiam obligatum ad di ponendum ordinem. Q a poena putant quidam adstrictum fuisse ipsum etiam Ordinantem. Euo hic haereo. Etenim Canon Chalcedonensis, de ordinato dicens, A Io Κα Oriumuione proficiare , sed Aa ab G a d late , q m pecum a lusior, Uti it de Oi uinante: Proprii gratia peruulo subiacebit. inae vera videntur degradationem non ilifligoe, icd dumtaxat jubcre inflige dam. Et ita loquuntur plures antiqui Canones. Sunt tamen & alii, qui eodem tenore de ordinantibus loquuntur de Ordinati . Et Novella J stiniani Aug..m ad Epiphanium Patriarcham c onstantinopolitanum lex ait de promoto P r Simoniim Episcopo: Sciatsest ab Episopatu ciet
sirum , est Me -- rem turum in Mim, utcst He EpiscopaIum a tas, ct a Ciero cadas , est ureque causa talem praeae et retributunem. ut his. quidem non ad piseatur qualerabat, iste autem et neruae hasibias amittaris
dem de ambobus mO o statuit citam sopra addictus Caron Apost lorum. Et Ioannem undecimum Pontificem , quod Episcoporum in nationes pratio fecisset , a Romana Synodo fuisse ij dium scribit Lui prandus Diaconus Tit inensis. Pontificem nequaquim degradasse vid tur Synodus, sed a Canone degradatum , qui sponte cedere debuerat ..dum t. ixatij cit. R 's dubia est, , ego Simoniacis nolim patrocinari. Interim haec cliam poena hodih dccrevit , mutata in suspensionem. Et haec omnia locum semper habuerunt etiam in beneficiorum seu ORficiorum Ecclesiasticorum emptoribus ac venditoribus , nec non δέ m diatoribus damniatae hujus mercaturae. De hisce enim omnibus dilirtati parisormiter loquuntur Canon Chali edonensis, adducta Justiniani lex, Canones plurimi, editi praesertim a Leone nono & uus Succis ribus. Et hinc de Henrico Albanens Episcopo , Alexandri tertii apud nos Cardinali Legato, scribit magnum Belgii Chronicon: Nemri
260쪽
BE SIMONIAE CRIMINE. 2 stioiaem verut nadcans contra omam. Cammei conterrui se benes is reiunavermi. inae poena hodie etiamnum omnino viget. Plurimum laudanda est Romana Ecclesia, quae Simoniacum, lices occultissimum, in beneficia ingressum nunquam purgat aut stabilit , ne quidem pro soroconscientiae. Attamen ad solam realem ultro citroque completam Simoniam conminus est hic rigor. Etenim conventionalem , quam antiqua
disciplina omnino plenὲ puniebat, & Pius etiam quintus Pontifex rur. sum punire conatus est, Simoniam Ecclesia jam pridem non puniit, sed Dei Judicio dereliquit. Videndae sunt laudoi Pii, & aliorum recentiorum Pontificum Constitutiones.
De Regia Antistitum nominatione. . CAPUT PRIMUM.
Einnitur Regia nominationu amipisas. ExissIM A est antiqua Paroemia, de qua ad Sororem
suam Marcellio amsa Ehiis Ambrosius: dum , Imperasomes Sacerdotium magis optem, quam mucri in Sace dotes. Dum enim istud illi libi arrogare non potuerunt, tem
tarunt silicin aliis donare. Antiquissima est praesumptio ista. Etenim Salomon Pontificem Maathar movit gradu, & Sadoc in ejus i cum promovir. . od an a Deo motus fecerit, quaestio adhuc pendet. Q sinimo Asiae Rex Antiochus non selum Jesum . Oniae Pontificis dctuis fratrem . sed & Alcimum . hominem a Saccrdotali genere extraneum , nominavit Pontificcm atque intrusit. Etiam Julius Caesar nominavit ac intrusit Hircanum, q a violentia Zc Rex Herodes fuit usus Erram Rex Agrippa, sub quo Ionathas Simonis frater insigne dedit humilitatis exemplum: in delato enim Pontificatu, & Ripio de se i dicio egit gratias, admittere tamen noluit. tantae dignitati assirmans se imparem ac inidoneum. Agrippae frater Herodes constituendi Pontificis facultatem impetravit Clauuio Augusto. Ea constitutio adcd erat in , Romanorum potestare, ut Pontificale Ephod Syriae Praeses custodiret in arce Antoniana, &: Pontifici ad sicra suo tempore peragenda quasi , precario mutuaret. Porrd Christianam & Apostolicam est adorum