장음표시 사용
271쪽
Di s sER T. III. PR O OE M I A L I s, expetandis non esset admodum promptus, non ita facile poterat e re nina δ. Dum tab filio, veIpotis qui sis probaretur, invenue. Principes enim in Mamunera viros qui quod dia placitum est faciant, ne suu d fideri adversintvir. Cip. x. ad sunt Hic eli magnus scopus Regiae nominationis. Ioannes tancem nominavit Manuelem. Quod huic defuncto Artentum Monachum n minaverit Succctarem Joannis filius ac Successor Theodorus secundus p s3. I astaris, testatur idem Georgius. Primus h Paleologis Imperator Michaiit, sub quo Flandri nostri amiserunt Constantinopolim. adversum suis moribus Arsemum ejecit, imposuit Nicephorum Ephesiorum M Cap. 34. tropolitam , di huic intra annum dc functo Arsenium reduxit Successi rem . Q a violentia et lina ejus Succestares duos Andronicos . filium lepronepotem , fuisse uios, demonstrari possit vario testimonio. Iuniori Andronico successit Joannes CantacuZenus: Per multa adiaversus illius viduam Annam civilia bella, inad per rebellionem. Qiro hanc firmaret, multis se& Proceribus & Episcopis fecit obnoxium. Et factus reriim Dominus nullum voluit aut praesumpsit ostendere. E auctorari Patriarchae Joannis locum varii ambiebant, varii varios commendabant, ideoque scribit de lemctipis CantacuZenus: Quam contemtionem parum liberalem animadvertens , seditionem, inde in Eccbsia suboriaturam pro ficiens Imperator, nihil per se facere, sed Patria ha et Mnem L. e. 3. Disivis liberam permitterestatuit. Et eleetus fuit Isidorus. Cui post deccmannos desuncto idem Imperator Successorem nominavit Calixtum. Ex quibus lucet Saracenorum ac Turcorum Principes illis Graecorum Imperatoribus fuisse in Ecclesiasticam libertatem benigniores. Etenim de Lazaro per id tempus Hiero Elymitano Graecorum Patriarciis, scribie r idem Cantacuetenus: Hic Patriarcha a Coepistoris instincta civitate, ut mos est, elisim, postea ' intium ab Imperasore coUrmandus venit. Et Sar Cap. t ceni & Turci Episcoporum nostrorum electionem aliquando quidem suspenderunt, quoties tamen permiserunt, permiserunt liberam C
nonicam. Gratam sibi perisnam eligi postularunt quandoque uti beneficium. Joannes CantacuZenus nominare perrexit usque ad Calixti P
triarchae degradationem, & electionem Philothei. de qua ipse: Posim Epimpis in quaestione ponentibus, quisium ad Ecclesia ciuium admo re
tur, de Episeoporum quidem electione , aut Imperator, Primoinum Eccl. Magi irorum. Christi videt cet Diopulorum, di qui eorum vin tu incesserunt, Sandiorum Patrum leges nempe ut congregati uno in loco 'scopi Spiritus --m gratiam de Cato implorens . multi i precibus Deum sippliciter propitient, ut eis designet, qui rectes iusti, er ex e us beneplacito maximae Adeles Ecclesia moderetur, pro qua ipsi noserum ilis factus est, cst humanam imbecia ratem indutu sanguinemsuum fuit , atque ua quem Ese revela ru kPrat,
272쪽
DE REOIA NOMINATIONE nominu qui in prisnu aegri videantur, Imperatori unius elemonem eoncediant , quemque 18se elegerat , hunc Ecessa Paclinem creent) nec se Lib hactenus nescivi, Cr culi vestrum reor esse perspectissimum. Quemadmodum 3 7
vero in reliquu peccatu amat cyntis flere, ut quo u nos peccare non nesci mus, tamen visiosa ducti consuetudine, aut blandisnento voluptatis decepti, fonte in mala praecipitemus , cst afiftionibus inuritu nos sui: ciamus; ficeriam in Episeopu eli endis usu vemi. Cum namque sciamus nefas esse nos nita apud Mimum decernere , cuι velimus Ecclesiae rationes committere, postea nugantes aperte, cr Deum irridentes, sinere vos supernam invocare gratiam,Cr eum nos legere, quem Vsum multo ante non verbu tantum, sed opere ipso insuper legeramus, nihilominus mali Exsulte πιιdaces summ. Quod nonsitum a me factumssaepius, sed a superioribus Romanorum Imperato rabiti : Si non omnibus, at certe pluribus. Verum de HL ob AMaioribus debitam rem rentiam nihil Amrum loquar, me autem a me metipse quasi omnibus calculis iniuriae cir iniquitatis erga Deum convinci Ho. Et quia vitium meum agnovi, Megilsi dam a vi, superes hoc unum, opinor, Deum ob commissa placa , ac ue catero cavere diligentissime, ne in eadem mala incurram, nisi morbo
aegrotare velim insanamis, et de indushria in rebus honestis, ipsit etiam sole
clarioribus caecutire. Proinde cum nunc de Patriarcha nominando queratur, veterem vobis tibertatem restituo. Nec tam vobis, quam Deo, cui magnae curae eru, qui betae Ecclesia praefuturussis, vo revelare. Postea Esquoque unum ex tribus, ut mos es, cernam. Haec inconventu Imperatore dixit, qua nimirum ratione Patriarcha ritu veteri eligendus esset Cum postr
iue denia colvissent, ct s per negotio conse starent, uerum misit Imperator , qui eos pridie diuorum a oneret, hortans uti agerent sedulo ,se enim, quom do apud Deum se tueretur, dum elemone Patriarchae ipsis penitus csisset, invenis, s mortalibus universis quia sntiret demovibrasse. Issi hoorfice actis gratiis pro ejus erga Deum putate, or erga ims reverentia, bonorumi multorum cumulum comprecati, divina santis Smtus gratia invocata, tres eligunt, Philothcum Heracleae, Muciarium Philauelphiae Disivos, Er pri- Ium adhuc Nicolaum Cabollam, ebctorumi nomina Imperatori scripta mittunt, qui Philotheum maluit. Et is Tatriarcha consecratira Ecclesam ad- ministravit. Quod Rcgia nominatio non a Spiritu sancto, sed a privato
Principis asscctu passim dirigatur , Cantacuetenus optimε advertit. Et hinc lucet Geortii Codini de Ecclesiae & Aulae Constantinopolitanae officiis librum esse memorato CantacuZeni Edicto posteriorem. Lucet ex capite de elcctione & inauguratione Patriarcharum & Episc porum : congregantur qui tunc Constantinopoli degunt Disivi, licet plures
fuerint. Sin minus, duodecim praeterea ex vicinis etiam Ecclesiis evocati. Si vcra neque ex iis qui peregre ad enerunt, neque ex sinitimis Ecclesiis duoden
273쪽
ας 3 DIssERT. III. PROOEMIALI g, rura Episcopor- nuorem eonfici q-M. tunc necessario is locos ramisere di sedent tot, quot repertis urint, tresi, in Patriarcham eligunt, quos scit et Demipsis inspiraverit, quorum nonnnasiripto con*nara deferunt selesti EG
R Q. cliseia Proceres ad Imperatorem, qui ex ita eligit ahquem, quem Dem in me tem 6- miserit. Delias ablegat Imperator Principes, qui simul cum EGUM Iticu Proceribus perferunt electionem ad Electum. Electum , inquam , cst ab Ecclesia st ab Imperatore. S elidim Elictioni annuar, bene est, flabnuat, eunt ad alterum. Si neque isti consentiat, ad tertium se conferunt. Si hic recuset,
rursm de integro , ct abo quasi principio sumpto sussi agia ferunt. Et infra re si eundem modum fine ulla variatione pera Iur aliorum Parriarcharum pri clamatio or insignario, nimirum Alexandriae, Antiochiae, Ur Hieroselymο-rum. Quinis Arcti sopi primae Pu tiniana, Acridis, Urtor Tulgaria. Haec omnia lucet ese hausta ex laudato Edicto Imperatoris Canta geni. De aliis Patriarchis additamentum est imaginarium. Tunc enim illi gemebant sub Saracenis aut Turcis: Et quod a sua Synodo eligerentur . .
statim audivimus ab ipsis Cantacueteno. Sperabat hic Ecclcsias illas EBarbarica servitute quandoque liberandas: Hinc & de lysis edixit. Edixit de solis Patriarchis &Bulgariae Archiepiscopo, ideoque aliorum Epis coporum et Gones permisit antiquo cinoni & consuetudini. Et cenδpost Nicephori Phocae a Joanne Hymisca laceratum s dictum Auguri
Succetares istorum nominationes non nisi quandoque usurparunt. Eundem Patriarchae eligendi modum laudat in libro de sacris Ordinationi-.bus Simeon Archiepiseopus Thessalonicensis. Assirmat a vicinorum tapiscoporum Synodo, acacivitatis isulari & regulari Clero eligendos
tres, atque ex ipsis unum designari a Principe, & adiungit: Nugantur quidam rerum novarum inventores , invida impulsi, dum iucuκt, Imper C p. s. tor Patriarcham o t. Nulla modo id facia Imperatre , sed 'nodus mini- 'ante Pio Imperatore , non tantum quis defensir es , s Imperator unctus ab iEobjur, sed etiam ut cooperetur, omisseret, ct d ligat , ct firma consi 'τα quae ad Hael am iste tant. Videtur notare Latinos, qui istam Imperialem unius ex tribus per Episcopos praesentatis eligendi licentiam sem- lper improbarunt. Interim Ecclaiasticae libertatis eximius Telator semper fuit iste Simeon , nec dubitem quin eandem licentiam improbaverita Vertim quod proscribere non posset, conatus cst purgare. Haec ejus de Imperatore verba . Unctus ab Ecclesia , procedunt ex fabulose de adulatorio errore, quo Regiam unctionem quasi Sacramentum Gra ei exaltant. s nugas & quidam hoc saeculo Latini dilexerunt. Ex his interim clarct ipsum Simeonem non detentae sub Latinis Constantinopolios tempore, scit medio in te Joannis Canta eteni Imperium'captam
a Turcis urbem decursu vixisse dc docuisse. QEdquid sit, Ioannis Can
274쪽
DE REGIA NOMINATIONE. '9. tacueteni Edilhum viguit usque ad captam a Turcis Constantinopolim. Quod enim juxta illud &Iosephus Patriarcha , &eius Succetar Metro phanes fuerint electi , testatur in Florentini Concilii Historia Sylvester
Circa eligendum Riniae civitatis Episcopum aut Patriarcham Con. stantinopolitanis Imperatoribus aliquid juris Romana Ecclesia sem per indulsit. Disertε hoc in litteris ad Imperatorem Mauritium supra proses.sus fuit magnus Gr orius. Et in litteris ad Imperatorem Michaelem, tertium seripsit N icolaus primus: Consuetu rem Nemr- --s, in Regia urbe mi me apicem seratararisa potestaris at quem posse haberesne E clesiastica plebis eo su, atque Imperiati suo gis. Antiquissima est ista consuetudo. Qimd enim in i hcti Gregorii Nazianzeni Constantinopo- Epist. ti litanam Cathedram Constantinopolitana Synodus varios elegerit, ma-λgnoque Principi Theodosio, qui Nectarium designavit , praestatarit, scribunt Socrates, Theodoretus, ac Hermias ZoZomenus. Principis, ne ingratum quotidiε ante oculos pati cogeretur Episcopum, honori id Patres detulerunt. Quin & idem detulerunt in omnium Patriarch rum elemonibus. Quod & Alexandrini & Antiocheni electioni se mis 'cuerint mi Imperatores Martianus & Leo, lucet ex Epistolis magni ripae Leonis, ex Liberati Carthaginensis Diaconi Breviario, & aliis ve- iustis Scriptoribus. Et quidem laudatos Principes, ut dissis electioni bus dirigendis invigilarent, laudatus Leo monuit & rogavit. Et Antiochenae Dioecesios Episcopis 8c Clericis . novam Patriarchae pro degradato Machario electionem postulantibus, respondit sexta Synodus: Su- Act. t 3. gessimus a Deo is M auritas fari i-a Deo raronari nonri Imperara ris. Er jum ejus Serenitas Decretum secun m consequentiam, seu ant, quam consiletudinem , feria reverenae is Diseopu ct cle issumsimpla Sedis, est hoc offerri ejus --ιssima fortitudini. Utique Connman
dum. inod etiam primae Justinianae Episcopus, ad Justiniani Augusti
preces per Uigilium Pontincem exaltatus in aliquot Provinciarum Priamatem, ii Principe confirmationem & accipiendae consecrationis faculistatem accipere debuerit, demonstrant litterae magni G orii ad Joan- Lib. 4.nem istic Episcopum & subiectos ipsi Collegas. Romana interim Eccle- sia fuit ab hac servitute semper immunis usquead Herulos& Gothos: Et illam ab horum expulibre Iustiniano Augusto malε continuatam Con stantinus quartus tandem dimisi. Attamen non nisi unicum Episcopum aut Patriarcham , Clem electum Principi offerri & ab ipse confirmari Canones permittunt. Quod tres eligere , & ipses Principi offerre sit Apostolicus aut antiquus Canon, plurumum errat Joannes Cantacuetenus. Istum morem nullus Canon, nulla
275쪽
αω DI s s RRT. III. PROOEM I an Is, unquam lex probavit aut toleravit. Novellae I ustilliani leges quidem tria sedant tres eligi, verum unius ex illis designationem non Principi credunt, sed Patriarchae aut Metropolitae. Existimem quod exindε post riores Graecorum Augusti hocce jus etiam sibi transcripserint. Et quis
humana praesumptio semper crescit, illam unius ex tribus designandi consuetudinem tandem transmutiarunt in plenam nominationem.At C. noncs semper improbarunt. Etenim Latinum Cypriorum Regem,quod Nicosiensis Ecclesiae elicturo Capitulo duos nominare, Stad alterius electionem compellere veller,quasi ex antiqua Graecorum,in quorum j L 3. Ep. ra successciat,conluetudine, graviter arguit Pontifex Innocentius tertius. Q - Damnat etiam apud Gregorium nonum Coelestinus tertius consuetudinem, qua per Antiochenum & Hieroiblymitanum Patriarchatum M L i .lit 6 nachi tres a se electos Regi aut Comiti Tripolitano, unum ex ipsis de- c. i. signaturo prςsentabant. m morem an illic a Graecis invcctum invenerint, an sexum e Gallia portaverint nostri Flandri& alii Franci, est milhi ignotum. Certe quod istic non invenerint, fortissimε suadet supra lat, datum E ictum Ioannis Cantacuetent. Est enim illorum in Palestinam accessu multd posterius. Quidquid sit, eandem violentiam viguisse apud 1 Hibernos, lucet ex eiusdem Innocentii apud Gregorium nonum Epist 8. la ad Cardinalem suum istic Legatum. Istum morom apud Dei per Francos insigniter depingit operi praelixa vita Guillelmi Metropolitae
Tyriorum : Ea es in terra ultra-marina Patriarcha Hierosolymitam electionis ratio , quae 9 Archiepscoporum , Episcoporum, Abbasum, ut duos D. . gant commo, Regii erant , qui de eu unum capiat , ita ut, si mane offe- Atur, intra vesp. Grum signum , sive seri post decantatum lcium, He a tera unum Rex Asiat. Nanc ratismm secutι sunt A soli, mortua Iu au duos legerint , Psephum Pustum N AMatthiam Hane G - Amasancta huc fruant. Ita Rex chctor est, c= quem xuli capit. Veliam Apollolisti duos clostos non ad Regem, scii aci Divinam Νι..jestiatem rctulcrunt. Illa ad Regem relatio per Romanam Ecclcsiam nunquam fuit probata.
Exponitur Barbararum Regum in Antistitum electiones via-
untia Romanum Imperium lacte tutelam Ecclesassicae disciplinae, & hanc ab illius dilaceratoribus barbaris fuisse insigniter etiam laceratam , res ipsa clamat, & in suis litteris amarh queritur sanistus Avitus Archie- In pus Vunnensis.Singulariter passae sunt CanonicaeAntistitum eleehi
276쪽
DE REGIA NOMINATIONE. 26 Inex. Summὲ in hac re Barbarus fuit Hunnoricus Wandalorum in Africa Rex, de quo in vita sancti Fulgentii Ruspensis in Byzacena Provincia
Episcopi Ferrandus Diaconus Carthaginensis: Regalis authorim Di pMCap. isi Oriunari prohibueras, nee viduatis plibibin premideri Pasores bcebat. Duravit Barbaries usque ad Hildericum Regi m , natum ex matre Catholica, de quoidem Ferrandus: Mors Tra inundi Regis , er m abuti bo- αν. tus Hia i regnare incipientis , Eces lia Catholica per Afrisam constituta Mertarem renituens, Carthag-ψplibi proprium donavit Antiristem Boι facium, euncti Z in istis Ora nationes Pons Meum fieri clementesima aAthorseraue mandavit. Nempe pessimi Ariani fuerant Hilderici Antech res, ideoque Episcopis destitutam Africanam Eccle tam , tamquam ovem sine Pastore, sperabant circumscribere in tuam perfidiam. Odoacer Herulorum in Italia Ro item Arianus fuit nonnihil hum
nior. Canonicas Orthodoxorum Episcoporum electiones & consecrationes permisit avitae libertati, excepta tamen Romana Ecclesia, cujus Elcctum a se comprobari voluit, & fine suo consensit, atque authoritate non consecrari. Cur hac servitute ibiam Romanam vexaverit Ecclesiam,
discere postis ex Synodalibus Felicis tertii Pontili is litteris ad Clerum
Provinciae Bithyniae it civitatis Constantinopolitanae : Quoties intra Ita- Cone. n. iam propter Eec a vi causu colliguntur Domini Sacerdotes,consetudo retinetur , ut Successor Sedis Apostoluae ex persena cunctorum totius ItaliaSaeem dotum cuni conpituat, qui caput est omnium In J ulfiniani Digestis Ma tianus juri lcon sustus ex Severi Imperatoris Rescripto omne Romanum
Imperium dividit in urbem . Italiam, & Provincias: Quod nempe eoulque, sic hi per Caesarem Augustum in undecim Regiones, ac deindhper Adrianum in intuor administrationes distributa, quas tamen indivisa esset Italia , utpoth prius per Constantinum Augustum divisa in Pr
vincias. Universam iptir Princeps per Uicarios Legatos, carentes mero
Imperio. administrabar. Quam sormam in Ecclesiastica etiam Hierarchia valere voluit sanctus Petrus Apostolus, omni Italiae usque ad Tranc padanam , cujus caput Mediolanum, & cui semper fuerunt jura propria, Regionem noluit esse ullum Metropolitam, nisi Epis opum Romanum. Et omnes subjectos Episcopos quoad confirmationem , consecrationem. Synodum, aliaque omnia finxit ab ej us manu dependere. Ex isto prine pio etiam Odoacer Rex de solius Romani Episcopi perso .voluit intra
Italiam esse securus , ideoque illum silum sine suo assensu & jussione
non consecrari: Quod ejus in potestate essent omnes Episcopi alii, atque ejus arbitrio in omnibus agerentur. Quam violentiam prosecutus est etiam Odoacri de Herulorum devictor atque ejector Theodoricus G
277쪽
nianus. Hic enim, habendae in Ecclesiam potestatis avidissimus, dixit nihil a se induci novum , sed in Gothorum jura dumtaxat succedi. Jusa violentia non distinxit. Duravit miseria usque ad Constantinum qua tum Imperatorem , de quo in Benedicti secundi Pontificis vita Anasta sius Bibliothecarius: Tened Zm susicepit divales Iussiones elementissim Comstant , magm 'rarcipis, vi venerabilem Clerum 2 populum , arque fetiacissimum exercitum Romana civitatis, per quas concessit ut persera, qui et Eius fuerit ad Seium sepostolicam, e vesilio ab iu tarditate Ponet ex ora netur. Et hinc intellige eundem Anastasium lcribentem de Pelagiocundo: Hic ordinatur absique jussione Principis, quod Longobardi obstae. Lib. i. rent Romanam crvuinem. Q Iam Principis jussionem fuisse etiam postula-ς p 40. tam pro Gregorio magno, ipsumq te sine illa consecrari non potuisse. in ejus vita affirmat Joannes Diaconus. Pergit Anastasus de proximo
Benedicti secundi Succetare Joanne quinto: Hic post multorem Pontoicum tempora vel onorum, juxta prisiam consuetudinem ageneral tale in Ecclesia Salvatoris et lud es, atque eximia in Episcopum introductus. Utique
sine jussione Principis. Ucrum Justiniani lecundi intolentia fretus, &quorundam populorum ambientium inquietudine motus Ravennae Eriarchus, servitutes resvirare conatus est in Papς Cononis electione, duravitque miseria usque ad Gregorium secundum, qui Leonis Isauri impiditate compulsus, Constantinopolitant Imperii iugum plene excussit.
A Justiniano primo ex pullos Gothos subsecuti in Italia sunt Longo. bardi , de quorum Rege Agilulpho scribit ad Medibianensis per Conis stantii Episcopi mortem vacantis Ecclesiae Clerum & populum magnus
L. 8. Ep. Gregorius: IEud autem, quod vobis ab A tu ho iudicarissi tum, DL .6s. lectionem vestram non moveat. Nam nos in hominem, qui a non Catholicis, ermaxime a Longobardis eligitur , nusia praebemus ratione consensium. Nec sial cujus praesumptumis usurpatione factus fueris, in locum vel Ordinem S cerritu illum si cipimus, quia V carius sancti Ambroin indignus evidenter ostenditur, Felictus a labbus ordinetur. Nec erum est quod vos hac ex causa deterreat, velatiquam vobis necesitarem incutiat. Quia unde possint alimenta sancto Ambrosio Ierrientibus Clericis ministrari, nihil in hostium lacis, sed in Soba'in aliis Reipublicae partibus, Deo protegente, consi, M. Deusdedit Diaconum in Constantii locum Canonich elegerat Mediolanervis Ecclesia , at verb alium nominarat, & consecratum volebat Agil ullinus Longobardorum Rex, minitatus manum Repiam in omnes Ecclesiae lacuutates. Uertim minas istas, quod plures posscssiones apud Siculos haberet
sancti Ambrosii Ecclesia, uti vanas risit sanetias Gregorius, Deusdedit confirmavit in Episcopum, jussitque contarari: Praesertim quod non solli in Longobardus & Barbarus, sed etiam Haereticus esset Agilulphusia id coques Oste
278쪽
ideo lue omni gratia & dispensatoria dissimulatione indignus. Quod Agilulphus . ejusque Forossuliensis Dux Gi sulphus etiam Aquilaeensis
Ecclesiae electioni te immiscuerint, atque ita istius in duos Metropolitas secandae Provinciae ansam dederint, scribunt in magni Gregorii vita Joannes Diaconus,& in sua ad Eutropium appendice Paulus Aquilegientiis. Regi item Desiderio, ad Ravennarem iactesiam nominanti nescio quem Michaelium , insigni constantia obviavit Stephanus tertius Ponti. rex: Advocato Pippini Francorum Regis brachio extrusit nominatum , jussitque celebrari Canonicam electionem , uti in litteris ad Carolum Magnum testatur Adrianus primus. Etiam Hispaniam intravit haec iniquitas. Lucet ex Canone tertio SP di Barcinonensis, mandante nullum deinceps Laicum provehi ad tapiscopatum per Sacra Regesia. Id est, per sacras Principis litteras, seu per Regiae nominationis codicillos. Sub Richaredo Re e habita ista Synodus
conversam recenter ab Ario ad Christum gentem Gothorum 8c Hispanicam Ecclesiam resormat, ideoque mandat Laicos deinceps Regia nominatione in Episcopos contra Sardicensem Canonem non exaltari. Suin
ponit ergo abusum illum antea viguisse. Et quia Sacra Regalia selis La
cis vult deinceps non patrocinari, Presbyterorum ac Diaconorum in Episcopos nominandorum consuetudinem videtur recens Orthodoxo Re
gi , ne nimis ostenderet, non abstulisse. Et hinc ad Brausionem Caesa Augustae Episcopum scribit sanctus Isidorus eo tcmpore Metropolita Hispalensis: De eo auendo Episeopo TarrMoneVmm eam, quam petim, sensi sententiam Rem. sed tamen or ipsi adhuc ubi certius convertat antrum , manet Hi inceramn. Lucidh supponit Regi fuisse morcm constituendi seu nominandi. Loquitur de Rege Seginando. Quamobrem quarta, sub
eodem Rege celebrata, Toletana Synodus generatim statuit: Iste dein . p. '. ceps Sacerdos non era, quem nec clerus nec propria civisatis populus elegit, vel authorim Metropolaam, vel Comproviscialism Sacerdotum assensus non exquisivis. Statuere se profitetur adversus rimitiosam consuetudinim,
quae Majorum statuta praeteriens, L:iacos, milites , ambitiosis, crimianoses non destitit etiam per Simoniam evehere in Cathedras Pontificales. Majorum statuta hic omnino sunt laudata Synodus Barchinonensis. Permissam sibi nominandi consuetudinem non cessarunt etiam ad promovendos Laicos extendere Reges, ideoque Canonicas electiones plene reristituit, & Regiam nominationem omnino extinxit laudata Toletana Synodus. Sed neque huic Regos obedierunt. Etenim in illustrium virorum Cathalogo scribit de Eugenio secundo Toletano ArchiEpis opo- Successor ejus sanctus Hild ephonsus: Eugenius principali Chindasvinthi Cap. i Regis violemia mrim sum ecta citus. Et de ipso Hildesonso habet in
279쪽
wH. Reccesvintlii Regis violentia Toletum ex Agassensi Monasterio reduciatur, atque οι Pontifex surrogatur. V terque Scriptor utitur voce Principali violentia: Quod laudato quartae Toletanae Synodi Decreto utraque promotio rc pugnarit. Haud dubie fuerint & alia ejusmodi exempla. Etenim ad previae, suo arbitrio dandae, licentiae necessitatem isti Reges adstrinxtare Canonicas elemonoe, atque ita nominare semper posse praetendebant,& frequenter possint omnino nominasse. Et hinc duodecima sub Flavio Eruigio Rege Toletana Synodus graviter queritur de nimium longis Cap. 6. Ecclesiarum vacationibus, atque edicit caulain: Dum longe lateidi serractu terrarion commeatur, impiastur celarum Nuntiorum , quo non queat Regis auribis decedemti Prasiussi transam innotesci, aut de Successo e moriem
ras Episcopi id a Pr pu elutio priuiolara. Per liberam Principis electio. nem quidam male intelligunt nominationcm : Intelligitur per Regem data eligendi licentia. Dclumni Episcopi mortem vidua Ecclita solabat per Legatos ligniscare Principi, & supplicare eligendi licentiam, suuque Electi cokfirmationem per eosdem rursum Legatos postulare: Qis
Legatorum pre vastissimam Hispaniam ad Tolcianam urbem itus& r , ditus frequenter erat longi temporis, adeoque Ecclesias cogebat dudum vacare. Hinc malum illud s matura, ac ambitio lae&violentae Majestati gratificatura Synodus Regi permittit nominationem per omnem Hispianiam , ca tamen lege ut omnes nominati probentur-confirmentur a Primate Toletano. Ita non tantum Clerum & populum eligendi, sed etiam Metropolitas confirmandi jure exuit, in horum tamen sol alium adjungens, ut quivis novellus Episcopus intra tres a sua consecratione
menses proprio Mctropolitae luam persisnam repraesentaret. χidquid alii dicant, hic est legitimus Canonis sensus, atque ita lucet a quarta usque ad hanc duodecimam Toletanam Synodum Hispaniarum Reges non jure, sed per violentiam nominasse. Quod deinceps sem per nomianare perrexerint , docet decimae sextae Synodi Canon duodecimus. Illic Egi canes Rex in Sigeiarii Primatis Toletani, ob perduellionem & linsam Majestatem degradati, locum laudatur nominasse FHicem Archie-μ scopum Hispalensem , Hispalens autem Ecclesae Faustum Bracharem sem, & Bracbarensibus Felicem Pontucalensem Episcopum praesecisse. Ex quibus omnibus insgniter splendet Regum nostrorum GermanE, Catholica pietas, qui vix ex iure Regio, sed ex selo semper Ecclesiae indulto se nominandis Episcopis milauerunt. Nullum olim Abbatem
Omnium violentis imi hac in re suerunt Mero vingit Francorum I Gges. Clodovcus videtur se servasse innoxium , at verb de ejus filio Theo- ί doricosl by Corale
280쪽
rico. per ipsum intruso in Arvernensem Ecclesiam Apollinari scribit in Francorum Historia sanctus Gregorius Episcopus Turonensis:
Apolla cras abiens au Regem, obluris mustis munmbus in Episcopatus successit L.3. c a. Euph - , quo quatuor abutens mensibus moravit a secuti. Et de Gallo Per eundem Theodoricum ad Arvernentem Ecclesiam promoto scribit in vitis Patrum: Tuu gremen istud iniquum ci u pustulare, ut Sacerdotium aut vembretur a Regom, aut compararetur a Clericu. Ita fuit us Cue ad Dago bertum Regem , de quo scribit in lancti Eligit Tornacensis Episcopi vita sanctus Audoenus Archiepiscopus Rotomagensis: Crm L. . c. e. tiliter in dubi iliu Sin iaca Haeresis pullulabat in urbibus, ct in cun iis i. fus Regni Francorum, maximet de temporibus Brunichildae infoelicis ae R gina Myssue ad tempora Dagoberta Regis. V oliabat hoc contagiinm Cariaticam Eidem Iobcuὶ tamen pro hoc invigilabant sanctivum Elatus cst Audoenus, communi cum cineris visu catholicis habito consilio, juggesserunt Praκcipi orcus optimaIibus, ut hoc mortiferum virus cito deleretur de Corpore Christi, quod est universus Ecclesia. Habuit itas essectum pia eorum petitio . Cr .
senter obtinuerunt quod devote rogaverunt. Laudat lotam a Rege Dago-berto cessam Simoniam, quod tamen etiam cesserit nominationem Regiam, lucci ex Chronico Senonensis Monasterii ad lanctum Petrum Uivum: Temporibus D. oberti Iunioris refulsit sanctus Ebbo Archi'sivus nonensis. Totius populs-Cleri acclamarioneo consensiι Regis , in Pontή- 'cab Sede locatus, cia uri signis 2 virtutibus. An plene cesti rit, ignoro. Quidquid sit, quod Theodorici frater Clotarius Rex, quibusdam Ecclesiis Canonicam elaetionem quidem permittens,eligendam tamen per soriam designaverit, & aliam eligi non fuerit passus, ostendit laudatus Gregorius in exemplo Catonis de Euphronii Elcinorum ab Ecelesia Tu-ronensi. Quod sanctum Romanum Rotomagensem Archiepiscopum etiam nominarit, testatur hujus vita publicata per Nicolaum Rigallium. Pergit Gregorius de Rege Guntnam nor Cum juramento Rex possicitud L. 8.e. x et fuerat se nunquam ex Laicis Episiopum ordinaturum. Sed quia humana pedis .ra non cogit aura sacra semes 8 Lamentatur Regem sui juramenti fuisse Praevaricatorem. Episcopatus hominibus Palatinis ac aliis Laicis fuisse passima suis Regibus venditos Gregorius assidue lamentatur. Et haec est Simoniaca Neophytorum Haeresis , quam h Galliis eliminasse laudatur sinctus Gregorius magnus. Adversus eandem sib Uigilii Pontificatu statuerat quinta Aurelianensis Synodus: Nulb Episcoparum V miss aut com- Cap. ις paratione licear adipisii, sed cum voluntare Regis, iuxta electionem Cleri or plebis, Acut inanturuis Canonibus tenetur Hiptum, a agetropolitano Pont sex consecretur. Et tertia Synodus Pariliensis: Nullus ciribus invitis ordi-nctur Episcopus , nisi quem populi cst clericorum eis M plinissima qua rit -- L l luntate.