장음표시 사용
511쪽
496 SANCT1 LEosis NONI.tionis sesto. Sergii primi Pontificis vita , antiquus Ordo Romanus, de Amalarius Fortunatus sista Annunciationis, N ativitatis, Purificationis, ac dormitionis festa adscribunt Dei parat Virgini, ideoque Concepti
Lib 1. vis festivitas necdu erat apud Latinos. Apud Graecos est antiquissima. cap. 43. Etenim novella, quam suis ad Photii Nomocanonem scholiis inseruit Theodorus Ballamon, Manuelis Comnent Imperatoris de publicis in populo festis, lex habet: Nonin dies Decemseu, quia tunc Gemtrisu Dia' mini Conceptio celebratur. Festum istud nequaquam instituit, sed juxta vetustum Imperii morem lincit etiam in populo esse feriatum. Etenim Georgius sub Heraclii Imperio Nicomediensis Episcopus assirmat ipsum esse non mulsimumstumum. Et attestantur plures Graecorum Patrum de eodem Homiliae. Et de Armeniorum Archiepiscopo , qui decimi tertii. saeculi anno vigesimo octavo venit in Angliam, ad sancti illic Albani Monasterium, scribit Matthaeus Parisiensis: Interrogatus lauer isq- dum ab uno,quouit ei assidem costateraia, Monacia, si in partim suu ίωμ'
ω beatae Mamiae celebraretur, respondit, Celebratur. Et haec est rasio: Omageo nuntiante Poaclam dolenti or deserium tunc inhabitanti, qs Conceims Lia es. Simibter Conceptis beatι Ianms Baptoae, simili ratione. De Conceptione autem Domim, quas ta est Angelo annuntiante Mariae, qua concepit ex Spiritu sancto, nuti Adelium venit in dubium. Armenii ergo ab antiq uo co
Quo tempore Conceptae Deiparae sestum caeperit apud Latinos, non plene constat. Exstat sane hi Anselmi Epistola cum hoc Proemio: Conceptis veneranda Dei Genitricis, quemadmodum per multa signorum experimen-ra in talia est in Franc , cateri s climatibuι mundi celebrarid et declarara, me narrantem audiat olectio vestra. Factum in Anglia miraculum eveni Lia ait Ramcliensi Abbati Hellino, Conquaestoris Regis Guillelmi ad Danos Legato, ideoque tunc Conceptae Deiparae sestum ex divino j ussu fuisse in Anglia institutum. Rcherticalias, ob quas in Francia dc Aquileiensi P.triarchatu si institutum idem festum , revelationes factas tempore Caroli Francorum Regis ill Rri L h arumdem vigore id cm ipse festum innovat per universam Angliam. Et quidem istum Franciae Regem non fuisse magnum Carolum evincit adducta Romani ordinis &Amalarii Fortunati auctoritas. Etiam Adonis Viennensis, & Usuardi,& Wandalberti Martyrologia, & Moguntina istius temporis Synodus,& Aquensis Abbatum Conventus, & Herardi Turonensis Archiepiscopi Capitula, licet omnia sui temporis festa enumeront, de Conceptionis festo non meminerunt. Et de adducta sancti Anselmi Epistola recte scribit in tuis ad Romanum Martyrologium notis Cardinalis Baronius:
512쪽
CONCILIUM MOGUNTINUM. 497 is sibin is , a multis merito almitur in controversiam , c m haberi minia , me. 8.e eidem auctori repugnent. Quidquid sit, apud Anglos antiquum est hoc festum. Etenim de sexto decimo , qui sub Henrici primi R no floruit, sui ad sanctum Albanum Monasterii Abbate Gaus edo scribit Matthaeus Parisiensis r Stinuis Conceptionem Hrua a uerta Vn Ῥ- is Cappis festive cetarari. Non aptum festum instituit, sed jam pridem instituto hanc sta Iam addidit iblemnitatem. Et ex hoc statuto omnino prodiit supra iam datum colloquium Albanensis Monachi cum Archiepiscopo Armeniorum. Quare & veri speciem habent haec laudati Cardinalis Baronii veriba: Ex cymbus omaeibus is comperta- habetur, e smias celebritarem in Angliis primum celebrari captam. Attamen ut vera sint, ista festivitas apud iplos debet acquisito per Milielmum Norimannum Regno esse vel stior: Haec enim nostra Synodus est longe vetustior, atque ita laudem hanc transferet in Germanos. Ut ut sit, certum est sestum . hoc apud utramque gentem constanter 8c dudum viguisse. De Germanis id non obscurὲ docet Chronicon Ecclesiae Augustansi. Et in sua Oxoniensi sub A. iis s. Honorio tertio celebrata Synodo statuit Stephanus Cantuariensis Archiepiscopus: Omni estis Masa a Lamiae sub amni veneratione serventur , pr
ter fenum Comemoriis, cu incelebratiani non imponatur necessitas. Esse UO-luit liberum in populo festum, uti in hac Diaecessi est festum S. Josephi. At
vero de ejus ad quarti decimi saeculi annum vigesimum octavum seccessere Simone scribit Thomas Monachus Walsinghamensis: Simon e mchivi pussuluit dis constas. Concilia, ur feram Concepi beatae L Maria solemnuer celebretur. Ex Anglia traductum est ad eidem Domino subjectam Normandiam: Ad duodecimi saeculi finem fuisse istic universale, apud Philippum Labia ostendit Chronicon Ecclesiae Rothomagensis. A, 97. Ex Normandia in Franciam venit, etiam in Primatulem Lugdunensem Ecclesiam, inductam variis rationibus, nec non & revelationibus, quae an tantistae ipsae, quas refert adscripta satiusto Anselmo Epistola, non possum affirmare. Quidquid sit, graviter haec improbavit uncius Bernardus, dictasque rationes ac revelationes acriter invasit per hasce ad Lugd unensem Ecclesiam litteras: Inter Ecclesias Gadia constat profecto Lugdu- Ep. 17 .nensem hactenus praeminuisse , μαι ἀgnuate sedis , Ac honestis Daris, ch
sertim in Officiis Eccles cis haud facile unquam repentinis visa es novitatibus acquiescere , nec sie auquando juvenili passa est decolorari levitate, E essa plena judicii. Unde miramur saris , quia viseum fueris hoc tempore quib/odam vestrum voluisse mutare colorem optimum , novam inducendo
513쪽
e librilarem , quam rit- EG non proluu ratis , mn con-endat antiqua traditio. Numquid Parri doctiores, avi devotiores β-- ' Fririculose praesunii , quidquid usiorum m rabbus prudentia praeseravit. Et infra: Si Ac videbauur , consularia erat prins Aponolsca Sedia asEctoritas, est non ira pracipitanter atque in Uuiu pas corum sequenda simplicitas imperitorum. Et ante quidem apud aliquos errorem compereram, ita d,simul. bam, parcens devotioni, qua de plici corde sta ore I nis vemebat.
Verum apud sapientes, atque in famosa nobilis Ecclesia, s eu - 1'ecim liter stim sum, superstumne deprehensa, nescio an sise Ir in offrasa etiam
vestri omnium, di utare potuerim. Qua amem dixi, absque prae udum sane d ita μι sanitu sapientis. Romana praesertim Ecclesia auctoritari atque
examini totum hoc, sicut Er caetera, qua e1Qmoae sunt, uni Persa reservo:
sim, squid abiersipis, paratus judicio emendare. Ex quo lucet festum ' hoc a Romana tunc Ecclesia necdum futile admissum. Quin imo tria dumtaxat Deiparae festa coli a Romana Ecclesia, dudum pol sub Vrba- p. ixi ni fracti Pontificatu scripsit in libro de observantia Canonum Radulphus Tongrensis. Quis Romanus Pontifex admiserit, ignoro: Ipsum interim dc in Romana & in aliis Ecclesiis, & quidem ex antiqua costseetussine, suo tempore viguisse affirmat, ideoque ad omnes fissi praecepto extendit Sess. 36. Exclesias, & largis indulgentiis perpetud ornat Synodus Basileensis. Lomamplius exaltavit &xtus quartus, addens octavam, & istas ipsas in dulgentias, quibus Dominici Corporis festivitatem honoravit Ut tanus quartus. Attamen sine praecepto. Quod tandem omnibus ad Catholicam Hispaniae Monarchiam spectantibus populis ob devotas Philippi
quarti R is in sacram Uirginem preces imposuit Alexander limus Et eius in Populo celebritatem , licet Innocentius decimus exstinxerit ob causas, multae Ecclesiae constanter retinuerunt. Sancti Bemardi tercessio aded non fuit efficax. Nec tamen culpandus est ejus zelus. Nam quoi etiam adversus Dominicae Nativitatis frum , dum ipsum quarto prilis saeculo admisit Antiochena Ecclesia, docti di graves viri intercesserint, testatur sanctus Joannes Chrysostomus. Plura nova fusta etelum istum sustinuerunt. Porro ad cujus preces, vel ob quas rationes Loo n nus hoc festum instituerit, ignoramus.
514쪽
Uinta Leonis nostri Synodus fuit Romana secunda, habita anno post millesimum quinquagesimo , hebdomada post Dominicam in Albis. Hic iterum esse de Simoniacis tertiae speciei ordinationibus disputatum, & contra ipsius Pontificis mentem ipsas dispensatorih confirmatas, supra audivimus ex opusculo gratissimo Petri Damiani ad Henricum Ravennae Archiepiscopum , & ex opustulo de ipsius Legatione ad Ecclesiam Me diolanensem. Laudata huc usque adversum conjugatos Clericos, reli quam Simoniam , aliosqtie istius saeculi abusus Decreta etiam hic fuerunt omnino confirmata. Palmarem actionem edicit in libro de sacro. sancta Eucharistia sanctus Lanfrancus Archiepiscopus Cantuariensis: Tempore sancti Leonis ripae delata eLE, Terengari, Harsi tua ad Apostorucam Sedem. Qui cum 'nodo praesideret, ac resu et cum illo non parva multitudo Disivorum, Abbatum, disersi ordinis a diversis Regiombus Religiosarum persenarum, iussum est in omnium audientia recitari quas mihi de Corpore is Soguine Domni litteras transmini. Portitor quippe earum, L gatus tum, me in Mrmanda non reperto, tradidit eru quibusdam Clemtari cum legissem,'contra usitatisimam Eec. suism scriptaου animadvertissent, Dei Aacceψ, quibus ad legendum eas porrexerunt , plurimis earum sententiin verbis exposuerunt. Ita , factum est , ut deterior de te, quam de me fuerit orta suspicio, ' ad quem videlicti tales litteras destinareris: Futanti bin m his me favere ac fruere quae a te diceretur, vel gratia
qua te diligerem, vel fide qua revera ita esse indubitanter tenerem. Igisur cum is quoiam Remensi clerico Romam perlatas Recitator legeret , resiecto quod Joannem Scotum extolle es , Paschasimn damnines , communi de Eucharina ei adversa sentires, promulgata est in te damnationis sententia, privans te communione sancta Ecclesia, quam tu privare sancta ei ιs Communione sa- tegebM. Post hac pracepit Papa ut ego surgerem, pravi rumoris a te ma
515쪽
yoo SANCTI LEONIs NONI, 3 quam regumentu probrarem. Baiscrrexi ;-disi; quod ies, probo, , qAd probam, o bus piacmt, ρυιῶδθυι-. Et in libris de Eucharistiae veritate lanctus Guit mondus Episcopus Aversanus: Eccis. a m bearum Leonem Papam hac erengariana Agmenta mox in sera exortu Cap. 3. damna . Et in sancti Lans anci vita Milo Crispinus: Lamfrancis M.
mam perin cama cullus A. Clerici mAmne Berenginis, qui de Sacramento Altaru abier dogmatia has. quam Eces a tener. Dicebat en- panem Er vinum DII sic Sacra-ensum tantum, non autem esse verum Chrissi Comm-Sanguinem. HIeclarum Lanfranco quasifamiliari suo litteras miseras errore ipse re fersu: Eas qui legerunt, Lanstancum talia sentaremininisum, oscin erroris dissamoremit. Attumforte Lanctaneus ad uribem profectus fuerar Pontificante tunc Sedem beati Petri Leone odiavo. A-o , quι infamiam Mi con Iam audierunt, tutervi ipsas post eum miserunt Romam, ibit se ostionem de Lanfranco quibusdam pepererum. Papa Berem garium iaci seu vocavis. Rerum issi timens venise, dinis, sed Moonsalesyro se duos Claricos misit , qui sere Papam venientes, cst in causa deficum. res, reprobati ετ capti sunt. Lanseamus Iussus I. cimi, prava rumorti a Ie maculam a ter t. fidem sisam exposuit, expositam p au Imturus ta s. qMiam argumcnIω probavit. Ouod axit er probavu, o bus piacuM, num dotiscust.
Exponitur moi Capiam Parum Paganorum cisca
Enuinum adversus boni ac mali sciendi pomum , commissamque in ipse nostram a Deo Apostasiam Antidoton esse sacrosanctum Eucharistiae Sacramentum , rcctὶ in primo adversus Berengarium libro
tta si laudatus Gui ondus ex sanchi Joannis Chrysostomi Homilia
librorum Sigillis. Sicut in illo miram plenae, qua homo Deo aequari posset, libertatis adipiscendae vim latitare mentitus est Diabolus, sibi temerh erectios Protoplastos in originalcs iniquitates & miserias seduxit; ita in hoc admirandam recuperandae iustitiae ac scelicitatis radicem , utiqu-metipsum . posuit Dominus noster I E s u s Christus , λbique vera promittenti praeberi voluit illam fidem , quam anth dederamus Diaboli mendaciis. Esse novo Testamento sanxit novum vitae lignum , per quod in pomo isto perdita immortalitas cum foenore redde. Tetur. Hanc enim , & cunctas alias nostri corporis in suturo Regno do-
.es es. proprium. hujus Sacramenti effectum Dominus in Evangelio lucid,
516쪽
sECUNDUM CONCILIUM ROMANUM. yohciith docuit, & omnis sub corio Ecclesia semper sensit. Rem admirandam , & quasi incredibilem, variis etιun in antiquo Testamento fg ris,imo & plania atque apertis praedicationibus,divina providentia munivit Primi ejus adversarii fuerunt Judaei Capharnaime, & aliquot animales adhuc discipuli, existimantes se a Domino invitari ad frustatim quasi in
macello concisas ejus carnes vorandas, ejusque in propria forma languinem barbarice hauriendum. Et creth ad primam tanti Arcani praedicationem carnalis animus poterat sibi similia imM inari. Longe gravior fuit Judae proditoris iniquitas , de qua in Dominici apud Matthaeum verbi.
Di te omvis expositione Bulgarorum Archiepiscopus Theophylaetus: πιν i duinu propter iam hoc dictum. Diavi enim panem accepit , σ-n come π , sed occultavit, ut monstrarer Iudaeis, quod panem Crepvis rem vocaret J Es Us. Poculum autem invisus bibit , cum non posset occultare. Propterea hoc loco dicebat, BiBITE OMNE s. Mysterium Judaeis Judas enuntiavit, blaterans Dominum, qui panem diceret e suum Corpus ab omnibus manducandum , neutiquam esse promissima Lege M cuiam , sed i plius manifestum ac morte dignum proditorem. Hausit
isti Thoe philianus ex sancto Ioanne Chrysostomo , itemque ex lanisto Basilio , cuius in Lithurqia canit ad Christum Dominum Sacerdos:
Non tuis inmuris dicam A f lemum, non dabo tibi Gulum, Aut Pudas. Capharnaitarum caecitas transivit in Paganos, qui quoniam a Christianorum antelucanis convcntibus audi hant manducari Carnem Filii
hominis &. bibi eius Sanguinem , crediderunt nobis este Thyestaeas trucidati infintis epulas, nos esse pestem humani generis, ipsius naturae hostes, Barbaras inhumana forma belluas , exitium Imperii Romani. a Hoc fuit unum e tribus fiunosis sceleribus, de quibus in sua ad Romanos Imperatores Apologia questus filii Philosophus noster Athenagoras:
Ddues non tam quid commisim reus abcy- nos,um inquirunt, quam νυῖnomini , D-Iuam ceras selera, Hudunt. Quisquis deferebatur aut feta
tebatur Ue Christianum, Tityessaeae feritatis censebatur suspectus aut convictus, & tanquam capta bellua trahebatur ad lanienam. Plurima Fidelium millia hoc modo fuerunt trucidata. Quisquis trucidabat, ex Lmmabatur Deo facere Sacrificium ; dum pluvia deficeret, exundaret mare aut flumen, Vel quaevis calamitas affligeret Romanum Imperium, .nos ferebamur causa , unanimique voce Amphitheatrum a Principe aut Proconsule eκpostulabat Chriseianos ad Leonem. TMFidei & Religionis nostrae hostes , inquit in libro Apologetico Tertullianus, quot extranei. Ei quidem proprie ex aemulatione Piari, ex concussione mates, ex natura
517쪽
sodi SANCTI LEONIs No NI, mumce tibus 9 congregationibus nostris opprimimur. Pater in Filium , FLlius in Patrem , conjux in corius m , servus m Dominum agebatFr C-p- 9 mentarium: L curiositate & odio sanguinei poculi'tra eorumferent rum. Uerum laudati Athenagorae, Tertulliani, Justini Martyris, ali . rumque nostrorum Doctorum ad volum praejudicatas istas calumnias Apologiae tandem obtinuerunt quod scribit idem Tertullianus: Fl, ascumius, cum Bithyniae Provinc- regoret, damnatis quibusdam Christi nas, qmbustam gradu pulsis, s alaridem multitiasneperturbatusqu- de
catero ageret consitu tunc Traianum Impti τσrem, asgos proer ominarionem nonsa sic di nihil a d se de Sacramentu eorumcompresse, quam carus antelucamos ad canendum cis D m Deo, or ad confere iam d Qtinam; honmiamm , a sterium fraudem , per sam, ct cater eis ' bentes Scribit se ex duabus Chrilitanis ancillis per tormenta de antelucanis sectae conventiculis inquisisse . & nihil reperisse criminis, nisi quod illic Christum arminibus honorarent, & Deum profiterentur: A nefandis epulis, perfidia in Romanum Imperium, aliisque facinoribus ac flagitiis esse penitus alienos. Hinc mitius in nos pedetentim esse caepit laudatum Imperium, mansit tamen, imb & crevit ejus curiositas, quem de qualem hominis filium Deo nostro immolaremus, immolatique Cariane & sanguine vesceremur. Quisnam esset secretus ille panis, quale vinum. Hinc de sancto Tharsitio Romanae Ecclesiae Acolytho legimus in Romanis Martyrum tabulis: Quem Pagini cum invenissent Corporis Cis si Sacramenta portantem, insequirere caperum quidgereret. Arati inrivum iudicans porcis prodere A gargaritas , tamdiu ab His mactauus est fust μι MAU. i s. lapidibus, donec exhalaret1'ritum. Et revolato e m corpore sacrilegi ascus
νιι nihil Sucramentorum Christι in mambus am in vestibul anienerunt. E
dem curiositate captus Imperator Numerianus, a sancto Babyla Patriarcha Antiocheno ad spectandum in Ecclefia Christianum sacrificium admitti, tandemque vi intrare voluit: ob repulsam ex amico factus est hostis noster&persecutor, Babylamque irinartyrem promovit iomnia lucide convincunt ipsos etiam Paganos primis Ecclesiae taculis de Christianorum circa Eucharistiae veritatem fide non dubitasse. Hinc etiam ad versus Fausfium Manichaeum , nos de exhibita erga panem &L;b , vinum latria accusantem , re,ndit sanctus Augustinus: Peius deriis
i 3. quam nonnulli, qui nos propter Panem c=ciscem, Cererem ac Liberum eo lare existimant. Nempe Genti sum aliqui, quod circa panem & vinum
nos adorare cernerent, adorari crediderunt Cererem & Bacchum. Adeo
tunc nullus dubitavit hic Haereticus, ut & Marcus AEgyptius, impudixissimorum Gnosticorum longe impudicissimus, pAm conficeret in
518쪽
sgcυNDUM CONCILIUM ROMANUM . so 3 vino albo, arte magica transire in rubrum laceret ad verba mystisae in vocationis , sed viasque aut seducendis mulieribus suaderet etiam in suum sanguinem esse transelementatum. Videatur sanctus Irenaeus Αr- Libbi eschiepiscopus Lugdunensis.
Exponitur error Paruli Samo fatebis.
P Rimus adversum sacrosanetam Eucharistiam Erro finit Paulus Sa
mosatensis , Patriarcha Antiochenus , inter cujus decem sancto Dionysio Patriarchae Alexandrino propositas quaestiones haec fuit quarta: Scriptum est: in E ingebo, Et accepto calace Vatias egit, disit, Aeripite O di υιdue inter vos. Hc Cadu est muum Tinamentum in meo sangui. me , quino vobisfundetur. Quomodostuur fAgma incorrupturalis , fld ditur funditur λ Exponit in sua responsione laudatus Dionysius: Iunt quidam loquentes perversa, m abducant Discipulos post se. Surrexisitas primum SamoseMensis loquens inurua, qui diceret esse corruptibilem Sanguimm IESU qui est Dem saetor qui omnem cormptionem, o pasionem, samortemseisis, qui redemit nos a servitute corruptionis. Sangui. nem mortalis 2 patibilis hominis dicit, ut piaceat Sathanae, qui eum delem;
saerrexit contra Sanguinem vitaificum, Er contra Spiritum Sanctum, conculis
caris ea. Si en- Sanguis in tus corruptibilis est, quia dividitur Mi--r, Ac erit Spiritus Sandius, Aut Sanguis. Nam& Spiritus Sanetus effunditur in plures. Paulus ille fuit Antichristus JEso M solvens: Divis sit hominem a Verbo, unicumque Dominum nostrum partitus est in duos filios, assirmans esse purum corruptibilis carnis& sanguinis homunem. Ideoque di talem desuavis exissere in Eucharistia. Non circa trans
lementationem erravit, sed circa Sacramenti contenta. Hujus errorem
mmugnat sar ius Dionys is , additque vivificum, qui hodie in nopes unditur frangitur, Sanguinem esse etiam incorruptibilem , quia nem fracto Sacramento nutare,sisHM , I in totum is fractu: , qua nec tus nec fasura Anari minuisur. Hunc benedictum JEsu Christi Sanguinem, non minusquam ejus Spiritum sanctum, amrmat in nos. citra divisionem effundi., Consequenter ad situm palmarem errorem Paulus est locutus. Quisquis Chriuum Dominum inirmat purum hominem, etiam in Euch, ristia aliud quam purum hominem non potest assirmare: Qualis Dominus in propria forma, talis est&in Eucharistia. Hinc in litteris ad Cle- ,rum de Populum Constantinopolitanum, & in litteris ad Anatolium Epiipserum Episcopum Bibit sancius Leo Magnus Haeresiarcham Euty-
519쪽
etae SANCTI LEO NIs NON I, chetem esse virum nimis imperitum , ut qui senex nescis Chris D minum esse in propria forma , quod ips etiam infantes illum esse norunt in Eucharistia: Utique plenum hominem & plenum DEU M. Sic mim omnes communicantes profitentur.Quod etiam Thimotheam, I uuamitae, - & euneta Ar,llinarii atque Eutychetis foeda faex Domino, uti in propria forma, ita & in Eucharistia, negarint veram carnem,demonstrat per lac bum Gretaerum publicatus Anastasius Sinaita. Et Hai merico Aluucimctini Monasterii Praelato, roganti utra m Dmmmus noster J E s V s C. Min Goa, qt tm fecit cum D cluia seu Passumem, dedera m rius Iu palude, cum nos Eliam Mens A ris Melismus --ιλυ, respondu laactus tuo Episcopus Carnutensis: Sit restrandeatin Discipulas Christacin
pus tale accepisse, quati tunc eras , nos vero tale acciri e . quati nunc es' vileo quae aut-ruvi contradicat, non viam q- ramnis vissentata me M Pin. Cyp 3' μέρ si aduer duerem. repugnantem muti liuerem r4rienem Er auctoritat M. Etenim quorundam conmarium asserentium Doctorum unicum funda
mentum prodit in occidentalis Ecclesiae Historia Iacobus Cardurande
sus in Cena Corpuι suum deae t D quia insitae. Licet enim esset ρει Lis Db specie carnis , is tempus assumsu imprisAlitatem di ι- r 'rem, ui est impasiliae Fub specu Mi meriti. ipsos & ratione N artorι- rate deititui olfendit, nostiam adversum Albigentes Haereticos aut O nem insigniter confirmat, & adjungit: Sed adhuc obiicu Misa quod atquia Sacerdos in Dominica seqvisura Sabbarbo cansio Met pansm
fecundum hoc in trium ια posset conrui modi Sacra μι- QIod vim verbis Dominus omnino contulerit. est concors hodie lenius Dinctorum. Quin & hunc articulum, Facta non fussu transus Antiatio 'nis virtute verborum Sacramentatium, fi m triano monu fiata fuisset secratio esse absurdissimum , imo & Ham eticum . censuit in tua apud Henricum Cnyotonum Synodo Ioannes Archiepiscopus inluvies- A. ia26. sis. Quae omnia in suis sententiarum libris confirmat & Cardinalis Ro L 7 c bertus Pullus. Quales tamen quaestiones esse curiosis, & sileni io poti ac simplici fide. quam subtili disputatione honorandas, recte censu,t m litteris ad Lambertum Monachum , exstantibus apud Lucam Dach Tom a ritim, Ernulphus Episcopus Rossensis. Dj0jtiacts by Gorale
520쪽
EX eodem principio Haeresiarcham Nestorium eadem cum Paulo
Samosatensi sensisse, in libro de Sacramento Altaris docet . sin stus Anselmus t Inter omnes Hoesiam Aversitates , q a singula suo Cap. 1 s: tempore impugnaverunt Petram adsicaramsi ra Petram , hujus de Euch ri vervase quaestionis nec mentio facta eLI, nisi in Nestoriana Nams sola, in qua assertores ejiu in persena Christi divina ab humanis separantes, Mariam Dei Genstricem penitus negantes, Iedsebus homiκis Matrem esse afimantes, cum requirerentur, Corpus quod de mensa Domini sumimus , cullus esse prosterentur, Haeretica pravitare vel temeritare ad suum errorem detorquebam verba Domini; NisI MANDUCAUERITIS CARNEM FILII HOMINI s. Quod ibi sinimus esse tantum Carnem Hilii hominis , nes dorpua Domini esse confiterentur, contra s loquerentur , consentientes in Christo Deo or homine esse unitatem pes . Dicebant ergo Camnem illam esse Uri sancim Acisti sumerba eo uncta secundum dignitatis unitatem, aut sicut divinam possianus habitationem: Εκ Ephesinae Synodi Decretis insigniter haec confirmat. Et certe in undecimo Bo famoso Capitulo, in ipsius largi ri declaratione, ac in ejusdem adversus Theodoretum Cyri Episcopum 'Apologia errorem hunc Cyrillus manifeste Nestorio imponit. Et ipsi
Carnalem Capharnaitarum errorem exponenti : Verborum sublimitatem qui aderam non tulerunt, putabant ex insiitia Dominum Antropopha amjuadere. Ad hunc , inquam , Ninorii Commentarium- reposuit in quarto adversus illum libro Cyrillus: Atqui ea res quomodo non certast Carp. r.
Antropophagia ' Quo vero modo sublime adhue erit illud reum, Fnon ipsum ex Deo Patre Verbum esse missum dix rimus, . st nvssonis modum . conses fuerimus est tm humanatis vim ' Tune enim videbimus vim M. vim habere unitam ipsi carnem , Er non alterius carnem , sed factam lilius propriam, qui omnia vivificare potest. Clarh demonstrat meram ac nudam Antropophagiam etiam a Nestorio doceri. Quod ipsum ostendi ia, Scholiis ad Ephesinam Synodum. Et confirmat per Jacobum GretZ tum publicatus Anastasius Sinaita: NHyreius Dei tarpus cst Dei Sanguinem neg t, qMem percipimus. Non Corpus & Sanguinem , sed negat esse Dei, seu Deo hypostatich unita. Eruditus est iste Ana us Sinaita. videtur tamen non esse magnus ille Antiochiae Patriarcha, sed quis illo posterior. Nestorium circa hoc Sacramentum suisse primum Erronem, Irimamque similis erroris damnatricem fuisse Ephelinam Synodum la- .itur statius Anselmus. Lucet ex dietis de Paulo Samosateno & saneto