장음표시 사용
541쪽
si6 SAMOTI LEONrs NONI, dos erat inmente. Eodem modo sanctus Guiimund vult agi k sinosin. Eucharistia: Ab illorum dumtaxat, 'apud quorum mentem famcorrupta est, oculis existimat videri corruptam. Probat exemplo sancti Tharsilii Martyris, in cujus revoluto cadavere ac veste curios Pagani non repererunt Sacramenta : Quod nempe illa ab istorum , quorum mente non videbantur, etiam oculis videri nollent. Etiam a muribus vult non posse rodi, imb nec ignibus absumi. Si tamen sacra, inquit,
hoc eruetionibus imponantur , non tratantur equidem undus cremanda, sed mundissimo elemenso fideliter commistuntur, nobis occultanda, oesuperis nissedibus issico reponenda. Et infra: orpus Domini ni gomodo in seces mitti ct nos cred mus. Sicut cibus corruptibilis, cum ab immortalium, nempe sanistis Angelis apparentibus, aut Christo Domino post Resurrecti nem versinte cum Discipulis, sinutur, hac sicessus lege congrue ere urnon reneri, ita cιbum incorruptibilem, quod est Corpus Domini, cum amar
talibus editur, secessus necessitatem pati nefas est arbitrari Absis ut inhon fam corporis egestionem cibus illi sustineat, qui corpus 2 --- ad Memam honestatem par.ett. Hujus inodi plura Berengarii argumenta 3c ineptas curiositates eodem in libro conformiter dissoluit. Ex Dominici Corporis conjune ione, vel certh ex speciali Dei protectione vult sacras species 'esse incorruptibiles, in hoc tamen sibi ipsi non picnh consentiens, quod apsarum ei & potu fateatur hominem longo etiam tempore posse num i& sustentari: Nutriens quippe & sustentans alimentum nequit non par tim in alimenti substantiam, partim in excrementa secerni.
Et hinc nonnihil ab illo dissentit in libro de Corpore 6c Sanguine
Christi Durandus Abbas Troarnensis, scribens de Berengario & ejus Sestitori bus: Dieunt ea, qtia ad Altare deferunsur, panis , vini munera post consecrationem etiam quod fuerant permanere, Ur sic quodammoda Corpus Christi s Sanguinem verum, non narurabur, sed figuraliter esse.
LUM quoquesub intivi Divina oblationis adeo corruptilules corrumpentes delirant se, quatenusinis digenisne communium ciborum perire, amplius aequo sumentes in crapulam est ebrietatis furorem queant vertere. Sed stalia gravior assis, mutui his turpis sinuunt, est consciis --sis pectis isseus mare non destrium, quae ne dicam proferre, serum etiam nos est vel 'tenuiter cogitare. Ista turpiora tandem subjungit esse turpem Sacramerit rum corruptelam, qua perire dicit tota profestamici larua duciplinam. Et infra: Here inter manus Asinistrorum is invisibilim speciem caelesti commercio perduciter Sacramenti etiam visanus forma, videtvit ut tantum si
Sacramentum , id est, ex toto Sanctuas ac vita ammarum. Nec ut
quii audent delirando confingere in digestioms corruptionem reseruisur, sed metis
542쪽
s EcUNDUM CONCILIUM ROMANUM. ΤΣ7-visiue mentibus utentium vitam σέ-uer operatur. Et iterum: Res tam Divina, tam .salutaris, tanta aemivirrutis plena Er M sinu, ut in digestione reis, cultiber vel extremo Metium nullatenus debet persuaderi, sedk-I perceptam potius sub spe setura, qua G1fectatur, glorificatumsin praeseχ tiarum nos consolari, cp ad promerendum id postmodum, quod pollice. δών, patenti praeparare efficitu, oportet credι. Nimis autem videtur absurdum, est a re ipsa decernitur alienum, ut ubι Christus percipitur, de Drecore cogu ruae. Sacramentales species astirmat esse adco incorruptibiles, ut homo per immoderatam triarum sumptionem turbari nequeat aut inebriari
Hanc incorruptibilitatem vult esse unum E Christianae professio uis funda mentis, idcoque Berengarii, quae cum illa cohaerere non possit, Doctrinam vel ex hoc ibio caste esse Haeresim manifestam. Eandem incorruptibilitatem docet etiam per Ludovicum Cellotium
publicatus Scriptor Anonymus : Sacramenti excellentiam non reveretur, in secessui dica obnoxium, scut raseras e s. Sed tamen eodem modo, quam rum ad comenionem Er haustum pertinet, percipitur: Videlicet tralliciendo per os . Ur in ventrem mittendo, ubi quid Dominus de eris suo agere ruerit, suascimus ramum cognitum volumini. Scimus enim consuma posse
stirituali virtute, seimus er servari posse inconsumptibiis perennuare, quia quaecum, Cis Ius ex his elegeru , e suo Sacramento perficis. O Ut ta enui tantum M sterium secespuisivi Anoxinm, in quosi forte ordo naturastrum rur, Ahsterium, quod stisdeconiicitur, humiliatur. An ex extrintem Dei protectione, an intrinseca aliqua virtute species fiant incorrupti biles , haeret, nec audet definire. Haeret an non diffundantur per singula membra nostra, parentque& aptent ad futuram Resurreetionem ac immo pialitatem. Palam respicit ad superitis laudata siancti Cyrilli Hiero-sblymitant verba b Tanis hic per te totum ad corporis asenae militatem dia
Ejusdem sensus fuit Glaber Rudolphus Monachus Cluniacensis: Eudpraecipue commonen m, quod Corporis Ur Sanguinis Domini J E s o Christi vivificans M Herium exstimetur nullatenus in se pati Ariendum, aint casia Mincurrere periculum. Si quando videtur collabi seu deperire pernet entiam M. tractantium , renat eisdem , si non alacriter poenituerint, damnatu=nis Iudicium. Nicetam Pedhoratum, Studiensis apud Constantinopsim Coenobii Monachum , quod Eucharistiae sumptione garriret ibi vi Ecclesiastica jejunia, ipsamque per Aqualiculi digestionem dimitti in secessum, Stercorimistam appellavit etiam Cardinalis Humbe tus, Leonis noni ad Constantinum Monomachum Legatus,& adjungit: Plane semis cum Aris , qm cum pro abis blasthemiis in Eurum Dei, ruin
543쪽
T SANETI LEONIS NONI, etiam pro illa 'veam dela Via in atram, visieni in f si vacuus, verutrareminsit. A quibusdam enim Arius ex nescio quo S. Joannis Cholast mi loco dicitur fuisse Stercoranissa. Eundem Nicetam , quod post charistiam assereret statim posse sumi alios cibos, ex superius adducta sinisti Clementis fieri epistola arguit insuper Humbertus , recedens a
Paschasii judicio, qui Epistolas ita ad Apocrypha merito proscripsit. Quod i pthm in libris adversus Berengarium ferit Algerus Leodiens,
Ecclitiae Canonicus, & adjunxit: Licet simin modo, quanto aci commo stionem, Per os in ventrem mittatur, ais tamen ut tantum Sacra-entum secessisi credatur obnoxium , in quo si h usemri natura ordo compleasur. L.2.C. i. MIHe vi mei nmetia sua iniugnitate humiliatur. Quae verba palam do sumpta sunt eu illo Anonymo Scriptore. Et infra r Non μαι observan.
aer Graecorum Herericream, qm merito Stercora ustae vocantur, deis mota,
seme jam velut rerrenam indvserenter accipi, Diardum ventris fia Ium muti. Graecorum mort m exponit in Responso contra dictum Nicetam Laudatus Cardinalis Humbertus : Re u oblatrovis, Wiset cam. munes panes, nonnunquam usque ad nstidium sumNM. G μώ-- fui rami, subterram, aut in puteum nojiciunt. Et antiquus Constan-rinopoli apud Patres Praedicatores repertus Traditatus. Dam Pasi αὐ cum popu- communisarum es, abundantiam o sichore in Domimum Corpus, post distrisitionem reliquiarum acervos, quia dur is novi, Deiurare.
Ex hilce reliquiis quidam Clerici se ingurgitabant. Diam ex reliquiis consecrati vini. Uidetur esse illorum mos antiquus. Quod enim Dor theus Thcssalonicensis Archiepiscopus ad Apostolicorum Legatorum adventum plurimk, uti in raschate aut imminente periecutione selet, Eucharistiae Sacramenta consecrarit, singulisque plena canistra dederit, Relat. r. laudati Legati testantur in litterisad Pontificem Hormisdam. Superfluas Epist reliquias etiam isto tempore vorasse possint, aut etiam subterrasse. Q non listum nobis Latinis, sed etiam Armeniis graviter displicuit. Et nim ab Imperatore Manuele Comnem ad iaclesiasticam unionem
Conventi, inter caetera postularunt hunc arti hami Ut penit- ω -
l. 3 .. Heabusim reliquiin Sacrificii β, terea asservanssi. Exstat apud Clementem Galanum. Ex isto igitur Graecorum more hominem longo etiam rem pore posse ex Eucharistia ali & vivere, imo& inebriari, adeoque ipsam csib rem secessui obnoxiam, & nequaquam verum Christi Domini Compus conclusit Berengarius, respondit autem Algerus accidentia ista esse plene incorruptibilia, non tantum ab humano stomacho , sed etiam
544쪽
a putredine , muribus, aqua, aut flammis , licet quandoque videatur corrumpi, quomodo supra dixit sandi us Guilmundus. Cunctas asseditioni suae adversantes experientias selvit ex iisdem sancti Guilmundi principiis , fassiis & ipse hominem ex Eucharistia longo tempore posse Vivere dc ali. Cujus mentis, si quidem Eucharistiae veritatem credidiς set, omninb fuisset & ipse Berengarius. Nam cum specierum corrupibbilitate dictam veritatem credidit non posse combinari. Et Godcfridus Coloniae apud sanctum Pantaleonem Monachus scribit in suis Annalibus:
Per idem tempus Atrebati contigit res digna memoria. quidam admo- A. i ix dum litteratus de Corpore Domi co bene sensit, scilicet quod nec per vomitum seu egestionem corrumpatur. A quo quidam Clericus , Robertus nomine, subriater quidem, sed inutiliter litteratur, contraria huic, est ideo haeretica sentiens , inter conferendum dissensi. Et ita quaestio ad Disiopum alata s. Qui Archiepscopum Remensem cum multitud ne cieri advocavit. Et dum haec qu/sio a cuteretur, praedictus Clericus, quod non seiam foret Haeretiaeus , utique St: rcoranista , sedct alios foveret ac defenderet Haereticos, a multis est accusinus. Purgame ergo fa-am Iisam de obiecta hares udicio candentis ferri frustra proponens , tam manifeste Deo operante cecidit, ut non
filum in lextra in quaserrumgestabat, sed si mistra manu , est inuri lue, pedibus , in ambobus lineribus, inpectore Amul ct ventre , ustura mirabo
ter apparuerit. Sacramentalium accidentium incorruptibilitatem assisens
opinio pompatich ambulavit dudum in Ecclesia, ejusque adversarii fusrunt notati tamquam Haeretici Stercoranistae.
An ipsam diricthim pugnarit Lobiensium Abbas Harigerus, nescio. Ab ipsa palam discessit M ister Ascelinus, de cujus nescio quo compatriola ad Richardum scripsit Berengarius : Apud mavum non es com fusius inferre , Tropheta dicit ira sitorism Sacramentum , quod per fauces transiret in ventrem. Et in praefatione libri de Altaris Sacramento sanctus Anselmus residua transmutatorum elementorum accidentia a D mini Corpore & Sanguine eleganter ac nervose distinguit, affirmatque illa esse corruptibilia, obnoxia corruptioni , in accipiendo Sacramento conasumi. Quod ipsum, licet non disertis verbis, tradidit Petrus Lombariadus. Et sub Honorii tertii Pontificatu Cardinalis Jacobus de Uitriaco: Formis, utique Sacramentalibus accidentibus, aliquem satiari Ur sustem .gari, vel etiam inebriatri non negamus. Forma gustatur, sentitur, dentibus interitur, Corpus autem non in .entrem discendis, sed ab ore ad cor trans Formas omninb facitur in ventrem descendere, adeoque& in secessum.'
auod ipsum sensit Dodi or Angelicus. Docet Sacramentales species ag re & pati omnia panis & vini iblennia, tacet tamen de secessit. Nemph
545쪽
SANcTI LEONIs NONI, curiose, scandalosa, & piarum aurium offensio est ista quaestio ac I cutio, ideoque servanda etiam hic est sancti Augustini Regula e Teno sententiam, Ied corrige liMuam. Heriboldus & Rabanus fuerunt virido ctissimi ac insigniter SanAi, gloriosa 6c benedicta est ipserum apud omnes Ecclesias memoria, docueruntque cum antiquis, lichi incertorum auctorum, Canonibus, mandantibus Eucharistiam firme custodiri, ne forsan a muribus aut aliis injuriis laedatur, proinde sola scandalose , n quaquam Haeretico verbo peccarunt. Paschasi tamen Miberti sententia Petri Lombardi & sancti Thomae temporibus adhuc vixit, assimans species, lichi ita videretur, nec frangi nec corrumpi, & insuper nihil salsi aut praestigiosi hic intercedere : Quia nemph dumtaxat μα-ν si s , non fasteret, quod esset, si crederetur ita frangi , ut videtur. Hanc propositionem uterque quidem improbat, neuter tamen damnat. Ucrtim omnes Christianae Scholae Heriboldo 6c Rabano jam dudum
Reditur ad Errorem Damis Erigem'
π π Isce quaestionibus in Gallia grassantibus, fiustum est quod ad
nescio quem Richardum scribit Haeresiarcha Berengarius: AZris Rex, qua fribu Ioannes Scotus, momtu i m scriρ rearios μυώMagni, Antecesserissem, qui quantum circa res gere das perstren/MM, id tum rarca Relgionem devotus, ne ineruditorum Carnalium, Quia tem isyraevaleret ineptia, eruduo viro Danm ιβι Uiat colligere de scripturas qua,neptiam illam converterent. Et sanctum Lanseancum , a quo Erigenae de Eucharistia sententias Haeresios damnari retulerat Ingetramnus Carnutensis , per litteras serio monuit , dc conclusit e S haereticum habes Ioannem, cuim de Eucharistia*remias probamus, habendus tun est Haer tuus Ambrosius, ueronymus, Augustinvi , ut de carem taceam. Quae
omnia confirmat in priori Epistola ad Magistrum Astelinum. Nescio quem Guillelmumductitantem quod a se convictus nequisset Dannem Sc tum negare Haereticum, admodum insectatur in eadem Epistola, protestatus esse manifestum mendacium. Quo in errore durus perstitit etiam post Vercellensem Synodum, ubi noster Papa Leo Scotum de Haeresi damnavit. Ex quo lucet Haereticorum librorum Iectionem ac deic tionem fundatissimo jure damnari ab Ecclisia, & ipsos non nisi cum summo periculo a doctis etiam viris legi. Etenim de Berengario, quem licet Durandus Troarnensium Abbas dicat abj ectum & spurcum nullius scientiae hominem , Hugo tamen Lingonctas Epis opus titulat virorum
546쪽
Mutissimum: Quod ipsem de illo etiam sanctus Hildebertus Turonensis, Frotiandus Syhtanei,nsis Episcopus, & alii plures stini testati. De hoc,inquam,Berengario scribit magnum Belgii Chronicon: Bereng υ ς ia Dinme Semfuir ectus. Et Floriacense Francicae Historiae fragmentum. Terengarius Banms Scoti lectione ad hoc nefariam disolutus es. S Etam. Et hinc in Regula sua Monastica statuit saninus Isidorus Archiepis. A. οὐ.copus Hispalensis: Gentilium bisos vel Heretisorum volumina Monachus legere caleas. Melius est emm eomm perniciosa dogmata ignorare , quam per perientiam in ad quem erroris laqueum incurre a. Sanh ex simili lectione
fuit Origenes corruptus. Etiam sanctum Dionysium Alexandriae Pa triarcham, lichi virum undequaque doctissimum, ea de causa fuissi a quibusdam reprehensum & monitum , habes apud Eusebium Caesareensem. Marcus item Antonius de Dominis, eruditus Spalatensis Archiepis copus, hanc sibi fuisse primam Apostatandi causam profitetur in libro- Lib. 7. rum sirorum praefatione, & mente privatus gloriatur. Haereticos libros esse Dei hostes, ideoque non detinendos, sed statim igne cremandos, insigniter ostendit in Prato spirituali sanctus Sophronius Patriarcha Hieroselymitanus. Et hinc ipses selenniter exurere est antiquissimus mos, C p
non solius Catholicae Ecclesiae , sed etiam adhuc gemitis Reipublicae
Porro Joannes Erigena Carolum Calvum Regem per adulationem passim vocarat Carolum Magnum, & istud peccatoris oleum resemitetiam ad seducendum Regem Henricum Berengarius. Erigena, inquam, per librum de naturarum divisione , ipsique insurias de Eucharisticaveritate blasphemias, turbavit omnem Galliam & Germaniam ἰ ideoque ipsas aut palinodia sanari, aut sanctorum Patrum auctoritatibus purgari jussit Rex Carolus atque firmari. Quas inter malleum & inclidem haesit Erro: Videns se a Primatibus ubique Epist fac Doctoribus lac rari & damnari uti Haereticum , stat certi consilii expera , ipsumque cum sitis asseclis vulgatus per Ludovicum Cellotium Scriptor appenatimis dubitantes est Lovantes. Librum ergo edidit, in quo Eucharistiae Cap. 4. veritatem & defendit & impugnat per quasi contraria sanctorum P trum testimonia , immobile fidei Dogma in Scholasticam quaestionem
demutare , atque ita utramque contendentium partem sibi conciliare, aut potius circumscribere coratus, tandem que concludens pro S r
mentaria haeresi , ac Eucharisticam veritatem definiens adversari sanctis Ambrosio praesertim dc Augustino. Liber latere aut periisse existimatura multis, vertim in erudita ad. Eruditum Lucam Dacherium Epistola Illustrissimus Dominus Petrus de Marca . Parisiensis Archiepiscopus, X x x x in Diuitigod by Corale
547쪽
SAMevi LEONIs NONI, affirmat & demonstrat ipsum esse isdum librum, nescio cujus Botra ni nomine titulatum ac nuper vulgatum in Germania a Lutheranis. R tramnum, Cometensis in Picardia Coenobii Monachum, ostendit a Sigo. berto Gemblacensi in Ecclesiasticorum Scriptorum Catalogo , a publicato per Ludovicum Cellotium Scriptore, & aliis non paucis, maIδin unum cum hocce Bertramno confundi, utpote persenato Histrione, ficto per Joannem Erigenam non ausum revelata ni te impugnare orthodoxam veritatem , ejusque defer res Primates Doct resu Disc pos Gallicanae Ecclesiae. Homo impurus imitatus est Joannem Cassi num , Illustrium Monachorum mutuatum nomina ad nnm Augustini de vi strice Dei gratia doctrinam impugnandam. Sunt antiquissimae
Erronum artes. Et quidem memoratus Ludovici Cellotii Scriptor via detur nobis favere : Ratra nus quidam biso composito ad Carolum Regem. Hominem obscurum important haec verba: Alvob Ratramnus Corabeiae Monachus tantae fuit famae & scientiae, ut universa Galliae Syn dus ipsum elegerit ad suo nomine scribendum adversus calumnias & e rores Photii Patriarchae Constantinopolitani. Absit ut tanta provincia Sacramentario Haeretico a tantis Episcopis crederetur. Perperam tammi iste Scriptor Ratramno illi adjungit Rabanum Maurum: Hunc enim recte de Eucharistica veritate sensisse nemo umquam est inficiatus. Verus Ratramnus Carolum Calvum Regem in suis de duplici praed stinatione libris . quos ejus iussa scripsi ac ipsi inscripsit , more
consueto titulat Gloriosum cst Praecellentissimum Principem , at verti iste Bertramnus in operis sui dedicatione adulatorih appellat Carolum M
gnum. Q iod ipsum Laerit in superius adducta Epistola Haeresiarcha B
rengarius, qui ad nullum unquam Ratramnum aut Bertramnum ' vocavit, sed semper ad Joannem Scotum, ut pote Verum istius, a quo
corruptus fuit , libri Auctorem. Et hinc liber, quem abjurare, &propriis manibus in flammas conjicere compulsus fuit a pluribus Synodis, omnino etiam erat liber Joannis Scoti. Liber ille scriptus fuit ex jussit C roli Magni seu Calψi, fuit illi inscriptus, plura adducebat, torquebat& truncabat sancti Augustini. Ambrosii, Hieronymi , ac Gregorii restimonia , uti lucet ex sancti Lanfranci libro adversus Berengarium,& Magistri Ascelini ad eundem Berengarium Epistola : B-ηem
Scotum nec monsiderare , nec 1 - , indum Sacervitis me. Ha
reticum habeo, quem toto nis., totai intentione ad hoc selum tendere video , ut mis persuadeat, Me videbere quod in Aliari consecratur, neque Teia corpuη. neqsu vere saetuinem esse Chrissi. Hoc tamen iastruere nuιtur ex
548쪽
s EcUNDUM CONCILIUM ROMANUM. y3
ginti rinionem his annotari susciat: Ferficiant m --s tua, Domine qua- Iumus, Sacrarmenta quod continent, ut qua nunc specie gerimus, re in veritare capiamus. Ouam exponendo praedictus Joannes intre einera nostra fiades contraria-ruis: Specie gemmur , non verisare. Quae omnia eisdem
verbis hodie sunt in illo Bertramno, i deoque lucet ipsum esse Scotum persenatum. Etiam illud Ambrosii testimonium, quod Ambrosii non esse, sed a Scoto de Berengario fuisse confictum advertit laudatus Lan-francus , in Bertramno exstare notavit Xistus Senensis. Item Paschasium Ratbertum, qui Bertramni librum & impugnavit in litteris ad Fred*ardum , & per ipsum fuit impugnatus, Joanni Scoto idem
Berengarius semper opposuit. Et nullum Bertramnum, sed solum Scotum damnarunt Synodi Vercellenia , Turonensis, Romanae plures, sinistus Lanfrancus, Be alii antiqui Scriptores. Quod nempe Bertramni verum nomen scirent esseJoannem Scotum. Imitati sunt Gelasium primum Pontificem, qui Pelagianas Collationes, non sub perfbnato I gyptiorum Monachorum, sed sub veroJoannis Cassiani nomine Syn
d aliter damnaVir. Nobis consentit laudatus Xistus Senensis, isdum librum non Beritramno aut Ratramno adscribens, sed ipsi aut alteri sub eius nomine. In opere de Eucharistia etiam vir Dochillamus Claudius Espencaeus personatum Bertramnum discernit a vero, & pergit : nrus Bertramnus t tu annosse ingentos nec a quoquam harseosfuit i= ulatus, aut reprehensus quasimatis Vsint sed in Caralogum Scriptorum Ecclesiasticorum relat V, Lib. .m vir non man- trita quam d bina, ingenio or eloquis insignis. Suis dedin cap. 1
plici Praedestinatione, ac de Trina Deitato libris Hincmarum Metropolitam suum graviter osses,1 ite rius ergb de sacrosanista Eucharistia euerantis ac hae Pitch scribentis nomini memoratus, qui amicissimo Erig nae non p percit, Archiepiscopus quomodo perreisset λ Eum de Erigenae patrocinio aut complicidate nemo antiquus noravita At Vero pe
sonatum Bertramnum passim haberi callidum & impudentem Haereticum , ejusque librum ut falso Catholici Authoris nomine titulatum proscribi, audatus Claudius adjungit. Quae omnia eisdem penu verbis scri-hit in opere de Eucharistiae controversiis Claudius de Minctem Episcopus Ebroicensis. Quocirca Bertramnum hunc & scabiosum ejus librum, quem Sigebertus Gemblacensis& cum aliis Abbas Trithemius credide-mp. xl. riint esse Ratramni, ideoque laudarunt aut purgare sunt conati, meri- tb ac rigidissimh damnavit nuper, εc damnatorum catalogo inseruit Clemens octavus. Videaturaepparatus Antonii Possevini. Bertramnum ac Ratramnum confundere prirnus caepit Sigebertus Gemblacentis, aut
549쪽
SAuc Ti Eros Is NONI, . certh publicatus per Ludovicum Cellotium Auctor. Sunt omnind distinguendi. Et hinc a Paschasio Ratberto, Hincmaro Remens, Floro Lugd nensi Diacono, ejusdem taclesiae Epistopo Remigio, Lingonensi ac Valentina Synodo, Nicolao primo Pontifice, ac omni Gallicana E clesia, damnatus non de varia selum Haeresi, sed de imperitia etiam ac scribendi ineptia, ideoque dc a Carolo RNe desertus ille Scotus secit
quod supra audire caepimus a Simeone Dunei mens: Propter hanemiam puduis eum Francia, veniri ad Anglorum Regem Usteiam, em se munificentia in cr magisterio eius, ut ex scriptu Regis intiauisur , A. Meliam restau. Ubi post aliquot annos a pueris , q-s docebat, P apb
ratus ammam exuit, tormento Ira ι Ur acerbo, μι dum inursinvi via Ea ermanus ni masaepe fri retur, saepe inrteret , amaram mortem ob it.
Paci t ahquam au inhonora sepulIura in Hasi tirasrentu Ecclesia, qua su rat nefandae necis consilia, sed ubi divinus favor multis noctibus supere indulsa lucem igneam, admonui Monachi in majorem transtulirunt δε--sam ,'ad noram altaris posuerunt. Esse Martyrem , & uti talem solemni Epitaphio fuisse honoratum scribunt Guillelmus Malmesberieri-ss, Rogerus Hovedenss, & Matthaeus wes monasteriense. Latere martyrii causam redie assirmat Cardinalis Baronius: Ob Sacrament riam Haeresim fuisse a pueris trucidatum scribit ad sanct Dionysii litu giam Gilbertus Genebrardus. Res incerta est. Sancti Laurentii Mon chos, quos audis fuisse conscios, numquam crediderim in tantum pumrorum facinus sine fundamentis connivisse. Quidquid sit, Eucharistiae veritatem fuisse tunc, non immobile fidei dogma, sed Ecclesiasticam inter Catholicos Theologos ultro citroque ventilatam quaestionem, gra-F. 188. viter errat Ludovicus Cellotius. In libris de sanctissima Trinitate lono aliter scribit sanctus Hilarius Episcopus Pictaviensis: De veritase Corporisor Sanguinis non reiniues ambigendi locus. Et ad Fredegardum Paschasius Ratbertus: Nemo in aperto adhuc contradixit ei, quod totus orbis crediso' confitetur. Et hinc cum ejecto litigatore exivit jurgium : Post Erig nae abitum mox ad mentem redivit omnis Gallia. & cuncta. de hoc dogmate dubia, etiam citra Synodale judicium, plene quieverunt. Erigenam cum alio Joanne Scoto, qui sub Carolo Magno orthodoxus fi ruit, perperam aliqui confundunt. Restat quaestio, Quinam sint illi Patres Graeci, quos imitatus Paschasius Ratbertus est visus docuisse nulla in hoc Sacramento remanere
panis& vini accidentia, sed & ipsa eum sibi ubjectis substantiis desinere ac transelcmentari, ideoque nita sub figura, vel Obvelatione , fidis 1
550쪽
sge UNDUM CONCILIUM ROMANUM. sysvieri ars ma estatione Mysteriim hoc celebrari λ Respondeo eorum ducem esse sanctum Germanum Patriarcham Constantinopolitanum , in Mystagogica Ecclesiasticarum rerum contemplatione siribentem : P Melam in hoc Sacramento incon uus adest, quia Use corpus non gestavi Do-- vrro cons itur, o tangi se patietur per tremenda Osina 'LD-ria, ut qua nostram naturam acceperit, eamque gestet in saecula. Propterea
Melitas nulla de sinctificatione donorum diis ι Nerest. Ex ipse autuentiacus Icon lasticae sub Constantino Caballino Pseudosynodi Conlataine 'scripsit Eucharistiam nullo modo esse Dominici Corporis .& Sanguinis
imaginem aut typum , sed solam veritatem , addens hanc esse mentem sanctorum etiam Basilii ac Eustalii Patriarchae Antiocheni, typum& imaginem non agnoscentium, nisi in elementis verbali quidem oblatione ianedims, sed reali consecratione necdum transmutatis. Quae omnia in septimo Concilio fuerunt te ita & probata. Sancti Germani verba in suam Liturgio expositionem transcripsi etiam Nicolaus Catastas, & adjungit: Panis . arcana sanistificatione consecratus, nonam plius Rura Dominici Corporis, neque donum ferens imaginem veri doni. ne que ferens aliquam descriptionem ipsius Servatoris Passionum, tanquam in
rabula , sed ipsim verum donum, usumsanctissimum Corpus Domini, quia
omnia illa vera fusi is, probra, contμ-ώ- , vibicer. Eandem dicit esse αν. vini rationem : Confirmans illa dumtaxat usque ad transubstantiatio- 13. nem esse imaginc sic typos. Consonat indit putatione cum Aestimet S, raceno beatus Samonas Episcopus Gazcnsis: Absis quod nos appellimus exemplar Corporis Christi sinctam Communionem, aut panem nudum, aut Auram . aut imaginem. Qui . corpus ipsum revera Er Sanguinem Dei nolisi in Deum conversum assismimus, qui in Mnatus Ergemtus es ex sancta Dei Venitrice, semperti M MARIA. Probat id ex Dominicis vombis, Hoc est Corpus meum, quorum nullo modo possit esse sensus, meen exemplar mei Corporis aut Imago. Laudatis verbis ad transmutanda elementa non minus quam hisce, Germinet terra herbam virentem, ad extrahendum ex humo tuum opus, assirmat esse stabilcm ac perpetuam virtutem. Evangelicam hujus Mysterii doctrinam insigniter ac nervosh conia
Verum absit ut neget residua sine subj Ehis accidentia. Huic nobilis Saraceni quaestioni , Sacrificium Corporis er Sanguinis Christi , quodo seriis Sacerdotes , verumne es Christι Corpud π Samguis verem , an exemplar Corporas esus , perin atque sacrficium hirci quod Iudai Huηι λ Huic quaestioni respondet lacrificium nostrum non tantum esse exemplar, imaginem, typum aut Sacramentum, sed insuper verita-