장음표시 사용
551쪽
tem. Hinc enim perrexit Saracenus : ed ara re Chri titi sib Faris Vim oecie abditum Dum Corpιω- Numem portio tradidis , qua sis auia materia ' Ruriumque respondet Samonas panem & cum aqua vinum esse familiariora humani corporis alimenta, ideoque elementa aptissima huic Sacramento. Ipsa transielementari constanter assirmat, ita tamen ut ipsorum remaneant specim. additque causam: Prudenti vitistem silam ac grviuita demiisione sui ia captum nos,um Christiti Dominiti talia' nou horrorem atque minum , quo A territa ab eo resilisse ι, sicaaenem suam
L .n sua propria oecae saririnem Iussisset nos assumere. Ad haec extera quoqmenationes couim sent nos voracitatis carnis humanae, dicentes nos more f.
rum sanguinem bibere . crudam caπnem vorare. Qiiod per panis & vini species iiitelligat residua transmutatorum subjectorum accidentia, lucci ex Responto ad hanc Saraceni replicam : Non dubium e R. quis omniabus modis recte praedices er recenseas isteria fidei Christianae V rum is haere ambigere quu possit, Quo patio, cumsit unus Dιms unum Chinti campus, in infinita corpora er partes disidatur Adiati sunt ergo Chrim ea qua dioiduntur, an um Aut in finguia parribus unita sciem sa- - meteger fAd hanc quaestionem Samonas ri ponit: Cum pa- sandificar- in partes dividitur, quiSacrosanctum Chirim Corp- est, ne exHimes quod particu . tim diducatur aut avellatur , aut more mimbrorum a se a serum ἀνά tur incontaminatum illud Corpus, nam immortale en 2 -remptibile, quo que nunquam exhauriri cst consumi potest d quod partitis ea est accidentium,
quae sus senseum cadunt, dumtaxas post sinctificationem ad mei robur es exhibuionem signi vis dis rerum qua permanent, simul cst in Arrhabonem Oran marisum paranda nobu vitae aeterna. Immortale Domini Corpus esse iulic modo spirituali totum sub toto. & totum sub quolibet elementi puncto, insignibus sancto etiam Augustino usitatis exemplis demonstrat. Eandemque fuisse sanisti Germani, septimae Synodi, cunctorumque Graecorum Patrum unanimem sensum, certum est, ac lucidε possit ollendi. Icon lastici Conciliabuli Refutator loquitur ex sanειν Lib. 4,ς. Joanne Damasceno: Quod si nonnulli panem ae vinum Corporis ac So guinis Domini figuram esse dixerunt , quemadmodum ae divinit- αθυσπιB lim , non hoc post consecratisnem dixerunt, sed antequam oblatis ea --secraretur, hoc vocabulum usurparunt. Quod tamen non plenὸ subsiliit. Etenim in sua, de cujus auctoritate Orientalis Ecclesia nunquam dubi lavit, Liturgia sanctus Basilius consecrata panis & vini elementa diserthappellat Aniuva Corporis est Sangu-mmisi nostri Ja su Christi. Quod ipsum in sororis suae Gorgoniae funebri encomio secit sanctus Gregorius Nazianzenus. Sub typo seu specie panis nobis Corpus Domini oc
552쪽
s EcUNDUM CONCILIUM RΟΜ AN UM. 3 3 Singuinem dari affrmat in quarta Myst gica Catechesi etiam uinus Cyrillus Hieroselymitanus. Et in oratione de Palmarum ramis Andreas Cretensis: cissus Db Amitπω Symboia imaholMur sacrificiniar. Et magnus Euthymius: Sub Antum est inclusim. Ubi per Antitypa intelligi figuras seu signa , recth in tuis ad Graecorum Euchologion Notis ostendit eruditus Joannes Goar. Hinc vocem, Symbola , adjunxit A dreas Cretensis. In faetis a Samona Episcopo interrogationibus voce e sntit pon usus fuit etiam supra memoratus Saracenus. Et hinc in marginali ad Iaudatam Iconoclames Conciliabuli confutationem Scholio recte sicripsit Anastasius Bibliothecariust Graci Patres iam Immata non
PSeudomartyr Erigena videtur in Anglia reliquisse discipulos, de quisbus in Cantuariensium Episcoporum vita scribit Gervasius i idem Cathedralis Monachus: Odo Cantuamini Disium inur Morum s
lemnia de Butar tia , quam manu tenebat, precom demotis singuinem manare scit, ut vae so incredulos videm adstantes ad rectam sim re e rei. Et Guillelmus Monachus Malmi.sberiensis: Ois plurimos de veri. Pol aor. late Domisici Corporis dubitantes ita roboravit, m panem emaris versum in carnem, ct vinum Cabeis in sanguinem propa n ouenderet, est denia in gen unam speciem retorta usuι humano conducibilia faceret. Nam & Ioannes Erigena dubitans hujus veritatis investigator videri magis voluit. tquam manifestus & pertinis negator. Etiam a nescio quo nobili Frisone Eucharistiam sub Albaldo Trajectensi Episcopo fuisse blasphem
tam , seductamque rusticanam plebem scribit in Cameracensis Ecclesiae Chronico Baldricus Episcopus Tornacensis. Vertim cum divinitus pedi Lib. 3ιcusso blasphemo cessavit 6c blasphemia, nec profecit in Sectam. Cardi- 'nalis Caelar Baronius notat & Leothericum Senonensem Archiepisco pum, quem de exactis per Eucharistiam examinationibus fuisse a Rober- , to riancorum Rege graviter redargutum, supra audivimus ab Hel-galdo Monacho Floriacens. Examinationes ista existimat suisse dubiutationes de Sacramenti veritate. Uerum lata judiciales, quae vcritatis istius plenam fidem supponunt, examinationes est manifestum. Int rim Leothericus fiat homo vanus, ac etiam in fide& dogmate laborasse evincunt haec Roberti Regis verba: Cur Divinitati auribuis a mnas co poris , est infirmum doloris humani Divinae connectis natura r Uidetur cum Apollinario aut Lutychete divinam in Christo Domino naturam huma-
553쪽
rus passionibus ac infirmitatibus lubjecisse. Quidquid sit, Eucharistiae
veritatem hic error non tangit. Licci Coetanei fuerint Leothericus ae
Berengarius, nullibi hic eκ illius dictis, sed ex solis Ioannis Erigenae scriptis legitur ac fertur fuisse perversus. Leothericum, Metropolitani suum , de variis arguit in variis Epistolis sanctus Fulbertus Carnutensis Episcopus, sed nunquam de isto errore. Non item Mulus rerum ad Senonensem Ecclesiam spectantium Adnotator Clarius Monachus in Chronico sancti Petri vivi. Primus ergo Scoticae Haeresios resuscitator fuit Berengarius, de quo. A. py7- Matthaeus Parisiensis: Eodem tempore Berengaram Turone. Archi' si
pm prolabitur in Hoeticam pravitarem. Hc panem'vinum in Altari posta post Consecrauionem Sacerdotis esse verum s substantiae Corpus Domini, cui solita or universalis praedicat Ecclesia, denegabar. Addit ipsum a Leone nono, qui Uictori secutido successit , Vercellis fuisse damnatum. Paucis in verbis multi errores. Etenim diu an re hunc annum Bereng riusi saniit, non fuit Turonensis Archiepiscopus, & Uiistor secundus Leoni nono successi. Guillelmus Malmcsberiensis rinius scribit M. rengarium fuisse Haeresiarcham Turonensem. Fuit enim natus Turonibus, & postea Archidiaconus Andegavensis, habet hie magnum Belgii Chronicon : De isto Berengaris vuDo narratur fuisse in adissentia Nim
mariticum. Primo, quia Turonis V ue Rom- ἀὼolas eum uria nocte δε- rusisset. Secundo , quia puer Clericus , nobilis genere, ei commendarus
Asagistro assente, dum libros Nigromanticos legeret, esset a diaboli occisu
Tertio, quia Hem diabolus , coactu/ a Berengaria, corpuε ροσι mortur imirans, per aliquod tempus huc 2 illuc deambulare puerum, o cum careri cantare, er in Cho stare fecit, donec ab alio Nipromotiso falsi te deprehensa, puer ut erra mortum videretur. Istud ob facinus addit Berengarium extremo fuisse supplicio adjudicatum, & simulata poenitentia cu sisse. Quod ipsum, licet hominis laudes admisceat, non Obicure fatetur Chronicon Ecclesiae Turonensis : clarabat Beongarius Grammaticus, Andegavensis Archidiaconus Ur Thesaurarius , necnon Magister Scholarum,cSamerarius sancti A furtini, in Grammatica ct Philosephia clarissimus, is Neomantia peritissimus. A Roma decedens Turonis venu, ibique in Insula, qua sancti Osima dicitur, saeculi pompis abrenuntians, me per vigini octo annos assidue Domino militavit, alui plures Canonici saneti . Icariis sancto Stiritu, necnon salutari ejus admonitione Mutinis usibus, sese in idam Im. Diam transtulerunt. Floriacense Francicae Historiae fragmentum assir
mat illum inter divinae Philosephiae Sectatores fuisse celeberrimum. Iuvenem fuisse periculosi ac petulantis ingenii ostendunt secrcta or νυν
554쪽
sECUNDUM CONCILIUM ROMANUM. 3 39tina, per Adelmannum ex Leodiensi Clerico Brixiensem Episcopum , eius olim collactaneum & carissimum condiscipulum, laudata Giloquia, quibus illum discipulum suum magnus Fulbertus, sacrae Theologiae in Carnutensi Schola Doctor celeberrimus , ac ejusdein Ecclesiae postea sanistissimus Episcopus, cum lachrymis & singultibus admonebat & ob
testabatur, πιυι- Regiam directis Braderetur , sanctorum Patrum vestiagiis observantissime Dibareret, o Eum prorsus in draerticulum , nullam in
novam ct fallacem semiram desiliret, atque ita decideret in scandala &laqueos errorum. Laudatum quippe Fulbertum non litterarum istummodo, sed & morum fuisse discipulis suis instruistorem affirmat in Cem tutensis Coenobii Chronico Monachus Hariulphus. Haec quarto post millesimum anno facta scribit Cardinalis Baronius. Ex tunc a Berenga rio futurum praevidit Fulbertus, quod completum dolet in litteris ad Rainaldum Pictavienssem Abbatem sanctus Lanfrancus: Schismaticulille Berengarius constanter assera , quia beatus Hilarius, urbis vestra g-tii quondam O opus, in trinasu fidei perversa senserit. in libro de Divinitatis Trinuare improbabises sintentias de Domino JEsu Christo protulerit. Sanctum Hilarium, cujus libros probavit omnis Ecclesia, ausus ille est de Haeresi damnare. Quod Patrum testimonia, solemni omnium
Haereticorum more, truncarit ac varie vitiarit, quod item Sanctorum , exceptis tamen sanisti Gregorii Dialogis, vitas spreverit, testatur in opere de Eucharistia laudatus Lan francus. Et hinc errorem istum non refutavit, sed ipsum dumtaxat ad exhibendam sanctis Patribus reus
rentiam & obedientiam adhortatus suit inaudata superius Epistola AdeLmannus Brixiensis Episcopus. Porrd saneti Hilarii culinia loca sunt prinsertim indecimo de sanetissima Trinitate libro, ubi vidctur Dominum nostrum Redemptorem ab omni mortis ac passionis metu , dolore &sensu eximere, illi adscribere corpus impassibile, & praecurrere Iuli num Halicarnasii Episcopum, a quo caeptam esse istius imp3ssibilitatis haercsim scribit in Breulario Liberatus Carthaginensis Ecclesiet Archidi conus. Hilarium purgare in laudata Epistola totus conatur sanctus Lamfrancus: An rcche & valide, est alia quaestio. Uide Joannem Geli tum in Commentario de sancti Hilarii vita dc scriptis. Certum interim est Orthodoxh, etiam in isto puncto, sensis e& scripsisse Hilarium ,& B
rengarii audaciam esse omnino calumniosam atque intolerabilem. Quae tamen hic non stetit. Pergit enim ad e foenem linguam in libro de Eucharistia laudatus Lanfrancus: Traditus es in reprobum sensim, sam
ctam Roma am Ecclesiam vocans Ecclesiam malignantium, Concibum Ua
ratis , sedem Sathanae. Et hoc impio ore garristi, quod garrisse nemo legu- οῦ
555쪽
sent, etsi alsui, relicto veritatis tra-te , per devia erroris incedererim , sedem tamen sancti Petri Aristob magnifice honorarunt, nullam adoresti eam hujusmodi blasphemam vel duere, vel scribere prae Urum.
Revera enim haec blasphemia est propria Haeretisis Sacramentariis. Eandem ingenii petulantiam in Ber ario norat Gui mundus, ex sancti Leofredi apud Normannos Monacho Episcopus A versanus: Berengarius , eum iuvemles adhuc insibolis ageret annos, utrium qui eum tune murunt , elatus ingenu levi aete, i m Magis,i H ηοη ade. emabat, combinpulorum pro misis remabat, libros inseverartium conrem
Lib Et haec est causa, cur ipsum ad l anetis Patribus & communi Ecclesiae sensui exhibendam reverentiam sanctus Pulbertus fuerit cum lachrymis, at sine fructu, obrestatus. Et hinc anno post millesimum vigesimo nono agonizans, ac inter plurimos visitantes videns admin- tem& Berengarium , Ni ι quo valuit, inquit Guillelmus Malmesberiensis, expiaendum censuis , protestarus immanem Draconem prope eum eo pure, multorii ad eum sequendum blandunte manu st Hue anhelau co rumpere. AgoniZans prae vidit de Berengario, quod in Martyrii sui camcere praevidit de Clerico suo Ario sanctus Petrus Patriarcha Alexandrinus. Et revera blandientem ac illicientem linguam habuit Berengarius. Quomodo enim sanctum Hildebertum, ex suo discipulo Turoncnsem
Archiepiscopum , sibi adstrinurit, lucet vel ex solo Epitaphio, quod
ab illo post mortem consecutus est, & in quo per nimias Haeretici laudes Hildebertus sanetitatis regulas est omnino transgrcssus. Eum ut virum non dumtaxat doctissimum, ac potentibus amicis circumcinctum , sedit insigniter Sanctum reveretur in editis per Lucam Dacherium litteris Frotiandus, qui Leonis noni Rcmenti Concilio adsuit , Episcopus Tom. a. Sylvaneinensis. Et in sancti Petri vivi Chronico scribit Clarius M nachus : Rerengarim Turonensis εο agister , ct admirabilis Philosephm, amator pauperum effloruit. Hic compossit orationem illam, qua incipit: I
sui Drix Jzsu ChrMι. Post hae fidelis vere catholicus vitam Anivit.
ε. os 3, ad evadendam capitalem de Nigromantia sententiam composuerit in carcere, testatur magnum Belgii Chronicon. Eusebium Brunonem, Episcopum suum Andegavensem, virum eruditione ac virtutibus clarum, ob nimium in se assccttim traduxit in gravissimam participati erroris suspicionem: Quod nemph Bruno nascenta veneno Episcopaliter non obstitisset. Etiam a Turonenss Ecclesiae Chronico eximih laudari Berengarium supra audivimus. Quin & Adel-
556쪽
mmius Brixier g Episcopus, dum hominem jam manifest. 1nsanum revocare studet per litteras, non desiit dulcissimum condiscipulum inti
Post satim Fulberti, ae uoberti Francorum Regis, duri in Haer ricos flagelli, mortem prios coepit palam delirare. Occasionem exponit sanetus Guilmundus: Perangar-, cinnperse --rre Phi phiae a ris Lib. ,.secreta/- posset, mque enim ottaacmineris , sed temporis liari Hesaries intra Gassivi pene obseleverant, novi utem verborum inter naiatmmbus, quibus etiam mmc nimium gaudet, Avularis mentia laudem sivi virinae re, is cinustam excellentiaoriam venatri, qaraluercu myue poterat, Q.- .
mem potiussisnulans, quam reλιι ostredens, profunis quoquου conclusisne mira eucullum. aes,uiatione longa meduinionu , voe ranae msaris instrata diu vacis lenissimo quodam quasi plangore imautos decipiens, Doctorem aritam pene resiim profiteretur. Sed postquam a Divo GA 'amom Dial cain res is parua 3MViser est confusus, cumus per i πιπμνι- Lanfrancum , unum aeque doctismum, tiberales artes Deus recal fere arque optime reviviserescisset, domumsista a is quia dolens, ad eructandri impudemer draiη.irum s 'serarum Sacramen a, ubi iste mlhuc adolesiens , , aliis eatenus detentus sudis nondNm adeo intenderas, me .
eonvertit. Sed sin insipsens, quive in malevolam animam non imrabat sapiemtia, ct ea, quorum novitate Ommum corda permoveret, atque ad se oculos
traheret, sudiose perquirens, mutuis es sub ab a iami m admirationemreticus, quam sub Dei ocnus prirare visere Catholicus. Em inendi δέ li minibus placendi cupiditas, atque hinc procedens in sinctum Lansean- cum invidia vanum hominem ex confuse ac imperito Philosepho dem lavit in imperitiorem, ac tandem haereticum Theologamum. Lan-Dancumlidhuc saecularem, in Gallia docenrem litteras δέ artes liberales, alteque de sanistissimae Trinitatis Mysterio serutantem, a puello totum Sequanam in parvulam krobem cogere tentante fuisse retusum scribit in Anglicanis Annalibus Henricus Cnygtonus, & adjungit: Lanfra cusnolens amplius perstrutari Wajestarem, - opprimeretur, statim Bectense a mnanerium intravit in Normanda sub Herimno Abbare. ει simulans spra auca am nurus re, pro finuo quasio implice habebatur. Eodem tem
abo sublatum. Esse curus per Gali suam haeresim vis, , sedicet quod' vero Chrsi corpus non Au super A re. Quae de continuata Lanfranci
557쪽
S 2 SANCTI LEONIs NONI, utque ad Romanam Nicolai secundi Synodum occultatione, ac ipsius illic cum Bere ngario disputatione subiacchis, non subsistunt, uti lucet
ex illis, quae de hac praesenti Synodo audituri sumus ab ipso Lan-fraiico. Lanirancus Monachus statim ire suo ruccensi Monasterio libteras ac Philosophiam publice profiteri caepit, atque ita ipsum ex pa perrimo reddidit opulentum. Etiam tunc per litteras pugnavit in Bere garium , ideoque tamdiu non poteli lati, isse. Eius interim Monasticasccessio Berengarium omnino reddidit audaciorem.
Quod Berengarius anno post millesimum quinquagesimo primo p Lm in lanire ac latrare caeperit, assirmant Beccentis Monasterii Chronicon, & Sigebertus Gemblacensis: Floriacense Francicae historiae se gmentum quadragesimo quarto, magnum Se ii Chronicon adscribit anno quadragesimo nono. Et hoc videtur verilis. Cardinalem Caesarem Baronium , qui anno trigellino quinto adscripsi, sesellit famosa acetudita contra Berengarium Epistola, dudum adscripta Durando Leodiensi Episcopo, qui anno illius saeculi vigesimo primo factus Episcopus
decessit ad vitam nactiorem anno vigesimo quinto, atque ita istius Epistolae non potui esse Auctor. Epistola est Theoduini ex sancti Donatiani Brtigeniis Praeposito Leodiensis Episcopi, qui ejusdcm taculi anno
quadragesimo leptimo promotus sedit usque ad annum septuagesimum quintum. Non lotum Berengarium, sed&Eusebium Brunoncm Aria degavensem Episcopum de introdigiis in stra tempora antiquis Heressi Maccusit: bd adstruerent Corpus Domini non tam Corpus esse quam
umbram & figuram cjusdem Corporis, & quod legitima conjugi a d struerent, quod item quantum in i pia erat everterent Baptisma parvulorum. Diliolam sub Leodiensis Episcopi titulo laudat & exponit iam Etus Guilmundus, assirmans a Berengario dogmatizatum suiue vagum concubitum, & Baptisma differri jussum ad majores annos, qud sic ca nates adolescentes per laxatae libidinis licentiam sibi conciliaret. Uerum quod fideles populorum aures nec audire sustinerent haec flagitiosa dogmata , ad solum de Eucharistia errorem se plenE contulit, Ut 'quodam velut testimonio sensum niti videbatur, nec tam copiosissime ab al,quo sanctissimorum Patrum, quippe non indigente adeo temporibus illorum Ecclesia , cum tamen quid inde tonerent , praecipue ct lucidissimesapientis i λ' num multi seri erunt, contra hanc disputatumsentiebat. Aucupasu nonnutas velat raitiunculis, adhibitu quoi paucis male intellectu capitulis sacra siripti ra, per egenos Scholasticos, jam pre alimoniam qua si metabaz eos , or per μοι dulces sermones corruptos , quaqua. versum potuit clancusi hujus tantimal nefandissim/- virus emussit. Quod & in Fraiicia, & in Normandia pluria
558쪽
plurimos seduxerit, scribit Durandus Abbas Troarnensis. Et istae sunt ejus eice molynae , quas in sanisti Petri vivi Chronico laudat Clarius
. . Duorum priorum errorum vix quisquam meminit praeter Theoduinum de sanishum Guilmundum. Quod nempe fidelis Populi zelum, ipsisque Christianarum civitatum lapides metuens Berengarius , statim tacuerit, atque ita flagitiosa praedicatio paucos turbarit. Tertiium err rem lucide exponit in tua ad Berengarium Epistola Adelm annus Episcopus Brixi ensis: Spargisur usquequaque , quas te ab unitare snctae a Lim Ecclesie dimus ris, de Corpore ac Sanguine Domini, quod quotidie in unc versa Ecclesia super sanctum instare immolatur , aliter quam Mes Cathoiaca tenear, seruire videaris. Hoc es, ut illorum de te dictu utar, non esse verum Corpus ChriHi, neque verum Sanguinem, sedAguram quandams sim, BIudinem. Et sanctus Lan francus: Sententiam qua panem in veram Chri- si Carnem, o vinum in verum Christi Sanguinem converti credimus, vecordiam nominas. Domini Corpus & Sanguinem dixit esse incorruptibilia , idioque in Sacramento nec edi posse nec frangi. Uaria sacrarum litterarum, & sanctorum Patrum, Augustini praelertim &Ambrosii, congessit loca, truncavit, & varie vitiata detorsit, eis ineptissimas excarnalibus Capharnaitarum de Domino suspicionibus desumptas ratiunculas adjunxit, atque ex illis Sacrosanctum Sacramentum esse selam, exclusa etiam impanatione, Dominicae substantiae figuram caecus ac in-saelix conclusit. Et hanc esse saneti Fulberti sententiam, & ita se ab ipso didicisse, scribere non erubuit ad nescio quem Richardum. Addit in eadem Epistola de Magistro Astelino: Bearis uomi verba adpravit te ui erroris detorquere non innuit, sicut quidam Compatriora alim, qui apud Pictavium inire d utienteseandaem beati is gustinisententiam,hanc coniecturam non est confusin inferre ; Propheta dicis transsorium Sacramentum quod per fauces ira rei in verarem. h. t in Epistola ad iplum Alcetinum: Sapis contra omnes natura rationes , conara Evangelicam cst ApoHolicam seu-rentiam, Acum Paschasio sapis in eo quodsim i confingit Sacramento D minici Corporis decedere omnino panis sibHanturam. Ad quae Asielinus res
pondit: c aeterum cum Pasichasio , ab L Giholicis non fiam suis , sed
emem veneror ct ampleritor verum G m , verum, Sanguinem c Hii a Meldm in Aliarisi sub oecie panis 2 vini Sed neque hoc , ut dicis, contra natura rassiones ago Neque enim aliud nasuram dixerim, quam Dei vo-Dntatem. Porro voluntas Des tam lacax ea st omnipotens, ut eius velis
tu sierisit. Transubst: intiationis possibilitatem ac veritatem nervosε demonstrat, & concludit: Hας tibi breviter restonderim Mundens me
559쪽
cum Pasi sis neque contra natura rationes, neque contra Evangelici
Apostolicam spere sententiam. Tota inter Beretigarium & Alcetinum quaeitio eratra ipsa, quae olim interJoannem Erigenam& Uenerabilem Paschasium Ratbertum fuerat agitata: An panislc vinum sola verbali benedictione in solam Dominici Corporis & Sanguinis Sacramentalem figuram , an per realem & transelementativam consecrationem in ipibrum si tantialem veritarem sancti Marentur λ Et Erigenae adeo pertinaciter adhaesit Berengarius, ut Eucharisticam veritatem esse selius Paschasii commentum garriret , esse contra Evangelicum dogma, contra Patrum doctrinam, ac omnem naturae rationem. Ascelinum, quod Eucharistiam esse verum Domini Corpus assereret, unaque tam quam rem corruptibilem in secessum mitteret, deridet ut sibi ipsi is, Versantem : Nempe credebat accidentia a panis & vini substantia esse
inseparabilia: Quod postea fuit palmare principium etiam Joannis Wucleis. Et hinc in libro de hocce admirabili Sacramento scribit sanctus
Anselmus: Rotunitas, albedo, Amiluuisia panu , qua in Altari ca
nus o lis i erit , per se instem, non es Coum Domini. Sed cum estis
quiddam priori simile, id est , pam inhaerens vel accidens, migrante in D misicum Corpus substantia, cui inhvirebas, remas ad peragendum sacri in Mulum Aoueris. Quod quidem es usum contra rationem omnia m dana
sapiemis, ut sistata substantia Metiam sis iis, sed legi nisura non statacuemus, imoi vile eis lex est. Insigniter& multifarih veritatem hanc comfrmat, diserte assirensis agere adversus mundanam sapientiam Ber garii Turonensis. Verum alangit: Pam GHantiam se Dominici Cornris consecrari nomis Adarsuperesse semper abbreuit pietas Christiana, musti damnavis in Berengaris ac Hiusquaci . N. hoc admitteretur , Iam verbum incarnaism laruam, sed etiam, si dici poto, impanarum diseretur, Uilli dicebant,panisse in civis Domnicum transiret,ut tamen pa is esse non d Aneret. Lucidh contra nos assirmat a Berengario dogmatiZatam fumnon solam figuram , sed impanationem. Respondeo cum sincto Gui,
mundo: Non omnes qui de istis Sacramenetis errant, una incetant via erroris. LI, 3. N Umri riani omnes qu dem in hoc convenium, quia panis ct vinum esseni inluer non mutantur, sed ut extorquere a quibusdam potui, must m is hoc asserunt, quod alii nihil omnino de Corpore ct sanguine Domini Sacrin mentis istis inesse, sed tantummodo umbras haec cragurin esse iucunt. Alv v ro rectu Eccle rinionibus cedentes, nee samen a Rumitia recedentes, ut quo
fiat quomodo biseum esse videantur, dicunt ibi Corpus cst sanguinem D mram revom, sed latenter contineri , est ut sumi post, quia nodo, m
560쪽
xECUNDUM CONCILIUM ROMANUM. ta dixerim , impanari. Et hahic isus Berengaruo bliborem esse sententiam auum. Aia vero non quidem 1-Bereng minu . Ad Merrame Beren atris r ρτ' tes, argumentu tamen m , ct arm sdam verbis Domini paulisper inra Mainio putare, quod panis cervinum ex parte mutemur, ex PHTu remaneam. ε bis verborationabilem ινσrumsensum longe abhorrenti-μου, meadem verba Do-m, quibus isti movemur, non satu apte intellia genti , visebasurpanem Er G-m ex toto quidem mutari, sed cum indigni accedunt ad communicandum Carnem Domni Sanguinem, iterum in pa-
em'vinum reverar. Subtiliorem istam lententiam medio inter suam de Eucharistiae veritate in Romana Nicolai secundi Pontificis Synodo solemnem professionem , acriusdem manifestam revelata iacie praevaricationem tempore adinvenit Berengarius. Professionem istam eru-beicens revomere , & accidentium a panis & vini substantia separabilitatem nolens fateri possibilem , lapsus est in impanationem : Ut per poemor visum Ciro Christi comedi quispost potari. Subtilitatem exponit in litteris ad ipsum Berengarium Hugo Lingonenss Episcopus: Dicis nimis extense loquens, in hujusmodi Sareamento Corpus Christi sis esse , me panis vim natura oresentia non mutetur , corpussi quod dixeras Cruc, Dum, isteilectuale constituis. In quo evidentissime paret , quod incorporeum confitearis. Qua in re unmersalem Ecclesia camialuiau, Wsumi tuum endia minorem, quia palpabile obtulis, quod incorporeum Urmas. N-ques panis ετ vini natura ct essentia reali principalisare post consecraraenem perspunt, transatum n Ailpoto intelligi: DFquod adiuisume tisit imrellictus potentia, revera non capitur, quomodo vel unde velidem t quod adhuc non subristis. Non verum, sed nescioqubd incorporeum ac intellectuale Domini Corpus impanari admisit a tota Eucharisticam veritatem profitente mundo compulsus dc confusus Berengarius, ideoque non veram impanationem, sed dolosum hujus erroris monstrum. Dolum ex 'ponit mrandus Abbas Troarnenssis: is quia sunt nonnulli abquanto, ut sibi videtur, prudentiores atque Rel sines, qui Careem quidem dicant ese Chrim, non tamen illam, quam de Hirginesancta chrsem ipse suscere, in qua pastus est , era mortuis resurrexu, quam ad Caelos cum Iriumpho victoriae vium cst verax svexis, sed quandam novam, quam benedictio conmerisu. Novam hanc Carnem non substantialem & veram, sed incorpoream ac intellectualem garriebat Berengarius,ideoque varia, ipsam de Uirgine natam ac in cruce passam Domini carnem in Sacramento adis struentia, sancti Ambrosi loca adducit laudatus Durandus, ac prota qu itur: Ex quom omnibus luce viri s constat Dominica Sacramenta vere es '