장음표시 사용
561쪽
Iem potentiam , sed etiamer proprietatem naturalis veritaris integerrimam me aliud omnino quam eandem Cinnem, quam Virgo dae Spiritusancto cone pit. Asseverat non nescio quod imaginarium, sed verum Domini corpus esse in Eucharistia, iis; non impanatione, sed transubstantiatione imponi, istamque esse immobilem Doestrinam totius Christianitatis. Per Corpus intellectuale non aliud quis ab intelleistu apprehensam Corporis figuram intellexit Berengarius, atque ita nec vcram impan tionem docuit, sed dolosis verbis omnem Ecclesiam conatus est circum- . scribere. Proindε distingue tempora, dc omnia concordant. Duae ρο- steriores Sectae sunt Discipulorum Schismata & concisa seusta, solemnia omni passim Haereticae factioni. Panem dc vinum inadsequath dumtaxat transubstantiari docuerunt olim quidam etiam in Ecclesia Theol gastri , adversum quos beatus Albertus Magnus: Sa meliori iudScio, mihi viritur quod nihil remaneat desisHiantia panis Ur vini. Cum Berengario nolebant accidens separari posse a subiccto, ideoque Sacramentales Eucharistiae species opinabantur esse quid residui de transmutatis elementis. Quam sententiam alii etiam antiqui Scholastici impugnant. Tertia Berengarianorum sententia est plurimum diverse . Non idem individuum elementum, sed eandem dumtaxat masiam volebant partim transmutari, partim remanere: Remanere ab indignis sumendas, & solis dignis dandas panis & vini porriunculas transmutari. Quod Phantasma , quia plurimis obnoxium incommodis, merito refutatum est, & ab linis Erronibus quartus potius error elcctus.
HUjus Synodi Aeta compendio exponit Hermannus Contractus: Domnus Tapa pori Pasicha S'nodum Roma collegit , est subsecuto
tempore ultra Romam progrediens, nonnullos ibi locorum Principes scire
rates, tam sibi quam Imperasori, jurejurando subiecit, Beneventano L M.
huc rebellantes excommunicavit. Nonnulli etiam exterarum Principes genis
rium, missis ad eunt, utpotie Apostolicum virum , Legatu . subjectiomem ei promittunt. Hosce inter Principes fuit Anglorum Rex Eduardus. R gno in servitutem absque resurgendi spe ejectus sanctus Rex beato ritro Apostolo, si repararetur, Romana limina visitare voverat, & repara tus jam se ad iter parabat; verum qubi Danorum iterandus timerethrincursus, dc Episcopi dc Proceres graviter intercesserunt, dicentes Regni tutelam & administrationem esse omni sacra peregrinatione opuSuno melius , ideoque aut cetae votum, aut saltem esse suspensem.
562쪽
sECUNDUM CONCILIUM ROMANUM. 667 Nec sine fundamento. Etenim ad nescio quem Galliae, qui Compostellam ad sane um Jacobum ire voverat, Comitem redhescripsit sanistus Hildebertus Archiepiscopus Turonensis : Iter assumpsisti, quod nos b num quidem non negamus, sed quisuis admistis,ationem suscipit, allainurobedien , quam, nisi ad majora vocetur'utiliora ,si rebnquit, delinquis. Unde te, fili carissime, culpa inexcusabissi stillat, qui necessariu nos neces is, dissensationi otium, debitis indebita praeponis. Multis ollendit promissionem istam non fuisse de meliori bono, ideoque nec esse votum. Verum timorata optimi Eduardi Regis conscientia cum nec sic quiet retur, Ailredus Eboracensis Archiepiscopus , Hermannus Episcopus
Vintoniensis , de aliquot Abbates sunt Romam legati: pollulaturi Apostolicam dispensationem. Rei successum edicit in laudati Regis vita
Ailredus Abbas Rievallensis: Credendum Dei actum providentia , ut Re gii Re fonsiles congregatam Romae 'nodum maximam repererent, in qua pra Mente ripa Leone de ne tus Eces aristis tractabatur. G-det eorum in adventu illa Sanctorum praeclara secietas, est quas ibi missum de coel latinm, torreum Patrum praesentiam se eperunt, magnum Dei munus ivincantes, quod a bus rema tales viri, tris tempore, lati conventui occumssent. I mr Patre bearis o praecipiente, Nuntii caWam, pro qua veneram, dicturi procedunt in medium, Parribus qui assidebant praebentibus cum Fumma devotione silentium. Exponum d fiderium Regis, es Regni periculum, dispendium pares, clamorem pauperum , lachrymas Orphanorum, obductam etiam necdum recentis plaga cicatricem asserebant, quae mmca rabie Anglis insecta , si Rex aesieriret, acrior timebatur. Silentibus Numiis, senuit in ore omnium gratiarum actio cst vox laudis. Praedicatur circa Deum Regis, circa Regem plebis devotio. Mirant- mansuetuo em Davia, pruisntiam Ioseph, cum divitiis Silomonis in tali Principe convenisse. Tandem Summo Pontifice dinante sententiam, omnes m commune daecernunt pro pace Regni, Pro uti Date Ecclesiae, pro necessitate pauperum, ct quiete Mo eriorum, Regem auctoritate Dei, cst beati Petri, praesentis etiam sacratissimae Srodi, a voti Ius visculo selemnere absisendum , expensis paratas umeri paveribus erogaAias. In voti recompensetisne construendam in honore beati Petri Regus pus Manasterium, vel aliquod a barbaris destructum reparandum. Inci LPensandis aut commutandis etiam Regum votis olim Ecclesia fuit adeo
difficilis 6c anxia. Papales ad Regem litteras suis soiptis inseruit laudatus Abbas Ailredus.' Alter, qui hanc Synodum suis honoravit Legatis , fuit Guillelm Dux Normandire. Remensis Concilii, quo consanguineam Flandrensis Comitis Balduini filiam Mathildim ducere verebatur, Decreto ille non
563쪽
m. SANcTI LEONIs NONI paruerat , sed ipsam contumax duxerat ac detinebat, ideoque omnem ejus terram Leo Pontifra supposuerat Ecclesiastico interdicto. Becce sis in Normandia Coenobii sub beato Herluino Abbate Monachus, &Ducis Consiliarius tunc erat Lan francus, ideoque factum est quod seriabit laudati Monasterii Chronicon: Iratus Uulia us contra Lanstancum. eam alienavis a Curia sua, cujus Considamus exinterat, quia contraduebat nuptias sit a Comitis Flandria, quam 18se sibi Dux copulaveras matrimonio, quia Proximitate camis ct consanguinituue jungebantur. Unde aActorisau Romam Pontificis tota Neu Bria supposta erat interdidio. Qua opter L -- francus Romam adiit, quamvis iturus esset occasione cuiusiam Haeretici S rengaris, ta tunc praefidebas Leo octavus, ct etiam ut Verra no Duce Nort-
mannorum, uxore eius. Divina enim mileratio Lanseancum admir
bili via reconciliavit Duci: Reconciliatus est mox cum Heri uino Atabale ic lupplicibus omnium Procerum litteris Romam ablegatus. Rei seriem in ejus vita exponit Milo Crispinus: Hujus tam improvida μέ nis, qua utique 'oscriptus fuit Lanfrancus, causam allum, quod adem Urancus contradicebar nuptin filia Comitu Flandria, quam irie bi mae
putaverat in marrimonio, quia proxima. carnu conseanguim tine Iuriebaturi
Unde auctoritare Romam Papa tota Neuraria fuerat ab Osis Christiamtaris sustensa ct interdicta. Quapropter Lanstamus iterum Romanum Papa adu. yam enim aritea Romam petierat causa cujusam Clerici nomine Berengarii, qui de Sacramento is taris abire dogmati bat , quam Ecelsa tenet. Caetera Milonis de Berengario verba adduxi superius.
Novati dogmatis causaes per, etiam in prima instantia, privativὰ spectarunt ad Sedem Apostolicam. Hinc delatum sibi Berengarium Leo
Pontifex evocavit ad praesentem Synodum. Verivim illa timens venire ἀ-
studit. Quod enim Romanam urbem plusquam barbaricam obsidionem timeant passim Haeretici, ad Rushnum vera scripsit sanctus Hieronymus. Duos interim Responsales misit Berengarius. Rex autem Henrietcus addidit ejus ad Lanseancum litteras, atque ita hic venit in suspici nem eiusdem erroris. Litteras publicavit, suisque ad sancti Lanfranci vitam Notis indidit Lucas Dacherius, & scribit de ipsis in libro adversus Berengarium ipse Lanseancus: citae, tuia ad me lutervi, in Romana Synodo, Recitator legeret, inresecto quod Ioannem Scotum extolleres , Pa schasum damnares , communi de Eueharseia fidei ad res sentires, promusegata eLI in te damnationis sententia, primans te eommunione sanctae Eccl ,' mare sanecta ejus communione fisa bas. Communi de Eucharistia fidei adversa omnino sentit, Paschasnam damnat, Ioannem Sc
tum extollit, dc ipsum nonnisi una cum Augustino, Ambrosio, ac Hi
564쪽
ronymo damnari posse asserit memoluta Epistola, ideoque videtur esse illa ipsa. Qiive Joannis Scoti nomen nulla hic discussione opus habuit,
sed auditum uatim semetipsum de Haeresi damnavit. Erat cnim Scotus Paschasio Ratberto adversius, seu Scotus personatus in Bertramnum. Fictae persenae larvam detraxit Synodus. & Scotum sub proprio no-niine damnavit. Porro non Rabanum Maurum, aut alium quem O thodoxum de Eucharistia Scriptorem, sed pretesertim Paschalium Rat.bertum impugnandum assumptit Berengarius, quod is videatur nulla trans utatorum elementorum residua accidentia , sed solum ac nudum Domitii Corpus in Eucharistia adstruere, qudd illic, licet sub aliena specie . in propria tamen substantia tangatur, videatur, dentibus atteratur. Hinc enim usus fuit etiam hoc quasi palmari argumento: Qui dicit, Pa--Vinum istaris solummossio Ant Sacramenta, vel Panis sqVmum Alae ris solummοῶ φαλσι verum crepus Christi 2 Sanguis, modis ommbus panem est vimum superes e nimis. Primam sententiain Joannis Scoti, secundam vult esse Paschasii Ratberti, & omnium Romanae Ecclesiae adhaerentium , ideoque reposuit sanctus Lan francus: Ponerior sententia nusiura GI hominum. Mendax & contumax Haereticorum spiritus semper accusat Ecclesiam: Hinc& Berengarius assctum hunc Paschasio errorem blateravit esse totius Ecclesiae dogma, atque ita simplicem plebem dolose circumscripsit. Hinc dixit Domini Corpus esse impassibile ac incorruptibile, mortalium dentibus aut oculis non posse tangi, Ec quamvis turrim Andegavetilem excederet, non sussicere ad esum omnis Populi Christiani. Quae omnia deliramenta palam proce dunt ex phantasmate Capharnaitano. Quare eadem sentientes eius Rc Dponsales in carcerem conjecit, ipsum vero Berengarium Leo Pontifexa communione suspendit, utique usque ad proxime suturam, quo evocandus & personaliter audiendus, Synodum Uercellensem. In inauditum enim, ad solas praesertim familiares litteras, de Haeresi definire justitia non patitur, nec avita riclisae consuetudo. Et haec fuit prima actio praesentis Synodi. De altera ejus Aetione pergit Lanfrancus: Tost haec praecepit Papa, κιννμrgerem, pravi rumoris maculam a me GHergerem, fidem meam exponerem, expcrisam plus sacris andiori sibus quam argumentis probaram. naisu 'rara', quod sensi, disi , quod dixi, probavi , quod probavi, omnibus placuis, nulli di euit. Quod ipsum iisdem ferὶ verbis supra audivimus a Milone Crispino. Passus fuit Lanfrancus, quod in simili Origenis causa passum se scribit ad Pammachium & Oceanum sanctus Hieronymus et Audet Pridamproferre lateras meas stat Didymum , --
565쪽
SANe Ti LEONIS NONI . Magistrum. Grande cirimen discipuli, si hominem erudium cr finem af rLirum duxerim. Nihil praeter honorem 2 sistasionem continet Epistola. Cap. 6. Mutuae, quas tamen fictas demonstrat in libro de Sestis Leontius Scholasticus Byzantinus , Epistolae de Nestorio suspectum reddiderunt
Theodoretum. Omnis cum Haereticis communio olim fuit odiosa.
Actio tertia audivit beati Heriuini Abbatis & sancti Lanfranci pro Guillelmo Duce legationem, ac ipsius postulata ndn admisit. Qil'denim Guillelmi Ducis 8e Mathil dis Comitissae incaestuoso coniugioNic laus secundus primam fecerit dispensationis gratiam, supra dictum est, ac
infra latius ostendetust. An Normandi se interdi stum relaxarit Leo Pontifex, ignoro. Et certh non ablata causa quomodo relaxasset Non re laxasse suadent haec Durandi Troarnensis Abbatis verba. Et rengarim
Dominicae Incinnasionis anno missimo quinquage*m tertio Normannorum
Iimbus irretst, ct ad Caenobium, quod Praetellas nuncupatur, appulit, Cintholuoi viro , qui idem renue regebat Coenobium , a puo honeste satis excepim fuerat, multa blasphemici impie delatravit. Ouodine quoque eodem Abbate Ansfredo referente ,dum apud me super tanta impietasse valde quereritur, non muliops agnovi. In multis itaquesubtiliter ab eodem Abb. re perirentatus , m multis perinde reprehen ibs cst per m est repertus. Qui inde digressus, Noram morum Priscitem festinin adbit, quem sita irretire perfidia subtiliter artentavit. Herum ille , hcet aerare Adolestentiae necdum excedereι annos , tamen Hum, quiaCatholica fidei merito praeditus errarrat , cast desuspendu, secum, quoad Regnisutia miserraneam deveniret fidem, Brumam vocabulo, detinuit, ubi undis coactis Castilicis aes pientibus viris, super eadem re diponebat confiscium haberi. Eo ergo veruum es , streisquenti die ventilandapropsta. Cumi multi ex tota Normand Sapientes, qui plurimi clari habebantur, conve ent, praeserum Har siarcham Berengarium cum alio quodam, quem secum adduxerat Clerico, in cujus eloqu/ntia τὰ toria spem Abinsuerat, sta coram omnibus confutaverunt , atque evidenti ratione super erunt, quatenus eis silentium imponerent.
verborum , quibus sidem Catholicam tuebantur, assensum ab eis extorquerent. Α sui damnatricibus Synodis ad Laicum Principem provocare est vG tu ista Haereticorum audacia. Sic enim ab Antiochena ad Aurelianum Paulus Samosatensis,a Romana & Arelatensi ad Constantinum fustio Donatistica , a Romana & Hispanica Synodo ad Maximum Imperat rem appellavit Priscillianus. Eodem jure ad Guillelmum Normandiae Ducem, licet non suum Principem, provocavit etiam Berengarius. Qiiod nempe nosset Juvenem & calidum, atque offensum a Leone
Pontifice ob negatam dispensationis & relaxati interdicti gratiam, ac
566쪽
sECUNDUM CON cILIUM ROMANUM. yys ab omni Romana Ecclesia alienum. Quidquid sit, Divina gratia direxit Iuvenem Principem, & Leonis de Haeresiarchaiudicium fecit per ipsum Synodaliter confirmari. Reuant duae quaestiones. Prima est, Quomodo Milo Crispinus di calde proficiscente ad hanc Synodum sancto Lanseanco: Lia ramos
iter m Romanum Papam adiit, jam enim antea Romam petierat causa Berengarii' Hic enim Romanus accessus fuit Lan franco ex Beccensi Mo
nasterio omnino primus. Altera quaestio est, Quomodo Durandus Atabas dicat istam Berengarii provocationem , & Brionense de ipsejudicium esse Dina anno post millesimum quinquagesimo tertio λ Haec enim affr-mat facta inter Romanam hanc& ejusdcm anni Vercellen sc m Synodum. quam utrariique Hermannus Contractus &alii meliores Historici cel bratam asseverant anno quinquagesimo. Ad primum respondeo haec Milonis verba, Ierum Romanum Pontificem adiis, intelligenda de pros Etione ad Nicolaum s undum, qui praefatum matrimonium tandem ratificavit. Varia enim Lanfranci itinera &Acta Milo illic in compem dium agglomerat. Et ejus contextus innuit Normandiae interdictum usque ad Nicolai secundi gratiam omninb perdurasse. Ad secundum
respondeo de Leonini Papatud ac Berengariani erroris exordio & annis esse varias Historicorum sententias ,ideoque nos cum omnibus non posse concordare. Et varia illic conglomerat etiam Durandus, quae omnia non sunt ejusdem anni.
Exta Leonis noni Synodus suit Vercellenss, anni milli simiquinquagesimi mense Septembri habita, de qua pergit san
ctus Lan francus: Hinc declinata est μη nrcesiensis, qua tunc proximo Septembri , eorim prasedense Pontifice , est rei brata Vercellis, ad quam vocatus non venisti. Ego vero μασω
ac preci praefati Poni ficis usque ad ipsam θnudumsecum remas. D qua
567쪽
SANcri LEONIs NONI, cap. 4. ιn audientia cimnium, de diversis hujus mundi partibus istuc convenerunt, '-- Stati liber dae EMGinistia υλες en M dammim, sintentia tua expo- Ata ae damnata, fides sancta Ecclesia, quam ego teneo ac tenendam adstrus, audefaese concordi omnium assensu confirmata. Duo Clerici, qui Legatos tuos se esse duebant, volentes te defendere, in primo statim austu defecerunt, Ercapti sunt. Haec verba , Quam ego teneo M tenendam avibuo, non continent propriam laudem: Amnt adversus Berengarii impudentlam, blaterantis Romanae Ecclesiae sententiam non esse aliud , quam vecordiam
Pascha sit, Humberti, Lanfranci, & Uulgi. Eandem Synodum laudat in saneti Lanfranci vita Milo Crispinus: Haec eadem, quae in Romana , in nrcesiensi Synodo retractasa sunt,osententia Berengaria audita Ur r probata. fides vero Ecclesiae, quam Lanfrainoia tenebat M truebar , exisCU 3 posita ct concreta omnism assensu confirmata eLE. Et in litteris ad Berenga rium Magister Asceliniis: rideat te patrocinari Ioannu Scoti librum , quem Hercellis in plenaria 'nodo damnatum, tei proprer eum Harsi m
eula notasum audivisus. Et sanctus Gui in uncius: Mox ιncipientibus huerroribus palam audiri , catholici viri graviter commoti, atque intolerabiliter strentes, pr ente persemet sum beatissimae memoriae Domino Papa Leone, Vercellis concibum ponunt, in quo post diligemissimam de Corpore 2 Sin guine Domini rationem, Berengarium, cst omnes eius in hae Haeresi fautores perpetuo AnMhemare , ωῆ r fierent , iamnaverunt. Et Guillelmus Malmesberiensis : Soliditati Catholuae timens sanctissimis memoria Leo Papa,
Vircellis contra Berengarium insituto Concilio tenebras nebulosi emoris ει--
F. t i 3. gelicorum testimoniorum fulgore depulit. Eadem verba suis Annalibus inseruit Matthaeus Parilientis. Haec ergo Synodus per priorem Romanam, A. ios 7. quod in ipsa non comparuisset Berengarius, ideoque causa videretur non plene finita, fuit indicta. Verum neque hic ille comparuit , sed solos misit Responsales. Et hincipium esse plenὶ Haereticum deinceps non dubitavit Pontifex , ideoque cum Joannis Scoti libro iterum damnato non tantum a communione suspendit ut suspectum , sed ut novum Haeri siarcham cum omnibus suis fautoribus & sequacibus usque ad resipisce itiam Anathematigavit. Mus Responsales denuo conjecit in car
Synodi Acta Henrico Regi retulerunt, qui Synodo adsuerant astra Eeclc sia Legati, duo Clerici Carnυtenses. Ita restatur ipse Bereogarius in litteris ad Comitem Richardum. Εpiscopi enim sui satusti Fulberti, qui moriens Berengarium fecerat a sua facio, iudicio Carnutensis E clesia semper constans adhaesit. Cur duos Clericos legarit Vercellas, prodit Durandus Troarnensium Abbas, aiens damnatum in Romana SP
568쪽
Coue ILIUM UER LLI. EN E. modo Berengari uim fuisse a Guillelmo Norimandiae Duce contemptum , ac ab illius Episcopis iteratbdamnatum, ac pergens: Berengar antem randem non sime pudore e Eens, Carnutum pravi, uti possem a eadem qua. Iliones consuleniam, audia quippe jam is re late adia res fuerat , Cle-μis e fiam urbis nulla respondit, cum vero fiti opportantras daretur, seraestoUrrum promisi. mae non multo post lutervi, quas ct ipsi legi, drimis, in quibuι musta assurda, fideli Cathooca aliena a helm declamaruit. Inter qua Romana- Ecclesiam, caput videlicet torim Christianitatis , multa
tem stare haeretico vocabulo denotavit, eum qua Rectorem rim , Dominum
sit Mi Papam Leonem, euyus fides Cariatica . spectabilis sipientia, laudabiatis habebatur md Ina , quam non excepit, pariter infamaxis, sessi μου utrum , convincendum, dum respondere erret, interrogantibus intendis retulit. Timc quippe instabat constituta dies concilupostmodum secessu habrin. ILM irai litteras puritalis, ut sibi videbasiar, plenas, sed revera mu ita vanitaso referrin, Cia utensibus, qui bi quae honem intentaverant , d
rima it. H is ergo litteras, & Berengarii apud se Adia Carnutensia L gatio Pontifici & Synodo retulit. Aliam hujus Synodi adtionem refert Henricus Huntindoniensis: Eorempore Leo Papa tenviis S nodum apud Vercellis, ub, Ulpho Darcectauia interfuit, penestinus est baculus eius Emopalis, risi majus pretium d disset. Nesciebas enim eficium suum, sicut decer Disiopum inid per majus pretium Haricus intelligM , & quae fuerint Ulphonis crimina, i ignoro. Etiam in accessionibus ad Sigebertum G cmbiacensem scribit Robertus Abbas Montensis: Leo Fapa δκodum tenuit apud Mercelias, ubi f0s pus iηterfuit. Et penefactus est ejus baculus Episcopalis, nisi 'nus accipientium ungerentur. Nesidat enim sectum, sicut Epsivum δε-cere . Exponit quia iit majus pretium. At sanehum Leonem, capitalemihius facinoris holhem, nemo unquam hic vel suspectum habuit.
AEc sui ac Joannis Scoti iterata damnatio mirE contorsit Asrengarium. Et praesertim quod suos Apocrisarios Leo Pomtifex jam secundo conjecisset in carcerem. Hinc se converistit ad varios per varias Epistolas , quarum hanc ad Richardum Aureliae Comitem nuper publicavit magno Ecclesiasticae erudi-Aaaa . ti
569쪽
SANcTI-LRONI s NONI, tionis incremento eruditus Lucas Dacherius: sima fario vobis factum m. x. esse cum Rege Diui noninio, vellem, F videretur c=von , verbum ita in quod pro me faceretis. A forte humamtaris , bbrrablatis, dignitatis, Regia, atque Christiamtatis reputatione, aliqua man centra compensaret damnum, quod in clerico Ecclesia1ua injustissime , ae Regia ε ηCayestate indignissimetam tum inrubi. Quod si facit, ab immodica culpa, simiasta expens, non
duum exsoluit. Si autem non facit, me tamen praesto nihilammus habet in eo uno servire Ruiae M Hrati, ulsatisfaciamsecundum Scripturas illi, est quiabus velit, iniuRisim. damnatum Scotum Ioannem, mi Esinu misis-nus assertum Pascha - m Concilio Hrcesse, perverse ct Regis auditu ind gnissime exposuisse ibi Clericos Carnutensis. Si ita res acta est, quomodo ad me pervenit, sententia de Eucharistia, quam in Scriptura habet gloriosa mem
riae Fuferri Episcopi , quam quidam ipsius Episcopi putam fuisse finiemitam, sed est beati Augustiηi.-autem Prophetis, qω nophetam de corde suo, qmicunt, Hac d cit Dominus, cum Dominus non ι locutus. Profter Ascetinum dico, quod beati Auguriini verba ad pravitatem sui erroris deforquere non timuit. Uuod autem hoc minus Melitiis mea servirium Rex refugiat, noverit qua bit Dannes Scotus, monitu illum serapsisse, nec rioque Caroli Magni Antecessoris sui, qui quantum circa res gerendas per frenum, tantum circa Religionem de Ius, ne ineruditorum carnabumque illius temporis praevaleret ineptia, erudito viso Panni illi imposuit colligere deseripturis, qua ineptiam illam converterent. Unde frat oportet defuncto pa
rrocinium contra calumnias nunc viventium, ne se malit exhibere indignum
successione est sede illam magnifici e sitecessoris hui, qui etiam cina negotium intestigendarum si plurarum solitanti, ab eruduo vivo viro, non ad tene- . brandum veritaris lumen , tali exegit obsequium. Suam de Eucharistia
sententiam assirmat esse non solum sancti Fulberti, sed etiam sancti Au- 'astini, illum a Carnutensibus Clericis, hunc ab Ascelino detorqueri 1n Paschasii Haeresim, Joannis Scoti librum fuisse jussu Caroli Calvi Regis editum, & ab omni tunc Gallicana Ecclesia probatum, atque ita Vercellentan Synodum non Elum in Catholicum dogma, & C tholicas persenas, sed etiam deliquisse in Regiam Maj statem. Adversum halce violentias expostulat novum causae examen, & ex Richardi Comitis intercessione ac in Gallicanae Ecclesiae fidelem Clericum P, trocinio Regiam protinionem. Et postulatum ossicium, etiam cum esse diu, Comes Richardus omnino impendit. Lucet ex Theoduini Le diensis Episcopi ad Henricum Francorum Regem famosia Epistola: H ma supremos Gailia sines praetergressa , totam Germaniam per G, iami omnium nostrum replevis aurer , qualiter Brum e Metamosis Episcopu ,
570쪽
CONCILIUM PARI sIENfE. sysa Fer aerim ronensis, a quas his ses modernia temporibus introducendo a Di m Coum Dom- non tam serpus esse, quam umbr- ct Aguram. Quos ad revincendum publice confutandem, eo aceto, eoque fere vora, quo erga saetam Ece iam divina in stratione plurimum semper ar- ritu, a iura vos concilium advocasse , ubi tandem illud totius nota .vestri Regni heu rimis turpe opprobrium de medio auferatis , ct in aeternum, si fieri poteri, ab ipsa omnium hominum memoria deleatis. O pia voluntas.ct vero Rege aegri ima. Qua utinam essectum habere possit, ut in tanto sacrilegio convictos, quod certe facillimum HE , absique uia dilatione debita ultio consequeretur. Sed de feramus id fieri posse, eum Trum eximi Di pus : Episcopum autem non oportet a mnationis sistra sententiam praeseris postolicam auctoritatem. Igitur omnes , quicunWue simus sibi L carris Eccl , in maximo dolori Hμι sumus. Nam plurimvim voremuir, s illum errimis er periurissimis viris audientia socii Concilii , Aut is de poena
securi postulant, permistatur , cum de tanta praesiumptione revictos puniri minime concedatur, Iramissima scandala in omni m Melium populo generint. Certe quos viaebunt impunitos, ct nequaquam a sui gratatus honore de ector, eosdem putabunt ab omni Concilio aut vinci non potuisse, 'aut justificatos esse: Erunti, ut ita dicam, novis a pejora prioribus. Ergo Male Harem tuam
omnes exoraram vellemus, ut interim illorum impiam, sacrilegam, est nefa riamas 'tionem audire contemneretis, donec accepta Romanae Sessis odientia damnat A potesarem haberetis. Quamquam huiusmodb homines nequaquam oporteat audiri , neque tam est pro istis Conc ιm advocandum, quam de illarum seu pucis exquirendum Tunc quippe Haemetici audiendi fuerunt, quando Hareses ipsae, csth Umod quaestiones, utpote qua nondum ad unguem discussa fu issent, in dubium venire potuerunt, ut per congressism certaminis pa- reficeret , utra parasaret pro defensione veritatis. Hanc haeresim asserit esse manifestam , dc omnium Patrum lucido iudicio damnatam , & pergit:
cuod lita est , vere istis Concilii aurientia deneganda s , ct cum v bis , cumque moris Disivis, Atta vobis viderm , cum amico vestro Imperasscire, cum Vse Papa, p vinacta in eos sinuatur, deliberandum. Est enim μ'
sum, ut quo Ammanussent corura omnes, omniu- - us etiam contra
, sexcirentur. Α Comice Richardo persuasus Rex Parisios convocavit Regni sui Episcopalem Synodum , ipsesque etiam Brunonem ac Berengarium , atque ipserum causam jussit retra i. Quod degradand . nun Episcoporum auctoritatem , nova Canonum per Isidorum Mercatorem in Franciam deportata collectione fretus , Provincialibus Syn
dis abrogaris , ac Α-olicae sedi resti varii Nicolaus primus Pontifex ,