장음표시 사용
601쪽
verit, o hae d mum re-3ue e , est silicite eorrigere volanse , Δάκα Ἱus ad . MO Herium, ibidemi Deo semper o hom ibi , prout docebitur, inserviar, vela patrisisseeuin longe, or poenitear semper . donec vix ris , succurrati saltem hic in terra ammae si profundissima emend/visne, quam invenue possit, ut docebitur. Affirmat Monasticam professionem perpetuis profundissimae poenitentiae laboribus aequivalere. Quod ipsum Hallulpho, qui propriam uxorem occiderat, scripsit & suant per litteras, . in sancti Ivonis Decreto exstantes, Stephanus quintus. omnia tradunt etiam sanctus Bernardus, aliique gravissimi Scriptores. Graecorum Euchologion ad titulum , Oratio super Paenitentes, habet & hanc formulam : Diba Monisu, si ex tota anima drin cst Ange- tuo magno babisui Monastica vita , nuntio mundo remo , te adiungia, est pure confessa propria tua peccata in teipsam issetando enuntias, praesentem indulgentiam susicipe. Eis interinis qmdem, viaticum salutis ex Christi gratia triviseris, autem convalueris, paenflantia tibi pignu3 erit, ut mn retro avertaris velut canis ad proprium vomitum, sed exuniaris ad ea quae anu te sunt, ετ in virtute a Deo accepta bonorum aeternorum sturionem nis propa tura prosi iis, precibus Deipara st omnium Sanctorum Ad quam commentatur Joannes Goar: Legitur hac oratio, qua mulier nioris uua poenarem,
vita stabituarem in Monasterio vovet, ex quo non ex ritrum stam doctrina,
sed ex Fontificia bberalitare plenam det torum indulgentiam consequitur. Eandem doctrinam insigniter illustrat Theodorus Ballamon. Etenim ad quadragesimum o navum , qui ex morbi impetu amentes Catechumenos, dummo tamen petierint, mandat baptiZari, Carthaginensem nonem commentatur: Cum haec ita se habeant, ne diseris quod quoniam praesens fanon satust Hos baptisendos, qui bonam voluntatim ostender ante morbum vel in is morbo, si quoque necessaris tonsi am assequamur,
qui tempore mortis or ante extremum stirisum, ut tonderimur volumatim ostenderint. Hi enim extremum Angebcs habitus viaticum iniustincte assequentur, Fe1- quod si sensium habeant. Orthodoxis enim, qui futuπum Dei iudicium sterent, paenitentia cohabitat, er quilibet proposito ChriLI AEus desiderat, ut per ton uram ei fia necat rennitamur. Et post quaedam: Dies audiater,quod qui propter inenarrabilem Sei miseris diam ιμ-o ct Angelas habitu digni sunt habiti, ii is omni precato Ur omni macula, qua arario ton suram illis inusta est, liberantur, eo quod miri Baptisem vises haec habeapesse M. De iis autem, qua postea committunt, recte is apud Deum, or apud homines possint examinari r Sicut σε qui post baptismum peccam. Pro iis a
rem qui non per divin- Angelicum habitum perfecti sunt, sed parva tam
602쪽
DEcRETUM PRIMUM. φῆ ει--Dei vessiam cleme m loro. Duodecimus Ne caesareensis Canon sanxit Clinicos esse irregulares, & adiunxit causam rnos enim e n est ex instituto, sed ex necessitate. Et ad hunc Theodorus Balsamon etiam commentatur : Nota ex hoc praesenti Canone, auia Acm in baptismate , ita etiam in tonsis , qui in extremo lis itu tonsivi est , in ab rua quadem ut machin reputabitur , in aluituo auram tamquam Mon tam non admuttium. Eo quod tonsiura secundia baptissuti existimasur. Si enim se pervixerit qui sic tonsim tonsura dunam poenitentiam 2 semira um acceperit, non reputabitur tamquam quis'ο- tonsim non es. Si autem cum primum tonsi fueris, commune mortis poculum hauserit, apud Deum quiadem certe, ut ego eximmo, ut qui in sanitate Atinatam factis HI, recia
pretur. Sannis emm qua casu rasam, vel ex aluiua circumstantin dantur, tonsurus amplis,mur, est veluti voce drinna insuati dicunt: Ubi te invenero,
illic te Judi M. O pud homines autem non videbitur esse ron . Quare stialiquid re tum esset, sub hac condulone , Sto/ est, or cum invita esset tonsem non est, sed m extremos risu vitam Monastisam elegis , ct Ac mortum eis, non accipiet eis haeres, qua ei relicta sunt, tamquam impleta fuem conditio , sed condemnabitur: Utpote quod defundim non to Ράμ-μ fit, ct ideo conditio nullas vires habuerit. Duo hic sunt notanda. Primb , quod Monastica vestis tituletur divinus atque Angelicus habitus. Secundo, quod distinguantur habitus magnus & parvus. Graeci suos Monachos hodierno Latinorum more non distingunt per varias Regulas, Ordines, aut ucstes, scd omnes antiquo more sunt ejusdem vcstis atque ordinis: Eos distingunt in N vitios . Professos, atque Per stos. Novitii dumtaxat parvum, Omnes Prosessi habent magnum habitum seu Angelicum. Unde ipsorum Eucholonion habet hosce titulos : Osseium parvi habitin, Oscium magni est Angelui habit-. Angelicus habitiis est etiam quoad titulum antiquis simus. Etenim de Abbate quod an ibit in Aesallica Historia RusF-nus Presbyter: Multorum erat Monarieriorum micr, qui habisu ipso via Lib ardebarur honoris Anget ei. Et de Or Abbate habet in Lausiaca Hiltoria Pal Iadios Episcopus Helenopolitanus: In monte Nitria fuit vir admirabilis, M. Abba. Or nomine, habens Monacteria mille fratrum, habitu Angeluo ρ dum. Et in sancti Sophronii Patriarchae Hierosolymitani spirituali prato senex quidam Monachus juniorem , quod cauponam ingressus daret po-- pulo scandalum , increpat in haec verba: An nescis, Domine Frauer ,
quod habitum Angelicum θυι ρ Tituli radicem discere possis ex laudato
603쪽
Monasticam professionem Patres frequenter titulant vitam Angelicanit Q iod nempe Monachi vivere debeant uti terrestres Angeli. Hinc&ve- stis ipserum dicitur Angelicus habitus. Alii desumunt originem ex saniacti Pachom ii vita : Angetica visione Monachalim habitum remere Amufuit Vestis formam & modum didicit ab apparente ac demonstrante Angelo, ideoq ie illa meruit Angelica titulari. Utramque rationem pro-.bat in tractatu de poenitentia Simeon Archiepiscopus Thessalonicensis, addens atque ostendens recth etiam poenitentiae, quae tamen in Angelis non re peritur , habitum appellari. Qirando magni & Rarvi habitos distinistio coeperit apud Graecos , non possum affirmare. Hse tamen antiquam lucet ex relato per Dominum Cardinalem Caesarem Baronium testamento Venerabilis The dori, in Studiano apud Constantinopolim Monasterio Archimandritae. Rus in exordio adversus tunc adhuc grassantia Iconoclasticae haeresios in Monasticam profissionem odia Theodorus profitctur ipsam, praesertim si juxta Magni Basilii regulas sermetur, esse sanctam atque angelicam , & post varis quarundam reformationum capita adjungit: Non dabis parvum habitum, quem vocant , pos veluti magnum. Onme Ienim habiti, sicut o Baptisma. Quemadmodum in more 'it Saa torum Patrum. Apud primaevos Monachos omnino fuit Novitiatus ac probationis tempus, & quidem extra Conventum in distinctis domibus, a tamen in plena veste Monastica. Quis in distine a veste Novitiatum in troduxerit, Novitiorum vestem junerit inter Laicam 8c Monasticam esse mediam , atque ita parvi & magni habitos discretionem invexerit, jam dixi esse incompertum. Laudatus tamen testamenti articulus probat esse antiquam Interim parvum proscribi, & cunctis fratribus juxta antiquam Patrum disciplinam esse unicum ac parisormem habitum, ac in ipso probari Novitios sanxita Emaedam Monasteria videntur obtemperasse. Et hinc postmodum sus aeuisse abusibus. Quin & Noviti tum omnem atque probationem intermisisse. Hinc enim Constantin politanae , quam in Sanctorum Apostolorum Basilica celebravit Patriam cha Photius, Synodi quintus Canon hanc intermissionem graviter improbat, ac pergit : Nemo tamnastico habitu digmia putetur, prius,a. triennii tempus ad experientiam eis retatam eos esse probatos , ct tali vita diagnos sen it. Salicit duo. Prim b, ut cuncti Novitii cogantur ad trien- nil probationem. Secundd, ut ante illam expletam nemo donetur M nastico habitu, utique Angelico seu magno. Lucidε videtur sancire adversus Theodori testamentum, & natos eκ ipse abusus. Et non plenε
hos exstinxit. Etenim qubd quaedam Monasteria suos Novitios in Angru
604쪽
DECRETUM PRIMUM. 389lico habitu probarent adhuc suo tempore, & ipsos etiam ad saeculum redire permitterent , testatur in addum Canonis Commentario Theodorus Baliamon. Releri varias de hoc more sententias: ipse illum omninb improbat &damnar. Et in his quae ad Canonica Nicolai Chryso. bergi Patriarchae Constantinopolitani Responsa scripsit, scholiis addit: Mihi vutitur non pos quispiam, quι sanctas vectes ullo modo induim HI, ein abscere. lud o habere. Nec emm debet cum venulus Monasticu probari, sed cum habitu Laico. Nemph parvus Novitiorum habitus erat adhuc Laicus. Angelicum , ut ab ari emonis ludibrio securus sit, censet solis prosessis esse credendum. Et hinc plura Graecorum Monasteria Theodori Studitae testamento non obtemperarunt, in ipsis parvus Novitiorum habitus semper mansit , ac permanet usque in hodiernum diem. Et videtur Theodorus pro solo suo Studii Monasterio fuisse testatus. Erat magnae auctoritatis Monasterium. Hinc Bus istum morem videntur . quaedam alia liberε assumpsisse. Quomodo distinguatur a Magno seu . Angelico parvus habitus, non spectat ad praesentem materiam. Int rim disertinen istud est longh amplius, quam apud nos Latinos, quo rum etiam quidam Monachi Novitios ic Professos habitu discernunt. R Eth item Theodorus Balsamon allirmat non parvum, sed magnum dumtaxat seu Angelicum habitum esse secundum Baptisma, gaudere privilegio omnium peccatorum remittendorum. Assirmat hoc privit
gium mon Monastico ingressui, sed inesse soli selemni prosessioni. Assirmat imesse etiam isti professieni, quae fit in lecto mortis
Et haec doctrina peperit pictatem , ex qua Graecorum etiam Principes frequenter in mortis lecto assumpserunt Angelicum habitum , dc in alicujus Abbatis aut Episcopi manu selemnem professionem emis runt. Eleiam de Impcratore Michael e Paphlagone scribit in Compendiaria Chronologia Ioel: Michaercontinuo morbo conmm, propriaque stalute desperata , a ouonacho Cosina Mincio , qui is semper aderat, enisi demandabat, detondetur, parmι si exacta delictorum confessima
occumbit. Et de Imperatore Isacio Comneno : Imperator, cum ivisset v
niuum, igne fulmineo percus , equoi δε- ι, Oumans humi circumvolutabMur. Itaque eum coχ ii poenituit, nec morbo remittenete, sed intime miseret vexante, scepιro ct rerum modTramine depo Io , a Stu Mon
serium se confert, Monariticam vitam amplexvi. Quod ipsum scribunt Michael Glycas,& Joannes Scylitra. Et de Imperatore Manuele Com-neno, jam desperato a Medicis, scribit Nicetas Choniates : Aumota ad arteriam manu, est pulsu pertentvio, cum atro I. io femur percussis, O M amo habitum postula t. sigra deso, cum is lim est ortui,t:., Leee 3 ct
605쪽
dumento issi indiso, in omiualem eum convertunt mιώιem,ctgatia thorace bissignine ornatum is coelestis Imperatoris catalogum referunt. Ea lacemna , quina brevi π, crura heroispissius corporis non tegebas : Ut nemo, qui cernebat, a lacr mu temperaret, humanae imbecilluatu cogitamme, est virutare corporis in morte, quo animus tanquam rem incissus coalesiit. Sic Prur Ur vita Imperis cedis. Manuel re vera fuerat magnus Imperator,
C p. 48. Quod ipsum de I 'anne Duca, qui ροst captam a Flandris Constantin polim secundus imperavit, scribit Georgius Acropolita. Et addit de
Cap. 7 . nus filio ac succetare Theodoro : Theodorum Imperatorem morbus ommis invasit. Longo itaque tempore noxa conflictarus, ct corpus omne σμω- tus, prope suem is animo βo dedit paenitentia locum, monastuum ha . rum in uens confessonem peccatorum generose animo ac magnifico dignam Myonit. Quippe Evangeticam emulatus meretricem , Muitenensem A chiepsicopum pro dractorum co0 ne accersens ante istius pedes in solum obvolutus, lachrymarum indesinenter fluentium rivis terram, in qua se bar, constersis, aio in ex illis lutum concinnatum sit. Sic qui Ha conspexe in ,mbis plane a=rmarunt. Et sepe istud, Deserui te Chrste , inter c fessisms verba imm cens inclamabat. Ita mortem obiit. Quod ipsum scribit Nic phorus Gregoras. Cum tanta animi contritione fiebat ista Monastica extremae poenitentiae professio. Quam frequens apud Graecos fuerit,sap. 7. docet hic sancti Nicephori ConsessorisCanv : Si quis infirmur fit, o sanctum Baptima, sanctum , habitum requirat, dari ei sine mora vortet, nec gratia en deneganda. Ubi rursum vides sanctum habitum Baptismo comparari. Adeo frequens apud Graecos fuit ista pietti, ut moribundis etiam non petentibus amici ipsim impenderent, & ratam & validam assi met Theodorus Balamon.
Etiam apud Latinos fuit .im frequentissima. Etenim de Comite. Ageluino scribit in Anglorum Regum gestis Simeon Dunei menssi
A 30s6- Comes . eluinus ab Auredo frigornensi Epimpo Monachiseus is in A, osa, Et Joannes Bromptonus AbbasJornalensis : Rogerus is Belim, austris comes Salvia , okis. Qui cum decubaret, ad juccurrendum anima se Monachus factus eR, Adria Comitisse consentiente: Miserat namque Reginaldum Salviae Priorem Cluniacum protumca sensti Hugonis Abbatis im enda. Et ad Philippum primum Franciae Regem , Monachizari in emtrcmo vitae periculo postulantem, reseripsit laudatus Abbas Hugo i om ne amice . recordamini quia me aliquando interrogastis, An aliquis umquam de Regibus f tui fueris Monachust Asponis, Etiam, sedes de nulla
606쪽
, filius μῶisiunt mm Francorum Raegis exemptim sufficeret, qui is saeculi pompis factus est Monachus , imitans illum, qui
cum diuti esset, pauper pro nobis factus est, ut sua nos paupertate δυνα. Criminosum R qin multis hortatur ad imitandum. Nec sine fructu Etenim scribit Guillelmus Malmesberiensis : Philippo nuta mora insa, rotremulentiae satietatem fecit, ni quod in extremo vita tactus morbo Mona chorum apud Floriacum accepit halntum. Pulchrius Urfortunatius illa, quod inateosanitate integra, nec specie rugata, apud fontem Euralis sanctimonialium appetiit velum. Nec multo post praesenti vitae valefecit.. Deo 'san providente non posse debeata mulieris corpus rellionis labostibus inservire. Eala Bertrada And vensis Comitis uxor, propter cujus raptum &sceleratas nuptias Philippus in Papali excommunicatione dudum sorduerat, & quae post ejus poenitentiam ac mortem facta etiam fuerat M nialis. Et in Sigeberti Gemblacensis supplemento scribit Robertus A bas Montensis : Robertus de Novoburga , Da res fitiarius totius Normandiae, admersa valetudaene tactus, gibbum Camesideriserit, videlicet innumeras vivitiin Ecclesiis ct Mo steriis, pauperous ι idem,'ad utitimum in Mona Ierio Becci habitum Monachi sumens, pre unum mensem δι fructuosim paenitentiam egit, ct hominem exuit. Quod item Imperator Fr dericus secundus, post omnia sua facinora ad vitae finem deductus,Ci- stertiensem habitum cum magna poenitentia susceperit, & admodum pth defunctuis sit,iesbitur Mathaeus Parisiensis.Addit de Hugone Nunant, A. iConventrensi Episcopo, Monachorum capitali hoste: Hugo de Munant
Convenirensis Disivus , Romam tendens, in Normandia caepis graviter insi mari. Cumi ingravesente aegritudine , mortem Issi vicinam cognovisset, fecit necersiri viros Religiosis totius Normandiae, quos habere poterat, Abbases ct Priores. Et audientibus cunctis voce clamosa confessus est pure, er
maxima eordis contritione . ac lachrrmarum iugiter erisione, omnia peccara, sielera, ct enormitates omnes, quae sua memoriae occurrebant. Tanta autem contritus erat commotus paenitentia, quod omnes adstantes 2 se i
tuentes ad lachrymas ct singultus commovit. Denique flens 9 6ulans , --nibuli consertis, Praelinos omnes in virtute Dei adjurabat, quatenus sibipa
nitenti super tot or tantis flabiorum excessibus poenam is erret 2 satisfa-
monem condignam . Audientes autem viri Religiosi, qui lecto adstabant, in Episcopo visam adeo flagitiosam, fimum' admirabilem credis contritionem, ad invicem sese contuentes , obmutureunt universi, nsientes quid darent
considii, or quid tam subito resfonderent. Quod cernens Epistopus dixit eis: . Scio, scio , quod tantis enormitaribus audio haesitatis inter vos, quid mihi pro poenitemia infigatu. Sed obsecro vos in nomine JEsu cisim Domini no-
607쪽
s9et. SANCTI LEONIs NONI, iri, quatenus in loco poenitentia O remisionem peccatorum mporum iniungatu mihi, ut secundum voluntatem Dei sim in poenis Purgatorii usiue in διm Iudicii: Ut tunc per misericordiam Redemptoris noLIri, qui semper mi sericordiam exaltar siper Judicium , sinu am. Placuit hoc coasilium unia versis, Ialva simper bi Clementia Divina, qua omnes silvari de reris,
ct nemnem vult pero. Tunc Disio'ι , auiuentibiia cunctis. cum ingenti maerore recognovit , qualiter expulsis timonachis Conventrensibus ad eummium omnium malorum in loco eoarum irrelioses Clericos intra xit. Ad cujus sagitii satisfamonem aliud genus corremonu non invenit , nisi ut in eorum Gitu vitamsiniret, in quos Diabouo si risu ex irinus, dum potuit, per- scutionem excitavit: Mendisa e coegit, quotum m se eras, odis mortalia uit. Sic , cum magno uulatu Abbasem Aecci, qui later caeteras aderat, deprecans adiuravis, quatenus intuitu charitatis, ad Diaboli confusamem,
habitum Abi concederet Monachalem, ut illas haberet Tatronos in saeculo futuro , quos persecutus fuerat in hoc mundo. Quod eum impletum fuissi, omnia quae possdebat in auro'argento, in gemmis' O pretisses, domi. bus Reb fissis pauperibus eruamis. Etsem spe bona omnium agmentium, cir sui lachrymarum effusione , fine insperaro quievit. Extant istiui modi
plura extremae poenitentiae exempla.' Et hane pietatem Maurus Episcopus nulla ratione damnavit. Dum taxat censuit istiusmodi professiones non esse validas , ideoque ab ipsarum post acceptam sanitatem pertaesis posse deseri sine peccato aut apoliasia. Et credidit sibi non deesse fundamenta. Palmare eius fundamentum sanctus Petrus Damiani exponit hisce verbis: Quia inquis regulariore pruria Ur per annale spatium sit probatus, etian conversius fit per aegrum em, a flutam relabenaad Iaculum habet libertatem. Verba alludunt ad sancti Benedicti Regulam , quae Novitium per duodecim menses probari man-Cap. Fῖ ac interim et Regulam tertio praelegi, & pergit: Si habita secum deliberatione, promserit se omnia cuHodire, est cunctasMimperata servare, tunc fusilietur in congregatione, siciens se iam sub lege Regulae constitutum. Guod ei ex ista die non liceat αυδ δε ε Minasterio, nec cottam excutere daskb iugo Regulae , quam sub tam morosa debberatione licuit aut excusare aut si ip re. Utque ad factam hujusmodi professionem permittit Novitiis liberum ad saeculi vota Gressum. Et omnem hanc probationem , praesertim ejus annale tempus, naurus Episcopus credidit praescribi ut subsitantialia , ideoque sine ipsis factam in mortis lecto pro sitionem esse nullius valoris. Est antiquus error, olim natus ex perperam intellcαγ. Rescripto magni Leonis ad Rusticum Archiepiscopum Narbonensem ita, i ζ' --olsentia constitutus, si urgente aut metu mortis , aut capti lavis peri. culo ,
608쪽
DΕcRETUM PRIMUM 3 93culo poenisentu m gessit,'postea timens risum incontinentia juvenilis, copuiam uxoris elegis , ne crimen forvicationis incurreret , rem videtur fecisse
venialem, si praeter coniugem omnino nullam cognoveris. In quo tamen non
Regulum constituimus, sed quid sis tolerabilius ae limamus. secundum veram cognitionem nihil magis ei contruis qui paenitentiamgessit, quam ca sita perseverans or mentis est corporis. Sexto saeculo publica apud nos Latinos poenitentia agi caepit ferἡ in solis Monasteriis, seu converti in Monaiticam profissionem, ideoque hanc in mortis periculo factam His pani quidam dixerunt ex laudato Rescripto non esse firmam , sed posse
excuti a convalescentibus. Errorem damnat sexta Toletana Synodus,
recte ad firmans Rescriptum esse dispensatorium, & loqui de solis adolescentibus: Sancit deinceps intelligendum de solis illis, qui non acce- Can.
perint pomιtentia benedictionem. Erat tunc error damnatione dignissimus. Etenim de Imperatore Icta
a io Comneno, qui post professam in Studii Coenobio Monachalem poenitentiam devenit sanus, scribit laudatus Ioel : Ioactus adeo Monasterii
Praesidi fuit obediens, ut Ur Oinarius factus sis, alia Ministeriis pro sua.
ingenti moderatione inferrieris. Et Ioannes Scylitra: Omnenus onastis μου vestis in utus, cum parum exlectasset, si qua ratione a morbo liberar tur , ubi se novis incurabili morbo captum , adhuc ipse vexatus Studii Adi Herium ingreditur, mustum . Gaterina Augusta eius co=silium adis itest pro terrent Imperis amissione coelestis gaudii fructus promittenti. Cum μ' nos duos ac menses tres imperasset, or in habitu Atinastico pauciores his supe vixisset , omnem praestans MonasIem Praesecto obedientiam, ita ut 9,nitor esset, or asia MiniLIeria obiret propter mustam animi aequitatem est mode
pia . Quod ipsum scribit Michael Glycas.. Ex firmo tunc Orientalis etiam Ecclesiae sensu Isaactus noverat se esse verum Monachum, ideoque ad Imperium & iaculi negotia regressum sibi dcinceps non licere.. Sanehus Petrus Damiani praesertim indignatus est, quod Episcopi, quorum est Monasticum statum defendere es promovere, avitae omnium Ecclesiarum disciplinae ad versarentur. Et ad Mauri Episcopi desiim-ptum ex sancti Benedim Regula argumentum reposuit: Dic mihi, qui
praecipit ut sub hac probatione quιs αἱ conversionem veniat, ubi etiam censuis μι aliter veniens a Monachica inLIitutione recedat P Et cum ostendere hoc mini me poteris, competens est ut credaι , quia propter vagos homines ct duplues animo dictum e st magis consilii cautela , quam, auctoritate praecept3. Dermonstrat variis casibus, ac praesertim factae in extremo vitae periculo professioni annalem probationem non esse necessariam. Ipsam a sancto
609쪽
394. SANCTI LEONIs Nos r. venientem, ideoque per Abbatem posse dispensari. Eandem sententiam
firmat in litteris ad Landulphum de Corsica Alexander secundus. Extreme laborans, & a peccatis suis territus Landulphus, voluit fieri Monachus , invitam uxorem incusso trucidationis metu compulit ad consensum, Monasticum habitum sine Abbate induit, & sanitati redditus' reclamante uxore recepit se in Monalterium: Et haec omnia laudatus Pontifex cassavit: Non ob Novitiatus, sed ob uxorii consensus dessctum, ideoq iecerisuit istum non esse subitantialem. Epistolam in suo De-33 quis creto nobis custodierunt sanctus Ivo Carnutensis Episcopus, & Mona c. . chus Gratianus. Quod ipsum ad titulum de sepulturis Alexander tertius, Cap. . 8c ad titulum de Regularibus Clemens tertius , necnon & tertius Inn centius Distis ad se relationibus rescripserunt. Et haec Rescripta, quod tuninadhuc servarentur , suis Decretalibus instruit Gregorius nonus. Q aod ipsim tradit Constantinopolitana , quam in sanctorum Aposto. lorum B.isilica celebravit Patriarcha Photius, Synodi quintus Canon Ex Imp ratoris Justiniani legibus mandat Monachum probari perint grum triennium , & adjungit: Et haec omnimoasi servari praecem praterquam Is grois aliquis morbus incidens probarisms tempora conι Κω, ve s nondum quis fit mr Religiosis , ct tamen visam Mon icam in habitu seculari peragat. Tali enim viro ad absolutam experientiam tempus δε- mepres iceret. Ar lenius Monachus Canonem redegit in hanc Synopsim rc ibo. Non oportet perfectum Μonachum, id est , magnum habitum gerentem attonderi intra triennium. nsi gravis morbus, qui mortem minetur, inciderit.
aut in sit ahquu Hr pius multis eo nomine notus , eorumi testimonis iam probrum. His etiam semestre tempus ad tonsuram susscis. Etiam illos de Principes & Proceres, quos invitos ad tonsuram ac proscssionem compulerant seu Tyranni seu Principes, fuisse a Novitiatu & probatione exemptos docet & Latinorum & Graecorum perpetua consuerudo. Illustre exemplum est Alexius Comnenus, quem Isaac ii Angeli Imperatoris
ussit fuisse in Papycio monte detonsum scribit Nicetas Choniates. At v rbin Latina Ecclisia plenus probationis annus est jam dudum subs antialis , adeoque sine illo fusta in mortis lecto professio est vacua &nulla, habetque solas vires acessctum investitioi is. . . Rcstat quaestio, an ad versus Mauri Episcopi sententiam emanarit alia quod Synodale Decretum p Respondeo emanasse. Lucidh hoc affirmat in litteris ad Gisterium Alixi manum Episcopum sanctus Petrus Damia ni: Non vobis excida, Revmendissime Prasul. quid de reprobis sita vir/s, quis eis Religionii habitu ad saeculum sens retipsi, spe -a conquesti, saepe com
610쪽
DECRETUM PRIMUΜ. s9s mente, Romoa S nodo me interesse contingeret, hu1M rei notitiam Pominompa suggerere congruum Judi vi. Ille autem , utpote τιν snctg mus, Iuxta cerissima charitatu visiera, quae in templo sui pectoras vigent, rem
M. perdoluit, ct mox congruum immanismo vulnerι remedium adhibere σκravit Bai quia ad executionem hum negotia idoneiorem in Elis partibu/Wrum nequut ad lascere , suas ad te cenquit titteras destinanda , quatenus pravaricatores illos tu secundum D niua tua prudentiam cooreris , est obiadire volentes a d βιum Propositum revocares , rebelles verooui exi ferent.
perpetui anaethematis sententia ferirensuri Et infra : si propter post illa summae auctoruatis Epistolam hoc etiam opusculum suscipe,'sis revera Ben-
Iamin sibus , utraque manu armasm bicipiti gladio , in constipatos hones rumpe , quatenus iuga ac si validus vomιr ad viro .m acon tum raduitus evellendum assen in pectoris axis pro dat. Omnino igitur in iis Apollinas en lanavit Synodale Decretum, ipsius executio ruit commissa
laudato Gisierio, ijuldemque justitiam insigni isto opusculo Petrus Damiani vind cavit. Et hinc lucet pestem prope Auximum in Piceno fuisse praesertim grassatam. Altera quaestio est ., cujusnam Pontificis suerit ista Synodus λ Domunus Cardinalis Caesar Baronius ipsam adscribit Stephano decimo. Re-Α ror spondeo tamen fuisse Leonis nocli. Etenim non solum laudati Decreti,
sed dc post ipsum scripti opusculi tempore.laudatus Petrus erat adhuc Monachus & Eremita. Quod non statim post Synodum istud scripserit, demonstrant haec eius ad Maurum Episcopum yerba : Ante hoc for e biennium, dum in angusto Cesiuia meae anguis latitarem , finirirum quidor memore plenum ad me pertisum est, videlicet quod nonnulli perditi homines . Monachicum habitum sacrilega temeritne desererent. Super cuiuι rei Capstulo tunc temporis brevem tibi E iolum misisse me memini, cst ut ab has 'fera doctrina cessares, debita humilitate suggessi. Nuper autem apud summum consistutus, a pluribus d ι quia in tua adhuc intentione obstina simu perseveras. Qigae omnia lucide clamant se non esse unius diei aut mensis, sed longa sibi tempora intercurrisse. Synodali Dccrctoobedire,& errori obrius auctoritatem renuntiare dudum noluit Maurus, ideoque istud suo libello Petrus duxit adjuvandum. Porro paucis mensibus Stephanus decimus vixit in Apostorica Cathedra, & in ipso statim Pontificatus exordio Petrum evexit ad Cardinalem Episcopatum Hostiensis Ecclcsiae. Ergo Decretum istud nequit ab ejus Synodis emanasse. Eiusdem nulla est memoria apud Acta Victoris sisundi. Est igitul a Leone nono , qui Monasticam apostasiam damnavit etiam in Synodo RG mensi.