장음표시 사용
641쪽
- 616 SANer I LEONIs NoΗ1ε - spectasse. Luerim eius apud Gregorium nonum sub titulo dest ut ribus Rescripto ad Archiepiscopum Pisanum. Annalem probationem adfirmat esse paternam legem , & Novitii & Monasterii vatia indinctam , addit ipsi per utriusque consensum posse renuntiari , ideoque
p. 1 tunc valere factam antea professionem , & prosequitur :feri pro entur , pM A facta fuerim , obtinem vias ris siminum. Pria, bendum est autem e bbat ous , ne pabsim anu rempus probationis qus, et M professionem recipiant. Et F confra foremam prasiripiam quVM et in
crete receperim , animadversione sum debita remeendi. Cuo in subsidiumst dualis humari spatium probationis βι reguiariter inmtutua . Verum non cestarunt Abbates paternam legem dispensare. Grassabatur & alius p abusus. Quidam Abbates multorum etiam annorum Novitios non cogebant ad professionem. Aliqui item multor annorum Monachi no lebant Monachaliter vivere, imb & redire volebant ad saeculum gar rientes se non professos , & quod habitus non faceret Monachum, sed Bla Regularis p ofissio. Adversum hoste Abbates& Monachos prox, mus Innocentii Successor Honorius tertius rescripsit ad Episcopum V netensem: Agandamus , quatenus quομbet tibi leta Dia cisana Iubjector. qui 'ad Io modo terram isalus viis ingredi non verentur , ut piatquam pera Mum gestamerint habitum A sonachalem , Regulam siciniam formam OH dinis profiteantur Urservent , Ecclesistica censura compeEM. Statuit de sella Benedictitas spectiantibus ad Uen tam in Gallia Dioecesim. Hinc Re R. ta 3 . scriptum ad Anglos extendit in sua apud Matthaeum Parisiensem Londinensi Synodo Milo sancti Nicolai in Tulliano carcere Diaconus Car Ri13y. dinalis, Gregorii noni L tus, & adjunxit: Hoc etiam ad Craismora Regulares , ct a fontales duximus prorogandum. Etiam in generali ibidem Abbatum Congregatione edidit hoc Decretum : Qui ad probari nem Manssus fuerit , professonemis continenti faciat anno probatioris elas,
vel emeat k onasterio. Alioquin e quis vel Trio', qui a uem Frie pr fessione sustinuerit ultra annum, per Praesidentes Capituli puniatur gravit .
or illa Novium Listimimu presseri cogatur, or haberi Hriat pro prosis , ' Fecit haec ex mandato sui Pontificis , qui laudatum Rescriptum inseruat suo codici , adeoque voluit esse Canonem generalem. Alium item ipse Canonem edidit , quo sanxit toto probationis anno Novitium posse liberὲ reverti ad sHulum , atque ita quibusdam visus est annum istum fecisse substantialem. Verum addidit : --ιῶπισσπ rear, quod tales ab use voluerint vitam mutare, ct in Religione stem petuum Domino desimire. Cum quil bea renuntiare valeat ei, quia pro βος π imroducta. . Et omnes hi Canones spectare videbantur ad se
642쪽
D E e R n YOM sECUNDU M.' 627 . . rum sancti Benediisti ordinem, ideoque novelli tunc Fratres Praedica tores ac Minores pergebant sine prolutionis anno ad professiones admittere. Admittebant etiam inhabiles persenas , atque ita suos Ecclesiae utilissimos ordines gravabant ac vitiabant. Hinc ergo Innocentius quartus ad generalem Praedicatorum Magistrum emisit diploma. quo annalis probationis necessiralem urget ex laudatis iam Canonibus, ac ex sancti Benedicti Regula. & concludit: P.M de Fraurum minorum
Masilio , in virtute obedisntis, sub poena excommuni tinnis , auctori τε praesentium obstrictura inhibemin, ne ante annum probatisms e sam,
es maxime in sub aeum fragiluaru humanae regulariter institutus, quemquam ad professionem vestri ordinis, seu renuntiationem faculi faciendam recipere n. matis. Et infra r Qiud si tantra huiusmodi prohibitionem uemcun 'ue recipere prae Herius, decer vi eum, qui rabier rete fueris, nullatenus vestro Ordini esse a auum, viai a receptione quorum-obet ad professionem eiu em Oraenis fore usi facto sustenses. Addit & alias
poenas. Emisit diploma primo sui Pontificatus anno apud Civitatem Castellanam. Ipsum vero publicarunt Otto Portuensis Episcopus, &Godefridus ad sanctum Adrianum Cardinalis Diaconus, & publica- . tionis instrumento subjecerunt: Nos ad precum instantiam Fratrum Minorum praesens transcriptum ex luteris ipsis is verbo ad verbum sumptum Agittas nactris fecimus communiri. Quae omnia refert Matthaeus Parisiensis, & adjungit: Haec taliter impetrata sunt generaluor , ct jusse per d, A. 344 i s Ordines observari. Et iterum: Quia Fratres, praesertim 'adicatores. a trantita disciphnae sancti Benedim mmis exorbitasse deprehendebantur, P
palis severitatis moderamine corriguntur, est auctoratiae titterairum talium
in viam meliorem iuriguntur. Et revera sancti Benedicti Ordo apud L linam Ecclesiam est omnium nobilissimus, ipsiusque Regulam esse omnium Regularum Dominam semper censuit Apostolica Sedes. Hinc quartus Innocentius etiam Fratres Mendicantes noluit ab ipsa longius
Uerum constitutio haec neudio Ordine fuit admissa in observantiam. Hinc ipsam de verbo ad verbum innovavit Alexander quartus, cum .hac tamen exceptione : - , maior tamen quatuordecim annis exstim,
professivi sit tactu vel expresse, aut evidenter consere illum vitam voluisse mutare. Quod tamen non vimitur, nisi clara probatione, vel competenti Misaeclis ostendatur. Εκ sancti Benedicti Ordine fuit quartus Alexander, ideoque noverat probationis annum Regula non sanciri uti substantialem r Hinc a probata per Innocentium tertium lc nonum Gregorium exceptione censuit non recedendum. Et cum quarto Innocentio sanxit
643쪽
618 SANcTI LEONIS NONI, de solis Fratribus Praedicatoribus & Minoribus. Diserth hoc testatur ad titulum de Regularibus , cui & laudatam Alexandri Constitutionem
D* 3 imposuit. Bonifacius octavus: Constitutionem Innocen nam , quae pro hibet converserum professionem recipa ante annum probationu elapsum, pia memoriae Au indere Ripa qua tus ad Fratrum Prae Horum cs norum ordines dumtaxat declaravit extendi. Ipse illam extendit ad omnes Mendicantc sordmces propter rationis limilitudincam , ac pergit: In abis au
. tem Rc ioni AD professo expres e vel tacite sieri potest bcite infra annum. Sed expresie emisse etiam saeculari habitu non mutaso, fili Religioni praecise ob ar , quam prositim est professio. Tacite vero faria infra probationis annum persis eptionem habitus , qui profitcntibus tantum datur , non illi specialiter,ewm habitus es susceptus, sed generaliter Religioni alicui recipienum obligat, A ctώtis apta fit, ciens, voluntarius, or traduo perseveret. Et hinc
patit Tatio, cur quartus Innocentius quartus Alexander dicant de admissis ante completum probationis annum ad prosessionem Praedicat ribus atque Minoribus: Dece miti nullatenus vestro esse ordini algigatum. Quod nempe omnino valcrct proΚssio, attamen non huic sp cia- . liter, scd dumtaxat generaliter alicui ordini pro sestiam alligaret. Hinc addidit Innocentius : Prohibemus ne constitutum in hac probatione μυμ tium praesumatis aliquatenus impedire, quo minus infra eiusdem probationis annum ad Abam Religionem quam maluerιt transeat, scut in sua procebsithbera voluntate, nonobstante Statuto contrario, s quod a vobis est editaem, quod irritum decernimus 2 inane , vel abquibiti hitreis a Sede Apostolica impetratis , seu etiam impetrandis, qua de praemissis expressam non fecerint
mentionem. Eos non ad faeculum transire permittit, scd dumtaxat transdre ad alium ordinem: Q iod nempe ante compictum probationis amnum facta professio ab illo Ordine exeluderet, de . inhabilem rcdderet ad ipium , ac ad eligendum alium interim obligaret. Et ad hunc prinsertim articulum quartus Alexander addit superius laudatam cxceptionem : Nisi tacite vel ex prelis infra probationis annum professus sit major quκtuordecim anni . Hoc generali vinculo neminem ligari voluit, . nita pros Mum poli cx pictos quatuordecim aetatis annos. O navus Bon facius cxccptionem censuit esse nimis largam : Ante lapsum probationis annum factas profissiones, ut certo obligarent Ordini, Voluit esse expressas. Etiam tacitas , ideoque generatim sol tim modo obligantes, adstrinxit ad certas conditiones. Haec ejus de expristi proscisione Verba, Dirim saeculari habitu non mutato , respiciunt iamosum sub titulo de Monachorum statu Rescriptum, quo nescio quem PresbyIerum non
mutato habitu apud Regulares Clericos prosesium obligari declaravit
644쪽
DECRETUM sECUNDUM. 629 Octava quaestio est, An Bonifacius iativus Fratrum Mendicantium ante elapsum probationis annum factas professiones fecerit irritas& nul ias Rei pondeo non secisse. Lucet ex ejus vcrbis: Dabis Relsom professo expresse vel tacite feri potest Bite insta an m. Ad quae Glossator: In Menducantisus etiam fleri potest, sed non licite. Multa enim fieri prohibcntur, quae tamen ficta tenent. Duo circa Mendicantes Ordines fecit Bonifacius : Innocentii quarti & quarti Alexandri de Fratribus Praedicatoribus ac Minoribus Constitutiones innovavit. Deinde ipsas extendit ad alios etiam Mendicantes. At vero neutra constitutio factas ante anni lapsum professiones penitus cassivit. Qitare omnia, quae suae constitutioni Bonifacius de tacita ac ex prcsta professione addidit, etiam habuerunt locum in Fratribus Mendicantibus. Et hinc Fratribus Minoribus, ut ante completuri annum possent ex Discretorum consensu pr felsiones admittere, cultatem & privilegium dedit Leo decimus. Quod nempe illicitae dumtaxat essent istiusmodi professiones, non invalidae. Ad evitandum temeritatis ac indiscretionis periculum adesse voluit assensum Patrum Discrt torum. Et isto jure viximus usque ad Tridentinam Synodum. Haec prima plenum probationis annum fecit omni Regulari ordini, & omni professioni iste subitantialem. Et Ecclesiam a multis contentionibus scandalis liberavit. Pius postea quintus lancti Dominici San. stimonialibus fecit privilegium, ut in mortis articulo ante e X plerum annum possint validὲ profiteri: Dum moed tamen sint legitimae aetatis. Quae gratia ad ejusdem ordinis Fratres , longi que ria agis ad
alios Ordines non potest extendi. An sacro- sancta Synodus Decretum tuum extendat etiam ad militares Ordincs, et quaellio. Communior opinio adfirmat non eX tendere.
ALiud sancti Leonis noni Decreturn adducit laudata item Histo- ιrica compiliatio : Leo constituit, ut Clarici nonnisi quatuor temporum ibu/- ab Episcopis jejunis ordinentur. Apud Gregorium nonum sub titulo de Ordinationum temporibus exstat hoc Rescriptum Coelestini tertii ad Archiepiscopum Hydrunti nem : Quia in partibus Calabriae LM Cap. st rini a GrWis est Gi aci a Latinis secundum ali rius institutionis observantiam
oriunantur, volumus de catero commixtiones non fieri, Ur consuetudines rimum , ct consuetudinea Oriunum olfrvari. Videtur legendum: Sed ν
645쪽
SAve TI LxoNIs NONI, rumus consuetu Hindinum absimini. Utique a Graecis Graecis, Laistinas a Latinis. Et .de Clerico Graeco, qui Latino Episcopo serieinia
de hujus licentia ordinatur a Graeco Episcopo, ad suum Constantino. CU poli Cardinalem Legatum rescripsit Innocentius tertius: Si secundam morem Graecorumse erit ortauum, licet culpandus si Episcopi inin ν γέ clericos suos a Graco facit Amflua Orta Dei, quamdiu Iamen talis mos ab Ecclesia re orat- , impediri or rus non debet ab executione ordinum imbur susceptorum. .Ubi ad verba, Si secundum morem Gracorum fueruordinatus, recth scribit Glossator : Extra quatuor tempora, sicut en in antiqua compilaraone. Et Ac benefacie ad idulum. Et prioris Capituli Glossa habet: Clerici Latini m Caiabriae partibus ordinabantur a si cis Epis
secundum . infritutionem Graecorum, extra quatuor tempora ordines conse rendo. Revera enim morem illum aut Canonem, qui sacros Ordines in
solis quatuor temporum Sabbathis dari permittit, Graeci numquam
Lucet ex sancti Leonis magni ad Dioscorum Alexandriae Patriadi Ep.8i .e. cham Epistola et 2 a Patrisus nosias prope ore cura novimus esse sem rvium , a vobis quoque volumus custodiri, ut non passim dubm omnibus Sacerdotalis vel Levitica ordinario celebretur , sed ps dbem Sabbatis his noctis, quae in prima Sabbatis luesit, exordia deligantur. Hoc est,sub l o Divini omis sub tuantur. In qui ι his qui consecranae sum iuums, a ieiunantibus Sacra benedictio conferatur. Quod ejusdem observantia eris , si mane ipse Dominico dis continuato Sabbatis ieiunio celebretur, a qua
tempore praecedentis no initia non recedunt , quam ad diem Resurrectionis, Aut etiam in Toha Domini declinatur , pertinere non dubium est. Nam prater auctoritatem consuetudinis , quam ex Apossolua novimus venire δε--ctrina, etiam Sacra Scriptura manifestat, quod cum Apostoli Paulum o Barnabam ex praecepto Spiritus stam ad Evangelium Gentibuου muterent prinoscandum, jejunantes cst orantes imposuerunt eis manus , uι intelligamus , quanta ct dantium cst accipientium devotione curandum sis, ne tanta bened ctionis Sacramentum negligenter videatur impletum. Et ideo pis stlaudia
luer e postucis morem geseris inssismis, si iam orasinandorum Sauristν formam per Ei clesias, quibus Dominus praeesse te priuit, etiamqsi servaveras. Ut his, qui consecrandi sunt, numquam benedictiones , --ἀe R surrectionis fominicae tribuantur , cui a II pera Sabbatia initium eo in . adscribi, est quae tantis Divinarum dispensationum M Heriis est consecrat
646쪽
Dne METUM Danda nilis esse . Uneris Sacerdotatam Bene sonum , in uo eo a sunt onmia dona gratiarum. Dioscorum non arguit, quod extra quatuor
temporum Sabintha, quod extra quod vis Sabbathum daret Sacros ordines. Ipsos in quovis Sabbatho dari lucide permittit. Ex eadem Rogula adversus Anatolium Patriarcham Conifantinopolitanum . qui Archidiaconum suum aEtium seria sexta consecraverat in Presbyterum, scripsit ad Imperatorem Martianum : Anaso ade. nimia con Ep.ν7. motione turbatus fuit , ut consecrationem sexta Sabbathi, traditionis solica aut nesius aut oblitus , inferret. Ouasi non ia Epistopum magis quam ad Pressterum oraenationsi illius vitium pertineret. Alexandrinae Ecclesiae
Archidiaconus, & per Dioscori faetionem in Ephesino latrocinio in Constantinopolitanam Cathedram promotus fuerat Anatoli ideoque quod Alexandriae fieri viderat a suis Patriarchis . Consi intinopoli Epiccopus etiam iaciebat. Haud dubiὶ aemulabatur Dioscorum , atque ita 'lucet hunc magno Leoni non obedivisse. Etiam ad Anastasium
Thessalonicensem Episcopum suum in Illyrico Vicarium scripsit
idem Pontifex: Cognovimus βῶ, quod non. potuimus silentio praterire, a quibusdam Fratribus solos Episcopos tantum debus Dominicis ordinari. . . Fresbyteros vero es Siaconos, circa quos par consecrario feri debet, ρυμ qu Bbet die digmtatem Sacerdotalis 6ficu accipere. Qua contra Camnes ct tra aetionem virum usurpasis corrigenda commistu, cum mos quom est tradi tus circa omnes sacros Ordines debeat omnimodis eumdiri. Etiam istos Epis copos arguit, non quod extra quatuor tempora, sed quod extra quaevis Sabbatha Presbyteratum ac Diaconatum Exstat Epi' Ep. x
stola io Romana, publicata per Dominum Holitentum, Sy nodo Bonifacii secundi Uerum his obstare videtur privilegium, quod Thomae Patriarchae
Constantinopolitano dedit Innocentius tertius: Tuis precibus annuentes Fraternuati tua pers bter indulgemus, ut in diebus Dominicis, pracipuis solemnitatibus um necesse fuerit,personas idoneas in Subdiaconos valeas promoωvere. Exstat Epitiola in laudati Pontificis vita, publicata per Uomi. num Franciscum Bosquetrum. Magnam Clericorum Fol.ros, inopiam patiebatur tunc Constantinopolitana Ecclesia: . Et tameo non
Presbyteros aut Diaconos. sed solos Subdiaconos in quavis Dominica die aut praecipua solemnitate consecrari permisit diatissimusPontifex.Et quidem per istum Patriarcham: Qui proinde id non poterat per Vicarium. Quia nempὶ Canon . qui Sacros indines selis quatuor temporum Sataiathis celebrari permittit, istic omnino obligabat. Respondeo Th num illum suilla virum Latinum , captae per Flandros dc Veneros
647쪽
SANeTI LEON Is Noris, Constantinopolis primum Patriarcham. Gloriosi isti milites ante obsidionem inter se fuerant stipulati, ut Flandri Imperatorem , Ueneti h
herent Patriarcham , atque ita omnem Orientalem Ecclesiam deducerent ad Apostolicae Sed is obedientiam , ac ritus Latinos. Absque his ritibus exili imarunt a Photio Patriarcha inchoatum , &a MichaeleCerulario restauratum schisma numquam fore eradicandum. Laudatus ergo Thomas Latinos ritus induxit in Constantinopolitanam Ecclesiam, atque ita ab Innocentio tertio postulavit istam gratiam, & im
petravit. Latinos ritus caepit a rasura barba , ce qua Nicetas Choniates: Thoma, pruno vestitu in tus erat, qu/ co pus it.r confremebat , ut acu.bus riti assutus viaeresur, mambus dumtaxat pectore aperto, malis itarassis , ut quemadmodum in impubi puero nullum piis vcstigium cerneretur. Indignarur, quod non Graeca, sed Latina Epii copi tonsura& vel eute. retur. Et quidem ad Latinum ritum, nec a Patriarcha, ncc ab Imperatore, nec a Martino Cardinali Logato, traduci voluit Constantinopolitanus populus. Hinc Pelagium Cardinalem Albinenlt m Episcopum eo legavit Ponti sex cum amplissima potestate Papilibu orn, p. 17. mentis , scribitque de isto Georgius Acropolitanus : Pelagius omnes.
ut vereri Romae colla subiicerent , compellebat. Hnc Momuhι in carcerem impingi , Sacerdotes ιn vimula, templa omnia ccludi. Nec praeter his uitio tertium struui. Denim vel Papam prιmum omnium Pontificem faterem
rur. illivssue inter Sacrorum solemnia memoriam facerent, vel qui id abnuissent , morte penirent poenam. Verum & Clerus & populus apud Imperatorem qui iratri tuo Balduino luccesserat intercet serunt in haec verbμ ω ιilis orti, aliumi habentes Pont sem,no stipsis Imperio tuo 2 potestati sub ecimus, ita ut corpora , non'animam β spiratum dominareris, namrue in tur defensionem , dum bellam geritur , inma capree necesse eLI. At nostras risibus Cy caeremoniis cedere, seri omnino nequit. Aut itaque nos ab urgenti periculo libera, set tamquam ii.
beris ad indigenas aditionem dato. Sin re multi, praetcrtim Monachi &Clerici, aa Theodorum Lalcarim Imperatorem, de ad Patriarcham. Antonium Anchorianum , residentes apud Nicaeam Bithyniae transfugerunt. Cardinalis Pelagius petebat duo ii Constantinopolitanis. Primδ, ut Romani Ponti sicis Primatum agnoscerent. Secundo, ut in Divinis Officiis& Eelisiasticis moribus admitterent ritum Latinum. Et a primo , quoniam Evangelicae legis substantiam rangit , postulato numquam crediderim Imperatorem Henricum recessisse. Alicrum postularum erat Adiaphorum, ideoque de illo isto Princeps fecit quod addit memoratus Georgius: Henricus, cum tot populu, optimct vini privari nolici s
648쪽
DECRETUM TERTIUM. 633 vestes, etiam invito Leo ac renuente templa reseravit, vinculis er cust diis circumcinctos Monachos ac Sacerdotes exemit, cst rempsalem, quarunc Iactabatur θ intium , sedatis. Et exinde Graeci omnes Latinis ritibus coeperunt impotentius adversari. Tunc enim scriptus vi detur ille Schismaticus plurimarum in nos calumniarum indiculus, qui postia in Constantinopolitano Patrum Praedicatorum Conventu repertus habet& hunc articulum : Promotiones Disicoporum-Curicorum non per Omne rempus perficiunt Latini Amstites, sed tantum in anno quiner, er per observabilem diem. Nam cum anni quatuor tempora snt , silicet Ver , NUM, Autumnus, Mems, horum temporum initia , primordia mensis Martu scilicet, Punii, Septembris, atque Decemsi M obfioant. In primis
Hebdomadibus Clericos, Diaconos, Pressteros, Disiopos promovent: Male sintientes Ur barbarice , adventum Spiritus sandi, non secundum Hrrutem Promoventis Promoti arbitrantes defendere , sed diebus qu/busdam putant hunc venire, uti piemes. Latinum Canonem. qui Sacrorum ordinum donationem quatuor anni temporibus adstringit, Graeci tunc sunt ad b hostiliter aversati. Et sunt calumniati mendacitcr. Nec enim supremum Episcopatus aut minores infimos, sed solos Sacrorum ordinum medios griadus Ca- non adstringit ad quatuor tempora. Isto item tempore etiam Orthodoxi Graecorum Clerici Pssim noluerunt ordinari a suis Latinis Episcopis, & de ipsis ad suum Constantinopoli Legatum scripsit Innocentius te rius : Si fecundum morem Uraecorum fuerit ordinarim, licet culpandus HEpiscopus Latinus , qui Clericos suos a Gre facit Antistite o tarnari, quamdiu tamen talis mos ab Ecclesia toleratar, impedisi orannatus non debet ab
executione oranum taliter sus torum. Morem illum tolerari compulit jam memorarum factum Hen ici Imperatoris. Aded tunc ille mos in- Valuit, ut pleraeque tunc a Latinis occupatae Graecorum Civitates sim habuerint duos Episcopos, Latinum & Graecum. Laudatus de quaternis Sacrarum ordinationum temporibus Canon etiam apud Latinos non est antiquissimus. Reifth scribit Amalarius Fortunatus : Ordinario in quatuor temporibus a primis Disivis celebr
La non fuit. Etenim usque ad sancti Sylvestri tempora nullum est ipsius vestigium . nulla memoria. Hinc Quintum Nolanae Ecclesiae Presbyterum fuisse quinque ante sanctiim Melicem Collegam diebus consecratum scribit in Melicis vita Venerabilis Beda. Nec item est memoria dudum post Sylvestrum. Etenim de sancto Ambrosio adhuc Catechumeno , Mediolanensibus ad Episcomtum rapto , scribit Presbyter . Paulinus : Baptia trus fertur Omma Ecclesiastica obia impus, atque t C. S
649쪽
SA N c 'mi LEON I s No N I, va ae Episcopus ordisinus est. Itaque Diaconatum ac Presbyteratum noα potest in quatuor temporum Sabbathis accepisse. Et Barchinonensi spist.c. populo raptus sanctus Paulinus a Lampio Episcopo statim fuit ex Lauco Presbyter consecratus. Ita scribit ipse in litteris ad Scuerum. Eodem modo suisse ab Hipponensi populo raptum & a Valerio Episcopo consecratum sanctum ρ Augustinum testatur sanimis Possidius. Eandem violentiam a Pappo Episcopo tactus Epiphanius, ab Epiphanio frater sanci, Hieronymi Pauli planus , alii ab aliis & apud Latinos & apud Graecos fuerunt frequenter passi. Quod nempe Sacri ordines nullis. tunc essent affixi Sabbathis. Quod ipsum lucide patet ex superius laudata magni Leonis ad Dioscorum Epistola. A Dioscoro servandum jubet
Apostolicum Canonem, & Romanae Ecclesiae morem, ideoqtie pro-Cap. sequitur : Stud se Dilictionem tuam cst familiariter admonemus , ut quod nostrae consuetudini ex forma paterna traditiovis insedit, tua quoque cura non negligas, ut per omnia nobis 2 sis er actibus com uamus. Propter quod roquanti fluo n Iro P idonio Presbiero, hanc ad Frare struem ιμ- dedimus Epistolam perferendam , qui nostris processionibus inque ordinarionibus sequenter interfuit, Ur toties is nos missus, quid in omnibus e postolicae Seius auctoritate teneremvi , agnovis. Clarh profitetur omni Ecclcsiae tunc fuisse unicum Canonem & morem.
Porro hic Canon aliud non mandabat, quam ut non passim disias Mnnibiti Sacerdotalis vel Levisisa ordinario celebretur , sed poni diem Sabba- ι ejim noctis, quae in prima Sabbaihi lucesit , exordua deligantur , inqui his qui consecranae sunt sejunis , s a jejunantibi sacra benia tio conferatur. Quod ejusdem obseemantiae erit, F mane usi LDomi ita die, continuato Sabbatis se unio celebretur, a quo tempore praecedentis nocturnitia non recessi ni, quam ad dum Resurremonis Dominicae, Aut etiam in 'PUM Domina declaraIur , pertineme non dubium est. Sanctus Leo adfirmat hunc esse Canonem Apostolicum. Etenim Apostolia glorificato per Reirr Gonem Domino audierunt: Accipite Spiritum sanctum, quorum rem Fritis peccata, remittuntur eis. In die Dominico sunt ita consecrati M.
cerdotes. Etiam in die Dominica acceperunt Spiritus sanisti plenitudinem. Eadem item die Paulum & Barndam, & septem Diaconos, &quosvis alios consecrarunt, de cunctis suis Successistibus fixerunt cons crandi legem. Et jejuni consecravere ieiunos. Hinc ergo Hierarchicos, quos selos laudant Canonicae Apostolorum litterae , Ordines Dominica
dumtaxat die semper dedit & jejunis & per i unos omnis Ecclesia. Et quia Sabbathi jejunium usque ad Dominicae diei lucem protrahere est
quibusdam dinicile, laudatos ordines celebrari permisit post Sabbathini
650쪽
Solis occasum. Ilanc enim Dominica dies incipit juxta legalem , quam semer etiam custodivit Ecclesia, Synagogae Regulam : A n fera m Me priram celebrabus Sabbiuba ves . Antiquum Romanae Ecclesiae morem edicit in sancti Ivonis Decreto Pelagius secundus Pontifex, de Laetino Diacono, in Marcellianensis Ecclesiae Episcopum electo, scribens ad Tullianum Episcopum Grumentiniam : Strato, ante mst et occurrere , ut vel Sabbatia ipse χ-uma is Baptismum valeat oridinari. Et antiquus Ordo Romanus: Episcopi omm tempore bene untur. Nunc vero mos est , ut nocturno tempore benedicantur. Ad secundam nocturni ossicii intercisioncm , seu ad sextam lectionem. Episcopum Satabatho consecrari scribit etiam Amalarius Fortunatus , & adjungit: 'Episcopi consecratio transii in Dominicam diem. Et in libro de Ecclesiasticis L. a. c. a. obstri vationibus Micrologiis : Ouatuore Domisicae, qua quatuor tempo-Cap. 29. rum Ieiunia proxime subsequuntur, in libro Sacramentorum vacantes prati ruuntur, eo quod propriis careant Ostiti. Sic olim adfirmat fuisse, &prosequitur: Hae autnn Dominicae antiquitus ab oscio vacabant , qπia ce-
sebratio Ordinationum iuxta Decreta sanctorum Parrum iam sero flebas in . Sabba ho , ut potitu Dominicae quam Sabbatho a/criberetur. Probat ex laudata sancti Leonis ad Dioicorum F pistola, & adjungit: Uradest Romanuου ordo in Quadragesima in Sabbatho Ordinationum a tionem super populum interaecis, ad quam antiqui non solum capisa , sedct genua Ilii Zebant, quod Niceni canones in Dominica fera penitus vetant. Et in animae Gemma scribit de prima post Pentecosten Dominica Honorius Augustodunensis: Dominica quae sequitur, ideo ab Ossisio vacat, quia olim Romam ordinatio- Lib, 3 e. nes in Dominica faciebant, sed in Moera Sabbatis incipiebant. D ideo in 'Quadragesima oratio super populum non dicebatur, ad quam non capita, sed genua stetitebant, quod in Dominica minime licebat. Sacerdotes namque jure
in Dominica oriunantur , per quos Dominica Sacramenta consecrantur. Adfirmat olim sic fuisse factitatum. Ast verb de sui temporis more scribit: Papa Vicarim Chrini, omnesi Frisivi Apoctolorum mearii, in Dominica Lib. r. e. die debent ordinari. Adjungit causta, ac pergit: Ministri Ecclesia rellaris in Sabbatho or antur, quod requies dicitur , quia ipsis ab omni opere servili requiescere, ct in Dei servitis vacare praecipitur. Quod ipsum ei lia L h ς' dem verbis scribit Hugo de sancto Uictore. Et in Theologica de Sacramentis eruditione: Presbyteri 9 Diaconi Sabbatho consecrand Episcopo Lib. a.
presentantur, benedictiones vero Fontificum distam tantum Dominias cia ' ς brandas esse sacri Canones sanxerunt. Presbyteros ac Diaconos ordinandos
adfirmat die Sabbathi circa I peram celebrato ieiunio. Q d ipssem scribit Lib. 3. Abbas Rupertus. Prima igitur Majorum nostrorum pietas Episcopo ς 3 9- Lill 1 - rum s