장음표시 사용
661쪽
sANcTI LEONIs NONI, Due rogantium non legitimu temporibus 2 diebis a te promoveri, te offensionem incurrisse insinuam. Dicimus autem tibi, ut bene nosti, quod sacri
Canones docent aptis temporibus Sacerdotes Ordinandos. Attamen in eo ,
quod a te propter et elum mei actum est, a GDomino Deo nontro indulgentiam postulamio. Lucide supponit etiam tanto Apostolicae Sedis Logato talem non fuisse potestatem. Ordinationcs il fas adco damnarunt polleriora iacula , ut quidam de ipsarum substantiali valore dubitaverint. Hinc enim ad Bracharensem Archiepiscopum rescripsit Gregorius nonus: Eos qui extra tempora saluta sacros Ordines receperunt, characterem non est dubium recepisse. Erant tam es suspensi a Divinis, aut certe per Episcopum suspendendi. ipso facto suspensos jam declaravit Pius locundus. Graviores poenas addidit Sixtus quintus. Uerum iptas moderatus cst, & ad antiquos termio os reduxit Clemens octavus.
De Clemente sexto scribit in suis Annalibus Henricus Monachus
A. 13 a. Rebdorssiensis : Hic Papa sacros Ordines plures etiam extra tempora, cratia indisserenter contra consuetudinem olim in Ecclisia servatilm contulit, est A. 13st. conferrι mandavit. Et infra : Hic Papa Humbertum Delphinum fecit Pa. triarcham Antischenum, cr in Fesso Naimitatis Domini, quod fuit in Sabbatho, Usum promovit ad tres sacros ordinis. In prima Missa galli cannia ordinat ipsum in Subdiaconum, in secunda Missa ortus diei ordinauit Vsiim in Diaconum, in Summa A fissa in Sacerdotem. Et eodem dis ipse Delphinus istam celebravit. Et poΗ to dies ipskm Papa consecravit Episcopum. Et
iterum: Eodem anno de mandato eiusdem Papae Domnus Berrhoiam Episco- . pus Ecclesiae E etensis in sescensisne Domini ad quatuor minores Ordines GEpromotus , in I gilia proxima Pentecostes in Subdiaconum, es Sabbatia qua-ruor temporum sequenti in Presbyterum ordinatus, ct post illo dies est os Episcopum consecranti. Rect dicit laudatus Monachus: Contra consuetu. dinem in Ecclesia servatam. Eiusmodi enim ordinatio est vitium . quod An. 363. in Pseudo Papa Constantino notat Marianus Scotus: Toco Dux Nepesinae Civitatis, Er Pasinus eo Paschalis Germanum suum Connantinum Laricum fecerunt Papam , er comminando iniuste Georgio Disivo , compulerunt
eum, orarionem Clericatus eidem Constantino tribui, sci cur Diu factus est. Et aba die . secunda feria Subdiaconus, est Diaconus illucescente eodem dua praedicto Episcopo factin est. Et Dominica sequenti Pont sex est consecratus. Ex quo lucet sententiam illam , quae I ornanum Pontilicem adfirmat nullis ad faciendas Ordinationes temporibus alligari, tunc fuisse ignoram. Cunctis enim generalibus, licet ex causis dispensare & moderari
possit, Ecxlesiae Canonibus se adstringi, Romani Pontifices fuἴre semper professi. Et
662쪽
Et hine de Alexandri tertii ad Buhoniensem Episcopum Rescripto,
Nut nisi Romaiso Pontifici licet Hebm Dominicu Subdimnos ordinare, q ua: ri possit, an illud privilegium iit antiquum p Et partem aflirmantem suadet liber Pontilicatis, fixis ordinationum temporibus assidue asserensa Pontificibus ordinatos fuisse Episcopos, Presbyteros, ac Diaconos,& de Subdiaconis nullam faciens mentionem. Quod nempe illos non in certis dumtaxat temporibus, sed in omni Dominica posci Pontifex. ordinare. Etiam intra sitae consecrationis Missam celebrare ordines potest solus Pontifex. Et esse antiquissimum privilegium demonstrat in litteris ad vir sius Timotheum AElurum, Alexandrinae sedis invasorem , scriptis ad Leonem Augustum Orthodoxa AEgypti Synodus: Timotheiuneque Regulas Patrum , neque sanctiones Ecclesiastic, mente percipiens, ord=irationes essecιt Episcoporum simul Clericorum. Utique mox pothsuam sacrilenim consecrationem. Ipsum arguit, quod de violasset Ga-
non es, ac Romani Episcopi privilegium usurpasicr. Exstat laudata Epi- Εp.ra. stola post Synodum Chalcedonensem. Et in sua Canonum Colle mone habet Fulgentius Perrandus: Use Disiopus Episcopum non ordinat, em Cap- ο cepta Ecclesia Romana. Ergo & circa Subdiaconos possit eadcm Ecclisia habui sib singulare privilegium. Ilu vero , inquit Dominus Iacobus
Hallier Episcopus Cavaloncnsis, repugnant tum HosZiensis, tum alii veteres noni , Romanarum consuetudinum periti, qui Summum Pontificemnusios ex sacris Ordinιbus extra tempora conferre flere adsermant, imo nes decere q=m ea in re communem legem at aseu servasam praevaricari.
- Rei pondeo privilegium istud esse omnino antiquum. Etenim Subdiaconatus olim non fuit major , ac in mulus Latinis Ecclesiis nec Sacer ordo. Et omnia de ordinationum remporibus antiqua Decrcta loquuntur de solo Presbyteratu ac Diaconatu. Episcopatum omni Dominicae diei, Subdiaconatum ac alios inseriores gradus permittunt prioribus stiis temporibus. Hinc item liber Pontificalis solemnibus temporibus nullas adscribit Subdiaconorum promotiones.Quod nempe ipsos in quavis ad minimum Dominica facere posset Pontifex &conLaevisset. Urb nus siecundus Subdiaconatum primus fecit isse majorem ordinem, ide que & ejus collationem primus ad Blemnia tςmpora adstrinxit. Adstrinxit solos inferiores Episcopos , non seipsum , nec suos Succetares..Hi omnes perrexerunt Subdiaconos in quavis Dominica consecrare. Sic communis totius Latinae Ecclesiae mos ac lex caeperunt esse singulare
663쪽
ADersus Schisma Michaelis Cerularii Patriarchae constantinopolitani. CAPUT PRIMUM.
Exponitur Photii Patriarchae, qui Schisena hoc inchoavit, exitus.
N Joannes cinavus Pontifex miserandi Schismatis turbulentum Auistorem, Constantinopolita irae Cuthedi ae adulterum invaserem Photium ab irreparabilis degradationis vinculo prudenter solverit, & contra rigidissima Antececsorum suorum Nicolai primi & Adriani secundi, necnon totius octavae Synodi Decreta reddiderit laudatae Cathedrae, eruditi viri certant, & adhuc sub Iudice lis est. Certe egit ista valde in foeticiter. Petulco, cui multae litterae fuerunt quasi arma in manu furiosi, ingenio an sim dedit & sementa in Ecclesiasticam Hierarchiam & CD tholicam Christianitatis pacem liberὸ sine secetio insaniendi. Et homo insaniit quousque vixit Imperator Basilius. Quin & optimum Principem per malignissime consutos adulandi dolos circumscripsit in suas aduc sus Romanam ac omnem Latinam Ecclesiam mendacissimas calumnias, adeo ut Stephanus sextus Pontifex fuerit compulsus & Legatos & litteras mittere Constantinopolim, &Basilium de Photio docere. Legationis successum exponit authentica octavae Synodi appendix: me Di sola misa quidem es ad Imperatorem Basiluvm , sed vita functu iam pamente, Leo basilii sibus eam accepit. Qui cum vim auctoritatem Epistola perspexisset, pessimo motis artibvi deprehensis, sistito cunctos veritasti Sacerdotes, a Pholis damnato acerbe divexatos, revocavit, ej tot Hranno Photio, Disit iam by Corale
664쪽
Haec verba laudat in Iibris de Oa. lis & Orientalis Ecclesiae Concordia Leo Allatius, ic adjungit: quia ι;iterim meneris notis , L. a. e. o. 'octorici tradunt, sed aeque ac de -- aisum est silentrum. Asast is , absita, Graecis Schismaticis, assimur in cammunione Roemanatici in obisse. mquam em soluti tst recepim in gradum rediit, et in id non ab Ioannes Pontifex. Agit adversus A uctorem libri de exordio 1 retia apud Latinos, qui deehum ab Imperatore Leone Sapiente Pho- rium adfirmat Romam appellas te de accessisse , fuisse istie oculatum varii abusus ac erroris inspectorem, restitutum in sedem, & ad propria re ducem dictos abusus & errores Synodaliter damnasse. Alii Schimatici garriunt Romanam Ecclesiam errores istos recantasse ob Photii auctori- ratem,& perpetuam cum illo communionem fovisse. Haec sunt recentiarum Graeculorum somnia, quae erudite istisi refutat laudatus Allatius,& quae necdum nata dudum antea praefocavit authentica octavae Synodi
appendix : Gomia quadraginta qui sis annu ia hodiernum usue Hem. Diam a Ihemare feratur a Leona Papa quarto usique - Formosium. Nam n m uiaecim anariamari tur semiaris Ur Liui cust tamquam quicum Gre' gmo Syracusiso exauctantio anathemasPo communicaret. Et abos re si ιδ cys inuor, postquam cru initiatus est. Senim Leo Pontifex, ct be- Miam, molorus Gregorium propter varias ca M ana1hemate iamna barit. Ubi voro motivi a damnaro consecratus est , cum propter aba usi f ς mra, tum quod sacris est a Gregorio inistrum, anathemati tW a novem Romams Pontificiliti, Leone , Tene is , Nicolao , Ad riam , Da te,
M rano, Adriam riseis, Stephano, ct Famnoseo. Existimo Photium usque ad Formosi Pontificatum supervixisse, atque it a cunctis istis Pontificibus, ipsum aut damnantibus aut ejus ab imperatore Leone eiectiu-nem omnino comprobantibus, fuisse anathematizatum , ac tisanathemate defunctum. Et hinc in Formosum multa fingunt posteriores Graeculi , quo novissima in Photium sententia credatur esse parvi ponderis.
Quod post sactam a Leone ejectionem Historici de Photio deinceps
iaceant, est omnino verum. Rectionis modum describit Leo Gram--ticus: Leo Imperator Andream Domesticum Scholarum una eum 'Ioanna in pol ta varo ulteris pratianissimo mandavit , qui Ambone Ecclesiae con- Acuso, o crassis in Photium Tauriarchaim liliis, throno se abdicare cogemunt, o in Armcmorum Mumsterium Boris ae se, detrus M. Fraurem etiam in Pamm Amm induxis, qvi imminent u Chrim Nasasilia Patriarcha con-
665쪽
sereatur a Theophane prima post Patriarcham ' Seia' copo, a rebquis Praesubbiu a Theophane Heracleiens Epis. copo, Euro Mctropolita, . tius Thracicae Dioecesios Exarcho , ad quem de jure spectat Constantinopolitani Patriarchae consecratio. Et ita notatur Photius, qui a Gregorio Syracuis Archiepilcopo, &qui
dem damnato ac anathematizato, se permiserat consecrari. Addit laudatus Grammaticus: Andreas Domesticus f Stephanus Mugister , a The doro Santabareno contumelia, quomi./m passi, insidiazisinde musim machi-- nati, suggessirunt Imperatori Photium Parriarcham cst Theodo um Sammbarenum ex Photii Patriarchae consanguineis asiquem constiturre Imperatorem consilia tos. Nec accusatio carebat fundamento. Nam &ipse Imperator
Leo a circumscripto per Photii calumnias patre suo Basilio fuerat passus carcerem , & de vita periclitatus. Ad Schisma suum firmandum Phori is omnino cogitaverat Basilii genus perdere , & Imperium in suum sanguinem derivare. Et hasce machinas fuerat usus isto Theodoro, nequissimo Monacho , & magicarum artium insigniter perito, aut cer re graviter sui pecto. Et qtio hic auctoritatem haberet, ipsum ille creaverat Metropolitam Euchaitarum. Ab horum igitur facinorum memo oria, & a laudata Stephani Pontificis Epistola excitatus Imperator Leo,& Photio dc Theodoro Synodalem proccssum fecit in palatio ad fontem,& hunc ad publica flagella & excaecationem damnavit, illum ad perpe tuam poenitentiam in Monasterio Armcniorum . . se Litius exponunt Leo Grammaticus, Georgius Cedrenus, & Michael Glycas. Folos8. De sontis Palatio scribit laudatus Cedrenus: Imperator Bollim condy-dit Palatium ad θntes. Insiqncm ad Aureum in Constantinopolitano su urbio sontem Dciparae Uirithais Baslicam exstruxit magnus Imperator Leo, reparavit & ornavit Justinianus, & plurimis sanitatum miraculis clarificavit divina clementia. Et iam tempore Schismatis. Ad hanc ergo Basilvam illustre Palatium erexit Basilius: 'Nam pleraeque nobiliores apud Constantinopolim Ecclesie habebant adjunista Palatia. Et paternum opus dilexit filius Leo, atque ita in ipse exercuit judicium in Pho-- tium & Theodorum. De eadem Ecclesia & Palatio scribit Historia Turis
. aeo .cica: Inde venitur ad decimam sextam, videlicet Selybria portam, qua is pristis porta aurea nominabatur, s2 porta fontis. Irim extra portam hanc shodie fons , qui aureus fons a Graecis antiquo nomine dicitur, celebris in eorum Historiis , quae saepenumero de Palatio fontis mentionem faciunt , cstis Templo Deipara Virginis ad fontem. disicia nunc Hiruta si ni, fundamen iis adhuc exstantibus est ipso fonte, quem hodie Graecorum vulgus aureum fontem appellat, ct invisere magno concurseu consuevit certo anni tempore,
velut Deipara Templum adhuc incolume paren
666쪽
DE S. LEONis NONI ACTI s. 6sIEtiam variarum gentium Ecclesias & Monasteria habuit Constanti- iopolis. Nam quod illic Gothorum Ecclesiam sanctusJoannes Chry- L. r. sostomus aedificaverit, testantur Theodoretus & Hermi a ZoZomenus. L. 8, Et ex illo praeter tim tempore gentis istius Episcopus sp ctare caepit ad jus&consecrationem Episcopi Constantinopolitani. Et in libro de originibus Constantinopolitanis scribit Georgius Codinus: Mona Ire
Ronia sive Romani conridi tempore Leonis Macetae Hemon quulam Patritim Romanus. Ibι exum tu utriam veniens habitavit. Uti Roma plura Graeca,
ita Constantinopolis habuit plura Latina Monasteria & Templa. Nam& Michael Cerularius, dum Schisma coepit, clausit seu Ecclesiastico
interdicto supposuit omnes Latinorum Ecclisas. Et Constantinopolitanae per ianctum Flavianum ad verius Eutychelcm Synodo interfuit atque Iubicripsit Theod. 3 Presbyter D Arch-andrita AMO Herii ε rapti rum. Et iam Pacobus Dinconus er Archimandrata Srrorum. Sic& Arria niorum suit illic Monalterium, & in ipse Photium claustriapiens Leo ad perpetuam poenitentiam. Videtur suisse tenue & angustum. Vix enim notum est nisi ex hac Photii captivitate. Et eandem gratiam huic haud dubie fecerit Leo Imperator, quam relegato dc excaecato Santa bareno factam scribit Leo Grammaticus : POLI annos al quot placatus Imperasor Theodorum reduxit in urbem, 2 ex nova Ecclesia Annonam pem opera decrevu. Et adjungit; Ldem Samab4renus sub Co antina ct ra6us Matre defunctus est. De Photii morte omnes tacenr.. Contantinus, . ultimus Leonis Sapientis filius, post fratrem Alexandrum, regnavit cum Zoa Matre annis quatuordecim, a decimi Christiani triuii anno nono usque ad vigesimum secundum. Porio Formosus Pontifex sedere coepit noni saecubanno nonagesimo primo, atque ita dudum mortuus
est ante Santabarenum. Stephanus Patriarcha, licet Photii discipulus ec Diaconus Syncellus, fratri tamen Leoni constanter adhaesit, fuitque insigniter orthodoxus. Et sic omne Schisma fuit exstinistum. Uerum his obstare videtur Synodalis acclamatio ad tonium unionis post Schisma ob quartas Imperatoris Leonis Philosephi nuptias. Graecae disciplinae tenax Patriarcha Nicolaus Mysticus Principem excommunicarat, hic autem Latinam disciplinam sciens provocarat Romam causam illic evicerat, ejecit Nicolaum, a Succis ore Euthymio fuit a
solutus, atque ita intestino ac duro Schismati dedit ansam. Alii enim Romam, quod Augustis Justiniani legibus fuliciebatur, Decreto, alii Episcopi ac Monachi adhaerebant nupero Imperatoris Basilii Edicto, damnanti ac irritanti istas nuptias uti adversas Evangelicae legi.,Leonis filius ac Successer Constantinus Porphyrogenitus reposuit Nicolaum P N nnn a
667쪽
iure Grqco-Romano custoditum . Joanne Leunclavio, edidit unionis tomum. Et ad ipsum faeta Synodali acclamatio habet haec verba runa ii, Photii, Stephani , Antonu , Ncolai, Euthymis, Stephani, TI
phonu, γ heophylariti , Pol iacti, Ant9n:1 , orthodoxorum Ruriarcha rum , aurnasu memorus. Et Nicolaus Patriarcha, & Imperator Constantinus fuerunt insigniter orthodoxi , & tamen Photium lionorarunt uti Collinim , atque ita nequit ille in Schismate, degradatione, atque exilio ML defunctiis.
Respondeo acclamaticinem istam non esse sistam sub dicto Principe& Patriarcha. Lucet ex subjecto ad laudatum tomum Scholio. Hωq irim Pthisunt ιάν Imperatori Molim rerum potitu. Utique Leone Piailoli pho, ac ejus filio Constantino. Nunc vero ex Paetris. 67 Alnor Sphruus sancti benevoismis 2 gratia, Sacerdotes atque Monachos. I- -υ monaginta annos ob praedictam causam or occasionem a se in vom divulses. Frenis a Maiesyas a Deo coroniuorum Imperatorum norirorum Basila st Constamini coniunxit umor, Mnami generalem es Aristobcam E lesiam es it. Qua brem praeducand , c magni Iacaenis veniunt , quι Fud tam gratum Deo ,'tam magni momenti ad exuum perduxerunt. Myttici Ni- Colai degradatio, ac natum inde Schil ma contigerunt anno Domini nongentesimo secundo aut tertio, unionis tomus prodiit anno ejusdem
saeculi vigesimo, Baslius & Constantinus Imperium septuagesimo sep
timo, Sisinnius secundus Patriarchatum iniit anno nonage fimo quarto,ssribitque de ipse Georgius Cedrenus e Si inmm d tum propter quarta nuptiin augum rerum sisIubi , concordia facta. Fuerat horrenda dilcor dia. Sapientis Lconis a Romana Ecclesia probatum inus plures esse insipientem Haeresim , ac ab ipsa eversam Christianitatem blaterabant; Patriarchae Euthymii, qui Leonem con unioni reddiderat , nomen radebant e suae Ecclesiae tabulis, ac etiam a Polyeuisti, quod nomen istud admisisset, communioncm aversabantur. Adt o unionis tomus unionem non fecerat. Hanc ergo & inter defunctos & inter vivos tandem perfecit Sisinnius, ic quidem , ut aliqui non sine fundamento ut runt, damnando Romanam Ecclesiam , & Photii causam relumendo. Hic enim est qui Encyclicis Photii in Romanam ac omnem Latinam Christianitatem calumniis praefixit suum nomen, sua Patriarchali a ctoritate denub sparsi per omnem Orientem, atque ita viam stravid
Michaeli Cerulario. Huri ergo et Photii nomen ita terest praefatae acclamationi.
668쪽
Deponuntur I Phaelis Cerussim natales, Episcopaditus , mores ,
M Ichahl qtintus genere & cognomento Paphlago , ingressus est Imperium undecimi Christiani saeculi anno trigesimo quinto , t nuitque ad Ouinque sere annos. Et tunc primam de Michaele Cerutario mentionem Lcit Georgius Cedrenus: Hoc remme adversia μ' ratorem conspirarum est, Principibusfacinoris A sichaeli Cerulario s 3 vi Murranis polita, abigi civisim Risia paucis. Et infra: Vigesima Ae Februarii, im iisne undecima, Alixius Fatriarcha rebus humanis excedit. Tifi Purode Annuntiarioni festo . Michaei Ceruiarius, vixerat Monachm ex γο eum Orphanotrophus ob pararvi in dias relegaverat. Michael igitur fuit natione Constantinopolitanus, familia illustris , spiritu inquietus, rebe lis in Principem. ac non propriae voluntate protesilas, sed ob poenam compulsus ac detrusus in Monasterium. Fuerat mortis reus. Perpetuae poenitentiae spe est vitam lucratus. Et hinc in sententia, quantum e γ communicavit, Cardinalis Humbertus, sancti Leonis noni ad Impta rarorem Constant num Monomachum L tus, positit hoc elogium: . ysichael s)Ahun uno timore habitum Asiniachorum ad tus. Et adjunxit: 'ADV aes Patriarcha, Mophytus. Monachi enim, praesertim istiusmodi, non minus quam saeculares lunt merh Latii, ideoque gradatim per Canonica inmititia promoveri deben & non nisi per abulum possint statini in Diaconos aut Hesbyteros, ac praesertim in Episcopus promoveri. Promotus su e Michael in Patriarcham undecimi saeculi quadragesimo tertio, 'indecimo Benediim noni Pontificis, secundo anno Con-. stantini Monomathi Imperatoris 'Constantinopolst uti. Fuit hic insigniter orthodoxus, atque ita clarer etiam Michaelem fuisse runc integrae famae, & de eius recta fide non dubitatum. Nec enim ortho- . doxus Princeps Haereticum aut Schismaticum, vel de simili lepra sus pectiim , Regia sua , quae vigebat Constantinopoli , nominatione . exaltasset. Per decem annos ille occultavit pessimam mentem : Nec nisi quinquagesimo tertio istius saeculi anno caepit in Romanam ac omnem Latinam Eeclcsiam insanire. Etenim isto ipse anno ad Petrum orthodoxum Antiochiae Patriarcham rescripsit sanetias Leo nonus: Pori ro quod is nobis causas dit,Anti universalis Ecclesie compariendo requiris, fatemur tua rekiosae Sosiacitudini nos adhuc, Domino misi die, firmis'me rerι- aere vinculum Ianetae et kitatis, nec videmus nos alicuin incurro δε-
669쪽
desuinter regit. Isto, inquam , anno promotus in Patriarcham Petrus consecrationian stiana ex avita consuetudine retulerat ad Sedem Aposto. licam , ejusque supplicaverat confirmationem : Hac occasione etiam
togaverat Pontificem , an novello huic Schismati Romana Ecclesia dedisset aliquid occationis. Periit aut latet Petri Epistola: Interim tota sania sti Leonis Rclponsio Elamat Schisma tunc fuisse novellum. Exstat ejusdem Petri ad Michaelem Cerularium haec Epistola : Preterea ipse
quoque sum usus irrefr.igabitu, cI ala mecum plirique ex Eccisi Zim Priam1iι- , sub beatqsmo 'Patriarcha Domino Baone Pontificem Romanum, Dannem ex Usum nuncupatum , in sacru φptichis commemorari. Et ante quadraginta et cymnque Constantinopobm appellens sub beatanumoria δειriarcha Sergio iam ocium Papam inier sacra Missarum selemnia
cum abis Pasriarchu commemorari auδυι. Ouomodo vero postea eIusdem commemoratio fuerit era se, Ex quam ob causem , ignoro. Nempe Michael Petrum ad Schismatis 1bcictatem & radendum Papae nomen sollicitarati
ac respondit Pctrus novellas esse has lites , & legitimam ipsis dei siecausam, aut sane hanc a se ignorari. An Michael sit primus hujus Schil-matis Auetor, supra eth disputatum. Q aidquid sit, ipsum rc iste ac pals sim vocatur Schi ima Michaelis Cerulam. Quam perduelli in suos Superiores spiritu fuerit Michael, demon- . strat ejus non solum in Michaelem Paphlagoncm , sed etiam in Imperatorem Michaelem Stratioticum rebellio. Quod cum suis cognatis&Tncodoro Patriarcha Antiocheno ipsum dolose Imperio decerit, om nem Constantinopolim impleverit caedibus & rapini , ac Isaacium Com-nenum in trulerit in Imperium, pluribus ostendit Georgius Cedrenus. Et de istius I iracii Imperio pergit Joannes Schylit Za: Ruriarcha inexplebiti benevolentia fretus Imperatoris , contra Usum elarus es, non pelut Atibus modo or asim Iionibus utens, siquando alicullus rei ετ pro risquo miniugeret, verum saepe minime voti compos propter frequentes Er odio ad peritn-nes, mi 3 π absurdas increpationes adhibebat , ac noi pareret, imperii Musorum minabatur, vulgare N irarum hoc dictum proferens, ego te conqἀαι, furne, egoinre deiicιam. Aggressus est etiam cocco sineta induere casceamarisa , antiquι Sacerdotii hunc morem asserens, s oportere hu uti novum
quoque Archiepiseopum: Nam inter Sacerdotium ae Regnum ninil interesse vel admodum yrrum, Erm rebus pretiosisribus ambas fortasse is magis c lendum S erdotium. Et huc in antiquo Latini ac Giaeci Dialogo, rei picit Latinus Inter locutor : Sed nos Aschaelem coemiarium posteriorem sub Imperio Monomachi dicimus 'Papam ex commemoratione inpliciarum Levisee, quod ambiret mos coccineis calceu, ct Romanus Pontifex impetrat, cum illa
670쪽
Aiathiarea Deustatem illus ornandi , necfrus alas Patriarthis Me facere. Verum Latinus ille labitur in tempore. Nec enim sub Constantino M nomacho, scit sub Isaacio Comneno illud Michael attentavit, atque ira nequit hic fuisse fons de origo conceptae a Cerulario adversus Papam irae& Schismatis. Certh sub Isaacio, quod ipsum elevasset ad Regnum, praesumebat omnia, quae sub Constantino nec cogitasset. Graeci, qui purpureos compagos negat a Michaele assumptos , in eodem Dialogo lapsus est longe gravior: Ioannis enim Schylitetae in hac re testificisio δirrefragabilis. Vertim quid sibi volunt haec Michaelis verba , oportet his uti novum quinyne e grchiepiseopum 3 Cur se , qui tunc quatuordecim annis sederat Patriarcha, titulat novum Archiepiscopum p Respondeo respicere ad excogitatum olim a Schismatis auictore Photio, etiam a sere- sumptum commentum, quod asserit Papalia privilegia adnecti Impe rialibus, ideoque)am dudum Roma migrasse Constantinopolim. Et nim etiam Michael le asserere caepit Patriarcham Oecumenicum, non per suas dumtaxat Dioeceta, sed per omnem sub coelo orbem: Atque ita & novum Archiepiscopum. Quod nempe in veterem Romani per privilectorum translatiorum degradati Archiepiscopi locum noviter successister. istac nova,per Photium numquam tentata udacia assumpsit purptarcos compagos, soli Augusto Principi & Supremo totius Christianitatis Pontifici privati vh proprium ornamentum. Hinc etiam de Michaene Puteologo, magno Duce, ac impuberis Imperatoris Joannis Lalcaris Praesecto , ideoqqs totius Imperii moderatore, nec non εc de
Artento Patriarcha scribit Gcorgius Pachymeres: Paleologus ante in Ue1 longissi=m processit obviam , nihil ad summam tumerea Patriarcham, tum sacrum Collegium venerationem sibi reliqui faciens. Ouippe qui pedibus
sncedens, correpti m anu multi quo Patrutraha vehebatur , habenis, eum usque intriι Palatium Regum praeiens duxit. Papae dumtaxat debitima Strat ris ossicium exhibuit i atriarchae. Et de Andronico Comneno, jam Imperatore designato, quod coram Patriarcha Thcodosio Tiaram deposuerit, atque in genua ad equi illum vehentis ungulas ceciderit, test tur in Alexio Manuelis Comneni filio Nicetas Choniates, & adjungit: Paulo post assurgit , o Patriarcha plantas deosulatur. Dum Barlaamus cap Gyracensis Epilcopus Et Gregorius Palamas de Divino Christi Domini in monte Tabor transfigurati lumine di lceptarent, Joannes Patriarcha cum sua Synodo non convenit in eandem sententiam, fuit in degradationis periculo, scribitque de se ac de mutatis a se in aliam mentem
Episcopis Imperator Ioannes Cantac enus: Adfirmabam nec sibi proba- L