장음표시 사용
711쪽
696 Diss Est et Trocrsimus. Insior ille Dialogoram , eum fermentatos re sis mim. Quod ipsim vulvacobus S nondus. Sacras sanctae Radegundis in Gallia oblationes assemat fuisse E communi pane, &-t Romaeven vesina ista Matrora occurrit, a in insanta Gregorii Vita narrar Ioannes diaconus interrogatam ciis risisset , Gregorio respondisse , quia panem , prempropriis manibus me fecisse cognoveram , tu Corpus D mmm perhibebas. miraque videlicet usitari panis oblationes parabat , arat e bant Romae in Ga lia visse constuetudinem utraque confirmabar. Respondeo haec insigniter refutari 1 Gennadio sectindo Patriarcha Constantinopolitano et Nunc I mon rabitur, quopam Romana Ecclesia aΡmum, O Orientalis Ecclesia femmentarum conficit, per Gregorium Dialogum, Virum sanctissmum, φή ante
Ecclesiaram schi ata vixit, cujus commemorationem mstra Giam Eul a reno- quoque amo cum laude serit. Hic enim optiis causas reddit airmi Or fermen-rni, traditque Occidentalem Ecclesiam a dymmet, Oriemelam antiquitus in
usu habuise fermentarem, bonaque cir laudatili ratione utramque ad id effriem sim fuisse permotam Scribit enim: Solet multos pereturbare , quamobrem ρομdam in Ecclesia panes P mos , quidam terunt fermentatos. Romana Ecclesia. fert ae mos panea, propterea eaod Domina, sine ulla commixtione suscepit Camnem , sed caeterae Ecclesie osserunt fermentarum , pro eo quod Verbum Patris indutum et Carne , O est veras Deus o verus Homo. Item et Et fermentum commiscerurfarinae, O escitur Corpus Domini nostri JEsu-CHRiso civi. Sed sue in a. mo, sive in fermento conficiatur , Domini Corpus Sal toris no-Hi sumimus. Andite quomodo magnus hic Pater milum inter a mum γ fermentarnm judicat esse discrimen. Et ad Haytonem ex siro nuper Rege Coenobitam scribit Grajorius Sisensis Patriarcha Armeniorum : Nos a sancta Romana Ecclesia acceptum habemus azymom, Mitram Epistεpalem , modumsignandi Cruce. Armenii non cum Graecis a dcxtro in sinistriim, sed cum Latinis a sinistro in dextrum myoris latus dueha manu for inant signuri Crucis. Quos omnes mores magno G rcgorio admiserunt. Procurarat haec Domitianus Melitinensis Episcopus , secundae Armeniae Metropolita , Imperatoris Mauritii Cognatus , Gregorio amicissimus. Quocirca constat Romanam sub Gregorio Ecclesiam non in termentato , sed omninb obtulisse in azymo. Item constat de hac ritus differentia tunc aliquid fuisse controveritae. Quare non primam de ipsa quaestionem fecit Michael cerularius , sed primum
Jacobi Sirmondi argumentum non pro sela Romana de Gallicana, sed pro omni Latina concludit Ecclesia. In omni enim olim Ecclesia
per sacerdotem consecranda, & a se tunc sumenda elementa offerebat
712쪽
Da S. LEONIs NONI. ACTIS. populus , cujus moi is lucida testimonia etham nunc hodie superliint in Romano Missali. Dicit enim illic Sacerdos : Orrae , Fratres , ut meum ac vestrum Sacrificium fiat acceptabile. Et in Canone: Memento Dο-mine Famulorum, FamulayΠmque tuarum, pro quibus tibi o seri ras, vel qui tibi osterant hoc Sacrificium Laudis. Et iterum et Hanc oblationem servitutis nurae , sed cunctae Familiae tuae. Et in Secreta Paschali: Susci'e Domi ne preces populi tui cum oblationibus Heuiarum. Et in alia Secreta: Quoi Iuli obtulerunt obtulerant enim Panem & Vinum. Et pergit de illis I acobus Sirmondus: αβο argumento clarius doceri poterat Iuuinos tunc aby-mis in Atara usos non esse , qram un/e constat oblatum a populi Panem consecrase , quem minime dubium s usitatum sibi ac fermento de more temperatum illusisse ξ Et hoc est ejus palmare fundamentum. Respondeo nullius esse firmitatis. FaCiebat enim olim Latinus Populus , quod ipse a 'iu visum affirmat in Armoricis: Navis quando is Misa Panu uerrur , ideo non consecratur , qu aer mus non es , oeselamia nos horie Zyma consecrantur. Quodsi ahymus Herretur , consecrari Desset. Vidimus aliquando ipsi, non injucundo spectaculo a Armoricis apud Leonices , antiqui moras imaginem referentes Matronas Hispua, quae dis Feso commurnicaturae cum in Dominicum venissent, adflantique as Altare Midam celebraturo
Sacer si suam singulae oblatam , sed puram oe a mam , vel domo allatam,
veI e Sacrario petitam obtulissent , ubi peracta consecratione at Communionem Uentum es , ita omnes communicarunt , ut mutatas inter se Hostias participarent, nec culpari ulla poset , si de alteriin , ut liquitur C priamis , Sacrificio sumerer, cum suam ipsa vicissim alteri conteriret. Quanta cura atque munditia luam olim oblatam pararet fidelis Populus , docet decima sexta Toletana Synodus , mandans ipsam sudio parari. Ut per eumprovinciales Ecclesias fiant ad formam Metropolitanae Ecclesiae , mandat quinta Synodus Arelatensis. Sui temporis morem insigniter exponit Cardinalis Humbertus et Quod calumniamini aedyma deorsum terrae conjuncta, non negamus vulgo hac eadem sic parari , lapidibus aut argilla superposit i,
aut sicut disitis, terra conuincta. Verum haec ad communes usus hominum, oecaeterorum animalium transeunt. Nam ad magnam Irmi mensam non accedunt ,
sed illud solum quod Diaconi cum Subdiaconis , seu ipsi Sacerdotes sacris amicti Vestibus, cum melodi ὶ Psalmorum, conspersum in ferro paratum, ex Secretario proerunt. Et iterum et Romana ω Occidentalis Ecclesia a Ministris sacri Aharis in Secretario confectum uberi ae reum. Azyma nostra nihil distare a Iapide , & tanquam lateres coqui dixerat Michaes Cerularius. Et ad hanc calumniam Humbertus fatetur id verum de profanis , non de 1acris arymis, assirmans non in terra, sed in ferro , nec a Laicis parario Titi in
713쪽
in sitis domibus , sed a selis Clericis in Secretariis Ecclesiarum. Media
saeclita voluerunt oblatas esse non tantlim ejusdem materiae , sed α idem formae. Hinc ipsarum paraturam in solos Clericos transtulerunt. Avitam de ipsis curam lati is exposui ad Trullanos Canones, ct exponam ad Di statum septimi Gregorii. Et haec omnia evincunt ipsas non uiualem suisse panem , sed penitus singularem. Aliud Iacobi Sirmondi argumentum deli imitur ex sexto Canone decimi sexti Toletani Concilii: conventus nostri agnitionem delatum est, quod in qui stam Hispaniarum partibus quidam Sacerdoium , non panes modos Osiridio praeparatos , supra Mensam Domini in Sacri Pio Osserunt , sed e panibus suis usibus praeparatis crustulam in rotonditarem auferam , eam uesuper Altare cum I ins γ Ap aprosacro Libamine oderant. svo/fasti m nea' 'am exsacrae auctoritatis Historia gestum perpenditur. I n/e id unanimitaris no rae delegit Conventus, ut non aliter panis in Altari Domini Sateriorati Benei m
ne sanctificandus pro 'oratum, nisi integer nitidus, psi exstario fuerit ρω-
aratus. Nec grande aliquid , sed morica tantum Oblata , secuntum quod Ecclesiastica confluetudo retentar. Jacobus Simondus Canonem comment tur in hunc modum et Quid hoc tandem est quod Concilii hujus Antistites is hi, Sacerritibus reprehendunt quia . ymam panem non consecrarem Miri gentium. Atqui hoc ante Omnia νώargui oportuit, si ιδ ma re puro mr , quia panes ipsorum Uuis parari, quos immolabant, Hymi non eram , sta fermentari. Quo ergo nomine reprehendunt Quia panes hi, Fribus urebantur , nitidi non erant , neestudio in eam rem parati , quo consuetudo fiebat. Anno Domini sexcentesimo nonagesimo tertio fuit celebrata ista
Synodus , ideoque Latinam Ecclesiam eo usque abstinuisse ab arymo Scriptor iste existimat. Respondeo longὸ aliud sentire beatum Alcuunum Flaccum in Epistola ad Fratres Lugdunenses. Assirmat Hil
Epist. niam , quae olim P ronorum fuit nutrix , tunc fuisse natricem Sc mar os, corum contra universalem Sanctae Dei Ecclesiae consueturinem. Et adducit rationes. Primδ, quod Christum Dominum doceret assumptae Humanitatis causa esse adoptivum Dei Patris Filium. Secundo, quod Constantinopolitano Symbolo adderet vocem , Filioque. Tertio , quod . Christianae r generationis Baptisma censeret unitaι mersione comple dum. Quarta ratio est haee : Audimus quo ne aliquos in illis parribin af mare salem ese in Sacrificium Corporis Christi mittendum. Nec tacet errorishmdamentum : Hujus Sectae Ahflores ditum aquam salem esse ejus m natura. Αχymum Latinae Eucharistiae panem ex ibia farina & aqua coquendum asserit cum omni Latina Ecclesia Alcvinus, ct ab isto principio Hispani Errones non sunt ausi deviare. Hinc dixerunt salem csse .
714쪽
DE S. LEONis NONI ACTIs aquam seuejusdem cum aqua natui ae. Verum pergit Alcvinus: Gram consuetudinem nec universus esse H Ecclesia , nec Roma Oit auctoritas. Et iterum e qui in Corpiu Christi consecratur , ab ιι θν-mema alicHin asterius infectianis delut este mundit M. Ex aqua cr farina t nis, qui conseremur in Corpus Christi. Et pergit: NovM Hispanici erroris Sectas tota vobis coete intentione. Sanctorum Patrum sequimini Antistia , cruniversali Eccle sancti 'ima vos adjungite unani tare. In Eucharistico pane aliud est sal , aliud fermentum. Hinc enim inter suae gentis errores Armeniorum Patriarcha Isaae ponit hos distinctos articulos : Armenii AE mum, minuam Hostiam , imputentifacie inco pecZu Dei juxta Hebras rum traditionem Funt. Panem absque sati habent , nec audiunt Dominam dicentem Distipulis o nos estisset terrae. Etiam incognitus , qui sc Ioannem Damascenum vult videri, de nymis Auctor scribit contra Armenios rArmenii missam mort m mandacantes , gloriantur ac nobis dicunt ; Non
sicur vos, sale γ fermento O Οιasininam subigimus , sche obuiionem sermentarisacimus, sed aquasHI sarina , O igne . ymum conficimus. Cur Graeci non sollim fermentatum , sed & salem lito pani admisceant, exponit in Litteris ad Aquileiae Episcopum Petrus Patriarcha Antio-Chznus ἰ sesipercipiunt a dyma, periculum ea ne errore in Apodinarii imi dant herae . Ille enim praesumsit dicere , accepisse Dei Filium ac I erbum eta Sacra Virgine Corpus anima ae mente destitutum , saris inquiens esse Deitatevi loco animae ac mentis. Plane etiam qui Uerunt ad ma , carnem mo tuam, non vivam offerunt. Si quidem enim praeacens fermentum animae loco efficitur,saque loco mentis. Ahmum iis carens non revera inanime est a re mortuum,
quodque mortuum deceat Quippe Dominus nora JEsus-CHRisTus , qui estis perfectus Deus ac Homo perfectus , natura duplex , non hyposto , cum corpus anima ae mente praedisum exsancya semper Virgine assumpsisset, merito persecti panis Ρmbosi tradidit novi Tesamenii Usterium. Ex quibus insigniter firmatur nostra assertio , quae censet fermento non animationis , sed 1blius significationis vitam a Graecis fuissse adscriptam. Porro Hispani non fermentum , scd silum salem videntur miscuisse Eucharistico pani. Et tamen Alcvinus appellat scitismaticos, auctores monstrorum, ac paternae atque univcrsalis disciplinae praevaricatores. Existimo danΥ- natos a sexta decima Toletana Synodo Presbyteros non obedilese , de conversationis lapsiim fit masse in errorem praedicationis , atque Graeeitasse. Sanctus Hildmhonsus Toletanus Archiepiscopus sertur scripsisse opusculum de Matis , de illic a mi usum insigniter defendere. Latet istud : Quandoque vulgatum poterit nos plura docere. Quidquid sit , fuit ille solius Hispaniae lapsus & error, quem Jacobus Siz-
715쪽
mondus pessime transscribit in omnem Latinam Ecclesiam. Lon & nimia cum Arabibus commititio possit Hispanos circumscripsisse , postea tamen fuerunt eorrecti. Nam quod da Micae de Hispaniae M o Zarabes eum Romana Ecclesia in nymo sacrifiearent filo tempore, in Orientalis Ecclesiae Historia dillaete a firmat Jacobus Cardinalis de V triaco. Et haec est tertia de Mymo antiqualis. Verum inter solos L,
OUod Romana ac omnis Latina Ecelesa olim in fermento sacrin carit, suadere videtur Liber Pontificalis, scribens de sancto Papa Melchiade et Hic fecit ut oblationes consecrata per Ecclesias ex consecrara I piscopi dirigeremur , sud deciaratur fermenti . Et de Siricio Pontificer Dic coasiluit ut nutu Presfur Missas celebraret per Omnem hebriminiam , nifi, consecrarum Episcopi tui gnati susciperet deciaratum , quia n--urfer- 'mentum. Et ad Decentium Eugubinum Episcopum mibit sanetiis Innocentius primus. De fermento , quod Die Dominica per titulos mittimus, Cap, I. superflue nos consulere viariin , cum omnes Ecclesiae ηεirae intra Civitatem sint constit . Quarum Presbyteri, quia die ipsa propter Plebem sibi creditam nobiscum convenire non possum, idcirco fermentum a nobis confectum per Aces hos accipiunt, ulsea n xa Communione , maxime ista ille , non judicentseparatos. Quodper Pars vas feritaebere non puto. Quia non longe portanda sunt Sacramenta. Nec nos per tameteria diversa connituris Presbyteris donamus. DPresbyteri eorum conficiendorum jus habem atque licentiam. Et clam hoc ser- mentum sunt variae quaestiones.
Prima quaestio est, Quis fuerit ejus transmittendi scopus Respondeo scopum esse nobis jam dictum a sancto Innocentio et Vi se a nostra Communione , praesertim ilia Ae , non judicent separatos. Ecclesia , juxta sarinum Martyrem Ignatium , non est aliud, quam populus Episcopo adunatus. Episcopus Christum Dominum , aut etiam Deum Pa- . trem repraesentat, ideoque ab illo per laceratam Communionem di Lsbciari est exordium atque imago illius tremendae separationis , qua Ventilator & Pastor in magno illo die palaas a tritico , &haedos ab agnis separabit in ignem aeternum. Quae dissocolo praesertim cavenda est in nostra Ecclesiastica ante Divinam Majestatem Apparitura. Cavenda illic est omnis parasynagoga & Altarium divisio. Et hinc nobilibus
716쪽
Dg S. LEONIs NONI AC Tis. 7o Ilibus Pagorum Domicellis , ut praecipuas anni Festivitates , non in sua Parochia apud ejus Presbyterum , ted apud stat in Epit puniagant in Cathedrali Civitatis Ecclesia , rigide mandant Gallicanae Synodi : Agathensis, prima Aurelianensis , Epaoncniis , Aruernensis , de prima Matisconensis. Unitas est Ecclesiae adeo necessaria, ut ipsum tanquis fundamentalem articulum & in Niceno seu Constantino politano , & in Apostolico Symbolo quotidie profiteamur. Ecclesia est illius adeo amans , ut tota sub uno Episcopo & ad unum Altare adorare velit, atque ita ad instar suae caeteriis Sororis tuas synaxes seu Apparituras celebrare. Verum quia per omnes mundi plagas diffusa est,
de multiplicata supra numerum , istud est impossibile , dividi debuit in varias Classes leu Dioecessis, quibus tamen Praeesset unieus seu Episcopus seu Presbyter , atque ita quisque sub stio populus supernae Civitatis unitatem Upraesentaret. Ex eodem principio plures olim Civita- tes non habuerunt nisi Basilicam unicam & unicum Altare : Quo ejus
omnis Episcopo adunatus Populus Domino Deo in dies appareret. Quin & pluribus Episcopalibus Dioecesibus nullas aliquando fuisse rusticanas Basilicas aut Aras , ficiliter possit demonstrari. Et hinc Do natistas, quod ob suum schisma secundam in sitis Civitatibus exstruxisse sent Basilicam , uti de perniciocissimo opere arguit sanctus Optatus Episcopus Mileuitanus. Sic enim Altare erexerant contra Altare , de Populum in diversa Altaria ae Episcopos diviserant. Hinc item Altare erigere colitra Altare est phrasis , qua antiqui Christiani consueverunt 1ehisma exprimere. Eadem de causa duos in eadem Civitate Episcopos disciplina nostra fuit semper aversata. Numerosa Christiani populi multiplicatio tandem coegit in eadem etiam Civitate multiplicat i Basilicas , dc unam per Episcopum, alias regi per Presbyteros , atque ita populum dividi in diversas Apparituras. Eandem ob unitatem antiquus Dei populus non habuit nisi unicum Altare & Templum alibi sacrificare aut apparere non potuit,& omnis simul junctus debuit in quovis anno ad istud apparere. Non a multitudo hoe non patitur: Hine cunctos saltem Non tes ac Honoratos cum suo , licet non Papa aut Patriarcha, saltem Episcopo inparere Domino Deo in praecipuis Festivitatibus, laudatae Synodi justerunt. Quod ipsum ab omnibus Presbyteris , Diaconis , dc Clericis, quos utique propriae Ecclesiae necessa Huin ministerium non detinuerit , fieri mandat laudata Synodus Matisconensis. Et in sancti Juonis Decreto habemus hunc Canonem rSacerdotes, em in circioru Vrbissimi, aut in eadem Vrbe , ω populus in unum P. ας adeo sic Missarum Olebrarionem conveniam. Et jure merito. Etenim
717쪽
' uti Apostoli a Christo Domino , aut sancti Angeli a Divina Maiestate
numquam abfuerunt aut absunt , ita de Clerici ab Episcopo , praesertim dum publicam Apparituram celebrat, nunquam deberent disgregari. Certe qui ob necessarium aliarum Basilicarum ministerium non possunt non disgregari corpore , congregari debent spiritu ct mente. Hinc ut illis pro Dominicis publicae Appariturae dicbus mitteretur ab Episcopo Symbolicum Communionis larmentum , sanxit Melchiades. Siricius voluit tantam esse ejus necesstatem, ut Prcsbyter , qui ipsum non accepisset in die Dominica , per omnem sequentem septimanam esset a Millarum celebratione suspensius. Quod diebus Dominicis mitteretur , dilerte assirmat sanctus Innocentius.
Altera quaestio est, An S. Melchiades hunc transmittendi fermentimorem primus institueriti Respondeo negative. Mos iste est longe intuquior. Etenim de S. Romanae Ecclesiae Acolytho & Martyre Thartitio scribit Romanum Martyrologium: Romae, via Appia sancti Tharsitii μών-thi, quem Pagani cum iuvenisent Corporis Do-ni Sacramenta portantem, coeperunt risi 'irere pudgereret. Illi indignum judicans porcis prodere Margari , . remsu ab illis mactatus est funisuu γ lapissibus , donec exhalaret θiritum. EsrePOLIO ejus corpore sacrilegi Asudores nihil Sacramentorum O, i in monas aut in vestitus invenerunt. Ut haec Paganorum in i lentia intra Urbem feret , urbica discit lina non fuit pasta. Facta fuit extra portas circa Coemeteria. Nempe Tharsit ius ad horum Presbyteros deportabat sacrum fermentum. Quod enim per Acolythos deportaretur , diserte assirmat sanctus Innocentius. Si conjecturandi detur facultas , dicam istud Martyrium fuisse causam, ex qua sacrum iumentum deinceps ad solas Urbis Balilicas, non soras ad Coemeteria deserri statuerint Romani Pontifices. Hoc sacro plenae cum lito .Episcopo communionis
Symbolo plus indigebant forentes Presbyteri , quam Civitatentes :Utpote remotiores ab oculis Episcopi , ideoque in lapsum faciliores. Quod igitur ipitini non longe portandum duxerit Romana Ecclesia, suasit Thartitii calus, cui nec sitos Acolythos nec ipsum Sacramentum paterna Pontificum providentia voluit amplius subjacere. Quidquid sit de hoc puncto , istum deportandi ritum aeud alias etiam gentes esse antiquis rimum , findet in secunda apologia sanctus Martyr Iustinus, Eucharistiae veritatem describens insigniter, atque adjungens : Postquam
Prodens gratiarum aDionem con levit, qui apud nos uuantur Diaconi, distri- nurit unicuique praesentium , in quo actae sunt Iratiae , panem , vinum Galuam, Ozaἐas sentes perserunt. Et infra: Distribilo municatio fiteο - , in quibus gratiae sunt actae , cuique praesenti, absentibus autem per
718쪽
lorum , ted & ipsius Domini institutum , tradit qui sub Heraclii imperio floruit Geormus Metropolita Nicomediensis. Assirmat Deiparam semper inaesiille lateribus sui Filii , ac pergit z Deipara , nec cum celebrata suavi mysteria , defuit. Non ita ut rectabueris cum duodecim , sed urejus m cum in tecti partice fuerit. Ipse quidem, quoniam festinabat Discipu- Sern . S. lis Usteria praebere , seses secum duodecim fecit recumbere , Alatrem autem si- .vit habere curam AMulierum , quae ministrabant , ac eis praeesse, ejusque vera eas suo convicio vici imparinit. Utique Eucharistico convivio. Lucidό virmat Eucharistiam a Domino fuisse Matri transmissana. Utique in plenae Communionis Symbolum. Et ita locum istum intelligit etiam Franciscus Combefis. Laudata Justini verba non de Symbolico ad se e starum Basilicarum Presbyteros fermento, sed de transmissa ad absentes fideles domestica Eucharistia quidam intelligunt: Ad absentes, quos persecutio aut aliud impedimentum .publico Dominicae diei Sacrincio non sinebat adesse. De hocce enim sacrificio palam agit Iustinus. At eertum est labi. Etenim utriusque species transnisuonem laudat J ustinus et At verb Domestica Lateorum Communio semper Acubique fuit sub sela specie panis. Nullum , qui utramque speciem domi servaret aut sumeret, novi Laicum , niti Gorgoniam NazianeteniG orii Germanam. Erat Virgo sanctissima, passim infirma, Lancti Episcopi Soror, sanctique Episcopi Filia r Hinc habuit singulare privilegium. Quare omnino suadeor Justinum loqui de transmisso ad
Parochiales Presbyteros fermento. Eundem in sensum accipio ab Eusebii Caesareensis Ecclesiastica Historia laudatas sancti Irenaei Lugdu- nensis Episcopi Litteras ad sanctum Pontificem Victorem. Laudant varium Ecclesiarum in celebranda Patarali Festivitate morem , & ad- Lib r. dunt de anterioribus Romanorum Episcopis: Licet i hoc Fefium eo die, c. . quo Asiae Discopi non observarint , nihilominus tamen cum istarum Ecclesiarnm Episcopis is se accedentibus pacem concordiam perpetuo renuerunt , illis i charistiam nuserunt. Quod nempe ante acceptum istud Communionis Symbolum nee cum Pontifice procedere in primaria Romanae Ecclesiae Apparitura possent advenae Graec6rum Episcopi , nec in assignatis sibi Basilicis Divina celebrare. Nempe lex , quae Cardina- .les Presbyteros, etiam advenas Episcopos obstringebat. Hanc ergo sermenti transmissionem Papa Melchiades nequaquam instituit, sed labentem aut lapsam stabilivit dumtaxat aut revocavit. De Alexandrina Ecclesia ae ejus Presbytero Ario scribit sanctus Epiphar ea, t.
719쪽
7οή. DIssERTAT Ionitis: Ferunt Artam ex Lγka oriundum Amandriae Pres, terum esse sciam, tum Baucasensiti cujusdam Ecclesiae Praefectρram gerebar. Etemm φιπιμα Alexandria Catholica Communionis Hessae sunt, uni Archiepiscopa suMita, suus cuique praeporus est Preaster , qui Ecclesiistica manera administrat iis ινυ circa Ecclesi.is itas habitant, eorumque Conventicula ab Alixandrinis vici seu Iaurae vulgo nominantur. Atium de devia praxlicatione fuisse a Meletio Lyco- lolitano Episcopo accusatum, & Alexandro Patriarchae delatum scriit in alio loco , & adjungit e Arius Muciae cujusdam apud Alexandriam Talesia Predyter erat. Nam unicuique Ecclesiae, quae tunc multa erant, hodie Teroplare sunt , sinus attribuebatur Pre ter. Uti Roma , ita de Alexandria , divisa erat in plures Presbyterales titulos. Et quidem Arius Patriarchae suo fuit adeo rebellis de contumax , ut opus fuerit hocce per
Socratem dc Zoetomenum relato remedio Aman m non conci ampPresbter. Qui mos ea tempore initium habuit , quo Arius Ecclesiam perturbavit. Quod antea concionati fuerint Presbyteri, docet Pierius ejusdem Ecclesiae Presbyter , quem sub Theona Patriarcha fuisIe florentissim uin Concionatorem scribit in Illustrium Virorum Catalogo sanctus Hieronymus. Eadem Presbyterorum contumacia , aut similis contu-ciae pericula possint fuisse in aliis etiam Ecclesiis. Et istud remedium erat durum , ac subjectum incommodis. Hinc Melchiades istis seu malis thu periculis occurrere maluit per firmatum aut restitutum morem Symbolici sermenti. Erat medicina efficax. Nam sine illo Parochialis Presbyter nec contionari poterat ista Dominica , nec offerre, nec celebrare Collectam. Erat quasi ab officio suspensus. Dico, ista Dominica, Melchiades enim videtur pro Ibla ista die suspendisse. Hinc enim , quod morbo aut periculo uc non esset satis cautum , Stricius per totam subsequentem septimanam suspendit a Missis celebrandis. In ligniter haec illustrant in exhibitis magno Imperatori Theodosio precibus Faustinus & Marcellinus , Romanae Ecclesiae schismatici Presbyteri, agentes de perseeutione , quam Luci serianae factioni mo- , it lamstus Papa Damasus : Dilem tempore gratas a versum nostros persecu ito inhorruerat , infestante Damaso egregio Arcuerisiva , ita ut sidelibus Sacerritibus per dies sacros plebis catus ad deserviendum arisio Deo coamocare Iib re non liceret. Sed quia pro conlisione rerum quilibet tempore , vel clam n rasalutis Sacramenta facienda sunt , sanctus Presster Macarius dar vigilias in quadam iamo convocare Fraternitatem , ut v I noctu diuinis Iectionibus fidem plebs sancta roboraret. Sed Diabolus qui favet impiis , quia Gr impii δε-
veni Diabolo, nec in occulto patitur Divina Sacramenta celebrari. Denipve tendunt in vi Curici Dam si , ubi cognoverunt quia sacrM Vi Ru celibrar
720쪽
am iacere di tur ,siapersilices trahunt, ita ut in coxa ejuspernitissum ianus fieret. . ue alio He sistunt eum ante Iudicem , is magni cris is reum. i quidem Iudex vilati sub Imperiali Reseripio O minis ατο 'ere contendit, ut cum Dama se convenias. Veritatis limites excedit haec schisistica narratio : Interim nos docet severitatem, qua Romani Pontifices celebrantem sine accepto fermento Presbyterum sunt olim consileti tractare.
Quaestio tertia est, Quid sint Romanae Eeelesiae Coemeteria ψ Respondeo exstare insignem sancti: Ioannis Chrysostomi Homiliam de appetatisne Cremeterii. Habita fuit in Dominicae Crucis ac Mortis memoria , seu in sexta Feria sancta. Porro Dominus noster extra portam fuit crucifixus , ideoque & extra Antiochiam in suburbano, & quidem Non in aliqua Ecelesia, sed in Coemeterio celebrata fuit ista memoria. Extra , inquit laudatus Doctor , hac de causa congre emtax. - cujus
gratia in hoc Mart)rio , non in alio Denim divino munere , quocumal e extitera Vrbs nostra Sanctorum Resia1 iis circumdasur. Cujus igitur gratia hic, mn in Aia Mart ris alicujus Ecclesia nos conmenire visurunt Maiores nosn ὸ Quia hic mortuarum multitudo sita est. Cum stimur hodie Dominus ad mutuos descen-ἐerit , es de cama hic colligimur. Ob id etiam locus ipse naminatur Coemeterium en astas mortuos, O res qui hic fiti sunt , non mriuos , sed semo sepitosese ae dormire. Nam ante Chripi aDentam mors nomen mortis habebat , at 'nsequam Christus venit oe pro mundi vita mortem bubiit , mors non amplitivocatur mors , sia si nus G dormitio. Hine nostra Defunctorum sepulchralia loca appellantur inemeteria, seu dormitoria. Quod ipsum in gemma animae advertit Honorius Augustodunensis. Sunt tono anxi- eap i. . quissima. Ipsa enim in libro adversus Scapulam Africae Proconsulem laudat Tertullianus et Sub Hilariano Praefide Gentiles de Areis sepulturarum nos rum acclamarum , Area non sint , Area ipsorum non fuerunt. Illatas C p. I. nc nostris Coemeteriis injurias assirmat divinitus fuisse vindicatas. Uocem , Gemeterium, factumque in ipse miraculum laudat etiam in libro de anima. Sanctos Apostolorum Principes Petrum de Paulum , suisse Cap. 1 t.
Romae , Nerone Augusto trucidatos ictibit in Ecclesiastica Hist iaEusebius Caesareensis, atque adjungit r I grus ae testata Petri Pauli imscriptio , quae in Carmelenis Roma ad LUφιe tempus manu , hujus rest a Uh Mem faxit. In septimo ejusdem operis libro adducit hoe α miliani Augustalis Praesecti adversiis sanctum Dionysium Alexandriae Patriarcham
Edictum: Omnino ves vobis vel aliis quibuscum e potestas non erit aut cele- C. Io. randi condemus , avi in ea , qua Cremeteria appellantur , ingrediendi. Et