Synodorum generalium ac prouincialium Decreta et Canones, scholiis, notis, ac historica actorum dissertatione illustrati, per f. Christianum Lupum Iprensem ... Pars prima quinta Pars tertia continens Synodalia & Cathedratica acta sancti Leonis noni

발행: 1673년

분량: 1008페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

721쪽

infra laudat Eddbim, quo Imperator Gallienus loca illa, quae nominabantur Gemeteria , laeundi de occupandi secit nobis inte m potestatem. Quae nempe antecessor Valerianus redegerat in Fiscum. Et cap. i. in nono libro se ibit de Imperatore Iovio Maximino et Nos estamenne , is in Coemteriis fieri selet , interdicere aremur. Et de proscripto per Imperatorem Constantium Pontifice Liberio habet antiqua sancti Damasi Vita et Liberius habitavit extra , milliario tertio , in a teria quod dicitur Noella , via Satiria. Et infra r Non longe a Cremiserio Noeta es CanM

. Hum Ostrianum . ubi beatus Petrus baptiraverat. Hanc vitam ex Romanis Vaticanae Ecclcsiae Archivis deliripsit Constantinus C etarius , vulgauit Martius Milesius. Et de Anacteto Pontifice scribit liber Pontificalis et Hic constituit loca , ubi Disto reconiantur Bultura. Et Asa Eho Fabiano r Hic mutas fabricas per Camiseria fieripraecepit. Et de sancto Dionysio et Hic Pressteris a sit Ecclesias miseria. Et de Symmacho Pontifice: Hic fecit Coemiserium Drdanorum in melius propter corpus siexandri. Pontificis ibidem sepulti. Et de Ioanne tertio et Hic ampliavit ac restauratis Coemiteria sanctorum Marurum. Hic constituit ut oblationes c amula in eadem Cremiseria per omnes Dominisvi de Laseranis ministrarentur. oblationes consecrandi panis de amulae consecrandi vini. Ie-varetur inops populus. Et de Bonifacio quarto habet idem Liber di Hic perfecit sensiti Nicorimi Comiterium , O dedicavit. Coemeteria erant non Pagi aut Parochiales Pagorum Basilicae, suburbanae aut campestres sine domibus areae , in quibus primi eum suo Episcopo aut Presbytero Christiani agebant divini Sacrificii ac Verbi Synaxes,& sanctorum Martyrum ac aliorum fidelium cadavera sepeliebant. His e in ipsis primum Cryptas, deinde domos, tandem Ecclesias aut Monast ria Majores nostri exstruxerunt. Cur non Pagos, Gareas elegerint, edicit in primo adversus Celsum libro Origenes e Primo criminarionis taphi Celse est , a Chrsianis clancularios con ventus haberi lere , legibin Uetitos. Erat vera criminatio. Etenim quod pers tionis tempore etiam Episcopi& Clerici confiueverint clandestine consecrari, profitetur , ac in authenticis Martyrum Aetis demonstrat in edito post CamCap. 1 . thVinentem Collationem libro sanctias Augustinus. Hinc quo curiosos, a quibus omnia nostra filisse obsella querititur in libro Apologetico Tertullianus, Gentilium Frumentarios laterent, non Civitates aut Pasos desiderabant primaevae nostrae Synaxes. Aliam rationem addueit in scripta ad Pammachium Constantinopolitanae Urbis Praefectiim Lege Imperator Gratianus et Omnia , quae supra terram urnis clausa vessere agis coσου crinentur , extra Mnem delata sonantur. Exstat Lcx in

nono

722쪽

nono Theodosiani eodicis libro ad titulum de sepulchris violatis.

tiquum , qui intra Civitates non admisit cadavera , morem reparat ac firmat. Cujus moris Gentiles praestatim fuerunt tenaciissimi. Hune

ergo ne violarent , etiam primi Fideles sua Coemeteri a jusserunt esse campestria aut subirrbana. Urbani Coemeterii prima mentio est apud Evagriiun Epiphanientem , qui circa Imperatoris I ustiniani tempora affirmat Antiochiae aliud excia, aliud intra Civitatem fuisse Coemete- Lib. rium. Poreo Romanorum Episcopus est variae potestatis: Est almae cap. 34. Urbis Episcopus, Provinciae suae Metropolita, Italiae Primas , mutitarum Dice lium Patriarcha, ac totius Christianitatis Papa Oecumenicus. Hinc quo omnium Ecclesiarum sellicitudini posset vigilantior intendere , Apostoli adscripserunt illi modicam Parochiam et Romanam dumtaxat Civitatem. Extra muros nullam habet Parochialem Ecclesiam , sta quaedam dumtaxat Coemetaria. inae forma Constan-.tinopolitano , dum in ii asas trium Auto cephalorum Primatum Dice- cessis Patriarcham agere coepit , Episcopo etiam placuit.. Quod cnim extra muros nullam etiam Parochiam haditat, lucet ex machinis, quas adversum Patriarchales Ecclesiarum ac Monasteriorum exemptiones &Patriai cham Joannem Veccum movit Isaac Archiepiscopus Ephesinus. Ipsas refert in sexto suae historiae libro Georgius Pachynaeres. C. io. Hinc ergo intellis haec superius memorata sancti Innocentii ad Decen- r. tium verba et per Parochias feri debere non puto. Quia nω si ἰ portanda sunt Sacram . Nec nos per Coemiseria diversa constitutis Presim teris defitramus. Assirmat Symbolicum sermentum a Romanis Pontificibus nec per Parochias mitti, nec etiam pcr Coemeteria. Quod nempe Romana Dioecesis nullas liaberet forentes .Parochias, & ominia Coenaeteria esIent extra muros. Occentii relatio supponit laudatum fermentum a quibusdam Epitcopis fuisse omnino ualuum etiam ad Parochias. Et existimo hunc morem olim fuisse universalem. Cur Romana Ecclesia illum mutaverit, non possim certus assirmare. Supra dixi meum

sensium.

Quaestio quarta est An istud fermentum fuerit Eucharistia ρ Dominus Cardinalis Caesar. Baronius negat. Assirmat fuisse simplicem Eulogiam : Quod Romana Ecclesia Eucharistiam nunquam consecerit in fermentato. Ret pondeo tamen filisse Eucharistiam. Nam quod Ecclesia olim Eucharistiam in Catholicae Communionis Symbolum transmiserit , jam ostendi ex sancto Irenaeo , ex sancto Iustino , ac

ter exemplum sancti Tharsilii: Et confirmat in Lauliaca historia Pal- dius Epit copus Helenopolitanus. Variam, qua aegyptii Monachi

723쪽

rus est ad mensam. Uti Romani Pontifices advenis Episcopis , ha hi Monachi advenis Collegis in fiat itatis tesseram dami hoc Sacramentum. Et de duobus per aeginam in Cilicia Stylitis Monachis. quomodo sibi mutuo eundem in finem transmiserint Eucharistiam , in Prato Spirituali resert sanetus Sophronius Pa arcta Hierosbly-Cap. xy ranus. Et de noviter consecratis Presbyteris statuit antiquus ordo Ro-Fol. 97. manus e Tostar Pontifex oblatas intervas , σδε arvilis mitis Presfreris, or inde commuinent usi e dies octo. Et de recens consecrata Virgine rFol- Ο communisset, reservet de ipsa Commanione, unde VP e ad octauum diem com--π.ltat de noviter conlhcrato Ephippo scribis apud Aleu, num Flaccum auctor de Ecclesiasticis ossiciis: cammunis dum Pini sex Consecrat porrigit ei formatam arapue sacram oblatianem. Quam accipiens communicat super Arare , caetera vero resemusti ad communicandum uspis ad

- 1 m Baginia Aes. Quod ipsum statuit laudatus Ordo Romanus, addens' ' ' ' 3' Drmatam illam atque saeratam oblationem debere esse integram. Quod ipsem habent plures , per Ioannem Morinum in opere de sacris Ordinationibus adducti , antiqui Ecclesiarum libri Rituses. Idem ritus

servatus olim fuit in Moguntina Ecclesia : Verum novellus Episeopus ex sacrata oblata per iblos triginta dies communicabat. Lucet ex

Rituali per laudatum Morinum adducto istius Ecclesiae libro: tam

votum fueris ad communicandum , Etictus communicabit de manu Episcopi , atiipiens Hostiam integram. Si quid residuum fueris, servabiobi ad commam-cansim auaridie per trivma dies Quod Gallicani Epnopi cunctis E se eo secratis Presbyteris sacratam pro quadraginta dierum Communione Hostiam imPartirent, affirmat in litteris ad Finardum , de datis rationi-εν;A ,. bus probat sanctus Fuibretus Episcopus Carnutensis. De ordinato noviter Presbytero habet etiam Graecorum Euchologium et Accedis O inatus , cr Pontifex sanctum Panem ei tradit, Acens, Accipe depositum ud, o custodi illud usiue ad adventum Domini nistri JEsu-CHRisTI , cum

a te repetetur. Et infra: Cum ricturus es, Sancta Sanctis, tum ordinatus

poem sanctum restituat. In Christianissimi Regis Bibliotheca , ac in Cryptae serratae Monasterio exstans exemplar addit: Et per septem Aescemimos quotidie celebrat. Utique ex accepto iacto Pane. An hic fuerit

. Eucharistia qui clam dubitant e Nec sine fundamentis. Quidquid sit, datas a Latinis Episcopis Formatas cert&n est fuisse Eucharisticas. Haec

enun

724쪽

DE S. LEONis NONI ACTI s. 7os enim verba, Farm -Sacrata Obiaris , non patiuntur alium sensum. At vero iisdem verbis utuntur de Melchiades de Syricius , atque adjungunt : Ex consereara Distos. Innocentius addit esse Sacramenta non uuὸ ponanti. Utique ob isti tam illis casium in sancto Thartisio. Et tam transmissi fermenti, quam donatae Formatae ritus erant eiusdem significationis & essinus. Haee legitimam legitima consecratione datam missionem , illud liberam in Parochiali ossicio executionem , plenamque donantis aut mittentis cum accipienti Communionem testabantur, & toti populo annuntiabant. Nec enim possit ambigi, quin Q

lemni ritu sementum deferretur. Dabat consulendorum Sacramentorum

jus atque licentiam. Quocirca existimo fuisse Eucharistiam. Verum his obstare videtur quartus decimus Canon Laodicenae Synodi et Quia Sancta, iUM Avarum , in Festo Paschae ad ali.is Parocinas

trans tri non debeant. Canonem Theodorus Balsamon commentatur

hoc modo : Quodsi hodie a Latinis. In F ο enim PUM Astrib-nt Laicua yma, post utin sans cara fuerint , perinia ut communia. Hoc etiam iam fiebar a nostris , ut est vero iis, insanins Moeriis. Canon eτὸ hoc prohibet, O statuit non esse huc G sitie transferenda Sancta , 'rinue in commnia oevulgaria. Assirmat non esse Eucharistiam , sed simplicem Eulogiam. Et quidem quod Latini Episcopi in Paschali olim Festo consueverint sibi mutuo Eulogiam transmittere , docet apud Marculphum qii adragesima secunda formula, cui est haec Epigraphe : Indiculus Epistopi, qui ad alium in Resurremone Domini Gluias dirigit. Istae sermulae sunt irrefragabile testimonium constantis Gallicanae eonsuetudinis. Esse in ligniter antiquam consuetudinem docet sancti Paulini Nolensis Epilcopi ad Sulpitium Severum Epistola : Panem Campanum tibi de Celtata nostra Spist. pro Eulogia misimis. Addit fuisse Siligineum. Etiam ad lanctum Augustinum scribit: Panem tinum , quem unanimitaris indicio mi αι Garitati grua, rogamus accipitndo benedicas. Et ad sanctum Alypium Tagastensem Episcopum: Panem unum Sanctitati tuae unitatistraria misimus , in Fo etiam Trinitatis soliditas continetur. Hune panem e se M iam tu facies dignatione sumendi. In pane hoe contentam sanctae Trinitatis ibliditatem existimo esse tribus farinae satis commixtum in Evangelio fermentum. Existimo hunc panem, uti siligineum , ita suisse& fermentatum. Pergit Paulinus ad nobilem virum Romanimum : Ne vicuum fraternae humanismis

oscium videretur , de buccellaro Christianae expuitionis , in cujus procinct.ι iquori Τὸ ad frugalitatis annonam militamus, panes qui tu tibi pariter Gr filio stra Licentis misimus. Quid sit Buccellatum seu Buccellatus paniis, edicit apud Photii Bibliothecam Olympiodorus et Baccellarii vosaburum, V v v v 3 IIouo

725쪽

io DissERTATIO Honorii Imperatoris te oribus ribuum millibus, non Remnis tantumsu OLib. s. Gothis quibustam. Exponit ipse Photius: Panem Dum Scriptiar hic buccessi mis vocari tradis , illuditque Militum cummisi, int qui hinc Buccellariiset aveLL p. 17. Dii. Et Ammianus Marcellinus e Crauantius viginti aerum frumentum, ex eo quod erat in sedibus constumendum , aἐ ustus diuturnitatem excoctoram, Buccellatum ut τι ρὸ vocant , humeris imposuit lubentium Militum. Erat enim panis levis & bis coetus , quem antiquae aegyptiorum Monachorum regulae, ac ex ipsis Joannes Cassianus videntur appellare paxi- macia. Fuisse expeditionis tempore datum Militibus assirmat in Theodosiano eodice Constantii Lex ad Elpidium Praetorio Praesectum. Ejus Lib. r. formam prodit in libro de Thematibus Constantinus Porphyrogenitit. 4. tus et Bu cella panis dicitur in modum circvli factus. J uxta Romanos mores p, 6, etiam Evangelistae frequenter loquuntur et Quare S fanditis Ioannes datam Judae I Domino partem possit hoc sentu tittilasse Buccellam. Quod si verum sit , hodierna Latinae Euchalistiae forma est valde authentica atque antiqua. Quidquid sit, Romanum morem respexit sanetus Paulinus : Sacram Eulogiam appellavit Christianae expeditionis Buccellam. Eodem ritu usum fuisse sanctum Augustinum docet improperata per Petilianum Donatistarum Constantinensem Episcopunicalumnia : Quo ejus Episcopalcm consecrationem impediret quispiam Lib. 3- calumniator , finxit quod nescio cui Mulieri sub panis Evilma fit trum P miscuisset. Et ad Juvenalem Hierolblymae Episcopum rescripsit ma-ς. 11. gnus Leo: Piauiculam Dominicae Crucis cum Eulogiis Dilectimis vestrae dignanter accepi. Utique cum benedicti panis Eulogiis. An omnes hae transmissiones fuerint factae in Paschali Festivitate , non possim assirmare. Interim lucet ipsas viguisse in omnibus Ecclesiis . factas de

fermentato pane , adedque non fuisse Eucharistiam. Per omnia con-1bnat Dominus Cardinalis Caesar Baronius , cujus sententiam compendio exponit Severinus B inius e Paschalibus Bebis interdictum est Eulosis commvni are , quia eisdem temporibus ad Eucharisericam Communionem sumendam illigati erant. Hinc a Melchiade dc Siricio fermentum uterque ille Scriptor existimat in Paschali Festo non fuisse transmisium. Rei pondeo Laodicensem Canonem omnino agere de Eucharistia. Ho vincit vox, Sancta Est antiquissimus sacro lanistae Eucharistiae titulus. Sic in libro de Spectaculis loquitur Tertullianus : Quale e*i ex ore, lusAmen in Sancti protuleris, gladiatori testimoninm reddere Et in Sermone de Lapsis S. Cyprianus: Ctim quaeiam arcam fiam, in qua Domini Sanctum' fuit, manibus in unis tenta set aperire , inde igne surgente Ieteritia est, ne auderet atrietere. Et infra: Aius, quia Vse maculatus, Sinnovis .i Sacerdote

726쪽

Dκ S. LEONIs No Ni ACTI s. . 7 Ilcerrite telibrato , partem cum careris austus est larenter Hipere, sanctum Do mini edere o contrectare non potuit , cinerem ferre se apertis manibus inmenit.

Et in libro de unitate Ecclesiae ; Cara Chri li oe sanctum Domini di i θ-ras non potes. Quae phrasis etiam apud Graecos filii usitatissima. Hinc

enim apud illos communicaturo populo acclamabat Diaconus r Sancta

Sanctis. Eadem phrasi usus est in litteris ad Innocentium primum Pontificem sane iis Ioannes Chryses o mus. Est phrasis desumpta ex sancti Archangeli Gabrielis ad Deiparam verbis : Quod nasetur ex te Sancti m. Aliud enim sitiat sanctus Homo , sanctus Anselus , sanctius Panis , sanctus locus , aut sanctum tempus, aliud ipsum Sanctum rCujus utique participatione sanetificantur , quaecumque sanctificantur. Hoc autem est ipse Deus benedictus in siccula. Qui quia per per- nalem cum assiimpto homine unionem est in Eucharistia , hoc magnum suum nonam illi communicat. Ex eodem sente illa ab antiquis vocata Qit, non bonus panis aut bonum vinum, sed ipsiim Βεηum. Hinc& vulgarem in candenti serro probationem posteriores Graeci titularunt Sanctum. Ita testatur Georgius Pachymeres. Quod nempe ipsa divina Iustitia adesse illic erederetur & judicare. Quocirca certum est Laodicenum Canonem loqui de iisΘcm Sanctis. At cur ipse vetat in Paschali Festo transinisti ad alias Ecclesias Nestio firmus aliquid a firmare. Donanda est conjecturandi facultas. Illata sancto Tharsitio violentia possit & alibi evenisse. Hinc non Romana sbium ac pleraque Latina, sed etiam Graeca Ecclesia desiit Eucharistiam ad serentes P,

raecias mittere , quaedam tamen exceperunt Festivitatem Paschalem.

Laudabilem hane Christianae inter Episcopum & populum Communionis tesseram judicarunt in principali Christianitatis Festo non intermittendam. verum isthaec etiam transmisso non carebat incommodis:

Hinc & ipsam Synodus abstulit ac interdixit. Quod in isto Festo Epit

copi sibi invicem Eulogiam mitterent , videtur non fuisse universale. Extra Gallicanam Ecclesiam non reperio exemplum. Erat Optima

confitetudo. Nee dubito , quin olim Eucharistiam transiniterit. Ita persuadent adducta stiperius exempla. Vertim dc hic incommoda non defuerunt. Hinc posterior disciplina sanxit transinini selas Eulogias. Quod antiqua fit ista mutatio , sit adent exempla sancti Augustini destitisti Paulini. Possit esse statutum aut sancti Melchiadis, aut alterius circa ista tempora Pontificis. Nam qui Eucharistiam deportari vetuit ad forenses Parochias , multo magis vetuit mitti ad alias Cathedrales Ecclesias. Et ex hoe statuto emanasse possit Canon Laodicensis.

Quidquid sit, ad civitatenses Parochias deportatio omnino permansit.

Lib. I. cap. 11.

727쪽

Quinta quaestio est, An istud sermentum fuerit revera fermentum, adeoque Romana Ecclesia tune in sermento consecerit Eucharistiam, ct conficiendam iusserit Respondeo non sui sita Etenim. Melchiades. Pontiis non dieit filisse tamentum, sed illud quod aut quo deciaraim

ponit , dc recte , J acobus Sirmondus: Eticharifliam in constar fermenti ex ea Erum, non quia expane e set fermentato, sed via ipsa, pura su expaneferet, Due Es ad alura mitteretur, fermenti vicem p Mer, ei e umo nis inter si vinculum esset, sicut fermentum masse, cui commiscetur. omnes in Christo sumus unus panis, & unum corpus a Uti farina partim per aquam , partim per firmentum in unum panem , ita nos per sanetiim Issu CHRisTi spiritum, ae ejus in cordibus nostris diffusiva, Eueli ristiam praesertim, Sacramenta cumpwnamur in unum corpus. Hi ne Eucharistia recte asseritur declarare sermentum. 4Et quod simplex Eulogia semper fuerit ex semento consecta, non est verum. The dorus enim Balsamon assirmat nobis fuisse Mymam. Nullus Canon illi imponit firmentum. Fuisse frequenter mymam demonstrat Hinc- mari Rhemensis Metropolitae ad shos Parochianos Presbyteros Capitulare et De oblatis osseruntur a populo γ conserenioni supersunt, vel de panibus, quos Fideles Herant ad Ecclesiam, veI certe de suis Prehur c venienter partes incista habeat, ut post Missariis solemnia , φώ commumcare non Derint parari, Euseoas accipiant. Quod Capitulum Namnetensis Synodus admisit in sirum Canonem. Panes , quos Fideles deserebant tunc ad Ecclesiam , erant usuales in eleemolynam Pauperum. Ej modi erant de Presbyterorum domestici panes. Proinde Ze Hincma-- rus dc laudata Synodus Eulogiam fieri permittunt , vel ex azyma, Oblata vel ex tamento. Quod ipsium permittunt antiquae constitutio nes Coenobii Cluniaeensis. Et de solemnium dierum Monachali E logia habet antiquus manuscriptus AH emiensis Monasterii Codex: Osserunt singuli Religioserum in Parena Hostiam , ω aliquantum Tim.

Hyumque aurem a Sacerdote cum diacono G Subdiacono accipitur. Omnitas

autem Oblaris Hos iis, ' unam Sacerris eligit, O seorsim ad consecrandum ponis. Omnes erant ejusdem cum ista ad Consecrationem electa naturae, ideo-Lil . . que azymae. Qgem modum fuisse etiam in Rhemensi Eeelesia sere φ p x, tum assimat Guillelmus Mariot. Quocirca licti Melchiades ac Siricius loquerentur de simplici Eulogia , nequaquὶm tamen sancirent ipsam debere confici ex sermento. Hinc studio dixerunt e Quod declaratur,

aut nominatur fermentum.

Sexta quaestio est , An transnesta ab Episcopo Eueharistum P

rochialis

728쪽

DE S. Lao Hrs NONI A cfrs. 7I3mehialis Presbyter omni olim Dominita debuerit semere Ee quando Respondeo debuisse sumere. Hie enim est unicus Eueharistiae

usus. Stimendae tempus di modum ignoramus. De data novellis Presbyteris ab Episcopo , dc per quadraginta dies sumenda Eucharistia scribit ad Phinardum Pres'eterum sanctus Fulbertus Carnutensis Ep. LEpiscopus : Quidam inter taetern ad sar Muralis artimsus , Hostiam , Arret alii , is munu Pistose suscepit , piam tu permnem , in imnsu parate , involutam e imiaia celibrarione solvebat , poniuscutiunprevam, finia is Mihin dierum mimerum computaram es r. Acridis v ro ut quadam die e litis mseriis , dum vomenta cum Syn ne Aharis in- eautius cassigaret , immemor Hostiaesacrae , diligentiam ne alu- a b ns, thesorum coelestem inseclis antisteret. Hemens ad diversorium , quaeque necesse saria curat , rrae ditην dies in crasinum , repetita celeAratione, instante hora commanicandi , Hostiam sensum narer isse non inveniens , turbatus nimium G c emctussvrilis deorsum iustos, net etiam Raum aliquo inde-nire patuit'. Videtur novellus Sacerdos Episcopalis Hostiae particulam cum consecrata a se Hostia quotidie sumpsisti . Eodem igitur modo fecerit omni Dominica Parochialis etiam Presbyter. Et ut ita non insista Dominica , si d per totam septimanam faceret , videtur SiriCius

o Biici nobis possint quaedam Sanctorum Patrum loca. Etenim inhabita adversum illos qui Pascha jejunant , Homilia sanctus

Joannes Chrysostomus antiquorum & novorum Sacramentorum dis- ferentiam insigniter exponit , & pergit de Christo Domino et cisti, ikπ- Iudaeis Pascha fecit , mn at nos cum illis faciamus , s i ut per umbram intrataceret veritatem. Nam G circumcisionem plus es . G Saurati afer est, oe Festa celebravit, O a dyma comedit. Sed mili tamen horum nos obnoxii sumns. Cumat Paulus e Si circumcidamini, Christus vobis nihil priderit. Et rursu/n deae mis r Festum celebremus non in fermento Veteri , neque in fermento malitiae , ta in mymis sinceritatis dc veritatis. Nostra enim abma nonsant farina commvxta , sed conversatio Latera, vita per virtutem tro acta. Eundem Apostolide azymis locum lau

729쪽

nos aurem V pintas, O co mersatis ab inni nequisia aliena. Non istud . hanc assirmat esse azymum, in quo mandat Apostolus Christianas Festivitates celebrari. Assirmat Judaicum azymum non reperiri in E clesia. Respondeo haec omnia esse verissima. Plura enim hic assirmat Chrysestomus. Primo, quod Dominus azymum cum Judaeis mand

carit , & in ipse Pascha celati arit. Diseria enim exponit & Iudaicum Pascha , ct Christianum. Secundo assimat quod nos azymo , licet Dominus s averit, non simus Olmoxii. Tertio , quod nobis ab Apostola praedicatum ac impositum azymum non sit panis aut quid corporeum , sed Judaeis periplimi prassignificina , re nota Chriuianis promissa puritas mentis. An autem , Iudaico & fremento & MPmo semper linera Ecclesia tune in hoc aut in illo offamet suum sacrificium, nec negat nec assirmat.

Alter ejusdem magni Chry minii laeus est in vlesima quarta H milia super primam epistolam ad Corinthios.Eueharistiae nostrae verit, rem ac dignitatem ampla exponit ' atque pro uitur et Ne resolummοῶ Corpus' a Domnm deat, sed quoniam prior camis naz- ὸ tinama, a pectaropiau erat morte Uecta, oe visa prim , atam , utita Acam, missam ω fermemum induxit diam Carnem, suae natura a fidem erat eadem, a 'caro amrem libera, ista lena.Et dedit eam omnibus partisipandam,ut ea intritiori ri,qua erat mim ,depota,per hanc mensam in vitam immortalem comemper

remur. Carnem suam lucidὸ afirmat esse fermentum. Responciso illle a Chrysbstomo praedkari duos homines, duo humani generis oppositae ita & sontes, Adamum & Christum Dominum. Utrique assi Messe suum corpus sesi massam , de utrique corpori ac massae sitam uniatatem , seu unionis fermentum. Christiani corporis seu massae serme tum aErmat esse assumptam 1 Domino Carnem , ideoque ipsam stibsymbolico panis elemento sumi a nobis omnibus & manducari. Et exponit panis Symbolum Quomodo 'aris ex minis granis conm*us estnmtas , ut η quam V Nanr grana , sed unt quidem ipsa , non nisi autem fit ipsorum diseremia pro ex conjunctionem , ita etiam inter nes oec ο conjung mafr. Non itaque panem , in quo Cluistiam conster mus , scd ipsam ejus substantiam assirmat esse nostrae massae firmentum. Uocem , Fermentum , supponit in eo ipsis senili , quo ipfim supponunt Pontifices Melchiades , Si ieius , ac Innocentius et Proprincipio essiciente nostram cum Christo Domino re nota invicem linionem. Hinc addit Eucharistiam sumi ab omnibus : Ut nempe sit istius unitatis ac sementi Sacramentum. Quod serinenti ullas sit arati qui1

730쪽

DES. LEONIs NONI Ae Trs. 7rs quissinius apud Graecos , omnino profiteor e verita antiquissima

Patrum testimonia illis etiam omnino desiuit.. objici nobis possit rium sanctus Augustinus. Antiquae legis mandata assirmat esse varia, & exponit et Harum iubendo vetanriscripta sunt, alia sum sacramemorum velara nosteriis, a popis aristuno nune non sum, sed tantummodo iniesidenda levimur atque triliantur , sicuti est sabbatham ad insiduum vacatisnem, Acut Arma in pane sine fermenti. Fratricidam Cain divina J ustitia non sistum jussit noli occidi; sed instiper in ipse posuit signum , quo per alienas terras u us occidi non poste

indicaretur. Erat magnum niturae res Sacramentum. Fratricida ille

significavit Iudaicum populum , qui Deo placentem suum Fratrem Dominum nostrum JEsuM CHRisTuis occidis et Et quidem etiam ex invidia ,& in agro exua ponas. Ipsum etiam eastigari per Romanum Imperium jussit divisa tutata , atramen non octat, sed dumtaxat

dispergi toto terrarum orbe . & quidem cum signo , quo vaga gens demonstretur non posse exterminari. SUnum hoc exponit in trigestini noni Pl lini commentario laudatus Augustinus r 'Intia gens nunet tum signo serest. Ca/m signo coircumcisionis , cum signo a dymorum. iis nunet. Non

es occilis Carn , habet rinum siuum. Quia ipsum sis ibit in prima Concione super Psilinum quinquagesimum octavum et Hoc est signum quia

habent Iudaei. Tenexi omnino Reli 'Lta legis suae. circumciduntur , Sabbatha obserυam, Pastia immolant, a dyma comedunt. Assirmat Myina esse iam

J udans per novi Testamenti gratiam conversa in divinae maledictionis lignum , ideoque & negat a Christianis usitari. Respondeo aliud esse azymi lubstantiam , aliud ipsius Iudaicum ultim. Quae duo distingui debent etiam in lactucis agrestibus , Paschali Asiam. Ovibus & Bo-bus , aliisque Judaicorum Sacrorum elemeiatis. Non ip sbrum sub- statuta aut elus Christianus , sed 1blus Judaicus usus est demutatus in divinae nialedictionis signum , ideoque nobis interdictus.. Obiici nobis potest cliam Ernulphi Roffensis Episcopi, per Lucam Dacherium publicata , ad Lambertum epistola. Assirmat Apostolos, non de lapidea aut iblemniter consecrata, sed de lignea , aut ibi san etiam nulla mensa accepisse Eucharistiam, ac pergit: Isti panes 'otidianos comedemni, de genimine citis biberant. Loquitur ex communi sui temporis sensu, adeoque Ecclesia tunc non censebat azymum esse traditionem Apostolicam. Eandem sententiam sequitur in sua adversum luae gentis errores Invectiva Isaac Patriarcha Armeniorum. Fati tur Dominum coniecisse in azymo , addit omnia Domini Acta nobis non imitanda, adducit exempla varia, & prosequitur: Non ramytam Cap. s. X x x x a C ri-

SEARCH

MENU NAVIGATION