장음표시 사용
761쪽
Da s. Lao Nis NONI Ac Trs. 7s7ra in P . Amplia , quod Hammesco edere hoc in Hiis nivos domibus sine consensu Rectoris Parac Ba. Quod ipsum docent hodiὸ plures Canonum periri. Undὸ quidam Epitcopi existimant sibi esse, quidam mist,
mant non esse hane potestatem. Quaestio est, An apud antiquam dignitatum de officiorum magnae Constantinopolitanae Ecclesiae notitiam verba , Proecius Amime/His eos, Fusorum tam monem percipere voluari , introducit , intestigantur
de jam laudatis Antimensiis ψ Negat Balduinus Iunius. Ilitelligi affirmat Princtum antecessui mensae , a centem eos psi exarau venturi adsecram Communionem. Vult hie liuelligi non Antimensia , sed Antemensales, qui ad sacram Mensam recipiebantur & Communionem Eucharistiae. Hi enim priusquam admitterentur , solebant ante Mensam sisti , coram Antemenialium Praefosto , & postea eodem praeeunte adduci ad Communionem , ut palam testatum illa faceret hos silos comites atinum Corpus maluisse cum Christo & ejus Ecclesia. Hic autem ritus apud Graecos dicebatur Morisνσιυν. Verum haec Commentaria lacobus Gretserus in sitis ad Georgium Codinum scholiis aifirmat esse imperitas, quas fatis nequeat admirari , ineptias, & plusquam Sibricas I
fabulas , quibus refellendis non sit immorandum. Porro in suis ad Sylvestrum Sguropulum notis Robertus Coey onus constanter defendit Iunium , & dentato Gresseri calamo reddit talionem. Laudat locum , in quo Sguropolus refert siti Principis & Patriarchae ad Uen eos ingressum , suamque cum Bis-Constate legationem ab illis & accessiim ad Ducem , & pergit : Dux nos peramainter recepit , vultu sereno , Lib. q. fermone bianis , oe medium inter utrumque se inter strens , una manu Bh- 'Consulem , altera me comprehendit. Cujus ad exemplum pariter ω monitum Senatores primarii , qui aderant , utrum 'e utrius ue manibus alteris fuas -- isnerunt. D parisitu Senaris Hier ejus Senatoris sini'ram rennis, qui miti dexteram accommo arat. Hi ordine expanso in laetam, seu acie adstontem co π- posita, e meditullio cubiculi ad interiorem parietem progretiremur consesuri, omnino ad formam Antem fallam. Hunc locum Cinycthonus sic commentatur: Veneriarum Dux , D'ari , G Senatores manus manibus intexebant ad instar Anteme alium , cum se coram Mense Domini in latituitaem expandebant communicaeturi. Hic es istisensius , nec alium ferre potes : Quo non da in alter in hac hisoria aut celebrior , aint dignior anima uersione ad Antemen alium ritus rimonstrandos , novitios aut vetustos dicam , non
Respondeo Robertum Creycthonum vera scribere de erudita. Apud Graecos enim aliud omnino sitiat Antimensa, aliud Antementales Et
762쪽
rsa Dissa RTATIO laudatus iniquae notitiae locus lucita agit de Antemensidibus. Antimensia enim & ipsorum custodia non ad istum Praefectum , spectibant ad Schaevophylacem, unum E Cruc cris magnae Ecclesiae. Licet & ductus Robertus & Balduinus J unius sint homines Calvinistae, dedignari
non debemus ipsorum eruditionem agnoitare. Eandem gratiam & ipsi nobis deferant , dc brevi Catholica pace gaudebimus. Certe Robertus in Sguropuli transsatione est pessime hinc inde meritus. In superius adducto loco , ubi Sguropulus affirmat Antonium Heraclesvium Episcopum fuisse apud Venetos usum suis Anti mensiis & vasis , diserte habet: η l ba rus , id est , lina vasa. Et Robertus venit: Vastula. Alitam locum, in vo Eugenii ciuini Legatus asseritur populo Constantia politan astim in plateis Denedixis , hoc modo vertit : Notarias se Lib. 11. -e kr Legnum ab iac benedisendi1 siculasione inhibuit. Sacerdotales beri cre- ε- metiones tanti sta per fecit Ecclesia , ut ex ipsis , lata iucun irres bili argumento , victricis gratiae necessitatem adversum PQqianos confirmet frequentissime S. Augustinus. Vertim Roberto isti magis placet magnus Martini Lucteri Discipulus Joannes Brentius , qui formatam dum manu crucem etiam censet Me inanem gesticulati nem , quae non magis prosit ad salutem , qtiamficisculam descripsem maere. Ita in quino adverius illum Libro testatur Dominus Cardinata. Stanissatis Hostuc Pluribus istiusnodi sordibus translationem suam foedavit Robertus .Etiam suas ad Carolum secundum magnae Britanniae Regem , dc ad Lectorem prooemiales litteras. Redeamus ad supra m moratam Graecorum in Latinos injuriam et Cum suis asseclis Heracleensium Antistes Antonius Cathedralem Venetorum Basilicam duxit
prophanam & pollutam , ideoque non in ipsius Altari, sed in suo super illud strato Antimensio cele avit. Et ob has de alia plures in nos
injurias non sine fundamento Parentes nostri Graecos Schismaticos, quod queritur Georgius Pachymeres, appellarunt albos Saracenos.
stuando coeperit Uracorum in Latinos ritus tam . capitale odium.
R Espondeo illud antiquis fuisse penitus ignotum. Etenim qubd de
Latini Graecis, &Graeci Latinis advenis Episcopis olim publice sacrificandi de concionandi locum obtulerint, atque ita mutuos ritus honorarint, supra ostensum est, de suo loco pluribus ostendendum. Etiam
763쪽
DE S. LEONIs NONI A CT . 7ssEtiam Legatis sibi Clericis Episcopi exhibuerunt honorem illum , de
quo in litteris ad Alexandriae Patriarcham Diosicorum magnus Papa Leo et Filias noster Pserimus Previ ter nostri, procoonibus at νιe orssinatum. bas ste Fenire imressit, O rories ad aras mssin quid in Onisibus Apostolitae S dis Ostoritaris teneremus , agnovit. Et de Antecesibre suo Pelagio secundo scribit ad Eulosium Alexandriae , & Anastasium Antiochiae
Patriarcham magnus Gregorius : Pelagius Diaconum , qui iuxt.amorem
pro Reiosis Eccle faciendis piissi virum Dorinorum vestim adhaerebat, tum Ioanne Constantinopolitraro D copo Missarum solimina celebrare prohibuit. I omnes ille iniversalis Episcopi nomen sibi superia arrogaverat, ideoque ad ipsum excommunicandum progredi quidem Pelagius noluit, siluintamen Diaconum Apocrisarium cum illo procedere noluit, atque ita. ipsum a Rotvinae Ecclesiae non modica Communione suspendit .Quod ipsum sito Diacono injunxit Gregorius. Haec omnia repetit in litteris ad
ipsum Joannem , & pergit in litteris ad Sabinianum Diaconum suum Ad Apocrisiuium: mi tibi jam transastis epi'uis scripsi, num 'am cum Ioanne promcedere praesu . Et de Ioanne & de ejus in Cathedram ac superbiae titulum thecessere Cyriaco scribit ad laudatos Alexandriae& Antiochiae Patriarchas: Fratris est Coepiscopi nostri Cyriaci Resensatis, quia hoe omnino humiliterprecabantur, inssarum solemnia mecum celebrare feci, meus vero diaconus
cum praedicto fratre n re Cyriaco Mistarum solemnia celebrare non debet. Et hujus diversitatis dat rasiones. Ad Patriarchales Ecclesias concurrebant plures Legati Diaconi: Omnes procedebant eum Patriarcha,& quisque locum ha bat juxta dignitatem suae Ecclesiae. Hinc ad Ioannem Ravennae Archiepiscopum scribit idem Gregorius: Ne credas, uia ego E a Fam tuam in aliquo gravari aut minui volo. Recordare in Romanarum Missarum Solemnibus ubi Ravennas Diaconus stabar , ω νανιire ubi ho se set , O cognostes quia Ravennarem Ecclesiam honorare desidero. Proinde advenam Diaconum cum loci Episcopo procedere est illum huic ministrare in selemni Missa , & cum illo celebrare. Hinc de S. Ambrosius duos non optimὸ moratos Clericos non permisit secum procedere. Ita scribit in Libris ossiciorum. Et de Arserrii Patriarchae Constantinopolitani in ordinatos ab intruse Patriarcha Nicephoro Episcopos vindicta scribit Georgius Pachymeres Orinaris a Nicephoro omnem functionem Sacerdotii permisit Arsemus, excepto sellan flecum una pariter , ubi Sacris solemniter operabatur , mnistrandi V . Etenim cum Patriarcha non solum Diaconi procedebant & Presbyteri , sed etiam Episcopi. Hine de Dorothaeo Marcianopolitano Episcopo , secundae Moesiae Metropolita, ad S. Coelestinum Pontificem l cripsit S. Cyrillus
Lib. 4. Sp. 36. Sp. 39 Lib. 6.
764쪽
16o DrssERTATIO Alexandriae Patriarcha et Dorothaeus , dum vera peragerentur, Rederen- domo Nesoris in Cathedra Constantinopolisanae Eccle sedente, surrexit, Gmagna ac elata voce inclamatre ausus es, &c. Nempe Patriarcham ostentatat Nestorius , feceratque Dorothaeum secum procedere. Et de
Alexandro Basilonoeolitano apud Bithynos Episcopo, qui motam in S. Joannem Chrysostomum de ipsi adhaerentes Episcopos perlecutionem fusiens advenerat Ptolomaidem Petitapolios, scribit istius Civitatis Episcopus S. Synesius μ suum Alexandriae Patriarcliam Theo-
Sp. 66. philum : In Ecclesiam quidem illam admittere nolui ,, nee sacram cum eo Mensam communem Libui, domi vero juxta atque innocentes honoravi. Qua mea agendi cum indigenis ratio est. Alexandrum non permisit secum pro-xedere. Synesius enim, licet non Patriarcha , erat tamen Metropolita. Et Zacharias Chalcedonetisis ac Theophilus Tauromeniae in Sici
lia Episeopus , ut Photii Patriarchae , a quo ad Nicolaum primum
Pontificem fuerant Legati , Constantinopolitanam consecrationem filisse a diisto Papa admissam persuaderent populo , dixerunt ad Oct Aa .. vam Synodum : Diximuι O iterum ducimus, apula uisummi Sacerdotes u-
mussastuti ἀ Papa Nicolao , Gr comministravimus ei, γ Mepti sumus ab eo. Et de Zacharia de Rothaldo Episcopis , sitis ad Constantinopolitanam Ecclesiam Legatis , scribit ad omnes eidem Ecclesiae subjectos Episcopos laudatus Nicolaus et Cum Phulo adultero Ecclesiae in f e at ae Nevhto , quia illis multipliciter fuerat prohibitum. , inter Sacrosancta Mysteria communicoerunt. Hoc est, cum Photio processerunt.
Graeci in Missa habent duplicem introitum e Magnum dc parvum. Magnus est solemnissimus. Omnes praesentes Episcopi . Pros teri. Diaconi praecedunt ae deducitiat Patriarcham aut Metropolitam ad Altare cum summa gravitate de pompa. Et quo 1blemnior est Missa, eo plures Episcopi selent ministres e. Et haec processio repraesentat D mini nostri Incarnationem , qua comitantibus Angelis e Patris dextera descendit in uterum Virginis. Introitum hunc et anter depingit in libro de Missa de Templo Simeon Arehiepiscopus Tessalonicensis, de adjungit : Sicut ab ipse Salva rore insitura in , O at Aponilis ac Parribus tradita, ita O Missam celebranms. Et situr quidem Dominus tum discipulis adhuc commorans consecravit, O pauem stetit , ω calicem similiter , ita
nunc Ecclesia exequitur, Pantifice cum Sacerdotibus consecrante, e ' omni bus Auribuente, vel certὸ Sacerdote cum Collegis celebrante. Assirmat Omnes Episcopos ac Presbyteros citin Episcopo , omnes item praesentes Presbyteros cum celebrante Presbytero procedere, celebrare, conse
crare , dc communicare. I itum in omnibus sub Caelo Ecclesiis esse
765쪽
DE S. D so Nis NONI Ae Tis. 7SIα vetustissimum , & olim Hisse universalem, demonstrat octavus d Cimus Canon Ni cenus, quorumdam Diaconorum, sacrae Communionis gratiam ante Epitcopos contingere , & Presbyteris impartiri praestamentium , audaciam damnans , atque adjungens e Diaconi per ονῶ-nem post Pressteros Irariamsurae Communionis accipiam , aut Episcopo eis au
Presstero porrigente. LucidE Uit de sblemni Episcopi Missa. Eundem
morem laudant antiquus Ordo Romanus, Alcvinus Flaccus, Amalarius Fortunatus , aliique Latini Ecclesiasticorum rituum Expositores.
Et suo adhuc tempore viguisse in Romana Eeclesia testatur in libris de Missae Sacrificio Innocentius tertius. Et ita etiamnum hodie faciunt Graeci in festo ae in Romana Basilica S. Athanasii. Quocircὶ olim de Graeci apud Latinos in azymo , de Latini apud Graecos in. fermento celebrabant de communicabant. Et ita adhuc fuit sub Photio Patria
cha. Nam ejus Episicopi Zacharias & Theophilus de isto sibi per Nicolaum Pontificem delato honore gloriabantur , & Photii consecra- . tionem conabantur ex ipis firmare. Proinde eertum est , quod hodiernum Graecorum in Latinos ritus odium induxerit Michael Cerularius. Nam & ante illum nemo Patriarcha clausit Latinas
Et a simili In Graecorum ritus odio alienissima se per suit Romana Ecclesia. Hine enim plura Graecorum Monasteria semper fovit intra &circa Urbem , & de ipsis ad Latinorum Monasteriorum everserem Michaelem Cerularium scripsit S.Leo nonus : Ecce in hae parte Romana ει- inlia quanto discretior , moderatior , O clememtor vobis es. Siqui em cum intrat oe extra Romam plurima Gractorum reperiantur Monasteria sive Ecclesiae, nullum eorum ad- perturbatur, ves prohibetur a paterna traditione , sive sua consuetudine , quin pums suadetur admonetur eam observare. Graecos ritus tanti fecit Pelagii secundi Diaconum Apoeriarium Constantinopoli agens magnus Gregorius , ut fustus Pontifix ipsbrum quosdam traduxerit in Romanam Ecclesiam , Ac quosdam contra opus istud murmuratores composuerit hac sanctissima regula e Si quid boni HI Lm r. Constantinopolitana ves altera Ecclesia habet , ego γ minores in bono imirari paruus sum. Stultus mim est , qui in eo se primm existimas , ut bina , ε δρ' si 'viderit , Astere contemnat. Et addit sibi in hoc opere S. Damasum de alios magnos Pontifices praeluxisse. Quae omnia laudat in ejus vita etiam J oannes Diaconus. Latinos ritus Graecis imponere conatus cst . Innocentius tertius e Nemre ob captam a Flandris Constantinopolim. Sperabat a Latini Principis auistoritate facilitandum negotium , atque ita vetus schisina radicitus evellendum. Verum quam non successe Diuiti sed by COOU
766쪽
cesierit, suprὶ audivimus a Georgio Acropolitano. Et ad unionis postulatorem Germanum Patriarcham Gregorius nonus rei cripsit Graecis & Latinis propter azyma & sermentum , ac alios diversbs rhus , non esse diversa Sacramenta, ideoque illis utrimque manentibus ossertunionem. Exstat epistola apud Matthaeum Parisiensem. Et hine novo etiam suo Canonum Codici inseruit plures decretales epistolas, quae Graecos ritus non tantlim permittant, sed etiam probent & confirment. Etiam in Civitatibus, quae mixtum ex Graecis & Latinis Populum , & Latinum habeant Edicopum. Ejusmodi in Civitatibus
vetat contra Nicenum Canonem eue duos Episcopos , attamen contra octavae Synodi constitutionem indulget , ut Latinus Episcopus sibi ordinet Graecum Suffraganeum. Et pleraque haec firmavit in ruoad suum in Cypro Cardinalem Legatum Rescripto Innocentius qua tus. Etiam in facta per Lugdunensem Synodum unione , & post ipsam firmavit Gregorius decimus. Et de Eugenio quarto Pontifice,& Iosepho secundo Patriarcha Constantinopolitano scribit in Flore
tini Concilii historia Sylvester Smropolus: Ferrariam advectas Parmenia misit-Papam, qui hoc ei suo nomine significarem. Venimus te exorauum , aunoMuiceu , concedente Beriitudise , ordin-a oscia nostra , Gratam sacrae titurgiae consequentiam in dies Deo pescere eisdem ritibus, quos nina Graecia non ita nuper , O a nascentis Ecclesia primordis usurpaevis. Timebat Papam suis ritibus adversaturum. Verlim ille ultra consensit, oesimpliciter edixit , Patriarcha ut sua haberet Sacra, omnΗve velit moti O ritu. Ex eodem principio idem Eugenius, dum ractae unionis Missam celebravit, Graeconim Episcopos ad de a mo suo Sacrificio communicandum est adhortatus r Ad secum antiquo more procedendum de commin, strandum. Nam & Nicolai quinti Legatus Cardinalis Isidorus resumptae unionis Missam in S. Sophiae Ecclesia celebravit non Latino ritu,
sed Graeco. Et quosdam Latinos Episcopos , qui subjectos sibi
Graecos volebant ad Latinum ritum cogere, graviter compestuerunt,& ad servandam Florentinae Synodi unionem compulerunt Leo dees-mus de Clemens septimus. Utriuique diploma suo de sacris ordinationibus operi instruit J oaones Morinus. Quae omnia evincunt Graec rum ritum a Latinis semper filisse probatum ac desensum.
Ex eisdem principiis ab uno ritu transiri ad alium , faesu permisit olim Ecclesia. Imo de quandoque praecepit. Etenim de Theodoro Tharsensi apud Cilices Monacho, quem Vitalianus Pontisex Cantuariensibus misit Archiepiscopum, stribit in Cantuariensium Pontificum Gestis Gervasius ejusdem Ecclesiae Monachuseritalianas Theodorum
767쪽
nautaret. Coegit Theodorum e Graeco fieri Latinum. Ita dum sanctus Irenaeus Lugdtinensium, Auxentius Mediolanensium, sesachus Valerius Hipponensium, aliique Graeci alias Latinorum acceperunt regendas Ecclesias, etiis trantierunt ad ritum Latinum. Nam & plures Graeci fuerunt Romani Pontifices. Et Gerontius, quem ex Mediolanensi
S. Ambrosii Diacono Nicomediensem in Bithynia Archiepiscopum
conlucravit Helladius Caesariensis in Cappadocia Primas,oinnino tran- Lib. s. sivit ad ritum Graecorum. Gerontii promotionem exponit Hermias Zoetomenus. Etiam Graeci ac Latini Principes frequenter inter suos filios de filias milcuel unt Matrimonia, ideoque δc hi de ritu ad ritum transi runt. Etiam dum quis Latinus ad Graecos aut Graecus ad Latinos transfert domicilium, possit dc ritum mutare. Nisi tamen transeat ad locum ex Graeco ac Latino populo & Clero mixtum. Tunc enim servanda est Pii quinti Pontificis constitutio et Cum ad notitiam nostram Constit. πυenerit, quia no vili Presisteri, tam Graeci qu- Larini, antiquumsancta ia. Romanae Ecclesiae ritum , tam in celebratione Missarum, quin aliorum Dicinorum ostiliorum, perverteresatagentes, diversis licentias e facultates , Miseses cor alia Divina licia Graeci Latino more, ac Latini Graeco ritu celebrandi ab Apostolica sede, pel ejus Legatis, ac uiam majori Poenitentiario, Variis I levibus impetrarim , illis ue jam pridem utantur, hoc ab antiquo Catholica Ecclesia Instituto, Sanctorumque Patrum Decretis deviare considerante propter hunc abusum ab Ecclesia Dei ex irpare volentes, aes hujusmodi licen 's
cultates reυocamus . cassamus. Etiam datas Ecclesiis aut Monasteriis. Praesertim vetat, . ne uxorati Graecorum Presbyteri oelebrent ritu LMIino. Et tam Graeco quam Latino praevariςatori infligit perpetuam suspensionem. Et fidei professioni, quam a Graecis exigi & praestari sanxit, Gregorius decimus tertius interuit hunc articulum et Credo tu a F- , , mo sive fermentato pane triticeo Corpus Cl/ψli υeraciteν consiti, Sacerdotesque in altera ipsum conficere debere , unumquemque filii et juxta suae Ecclesiae , sive εOccidentalis, Me Orientalis , ritum. Et Latinis, Episcopis, ex Graeci & Latinis populos mixtos habentibus , Clemens o flavus fixit has regulas : Maxilus Latinus Graecae Ictoris ritum non sequatur. Latina prior non
sequatur ritum Mariti Graeci. Graeca δεον sequatur risum Mariti Lis . abia constit, si M fieri non ' is, quisque conjugum in suo risu, ' Casholico tamen, manere permittatur. Proles sequatur ritum Patris: Nisipraevaluerit Mater Luina. Ita utrumque ritum semper dilexit, de tamen ab uno ad alium faciliter aransferri semper noluit Latina Ecclesia. Pius quintus recte affirmat , C c c c c hunc
768쪽
64 DIssERT. Tro , hune esse antiquum morem, & Patrum. Institutum. Nam de hie locum habet: in sua vocasNu nraneat.
Ex muntur vari uichaelis Cerularii in Latinos Calm ire.
AD Pemim Antiochiae Patriarcham, quo sitae fa moni adjung ret , Michael Cerularius scripsit varias de nobis Latinis calumnias , quas oportet elucidare.
Laetini suscarum comesint. EAndem Calumniam repetit Michael in litteris ad Joannem Tra nensem Episcopum. Et Graeci Schismatici reperius in Constantinopolitano Patrum Praedicatorum Conventu Tractatus ζ Duim com dum , capra a bessis, morticina, samsinem. Alfirmat esse contra Canonem & Synodale Decretum sanctorum Apostolorum, qui fideles etiam gentes jusserunt abstinere ab immolatis umulacrorum , isornicatione, ac ὶ sanguine de suffocato. Et hinc inter vulgares Αρο- stolicos sexagesimus tertius Canon carnes in sanguine animae ipserum , quod a seis captum , vel morticinum vetat comedi et Comedentem Laicum segregari mandat, Episcopum aut Cleri ni dTradari. Theodorus Balsamon in suo commentatio laudat canonem, & adjungit: Qua a venatoriis ariseu vel canibus capiuntnr ω sulscantW, quomodo a φῶ-busam comedamur, nescio. Nota canonem propter Latinas, qui suffocata imriscriminatim remetunt. Ex ejus praevaricatione vult omnes Latinos esse segregatos aut excommunicatos, & mutua communione pollutos. Apostoli eae Synodi Decretum laudat etiam sexagesimus septimus Tmllanus Canon', de addite Eos qui ρνι re rutum oe delisarum vennem c ustrumsue a senatis sanguinem arte ali na esculentum condiunt ac instruunt, imeusamas ac ponimus. Clericum deponi etiam mandat, Laicum scgregari. Et Theodorus iterum exponit: Quoniam nonnullisanguinem non come se bant ; nonnulla antem esculenta ex aliis γ ex se nine faciebant, oese sacram Scripturam observare duebant, quia nonsanguinem nuta re intercerime com Hrem , saruerunt Sancti Parres ejusmodi sacra L is circumscriptionem cessere vorure, eumque Fi quavis arte ves ratione aximasis sanguinem comederer, si Disiligod by Cooste
769쪽
dem Garon. Duini υοὸ trusistri mitims ocata cometant. Sed etiam Adm-mpositam, ut audio, ammatium sariwne cum se usitam esculemis martire. Imperatoris Lemispientis Novellam quinquagesimam octoam, φω- tuu eos, qui φυ--φ e sangui lentam speciem comedunt, publicandos corpore puniendos, . impressa cuti ronsura notandos, G perpetuo exilio conis,undas. Die a Lex habet & haec verba e Periarum ad aures nψω
es , quia intestinis, ra Mim mmcis , sanguinem insanum, Hlut consuetum aliquem cibu-, ventri praebeant. Item hujusmodi botulos vetat non tantum edi, L d etiam fieri aut vendi et N ligentes stem Masistratus dure castigari. Cujus disciplinae Graeci sempo fuerunt, ac etiamnum flant adeo Ienaces , ut in suo Eucliologio habeant & hos titulos: Oratio
super execrandos velisos cibos comedentes. Oratio pro illis, qui in citis scan- .
. dalum passi suur, G offenderunt. A vicinis Barbaris capti in bello Graeci ,
quandoque per famem adacti, quandoque dolo circumventi edebant cum Barbaris immundos cibos: Et ambos Ecclesia judicabat lapses in . immunditiam, ideoque Sacerdotaliter puigandos. Et quia nos Lax ni non tantum ex necessitate aut deceptione, sed omni cum libertate edimus suffocata & apertum etiam sanguinem, Michaelis Cerularii factio censis nos esse inexpurgabiles. Suffocata enim non nisi ob inclusum sanguinem fuerunt nobis interdicta. Apostolicae hujus constitutionis adeo observans olim flait etiam LM tina Ecclesia, ut de Gentilibus nostrorum Parentum persecutoribus ac tortoribus scribat in libro Apologetico Tereullianus et Intre tensa- C-p mmenta C stianorum botulos etiam cruore mentas iamreetis, certi ymi scilicerillii itum se penes illos, per quia exorbitMe eos vultis. Hujusmodi botulos edentibus Tortores promittebant impunitatem. Ex quo liquet, quod nec ad evadendam mortem talis tunc cibus licuerit. Qui rigor cur etiam hodie quoivis cum Calvinistis aut Lutherinis degentes fideles non liget ad n xis ab Ecclesia diebus abstinendum ab esu omnis camis Singularis tamen ratio parentibus nostris tersuasit tantum rigorem. Ut nempe demonstrarent sese remotissimos a tribus, de quibus patiebantur calumniam, famosis criminibus, quorum unum erat insuatis trucidatio in nocturnis Sacrificiis. Quo argumento candem Apolosiam firmant
Minutius Foelix, Athenagoras, aliique Christianae Religionis antiqui
Etiam dudum post exstinctas Gentilium persecutiones nos Latini servavimus istam Disciplinam. Etenim ex Theodori Cantuariensis Archiepiscopi Libro poenitentiali Sanctus Ivo Cariautensis Episcopus
770쪽
C p 97 riis frangatimur rosunt comedenda. Nec si oppreserit accipiser, si sic modi tua in veniuntur. Quia in ambus Apostolorum pr-ipitur affinere a fornicatione, sanguine, sufocato. Et Aluredi Anglorum Regis antiqtiae legre habetur Carnem a bestiis iaceratam augusta rore ,sed ad canes proniore. Ean-'dem legem suo adhuc tempore viguiste in Germania affirmat de probat Lin .d--Merie burgensis Episcopus: Arguit & culpat pauperes , qui sanguinIem centcbam a se posse edi sine peccato. Et ad quartum decimum duodecimi saeculi annum habet in Chronico Gη rius Genebrardus , Historici sirigunt rea ore Caluti secundi Pontisicis Pomeranis tunc ad. fidem come se injunctum , - quid immundum comederent, nec morticinum,nec'Oocatum, necsa agninem animalism Utique ex antiquo Wormatiensis cinta s. eano ver m asia animalia, si reri instrangulantur, arm sanas. comedenda. Qualia Decieta reperis etiam apud Rh ianum Mogunti- num, Hinemarum Rhemensem , & Halligarium Episcopum Cameracentem. Et ad praetcntem Michaelis Cerularii calumniam respondit
Cardinalis Humianus et Suscatum G sanguinem nobis conrra vos non δε- fendimus. Ami ιam enim constretudinem sta traditionem Majorum nostrorum aligenter retinentes , nos φνο ue haec abominamur. Ario ut sanguine , vel Focum e mortisino, aut an iastu φια-νμιe negligintia linmans naefocato, apud nos a tanto vescentitas H 1e extremo peris vi vitae hujus, poenitentia gravis imponatur. Pro eo maxime, via ami νιas consuetudines G traditisnes Majorum, quae non sunt contra sidem , Leges sonuitas arbitramur. Nam Le
solipraeseptum sequimur : Omne quod in macellum venis manducate, nihil imterrogantespropter confientiam. Verum ne scandaliqerhν frater infirmus in f de , φά putat aliquid commune vel immundum ese, si quu dixeris, Hoesust catum es vel mereticinum , non es comedendum , ut Apsolus de Irilotheio ait. Eodem modo respondit Petrus Antiochiae Patriarchae auus acria Latiκi tomedunt, puro fieri absque Papae permistine, ves ab aliis rimi isshac parvi pendi. Id vero contigit fieri propter rerum audaciam, qui haec facere
non dubitant. nualia etiam in nostra Remano Imperio praeter leges, eriam ex cranda, fieri contingit, quae nos ignoramus. Et invenies si quidem in usa etiam Constantinopoli, extra eam multos, qui se 1 em saltam com sint. CD de is que venerabilissime Domine, quomodo nos multa eorum , qua in nostris perperam sunt, netligentes praetermitremes, diligentim quam par est res alienas trinoia indagamus , ω de illis verba facimus. Fortiter ac sit aviter as-
firmat a Michaele , qui trabem in oculo habeat, alieni oculi sestucam castigari. Cum Cardinale Humberto assirmat Apostolicum Canonem