장음표시 사용
801쪽
DE S. LEONrs NONI ACTI s. 797 est, in Parentum convivio, ne videat cibos; quos desiderit. Et licet quidam
jurent maioris ese virtutis , praesentem contemnere Voluptatem , tamen ego
arbitrorsecurioris continentia esse , nescire quod quaeras. Et hinc Philippum Monachum , qui lautioris mensae amore sircularcs domos vilitabat, fuisse de cubili in cubile migrare conlucto lepori similem scribit Isidorus Pes usiota , atque adjungit et Tibi illud continget , ut omnibus Istaehs Lib. r.
urbibus , atque omnibus terra recestibus cum huiusmodi ventre atque animi in- Ep- situto peragratis , Euripus quidam sis , omni ciborum Uento circumactus , ac perp/tua in abilitate laborans. Et iam Marcus Monachus , non comparandae Ep. i 7 3.
eruditionis , sed exquisitarum epularum studio atque cupiditate lustrabar alienas domos. Ipsiim suisse vento raptum pulverem scribit Isidorus, ac pergit: Heu quis te satis dignὸ deplorare quear Qui exilium tibi ipsi infers , s ultos inutiles redris. Utique pravo exemplo. Etiam ad Haeresiarcham
Pelagium scribit : Cani eflusi sunt in Ephrain , Gr ipse ignoravis , vitiosis Ep.
titique astectionibus iuvenescens. Eodem modo tibi quoque ingens annorum turba canitiem invexit , O tamen rigidum atque inflexum animum habes ex alio Monasteris ad alia ubinde migrans , atque omnium mensas perfrutanJ-explorans. Quamobrem si tibi carnium nidor atque obsoniorum condimentum curae es, iis oriri Magistratusgerunt , potius blandire, atque urbium caminos vel ga. Neque enim homines Eremitae eas sacultates habent , ut te , quemadmodum tibi gratum est, excipere queant. Ita per alienas & Monasteriorum &Nobilium domorum carnosas mensas gyrando , suum virus seminabat. Ejusmodi Gyrovagos Glos gastores graviter arguit etiam S. Gregorius Nazianzenus. Vigellinus item secundus Canon secundae Synodi Nicenae . Nec sine fundamento. Nam a Gastrimamiae adhuc obnoxio
Monacho silentii Monastici militiam necdum esse inchoatam , multis demonstrat in quinto Monasticarum Institutionum Libro Ioannes
Et promotos in Clerum , ipsumque etiam Episcopatum Monachos fuisse huic disciplinae semper adstrictos demonstrant S Basilii ad Imperatorem Julianum laudatae Epistolae, dc S. Eutychio per Imperatorem Justinianum inflicta d radatio. Inter primos Monachorum ad Episco- 'palem apicem evectores fuit magnus Athanasius Patriarcha Alexandrinus. Firmando adversus Arianam turbulentiam recto dogmati aptiores pugiles vidit aegre reperiendos. Eos inὶterfuit Dracontius Monachus.
Verum hic Episcopatum nunquam suscipere iuraverat : Quod cum Monastico jejunio & temperantia centeret Episcopalem hospitalitatem non posse cohaerere. Et quidem ejusmodicturamcntum esse validum Cip. to. docebant tunc plures , ipibrumque lententiam sequitur in Canonicis a I.
802쪽
98 DIssERTATIO ad S. Amphilochium litteris 'magnus Basilitis. Athanasius contrarium censuit , Dracontium compulit Episcopum fieri , & adjunxit : Lic bis tibi in Episcopatu esurire sitire, sicut Paulo. Licebit vinum non bibere , sicut et etheus fecit. Et jejunare sequenter , ni Paulusselibat. Ne igitur δε- Iia Ohiriant tui Consiliarii. Novimus enim o Episcopos jejunantes , . Alan
clos comedentes. Novimus Episcopos non bibentes vinum , O . Ionachos bibentes. Et ex hilre quaestionibus manasse credo antiquum Orientalis Ecclesiae Canonem , qui Clero ac ipsi etiam Episcopatui admorum Monachum adstringit ad retinendum professae humilitatis habitum , cibum , potum , omnem disciplinam. Eundem Canonem innovat &firmat in novella ad Epiphanium Constantinopolitanum Patriarcham Lege Imperator Justinianus e Si quis Monachicam pr sentium conversationem meruit Clerici ordinatioηem , maneat etiam sic puram servans conversa tionem. QροUfacti Clerici abutantu ducia, oe ad nupti; venire praesumam: Quiπὸ in tali gradu confiimus inter Curicos , qui ei uxorem ducere permittar,
excludatur omnibus modis a Chro , tamquam priorem comversarionem O silitariam confundens vitam. Uti hodie ad Episcopatiim , ita olim ad Presbyteratum , ac Diaconatum, imo & ad Lectoratum assumebantur Monachi , omnisque illa evectio Qlvebat ac emancipabat Monasticum jugum. Hinc quidam ad minores gradus assiumpti censi bant sibi reviviscere istius sui gradus licentiam , ideoque & ducebant Uxores. Adversum hosce los avitum Canonem innovat Justinianus: Quod nempe Episcopi & de quivis e Monachis majores merici illum integrε custodirent. Ita de Aphtonio post Monachum Episcopo scribit in Monastica historia Theodoretiis r Aphronius nec pasitam mutavit adf eticum, nec tunicam e caprarnm pilis contraram , cibisque eisdem usu est , quibus ante Episcopatum vestelatur. Et de Helladio Tarsensi in prima Cilicia post Monachum Metropolita Episcopo e Priflinam non deservit Philosophiam , stilaboritus illis Pontifcales νιν sudores a fierit. Et de Abrahamo Cariarum in Me potamia post Llonachum Episcopo: Admirabilis se vis nec panem Distoparus tempore In nit , nec legumina , nec olera igni cilia , nec aquam , sed lactucas , intIba , apia , hujusmodi alia cibi ac polus loca habuit , pistorΠm cocorum superfluas esse artes demonstrans. Autumni vero temperesectibus ves elatur. Plures e Monachis Epitc 'pos in laudata ad Dracontium epistola laudat magnus Athanasius , assirmatque cunctos
in sit a Plillosophia constanter permansisse. Et de Zenone Gazensi apud Palisti nos Episcopo scribit Hermias Zoromenus: In Philosophias Ionasica Titam tra uxit. Addit ex manuum labore usinae ad mortem
victitasse. Et Isidorum Pelusiotem , Alexandrinae Eccleuae e Monacho
803쪽
D a S. LEONIs NONI AC Tis. 79'Presbyterum , Mod Angelicam vitam traducere & Monasticae vitae vivum speculum esIe perrexerit, praedicat Evagrius Epiphaniensis. Ipsum vixisse ad octoginta & quinque annos affirmat in Lausiaca Hiltoria Palladius Hesenopolitanus Epistopus , & adjungit : Hic
ad haram obitus nihil lineumgestavit extra visam, non balneo est usu, non ι rigit carnes , nuncli am a mensa recessi repletus uisse ad satietatem. Erat aurem corpore a Dei gratia tam benὸ conremperna , ut omnes pii ignorabant eius
victus rationem, persuasum haberent laute ipsum oe opipare vivere. Ed de I Oanne quarto post Monachum Patriaro1 Constantinopolitano scribit Theophylacius Simocata : Po An Le suopers ctus est Ioannes, Impera- Lib. 7.ror Mauritius in eius facultates inplirens, paupertaetem consectatum invenit. Cap. 6. Nihil aliud imeaise aiunt praeter istium ligneum , or laneum simulum sius pretii, ac deformem penulam. Visi enim v stitu delectabatur vis fugalitate Nitae con=icuus. Hinc enim 3c a Graeca & a. Latina Ecclesia usque hodiε titulatur Ioannes Dinnator. Magnus revera Episcopus , nisi usurpato
Vniversalis Episcopi sit perbo nomine virtutes diluisset. Hujus disciplinae adeo tenax semper flait Graecia , ut inter praecipua Imperatoris Constantini Caballini sacrilega facinora referatur, quod promotos ἡ Monachis Episeopos & seduxerit & compulerit 'ad edendas carnes. Et inter articulos , de quibus S. Joannem Chrysostomum accusiavit in habita apud Quercum Synodo Ioannes Constantini olitanae Ecclesiae Diaconus , fuit & hic e suo/solas edat , intemperanter C clopum υitam δε- gens. Eum accusat quod ex Monacho Episcopus earnem & vinum clandestive voraret. Posterioribus saeculis Joannes Glycas, e conjugio assumptus ad Regiae civitatis Patriarchatum , voluit Monachum induere , verum a lita Synodo non fuit permissus r Quod senex esset &laboraret podagra , ideoque carnibus non posset carere. E Monachis Patriarchas semper dilexit ista Ecclesia r Hine in Patriarcham etiam intrusus Pholius statim se fecit tonderi in Monachum. At saecularem illa habere maluit, quam Monachum , qui non Monachaliter viveret. Nec in tali casu censuit cum dicto Ioanne dispensandum. Habes exemplum istud apud Nicephorum Gregoram. Fuerunt tamen casus , inquibus de earnes & vinum Monachis permittebantur. Primus est corporis infirmitas. Etenim in praefatione ad sancti Pachomii Regulam lcribit de ejus lem Monachis sanctus Hieronymus : rorantes ministrarum seu lentantur obsequiis. ω ad omnem co-Cap. 4 piam praepararis cibis. Et de omnibus generatim aegypti Coenobilis scri- 'bit ad Eustochium et Si alim coeperit aegrotare , transfertur ad exedram la- Εpi. x x.
tisrem , ω tanto senam ministeris consevetur , ut nec deliciad urbium , nec C p- ν
804쪽
8co D IssERTATIO nutri, piaerat asectum. Carncm & vinum non esse sumenda a Mon imchis dein onstrat insignitcr in secunda ad Lausum Praepositum epistola Palladius Hclanopolitanus Episcopus, atque adjungit: Quod si causu agra , vel marrare censem , vel aliquo cast afflicta, tunc utetur veI cibo vel potu tanqram media amentis. Utique & carne & vino. Et in prinio de Monachorum institutionibus larmone scribit magnus Basilius e G Has ejusmodi ese di bu, aquam necestatem referatur. Item Uinum nepte --mno rest ui ebet, si quando valetud ius cosa assumendum sit, neque sudiose nimis , si necessias non sis , exquirendum. Quod ipsum docet S. Joannes Chrysbstomus. Et ad Lysimac tum scribit Isidorus Pelusiota et Imbecillitate laboranti somat bo vini non nihil impertiendum ese sapiens Paulas a
tuis , ne ob nimiam continentiam alta rursum aqua potione immoderatis egeat.
At sano arque nate sementi, idque Monacho, ianum, quo in omnIbvs rebus liquidis nihil es caltilius, i sanis e , ac velut igni ignem addere , haud arula bonum ese videtur. Ex quibus lucci etiam lanibus vinum fuisse permissum. Hinc enim di magnus Basilius Episcopus modico de flaccido vino utabatur. An etiam carnes sic nibus Monachis Graeci primiterint, audiamus a Lausiaca Palladii historia. Laudat trecentorum Monachorum in Panensi ad Nilum ciuitate Coenobium , ejus disciplinam describit, C p, 39 de pergit: Sues etiam alant. Quod cum ego reprehenderem , hoc ex traditi e Majorum se suscepise ἐicebant. Aluntur sues, ne cribratarum frugum excrementa
pereaΠι, purgatorum olerum folia , . caetera qua projitiuntur purgamenta :Nejactura eoram fiat. Et mactantur sues, m carnes Uentamur, vetula tamen er extremae eorum partes in motorum senum epula resementur, quia in ea regione meliotris sit rerum copia, ω triens hominum ste entia. Apud alias crgo rerum abundantes regiones vidctur nulla carnis manducatio
nibus filiise permissa. Quin & de Syriae Monastellis scribit ad Eustochium S. Hieronymus: De cibis potu taceo, ctim etiam languentes Mo-Τp nachi aqua frigida utantur , coctum aliquid accepise sit luxuria. C'P y Tertiam & bibendi vini & comedendae carnis causam adducit in spirituali prato S. Sophronius Patriarcha Hieros blymitanus : Quinto decimoas Alexandria milliario 2 1ona erium ea, quod vocatur Calamon. In hoc Σιώ-mus Abbatem Theodorum Pentapolitanum. Erat autem nobiscum Sophista Sophronius. D interrogazimus eum: Bonum est, Pater, qΗories vel ipsi a aliquem per imus, vel si quis Tenit ad nos, vini ab linentiam solvere t Reδοκῶr nisu Semor, G ait: Non. Ajo autem ad eum et Et quomodo antiqui Patres sola banr Rellondit Senex: Antiqui Patres , ut magni O potentes, Osest erepo re AENI, e r iterum ligare; nostra vero generario solvere ac ligare non jusjν it. -msolvamus risum ab tinentiae nistra, non a lius vitae nδω religiosa
805쪽
Da S: LEONis NONI ACTI s. go IIerhatem retinemus. Ista non tantummodo quoad vinum , sed etiam quoad carnem solutio videtur adhuc viguisse 'in saeculo Haeresiarchae Pelagii. Quod enim per omnia quocumque Monasteria vagans, &vino de carne traetari vellet & tractaretur, stipra audivimus ab Isidoro Pelusiota. Verum cum laudato jam Seniore etiam ipse Isidorus morem istum improbabat. Et in historibus regulis scribit magnus Basilius: Quoniam Didemus eos, qui in civili vitae genere versantur , humilitauem paupertatis
fugere veluti rem ignominiosam , O si eam causam quGiescumque ipsis aliquis suscipiendus est hoί es, epularum copiam-magni dentiam studiosius consectari, equidem metuo ne ad nos quoqtie surtim se sis modi peHis in uer , neve planὸese concincamur, quos tantopere commendatae a Christo paverraris pudeat. H igitur si vasa argentea , velaυe purpura praetexta , aut mollia stragula , pellucida amicula fris accersita compararemus, . ex L coro nsro non esset, sic indecorum prorsus fuerit, si nova oe a communi victis nostri ratione longe horrentia escarum genera ex Cisare υelimus. Lautam ac splendidam hospitalitatem amplὶ demonstrat adversari paupertati monasticae, permittendam vetat in suis
Ponticis Monasteriis, atque ita supponit in aliis hinc inde viguisse. Et omnis haec di lciplina olim viguit etiam apud Latinos. Etenim S. Antonio inchoatum Coenobilicum Monachilhrum exignus Athanasius Romam, Eulcbius Vercellensis Episcopus in Liguriam , S. Martimis in Galliam, S. Augustinus in Africam, alias in Latinas regiones deportarunt alii et Cuncti deportarunt etiam Antonianas regulas & mores. Lucet ex supra adductis S. Hieronymi testimoniis & litteris. Lices enim haec in Syria scripserit, scripsit tamen ad Occidentis Monachos de Montalo, atque ita supponit utrique flaclesiae se ille eandem Monasticam disciplinam. Et de Turonensi S. Martini Coenobio scribit in ejus vita Sulpitius Severus e cibum una omnes post horam jejunii accipiebant. Vinum nemo noverat, nisi quem infirmitas coegiset. Eadem est ratio carnis. Quod nos Europaei aegyptiorum Monachorum, solis herbis de lapsanis
victitantium , frugalitatem observare non valeamus ob aesis intemperiem , in quarto Monasticarum 'Institutionum, Libro recte obtervat Ioannes Calsianus , carnis tamen esum nequaquam indulsit. Summus Occidentalium Monachorum Patriarcha S. Benedictus novam Monachismi speciem non instituit, sed lapsam disciplinam dumtaxat repara Vit , ac ex variis variorum Monasteriorum legibus aut eonsuetudinibus temperatam composuit regulam , sanxit: Licἰt legamus vinum omnino
Monachorum non esse , sed quia nostris temporibus id Mona his persuaderi non potest , saltem ves hoc conferuidrans, ut non Uque ad satietatem bibatur ,sed par c M. mia visum apillata escit etiam sapientes. Ex tot φὶ ipsum in Oc
806쪽
goa D IssERTATIO Edente Monaehorum Legislatoribus primus vinum indulsit. Ab initio non ita fuerat: Monachesis tunc cordis duritia istam indulgentiam extorsit. Et pergit regula de csu carnium e Carnium quadrupedum ab omnibus amineaetur comestio, praeter omninὸ debiles s aegrotos. Conlbnat in tua regula S. Caesarius Arelatensis Archiepiscopus: Pullos cir carnes nunquam sani accipiant. Infirmis quidpiu necesse fueris , mi fretur. Et ejus succinor S. Aureliatinus et Carnes in cibo nunquam sumantur. Pulli ves cuncta altilia incongregatione non ministrentur. Insirmis tantum promideantur, cir accipere Iicen. Et in Solitariorum regula Gomlaicus Presbyter : A carnibus tam quadrupedum quam volucrum omnino abstineam, nise forte alipsi in gravi aegritudiae fuerint detenti. Sancti Fructuosi Lugdunensis Archiepiscopi regula
omnem etiam gustandae carnis licentiam proscribit , ejus praelumpto rem damnat ad trimestrem carcerem, & adjungit: Servato tamen miae- ramine pietatis erga aegrotorum necessitudines, υes longe pro viscentium qualitares,
ut oe volatilium esu infirmisi ementur, O unginquo itineri destinati. Si aat a Dincipe vel Episcopo hierantur, pro benedictione cir obedientia degustare non me- ruant , servantes apud se de relisuo continentiam consuetam. Tribus in casibus termittit carnis ellime Infirmis, peregrinantibus , & invitatis ad mensam Principis ait Episcopi. Santius Columbanus, de alii quidam suis Monachis sbia olera permiserunt. Etiam S. Hispalensium Episcopus Isidorus. Attamen in festis permittit addi leviores carnes. Et hinc vides Orientalem, quae inter quadrupedes distinguit de alites, differentiam viguisse etiam in Occidente. Et quidem sinctus Benedictus interdixit ibias quadrupedes, alites omnino permisit. Utique etiam ad duritiam cordis. Et hinc S. Caesarius, S. Aurelianus, S. Fluctuosus, S. Grymlaicus, aliique plures exussarunt istud regulae caput, ct alites lis infirmis permiserunt. Eadem de re scribit in libris de vita ntem plativa Iulianus Pomerius: Si a quadrupeditas asinores, Phasianis, altilibus , vel aliis avibus pretiosis avt piscibus perfruantur, non mihi videmur resecare delectationes sui corporis, sed mutare ; nec pro ab entia, sed velut pro nescio qua immunditia, vel certe, quod verius ea, pro somachi nauseamis teneritudine delicias illas communes ac viles abjicere , quo postat aliis non solis carnibus , sed etiam delicatioribus ac pretiosioribus fias voluptaetra explere. Quem locum adducit in libris de Laica institutione, de laudat Ionas Episcopus Aurelianensis. Non quasvis , sed selas majores ac pretiosi, aves interdicit. Et de S. Eligio, prius Monacho, ac deinde Tornacensi Epil- copo scribit S. Audoenus Archiepiscopus Rothomagensis et om Grdecem φxemni anni, quibus nunquam vinum hausit in poculo. De cambus vero melius racere puto, quain aliquid dicere, quandoris em e 1 3s rivomm
807쪽
net edere fit me attingere. Et cum in praescto onorum Diis una tantum die enm meminerim propter hollirium , charitate exigente , de
nutilibus modicum qnia Dirasse. Et Aqui igranensis Abbatum seb Ludoviei Pii Imperio Conventus statuit: Volatilia in Natali Domini Cap. 13.1n Pascha , tantum suri r diebus , si est unde , comedant ; si vera non
fuerit unde, non requiratur per debitum. Si autem Abbas aut Monachi asinere se voluerint . sit in eomm arbitris. Et ejuseem Ludovici Capitularia habent: in Volatilia intus saxifυὸ, nisi pro is itine,Monachi nugo tempore comedant. Vt nisus Episcoporum Monachis Volarilia comedere praecipiat. Et in P- ' Libris de Clericorum Institutione Rabanus Maurus : Ariam esum inde credo Patribus es e premissum, eo quta ex eadem elementa, de qua m Pisces,
creata sum. Nam in Monachoram regula non immimus aliarum carnium esum
illis contradictum esse , quis quadrupuum. E Benedictino Monacho Mo-guntinus Archiepiscopus sui Patris regulam per consuetam tunc in omni Occidente Antonomasiam appellat Regulam Monachorum. Regu- Ia saneti de infirmis r Carnium esus infirmis omnino debilibus pro reparatione concedam . At ubi melisari fuerim , a carnibus more solito omnes abstineant. Et ad haec verba scribit S. Abbatissa Hild ardis r Carnes tam Fadupe- CAP. do quis volatilium intelligi vult, O nullas carnes, quas homines come eresolent , excipit. At ubi melioratifuerint , a carnibus omnes more sulto as ne π. Scilicet a carnibas quadrupedum. Quia sam illas , O succum earum comedere non solebant , sed infirmi. Sani υπὸ carnes volarilium , quoniam munda sunt , nee ardentem sibidinem comedemibus inferunt , manducabant. Etiam a nobis adducta regulae verba , Caratum quadrupedum ab omnibus a meatur comestio, laudat inieritis, atque adjungit: De Volatilibus reticet , quoniam cometionem issorum sanis non interdicit. Nam Patres, apria suo
tempore Monachorum conversario russis adhue fere insilita erat , esum carnium ipsis per omnia interdicere devitabat. rari ut estu volatilium uterentur, eis permittebat. Per Monasticam conve sationem non ipsa tunc per
omnem Europam frequentissima Monasteria , sed intelligit Monam-cam disciplinam. Haec tunc erat insolita & rudis , seu desermata, ideoque edi volatilia S. Benedictus dispensatorse permisit. Et hinc manifestum errorem continent haec Cardinalis 1 Turrecremata ad sancti Patris Regulam verba : Licet S. Pater tantum nominet carnes quadrupe um, prohibitio tamen evenditur Uiue ad carnes etiam bipedum , scilicet υolatilium. cim enim carnes υolatilium sint dulciores , magis delicatae , O prelisiores, qvori mimis delicatas vetuit , pro uI dubio magis delicatas pretiosiores prohibere cregendus. Mos enim sanctorum es in minori comprehendere majus. Exsili temporis lentis & dilciplina fuit locutus , avitam disciplinam non
808쪽
8O4 . . DIs SERTATIO plene intellexit. Interim circa avitam inter quadrupedes & bipedes disserentiam nostri Majores varie senserunt. Nam & leviores carnes, quas etlam in Res istorio edi diebus Festis permittit S. Isidorus , erant car
Et omnis haec disciplina adstrinxit etiam assumptos e Monachis Eoisi copos & Clericos. Hinc enim de S. Martino scribit in ejus vita Stapi-Cap. p. tius Severus et Sumpto Disvatu Motinus qualem se quantumque praestabar ,
non est nostraefacultaru evolvere. Eadem in corde ejus humilitas , eatim in ve- situ visitas erat. Nam ω Episcopus erexit novum Monasterium, vixis in ipso, cir in communi manducamis mensa , in qua nultas vinum nomis , nisi quem infirmitas trieripiet. Eandem regulam servarunt assumpti ex isto Monastelio Episcopi, de quibus pergit Severus t Plures ex tis stea Disopos v dimus. Quae exim eset civitas aut Ecclesia , ινικ non se de Marrini Momoeris cuperet habere Sacerdotes Et de S. Augustino post Monachum Epitc
ter Hera Humina etiam carnes alivando propter luistises vel quosvis infimmiores cominebat. Qtiam regulam assumpti citam omnes ex ejus Mon
steriis Episcopi constanter observaverunt. Etenim ad S. Alipium ex Augustinensi Monacho Tagastensem Episcopum scribit S. Paulinus e Sp. 3s. Eis in populis, i super populam agas , o spascuae Domini regens fibraris vigil P siον excubiis, tamen in abdicarione seculi, O repulsa carnis assa uims ,
desertum tibi ipse secisti , secretus a multis , vocatus a potis. Deiertum Monachus incoluerat Alipius . ideoque de Episeopus istud sibi sexv bat. Et de S. Fulgentio post ejusdem professionis Monachum Ruspensi Episcopo scribit ita ejus vita Fernandus Carthaginensis Ecclesiae Diae
nus : Huic Beatissimo Sacerdoti nullus Ap ando extorsit taeuslibet generis cadines accipere, se ola simpliciter Hera, ptisanas, G ova. Quamdiu'it jum nis , sine oleo; psquam semis, superfuse Meo mantacacit. Idra Meum persinsus est accipere , ne caligo praevalens oculorum , lectioms impediret incium. Istud enim saeculum vitrea senilium oculorum adjumenta adhuc ignor cap. i8. bat. Etiam vinum ille nunquam bibit , nisi insigniter dilutum graviter
Epl. 3. infirmus. Qtiod ipsiam de S. Heliodoro , Altinensi post Monachum Episcopo , testatur S. Hieronymus. Addit & Nepotianum fuisse forisClericum , & domi Monachum. Clero admovendum Monachum recte vult esse in Monastica disciplina perfectum. Qui sic vixerit in Monasterio , ut Clericus fieri mereretur. Et hinc adversus Jovinianum I. b. i. Heresiarcham sal bit idem Hieronymus e Post sordidam tunicam, ris D pedes , ω citarium panem , quae potum , ad candidam vestem, o nisidam cnem , ω mulsum elaboratus carnes , ad iura lilii . Pax mi, ad
809쪽
Monacho in Clericum promotus praesentem regulam praevaricaretur.
Hinc pergit in linuenti ejusdem operis libro et cine in tanta diversitate Cap. x 3. victus oe velitvs necesse est aut hic aut ibi esse peccatum, Non quod peccatum in cibo aut in vestibus aseram , sed quod varietas commmatio in deterias sit reprehensioni proxima. Monachus enim per impositum Episcopatum aut Clericatum non debet deficere, sed proficere in meliora. Hinc&S. Episcopus Eligius adduci vix poterat , ut quandoque cum hospitibus aviculas degustaret. Nec sera consuetudo , sed & Paternus Canon Latinos e Monachis Clericos semper ad hoc adstrinxit. Lueet ex pri ihinocentii Rescripto ad S. victricium Metropolitam Rothomagensem r De Monachis, qui diu morantes in Monasteriis postea ad Curicatus ordinem per venerunt , non debere eos a priori Proposito deviare. Etenimsicut in Monasterio fuit , O quia diu seruauit , idem in meliori gradu postas , imittere non deis bet. Et hunc Canonem Carolus magnus , dum lapsam nobis reparavit Christianitatem , servandum jussit, &suo Aquisgranensi Capitulari
inseruit cum hac Epigrapher Monachus, si ad Clericatum promebatur, Pr possum Monasticae Professoris non amitrer. Et ad Egilonem e Monacho Archiepiscopum Senonensem, dum Apostolicam confirmationem dc Pallium misit, inter alia monita praescripsi Nicolaus primus : Tuum Es. yr. praeterea , Frater carissime, Propositum observa, oe qui diu in Monasteris moratus es , a priseino voto disertere noli. Quod enim dis in humili habitu cust
disi, perpetuo indecens es, si nunc in potiori positus dimiseris ordine, hoc ipsum
sancia quoque scriptura , venerandisque Decretispuniter edocentUM. Et
bertus Hostiensis Episcopus , Innocentii secundi per Angliam Cardinalis Legatus , in sua Londinensi Synodo edidit hunc Canonem e AL Cap. tiicimus Decretum Innocentii Papae dicentis, Monachi diu in Monasteriis morati, si postea ad Clericatus ordinem pertenerint, non debent aliquatenus a priori . Pro sito deviare , sed sicui in Mo steriis positis,erunt , ita in Chrisalsis ordine degere debent, O quod diu servamerum in altiori grata positi amittere non debent. Exstat Synodus apud Richardum Hagustaldensis Monasterii Priorem, de Gervalium Monachum Cantuariensem. Et hinc A. t 38 . de Balduino post Cistertientem Monachum Cantuariensi Archiepis copo , quod carnes nunquam comederit , scribit Ioannes Brompto nus Abbas Jornalensis. Quod ipsum de S. Rudolpho Eugubino A. r is 4. post Monachum Episcopo testatur in litteris ad Alexandrum secuta Lib. r. dum Pontificem S. Petrus Damiani. Et hinc lucet praetentem Schismatici Graeci calumniam suille.mendacem. Etenim ex jam adductis Decretis & exemplis plura sunt juniora Michaese Cerulario. Calum-
810쪽
nia possit allusisse ad prae-icatores hinc inde Epistopos, quos eum
aliis paleis Ecclesia se per toleravit. Αvita disciplina dudum post Michaelis tempora duravit etiam in Monasteriis. Etenim de Fontis Avellani Monasterio, quod ibi is leguminibus viveret , solbit in S. Petri Damiam vita Joannes Monachus , C,p.r. & addito De vim Uu pia memorem , camm iprosacriguis, seussero sagro vise ibidem prorsu deeseseratur in Et de S. Dominici Loricati M Lib. i. nasterio fla ibit ipse laudatus Petrus et sub hac regula vivebaetur , mna - . s. quam Uram biberem, noFbet adipe alimenis condirent. Solis aegris, dum itas reperiri non possit, ministrari carnes assirmat generaliter in episto-- a ad Patruelem suum Marinum Monachum Classensem. Et quo dant Ep. 16. Monachos , 'uod ex carnis edendae pruritu aut simularent morbum aut verὶ infirmi optarent non reperiri putas , graviter arguit. Se tali casu infirmum cogi ad edendas carnes non potume, & tune ex improvisb pisces mox advenisse, refin in Epistola ad Monachos Rudolphivn
ac Aripandum. Etiam Honestum Monachum , qui asserebat se nons Posse carere carnibus , arguit per longam epistolam. Varias hujus o servantiae rationes deducit in litteris ad Guillelmum Monachum. Et Ep. is. de Pharnulpho Urbis veteris Comite scribit et Dum ad mensam Comes isse discumberet , quidam illi Monachis ψῆdebar, quem rogarae comi , ut Flapistes deerant, dictante necessitare carnibus vesceνetur. Assirmat Monachum importunis nugacis Comitis precibus circumscriptum comedisse carnes, atque prosequitur tam iam satiatus existeret , O camalis illeceb a veta compleset, ecce permaximum luctum Dap er H B, O inseconvestentiam oculos oe ora con vertis. Camque hunc O Mo thus Amrerum , oculos in eum inhianti curiositatis amissitare defigeret , in Comes et amarames tanquam Liuicas come si , piscem ransuam Monachus cur Mendis Piam si e tibi l cuerit, vescuum illum congruὸ decamabis et Meus est Galaad , O meus o
Manasses. Porro si caraitas a stinuises , piscis iste tibi de inostria servabarer, se/quia carnibus appetitum carnis invisi , saces tura piscis hic post ad enta
carnalis ingluviei non transibit. Ita carnalem Monachum dedit ludibrio totius mensae. Ex quibus lucet carnis abstinentiam tunc omni Mon sterio fuisse sblemnem , ct servandam etiam extra claustrum. Hinc enim de Hildebertum Cenomanensem Episcopum , quod Joannem Fratrem laicum , utilem caementarium , se invito detineret , graviter queritur apud Paschalem serendum Pontificem Goffredus Abbas luib. a. Vindocinensis, & adjungite ni ipso sciense , contra Propositum Homictu, Zp 3- carnibus Uscitur , O omninὸ Reruiasis Iae contrarius , pemiciso animo in carnis turpitudine spernur. Lucet