장음표시 사용
811쪽
Da s. Laour Noti Ae T s. - Lueet, liuiuam, istam regem solis infirmis fuisse relaxatam: Et m morati inter quadrupedes & bipedes discriminis nullam tune is isse m
moriam. Et revera discrimen hoc caret firmo fundamento Ipsum ad eoriadis duritiam dumtaxat dispensatorie indulsit S. Benedictus, ideoq, mesuu postmodo disciplina merito abrogavit te altissimὸ sepelivit. Quod tamenaee abstinentia non ita dudum post Petri Damiani tempora fuerit gravis ter laesa demonstrat venerabilis Petri Mauritsi Cluniacensis Ablata ad Ros Fratres epistolar Abstinem rosa Dei ipsimimi vellisa a comicus 'omni Sabbatho inent insuper erias e Luc-n omni quidum ex se sis etiam omisecunia Feria.Arnanes nostri S.ωAU. lestis Propositi Monacti, o hoc Cliniacenses, si reta Deo biem pudore t m, ut dicitu num, mila prinfersenam exrena Ferion absumendis carnibus cominuam:Nec laesinem arcu rὸ , sed palam O publici satientes. Non site eauia dicit: EI hoc Gniate es. Cluniacense enim Coenobium filii olim longὸ sanetissimum , ideoque certum est ipsium non selum declinasse. Duodecimi seculi vigesimo secundo anno Petrus accepit Abbatialem sedem. Quo anno,& qua occasione coeperit haec deformatio , ignoro.Videtur ejus exordium non sine fundam to eolligi ex Roberio Abbate Momensi , in appendice ad SLgebenum emblacensem et D inu P-so binas Cnymaeresis: cum WLlar ad uniem corrigere excessu in cibo, in v tk storumdam Monachorum, qui exteriora ejustem Amnasterii nusia tractabanς: serrexerunt in eum, O crescentesimultate accusaverunt eum in praesentia Paschalis Secundi Papae de quibusdam gravissimis tapitulis, licet salsis. . ei us cam dedigna Hur respondere, Acens nec de accusilisne eam, se cie are, 'neopste de rubrita. GUUebar enim cris bona conscientia Z O ingeηire Visares Comitis Mergniensis. Invito Pa - Abbatiam relin uens, Hierosol mam per Ut. At illi strames in sua malitia, elegerunt bi Abbatem Humem, Pr orem Aia ciniati. Quo defuncto infra primum annum sui regiminis, et gerunt quemdam strenuae nobilita:is mPenem, nomine Prarum. Quomodo aurem tria flus Pontius de Hierosthmis ressiens, iterum Abbatia, cui renuntiaverat, praeesse voluit, O quomodo si mrie facto in eodem Mona eris mirum humani sanguinis sustum est , pu er dicere. Remansit tamen venerabili Petro νegimen Claniatensis Mona erit, quia adhuc insponit, transactis ex inde duum annis. Pontius vero in Monasterio, quod T carur Cavea, ad ultimum mantius est. Eleetionis schisma ad lacerandam
Monasteriorum disciplinam est longὸ potentissimum. Planὸ existimo commissum a Monasterii Procuratoribus seu Apocrisariis in Mo excessum ab ipse traductum ad ipsum constentum, atque ita etiam ad alias ejusdem Congregationis familias. Et haec omnina fuit una ex causis ,
ob quas Robertus Prior & alii Zelosi fratres discesserunt E suo Molis-
812쪽
sos DyssER TATI mensi Monaste Io, & ad ex cte servandam sancti Benedicti regulam sundarim Coenobium Cistertiense. Attamen de Cluniacense veneraUIi suo Abbati Petro obedivit. Etenim in prima sua epistola S. Bernardus ipsum notati non quod carnes, sed dumtaxat quod vinum bibentes demulsum, ederent pinguia, frixuras piscium cum siccis herbis & aromalibus. Addit Cistertienses vesci selis 'leribu , fatis, pultibus, pane ci- . a. bario: Condimentum esse salem & funem. Quod ipsum in prima sua. epistolas bit Stepharvis Tornacensis Episcopus. Nec dubitandum,' quin Cluniacensis reformatio fuerit traducta in totum corpus istius
Verum non persGeravit. Etenim non ita dudum post sta it ad Abbatem & Conventum Subiacensem Innocentius tertius plenam multa resormatione epist0lam, in qua est hic etiam articulus 3 In R fedurio nasias omninῖ ei vescαur. Nee in qribu m selimitaritas, si aliquoriferi consereis, Comentus meis cum Asiare, paucis ibi relictis, ut extra Refectorium edant carnes: illis A spraecipue Regularis distisi fistud im observanda. Aia nec extra Refectoriam, nisi in P istorio, es carnium credam Ibi licere. Quanum exordulgentia psit Asbas interdum' aliqώesstarrum, nunc hos, . nunc illos ,rout necessivit viaverit, advocare,
α' ι i Fue secum in camira Aa melius oe plenius exhibere. Exstat epistola apud
Gregorium nonum sub titulo de statu Monachorum. Et in suo Spi-cilegio Lucas Dacherius inseruit Statuta Abiaium Oiatas S. Beneducti in Provincia Narbonensi ad restaurandam disciplinam regularem, appresbasa a Gregorio Papa ηοηο. Haec stacti Patris de carnibus abstinentiam conantur reducere, & varia lanciunt. Longiora sunt, ideoque in suo sente videnda. Etiam in Londinensi sua .Synodo statuit Cardinalis otio, Gregorii noni per Angliam Legatus : Audivimus laetati sums, quod Rel iis viri, Abbates Ordinis S. Benedicti per Angliam constituri, conmenientes nuper in suo capitulo generali, tanquam filii juva sermonem propheticum a suos terminos revertentes, procidesiaruerunt, ut de cviero secun um sancti Benedicti Regulam, ab esu carnium debeant ab inere, exceptis debilibus-Io-mis , quibus debet secundum ejussem regulae continentiam in infirmaris promideri. Quod appretantesstatuimus inviolabiliter obstreari. Et in Londinensi Abbatum Synodo : Cum Um caraiam fit Monachis nigri ordinis per regulam B. Benedicti ac Statutum n rum , nec non atum Anglia Praesidentium rex rasi a reuis ister ictus, ut Manaetis bis, qui per abusum constemeram vesticarnisμs, Iollathr occasio oemateria murmurandi, praecipimus Abbatibas Priori os, tu loco illius ι ibi eis vetitistudeant cir practirent Minachis, jux βι ut AE em domus , casum alium competentem mirisrare. Exstant haec Diuili sed by Coral
813쪽
Da S. Lllo Nis Nor fAeTIs. 8 sapud Matutinim Parisiensem. Quae omnia innovarunt & confirmarunt Innocentius quartus , in Viennensi Synodo Clemens quintus, in Benedictinis Constitutionibus Benedictus duodecimus , de in suae Provinciae Synodo Tristandus de Salazar Archiepiscopus Senonensis. Et iam S. Norbertus ae S. Dominicus perpetuam a carne abstinentiam suis Fratribus imposuerunt.Uti S. Benedilius vinum,ita primus suis diseipulis carnes permisit S. Franciscus. Et exindὸ avita abiunentia coepit plurimum flaccessere. Nam &avitae nostri ordinis constitutiones carnis esum permittunt. Verum haec libertas non erat tempore Michaelis Cerularii ideoque priorem suae calumniae partem merito ipse recantavit. Attamen
uti quaedam Graeca ob regionis infoecunditatem alebant porcos , ac ipserum intestinis ac extimis pariibus vescebantur , ita ex eodem principio quaedam Latina Monasteria suum olus & legumen larido condiebant. Hinc enim S: Dominici Loricati Monasterium , quod conditum adipe alimentum ignoraret , tamqu1m singulare nobis sit pra laudavit S. Petrus Damiani. Esse antiquissimum morem demonstrat Ab- c., , batum Aquisgranensis sub Ludovici Ps Imperio Synodus: Fratres ali- . quid pinguedinis in victu quotidians habeant, excepta sexta Feria, O diebus octo ante Natale Domini , O a Quisquagesima usque ad Pascha. Et hinc ad secundam praesentis calumniae partem rectὸ reposuit Petrus Antiochiae Patriarcha et In leguminibus O Heribus nidorem seisium immiscere ; etiam a sanctis Patribuspe istum est , Decretum , praesertim illis , aput quos bonum oleum non reperitur. Inquit praeterea in sua regula beatus Basilius, quod
ciborum dderentia nihil nodest. Socii praeterea S. Basilii sues alebant. Et ad Nicolaum magnae Conssentinopolitanae Ecclesiae Diaconum & Castrensium Theophylachiis Bulgariae Archiepiscopus scripsit Latinos
perperam accusari de variis, & inter ipsa ponit hunc articulum : Aia exiliensatione veniunt, quae infirmitatem regit, forsitan quidem aes, , omnino autem corporalem , ut Monactis in aegrotationibus mere carnes , idque s
Irie, O revera =iritaliter. Ita habes in Responso Demetrii Clio maleni Bulgarorum item Archiepiscopi ad quaestiones Constantini Cabasilae Metropolitae Dyrrachiensis. C Α-
814쪽
DES. LEONIs NONI Ac TI s. graginta dies ieiunare ex Domini exemplo' voluit Latina Eicclesia.: Et
quoniam praecisum hunc numerum nec in sex nec in septem invenimus
septimanis , aliquid addere quam demere maluit Telesphorus , atque ita induxit dies quadraginta duos. Addit apud S. Ambrosium Sermo Dominicae in Sexagesima : Quin algesima ideo .i cytis Iam servatur , in 'fasum quinFaginta dies. Quia si sukraxeris ab his septem Dominicas , non amplius remanent in ab inentia , nisi quadraginta duo dies. Et in ipsis Δο-bus diebus alii ieiunant , alii non. Vt in Coena Domini, oe in Sabbatho sancto. Quod ip um scribit aeneas Epileopus Parisiensis. Et haec est vera apud quasdam Ecclesias origo aut quintam Feriam majorem , aut Sabba thum salvstum non jejunandi. Quem posteriorem morem suo adhuc tempore viguisse in Italia , assirmat & queritur in litteris ad suae Con- Lib. 6.gregationis Eremitas S. Petrus Damiani. Ex alio tamen ipse principio Sp. 33'. conatur aliquatenus purgare. Et hic jejunandae Sexagesimae mos dudum permansit. Tandem tamen contractus fuit ad selos Clericos. I tralucide assirmat adductum Romani ordinis testimonium. Et hunc morem videns istarum apud Isidorum Mercatorem epistolarum Auctor scripsit Telesphorum de selis Clericis statuisse. At pro omnibus statuisse assirmat etiam in litteris ad laudatum Alauinum Imperator Carolus
Etiam de S. Papa Melchiade scribit Liber Pontificalis: Hic constituit,
ne vila ratione die Dominica aut quinta feria jejunium quis sidelium ageret, pila eos dies Pagani quosacrum jejunium celebrant. Hujus de quinta seria Statuti causam cise varia a Domino Deo peracta & nobis donata ista dic mysteria ac beneficia assirmat in laudata Epistola magnus Carolus , ipsa
enumerat, atque adjungit: Sexagesima , ut existimamus, propterea a nonnullis Obserυatur, ut oe Decimas dierum omnipotenti Deo dare positat , Dominum nostrum J Esu M-CHRisTu M quadragenario particulatim jejunio imitari , O primam vel quintam feriam a j iunio vacare debeant. Hoc ipsum Melchiadis Institutum,easdemque ipsius rationes laudat memoratus apud Alculnum Flaccum Auctor , & pergit et Tunc placuit Fidelibus , ni octυ hebdomatis consecrarent jejunio , O primam Dominicam Sexagesimam nominarent , non proptersexagenarium dierum numerum, sed propter ustum Auitionis nostrae', quΦscut Quadragenario Quinruagenarius, ita Quinquagenario Sexagenarius , Sexagenario Se uagenarius coaptaetar. A Sexagesima usique ad Pastha sunt Oct.
hebdomadae , e qstibus singulis si primam quintam feriam de abstinentia sub-
trahis, Et Mesthiades illituit, O ipsum Aem Sanctum Paschae , quadraginta tantum ries remanent ablinentiae , ad imitationem Domini nostri JEsM-CHRisTi. Et laudatus apud S. Ambrosium Sermo et Sexagesima celebra'
mr , in pia sunt ocis hebi aia , ii est, dies quinquaginta sex. Si με r eris
815쪽
Quod quintas etiam per Quadragesimam Ferias Latina olim Ecclesia , utique ex S. Melchiadis Instituto , non jejunaverit , tradit in
Ep.86. epistola ad Casulanum Presbyterum S. quoque Augustinus : ApuIR manos quinta Sabbachi seiunandum nomvidam. od ipsum lucidissime tradit in priori ad Januarium epistola Et in suo Capitulari Hatio Vercesten - sis Episcopus : Quinta Feria pisque non es ieiunodum , ut inter ieiunium aristianorum G Gentilium , Catholicoram atque Haereticorum discretio M. Hano de solis extra Quadragesimam , S. Augustinus de cunetis per omnem annum quintis agit Feriis r Quod nempe dudum ante Hait nis tempora Gregoi ius secundus quintas Quadragesimae Ferias a data per Melchiadcin libertate ad avitum jejunii debitum reduxisset. Tinatur hoc Liber Pontificalis r Gregorius Gadragesimali tempore, ut in Finta Feria ieiunium atque Misaram celebrinu fieret in Ecclesiis , quod non age /tur , instituis. Quod ipsem sciribunt Marianus Scotus , Sigeianus Gem blacentis , ac RaduIphus de Diceto. Exponit in libro de rebus Eccle- Cip. 16. siasticis Walafridus Strabo et Melchiades saluit, ut mila rarisne Dominica die aut quinta Feriὶ jejuniam exis Fidelis areret. Pagani enim his A ra quo ieiunia frequentabanr. Ideo beatus Gregorius in disti tisne officiorum amra infra uuadragesmana, quinetam Feriam vacantem dimisit et D usia festiva erat veluti Dominica, etiam oscio diei Dominicae celebris haberetur. a quineta F ria quoniam capit ut caterae ieiuniis applicari, Gregorius iunior fatuit eam Missis Orationibus ese solemnem , O undecumque colligens , eiusdem diei augmentavit ellicia. inod ipsit in eisdem fere verbis scribit Micrologus, ct adjungit et Quintam Quadragesimae Feriam Gretreius iunior fatuit ese δε- lemnem oscus undequaque collectis, maxime de Umalibus Dominicis. Ed, cit aestivales , quarum Evangesta & omne Missae ossicium traduxit in quintas Quadragesimae serias II. Gregorius, Dominicas , ac prosequitur : In Hebdomada quoque Pentecostes quota Feria officio Dominicae inlici tur. Affirmat in quintis Quadragcsimae feriis usque ad laudatum Greginrium suisse dictam Missam de praecedenti Dominica Et sane res ipsa clamat hodiernas quintarum Quadragesimae feriarum Missas esse posterius
superadjcctas. Reliquarum consequentiae non plene correspondent. Lib. . Quae omnia in animae gemma tradit etiam Honorius Augustoduneniis. p in . Etiam quidam Graeci quintas Quadragesimae Ferias videntur olim non jejunaile. Hinc enim in laudatis ad Alcuinum Flaccum litteris scribit magnus Carolus : Septuag sima , ut actimamus , proptetere ab aliquibus observatur , ut cis Decimas dieram Domino dare queant , ω prirma vel quinta , nec non O septima Feria jeiunium solvere possint. A Septita
816쪽
DE S. LEONIs NON IACTI s. 81316- 63 e ad Paschaseum novem hebis L , facimt diesserarima qua-inor. Equibus si de unarii lue hebdomac tres rasatos sukraxeris dies , crPastialem SacratiFimnm, trixinta sex in observantia remanent dies. Idem lcribit laudatus Sermo apud S. Ambrosiuin , atque vel hac sela voce clamat se nullo modo esse Ambrosianum , sed Ambrosiastrum. Exponit in litteris ad laudatum Imperatorem laudatus Alculnus : Audivi , tam Romae essem , e stam dicentes Magistros , quod Orientale, populi novem heb-Ep., . domadas , Graeci octa, Larisi septem iriunare soleant. Et haec sunt verba , quae notat de carpit in libris de Clericorum Institutione Rabanus Maurus et Alii, nescio quorum ore dum , asseverant quia. Orientales populi novem Lib. a. hebdomadas , Graeci octo , Latini septem ieiunaresoleant. Aut Alcuini, aut 3p certe laudatorum ab ipse Romanorum Magistrorum fidem vocat in dubium. At quibusuem videtur , quod sine fundamento. Etenim per distinetos a Graxis Orientales intelliguntur Armenii , quos cerium est per novwa olim leptimanas jejunaste. Cum omnibus Christiauis Dominicas , cum Graecis Sabbatha, cum Latinis quintas Ferias videntur a
jejunio exemiste. Et hoc, uti de alii Latini mores , illis fuisse possit a
magno Gregorio. Et ob secundi Gregorii auctoritatem noluerunt consuetudinem deserem.
Consbnat in opere adversus Photii schisima Ratramnus Corbeiensis Monachus , asseverans alios senis, alios septenis , alios octonis septimanis jejunare , & adjungeris et Superaddunt etiam alii nonadi. Et sub- Lib. . nectit causam : Reperiuntur nonnisi uinta Sabbaibi ieiunium solvere. Ad-ςyp dit quod ipsiim etiam Dominicis & Sabbathis sislvant , atque ita ad re- periendos triginta lex jejunii dies cogantur illud a Septuagesima inchoare. Et pergit de Graecis: Ergo cum deprehendamur non solum ab Occidentalibus , verum ab Orientalibus dissentire , dicant μὰ ratione reprehendant Romanos, m non reprehendi Verentur ab aliis Ecessis, qθibus in Pasthali irinnio non concordare videntur. Asserit illos circa istud ipliim , in quo damnant Latinos, damnari polle ab Orientalibus, qui urique non septetn
aut octo , iῖd novom leptimanas jejunant. Ρcr Orientales omnino intelligit Armenios. Etenim uti adversum nos do ibi is sex , ita adversum illos de novem septimanis Graeci litigant. I item mox exponemus. Quae omnia in opere adversus idem schisma confirm. at A neas Parilien -
1is Episcopus. Dumtaxat Graecos non distinguit ab Orientalibus. Ait quoidam per septem , quosdam Graecos per octo aut novem hebdomadas jejunare. Nempe Armenii quoad Ecclesiasticum ritum stini Graeco- Latini. AP Rneae ac Ratramni tempore quintas Quadragesimae Ferias Armenii adhuc sine jejunio agerent , est stio loco di qui
817쪽
Interim S. Melchiadis Institutum ab omni Latina Ecclesia non fuli admissum. Etenim S. Augustinus in laqdata ad Januarium epistola dise te scribit esse hac in re diversos Ecclesiarum mores. Et in litteris ad Casu lanum ait quintas filias non jejunari a Romanis.Supposivit in Africa ,- junari. Hinc & quarumdam Africanarum Ecclesitarum , quae in quinta Dominicae Coenae seria tolerabant selvi jejunium , constretudinem graviter improbat in dicta ad Januarium epistola , & optat auferri. Lucide affirmat ipsius ibitus, quae etiam apud alias gentes fuit, ribertatem non16. probari, sed dispensatorio plebeiae pacis amore dissimulari. Et adversus Haeretiarcham Priscillianum statuit prima Bracharensis Synodus : Si 'lis seria Pohasi,m vocarur Gaena Domini, hora legirimpost nonam id min Erclesia Mi las non tenet, se ecuniam Sectam Priscilliani , esivitatem issius diei ab hora tertia per Missa. Defunctorum , sumo ieiunio, colit, Martima'. Quod ipsum firmat secunda istius civitatis Synodus. Quocirca qui latae
istius seriae jejunium solvere primus in Hispania caepit Priscilli us,atque
ita Melchiadis Decretum illic etiam non fuit admillum. Illius item nulla est memoria apud Gallicanam Ecclesiam. Et hinc nec Gallia nec Hispania Quadragesimale jejunium unquam extendit ultra lex septimanas. So-i3. los, dics, anni Decimam offerentes Domino , jejunaverunt. Probarunt hanc Petri Blesensis sententiam: Apsolica traditio fuit 3 s. a s ieiunare ante Poti. Aarientes enim fumum decimassbi Domi m viaricare, --hilominus est dierum decimas Deo sanctificare saluerunt. Subseq/κntes veru Pasres Apostolici puruor superaddiderunt dies,ut numerus Dominici jejunii assimpleretur.
Quastio est, A quibus Patribus isti quatuor dies fiterint adjecti i Micrologus Scriptor censuit esse magno Gregorio antiquiores. Quadragesimalem jejunii ac sacrificii horam affirmat a quarta cinerum feria im. η9. choandam , ct prosequitur et Sciendum, non solam modernos, ut quidam putant , sed O antiquos a capite ieiniui incaeps. , cum G S. Gregorius ibi vid aior Quadrage malia edia initiasse. Sic enim in Gregorianis Sarramenetariis, sive Grudualitas Dbris evidentissimὸ declaraetur. Subse Mens tamen Dominica propria initiam Quadragesimae dis itur. Vnde quadraginta dies usque ad Pascha computantur , quibus cunet sex Donunicas subtralumus , nsn nisi triginta sex is ab inentia obserTHms. Ergo a capite ieiunii necesariὸ incipimus , si cum Domino ieiunium quadraginta dierum complere voltimas. Glausi etiam orationem su- Irr populum iuxta Gregorii insitutionem exordimuν , quam numquλ dici- , nisi cum Quadrage aliter ieiunare debemus. Uertim longe aliter conlet Am larius Fortunatus. Quatuor adjectos dies Iaudat,& adjungit: Occurris quo S. Gregorius tantummoto niginta oe sex dies ab inentia nobis infimia: Quia gesimalis temporis , forsan quia necdum erant additi quatuor dies a feria q*ar Msque ad Dominicam Quadragesima. Particula, Forsan, videtur superflua. Etenim Disiti od by GOrale
818쪽
DE. S. LEONIs NONI A COR 8rs Etenim in suo adversus Photium' opere scribit AZ neas Parisiensis Episcopus e Beatus Papa Gregorius Quadragesimae computans rempus , a capite o-- sex hebdomadarum iis computare incipit. Et adducit Gregorii vecta rs senii die hsque ad Paschalis festivitatis gaudia sex hebdomati veniunt , quorum videlicet dies quadraginta γ duo flant. Ex quibus dum sex dies Dominici db absinentia subtrahuntur , non plus in asinentia quam sex cr triginta remanent. Demonstrat iplbs esse totius anni decimam partem , & in hoc princi pio fundat ipsorum numerum. Exstant verba in decima sexta Homiliasii per Evangelia. Asseverant nobis duo. Primo , quod quattior dies tunc necdum adjecisset Romana Ecclesia. Secundo, quod Melchiadis de quintis Quadragesimae feriis non jejunandis Decretum tunc Romae esset abolitum. Abolitionis tempus δc modum ignoramus. Interhia ista abolitio etiam videtur Romanam Quadragesimam ab octo septimanis ad lex contraxisse. Qui omnis mos durasse videtur ad noni saeculi medium , quo adversus Photium scripsis Ratrapnus Cor jensis Monachus : Ieiunant Romani sex antὸ Pa a septimarim continuatim , praeter Do-minicam , qua ieiunium Disant. Diserte assirmat selos dies triginta sex , Cap. 4. tanquam totius anni Decimam ab illis jejunari. Et hinc Romanum rutum postulantibus Bulgaris Nicolaus primus Pontifex imposuit jeju Dium ibitus Quadragesimae , cujus exordium esse primam Dominicam nobis silpra dixit Scriptor Mierologus , de tr. suorum Capitulas tum Praefatione confirmat Isaac Lingonensis Epitcopus: is quarta Feria ante
initivm suadragesimae. Nempe Quadragesimae de Quadragesimalis jejunii
exordia antiqui distinxerunt. .
Respondeo tamen Scriptorem Micrologum reis e sentire : Quatuor dierum adjectionem esse magno Gregorio antiquiorem. Quod enim totos quadraginta dies tunc jejunaret Romana Ecclesia , in laudata per Eneam Parisiensem Episcopum Homilia masnus Gregorius dilerte assirmat , repetit , atque inculcat. Triginta sex in illis conclusi,s dies asserit esse totius anni Decimam , non MIerit illos solos jejunari. Eodemque sensu accipiendus est, nisi ex laudato Gregorii loc' censeamus circumscriptum , Ratramnus Corbejensis. Et laudati JEneae post en meratas varias variarum Ecclesiarum in jejunando consuetudines verbassent clara et O his O aliis modis per multa statia Orbis Quadrages ali tempore ordo absinentiae confundatur , potissimam O optimum delegit Romana . Sedes continuare extendere antὸ Pascha Diunium in numero quadraginta dierum. Triginta autem cir sex diebus in allinentia computatis , adiunctis oesiaruor qui a capite jejunii incipiant, egregiὰ compaginantur , O abfue ulla reprehensione utimur jejunio Salvatoris nostri. Qbi utique quadraginta dies jejunavit. Et in demtali ad omnes Episcopos.& Curatos PresbyterQS
819쪽
epistola scribit Leo quarius et Quarta feria amὸ Quadrat imam plebem adleuatm m confessonem invitate. A ita quarta feria i sene ad diem Resen Bionis DNini nullus manducet camem amsanguinem. Scribit antiquam disciplinam Romanae Ecclesiae. Nam quartam feriam esIe caput jejunii,&. in ipsa omnes admoneri ad faciendam peccatorum confessionem, mandat etiam Ordo Romanus.. Manet itaque quaestio, Quis quatuor istos dies adjecerit 3 Ab aenea Parisiensi Episeopo adversus Photii calumniam adducitur Fausti Rhensis Episcopi testimonium cum hac epigraphe e S. Faustinus Episcopas in
Do mca ante stiradragesimam , Homiliarico sermone secund*m m rem olim temporis , ita de jejunio varie exste situr. Ille Faustus dictus etiam fuit Faustinus. Et licet circὶ Divinae gratiae exordia in Massilienses errorestitutarit , humana tamen tentatio ista ipsa gratia non privavit. Ηaeestini ejus verba: Permotos esse vos credo , Fratres dilectissmi , cur a veriori Dominica Quadragesimampoecurrimus , O cum boae t ejus exordium , carnsmitatem ejus ante unam hebdomadam celeisare caeperimus. Reprehendi η
potes observaria ita praepropera. Devotionis enim inritium est prius legem exstris, quia legis praecepta cognostas, oe ame obedire praeceptis, piam obedientia princepta compellam. Assirmat Paschale jejunium non a Quadragesimae, sta a Quinquagesimae Dominica fuisse caeptum. Hinc aliqui existimant, 'septem Telesphori septimanas tunc adhuc viguisse in Gallia , proindeque in Italia, atque ita a magno Gregorio non quatuor adjectos , sed duos dies fuisse detractos , aut certe mutatos. Qtiod quintam majoris hebdomadae feriam & Sabbathum sanctum non jejunaret pOpulus , cen it displicuisse Gregorio , ideoque duos istos dies redditos jejunio , & secundam ac tertiam Quinquagesimae feriam fuisse
Et hanc opinionem valde confirmat Beneventana per Stephanum Balvetium , inter opera Domini Potri de Marca publicata, Urbani secundi Synodus stis omnino Lautis post riem cineris G cilicii , qui caput jejunii ricitur, carnilus vesci audeat. Cur de solis Laicis statuat, disci inus a Claro montana , qtrae hanc confirmavit , ejusdem Pontificis Synodo : Nemo Liuirerum a capite jeii nil, nemo Clericorum a Quadragesima crve a Fol 3 o. Pastha carnes comedat. Ita scribit Guilismus Malmes Heniis. At legendum est , a Quin uagesima. Ita enim legitur apud Matthaeum Parisien- ε,, Et per Franciscum Bellesertium publicatus Canon habet e sirithm est etiam Lascis a die cinerum a sum Paschae carnibus vescLClericis autem, . Gr in Ecclsa It cmoris,a Quinquet fimae Dominica ad diem Resereremonis D mi. - Utraque Synodusin novat,& cum quodam moderamine confirmat an liquum Telalphori Dccretum. Licet non a Laicis , a Clericis tamen dc
820쪽
Monachis mandat Quinquagesimam jejunari idam volunt istud ipsum
statutum fuisse a Magno Gregorio , ideoque &. abUrbano innovatum. Respondeo adductum Fausti locum non tacere ad propositum. Lu-eide assirmat ex suo dumtaxat Episcopali consilio , non ex Ecclesiae
praecepto, de non ab omnibus , cd a selis quibusdam iuisse isto anno
ita jejunatum. Et inter jejunantes ac non jejunantes fuisse contenti nem. Et edicit causam et Ins mPs reprehendendos puto , o cum parati su rint jejunare, odierumsolemitatis ambig- , neglexerunt jejmnare. Demonstrarunt ut re non se viae mes religiosὸ tavere , .sed coactos.
Paschalis festivitatis dies erat isto anno Gud Episcopos de otio dierum intervallo ambiguus , ideobue Faustus Episcopus secit quod sub J ustiniani Imperio factum Conliantinopoli scribit Theophanes r Pastiali,
terminipe resus est ordo , habriti uepopulus carnis iv die φMna Februant. Imperator amem carnem alia μ'enii septimana lis divendi sanxit. Lani
nam iraque cuncti exercuerunt macellarii, mactas erunt, O venalem exposuerunt. NI sius tamen pretio comparamis , aut comedit cm rem. Paschalis igituν
solemnitas, prout decreverat Imperator, celebrara est, ac simul deprehen sim, una amplius , quais is erat , hebdomada populum jejoasse. Quod ipsis ni scribipat Anastasius Bibliothecarius , Georgius Ctarcnus , ac Nicet horus Callatus. Et Faustus videtur etiam errasse , atque idco popu-us fuisse divitiis in partes , ct contendisse. Hinc ipsum compoticii rus in prima Quadragesimae Dominica rem hane ille tractavit pro concione , demonstravitque jejunantes egisse rectius , utpote qui &. labendi periculum caverint , & secerint opus stipererogationis. Et notanda fiant haec ejus verba : Badragesimam praevenimus, cum hodie sit ejus exordium. Lucide anmat Paschale jejunium , non a quarta feria , sed a prima Quadragesimae Dominica tunc apud Gallos suisse inchoatum.
Quo circa primum horum quatuor dierum auctorem multi credunt este magnum Gregorium. Est tamen incertum. Etiam incertum est , quis quintas ferias in Romanorum ac aliorum eis se consormantium j junia reposuerit, atque ka inductas a Melchiade novem septimanas reduxerit ad sex aut septem. Istas ferias fuisse suo tempore omnino jejunatas assirmare videtur in adducta homilia laudatus Gregorius, atque ita in
secundi Gregotii vita Pontificalis liber quibusdam videtur cespitare. Quidquid sit, quatuor isti dies sunt antiqui in omni Latina icclesia. Et ipsos uti tales lucide laudant Meldensis Synodus & secunda Suessio- Cap. 36. nentis. Laudatas Urbani secundi Synodos, non ex magno Gregorio loqui existimo , sed ex Telesphori apud Isidorum Mercatorem epistola. Auictoritatis pondus isto saeculo habebat illa collectio, atque ita laudatus Pontifex istam epistolam voluit saltem a Clericis & Monachis ob