장음표시 사용
841쪽
et erita quaestio est,Cur quidam privatim jejunantes Afri censuerint non
' tantum a stimenda Eucharistia, uid etiam a dando & accipiendo paeis oscillo abstinendi im i Est quaestio imi icata. In quintae ad Theodosiani eodicis titulum de spontalibus & ante nuptias donatioitibus legis comamentario Jacobiri Gothoircdus inponit oiculi jus inter sponsos . addhmagnam etiam inter Christianos es c osculi reverentiam, & pergit redipui, osculo sese salutabant pa*m Christiam, o omisnem nomi-- os et gnari messuit , extra j0umora Hes. Et probat hoc praesenti testimonio Tertulliani. Vir eruditus labitur. Hanc enim, praeterquam in saneta Pasclaa,abstinentiamTmullianus improbat. De antiquis Christianis etiam Gabriel Albaspinaeus in primo antiquarum observationum libro ponis cap i titulum o Uinis patis a stinebam diebusjunnii. Probat item o Ter ' miliano. At longe melius scribit in scholiis ad librum de oratione: su-ebrem oscula negarem jejunantes, ποη imento. Quod ad auctores, amis oramque ritus intestigentis plurimum conferret. Nam edificonsuetumem hanc improbet Tertullianus, aliqua tamen vero si ratisine caUMM. Non in cunM ,
sed i blis privatim jejunantibus Tertullianus improbat. Recte Nic
laus Rigaltius: Pravae consuetudinis cansam Tertullianus non inquirit. Nee
etiam vulgo a ferri video, nis quia in osculo hilaritatis aliquid esse durerent, aseentim a irinnii mastitia luctuque. Respondeo dandum de accipiendum in Sacrificio osculum fuisse illius signaculum de comprobationem, ideoque ius solorum Persectorum. Porro privatim jejunantes gerinant α agebant Poenitentium schema ac personam , ideoque ab illo abstinebant. Et ipsos non de Eucharistiae, sed de selius osculi abstinentia Tereullian recte arguit. Quod nempe ab illa, non ab hoe possent sine jactantia, pro timorumque de Sacrificii offensa es,stinere. Quarta quaestio est, Cur in sancta Parasceve omnis Ecesesia abstineree ab ostulo Respondeo, ob tres causas. Prima fuit publicum tune &Qlcmne jejunium. Omnis tunc Ecesesia agebat poenitentis per nam ideoque abstinebat de ab Euchalistia & ab olculo. Praecipuum enim huius ossicium est populum ad percipiendam Eucharistiam praeparare. Et hinc nec dari consuevit in Defunctorum Missis e Quod in ipse populus non communicaret. Nec enim privata Eucharistiae semptio, sed ista oblatio prodest Defunctis. Sumptio ex stimenti, seu operantis pietate
prodesse possit, non ex opere operato. Altera ratio est, quod in G- Parasceve offerrentur Gla Prae-sanctificata. Hae enim iam GLib. i. vrant pra osculum, nec iterato egebam signaculo. Tertiam ea Cap. 1 3. sam dat Amalarius Fortunatus : A pacis o nis nos ab inemus, non quup tis escubim malamst, ubi ex charitate vera profertur, sed ut demonstretur ,
842쪽
timsisse tribus. Ita fieri Uirmat non tantum in Parasime, etiam in Sabbatho sincto. Aliis item in Sacramentis ae divinis ossiciis Oseulum frequentavit ant ita disEplina et Verum haec sunt ineritas loci. Et qui dem uti aliqui Latini antὸ, ita & quidam Graeci post ciγnfecta Euchari mae mysteria dederunt pacis osculum. Lucet ex secunda Martyri, I ustini Apologia: A necit κι --, 1-tuis aras escisssaluta s. Uterque
ritus est bonus, sanctus, nixus rationibus. Quin nostram sine fundamento culpavit Michael Cerularius. '
Latinarum Episcopi annulos in trambus, Ecclesias stin nine, Mespientes, O arrhabonis ferre dioent. EAndem Calumniam adducit repertus Constantinopoli apud P P. Praedicatores Trachatus r insum Disivi in fit m μηδε Eccle desponsationis annulos portant oe chrothecas. In denera scribor, Dextera D mini, in fini ira, Agnus Dei. Etiam Constantinus Cabasilas, Motropolita Dyrrachiensis , Demetrio Chomareno Bulgarorum Archiepiscopo proposuit hanc quaestionem An consentaneum sit annulum a LMinorum Epis opisgestari Respondit vecto Petrus Antiochiae Patriarcha a Quid ad nos, quod Latini annuissetestantishmbolam csmracti cum sancta Dei Haesia connubii δ Nos etenim etiam co=ιηam in cane gestamus ,rro veneratione ocul dubio Principis Apostolorum Petri, super quem Dei Ecclesia esisuperaedificara- Aoro
etiam exornamur cir nos: Clyrarticu,ω manipulos, oe sotis auro contenas habemus. Et praefatus Demetrius Chomatenus: Annulum ferre, tis quidem ui secundum hyiritum ambulant, stiritaliter accipitur. Muemadmadum enim Chrisus Ecclesia, mundarumsee O virginearsim animarum nomina*r llonos, sic qui ubique sunt Ecclesiarum Praesules, appellantur, annisis accepto, ut
stiritus figitis. Quia G Samaror in digiis, id es, Spiritu sancta, se daemonia
dicere incredulis disebat Iudaeis, qui eum comitio, quasi Mehebis ha=eret, consectabantur. Ei prodigum Alium reversum aureo annulo exornavis , totum vide sicet tam faciens syritiam pro carnali. At Larinis non stiritaliter , se carnali ur, non super-mmiane, sed mundane an si appellationem accipientibus,fluitam no oectatum est annulasgiliare, utpote Ecclesiarum βοή . Ideo Me neque hoc illis natam inurit. In Evangelio laudatum annuli usum astarinat este mysticum & allegoricum , ideoque spiritaliter accipiendum. Addit Latinos selo intellectu non contentos externo etiam symbolo dcleetari. Nec ideo culpandos. Exstat epistola apud Ioannem Leunclavium in ju- Lib. s.
843쪽
mentatio Theodorus Balsimaon, omnia Impe Ialla ornamenta assit mans a magno Constantino communicata sancto Sylvestro , ac ejus in Romana Cathedra Succestaribus, atque adjungens: Quia secunda Synο- ' dis, Arthie stτο tan lamin esitano dedit emma Papa Romani privilegia, conati sunt nonnulli Patriarcha, in isse Cerulas oe Dominus Michael, O alii eadem bi privilegia arrgare , sia eis non rectDesti. Hanc Michaelis Cerularii auadaciam edicit J oannes Schyli teta : Michael gressus es etiam cocco tincta in
vere calceamenta, antiqvi Sacerdotii morem hunc asscrens, oportere hes uti novum quoque inclaepiscopum. Nam inter Sacerdotium cor Rgnum nihil intem
esse, vel a modo pWvm, oe in retas preri oritas amplius fortasse O mariscilendum Sacerdotium. Per antiquum Sacerdotium Michael omnino intellexit Romanum Pontificatum. Quod ob transsata Imperialia privilegia censeret etiam ipsum transsatum atque exstinctum, titulavit antiquum seu antiquatum. Hinc & se dixit novum Arehiepiscopum. Non solam Papalem potestatem, sed etiam Papalia ornamenta blateravit pertinere ad Papalia privilegia , ideoque omnia Constantinopolim migrasse. Verum illi non bene cessit. Quomodo ab Imperatore Isiacis Comneno fraenatus de tractatus fuerit, pluribus refert idem Schylitra. Nem se Augustae sitae dignitatis, quam Hierarchicae in Ecclesia unitatis zelosiores passim fuerunt Imperatores Constantinopolitani, atque ita utramque tandem amiserunt. Uti ergo Miehael Romano Pontifici purpureos compagos & alia Imperii ornamenta, ita aureos andulos invidit cunctis nostris Episcopis, atque ita in frivolam hane calumniam est de
Est omnino Divola. d enim inter Episeotum de Ecelesiam intercedat spirituale conjugium, non sisti nos Latini sed & omnes semper docuerunt Graeci. Lucet ex orthodoxa totius AEgypti Synodo, quae adversus Eusebium Nicomediensem Episcoeum, ad eminentiores selnper cathedras adspirantem ac migrantem , scripsit ad omnes stib Coelo Ecclesias e Trusebius prae oculis non habet illud Praeceptum , Alligatus es uxori, noli quaerere Glutionem. Quod si hoc de inore dictum es, quant magis de Ecclesia, atque adeo de Episcopatu, cui cum quis assigatus es, alium quarere non debet, ne adulter in sacris litteris depreheniatur Et de Eustatio Pamphyliae Metropolita, qui Sedi renuntiaverat, ad ejusdem Provinciae Episcopos scripsit Ephesina Synodus: Indi num fuset viduam manere
Fuclesiam. Et Chalcedonensis, cujus condendis Canonibus nullus adfiiit Canon. Latinus Episcopus, Congregatio et Redditus Ecclesiae iiduatae. Quem Ca nonem insigniter commentatur Hiiacmarus Rhemensis Episcopus et Pinoe ad Disopi Ecclesiae sibi conitinciae maererium per inerer, magaum Uulce mense Concilium destinclasuo Episcopa viduatam E clesiam
844쪽
Dκ S. Lao Nis NONI Ac TIτ. Ma I iam non votaret. Etiam Alexandrina Synodus & plures Graeeorum eationes illegitimam Episcopi transivionem non vocarent adulterium. Et iam Schismaticorum Graecorum in jure Graeco- Romano Doctores Episcopum passim vocant Ecclesiae suae sponsum aut maritum. id ergo desinquinuis, quod spirituale hoc conjugium dato & gestato a Dulo figamus in continua Episcopi memoria, atque ita illum ad constantem suae sponsis dilectionem admoneamus ξEst ritus antiquissimus. Etenim deficienda degradati Episcopi reparatione sanxit quarta Tbletana Synodus ἔ Recipiat de manu Episcopi is ritim, annulam, cir laculum. Quod nempe degradatus Episcopus eademici sua Consemuone accepisset. Et in opere de Ecclesiasticis ossiciis scribit de eonsectandi Episcopi ritu sanctus Isidorus Hispalensis Episcopus: Lai,
Datur ei oratus, propter signum Pomi'alii honoris, Uissignaculum secretorum. Cap. r. Nam multa sunt, quae carnastum iso que intelligentium sensbus occultantes certates, quasi si si naculo absconiunt, ne in ignis qudusque Dei Sacramenta aperian:ur. Quae verba esse Isidori assirmat, & in nonum primi sui Libri Canonem admittit prima Synodus Aqui granensis. Et ex hoc loco annulum gestatorium aliqui confundunt cum annulo signatorio, utique antiquissimo, atque ita ex hoc confirmant etiam illius antiquitatem. At certum est labi. Etenim signatorium annulum filiiIu ferreum, &gestari
inhabilem, lucὸt ex litteris S. Aviti Viennensis Episcopi ad Sidonitura Ep. s. Apollii em Episcopum Arvernen n. Et Fbd etiam Monachi olim
haberent annulos signatorios , testatur ac Iamentatur in quarto Mona- Cap. 1 3.
sicarum Institutio mim libro Ioannes Cassianus. Et hinc annulus, quem nunquam sani ho Augustuao adfuisse se ibit Possidius, fuit signatorius. Ipsum cum clave conjungit. Augustini intcgritatem laudat, qui etiam clavem de annulum non servaret lucum, sed crederet suis Clericis. Quod enim Augustinus annulo signaret, docent ejus ad Victorium Episcopum litterae: Hanc epistola signatam misi annulo , qui exprimis sariem homi-- 7 nis attentixtis in Dim. Quod & gestato tum annulum habuerit Augustinus Epistapus, videtur non ambigendum. Etenim annulus, quem inter Ecclesiae dotes numerat & laudat S. Optatus Mileuitanus Episcopus , omnino vidctur csse lacer gestatorius Episcoporum. Nam & illi
adsesibla mystcrium secreti. Quidquid sit, de constaratis sine Ebbonis sui Rhemensis Metropolitae eonsi niti Episcopis scribit ad Nicolaum priamum Pontificem Rex Francorum Carolus Calvus r Omnes subfraganei. hi EIboae absente ordinati Derant, annulos Drusis , O suae confirmationis scripta , more Gallicanarum Ecclesiarum , ab eo acceperunt. Sic illos ab incuria stis ensione Ebbo absolvit. Voces, More Gallicanarum Ecclesiarum ,
evincunt hos annulos esse antiquos. Exstat epistola post Synodum Tri
845쪽
vianam. Et eonsterandi Epis In ritum Advendo Metensi Episeopoexponeus Ebbonis successes Hincmarus dicit de Episeopo conseerante e M Mirat annulum in dextra mUM in ιο - praecedis mimae , dicens , ad yid illi annulus ritur. Signum ea enim fides , ut audiemitasse ex divinis Mias His signet φω γ quiisa signanda sum. D seris quae γ quibus sane aperienda. Exponit in animae ma Honorius Augustodunensis r An si Lib. t. usus ab Evangelio acceptus creditur, Misaginari vitali conii primamia vis C. 23ο- tur. Olim solebam Reges litteras ci annulo signare: Cum hoc sum erant Onobilis ινιο ue infas Abarriare. Fertur quod Prome em pddam sapiens primus annalumferreum hoc insigne amoris fecerit, O in ea adamantem lapidem νομι- rit. Quia videlicet ficat ferrum rimat omnia , ita amis vineis omnia. L ficua imis es insto,bilis , ita amor est insuperabilis. Quem etiam in illo dein portari constitus , in quo venam cordis deprehendis. Vnctoe annalaris nisen accepit. Psmosim vero aurei sum proferreis is uti, O gemmis pro adamam te insieriti. Quia sicut aurum cuncta metalla praecedis , ita dilectio uniuersa bona excellit. Et sicut aurum gemma decoratur , ira amor dilectime perornatur. Pontifex ergo amnium portas , ut se sponsum Ecclesiae agnastat , ac pro illa animam, si necessesuerit, sicut ci ristus, ponar. Usteria Scripturae a permis sigillis , sse creta.ENI 1ae resignet. Etiam sacras nostiorum Episcoporum chyrothecas esse Apostolicum Institutum assirmat in primo de Sacramentis lilauo, &ipsarum mysticas significationes exponit Hugo de S. V E c. cap. 16. horum ornamentorum delatum sibi a Latinis honorem Graeci-rum Episcopi passim non aversantur. Immo probant, laudant, & dilbgunt. Etenim de Maronius, ad Romanae Ecclesiae unitatem post haneum & Elisma redeuntibus, setiuit in Orientalis Ecclesiae historia Iaeo-Cap. 78. bus Cardinalis de Vitriaco : Omnes Orientales Praelati, exceptis Δωtaxat Larinis, annulis G mitris P sicalibus non utantur, Maronitae in signum Obedientiae cisseetudines O ritus memor Larisorum. Et ad eandem unit
tem venienti Basilio Trinobi Epiuae,po, dum in totius Bulgariae de
Blachiae Primatem evexit , Innocentius tertius una cum pallio misit etiam mitram , chyrothecas , & annulum et Et summas ille Ut gratias. Late haec habes in auillentica , quam Franciscus Bosquetius Montis-Pelsuli Episcopus vulgavit, laudati Pontificis vita. Et ad Thomam, a Flandris occupatae Construatinopolis primum Patriarcham Latinum , ibidem scribit idem Pontifex et Nobis homiliter supplicasti , ni is nostra tiApermi ne liceret constitutos oe costituendos in Ecclesiasticis Agnitatibus , --rrir, annulis, O sandaliis insignire. Nos ergo personaliter tibi volentes sacere Vari4m , indulgemus , ap/atenus illis concedas insigniasupra dicta , quibus secundum morem Apostolicae Sedis passint honeste concedi. Latini Orientalium
civitatum Episcopi semper ha erunt ista insgnia , atque ita pro
846쪽
D E S. Lgo Nis No Ni Ac Tis. 843 redeuntibus ad la imatem Graecis postulavit illa Thomas, ae impetravit. Et Constantino Armeniorum Primati, postulanti Pallium , etiam Mitram de Annulum addidit Gregorius nonus , idque in signum Apostolica Llectionis o at in devoti is indicium. Et de Episcopis , quos Imperator Michael Paleologus misit .ad Lugdunense Gregorii decimi
Concilium , scribit Georgius Paclaymeres οῦ Per naniter illos excepit Papa , adeo ut eos honoraverit Mitris γ Annulis , quibus insignibus Epistσοι Iarnari mos illic Obtinet. Attamen S. Petrus Damiani, qui pretiosas annulorum margaritas graviter damnat , est a nostris Episcopis omnino Ep. Laudiendus.
Latinorum Episcopi ad bellum exeuntes manus sitas sanguine coinqΠinant , edi in . conflectu suo animas occidunt , est occiduntur , quemadmodum etiam .i nonnallis , qui hoc affirmant, accepim s. .
o Iod nostri Episcopi propriis in bello manibus aliquando pugna
verint , negare non pojsumus .' Multis exemplis est supra demonstratum. Rhemensium Metropolita Manasses adeo neglexit Clerum, ac dilexit milites , ut passim & palain diseret et Bonus esset , utique ob divitias & splendo rem , Rhemensis Archiepiscopatus, si non Missas inde cantari oporteret. Unde illum ob scandalosam vitam Hugo Diensis Episcopus , Apostolicae Sedis in Gallia Legatus , punivit varie , ac tandem degradavit atque ejeot Gregorius septimus. Illius non tan- tum Canonicus , sed etiam Cancellarius suit S. Bruno. Etenim diplomati , quo ad undecimi saectili septuagesimum textum annum Manasses S. Basbli Monasterio dedit qilaedam Altaria, est subscriptum : Brunone Rhemensis Ecclesiae Cancellario. Non Theologi apud Parisios Doctoris manifestata damnatio , sed hujus Manassis pessima vita illi dedit ansam& stimulos ad sh recogitandum , derelinquenda omnia , ct instituendum Anachoreticum ordinem Carthii sientem. Habcs haec apud Gui- Lib. I. bertum Novigenti Abbatem in libris. de sua vita. Etiam de Christiano Moguntinensium Metropolita scribit in appendice ad Sigebertum Gein blacentem Robertus Abbas Montentis : Christianus Murentinensis Ar-ε chiepiscopus obiit , qui se nou habebat strvnghm morem Clericorum , sed more
Tyranni, exercitum ducendota BrabanIones. Hoc est, stlo loco exponendos latron s.' Quod ejusmodi Episcopis de Clericis etiam Graeci non caruerint, est supra item ostentum. LjU Margi in Illyrico F pikopus in Schtarum Des transgresus , Regum isthic loculos est recinditos ;bsauros indagatus expiis
847쪽
Lib. 3. Cap. 32Part. 3344 DissERTATIO 1 .nj, scribit Priscus Rhetor ac Sophista. Addit quod postmodum ad
placandos Barbaros transfuga duxerit ipsorum exercitum , ac illis post devastatas Romanas terras tradiderit suam Civitatem. Et de Cononelccundae Syriae Apamaeeiis Metropolita scribit S. Martyr Theophanes
ctores expeditionem suscipit. Margentis ille sub Theodosii, Conon Epit copias vixit sub Imperio Anastasii. Addit Theophancs de commisso
apud Isauriae Claudiopolim praelio e Iti vulnere accepto Conon Epistopus brevi pue modum statio ancritur. Et fit Romanissecundae G maxima accesuo Ur-BOriae. Nempe Conon non in Barbaros pugnabat, sed in Romanos. Et de Themelo apud Cilices Presbytero habet Georgius Cedrenus e tam
Ameras Tharsi bello Romanos petens partem exercitu, in pagum Herculis praedatum emi Cet, Pres, ter quidam , nomine Themeias , rum In memum per agens Safrificium , cognito Sεracenorum adventu , Omiso Sacrisitio , ita ut erat atras Testes indutus Templi corripuit, eoque bases irruemes assenssit, multo, Tu nerat it, complures iste erit , reliquos in fugam vertit. Ab Episcopo sito degradatus apostatavit ad Saracenos, in Romanos duxit Gercitum , nes ribere quirim fas est , quae ejus fuerint cir quain dira facinora. Et cognatum liuina Colossensis Ecclcitae Diaconum , quod sub Imperatore Manuele Coinneno milit cm egerit, de in persas strenue pugnaverit, laudat Nicetas Choniates. Et de Barlaamo , Adrianopolitano Archiepiscopo , & Germani tertii Patriarchae Constantinopolitani nepote , scribit Georgius Pachymeres e Bartiamus ἐιcori tultus Iudiο-- quis utebatur , intersim cr armis. In quo etiam ambriose generositatem ostentare amabat , cominus congrediens cum hostibus. Degradatus fuit ob varia , degradationem sprevit , ab Imperatore Michaele Paleologo equestris cohortis praescintiram petiit , spopondit magna trophaea de hostibus, pergitque Pachymeres : Quod Imperatori avsemigra em , O ad extremum supplicanti exitiosam sublutionem movit. Α turbido enim ingenio pejora metuens Princeps jussit Barlaamum excaecari. Quod item sibi Berae castrum obsidenti Monachi armis restiterint, testatur Imperator Ioannes CantacuZenus. Et ad tertium decimum m ni Basilii Ca-nonem Constantinus Harmenopulus ostendit Reipublicae hostes non lbium sine peccato , sed etiam cum merito a Laicis occidi ex Magistr tus praelertim jussione , & adjungit de Clericis e cierici autem , qui quamcumque ea em admiserint, confestim innirier est, nulli di crimine Uir halito, vel latronis , vel chiustumque. Quod factum es, ni Episcopus qui octi erat Agarenum tempore belli, qhi gladium adversus ipsum strinxerat , de is noessententia deposem D. Loquitur ex Constantini Chlianent Patriarcha: Constatuinopolitani Edicto , quod in jure Graeco-Romano enumerat
848쪽
DE S. LEONis No Ni Ae Tis. 84srv vafias homicidiorum species , & concludis et Es dem δε Micis. Lib. 1:Clerici enim, quomodocumque occideRtes, deponuntur, nuta Lunia disseremia hostium , vel latronum vel aliquorum aliorum. Dum Turcorum Sulla nus B aetetes decennalem Byzantii obsidionem ageret , & ipsius Dux Breneetes vastaret Peloponetiam, de rerum successu desperans Spartanorum Dux Theodorus , Civitatem istam vendidit fieris Rhodi Militibus , scii bitque in secundo libro Laonicus Chalcocondylas e Spartani cognito se tradisos asuo Duce, admoniti a suo Discopo , qui ia indicium iecerat, in Comitium evocantur. Isi multis ultrὸ citro fe jactatis , coniurarionem faciunt , O unanimiter censerant se pusiis potius malisubituros, a rim Larin rum Naataraeis parere velint. Quae res at maiori auctoritate gereretur, Discopum . Ducem creant. Et ipsius ductu Rhodios ab ineunda possessione armati repulerunt. Plura sum ejusmodi exempla. Apud nos ambos sunt non legis, sed hominum vitia, ideoque propter illa invicem non damnemus. Deo laus, istam paleam jam dudum a nobis eventilavimus.
Latini sacram Baptisma ita peragunt , ut eos qui baptiqantlir,
Andem calumniam nobis impingit Marcus Ephesiorum Archiepiscopus et Bina per Latinos inducuntur Baptismata. Unum quod trina immersione confertur, alterum quod aqua infusione a summo υertice. Duo in nobis culpat. Primo, quod trinam non adhibeamus mersionem. Secundo , quod aliquando nec unicam et Quod nempe quosdam perfundamus dumtaxat . aut adspergamus. Et de Gregorio Hieromonacho , Alexandrinae Ecclesiae Primicerio, ac Philothei Patriarchae ad Florentinam Synodum Vicario atque Legato , scribit in ejusdem Concilii historia Sylvester Sguropulus et Ante triduum cum Petro Madam Calabrico in δί'utationem inci res de Baptismi Sacramento , Larines citristianae Resitioni , per regenerationis lamacrum non me mitiatos arguebat, quia multis sanctorum Ci=.9 Patrum testimoniis evmprobavit , qui Baptimum delinearunt , quibus nempe ritibus in eodem sietula administrentur. Etiam iste Gregorius ex iisdem capitibus assirmavit nos nec legitime nec valide baptizatos. Et Sguropulus confirmat. Constanter alleverat nos Latinos Sacro Baptisimi sonte non rite ablutos , ideoque nobiscum tentandam non filisse unionem. Fundant se in septimo Canone Constantinopolitanae Synodi: Eunomianos, qui in unam demersionem baptiRantur, ut Graecos admittimus, Oba i muss. Ad haec enim verba scribit Theodorus Ballamon : Nota ex praesentitans-N n n n n a ne 'Diuitigoo by GOoste
849쪽
Pergit Sguropulus et taxit Primicerius Petro , Quid sibi vult Hia vox ,
Baptisma ἐ-lit aqua in alicuius caput ast tim et uniatur , an potius ut quis infumiem descendat, oe a fendat immersiis undis Infitianti autem Petro latim nunc baptitandi risum usurpari , . Catabaptis naris nomen mereri, quod Pνimicerius petisset; Mimniῆ, restonii Primicerius, Erras in at me. Nam Ssta qIθma pi viii accipitur, qtrando de cendunt in undas , cr non adpendum. in baptismus vult, ut in undis bapti u proluantur , ω ab undis afl ripam redeunt. Petrus Calaber solana, tunc a Latinis usitatam , persusionem suificere, Gregorius Primicerius voluit requiri mersionem ac emersio-1iem , solain demersionem ambc cnsuerunt esse Catabaptis num. Et ita
hodiernam , quae ibia demersione baptismum compleri posse autumat, quorumdam Scholasticorum lententiam praefocarunt. Et merito. Etenim advers is Parmunianum Carthaginen in Donatistarum Archiepiscoptim, qui Domini carnem dixerat Iordanis demersam di ιατο, scripsit sanctus Optatus Episcopus Mileuitanus: Earis incoUiderarὰ hoc tisus es verbo. stibi verbum soli Pharaoni ejus populo debebatur, qvi pondere deliciorum , raaquam plumbam, ita mersus', ut ibi remansierit. Iuristi autem caro, dum in Iordane descendit cir assendit, demersa a te dui non debuit.
De baptirantibus Apostolis scribit in Libro de baptismo TertuIlianus et Nulla distisdito es , mari quis an stagno, flumine an sente, lacu au
Cap. alveo Alvatur. Nec quidquam refert inter eos, qvos Ioannes in Iordane quos
'Petrus in Dberi tinxit. Nisi cr in βιδε, quem Philippus ister Uas 1μrruita arva Ilaxis , pius salutis aut minus retulit. Et in secunda Apologia scribit de baptizandis Justinus Martyr: Eὸ adducuntur a nesis, tibi est aqua. Utique ad mare, flumen , lacum , aut fontem. Et de sancto Pontifice Victore ha,t liber Pontificalis: Hic constituit, ut necessitatefaciente, ubicumque inventussuisset quicumque hominum ex gentibus veniens, me in H-ne , sive in mari, sive in fonte, sive in sagno bmixareuir, tantam CD iana credulitatis confessione declarata , integer efferetur Christiantis. Videntur aliqui de dato in communibus locis baptismo tune dubitasse. Quod frequentissimus olim Heliciste bapti simus, demonstrant plurima Martyrum antiqua A sta & exempla. Et de sancto Gregorio Armeniorum Apostolo , quod centum de viginti millia baptizaverit in Eufrate, assirmat authentica ejus vita, de confirmat in prima Invectiva Isaac ejusdc mgentis Patriarcha. Et Christianorum etiam Regum temporibus plur mos d siderasse baptizari, de baptizatos fuisse in Iordane, est omnibus maniscstum. Nam de magnus Constantilaus, & magnus Basilius id desiderarunt. Quod Hierosolymae Epitcopus habuerit singuliarem , bapti-Diuiliaco by Cooste
850쪽
Dκ S. LEONis No NI Ac Tis. 847 baptizandis isthuc advenis praes et uin, Clerum assirmat in spirituali Prato sanctiis Sophronius ibidem Patriarcha. Interim uti sacras Basilicas, ita de sacra Baptisteria habere semper studuit atque habuit omnis sub Coelo Ecclesia. Et haec post datam a magno Constantino pacem suerunt splendidissima. Quod ipsa etiam
gentiles venerarentur , de horrerent Offendere, scribit ad Leonem Imperatorem , de Timothei ae luit, qui sanctum Patriarcham Proterium illic praelum psit occidere, facinus inde exaggerat Orthodoxa AEgypti Synodus. Exstat epistola post Synodum Chalcedonensem. Habuerunt
varia nomina. Dicta fuerunt concha, sons, balneum , piscina. Eorum formam describit in ptima Mys lagogica Catechesi S. Cyrillus Hierosblymae Episcopus: Digre u sis in porticum domus Baptim ii. Et de novo S. Joannis apud Alexandriam Baptistet io scribit Martyr Theophanes: Hoc anno sancti Ioannis nomine quadra figura constructum es opus Alexandriae, pbis baptismo latirandis ad octum adisiciam. Et quod amplissima , variasque habens Basilicas, Tyriorum Metropolis non habuerit nisi unicum baptisterium , in litteris ad Constantinopolitanam Agapeti Pontificis Synodum lcstatur Epiphanius e jusdem civitatis Episcopus. Qui mos 9s etiamnum hodie viget in quibuidam Civitatibus Italiae. Quod olim apud quosdam nulla rusticana Parochia , sed sola Cathedralis Basilica habuerit baptisteriuna, evincunt multa exempla. Et ita fuisse Hierosblymis, restatur spitituale Pratum S. Sophronii. Et tunc non nisi in Paschate ac Pentecolle apud plerosque, dc apud paucos etiam in Epiphania licebat baptizari. Quare amplissima fuerunt ista Baptisteria. o Erant ad modum balnei de piscinae. Hinc enim de dogradati ae ejecti
S. Joannis ψhrysostomi Clero , quod ab Ecclesia de baptisterio interdictus ac exclusus baptizarit in Constantiniano balneo, testatur in dia- logo cum Theodoro Romanorum Diacono Palladius EPiscopus Helenopolitanus. Et in originum libris scribit S. Isidorus Hispalentis Episcopus e Fons in de ris est locvs Regeneratorum , in quo septem gradus in Spiri- Lib. 1 . ius sancti musteris formantur. Tres in riscensu O tres in adscensu. Septimus vero Cap. .is ψ, qui , quartus, similia filio hominis , exstinguens fornacem ignis, flabilimentum ρedum , fundamentum aqua, in quo plenis do divinitatis habitat corporaliter. Quae ipsa verba apud S. Hieronymum habet epistola de septetngradibus ad Rumcum Narbonen scin Episcopum , atque ita lucet ipsani non esse S. Hieronymi. Eandem interim Latini sontis sirmam lauta dant apud Alctiinum Flaccum auctor libri de Ecclesiasticis ossiciis, de in animae gemma Honorius Augustodunensis. Et hinc intellige Benedictum Presbyterum in vita lanisti Damali Pontificis: Sisbbatho PUMA F si Pharis , dum turba se comprimerent ad baptismum , puerulus de mamιω-N n n n n 3 cerdepis