장음표시 사용
861쪽
tur Haeretici Bonosiani , & in unica baptizabant mersione et Quidam in solius Christi nomine, quidam in nomine trium Divinarum per rarum. Hinc de redαintibus ad Ecclesiam Gaudentius haesitavit r An per novum baptisina essent admittendi, an per solam poenitentiam i Et Pontifex respondit et Si reverati de praefatis hareticis, qui in sicis dilectioni' . tua destinatis commorari dicuntur, solummodὸ se in nomise Drarum baptistatos suisse forsitan infitemur, De cuiusdam dubitationis an viguo eos ad CHMicam. fidem veniemes sanctae Trinitatis nomine baptiqalis. Sin verὸ apud Dilectionem tuam eorum qηi comeni Tolum, em come ne claraeris, qκpi in Trinniatis nouine fuerint baptist; ati , sola conciliationis gratia impensa , Gihο-
Iita reconciliare fidei Maturabis. Palam censet a loto trinae demersionis descetu Bapti linum non invalidari. Unicae tamen mersionis usum nequa-Pir. 1 quam probat aut admittit. Exstat epistola in Decreto S. Ivonis. Et Cap. hinc dilcimus varia. Primo, quod unicae. mersionis audacia ab Eunomio transierit etiam ad Bonosiacos. Haeretici enim , licet jurati invicem hostes, aductius Ecclesiam sunt per caudas colligatae vulpes, fa-ῶles ad mutuam excessuum confusioneni. Attamen factae hujus confii- . sonis ac traducis modum ac originem ignoro. Secundo discimus, cur
datum a Bonosiacis baptisinum quaedam ratum , quidam Synodi du- eant irritum. Quod nempα istorum quidam in selius Christi, quidam
in omnium trium personarum nomine baptigarent. Tertio discimus ,
quod datum in 1blius Christi nomine bapti sinum Romana Ecclesia semper duxerit irritum , nec unquam crediderit sanctos Apostolos ita baptiza Te. Quare sanctus Hilatius Pictaviensis Episcopus, adversam lenientiam constantcr destiadens in libro de Synodis, non est admittendus. Quarto discimus , 'quod Bonosiaci grassati fuerint circa Syrmium praesertim ac Singuimum , aduove Bonosus videatur suisse Syrmienssaepiscopus succeilbr Photini.' . Eunomii audacia non transiit ad alios Arianos. Elcnim inter Arianos ae Eunomi. mos dilate distinguit si primus Constantinopolitanus Canon : Illos per Chri ima mandans admitti in Eccletiam , nihil culpat in ipsbrum bapultinate. Attamen trinae mersionis significathura illi corruperunt. Bonosiaci tuerunt Sabellii se les. Hinc ad profitenuam unicam Domini Dei & naturam .s: per nam quaepiam ipsbrum factio
. asIumpsit unicam mersionem. Advcrsi illis Ariani Irinam retinuerunt, non ad triduanam Domini sepulturam , nec ad trinam unicae Deitatis
personam , sed ad profitendam trinam & persen alia & naturam. Et ab Eudoxio Constantinopolitano Episcopo ad Arium traniversi Gothi sin- pictatem hanc secum tradu et uiit in Hilbanias. Et virtute & eruditione
862쪽
DE S. LEONIs NONI Aeet I s. 8ssinagnos Epistopos habuit tunc Hispania, qui de suo circa hare ossicio non defuerunt. Trinam mersionem, licet Apostolicum Institutum,qubd illi suam lepram subintrusisset Ariana perfidia, circumscripseritne, induxerunt unicam, atque ita suos Orthodoxos ' Hispanos ab Atianis Gothis separarunt, discreverunt, & custodierunt. Audiamus
rem a magni Gregorii ad sancti Leandri Hispalensis Archiepiscopi &Gothorum Apostoli relationem Rescripto et De trina mersisne bapti ath Lib. t
nihil restonderi verius poteu, quod ipsi scripstis. Quia in una si e nihil
cstititsanctae Ecclesiae consuetudo diversa. Nos autem quod tertia meri ris, tri- 'Danae sepultura Sacramenta signamus, ut dum tertio infans ab aquis educitur,
resurrectio triduani temporis exprimetur. Quod si Wm forte etiam pro siummae Trinitatis veneratione Himet fieri, neque ad hoc aliquid ob is baptRandostmesis aquis mergere. Quia dum in rribuι personis unasubflantia est, reprehensibile esse nullatenus potest, infantem in bapti ate in aquam vel ter υeI semel immergere, quando in tribus mersionibus personarum Trinitas, in una pote' Divinita ris singularitas designari. Sed quia nunc huc usque ab Haereticis infans in baptismate tertio mergebatur , siendum apud vos esse non censeo et Ne dum mesones numerant, Divinitatem dividunt; dumque quod faciebant faciunt, se morem nostram vicisse glorientMy. Aliud est propositio haeretica aut erronea, aliud propositio suspe- .cta, scandalosa , aut piarum aurium offensiva. Hanc propositionem,S. Virgo est Christipara , quis dubitet esse Catholicam & Orthodoxam t. Ipsam tamen quinta Synodus circumscripsit & abolevit. Quod nempὸ Nestoriani, vocem Deipara aversati, eam in siti erroris latibulum vertissent, de hunc sub ipsa occultarent, uti lupum sub ovina lana. Erant voces sanctae & purae, verum ad lancha & profana, ad pura de impura
sensa ambidextrae: Et ob intrusum Nestorii virus male olere coeperant,
este periculosae & scabioiae. Passiae sunt istud ipsum, quod patitur munda vestis ab intruse scabiolb corpore. Et hinc non sanum illis inditum a sanctis Patribus sensit in damnavit, sed ipsas dumtaxat ab omni fideli ore deinceps proscripsit laudata Synodus, sanciens omnem ipsis post hac
usurum fore male olidum , de sui edium de Nestorio, aut etiam con- victum. Quam potestatem habet, & frequerster exercuit Ecclesia circa bonas item aetio fies, etiam circa elementa Sacramentalia. Etenim Publicam populi liib unica panis specie communionem quis ignoret danctam , dc etiam olim liberam ac usitatam a multis gentibus Z Uerum magni Leonis tempore & Manichaei & Priscillianistae simi ipsa abuti. Quo Ecclesiae ac Reipublicae oculos de poenas evaderent, se in Balilicis junxerunt ibi tam panem communicantibus fidelibus, atque ita istam communionem reddidere suspectam. Hinc ipsam proscripsit, & omnem
863쪽
Italiae atque Hispaniae populum ad ut tuque species sumptionem adstrinxit magnus Papa Leo , sanciens omnem de selo panis elemento deinceps communicantem fore. habendum Ac tractandum uti Manichaeum aut Priscillianistam. Plura sunt hujusmodi exempla. Dum Ariani Gothi occuparunt Hispanias, orthodoxi istius Dioecesis Epis. copi eandem regulam censuerunt ad umendam circa trinam mersionem baptismatis. Ejus, licet non elementa, tamen saoa significata Gothi mutaveram: Tres in Deo non tantum personas , & naturas blaspheme profitebantur. Hinc istum, licet sanctissimum ae Apostolicum , ritum omittendum de circumducendum censuerunt providi Hispani rum Episcopi, & unicam , quae unam Divinae Majestatis naturam profiteretur, mersionem induxerunt. Ita inter Romanorum in Hispania veram fidem & Gothorum perfidiam discreverunt. Sanetus interea Leander Richaredum Regem & omnem Gothoriam in Hilhania gentem perduxit ad Christum Dominum & Catholicam Hispaniae disciplinam , atque ita etiam ad unicam mersionem. Ob duas praelertim rationes. Prima filii, ne ipserum antiquus de Divina essentia blasphemus error deinceps haberet ansam aut fomentum. Et hanc rationem laudant addu sta magni Gregorii verba : Ne dum mersiones numerant, Distatarem Evidant. Alteram edicunt haec verba et Ne tam quia faciebam faciunt, morem n rem se vicisse glorientur. Ut in plene jam Catholica Hispania alii trina , alii uni a mersione uterentur, non conveniebat et Nee item ut His ani ad Gothorum morem accederent. Sic enim illis praeberetur fundamentum , ex quo non se ab Hispanis , sed Hispanos a se correctos jactitarent. Sic enim Haeretici eonfiieverunt. Hinc ergo etiam ipsis unicam mersioncm sanctus Leander imposuit. Erat res magni ponderis. Etenim Gothorum . lic& ab ipsis vitiatus, ritus erat traditio ac lex Apostolica, Hispanorum autem mos erat novellum Institutum, ideoque hic potius quam ille videbatur mutandus. Hinc gravem ac dissicilem quaestionem s aiustus Leander retulit ad scdem Apostolicam , & ejus judicium ob additistas rationes probavit ac firmavit magnus Gregorius. Primi igitur e Catholicis Hispani istam Aposto- Iieam traditionem immurerunt. . Et haec, praesertim post obtentam Sedis Apostolicae confirmati neni, immutatio non caruit obicibus contradictionibus. Etenim de Joanne quarto Constantinopolitano Episi opo scribit in virorum illustrium catalogo sancti Leandri in Hispalensi Cathedra suecetar, &ge anus frater, sanctus Isidorus: Poannes grato etiφάο edidit Rescriptum de Sacramento Baptismatis ad beatae recordationis Dominum meum G P
decesserem Leandram Amisitem 'pio nihil porit proprium, sed replicat rau-
864쪽
rummias Pinam antis aram is trina Mysonesentem M. Trinam mersionem
J omnes ursit esse Apostolicam traditionem ac legem, ideoque ob blasphemas illi ab Arianis stibintrusis nugas nee vitiari potuiste, nee debuiste mutari. Pergit Isidorus de sancto Leandro et Leandrestri u epistatis
multra ad Papam Gregonum. De baptismo unam. Ad cineros as o ue seo spromi laevit plurimis semitares epistolas , etsi non satis Γ'lembilis verbis, a ras ta men sententiis. Et de Luciniano Spartanae Carthaginis Metropolitario Episcopo: Luciniam nonnullas legimus epso . De Suramento baptismatis unam. Leandri ad Gregorium epistola videtur fuisse de tacta trinae mersionis abrogatione relatio , per aliarum es tiam haud dubiὰ responderit J oanni Patriarchae. Et ut suo facto pondus adderet, curavit scribi etiam per Lucinianum. Et Gregorius, d Ioannes, & Leander viderant sese mutuo apud Constantinopolim , fuerantque similiares. Oc- casionem edicit , de vexato per Arianum Regem Levigildum 1ancho Leandro agens, in mundi Chronico Lucas Tudentis: Leander, eum iana haeresis seruorem tempore Levigilia ab Histantis quondam confutare radicitus nequiisser,pro conservandissanctae oe immacul Trinitatis capitulis adcin- Anno flantinopolitanum Praesulum coetum transmeavit. Hinc quaestioni huie se 61 .
I oannes miscuit. Pro stuperbo Universalis Episcopi titulo luctabatur tunc adversus Gregorium: Hinc etiam possit hunc contradictionis talionem
Constantinopolitanae Synodi septimus Canon prima fronte videtur datum ab Eunomianis baptisma ob lbium trinae mersionis defectum sancire irritum ac exussiandum. Nec dubitandum , quin praesertim illum I oannes Patriarcha allegarit. Ita luadet textus Canon quartae Toletanae Synodi: De baptism Satramento, propter ομο/ in Histianiis quidam Sacerdotes trinam, rudum simplam mersionem faciam, a nonnullisschisma esse nycitur, G unitas fidei sindi videtur. Nam dum Patres diverso quasi
contrario modo agunt, alii alios non bapti'atos Ube contendum. A quibus verbis discimus masni Gregorii de sancti Leandri Statutum ab omnibus non fuisse admistum. Videtur non admissum a converfis ad fidem Gothis. Etenim a primo ipsbrum in Hii panias ingressu usque ad 1lisceptam a Rege Richa redo fidem viguit apud Romano-Hispanos unica mersio , nee ipsbrum ullus de ejus validitate aut ligitimitate haelitavit, nec ullum hic scrupulum movit aut Leander aut Gregorius. Qui ergo postea moverunt , filerunt Gothi, moti ab argumentis Joannis Constantinopolitani Episcopi , utique a l eptimo Constantinopolitano Ca-none. Verum magni Gregorii magna auctoritas superavit omnia. Ejus ad lane tam Leandrum litteras produxit ac firmavit' laudata Toletana Synodus , probavit mersionem unicam , ac toti Hispaniae denuo
865쪽
861 Dissa RTATIO imposuit, demonstrans ab ipsa, licet non triduanam , sepulturam tamen Domini S cum morte resurrectionem , nec non Divinae Majestatis unitatem ac Trinitatem omnino repraetentari: Nefονιὸ cuiqvam sis Δ-bium huius simpli netristerium SQramemi, videat in eo monem O resurrectionem Christi in t ari. Nam in a uis mersio es ιν asi ad inferntim descensio, G rursus ab antiu emersio, resurrectio est. Item videar in eo unitatem Ihwmratis, γ' Trivitatempersonartim ostendi. Unitatem, dumsemel mergimus; Trinitarem . tam in nomine Patris, cir Filii , ω Spiritus sancti bapti amus. Quod ipsum confirmat aliis argumentis. Et suae constitutionis Minngit causam ruina de utros ne Sacramento , videlicet trina & unica mersioue, quod fit in sancio baptismo, a tanto viro, magno Gregorio , redita s raris, quia utromine reflum , uirumque irreprehensibile in sancta Dei Faecum habeatur, propter visandum autem fila maris scandalum, vel Haruis dumetis usum , si iam teneamn baptismi mersionem , ne videantur apud nos , qui tertio mesegum, Iineruorum approbare a sertionem, dum se nrm G morem. Sancti
Leandri, cui trina mersio ob subintrastin Arianae blasphemiae significationem visa suerat scandalosa , & proscribenda, judicium confir- mat. Et ex hinc caepit omnis Hispania unicam mersionem concorditer
Verum haec omnia non placuerunt Beato Alcvino Flacco. Scribit. ξp, 9- enim ad Clerum Lugdunensis Ecclesiae: Novas Hissumis erraris Sectas tota vobis cavere intentione. Sanctorum Patrum in finem sequimini v igia , oe universali Ecclesiae sanctissima vos adyungite unani late. Assirmat olim tyranno rum , tunc Haereticorum procreatricem esse Hispaniam , enumerat ejus errorcs, & adjungit: Terria nobis de Histiania contra uniuersalem sanctae Dei Ecclesiae consueturinem de baptismo postis delata es. Affirmam quidam se, invocatione sanctae Trinitatis unam se Mersionem agendam. Assirmat hunc morem non tantum sanctis Ecclesiae Patribus , sed & ipsis aduerint
Apostolis: Quoniam triduana Domini sepultura debeat in baptismo
repraesentari. Dcinonstrat hoc varia Patrum auctoritate, variaque ratione, ct pcrgit in sequenti epistola : Nemo Catholicus contra Eicle -- fAritatem, nemo sobrius contra rationalem consuetudinem, nemo fidelis contrarietatis intellaentiam certare audeat. Et ne shismaticus inveniatur , non Catholicus, sequaru probarisin m Romanae Ecclesia auctoritaetem: Vr nnde Cintholicafidei latita vi cepimus , inri exemplaria salutis nostra semper habeamus. EpIst. Ne membra a capite separentur suo, ne Claviger regni caelestis abjiciat, quos aro. shis devias intelligit Achinis. DiBolam verὸ, quam a Beato Gregorio de βωρυ mesone dicunt e se conscriptam, in epistolari suo libro, qui de Roma nobis allatus es, non inveni f. Iias vero omnesperspeximus in eo libro, quem ad
866쪽
DE S. Lao Nis NONI ACTI s. - , an illius sit, an ab ag ιο hujus auctore sub ejus nemne scripta sit. Et in litteris ad Paulinum Aquilejae Patriarcham et Ninu iterum aruissus Epist. serpens se domis Hispumii juris, oe de speluncis Uenmarae perfidia contritum , 33 .
non IIercolea, sed Evangelica clava , caput reis Te conatur, c ' prioribuι ne
vitia pρctilis noma malediZbonis toxica immiscere. Sed cir sti agmvis A tilis Uentus alio de latere, solidum Ecclesiae impellena parietem , sacri baptismatis C tholicae consuetudinis regulam immurare mens, sub invocatione sanctae Trinitaris unam asserentes mersionem fieri ribere, triduanam is nostri fiatoris septisturam in baptismo imitari negligentes, cum δοIulus dicat : Consepulti estis eum Christo in baptismo. ii vero rrinam volenses facere mersitam, sub unaquaque me sone im orationem sancta Trinitatis, ac per hoc ratis rus personas ter nominare sudentes, dum ipsa veritas praecipiat: Ite , docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris, & Filii, & Spiritus sanisti. Quid opis es tertio replicare, quo emes dici sufficit ψ Prior periodus notat de Christi Domini adoptione de sci vitute haeresim , inductilin1 Felire Urgelitano Episcopo, ae Elipando Primate Tolerano.Quod trina mersione utentes Hispani sacro-sanctam Trinitatem etiam tertio nominarint,& ad singulas mersiones invocarint, nemo affirmat antiquus testis: Attamen Beati Alcuini fidem nolo devocare in du- bium. Est ab antiquo etiam Romano ordine damnatus abusus: Presb- 'reri baptirent sub trina mersiane, sorum Trinitatem tantum semel indecores. Et jure merito. Et im ad primam sub tali invocatione mersionem completus est baptismus ; ideoque secunda istiusnodi & tertia mersio, . licet baptizantis personam & actiun exprimetiria verba praetermittantur, non longe ablunt a rebaptis ino. Etenim verba haec ad formae es. Νsentiam non requiri censiterunt olim gravissimi Doctores. Et iste, si quidem tunc fuerit, Gothorum abulus omnino sitis cit, ut latustus Leander unicam mersionem induceret. Verum nulla illius est tam ve- tum memoria. Interim Beatus etiam Alculnus , dum magni Gregorii
ad istum litteras devocat in spuriae suppositionis suspicionem , graviter excedit. Ipsa, enim laudat, non sollim quarta Toletana Synodus, sed etiam in illustrium virorum Catalogo oculatus ipiarum testis sisetus Isidorus et Gregorius Papa scripsit quassam epistias ad Leandrum Epistuum , e quibus una eliquitur de mersione Aprismatis. Et adducit ipsius capitalia verba. Plura ejusdem , quem excellentissimum Doctorem vocat, Pontificis Scripta laudat in lito etiam Catalogo sanctus Hilde phonius Toletanus Archiepiscopus , de addit: Exceptis opuscutis, de quibus Isidoris men senem facit. Et vi publicata per Lucam Dacherium epistola ad ipsum magnum Gregorium scribit supra laudatus Carthaginis Epilcopus Lucinianus:
Scri bi Leandro Epistogo de trina risclione. Quocirca de legitimis istius epi-
867쪽
864 DassERTATI stolae natalibus non est dubitandum. Nihilominus trinam mersionem Drofiteor esse Institutum ac mandatum A stolicum. Addo etiam Ap
stolicas Leges posse ab Ecclesia non selum dispensari ex causis, sedellam vel in totum vel pro parte abrogari. Etenim Apostolicus canon mandat omnem Sacerdotio aut Diaconatui applicandum esse sine crimine, seu sine externo moriali peccato et Rigor hic apud omnem si ibcoelo Ecclesiam est jam pridem circumductus. Apostolicus canon
mandat Episcopum coram Clero de populo eligi ab Episcopis: Omnis sub coelo Ecclesia jam dudum aliter eligit. Apostolicus Canon omne
Illyricum Romano, omnem Orientem iubjecit Antiocheno Patriarchae: Posterior Ecclesia haec omnia mutavit. Plura sunt istiusmodi exempla. Nam de Constantinopolitanus Patriarchatus repugnat Apostolicis Canonibus. Hinc ergo Ecclesia ctiam trinam mersionem potuit - tare in unicam. Attamen hoc factum est pro sista Hispania. Ex dictis rationibus. De qua re longe mesuis de temperatius loquitur Walafridus Strabo. Magni Gregorii litteras agnoscit ine legitimas, faetie mutationis ad-Cap 16. ducit rationes , de pergit et si ingularis mersio quamvis rumita Hispanis complatuis, dicentibus trinam mersionem irio , ptia mererici quidam di iis, in Trinitale subsantias dogmaiietzare sint ausi, ramen arrννων usus praevaluit , cr ratio supradicἰa. Utique significatio triduanae Dominicae
kpulturae. Si enim omnia deserimus, quae Haeretici insuamperversitatem traxerunt, nihil nobis relabita tam ilii in ipsa Deo errantes,omnia ιννα ad eius cultum
extinere visa sunt suis erroribus pi propria applicarint. Wil ridus sequitur hane sanes Augustini in libris de stimone Domini in monte regulam et oves non debent pelles suas deponere , si aliquando eis lupi se contegant. Etiam Orthodoxum ritum , licA illi litum visus subintrusissent Ariani, censet ab Hispanis non fuisse delerendum. Addit ipllim ab illis jam es e resumptum. iniculnus mina Flaccus Hispanos arguit de quatuor excess-bus: De Faeliciana haeresi , de Eucharistici panis sale aut fermento , de facto ad Constantinopolitanum symbolum additamento, ae de unica mersione. Et quod tria naee posteriora solius disciplinae villia isti haeresi adjungerentur , Omnia quatuor appellavit haeresim. Haeresim plenὸ exstinxit Francosordientis Synodus. Nam quidquid sit de frequenter re- lapis Foetice , certe Elipandus Archiepiscopus rediit ad integram poenitentiam de sanitatem. Eucharistici panis salem item deposuit Hispania, ac
etiam redivit ad trinam mersionem. Et jure merito. Etenim post ple-nc exstinctos Arianos cessa iit factae mutationis cauta , ideoque Apostolicani Institution m decuit resumptam. Αn oba leuini murmura , an
868쪽
DE S. LEONIs NONI ACTI s. additamentum adeo non deposuit,ut ipsum adsumpserit etiam Gallia, &pertinaciter contra Leonis tertii Pontificis Interdicta defenderit.Ita Sehis malicis postea Graecis ansam praebuit durissimae de longevae in nos Latin
Istam mersionis mutationem adeo non admiserunt aliae Ecclesiae,ut illam nobis improperanti Marco Ephesiorum Episcopo responderit Gregorius, qui postea Patriarcha suit,Proto-Syncellus: Esse necesariam trinam meo em, paret. Nam cra Sanctis hoc tristum est. Nempe talarificandam
triauanam Dominisepulturam.Ita sane trastum est. Et Ritualia Latinorum ita Obserυandua a docent. Privatos, quorum reprehendorum possit undecumque
arripi qstaepiam ansa, unius Provinciae aut Dioecesis ritus Heraetici passim devolvunt calumniosὸ in omnem Ecclesiam. Ita ex selius, quae amari remota pisces non habet, ideoque in Quadragesima caseum A butyrum comedit, Germaniae antiqua libertate Photius debacchatus est in omnes Latinos. Eadem via hic ambulat Michael Cerularius. Solius His paniae dispensatorium , a Romana tunc probatum Ecclesia, jam dudum
abdicatum morem vult elle Apostolici Canonis praevalicationem, imponit omnibus Latinis. Quod ejus temPore omnis Latina Ecclesia noldi dumtaxat trinam usitaret mersionem , sed etiam baptizandos plene nudaret, est supra abunde demonstratum. Et in litteris ad Adeodatum confirmat sanctus Carnutensium Episcopus, qui circa haec tempora floruit, Fulbertus: Gripus memoriam suae mortis oes nisura atque etiam resudirectionis insculpens inessabilia baptismi contulit -nera, per φω superveniente' 'prima Originis fine , ei commvsui , O intra sacrum gurgitem consepulti, δε- mersi refingeremus, vita emergente crimnibus. Quod suo tempore etiam in fantes mergerentur in fonte, testatur Presbyter Auxilius in praefatione secundi libri de validitate ordinum datorum a Pontifice Formbib. Et Michaeli Cerulario coaetaneus sanctus Petrus Damiani scribit ad suae Lib. s. Congregationis Monachos: In baptismi sacramento ad imitationem Christi Ep. 3s.cr morimarinysurgimus. Morimur, dum in aquam mergimur; refugimus, dum is min. Et de Casselensi, celebrata sub Alexandri tertii Pontificatu, apud Hibernos synodo scribit Rogerus Hovedensis et In concilis illigatu rum est, ut pueri deferrentur ad Ecclesiam, O ibi ba starentur in aqua mund , sub trina mersione. Etiam stib Clementis quinti Pontificatu celebrata apud Ravennam secunda Synodus statuit fieri trinam ad ersionem ves immersi nem. Quod nempe quaedam Ecclesiae tunc adspergerent dumtaxat, qui dam adhuc immergerent. Unde circὶ istud tempus coeperunt mersio & diras sertiter declinare. Interim trina seu adspersio seu infusio constant istime apud nos etiamnum hodie perseverat.
Et hinc oritur per Marcum Ephesi Episcopum mota in nos quaestio,
869쪽
An sola adimsone vel infusione danun baptism sit validum ae ratum Est antiquissima quaestio, de qua ad Magnum rescripsi sanctus Cypria-EpJ6. nus: Quaesistit, si charissime , quid mihi de suis videriur, pii in infir-tare Oi tinguere gratiam Dra consepium , an habendi sim Iegitimi Christiam, eo quia a res salubri non uti sint, se perfugi. Et infra: Nec quempιam movere debet, ιν οἱ AJ erri veIpersundi videmur agri, tam gratiam Damnuam conse intur. Et iterum: Si alia s existimare eos rihil conferarus, eo quod asia sati riraa perfnsii fiunt. aestio vi r nata ex supra laudatis S. Cornelii de Romanae sub ipsb synodi verbis de Novatiano Clinico e Si quidem hujusimiai minionem baptis m vocare liter. Sunt verba ambuu ideoque istiusmodi baptismum aliqui videntur censuidie irritum penitus, aliqui dixerunt validum,
sed minoris effectus. Nec carere se putabant fundamento. Mois tur, φιod 'hidam de iis, sui agri bapti rabaamtr, liratibus adhuc immundis remaremur.
Energumeni olim per baptismum , non selum in anima, sed etiam in corpore liberabantur a malo spiritu et Quae gratia videtur tunc qui udam Clinicis non advenisse. Hinc ergo ipserum baptilina erat suspectium. At suime validum ac esse stu plenum sanehus Cyprianus constanter r-
mat et Non sic in Sacramento salutari deli in contagia, ut in loacro carnab seculari sordes chris corporis abluuntur, ut aphronitis o cineris quosve adiumentis solis o piscina opus sis , quibus ablui mundari corpusculum possi.
Aliter pectus credentis abluitur, aliter mens hominis nν fidei merita mundarunis Sacramentissalasaribus, nec itate tetente , O Deo induhenetiam suam ω-giente , totum credentibus conferum Aetina tompendia. Quid sit antiquum balnei solium, ostendit Suetonius Tranquillus, s cribens de Caesare Augu- Cibs, c-Πia, maris is, albulissue calidis utendum essedi, tan- lenius hoc erat, ut insidens ligneo solis , quod isbe Hispanico verbo Durretam Σο- tabat , manus ad pedes alterius jactaret. Solium ergo erat sedes composita adcommode balneandum: Lignea filisse contentus laudatur Augustus. Aliqui , teste Plinio , algentea utebantur. Et hinc vides , cur Euno-mius ipsani etiam ad baptismale adhibuerit balneum: Qubd nempὸ sine illa non posset hominem capite deorsum in pedes erigere. Sanctus Cyprianus assii mat baptismum potius mentis per fidem, quam corporis per aquam esse lavacrum , este selum invisibilis lotionis visibile symbo-Cap. 16 ium , ideoque ibia ad persone posIe compleri. Probat ex Ezechiele
Propheta: . A tergamsuper vos aquam mundam. Et variis libri Numerorum locis, ubi legalis mundationis aquam Sphitus sanctus vocat asspersionis aquam , istarnqtie mundationem mandat adspersione compleri. Hanc aquam Cyprianus assirmat fuisse nostri baptisimi praenuntiam ac proin istiuam figuram, atquc adiungit: Unde apparet aq=eronem FNoearnae lasar salutaris lavaeri obtinere. Addit & aliud irrefragabile argumen
870쪽
od datus in Ecclesia baptismus sine gravissimo sacrilegio non possit exussiari. Nam & Clinicum Novatianum Romana Ecclesia promovit in Clerum , nec unqbam ullus: illum postulavit ad rebaptilma. Etiam effectu plenum este tale baptisma depiolastrat varie laudatus Cyprianus, &illis , qui iplb initiatos per ironiam titulabant, non Christianos, sed
Clinicos, graviter indignatur. Notanda sitiat ejus superiora verba : Cο- gente necestitate. Affirmat trinam mersionem requiri ex mandato
Apostolico , & illos solos infirmos , quos morbi gravitas ocogit esse
Clinicos, ac vetat deportari ad Baptisterium, posse adspersione aut perfusione baptizari, & tandem concludit et Res ripsi ad litteras tuas, quan-rum parvi nostra Mediocritas valuit, oe ostendi quid nos, quantum in nobis ea, sentiamus, ne ni protribentes, cisto minus'Mnar, quod putat, ollusue Sa-eerdos, actus sui rationem Domino redditurus. Qua humili clausela ulli etiam fuit in suis de repetendo haereticorum Bapti sinate Decretis ac Rescriptis: Quod nempe damnare non praelumeret adversa Romanae Ecclesiae Senia , nec sibi etiam subditos Episcopos ad sua alligare. Et hoc ejus Decretum laudat in libris de Baptismo adversum Donati . stas sanctus Augustinus: Cymanus in epistoti, quam scripsit ad Magnum cum de Baptismo tinctorum cypersastrum quaereretur , utrum ali luid interesset, ' 'Qua in parie , in uis, nemini verecundia de modestia nostra praejudicat, quo mi talis unusquisque quod putaverit sentiat,& quod senserit faciat. ἰ-
. bus eiussermonibussatis apparet illo tempore ab eis illa esse tractata, quo nondum riclarua'sine ambagive hauriebamur, G ad c clausa magno molimine quaerebantur. Adducta per Augustinum verba non reperiuntur in laudata san- Cypriani epistola et Quocirca aut duas eadem de re ad Magnum litteras scripsit hic , aut ille non verba hujus adduxit, sed sensum. Lucide interim affirmat datum ibia tinistione aut perfilsione Baptismum fuisse litotempore certum ac sectarum, & de ejus validitate neminem amplius dubitaise. Et hinc Clinicorum seu Grabatariorum Baptilina diserte probant Cap. s. Synodus Anthiodorensis, secunda Matisconensis , sexta Parisientis. Et plures antiqui per hanc adducti Canones. Nam & ipltim diu antἡ Αugustini tempora probavit Synodus Neo-Caesareensis. Et ad hocce Fra eorum Epitcoporum dubium , Si sicci per necessitarem cum concha, aut cum Cinmanibus infami in infirmitare posito aquam seper caput fundere , O sic baptiqare , respondit Stephanus secundus et Hoc Baptisma , si in nomine sanctae Trinitatis peraeyum fuerit, 'miser permanebit. Praeseriim cum necessitas exposcit utilis, quι aegritudine detentus es, hoc modo renatus efficiatur particeps retri Dei.
Exstat Rescriptum in Gallicanis Synodis Jaeobi Sirmondi. Et ex ipsis