장음표시 사용
891쪽
Lib. 3. p. II. Lib. Iamp. 6. p. s.
88s Dassa RTATIO cam veritatem tot nascerentiu Baptismis, quot capita sectarim. interetulit ad suum Primatem sinetiam Cyprianum , sperans ira a perperam inducta per Agrippinum conluetudine revocandum. Verum hora ne dum venerat. Cypriani Responsum jam audivimus. Ipsum in Libris de Baptismo contra Donatistas redia laudat sanctus Augustinus, nihil minus rem pessimam Agrippinus exorsus est, &sanctus Cyprianus prosiautus. Dedreunt antam audaciae , quam seriari sol numquam vudisset. Hanc interim in Catholicos primus attentavit Novarianus, de quo scribit in Libris de poenitentui etiam sinetias Ambrosius et Domine I E s u-C H R I s T E , Novariansu sereri tatas itero Baptismatis labe in n--M. Ad Eeclesiam venientes Novatianenses ila manus impositione admittendos scribit ad sanctum Vierichim Rothomagensem Epita pum stactus Pontifex Innoeentius primus, ae adjungit et 'inre eos, inforre a nobis ad Mos transeumessum νebaptistari. Hi resipisces tes μpaenitem sui actione admisi si j.M. Horum poenirentiam sanxit , nona Substratione , sed a Fletu inchoandam. Lucide ilipponit Novarianenses etiam tune rebaptizasse. Videtur tamen erimen toti factioni non fuisse commune. Uti circa Paschale festum, ita circa hoc facinus fuεte discordes. Donatistis fuit universale, de adeo famosum , ut de ipsis dicar prima Melatensis Synodus: -Hpropria Aa Me a mur, κι rebaptis eis. Fuit inter palmaria factionis fundamenta. Attamen ab ipse factionis exordio non plene visuit. Ita testatur in litteris ad Vincentium Roga istarum Canennensem in Mauritania Episcopum sanimis Augustinus et Tichonias, homo- munimis , scribis a d remis O sopis v ris Concilium Caniabare celibrariis, is ινιο pn sepra sunsue dies, postpoHis omnitas praeteritis , Phinam es sementiam ψque δε- creetum, in Trassitoribus, immensi rei ivs reis , si pii ri nolum, pro in- retris communicaretur. Deuterium eriam Marianensem .sto communiems vestrae dicit Traditarum plebem taetretatam Euis miscuile, secuniam Maz- ra Concilii, a tacemis Osinuarinia Episcopis vorisfacti , fecisse ca- Dadiseribus unitatem. Nec fiam huic Deuterio , sed etiam universis Maurorum Episcο- per quadraginta annos , pios ducis usiue ad persecutionem per Macarium se iam , Tratoribus sine baptismo communi se. Et in populari contra Donati partem Psalmo Romanum Papae Melchiadis I udicium, de Donatistarum ab ipso appellationem exponit, ac pergit: Donatus ubique vilius coepit Christianos ubique νebutinare. Carthaginensem adversus Caecilianum ὶ Secundo Tigillitano Episcopo factam Synodum memorat Auctor Libri adversus Fulgentium Donatistam, de adducit hocce
Mattiani isthic Episcopi Suffragium: Sicat salmites infridius amputari
892쪽
aenitentiam recomibemur. Et addis hunc commentarium t Per poenitentiam, non pertis nem. Assimat schismatis Auctores non rebaptizasse, ideoque a posteris imitandos. Donatus magnus , proximus Majolini,
primi in schismate eontra Caecilianum Episcopi, successbr scriptit epi-holam , in qua agit ut nonnisi in eius rommunione bapti a Chrihil esse οι- datur. Ipsam refutavit stactus Augustinus, ac in ipsius, quod later aut periit , operis retractatione scribit e Sane non Dorius Caribu M. nensis, ut ctarisiani re apri: arentur , issimis , quod ego eum Visulse πε-
dideram, pisndo eius epistola restantibam. Audaciae Auctorem asserit filisse Donatum in eius nigris Episcopum, qui primus Carthaginensem laceravit Ecclesiam, de Altare erexit contra Altare. Nam & hune, non Donatum magnum de rebaptismo damnavit Melchiades. Hie ergo es primus audaciae sons, quam in omnem Africam traducere conatus fuit Magnus Donatus, sed cunistis suae turbulentiae adjutoribus non potuit statim persuadere. A Macario, Imperatoris Constantis L ato, Mensa fictio illi tandem aequievit. Et tunc existimo prodiisse eius memoratam , non doctrinalem, sed Primatialem epistolam , qua tanquam totius Africae Exarchus edixit validum baptisma esse insbia sita parte. Nam & hine ad sanctum Augustinum Foruinius Tubursicensis Donatistarum Episcopus dixit, ramdiu transmarinarum parrium Ecclesias mansisse innocentes, Anec consensisent in eorumsanguinem, at os Macariam n si ' 'persecutionem pertulis. dicebar. Eodem Macariano tempore existimo prodiisse Synodale Decretum , de quo perrexit idem Fortunius et Iam se ma fames, m qniistis alnossidelium de vobis venerit, baptis et . Et Augustinus addit: God eum in uirum O cum dolore iacere, quantum poteras, apparebar. Etiam plurimis Laicis displicuim rebaptistium assirmat in quinquagesimi quarti Psalmi commentario , & laudat has ipsbruta ruerulas voces: - , malefit , urinam posset non fieri. Sed quia facimus: Staturis nostrorum Majeram ἐ Paulum de Macarium ad pacandos Donatistarum animos, de exstinguendum schisma, eum magnis donis de Augustae benevolemiae signis legavit Imperator Constans: At sine es.sectu. Sanctum Principis opus adeo infamavit Donati factio, ut non erubesceret in plebem spargere: Quod qui tu aret aut acciperet de Sacrificio adventantis unitaris, de Sacra, utique Idolorum , sumere videretur. Etiam ipsium Principem ac ejus praecipuos Magistratus horrende blasphemarunt. Et quo Christianae paci omnem spem praeciderent, ac inter se de Ecclesiam firmarent perpetuum de immensium chaos, rebaptismum ge-umsi Canone stabularum. Et tune Gratus, Catholicus Carthaginensium
893쪽
gso OrssERTA Trosum Episcopus, eontra istum Canonem egit illa omnla, quae laudamur in prima Carthaginensi Synodo. Ab exordio itaque schisinatis lus cum paucis turbulentis sociis Donatus Cato sis rebaptizue caepit Blos Caeciliano communicantes Afros, facinus propagare studuit Donatus magnus, & tandem post Constantis Auguhi ct Macarii L gati in reparanda unitate studium sinxit omnes totius Mundi tideles
od tamen Fortunius Episcopus de facinore erubuerit, iam nobis dixit S. Augustinus. Et Maximinum nescio cujus alterius civitatis D natistam Episcopum laudat in aliis litteris, quod passim crederetur non rebaptizare. Et haud dubie fuerint plures similes Episcopi. Nam & omnes Primianistae datum extra suam communionem a Maxi lanistis,quos ad Dathan & Abyron proscripserant teterrimis elogiis, Baptisina probarunt & admiserunt, & de hoc ipserum in sua paterna Decima o vio opere pergit Augustinus in Libris de Baptismo et Semium quam scem τὸ iam faciam, recepto Baptis--, violare Baptist m anurerrarum. Sed timem rebapti Eros suos, ne fortὸ non opinor , si os ipsi' percerint cineris; ne de illis exigant animι -s , animaι aliorum trucidarecessc erint. Demorastrat Donatistis tunc fuisse apertos oculos. de de sua sacrilega audacia exinde palam erubuisse. Et hine poenales, quas post Carthaginenscm Collationem emiserunt in ipsam Romani Augusti, Leges fecerunt fructus amplissimos. Habes illos in sexto decimo libro Codicis Theodosiani. Nee Elum a nobis datum baptisma, etiam Confirmationem, Eucharistiam , ordinem , dc quaevis exussiarunt S cramenta. Eucharistiam conculcarunt pedibus uti profanam , 3c sitis eanibus projecerunt. Et adversus Leontium ipserum Rusticianens Episcopum dixit ad Carthaginensem Collationem noster nescio cujus civitatis Episcopus Terentius: Iste rebaptista 3 ρι' panem Domui, re rupti: atus eiis ea, oesic M aia ius. Existimo Leontium primo filisse Urbanistam ,. Rogaristam , aut Maximianistam, ac tandem ad Primianistas , utique cardinales Donatistas , quorum exussiabat baptisma,
per novum baptismum transiisse. Ex reoaptismo nascuntur tales tragoediae. Quarὸ Imperator Arcadius in scripta ad Adrianum Praetorio Praefictum lege recte edixit Donatistas este non tantum Sehilinatteos, sed veros Haereticos. Eandem lacrilegam rebaptizandi audaciam adsumpserunt Ariani. Tc statur hoe in Libro de Haeresibus sanctus Augustinus et anis, re aprinari Carthositos novirus, utrum oe non C icos, nescio. Quod sacras etiam Virgincs rebaptietatini in Africa , lamentatur in Epistola ad Comitam Boni lacium. Et in libi is de Symbolo declamat in Arianos e Serptas Dissilired by Cooste
894쪽
tempore barbarico : Quem cirri his per saptismin umificavit, quare eum C p Arianus rebapti: ando occidit Et a nescio quo vetiisto Ae 'autii eiulco
Doctore scriptum fidei Breviarium ζ .Ariani , si s δε nobis sciscere sos iii
lint, OcoHue amerrebaptistiant. Et in sermone adver3us Valentiniani le-cundi de tradendis Basilicis Edictum linctus Ambrositis r Ἀν ν basi- antis Auxentius , in Mediolanensena Ecclesiam in trulus Arianorum Epitcopus, Ldeles populos putat, bapti'. atos in nomine Trinitatis i Et in Liberii Pontificis vita habet Liber Pontificalis et Isecius C I alens ,
Ariani Episcopi, rogaverunt Constamium Ais ustum, ut revocaret Liberii de exilio, o una ramum communione participare extra secuη tim Baptis in.
Liberium , dummodo ipserum communionem admitteret , spoponderunt dispensatoriὶ non rebapti Eare. Quod si verum sit, 'lucet etiam Episcopos ab ipsis filii se rebarietatos. Et pergit idem Liber de Faelice secundo: Hic declaravit Constantium Imperatorem haereticum, secundo rebaptiaratum ab H ebio Nicomediensi. Quod Wandalorum in Afri- ea Reges Ariani cunctosibi Orthodoxos, etiam E scopos, ad Re baptisinum coegerint, & ex hac causa plurimos crearint Martyres,
demonstrat in ipibrum Gestis victor Episcopus vitensis. Audiamus
unum ejus locum I mandatorum Episcopi atque Presbteri cum armatorum manu noturnis temporibus vires oppida circuibant, oe sic deh=icatsis januarum , aquam gladiamque ponantes, ammaram praedoes intrabant. Et f
vos domi repererunt, alios serie in lectulis Doratos imbre igneo atque Dimaeo ν γ entes, Demoniaca vociferatione misitanti fluos ipsipariteν vocitabani ui ludum prorsus piae haeresios, magis quam aliquam religionem ostendetent. In quo minus capaces O i res impletum in se pollutionis sacrilegium putabant , prudentiores vero nihil sibi, quod nolentibus atque dormientibus ingestum est, obesse Iandebam. Nam oe multi Eadem hora cinerem capiti s suis iniecerunt,ahi sese e vel quia factum es, cilicio lugubri texerimi, nonnulli cano faeti olinierunt, O linteamina illa violenter impasita per fila consciderunt, atque in latrinis Ofaetidis uris manu fidei proiecerunt. Tali violentiὶ, nobis videntibus, Cartha ine silius cujussam nobilis, anηorum circiter se tem, sussu Orilia,
Ariani Episcopi, a parentibusseparatus est, matre sine υerecundia mανο - Iislutis crinibus, post raptores tota urbe currente, infantulo clamante, ut poteris r Christianus sum, Christianus sium, Christianus sem. Cui os abiurantes , infaηrem in sum gurgitem demerserunt. Plures ejusmodi tragoedias istic habes. Ista linteamina errat baptizatorum Sabana. Sodenim iblos nudos , j hixta sblennem tunc Ecclesiae morem , baptizare vellent, vigilantem hominem denudare Ariani nyn facile possent, 'nocturna in quiete domos irrumpcbant, & dormientes Afros rebap- . .
895쪽
tirabant in lecto. Hinc & istum vere Christianum puerum demerse runt in suum gurgitem. Hine item intelliges lepidam quam de nobili Hispana puella & Wandalorum Rege Trinamundo refert in Franeorum Historia sanctus Gregorius Turonum Epis-Lib.,. eopus: Cim puella Rediis suiset oblata conspectibus , caepit eam primo ad Cap. a. rebaptirandum biodis sermonibus inlicere. D mm frangi non'siet , ad rebap--ti andum invita deducitur. Cumque in illud cansum lcvacrum vi tuereris immergi, as proclamaret, Patrem cum Filio ac Spiritum stactum unius
credo esse substantiae, digno aqvas ungvine cunctas infecit, ias, βω- ventris a Jersis. Addit ob istud Hispanicae veraciter fidei facinus' suissei se cistam horrendis i mentis, ct tandem eapite plexam. Simile Constantini Caballini de Imperatoris Uencessat in sacrum fontem in famile opus demonstrat istis adhue temporibus baptizandos infantes fuisse naturaliter nudos: Laudatus Gregorius ibidem adducit insignem ac vere pastoralem Epistolam, qua sanetus Carti inensium Primas Eugenius suum populum ad firmam in tantis persecutionibus fidem
adhortatur, atque adjungit: Servare κηici Baptismatis Patiam, ex μdientes Chrismatis unctionem dilemon' aqvam revertatur ad aquam, renatus ex aqua. Tanta interina istic facta est strages, tantusque Rebaptiza- . torum numerus, ut ad Orihodoxos ubique Episcopos scripsmi Faelix Epyst Τ tertius Pontifex: Qualiteν in manis regioniatis Muria. Diaboli sevierit in Populum Christianam , vi non modo vulgin incorum , sed ipsis suop/e in mortis profunda demerseris Sacerdotes , milus non orbis gemuit , milia terea
nescietis. Utique per iteratum gaptisma. Hinc varias praeseribit Regulas, juxta quas rebaptizati Asti deberent admitti in Poenitentiam de Com
Etiam in Gallia grassatum est malum. Lucet ex santa Aviti Viennensis Episcopi ad Victorium Gratianopolitamim Antistitem, qui 11-ὸ nobis faetas Basilicarum dedicationes ab Arianis Burgundis ex qui de Cap. 1 i. iterari questus seerat, Rescripto : Non mirum est, si deditariones rem
nare audeant, qui Baptismata constequentam. Con nat tertia Aurelianensis Synodus: Dilex civitatis veι loci, sim ericum vel Bon acum vel cujuslibet alterim haeresis Sacerdotem, quamcumque per am de Cariaticis rebaptiatas e cognoverit, quia Reges nos constat habere Carissitas, non satim ν baptinantes adstrinxeris, Or ad Regis Arim atqae Iustitiam no erea distringen- ὸos adduxerit , annuali excommunicationi subdatur. Nemse Burgundionum aut Gothorum Ariani Saeerdotes quandoque adventa ni in Franciam, de istud facinus illic attentabant. Notanda sunt verba: Quia Reges habemis Casholicos. Edieunt licentiam , quae stib gentilibus Franeorum Regibus fuerat isti facinori, jam esse prostriptam atque abla
896쪽
4M. Nam quod antea Amni per Galliam ii se grassarentur i doret sancti Remigii eum illiis disputatio.
Facinus eum Arianis Gothis de Wandalis transivit quoque in Hinpanias. Etenim sub Theodorici tertii Regno relebrata Ilerdensis Synodus statuit: De his, apse inpraevarisinone rebapti: tisine ab is necessυμ ves tumenta Mapsi sum , placin m circa res ilia Nicena S nodi Baetura seremur, qua de praevaricatorious cras messem armis. Uti in Africa, iraee in His ania Barbari Ariani non solum verbis, sed etiam tormentis ad rebaptismum compellebant. Nam omne hoe malum ex Hisparinia transivit in Africam. Omnium acerbissimus fuit Rex Levigildus, de quo stabit in Gothorum Chroni eo senetiis Isidorus: Ausus serram inter emina haeresissuae coma a rebaptirpar Catholicas, G nonsuum ex piso, sed etiam inrucernulis in s dignitate. Sicut Imrentium Cesar-A . tanam, quem de Disiva Apostriam fecis , O umquam ὸ Coeis in inferna troiecit. Leomedus rebaptistam non instituit, sed sepitum aut dormiturientem lummodo resuscitavit. Etenim de Iustiniano, quisib Theudis Regno circa seriti saeculi medium rexit valensem Ecclesiam , habet in Eeela Morum Scriptorum catalogo laudatus Isidorus r B in ano Episcem scripsit si nim responsionum ad quemdam Rusti- eum de φ imibus immor . Quoum tertia reans est de Baptismo Christi, νοέ iterare non licet. Quarta respons s is distinctione Baptisenu Darinis oeci . Nempe Ariani, Donatistas imitati' sanctorum Apostolorum, qui post Ioannem rebaptizarunt,exemplo conabantur facinus purgare. Alios tres sermanos fiatres Episimpos habuit Iustinianus: Haee cincta quadriga lacrilegam audaciam insigniter eontrivit. Et haec per Lecivugildum reparata invenit etiam potenres adversarios. Lucetex Chroni eo venciabilis Ioannis Abbatis Bielarensis et Leotigildus RG in urbem Toletanam nodam Disio rem Ariana Secta congregat, O antiquam haere- missio erem ementit, dicens de Romana religione ad aramam Catholicam Adem venientes nin debere buthrari, sed tantummodo per manus impositionem
G communionis pereeprimem postris O gloriam Pinifer Filium in Spiritasom dari. Per hane πρὸ suoctionem Maximi nostrorum mpistate portus -- pusin Ariamm dogma declinant. Reparatum rebaptismum , quod videret Arianismo obrie potius quam prodesse , ipse desperatus circumscripsit de abolevit. Ejus novellus error suir, quod nostros Apostatas compulerit glorificare in Arianam formulam: Gloria Patri pre Filium in Spiritu sancto. Attamen ista abolitio non plenὸ obtinuit. Ariani Epis .copi & Clerici inveteratum facinus nolueriint deserere. Lucet ex te
tu Toletana Synodo, in qua Gothorum Episcopi & Proceres eum Rege Rictaredo susceperunt Romanam fidem, secerunt solennem Titit a ipsius
897쪽
8s4 DissRRTATIO ipsius proseisionem& in ipsa posuerunt hune etiam arruulum rocunque rebaptistandi sacrilegum opus se bonum credit aut crevideris, Ut
omnium Arianorum audacissimus in hoe sacrilego secinore suit Eunomius Cyzicenus Episcopus, cujus natales , mores, studia , progressum insigniter dcpingit sanctus Gregorius Nyssenus Episcopus, atque adjungit: cuadra suism Eunomiani in occulio doceant , optimam euntem quata ipsis 4 gravi scilicet insteriorum Amistite tradantur, , modumque O ritum Baptismilem, F quis accurare nose velis, ipsos interroget , quibus nulla est religio turpia ac indecora proloqui. Nos tacebistis. Nevuenim aequum es etiam accusarares horum meminise, cum norint verbis quoque honorare Inritaetem , neque prateruato sermone libros commaculare., Quamvis a veritvie alienum non oper id, quod iliceretur. Castus Gregorii calamus erubuit obscaena mysteria enuntiare. Ipsa tamen odixit in Panario san-
chus Epiphanius: Eunomius , qui ad haec tempora superes, eos qui bapti aritam suerunt, iterum baptiqar, non moti qui a Catholicis, aut ab aliis hine Lbus , sed etiam qui ab ipsi mei Ariois deficiunt. Ab Eusebiana faetione correctum de mitigatum Arium in suas Hasphemias plene repa vit Elium Diaconum se status Eunomius, atque ita non solos nos o , thodoxos, & aliarum Metarum sequaces, sed etiam suos mirigatos Arian0s censuit Haereticos, & rebaptizandos. Rebaptistii fundamentum sit ungit sanctus Epiphanius et Repetiit porro illius Baptismi ea sor-u es , In nomine Dei increati, e r in nomine filii creati, O in nomine Spiritus sancti icamis O a creuo Ailis. procreati. Alii asserunt quod in Domini mortem baptizarit. Nempe factio fuit variὶ lacerata. Quidquid sit,
uniformem trium personarum invocationem censuit non esse legkLnuim verbum , ideoque in ipse non donari validum Sacramentum. Etiam trinam mersionem garrivit non csse legitimum elementum. Lib. ,. Hinc nostrum Baptista a calumniatus est de duplici substantiali vitio. Cap. 16. Rem illustrat Hermias ZOZomenus: Quidam memorant istum tinomiam primum ausum ese adserere Divinum Baptismam Ioacrum unica immersione δε- . bere perui, sicque traditionem ab Apostolorum temporibui ad hoc usque tempus u- servatam viοκ e. Et insta : At verius, credo, uti etiam aliis videris, di- ' cunt hi, qui traiunt Theseonium Cappadocem , cir Evischium, Mius Secta fautores , cum temporibus Imperatoris , qui praxime succeserat, se ab Eun mis divisissent, nonnulla cum in aliis Eunomii Decretis, tum in sacro Baptismate novare coepise , non in Trinitatem, sed in mortem Gisiba istandum esse adserentes, Eunomium antem nihil hae in re ηο se,. sed de ea idem ab ini-rio . quae Arius , sensio , Gr in illa sentencia permansisse. Et iterum et suis etiam reses it unt, μοι qd climpie adjus' osinionem tradaxerinx,
898쪽
DE S. Lao Ni y NONI Ae Tis. 89s anteast usi Catholicae titis Damnem eodem finissem initiari miserio. uvae certe m Ecclesiam non mediocriter conturbavit. Lucide affirmat Evangesicum Baptisini verbum ac elementum fuisse ab Eunomio, aut ejus Discipulis Theofronio ac Eutychio proscriptum ac . mutatum, & rebaptizandi audaciam ab ipsis processisse. Audaciam esse ab ipsis Eunomio, sepra audivimus ab irrefr abilibus testibus , vulgari Apostolorum Canone, Canone 1eptimό Constantinopolitanae Synodi, simisto Epiphanio , ac Theodoreto. . Et hinc Imperatoris Gratiani ad Hesperium Praetorio Praesectum stapta adversum Rebaptizantes severa lex est omnino adversus Eunomium & Eunomianos.
Lucet ex hac Honorii & junioris Theodosii ad Aurelianum Praetorio
Praefectum LNe a DomιEimon norum pruriae ciericorum, quae a di chram urbem habentur, Asci iuribus addicantur, in quibus nefarios conventus habitos, via iteratum Baptisma claruerit, quos in modum semel na:i hominis semel a Deo conceditur. Contra Eunomianos prodiit cimin haec Arcadii
ad Eutychianum Praetorio Praefectum lex: Si in Hisbet post publicaram solenniter ius iovem urbe deprebrasi , aut aliquam celebranda supersitionis, gratia in Ut domum probabuntur , O ilfi adem is bonis ultima animadversone ple&amur , O rimas , in qnam i resu , nec statim a Domino expulsi aut proditi fuerint, Fisco sine dilatione socium. Publicis Ecclesis per Gratianum exclusi ad alienas privatorum aedes , de his per Arcadii glad una ejecti Eunomiani proprias sibi ad Rebaptistium compararunt , atque ipsas fisco suo addicunt Honorius de Theodosius. Durissimis legibus
eos vexavit etiam magnus Theodosius et Haud dubie ob Rebaptismum. Etiam pleraeque sub titulo , Ne Sanctum Botisma iteretur , Leges sunt ad uvisum Eunomianos. Sub haeretico Ualentis Imperio grassatus est Eunomius , ideoqyesib succetare magno Theodosio facta Constan- tinopolitana Synodus stapm damnavit istam .audaciam Et omnes laudatae Leges septimum illius Canonem firmant ac exsequuntur. Om- loquuntur de solo Eunomio, nulla de Eutychio aut Theostonio, ideoque constat illum esse audaciae fontem. Et hinc nec apud maguum Athanasium , nec amd sanctum Hilarium Pictaviensem , nec apud Luciferum Calaritanu in , qui Arianorum facinora abunde edicunt, ulla est Rebaptistat memoria. Nempe scripserunt stib Constam ii aut Iuliani Imperio ante Eunomium. Eadem de causa magnus Basilius, ac Faustinus & Marcellinus, Romanae Ecclasiae, vertim Luciferianae 9ctionis , Presbyteri, Eustatium Sebastensem , Georgium Alexandrinum , aliosque Axi in Epitcopos dure & metito damnant de extimatis ac repetitis Catholicae Ecclasiae ordinationibus, at penitus tacetat det
899쪽
imat ab Urs o &. Valente filisse de singulari gratia Maillsum sine
Rebaritimo , omnino mitur. Etiam dum a mat Imperatorem Conuantium ab Eusebio Nicomediensi Episcopo rebaptisuum. Etenim longe aliter scribit in libro de Ariminensi ac Seuleueiensi Synodo magnus Athanasius e Coa amius Lernicus sin, - adfinem uisu premenem in impietne , ac deinde moriem misis, ma a piis viris , M ab ne ais, non semel , sed saepius is Arianam haeresin , ω ἀ- Diaconus esset , O mmmiiochia resurare , depfio oe reiecta , baptistari Apud Mopsecrenas inspectante ad Antiochenum Patriarcharum Cilicia defunctus est Constantius , ideoque non a Constantinopolitano, tune dudum defun- Eusebio, sed ab Antiocheno Episcopo Eumio videtur baptizatus. Mediolanensium Pseudo-Episcopus Auxentus fuit homo Cappadox. atque ita rebaptizandi facinus possit accepisse ab Theosionis , depor- talle in Italiam , Sc traduxisse per occidentem. .Quidquid sit , liret nee Eunomii profanum verbum , nec sacrilegum elementum admis tint alii Ariani, admisesunt tamen rebaptiimum : Qub se a nobis lon
Sub diisti Constantii Imperio celebrata Ariminensis Synodus dedit oecasionem Luciferiano si viis mali. Luetar Cal uitanus Sardoriun Metropolita fuit immaculatae Communionis & Catholicae dita inae -- A nno per tenacissimus, adeo ut de ipsis seribat in Eusebiani Chroniel QπIe-3 3 7 ι . mento tinctus Hieronymus et Lucifer Calaritames Diste pus maritur , qui mφι-se Ariana influit praestari. Laps, in dicta Synodo , & Mi na, non haeresi, sed sola Communione pollutos Episcopos e st adeo aversatus , ut lacerare Ecclesiam inluti it , qutin ipsis uti Episeopiseommunicare. Antiquum avitae disciplinae Canonem , qui inhaereum
aut schisma lapsum Episeopum aut Clericum prosiripsis ad Laicos, censuit indispentabilem , ideoque lapsis istis fictam a Romana Ee lesia.
dispensationem edixit praevaricatricem confusionem, atque ita omnem Christianitatem contractam ad sellam mastrucam Sardorum. Ecttit Arianos, . d. omnes illis communicantes esse Gentilibus similes , ide que non reserre , si aut ex ipsis aut ex Gentili Capitolio Mespiantur aut recipiantur Meerdotes. Attamen datum , non istam 1 nodis, sed etiam ab Arianis Baptisma habuit ratum , & vetuit iterari. Ita tetatur in Dialogo adversum Luciserianos sanctus Hieronymus. orthodoxo illic roganti, Si Ariani, ut dicis, Gentilis sum, o Arianarum menet cuiasiunt castra Diaboli, quo modo in toris Dialasi bapti tum recisis , rel- pondet Luciserianus: Recipio ,sed Poenisentem Laiυ haec exponit & pe
sit: Recipimus Laicos, alnoniam nemo comerteretur, Mesciret rebaptrata
tua. Et in libro de Christiano Agone scribit sanctus Augustinus r
900쪽
DE S. I Ronis No NI AeTIs. 897Mιferio. η minem Et merito addit et Rectὸ faciunt. Hoc Cap. D. schisma pertinacissime foverunt Romani Presbyteri Faustinus & Marcellinus, es pro ipse apud magnum Imperatorem Theodosium expanderunt omnes suae cruditionis ac eloquentiae nervos et Quosdam Arianorum Episcopos de attentatis reordinationibus accusant, uti de
horrendo lacinore , 'ideoque certum est ipses ab illo, & lono magis a rebaptismo sitisse alienissimos. In idem schisma lapsus fuit Hilarus Romanae Ecclesiae Diaconus, qui non dumtaxat Arianorum Episcopos aut Clericos in gradum , sed
nec ipsorum baptizatos voluit une novo Baptitave in communionem admittere , & de quo scribit in Luciferiano Dialogo sanctus Hieronymus: Hiarus, Diaconus de Eum reces rit, Mus ue , ut C p. 3. purat , turba sit mundi , neque Each iam conficere potes , Episcopos oeriesbteras non habens , neque Baptisent sine raciaristia tra ere , O cum jam homo mortuus fit, cum homine pariter interiis G Sem. Quia post se nullum ciericum Diacam Ioruit πῶnare. Ecclesia autem non est , quae non habet g terastres. Ecclesia enim , teste sancto Ignatio Martyre , est Populus sub Episci po adunatus. Hilarus fundabat se in damnato S. Cypriani facto , ideoque pergit in ipsiam S. Hieronymus : Antequam Ariminensis Cap. s. Onodus feret , antequam Liuifer exutiret , Hilarus Roma, Ecclesiae Diacanus ab Haereticis vememo in eo, quodprius acceperant, Baptismate IUcipiebar.
O uria tamum Ariani haeretici sum , O ab his stas baptiorum recipere non Mes , as aliis licet. Ebionitas , Manichaeos , Cherintianos , aliosque similes esse Arianis faediores , & ramen antea sine novo Baptismoniisse ab Hillino admitas , de sincti Cyptiani temeritatem illi tune displi uisse assirmat ideoque admiratur de ridet hujus in ipsum novi luminis delapsum. Praesinim post toties , etiam a Nicaena Synodo, damnatam sancti Cypriani statentiam. E Luciferiano igitur schismate solus Hilvus rebaptietare praesumpsit. Unicus Diaconus totum mundum. Hine lepidό de rectε sanctus Hieronymus ipsiim titulat orbis Deucadianem. inanius Ecclesiae Doctor ac Pugil fuerit ante lapsum Lueiser , doeent epistolae Liberii Pontificis , de in epistola ad suos Monachos magnus Athanasius. Proinde qui stat , videat ne cadat. Appollinaristae , Pelagiani, Nestoriani, ae primi Eutychianistae nul- , libi leguntur rebaptietasse. Attamen est sedo Eulyehetis seermate tandem prodierunt Severus Antiochensis , Anthymus ex Trapezuntino Episcopo Patriareha Constantinopolitanus , Petrus in secunda Syria Apamarensis Metropolita , atque id genus alii , adversus quorum clandestina in privatis aedibus aut schisnaticis Baptisteriis Anabaptismata accusatoruos libellos de Agapeto Pontifici, de Imperatori J ustiolano ,