Themis dea seu de lege diuina; Stephani Pighii Campensis. ... Item Mythologia eiusdem in quatuor anni partes, ab auctore recognita

발행: 1568년

분량: 221페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

sEV D E LEGE DIVINA. 83

ipsum bonum ac vcrum est in claram complecti scientiam, planamq, in

terpretationem.Cui scientiae 1apientcs Hebraei tantam tribuerunt auctoritatem,Vt eam non modo scien- iijs omnibus, verum etiam legi diuinae scriptae praeferant: affirmantes

ipsam a Deo S. Patribus ac Mosi fuisse tradita: Mosen litetis suce legis imaginem quadam eius exprcssisse:

genuinam tamen ipsam mentibus Luci εsanctorum hominum,seu propheta- Mi tu rum a solo Deo infundi, quibus le- D O infui

gem tuam interpretandiseaerit aur j-ὶ ilctoritatem. Horum itaque effata at- i iuue interpretationes legitima ora- ου se il

cula & vaticinia dici pollunt, quiP- inpretii iape cum mentem Interpretum Deus

tuo lumine illustret, S: Themis haec

82쪽

84 THEMIs DEA, imposturae. Lex autem summi boni Iegula,atque Volutatis diuinae signuest. Oraculum vero legis interpreta tio , adeo ut nihil a lege differat . ita videlicet nuncupatum, quod in eo Dei contineatur oratio, quae Voluntatis est index. Hoc quidem Cicero in Topicis assirmat.Oracula,inquit,

ex ipso appellata sunt, quod est in

his Deorum oratio.Atque ab eodem etymo ducutur fata, καὶ τα λογια,nempe a fando,& oratione vel sermone. χ ρψμιος ait te oraculum vocatur,quasi

index voluntatis diuinae,quodq; indigentiam seu necessitatem quanda adferat vi rationis impellentem, Ut illud sequamur quod iubet. τὸ τεθει- μενον Vero squo i pso & oraculum appellari testatur Marcellinus) ut eiusdem est significationis cum lege Mi . . I hemide: ita ab una & ead cna voce

83쪽

s Ev DE LEGE DIVINA. S;μue, καὶ Θερος, nempe a τίθημυ, eo quod

terminum ponant ac praescribant, quem excedere ncfas est. Hinc etiam est, quod Ἀμυς ευων tam significet va

ticinari responsa dare quam leges

ferre, de iura reddere. Atq; cx his manifestum opinor,cur Themin Oraculis praeesse dicant poetae, cum ab ea prouenire, legisq- diuinae oracula eo se interpretationes docuerimus. Ut autem his applicemus fabulas, ui

dius canit disti vij tempore Theminin Beotica iuxta Cephilum habuisse templum, responsa ibidem dedi ita

se Deucalioni & Pyrrhae consulentibus post diluuium de reparatione generis humani. Orpheus autem in Themidis hymno eam hominibus primam vaticinium purum declarao dicit, ac Delphico in specu responsa dantem in .ythijs regnasse, Phoebumqt regem aeque recta con

F s silia 1141

linem

84쪽

Que Olim toto orbe celeberrimu illud Delphicum antrum fabulantur primum a dracone belua dira obses sum diu desertum, hominibusq- interclusum fu isse. Quem natum ibi Volunt ex terrae putredine post Deucalionis diluuium, & postea Apollinis occisum sagittis ibidem computruiste, inde & ipsi nomen Python, cum prius Delphines appellaretur, manti sic, ut refert Suidas. Apolline deinde tam hac quam Cyclopum, qui Iovi fulmen fabricauerat, caede pollutum,Olyippo depulsum, diuinaque potestate spoliatum , nouem

annos

85쪽

s Ev DE LEGE DIVINA. 87

annos in Thessalia exulasse ad Tem pe,atque Admeti regis boues pauis.1e. Cuius fabulae interpretationem, quia ad nostrum scopum non adcopertinet,nunc quaerere supersedebimus. Alij no exilium illud titisse volunt, sed eum huius orbis solum alio orbe mutasse, de illic vircfert Plutarchus de oraculorum defectu) nollem magnorum annorum anfractibus purgatum,vereque Phoebum, id est,mundum redijste, atq; Oraculum apud Delphos a Themide accepIste. Vt aute iam libro dicto Plutarchus asserit , Apollo praestat idem menti, quod sol corpori cum eam foueat, illumuaetbtemperct, dc expurget. Pura itaque de nitida mens este debet ab assectuu passionumq tabe, prius quam diuinorum costiliorum vcram interprctationem aὐequi possit. Et illa ipsa supremi luminis a Deo pro-F ma- m

86쪽

88 ' THEMIS DEA, . manantis agitatio ignea mentes co-. '' mouens expurgando, quam Apollinem Vocant,in illa putri inferiorum corporum corruptione diu plerunque laborat ac luctatur: sed tandemcxuperans diuinς legis cognitionem l amplexa, veritatis ingens lume adipiscitur. Hinc est quod Plutarchus idem de sera numinis vindicta scribat,ex tripode Delphico splendidis

limum lumen per Themidis linus in Parnasium transparere, quo signis' cat per diuinam legem totum illud Mularum domicilium vera diuinarum humanarumq; rerum cognitione illustrari. Inde etiam Homerus Themin immortalibus manibus Apollini nectar& amabilem ambrosiari. 34, ' propinare dicit in Apollinis hymno.

87쪽

sEV DE LEGE DIVINA. 89

Eae quidem scitissime. Sed quid intelligit quaeso per nec tar & ambro lsiam 8 non aliud sui autumo in quam ipsas Deae seu legis diuinae Virtutes,

innocentiam atq;. immortalitatem. Deduc ut enim,ήκταρ πικρὰ τὸ νε ρηΠκὸν, καιτο κτω,τοαναρωs φονευω quasi minime destruens vel occidens. Et αμβρο- Α- - χ

τρύμ. ἀαβροσία. Tria vero significare

videmus apud Graecos Vet res am-

laroliae vocabulum, nempe Immor' - .

talitatem, sapientiam Dci, dc diuinu

nutrimentum , cuius mortales noni articipant, aut cuius usus immortaitatem praestat. Itaque Plato de pulchritudine in Phaedro nec no in Phi

lebo de summo bono, ubi de caelestit ' F 1 S

Tria seni,

88쪽

'o THEMIS DEA,

& vera disicrit vita, animς bonu esse; probat integram diuini luminis co-

. secutionem. Id lumen in mente primo, in Voluntatem deinde descedere dicit. In mente Veritatem esse, V carique poetico inuolucro ambrosiam: in volutate gaudium,& appellari nectar. Gaudiu vero illud in Ioue de vaticinio disserens a Deo pro uenire, mentemque supra hominis: naturam erigere, ac velut in Deum transferre docet,furoremq- esse que dam diuinum ac poeticum, appel latque illustrationem rationalis animae,per quam Deus eandem ex alto delapsam ad infera, ex imo retrahit ad supera, sibique vicinam collocat. Motus autem igneus ille diuini luminis calore suo mentes exagitata S, quem Apollinem nominarunt, eas

illustiat per Themidis sinus,hoc est, perlegis diuinae rationes atque prae

89쪽

s E V DE LEGE DIVINA. 'I

cepta, in Dcum supra omnia mortalia vertit atquc erigit, ibiden q; Veritatis aeternς cognitione tanquam ambrosia nascit, eiusdemq- cognitae gaudio vel nectare voluntatem inc-briat, atque in furorem quenda diuinum Vertit, animunq; totum felicem ac beatum & immortalem rcddit. Igitur cum Apollini ambrosiam& nectar Themis infundere dicitur legis diuinae virtute,mentem aeternς

sapientiae participe fieri intelligunt; qua quidem sapientia non solu praeteritorum ac prςicntium,Verum etia turorum certa continetur noritia.

Quapropter mihi quidem est dubiu, an ulla salubrior vel auspicatior reperiri possit salutationis formula, quam illa Graecoru, A. Hac enim

Vna Voce accedentes a Deuntes uesimul valere,sapere, & gaudere iubemus,OInnigenae felicitatis ambrosia

ι atque

90쪽

atque nectar imprecantes. Sed haec de vaticinatrice Themide, uam νοη- mkἘν appellari diximus, eiuSq . Oracu- lis iam satis multa. Somaticam Vero, quam Pighio nostro monente obiter attigimus,et idem relinquemus alio loco exactius examinandam. Nomale etenim hoc tepore me navasse opera arbitror,sit priorem illam, quae regit animos, Vtcunque explicarim.

Neq; enim quicquam obstat, quin plurima quae de hac disseruimus, at quc dicemus deinde,etiam de altera possint intelligi. Unam namqι Themin unamq; legem probauimus ei

se, eamque non aliter plures Videri, quam diuerso respectu, inquantum eadem est rebus diuersis praescripta. Cur autem Termini quadrati forma

haud obscuras etiam rationes quas 'lam suis locis pro argumenti Occa sionc

SEARCH

MENU NAVIGATION