장음표시 사용
291쪽
R Dramata, ut volupe fuit, se arripuit re deposuit per vices, ab aliis ad alia desultans Hecubam solam prorsus non attigit. Cujus consilii rationem, quando quidem ipsi non pi euit prodere, cui inprimis deberet, temerarium esset, si eam
aut exquirere, aut serutari, Vellemus, quamvis, conjectura eam
assequi, haud dimile nobis esset.
Aeeedimus nune ad proferenda quoedam nemori eoniecturarum in Euri dem nam ad illum solum nos nunc adstrin. gemas in probarum, quae secus sunt speeimina, vestigiis ejus inhaerentes, usuri tamen delectura modo ne Lectores fatigemus, ct censores totius opellae nos profiteri videamur. IMeonjecturis ejus in unaversum tenendum est, praeter iudieium, superius positum magnam earum partem versari in refiniagendo metro ei nempe Noster cum illis, qui, anais paelius e seeunda, quarta ambi sede tollendos, versu
que eosdem recurrentes, aut similes, expungendos esse, sanis iunt, augmenta ubique inferciunt, colorem omnem dialecti non Etticae admixtum delent, articulos ais o e. c. permuis 'tando, di eam ob rem caput versuum in cauda colloeant.
Hane inire viam si libuerit, actum est de Furipide Eat lieet, 4ncumbat totus in spongiam. Quid facilitis ita grassanti, quam tutum Poetam reformare Licebit ita instituenti emengatio. num, si Dis placet,volumina effundere stanti pede in uno Sed recte sibi sapiens ab hoc morbo cavet, quem, ut aliis bonae irae frustra perirent, magnum quidem, sed saepe sibi dissimule, S umbras haud raro captans, peperit Λngli arroni ingeniuin. male feriata haec est diligentia, & prurigo ct libido
sana omnia corrumpendi, quacum rem nos quidem nullam
habebimus. Sed pergamus. Recte pars corrigi indone versam ποινον id est φανον, facem, im vulgato, νον Pacro recte subodoratus fuit vitium in verse ejusdem Fabu θ' latens, in istis δαπιδ' ἀλητείαν τε ero. Proxime quoque a vero abest, restituens λινε δε ειτμα τε - At vel litemisti mutari hoc quidem in loco non debet sed tantiam aliter distingui, hunc scilicet in modum πελ Ἀηrμια is σψν. Est Mnia, vel λιτειa, idem, quod λειτουργια, servitium, exe-
292쪽
eutici demandati ossicii, quod quamvis suturum sit, ut novum inauditum multis aecidat, demonstrare tamen hujus loci non ei at vexatum Iphigenia Taurica locum Dein δε tractat ubi Oreses, in vulgata quidem leolione Iphigeniam Ele a nomine compellat. Noster putat, ἐκδω- 'HM τρα legi debere vertitque locum se Dicam. Hae primum auari ab Electra. Et iret a Thmsta litem cognovi. Quandoquidem haee non satis nobis probantur. istius rheseos alia complura, quae vulgo vitiosa circumieruntur, non attigit, apponemus ejus partem, ut legi debet: 'Λτρεω Θυες τ οἶδα γενοιι v m. . Dicam. Novi auribus acceptam ab Electra
Rixam, qua olim Agre cum isse fuit. Uel possit, praeter 'Hλεκτρα παρα nihil mutari, οιώ
pro vivi aceipi. Quod suadere videtur sequens 1κ-σα, reis spondens praecedenti ἄκουε. Respondet nempe Electra:
293쪽
non substabimis, em, dii πολιαι. seribendum esse. est, quod Luaeratius seculum apyellare solet, id est, genur Se rum ciuium periphrastice potitum est pro πολιτο- Pag. ejicit versum ain, nollo alio argumento, quam quod ipsi visus sui a seiolo profectus esse. Atqui, sublato illo, periret quoque
voe m/--m ipsi opposita ne in Eodem ultro vorsum
ago exlecat, quod antea versu vi etiam legitur, Malios plures
31 si retingens pag. RG σοι τους Θελαν, πλευρά, εὐῶσαν πελας, non omnino satis facit. Ut enim de fine versus recte emendato dubium nullum superest ita initio potius ab Euriis profectum fuerit σοι γοισδε Θειναι. at autem aen, aut γαθ hamo, is, ves ad humum, ut 'ΑΘηνα δε ve Ἀθη--verjur Athenas. Versum quoque Andromacri, frustra tentae pag. 7ι, pro προσνγ suadens πιά - Dicitur quis
oue de huiset Poeta, si voluisset hoc verbo uti, non πρύσου sed προσεσχ-s, dare. Verum recte habet vulgata προσῆγε. Spes me semper ductitavis, ἐλ- ιδάεἰ προώγ. Ei enim πασάγ- in ea dictione idem, quod προσω ἄγε , uiserius atisque ulteris prolicere velut monstrato λιλλω, aut frusto ramis, prolieirem ad sequendum, diductitamus,restitantea vit Ios canesve In ea hi Fabula, f. 46 κοριης ἀποσπωΘασα praeter rem Allicitat. Est enim id sanum, idemque va-tit, ac δελκομνες σπαθῶσαι. Respondet Ao Germanteo ιν. Pag. 74 arripit locum coimmunem, tolerari non de is re dialecti poetieae notas in Attico Tragoedo, ideoque Andromache versum gro in quo τους pro hi legitur, aliosque bene multos,exabidine sua refingit quemadmodum pavo o superius fecerat eum caterva versuum haud exigua, insiuihus aut verbo sicut augmentum deerat, aut secundam seisdem anapaestus, et upat alium immanis eopia alios a Garulibus ausibus absterreret, sapere usiis suaderet, ut victas tandem manus vertatiis rectiora tuentibus darent neque veteres recenti ore loqui eogerent. Sed ita facti sunt Critie
294쪽
ram bene multi, ut, quod ea sus aut error, ipsis obieeit ἄγαλαι- ubique id dedicatum eant,' obtrudant Autoribus canis damnant suussient correcturi. t quo tandem procedet ea rei, si vel in has nullius momenti minutias tyrannidem affectamus Iuris nihil Antoribus in sua, immo membrorum ipsis nihil faciemus reliquum, aut fruemus tantum eo, ut habeant posse. ri, quod destruanti Applicum vers. 22 recte animadvertit Hersonus vitium. proxime abfuit a vera emendatione τι
ἡ νοσλτα seribens. Sed Euripides Ἀ-οσουντα dedit minrvirecte ηκι- restituit pro vulgato ηδ . Mirunt tamen, quod in eadem rhesi vitium altero versu superius πολλων non item sustuleriti mam πολλπιν legendum est, ct - ροπα τηδε sibi loci μυοι Pulchre vidit sensum loe in Rheso wrs. 9K ἐν ἀφιγμενον τε πα-ταν Ἀσαν monsiravitque ex Etymologo ησαν idem esse aitque 1 αν, norant. Unde jam facile est, praeclaro ejus invento, quae desunt addere Settieeta deest: ν π άφιγμον τε πα- παν σω, q-- Rhesum ne quidem advenisse norant. b riside, tantispar deposito, pax o in Anthologiam Graecam evagatur j qua tractanda aliquanto ipsi conatum infelicius, quam in Tragieo, cessisse, paulo ante monebamus. Cocmitemur euntem aliquantisper. Primas tribuit verba ejus sunt Callimachi Epigr. 47. in quo non percepit dictionem, - εν ἐμοὶ rape, ραυκΩλκ Unde versum elumbem αelaudum nobis procudit. παι δ' ἐν id est, u a i ολ εκεραυνοβολα Atqui Graecae linguae indoles
saltem a se flagitabat. Verum vulgata recte habet. Poeta enim vult dicere, ita se pereulsum di dementatum amoris impetu, ita eonsiliorum 4upidinum adversa pugnis distractum c iactatum, tanquam si viter cum omnibus suis fulminiabus in se deseendisset, Win pectore suo, quantam potuerit maximam, tempestatem exeitasset. Similis est illa dictio tariis
dea in Bacchis soο σταν - Ο Θεὸ ε, τὸ σω ρεών - λ- et u producit Epigramma Meleagri, quod pluribus naevis obsitum esse, meritur, Qvelut desperatum deponit.
295쪽
Sed planum expeditum est, neque in eo quidquam emendandum, praeter Θυμ ζ ἔμαθον. vers. versia Ἀλτον-- Iuvat Latinam ejus metricam interpretationei adoscribere Formosis Neronem, exactum mi anime, car per prodens ore nefandiloquo. Per Venerem, in pulchris illum tune esse negabist Atque fere oculos, fulmina saevas vis, Intrepidus Nuper formosi pecta ut acerbeo instans ultrix contuderit Nemesis. Pag. I rursus lacerat Callimachum, pro sano ἐβοησα suum ησα obtrudens, praeterhabiis, At, vitioli , quod rectuis up scribitur; Authologiae labi ci a Dur. a in Orpheum praeter meritum eundem vexat, sed rectius restituit versum ultimum Dur. Cap. Lib. VI sic: ἰερι κὴν ποκτώ. Etiam eonjectura ejus τεκε κον τρέφε scita est,is placebit illis. Qui credent, vulgatam λαβε καὶ τεκε vitio laborare quod tamen non omnibus perluadebitur. Nam perquam eommode ibi signis eas poterit si concipere volueris in nagorae pigrammate tractando eadem pagina rursus utitur fortuna sua. Sed redimus ad Euripidem, cujus e Bacchis loci. gam hesin proponit pag. at quam transpositione putatemendandam, xversus, qui nunc suit in libris nostris a et aa inter versus res a inserendos. Dissa ieri nolumus, eo si versuum ordine placuisset Poetae sermonem struere, quem Hersonu suadet, neni nem unquam pedem offensurum esse. At cum non placuerit, in vulgata nihil quidquam si, quod vel minimum negotu facessat, quid opus, Poetae facultatemores arbitrio suo loquendi negare uitis in his Latinis ne is xuin desideret, Graeca, ut in vulgatis bris acent, fideliter re. serentibus' ane in urbem Graecarum primam veni quo ps
vel per insitura ibi quoque tripudicus saeranuma mea essem eo ricuum mortalibus numen. Constructio nempe haee est: λΘεν Me τηνδε τὴν στολιν ἔνι μηνίου ααν ἐμφαν e. βροτοῖς χορευσας ---- Leniori inedicina perlana pag. Ias lo-
296쪽
enm ejusdem Fabula verss , monstrans, dirimendas esse vocea duas 4 ρους, a monte, irae vulgo male in unam abierunt ρομο Sed pagina a potuerat superiore loco male in usum advocatam transpositionem versuum meliore sue. cessu, aptiori loco applicare. Putat nempe αθυσπει cribendum esse pro α στι vers 47. Sed locus erat sic digerendus: Manat lacte solum, ait choruν,
Mana vino, manat aptim nectare.
Sstriae colibani id est thuris, fumus ferula assurgit.
Bacchus autem tenens ardentem taedam pineam c.
Pag. a iriecipitat judichim in Bacch. vers. 7aa, τη τεταγμειν ingeren', haud memor, lectain a se multis in aliis ut ribus absque offensione fuisse vulgatam τὸν τεσαγμε πώρων, an qua dictione ἀνά vel kατα, subintelligitur. Neque felicius tractavit versum Is reponens κάν ῆλει λώρα. Sed Poeta dederat καν Θμγ --. Recta rursus motiet ad versa o tror Quae auton pag. disputat, nondum extra controVersam posita sunt Vult enim Poetam cogere, ut vers. Io eodem modo loquatur, atque vers. as. Et idem tamen Palam sonus Oetae dictiones easdem iteratas abrogat. Feliciter ita enim procedit inter lapsuum x sublimium saltuum vices, emendat pag. t fragmentum Euripidea Daua quod in Stoba Grotiano pag. 26 habetur, κἀπὶ το
im, Ametr torpentibus agnatur est, pro quo vulgo nullo sensu legitur κάκι , ἄλγος lari dexteritate pag. M sanat aliud tragmentum Euripidis, ibidem exstans pag. 4υ, απιννων pro αν,ον-. Sed rursus pag. 4 versum ac cisis
297쪽
attrectat, ubi non debuerat ultra ea erum sapere. Quod pag. 4 commendat pro mora τἄξω, non caret quidem specie, venitque ante eum in mentem aliis quoque, quibus nonnulla eum Mosophaim consuetudo est, eoque melliorem veniam peccatum impetrat. Vulgata tamen recte h-Eκ-τα ν&ἐμπατ- - eomice dicitur ille vivum.
oui lagena invetia id effundit, eum impetu strepitu pr rumpens, ct in suppositum vas illidens. Proposuisset. 14 oko Leonjecturis careri potest. In Epigrammate Binans, pate ηι ventilato, aut quod idem est atque σμηγ-
aut eodem sensu ibi a rectitui debet, x locus Euripidis,
ibidem agitatus, in hunα modum:
'Hi- ραν λοιμο μμ ιρότερον, - τῶν Θυραν e. Nos quidem parati sumul, modo longius is a foribus
Erushesupe scripto Scholio in textum irrepens,extrusit ipsam v em oetae. In praecedentibus, quae Nostro, x vel ipsi
quoque caligero, negotium facessiverunt, evanescet omnia dissieultas, si teneatur, in--μi tacite a communi repete
dum esse verbum τατυν,4 πινα, ρω- τ έειν Ἀγων.
Λeute vidit et iso, quomodo dc luxatus d prave exaratus' eua eum emendando tum transponendo, restitui debeat. q. ur omasione loci Musaeam, quem de in Appendie notul rum adranonymi Vaguen Anatomicam ct in Nonis Actis Eruditorum ense M. A. ι743 pag. 4og, tractaveramus, Acta hae nostra non obscuro livore impetit, forte vindictae dio, quod civem α amieum suum a nobis iniquius habitum crederet vir ille doctus, eulus' ista, haec lunt, quamvis non dubitet, a suis monitis Hersonum transpositiones in Euri. .id venari didicisse, quas si omnes in his Verisimilibu e nausit, multae ipsum profecto latent rixas tamen haud avet conserere, tantiaue rem haud facit, sed illi lubensin absque eontroversia heroam porrigit, penes quem verum est. t penes eum non est semper, qui tenere se credit Pari r edidit Carmen Strarint, a quo saliua sorte lauset abstinere. pri
298쪽
praesertim cum eo nihil aliud ageret, quam ut proclamaret. naentem e minis se haud perspirere. Facile nobis esset, gravissime assectum illum locum eniendare exponere sed nolumiuiletum hoc movere mi, fingentes ciet motus,cc longam orditur disputationem,ad ver ι Heraclidarion. Uemm, quamvis conle 'urae ejus laus acuminis negari nequeat, tot tamen, tanta non opus est turbare, cum leni aura distari, quie-
quid inest tenebrarum est obstaeulorum, queat. Scilicet versου σημrariis flexarandum pro vulgari χμι--λ Cetera sana hinc aces. pag. m scripta, t&IN. υ, ct δη EnHndari
m, x Ἀκουσα u legendum Meretur unoque album calculum pag. sti Sed pag. at sinistre gessit rem ad Herculis 'r vers. 7. Abi enim restituendum esse Δι otium. satis monstrant veteres editiones, quae Δυκης iam ευμ re habenti 'et ra assensum a paucis feret, triam reporensvens ac pro των, . Recte quidem perspexit mentem Poe- ae, indigenis advenam opponentis At ille tamen, non quod
ltem -σιν. εταί ιsi πολιτο- Pag. aa tractat mi umc Moa ejusdem altata, in quibus recte connituendis pol rant veteres editiones prodesse uae 3 pro ἔσω, ct fine versus prioris παλιν, iecundi ολ habent, quem bonum ordinem turbavit quisquis ille fuit, sive Camerin, sive Barm
r. Maxime offendit, nee immerito, in eo loco ἐξώδου remotum in eadem dictione eodem spiritu Quapropter posteriore versu Noster ei sui Tectum ivit ἐμολ- ex aliorum locorum collocatione. Nobis quidem visum fuit, sinitatem hoc modo loco posse reddi: Ουπο καρο Θον αυyι Maia, πολυν
Non profecto secundum frena ad inferor tonuem' abiurastheo imperatum, gemimm stadium, velut stadi cur.
299쪽
Praeterimus brevitatis studio alia quaedam animadversione diagna,in ad finem properantes, ultimum Euripidorum inama. rum obiter adhue lustrabimus, quod Noster omnium, inquia natistunum c neglectissime habitum esse asseverat. Necessaria ita e conjectura ejus, pag. au proposita, non est; quam pag. Ust exhibet, ea pronus mala veteres enim edi. tiones κυρο recte habent Vers. 324 legitur:
Noster suadet πω ποτε χωρ Sed Poeta dedi επω πετῶ
ctius σκοπae legetur Elagansis certa ei eniendatio,ini sinpag. 4 vers. 9t admovet, δμωse αεν tari οι , , ειδον πατε. Servi seunt, qui te nunquam viderum. Utinam versum otiiquoque expedusset Paulo posti os recte suggerit Asmie αδν,- versis εμεα απάντων Finit obtervationes suas ita versu , Electrae, ubi ει τουτου rem re, suffectum it pro εκ τε του, tanquam si hoc non idem atque
illud signifiearet. Non offendisset ad εὐτῶ tqui-τ τῶ prorsus idem est Gisia Lepe abundant, nihil significant explendo tacitum melio in lubricando sermoni faciun ut iri Mire, ε τε, ο ec τε eo τε τοσοδε εο αλτε. similibus vulga. tum illud, re nemini non notum στε ocetis quid aliud est, quam aut ἔτε- τουτε aut ira τῶτε meresti absque discrimine pro cra Teribebant. Tri ergo est pro talari πονου, ατωτε idem atque ---ω. Profligat Euripiae, ut cautiun civis nostri, eleherrimi Oleaν ii, agamus flagitare a nobis carvatem patria o Viri merita, existimamus. Miluum non sit, demonstrare, aut praecipitatas ct iniqua esse reprehensiones,'nibus clarum illud nomen lacessit, aut errores eiu veteres, vis auehim, ct L. vum clavo, quod junt, excusitim, ivisse. Nobis quidem, iustituto examine stricturarum ejus i Phisistrarum, constitit, eonjectu-
300쪽
ieeturas,quibus Sophistae verem in tulit, numero eas, quae se elioris generis sunt vix una superare. Novem enim probae sunt, octo reliquas utor facile redonabimus Quod, ne precario a nobis asseri videatur, positis in med: exemplis. evictum dabimus Phil ratorum ergo Iconibus dedit Capti octavum Libri II Verosimilium suorum, , praemissis praeclaro elogio. Darium per totum opu negli erui me emotum fuisse, primum ejus negligentiae argumentum hoc proponit, quod Editor Sophistae non in eandem secum venerit sententiam, επισαλευουσα legendum esse pro ἐναλυουσα hon. I,
dig. v. quod Nostro ideo displicet, quia isto verbo uti solet Sophista Tanquam si hoe ideo deterius sit, aut
Autori non lacuerit variare. Profecto nescias, qru agas his hominibus, aut quid sibi velint, qui recurrentes exiguo intervallo dictiones ideo damnant, mutant, quod at periem is imperitiam sermonis prodere videantur, ubi autem taedium varietate abstergunt Autores, easdem ipsis hique formulas obtrudunt. Τναλυκν τῆ am jam elegans est, ct Phil rati lepore dignum. Pag. alis turpiter lapsum ait Olem rium, quod non viderit, βλιπαν Scholion esse vocis δεδορκωespud Philostrati buniorem Don. 4 initio re pro βλμων τε Διωe δεδορκωe legendum esse δε me τε διδορκωe. Quamvis fateamur, quae olearis in nota hunc ad locum attulit, aliena esse; conjectura tamen Piersen non minus a vero abest. Nam optimae Graecitatis profecto non est λινῶ δεδορκως -Α- νιν Philostrarus videtur βλοσυρον, δεινῶι διδορκω. cripssse, vehementer horribile ruens Ad finem eii isdem Iconii deleri vult te sonu EG in istis: ποτε - δε-ἐυὶ το τοῦ Αχελώου κουας ι ελον του γαμου quia υτ, ct οἱ idem significet. Verum Sophista non ei, sed οιον scripsi. Ultima syllaba, ductu ea lami exarata, quem typothetae non assequebantur, elisa periit. Lib. I Don. t in dictione Θύρσοo δενδρα - - , pro prima voce suadet Θυρσου. Sed haec est παραδιορθωσιe e non percepta vi Verbi Istia nata. Lib. II cm. Cap. t pro τον κολπον suadet το πλὴν in illis πειρωντι υ tae, tentanti Pani Nympharum Pudicitiam, καλαποτεταμιενωπον κολπον Olcari versio se liabet attrectantem itus 9 faede arrigentem. N a Palam