장음표시 사용
211쪽
iodi me tuta ,s moribi Epicuri,
δελεα ex Heraclide scilicet quatuor ιδ 7. c. r. haec verba Rhodiginus sumpsit.) Hinc Plutarchus, ibi ' Heraclides Grammaticus, inquit, hanc rependit gratiam delici Homerim, cum sis ex turba poetica , ut issi quidem
appetunt, seu etiam ex eo commotin, quod metrodorus tot fluis in scriptu aduerstita Foctam conuitia effuderit. Et rursus, an, ualuit aure adolescentum, meluti liba
ρ censium selida quadam cera obturantes, cogemuri os, ut arrepta Epicuri lintre Toesi etiam, ac praeteruebantur' Quo vero quispiam minus admiretur Epicuritim a ais f. ib. Maximo Tyrio in Poctis non haberi, audiatur illa lib. i. de apud Ciceronem Torquati excusatio 1, declaratenim ut Epicurus ne Poetas quidem legere voluerit. Anisse, inquit, tempud in Poetis euoluenduetonsumeret, in quibus nulta solida metitisse, omni que pueritu est delectri Id. i. adic tio 8 Cui Me sententiae accedit quod Plutarchus h bet, cum exposita voluptate, quae ex Poetariam lectione percipitur, eius inquit, Spicurei neque fiunt, neque profitentur, neque molunt etiam participes fieri. uia. Caeterum eadem habet Plutarchus circa notitiam historiae. Et de hi Aria, inquit, ut alia omittam, apponam solum Metrodori verba , cum in opere de Foetu gescribit, proinde ignorare te dicens ab mira parte fuerit Hectors aut qui primi versus habeantur in poesi Homeri, rursus qui in medio sint, minime expaueas: Parem omitto varietatis linguarum, ignorantiam ; inde io Dri se enim , M. Tullius, Spicurei nostri, inquit, Graia fere nessunt, nec Graeci latine. Vno verbo docet
Plutarchus , ut Epicurus noluerit sapientem suum
212쪽
CAPUT III. Sota T vetoricam. DE Rhetorica idem prope est, quod de Gram
matica dicendum. Imprimis enim illa vocum germanarum ignorantia, sermonisque impuritas aduersat desectui,& concinnitati, quae magna laus Rhetoricae est. Ea certe de caussa videtur Epicurum reprobasse Dionysius Halicarnasseus, quod verborum collocationem, ac temperamenta videretur ne-guere, perinde a scribere minime fores rei uborios hi επι tata του Itemque Theon Sophista, pretris. quod Epicurus inter scribendum nimis affectaret ' mensuras illas, ac xythmos Hegesiae, Asianorumque Rhetorum ; ut cum scribens ad Idomeneum , dixit, ω, νομοῖ - νεου; ὁ quirit diabileὐ,duxeris apuero, motiones omueis. Deinde, cum Nausi hanen Epicurus fuerit visectatus inter caetera, quod ille Rhetorices sinet studiosissimus, quemadmodum Empiricus docet ; cum apud Ammianum Marcellinum Rhetoricam nominans intera rvo numeret malin s cum in suo illo de Rhetorica libro, vel tu ex Hermogenis scholiaste intelli- , is seriisti es naturam, quae oratioNem remitum M , artem vero M latenus, cp-ς m; ρ-
213쪽
- λόγους , τεχνη o ουδε πια : censuit praeter a apudia Laertium, suum illum sapientem ουρδορα ἐν
non curaturum, mi ornate Hicat s Quare & minus mi-
ε 3- - , quod Cicero habet, cum de Epicuri Philosophia loquens, abest, inquit, ab eo miro, quem qπαΠ-- , quem auctorem publici consilii, st regendae ciuitatu ducem , essententiae, atque eloquentiae principem in Senatu, in populo, in causispublicu eo molumus. Quin- a tilianus etiam, inquit, mihi questio exoritur, quae Secta conferre plurimum eloquentiae post s quanquam ea non inter multas post esse contentio. Nam Epicurus
imprimis notast ipse dimittis , qui fugere omnem disicia plinam nauigatione quam- velocissima iubet. Vt speciamen porro habeas non seruati apud Epicurum decori, eligi potest Conuiuium, in quo quid ille pec-ι ι , cauerit, ab Athenaeo est adnotatum. Itaque posta deipn. quam is Xenophontem, Platonemque commendauit, quod Homerum imitati, conuiuij causam initio expoluerint, & qui adessent, nomina int, subiicit, Epicuriu merὸ nec locum, nec tempud definit, neque quicquam proloquitur. Φocirca diuinandum est , quo pacto interdum conuiua tenens poculum ex in perato quaenones propo at, tanquam inschola orationem habens quod quidem viri toteles dicit aduenire quempiam in conuiuium illatum, fordidum, oppletum. Et rursus de non seruato personarum decoro,spicurus,in i,conuiuas omniac Atomorum explanatorer induciti Ac statim pὀst, de ordine, Epicurus, inquis, rursui in conuiuio quaerit decit udi te, misit augurandum , drincetque de febribus. Pergit,
214쪽
Pergit, quid attitui mero dictionu inconcinnitatem re-frres' Haec Athenaeus.Accedat Cotta Ciceronianus, lib. i. d.
qui ut Epicurum maxime notaret, post luis illum dixit hominem non aptissimum ad iocandum s , nationem Epicureorum, cui minus notum sit quomodo quidque dicatur, carereste isto ad irridendum, subdit, Velleium
alloquens, nec vero hoc in te uno conuenit, moribus δε- m Ticis, ac noserorum hominum inanitate limatum sed cum in reliquos meo os , tum in eum maxime , qui ista
peperit, hominem sine arte, sine biteris, instultantem in omnest, sine acumine isio , sine authoritate , sine lepore. Exinde est, cur Cicero Epicuri, ac Metrodori libros tib a riso cum quibusdam compat et, quos neque distincte, nsque eleganter , neque ornate scriptos latine commemorat, adiiciens, lectionem sine in delectatione se negligere. Quὀ spectat illud Torquati Ciceronem alloquentis existimo , inquit, te sicut nostrum Triarium, minus ab , . Epicuro delectari, quod L Platonis, Arictotelis, Neophrassi ornamenta n*lexerit. Augere porro quod Torquatus dicit, videtur Agellius, dum Epicurum veluti excusans aduersus Plutarchum illius phrasin reprehendentem , has enim curas mocum, inquit, verborumque elegantias non modo non fictatur epia curvi , sta etiam infectatur.
215쪽
SLquitur Dialectica, quam Epicurum damnauisse
ita videtur in confesso, ut Torquatus etiam ille de eo dixerit, tu tialectica nullam mim exintima it esse nec ad melius mendum , nec ad commodis disse rendum. Et Laertius loquens de Epicureis, italis cam,inquit, inseveruacaneam,repudiant. Heinc videas
Epici tum passim a Cicerone reprehendi de ni ros od partiri,quod colligere nequestiat, neque doceat, ac proseis is selibras iunumeras incidat. Sed mus t men locus ust in ii is de finibus, in quo rem totam conficit p incis,in inquit, Thilosophiaparte, q- ra quaerens, ac disserendi, quae N, κη dicitur, inre meHer plane, ut mihi quidem evidetur, inermu, ac nudus ea. Tollit demiti ei, nitit de diuidendo, ac intiendo doceti non quomodo e clat*r, c ncludararque mito, tradit, non q- ω, mpti's suum 'limbigVa diaringuantur, oKminit: tu i ta rerum insens μου poni quibuι Memel aliquid si ero probatum sit, A titu esse omne iudicium eri, cfi putat. Et riusius, dum V ialecticam, inquit,
contemnit Spicurus, quae una continet omnem e per J -
cienssi quid in quaque re sit, fidentiam , iudicandiq'ale quidque sit, ac ratione, es et is disjurandi, ruit in dicendo, αν mihi videm miritur , nec ea, quae docere ult, mi arte distinguis. En proinde ut Cicero Epi-
216쪽
curum, varie despiciat, omistarem hunc nihil prorspidicentem. Et, ab hoc credulo, qui nunquam sensem mentiri putat,disced tu, dc Mic non multum d Frenti a iudicis iis .nseriserarum obliuisii' licebit flui. Et, quo sibi conssitanter, conuenienterque dicat, non laborat. Et, quid dixit, quod ' non modo Fbilosophis dignum essu, sta mediocri etiam 'prudentia, &c. Eodem sensu Themistius, neque hoc loco, inquit, sapientissimum sicilicet spicurum di pudet s. operire salebra alebra.Caetera omitto,ac nominatim quod Plutarchus apud Agellium. dicit Epicurum im- lib. a. cap. perfecte, praepostere , inscite I Pulsimo et sum e atque id genus alia, quae suis insta locis reserentur commodius.
CAPUT V. Auod arteis Mathemari M. DE Mnthematicis denique audienda est ingenua
Torquati eius dena consessio. Ille enim Epicurum excusare pergens, anse, inquit, mi Plato, in x ci stigi in Geometria, numeris, ainu , conficeret, quaeas sis initia profecta mera esse non possunt , ins esse πt,
mera , nihil afferrent. quo iucundius, id ea melius MDmeretur. Hinc Cicero, postquam inter caetera reprehendit Epicurum, quod aliquid esse minimum crediderit, subdit, quodprofesta nunquam putauisset, si a P i M.t nosmiliari suo Geometriam discere maluisset, quamiliam esum deducere. Et alibi, quid, inquit, ε cad.
217쪽
qui magnus Mathematicus fuisse dicitur Zi, pstaquam spicuro assentiens totam Geometriam e se falsam credidit,
num in etiam, dcc. Verum ecce locum valde lucu- Lb. i. de lentum ex Balbo illo Ciceroniano ded si baec, inquit, O id tu sintelligit persectionem circuli, & sphaerae in quia nunquam eruditum iliam puluerem attigistis, an-ne hoc quidem Thysici intelligere potui Iu hanc aequalitatem motus, con tantiamque ordinum in alia figura,
non potuisse seruari Z Et statim p)st , quae , si bu
bina quot essent , didici stet spicurus, certe non diceret : sed dum palato quid sit optimum iudicat , caeli
palatum , Ut ait Fnnius , non suspexit. Non ad- Lib. ifil. do , quod habet D. Augustinus his verbis , quis e d c Geometricas uteras legere magiio Epicuro , aut discere moluit e contra quas illa multum pertinaciter, nihil earum, quantum arbitror , intestigens disserebat. P lib. a. or. tereo quod Cleomedes docet, Asir
logiae, nec milius partis Thilosephiae fuisse peritum, lib. 1 u. teraque similia. Id solum noto , quod Plutarchus habet , dum postquam recensuit quas voluptates Pythagoras, Archimedes, Eudoxus, alij percepissent ex studio Geometriae, Arithmeticae, Astrologiae, subiicit, bas tot, tanta que moluptates , veluti perenni e fonte mananteis spicurei cum deuiunt, atque auersentur, non patiuntur istas eos degumre , qui se ad ipsos contulerint f sed mandant, eis citatu lembu eari i , fugiant. Quod ad Muscam attinet, addit Plutarchus Epicurum, dum iugam declinat, priuaros oluptatum, o gratiarum segete s reprehenditque inter caetera,
218쪽
ne inter cula quidem melit se tot se exercere quae Bonous musiciis, ae 'gibus etiam per deat, mi in seu conuiuia quase bet potius scurrilitates, quam sical , pstetica ue a quisitiones tolerent.
Me pondetur ad obiecta de Disciplino
ΗActenus recitauimus quae Ericuro obiiciuntur
circa odium, contemptumque disciplinarum. Nunc, ut videamus quid re ponderi generaliter primum debeat,consideranda duo sunt. Vnum est,cum artes omnes, ac disciplinae sint excogitatae utilitatis alicuius gratia , irrepsisse tamen in omneis studia plurima inutilia. Id obseruatu facile est in artificiis domorum, Vestium, carterisque mechanicis, qtiae necessitas aliqua cum pepererit, dictu mirum, quam superfluus deinde luxus occuparit : verum idem quoque obseruare licet in liberalibus disciplinis, quarum cum usus esse debeatsimplicissimus,stupendum, quanta intricentur farragine rerum minime necessariarum. Ipsa etiam Philo phia, qua nihil esse debuit purius, ita conspurcata est, ut nihil iam aliud esse videatur, quam Sophistices ossicina. Sed ita nimirum euenire solet. Nihil est adeo laudabile, quod attrectatum manibus impuris,non illicὰ commaculetur. Ea est conditio rerum humanarum, ut
219쪽
consistere in summo non possint, neque persectio nem prius assequantur, quam degenerare incipiant. Itaque in disciplinis etiam liberalibus distinguenda sunt aliqua utilia, & multa quoque prout vulgo possidenturὶ superflua. Alterum est, Epicurum, cum Sapientiam illam describere voluerit, quae pareret felicitatem, idcirco iudicium tulisse de scientiis, . Martibus, quantum scilicet illas aut valere, aut parum conducere,ad sapientiam arbitraretur. Censuit porro maxime omnium conferre Physiolonam ; quod scilicet ex rerum natura, conditioneque perspecta, eliceretur quis esset vitae constituendus finis ; quatenus hisce, aut illis rebus consequendis insudandum seret ; & quomodo multa, quaenos, propter imperitiam terrent, ubi perspecta fuerint, animi pariant tranquillitatem.Quod attineret ad caetera ut Grammaticam , Rhetoricam, alias, parum illas habere vi rium ad sapidiniam, ac felicitatem consequendam opinatus est. Quare de retinendum quidem quod in ipsis seret non inutile , censuit , ver um in iis terere tempus, quae & Vana sint, & mentem excrucient,
Ac Epicurus quidem ita sensit, ut singillatim
demonstrabimus t, hocque ipsum est, quod Torqua- lib. tus innuit, cum a Cicerone loquens sic inducitur miraris parum tibi midetur eriaitus, ea caussa ea, quod nullam eruditionem esse duxit, nisi quae beatae miraed si sinam iuuaret. Et paucis interpositis:
ergo Epicurus inreultus , si ij iudini, Di quae puer
220쪽
'dissicisse Lairpe ea, G putent Qque ad senectutem essed unda. Credas senecam ad hoc resperisse , cuius epin. 88. verba sunt: aeuideiad ina liberalium artium consectatio molims, merboses, intempemuos, sibipticente cit, ideo non discenteu necessana , quia Deruacanea didis runt. quatuor missa librorum widdimus Grammaticus
scripsit misi tam multa Deruacua legisset.yn ta libruri Fatria Homeri quaerituriis bis, de aeneae matre et res in M,libanosior .anacreon, an ebriosior mixerit: in his,
an Sappho publica feris, s alia, quae erant diascend si scires. Hax Seneca qui & superius: id liberalibus, inquit,studiu quidsentiam,scire desideras e tam Ν-θicio,nullam in bonis numero, quod ad aes exit. Meritoria artificia sent bactenus ratilia, sipraeparant ingenium, non detinent. Tandiu enim im immorandum ea, quandiu nibit animus agere maius poten Tud mentistat non , non opera. .Quare liberalia dia di sint, enisi, quia homine libero digna Amt: caeterum mnum studium meia liberale ess, quod liberum Ait. Hoc se otia diu-em sublime, forte, magnanimum: caetera pusida, es puerilia diri ut rasTantum itaque ex illis retineamus,quantum in necessam . Sed ad Elmurum ut redeam, ut ille in caeteris fuit variis calumniis obnoxius; ita ex eo, quod superuscita ex disciplinis rescindi voluit, arrepta est occasio evulgandi quod disciplinas oderit, contempserit, dissuaserit , insectatus fuerit. Celeberrimum praecaeteris fuit desumptum illud ex Laertio πα-χω o, ex ipso enim caeterae videntur excitatae tragoe- DD α