장음표시 사용
191쪽
18α De vita, s moribus Epicuri,
quaeratur patrocinium , sed ut intelligas tanto minus damnari posse concubinarum usum apud Ethnicos, quanto olim, per ea, quae nobis morum, pietatisque principia, re aeque iunt, prohibitus minime fuit. Nihil hela adiiciendum est de noctiarno illo conventu; cum ex dictis superius constet rem esse commentitiam.Illae omnes comparationes cum Sardanapalo , cum Sociis Vlyssis, cum Augiae stabulo, cum Pniasib Mohammedis, declamationes merae sunt. Quod spectat ad Corniaden,non sitit ille Epicureus: sed Plutarchus solum timuit non debere virum si pientem simileis res turpeis cogitatione repetere, Ut faciebat Corniades, homo scilicet perditus, quem etiam ab Epicuro improbatum non obscure colligitur ex ipse Plutarchi contextu.
CAPUT VI. 'T fetantur Epicuri amom, damna ad imos relata.
REspondendum ad ea restaret,quae ex Plutarcho, Cleomede , itemque ex aliis apud Laertium obiecta sunt:Sed & notum ex ante-diius qua mente illi animati aduersus Epicurum fuerint; & repetitum est aliquoties, ut Laertius discerit insanos, qui talia comminiscerentur. Sane quod attinet praesertim adamatorias Epistolas,nemo ambigat illas ex iis fuisse, quas Diotimus Stoicus Epicuro imposuit. Ac de Leontio
192쪽
Leontio, & Themista, quarum altera concubina, altera uxor familiarium silerit,res ipsa plane reclamμtat; maxime vero cum Laertius reserat hanc commentationem ad obtrectatorum insaniam. Opinor autem, si Laertius recitatam ex Alciphrone Leoniij
Epistolam habuisset ad manum , idem de ea sitisse laturum iudicium. Nempe siue Alciphron ipse, siue
alius confinxerit,apparet sane captata nimis, assectataque declamitatio. Heinc non memoro Vt Leontium,veluti etiam Metrodorus,ante Epicurum diem
obierint, cum Epicurus filij ipsoriam Epicuri nomine, tanquam pupilli in testamento, & meminerit, &curam habuerit; ut intelligas qui Leontium scribere ad illum potuerit,& iam quidem octogenarium; cum ipsi Epicurus superuixerit, ac deinceps obierit, Vix annum egressus septuagesimum primum. Quod ad
Pythoclem attinet, caeterosque adolescenteis, parem caussam Laertius facit, cum ex eadcm insania Epistolas depromptas 3 efert. Et certe cum Pythoclem ipsum,ac etiam Menoeceum, & alios Epicurus ita ad philosophandum, excolendumque virtutes, ac nominatim continetitiam adhortatus fuerit, ut quae
supersunt Epistolae partim integrae, partim per fragmenta , declarant; lonFe omnis suspicio euanescit, aboleturque. Nisi porro Stoici fateantur potuisse illade Epicuro praeter verum,ac ius evulgari,quid dicent ad ea, quae de ipso quoque Zenone in vulgus abierunt Z Antigonus enim Carystius Athenaeo reserente) in eius vita scriptum reliquit, ut pueris semper st
193쪽
usus, nunquam vero tantinae, tanaetsiLaenius scribat semel, aut bis ancillula usum, ne mulierum osor esse videretur. Sed 5 nisi ad locorum, temporumque consuetudinem ; aut, quod magis placet, ad malevolorum, or sycophantarum calumnias confugere liceat , quamam excusatio praetexetur iis, quae vulgo de Socrate, caeterisque sanctissimis Philo phoruniciscumferunturΘNam ut nihil dicam de Xenophon-G. i. te,qui Vt puerum Cliniam deperierit,apud Laertium scribituriVt nihil item de caeteris, quos longum so
retenumerare: nonne ruborem excitabunt, quae de
Philosopho habito diuino iactanturὶVides quid ipse
Apuleius,quanquam fuerit Platonicus, non dissimulet a Platone scriptum. Inter caetera enim amatoria. 'M. i. legitur scripsisse id Astera puerum: Mina miris s itinamsiam, mi Sit , ob ψ, ut multu sic te luminibus quideam. Et ad Dionem, Ouibus ingenti in patria laudate, iaces nunc, qui insani me animi reddis amore , T ion. ib. 3. Plura habet Laertius circa amores Alexidis, Pha dri, aliorum, quos Plato deperierit ; sed praesertim Iib. ib. e. illud, ' ψυχlcia Αγαθωνα *ιλύν,&c.quod tum Agellius, tum Macrobius redditum memorant latine plusculis illis versibus.
Vt iam de obiecta Epicuro desidia dicatur, nihil
necesse est praemittam de amoenitate hortorum;
194쪽
Quas nempe illa comparetur Alibri, ut libidiniam sit illectamentum , & non potius ut philosophan
tium animus exhilaretur, ac mira quaciam alacritate seu ad meditandum eu ad disserendum excitetur, pulcritudine illa varietateque arborum, herbarum, foliorum, florum, umbrariim, riuulo Wolucrunnfiisurrorum, bulacrorum,&si quae sunt huiusmodi. Prosed & hoc Epicuro non fuit peculiare,ut seu in horto philo pharetur, seu hortos ad philosi
phandum Sectatoribus relinqueret suis. Nam di Plato, & Sectatores habuere hortum in Academiae tum ab Anniceride cum ille etiam in horto, quisiit apud Colonum, philosopharus dicat . Ruinis Theophrastus suo testamento hortum ,. ataleisque adiacenteis amicis,qui philosophari in illis optarent, concessit,uti apud Laertium estiqui rursus aliquoties vid eiusdem horti meminit, cum saccesse n. vitam describit. Quod superest, otium liberale sitit, non segnis desidia,exa in in hortis Epicuroetempus.Et certe vel sola librorum ab) Epicuro conscriptarum multitudo, ac varietas, satis magno est argumento sum non mollitie, ignavia ,Janguors totos dies obtorpuisse: sed integram potius aetatem impendisse Philosophiae. Otia, inquiunt, dammisias verumhoc
de segnitie illa intelligitur, qua piger vel dormit in
utramque aurem , stertitque quantum despumare Falernum sessiciat; vel ad nequitiam animum componitis eque ipso abutitunnun autem de vacatione
illi, qua quis ubi seriationem an uis , rebusque
195쪽
gerendis procurat, Vt animus curis solutior inquirendae veritati studeat, seu, quod est idem plailosophetur. Sed de hoc otio plura alias,cum etiam declarabimus non esse ipsum caussam morborum, uti vulgo existimatur, aut praematuri obitus. Hoc porro attingo ut iam innuam, si Epicurus imbecillus, si morbis obnoxius fuit, si maximis doloribus discruciatus interiit,non haec fuisse damna ex ulla ipsius seu ine tia,seu nequitia, acilibidine consequuta sed constiti tionis fuiste vitium, quod in ipso ortu ex parentibus acceptum non valuerit fatis ullo studio seu tollere, seu emendare. Id unum quod praestare potuit, generose praestitit,dum tanta constantia dolores, ac mortem ipsam tolerauit. Quocirca ne tempus teratur in refellendo vel Suidam, vel alios illos apud Laertium, audire praestat Ciceronem, dum commendat extremam illam Epicuri constantilam: Ordiamur, inquit, ab eo i placet, quemano em, quem moluptarium dicimus misu tibi mortem-ne mi letur,an dolorem timere ρ qui cum diem,quo moritur,beatum appestat, maximisique doloribus assecitas, eos ipsos inuentorum suorum memoria, recordatione consitat. boc sic agit, mi ex tempore quasi estire videatur: te morte enim ita sentit, &c. m. b. δε Prinat & M. Antoninum, apud quem verba Epicuri
196쪽
xviris tenerer , smiliares semora non erant mihi de δε--, τυ tum perpetiebar in corpusiculo s ne e cum, bisecede rebuν auicquam
deterebam tempus. Cumque ad hoc intentvi forem, i a interim mens motionum in corpusculo excitatarum non particeps , imperturbata, ac bonum suum intemeratum seruaui , conmibat. Qi etiam ne Medicu quidem tanquam remedia adhibendo quidpiam praestitum pra-- mittebam me s mita nihilominus non male, neque i decore congruebat Cui profecto loco accommodari
potest quod habet alia occasione idem Epicurus
crete , sermo mi ebri r , in iis panno: uenim dicentur ranimn ita , sed F probabuntur. Itemque Senecam, dum post commendatam illam epist Epicuri de Sapientila, ac beata vita in Phalaridis inu-nim descensurasententiam, de quadicendum aliis tum multis interpositis, memorat itam maia valet ius, s isto ingraui moram per epouem, innua. M , Dio--μt UZO G ac uratissimo die sor it enim se vesicae , in evicerati mentris tormenta doloru accessionem non recipientias esse vibis uisibi itam beatum diem: beamm autem agere,v pii e insemmo bono uonpotest. Et statim patectici bre non esse par maximi bovμm, quod beata
197쪽
CAPUT VILRecti tur mons in Philosoflorum
Vne, quMEpicurus abactus ephilo h incno a bene multis esse videatur, nihil prix mirum est. Alij enim ex studio Secta mese astem
in ipsum fitere, ut Epictetus, Cleomedes, abi,'mers ac illos inciquior . iussurrulauerintvania fuisset in Epicuro seu docti nae castimonia, inu vitae continenna ; prae quadam ramen sestiuitate, virum perinde cacceperunt, ac sii sectet tam moribus, quam do malus Voluptinus, declamationis abriperuntur, iacile eo delapsi sint, ut de Epicuro semionem haberent iuxta vul3 ronsententiam, quemadmodum Maximus ne Ahiom Ocho virtutis, affectuque Peracis lic expedire dicauerunt; ut nonnulli sanctorum Patrum, ibus accensetur Lactantius. Enimvero, qmd putas est dicendum de Arcesili Epicuri contem meo Idem prose , ac sene peius, quam de ipsis Stoicis.
Impita quippe Arcesilas ex eo c erat EP rum, qu cum auram repularem insolantpr
198쪽
Qbus illis, quaesunt apud Laertium, aio ein, V non clientietur bu quispiami Epicurus aliquando ipsum sietaxauerit, quasi nihil iactaret proprium, sed desumptum soldm ex Platone, Pyrrhone, Diodoro. Jd innuit Plutarchus Epicurum scribens dixisse de Arce
opinionem de se, gloriamque astud homines illiteratos parasse. Deinde, mirum,qui Arcesilas Gallos vocaret Epicureos, ipse palam usus Theodota, Philheteque
si ortis, itemque Demetrio, ac Leochare adolescentulis 1, adeo ut proinde illum corruptorem iuuenum,
de cynaedo digna loquentem Aristo Chius dixeriti, Quia memoratur apud Laertium. Sed haec ut missa am, magnosque quosdam viros opponam, qui Epicurum inter summos Philo phos habuerint. occurrit imprimis Menander, Epicuri coaetaneus,ac proinde morum ipsius, placitorumque intelligens. Huius testimonium quanti sit faciendum cognoscas ex Plutarcho velim, quo loco chis comparcationem Γh. ea δε cum Aristophane institust. Ipse itaque Epicurum meum Themistocle ita conferet, ut quemadmodum libertatem patriae ad Themistoclem, sic ad Epicua 'nam sapientiam eiusdem patriae referat, memorabili illo dii iesio in Anthologia asseruato, indicatoquesipertim:
199쪽
Miter iti saperet Fatria , fecit, Aue. sequitur ille Atherucus,cuius quoque supra ex Laemtio meminimus. Is nempe celebrem sentenuam ex
Epicuro descriptam prosequitur hoc disticho:
Hoc Neoclis natu apientem dogma Camoenae, Aut Fboebi Tripodes edocuere sacri. Adtexatur ille etiam memoratus Constantinus Porphyrogemeta , Imperator eximie doctus , qui Insulam Samum describens: bac,inuit,prodierunt miri sapientiae laude insignes, Tythagoras Samius mussarebis bis,s spicurus modis, , melissus,Hiique non pauci . Quod porro cum Pythagora Epicurus helccopulatur, id in memoriam reuocat, quod habet Laertius in fine vitae Pythagorae, dum Epicurum Philosophis ex Pythagora propagatis, & memoratu dignis accenset. Nihil vero necesse est uberius Laertutestimonium adiicere, cum de illo iam satis constet. Qii in-etiam nihil videtur opus corrogare loca seu ex Sexto Empirico,seu ex caeteris auctoribus Graecis, qui Epicurum non postremum inter Philosophos habent. De Latinis res satis constat. Nam Cicero etiam non modo interdum nobilem Philosophum dicit, sed passim quoque nobilissimis Philosophorum intermiscet. Sic Seneca,dum iis respondet svi caetera reticeam in qui obiiciunt Philosophos aliter vixisse, quam docuerint: hoc, inquit, per malignissima . capita , optimo cuique inimicissima, Flatoni obie Dis
200쪽
st obiectum Epicuro,obiectum Zenoni. Sic Apuleius, Vbi is volet. adnumerauit Epicurum Anaxagorae, Leucippo, Democrito, caeterisque, ut loquitur, rerum naturae patronis , ac enumerauit deinde Epimenidem , O pheum,Pythagoram,ostanem,Empedoclem,Socratem,Platonem,subiungit: Gratulor igitur mih cum Oego toti in tantis 'Diru adnumeror. Praetereo Patres,ut ex Graecis B. Gregorium Nazianzenum, quem ante Iamb. it.
citauimus ; ex Latinis B. Ambrosium , qui docet lib. e. Epicuri hortos tolerabiliores esse Lyceo εArimulu.
Hoc vero addo: Cum Epicurus, infamis fuisset habitus tota illa pene saeculorum serie, qua lite
bonae sepultae iacuerunt;vix tamen libros humaniores , puluere excusse, rediisse in manus ante duo fere saecula, quam omnes pene eruditi symbolum pro eo tulerunt. Accipere vis aliquos 3 Ecce Franciscum Phi--8 ep. . lelphus in E pdstolis: amuis ci Gimprobetur Epicurus a multis ι ideo tamen ab illa eam loluptatem maxia me omnium laudari, quae sit animi, quae sapientiam, virtutemque consequarer. Alexander ab Alexandro in diebus genialibus : Spicurus, inquit , flummus voluptatis a sterior, victu rugali, modesto contentus, aqua, Upolenta, aut pane bordeaceo mictum quaesiuit, contraque paupertatem inuictum animumgessit s non quod voluptates auersaretur; sed quod in tenui mictuse plus voluptatis
experiri aiebat s cuius rei argumentum est, quod oleribus, pomis, ac vilibus cibis,quibus liuendum censuit, libros
rine sit. Caelius Rhodiginus in antiquis temonibus: lib. 1 3. Κ, caterum umqui quodviique mirari me plurimu teor,