장음표시 사용
501쪽
5o6 Theor. Itistit. Lib. VIII. Pars VII. Cap. IV. Magno Bullario Romano insertum est. NOH est credibile , Romatium Pontificem in re dubia , imo
Contra communiorem eo tempore Theologorum doctrinam nullo traditionis sundamento innixum , privilegium illud concessisse, cum constans sit Romanae sedis institutum, tutiorem Semper partem Sectari , Praesertim ubi agitur de' valore Sacramenti, 3. V Auctores, qui Bullam hanc se vidisse testantur , varie eam re citant. Franciscus Victoria testatur , ibi de solo subdiaconatu mentionem fieri : Vasquea etiam de diaco conatu , ac proinde varia ejus circumseruntur exem
plaria ς quod est salsitatis nota. 4. supplici libello,
quem Cisterciensis Abbra Innocentio VIII. porrexerat , id unum petebatur , nempe ut renovaretur auli. quum privilegium ' Tonsuram, et minores ordines Conserendi. Quis ergo credat, Pontificem ultra progressum concessisse quod Deo orator postulaverat, nec concedi posse Theologi affirmabant lSed esto verum fuerit illud privilegium , eo tantum Sensu explicatum esse a S. Congregatione Concilii . nnno IS92. et a Clemente VIII. scribit Bensonius Lib. II. de Anno Itibii. Cap. 23. quod Cistercienses Abbates possent quos volueri in advocare Episcopos, iisque osset re Regulares suos , ut ordinentur Subdia Coni, Vel Diaconi, non habita ratione Di Oecesis, aut
Beluuas adversariorum argutationes omittimus , insis enim ; quae a divina Institutione pendent , nihil. Valent rationes humano ingenio excogitatae.
502쪽
Tres Episcopi ad unum ordinandum Estifcορum conoenire debent, non jure diMino , sed Ecclesiastico, ideoque potest unus DiscOρus , ex dispensation Sedis Apostolicae , palide et licite Discostum omt dinare , sine ea dispensatione rem Malide quidem , sed illicite. Prob. I a. Pars, nempe tres Episcopos ad unius ordinationem convenire debere , ex perpetua Ecclesiae disciplina ab Apostolis derivata. I. cuim Timotheus non a solo Paulo ordinatus est. sed cum impositione manuum Presbyterii , sive plurium Episcoporum , ut Chrysostolnus , aliique veteres explicant. a.' Cauoties, qui dicuntur Apostolici Can. a. , et plurima Concilia Vel a prioribus usique saeculis flelebrata , idem constituunt , ut Arelatense I. Can. 2. , Nicaenum Can. 2, Auliochenum ann. 34 I. Can. I9. Sardi cense Can. S. Carthaginense II. Can. Ia. Carahaginense III. Can. . Oinnesque Libri Rituales. Ergo etc. Prob. 2 . et 3a. pars. Quod ex dispensatione Sedis Apostolicae saepe est omissum , nemine reClamav te, ist ex juro Ecclesiastico descendit, omittique Potest palide , et licite ex ejus sedis dispensatione. Atqui hujusmodi est trium Episcoporum Praesentia in Consecratione Episcopi. Nam I.' Gregorius Μ. Augustino , qui solus erat in Anglia universa Episcopus , indulsit, ut solus Episcopos consecraret Lib. II. Estist. 64. sive ut verius dicamus , non indulsit quidem, Sed declaravit, posse eum ipso jure solum EpiscopoS consecrare : Et 'quidem , inqixit , in Anglorum Ecclesia, in qua adhuc solus tu Episcoρus inoeniris, ordinare Discostum non aliter, nisi sine Episcopis potes. 2.9 Gregorius XIII. Patriarchae AEtiopum e Societate Iesu concessit, ut solus Episcopos consecraret, teSte Benri- queet Tom. I. Lib. IV. Cay. 29. et aliis. 3. Q Innocen- . tius X. duo similia privilegia concessit quae Vidis- Se testatur Franciscus Henno Tom. VIII. p.
Idem indulsisse perhibeatur Urbanus VIII. Alaxander
503쪽
5o8 Theor. Inst. Lib. VIV Pars VIR Cap. IV.
R LII. , Benedictus AIU. At nemo unus ad versus eas dispensationes reclama Vit. Ergo etc. Prob. 4 a. Pars, quam tuentur Πallerius De sacrisor l. secl. U. CaP. I. art. Σ. Witassius P. II. Q a. ara. 4. Ludovicus Haberi aliique post Paludanum, et Q loestrum , contradi ociatibus tamen Bellarmino , Vas quea , L. Haberi, Gonelo , I urneb aliisque. cotistitutionibus , quae dicuntur Apostolicae , quaeque licet iasia editae ab Apostolis, disciplinam tamen coci - irimit Ecclesiarum orientalium antiquam , sic habetur Lib. I III. Caρ. 27. Eρiscopus debet ordinaria duobus. aut tribus Episcopis. Si pero aliquis ab iano Eρiscopo ordinattis fuerit, tum his , qui ordinatus est , tia is, qui eum ordinapit deponatur. Quod si necessitas cogis gerit ab uno ordinari , quod Pro Pter Persecutionem,
iacit aliam causam Plures adesse non Possunt, afratur decresiam commissionio Plurium ePisco 'oriam. Ex quibus
vides , ratam fuisse hubitam ordinationem ab uno Episcopo factam alioquin ordinatus depotii nou.potuisset )Imo et licitam, si coegisset necessitas. a.' Gregorius M. noti cx dispensatione videtur Augustino concessisse, ut solus Episcopos in Anglia or- 'dinaret, sed declarasse dumtaxat, id Posse fieri, necessitate cogetile.
3.' In concilio Regiensi anno CCCCXXXIX. ordinatio Armeritarii sine tribus Episcopis lacta . declarata est irrita quidem quoad possessionem Episcopatus , aqua depulsus est , Sed tamen valida ; permissum cni rixei est Can. 3. Episcopalibus ossiciis langi in aliqua Ecclesia, si hi misericorditer ab aliquo Episcopo concedenda. 4' Narrat Sunestus Epist. LXVII. ad TheophiLSiderium a solo Philone Cyrenensi ordinatum esse Episcopum Plebiscae contra ODMιia jura, atque ideo sinc ulla dispensatione , et tamen ejus ordinationem ratam indicasse Athanasium 5. ' V nus Episcopus dicitur in Pontificali Romano
Consecrator, rcliqui Adsistentes , et a -Gregorio M. te stes. Ergo sacta ab uno consecratio rata est; licet pro- Pter Ecclesiae canones , qui id velant , illicita ; nisi Apostolicae sedis accedat dispensatio, Cogente necessit3 te.
504쪽
hent trium Episcoporum praesentiam in ordinatione Episcopi , descendere ex traditione Apostolica , ea. iue omissa sine Summi Ponti si eis dispensatione , or dita alionem vocari a Patribus irritam , cumque qui
ordinatus est, non esse Episcopum , nihil accepisse etc. Sed Dos quamvis concedamus, ex Apostolica traditione institutam trium Episcoporum praesentiam , Megamus tamen , omnia , quae Apostoli tradiderunt , esse Decessaria ad sacramenti valorem ; alioquin etiam aqua vino ex Apostolica traditione admiscenda , esset ad Eucharistiae palMam consecrationem NeCessaria. Dicitur vero inrita ordinatio sine trihus Episcopis, et ordinatus non esse Episcopias quoad usum , et jurisdictionem ; non Vero quoad Epi5copalem characterem , Cum constet exemplis supra memoratis eis , qui hoo modo 'dinati sunt , functiones Episcopales fuisse aliquando Permissas . imo eos habitos esse ut Episco
per annum : ordinatus pero a insceptorum executio
ne , quamdiu Ordinaris pidebitur expedirct, sit suspensus. Ergo quamvis ordinatio a quolibet Episcopo rite consecrato Malide fiat , licile tamcn non fit, nisi a proprio Episcopo. Droprius autem Episcopias in veteri quidem disciplina erat Fpiscopus ille a quo quis semel minorem aliquem ordinem susceperat. t Laici enim poterant a quocumque alterius Dioecesis Episcopo ordinari . sed semel ab uno ordinati ab alio deinceps ordinari non Polerant sine prioris consensu. Deinde udditum est , ad Fervandam Pacem , et praecavendos abusus , ut ne laici quidem nisi ab Episcopo suae dioecesis ordinyri posse ut, idque in Concilio Sardicensi Canιι9. et Carthaginen-Fi l. Can. . statutum est. Cum autem haec disciplina
505쪽
5i o Theol. Inst. Lib. VIn pars VII. cap. IV.
In summa rerum confusione saeculo X. labefactari Λ . . P .. . decrevit ut nemo sine
Apostolicae sedis licentia ordinari posset , nisi ab myrscoρo de cujus dioecesi traxit Originem , vel in cu- e t benesciatus existeret. Deinde Bonifacius VIII. Cay. 3. De Tem'. Ordiu. n. 6. flatuit, ut Ille proprius censeatur Episcopus , de cujus dioecesi Est δs. yia ι Promo peri desiderat , seu in cuj us dioe-Cesa Lenes crum obtinet Ecclesiasticum ; seu habet cιcet alibi natus fuerit , domiciliram in eadem. Triplex ergo est proprius Episcopus originis , Do- , et Benescii Ecclesiastici. Episcopus originis aue est , iii cujus dioecesi quis natus fuerit, non qui-
Iem ex accideriti occasione , ut itineris , mercaturae,ci ut alterius temporalis morae, sed in Paterna domo.
Episcopus domicilii est is , in cujus dioecesi aliquis. Per decennium fuerit commoratus , atque animum ha Leat ibidem permanendi i vel omnes , aut maiorem rerum Suarum partem eo transtulery , aedes Constru- Nerit, et satis longo tempore ibidem commoratus iure-ιurando assirmet , animum se habere ibidem perpetuo manendi. Excipiendus tamen familiaris Episcopi ex Tridentino Sess. XXVI. De Res Cai'. s. si per triennium secum fuerit commoratus, et q. Episcopus beneficium quacumque fraude cessante , Statim re ipsa concedat. Episcopus denique beneficii est, in cujus dioecesi quis Beneficium Ecclesiasticum habeat sussciens iuxta synodalem aeStimationem , aut morem regionis ; sive residentiam illud requirat , sive non requirat , modo tamen' beneficium illud non fuerit per fraudem con-Secutum A ut scilicet proprii Episcopi jurisdictionem fugeret; alioquin , .ut monet Fagnanus , aliique Lation istae , suspensionem incurrit i tamquam a non suo Episcopo ordinotus. Statuit lamen Innocentius XII. in Bulla Δρeculatores an . 3694, ne Episcopus Beneficii aliquem ordinet sine testimonialibus se ut aiunt ,
litteris Episcopi originis, et domicilii, de natalibus, vita, Et moribus ordinandi , quae Iitterae Episcopo beneficii
exhibendae , et in Actis ejus Curiae servandae Sunt. Quae quidem testimoniales litterae generatim semper Ne - νCessariae sunt,cum quis aliquandiu in aliena dioecesi commoratus carionico aliquo impedimento ibi irreliri potuit.
506쪽
o. I. Quis sit Regularium proprius Episcopus quoad
ordines fascipiendos ' . Esse Episcopum Dioecesis, in quo Monasterium , situm est. Quamvis 'enim Pius V. in Bulla Eιsi Mendicantium , Fratribus Μcndicantibus indulserit, ut a quocumque Episcopo ordinari possent, illud tamen privilegium a Gregorio XIIL revocatum , atque ad
Concilii Tridentini statu R COBrCtalum est . . -
Q ' Quis possit dimissorias litteras dare r
I. - Episcopus proprius, ad quem .sPectat ordi- Des ministrare , ut statuit Tridentinum Sess. yn Defies Cap. I. 'Capitulum , sede Vacante, post annum tamen a die vacationis , nisi agatur de arctatis ad suscipiendos ordines propter Benelicium ; quibus etiam infra annum dimissorias dari ius est, . .- '3.ω Praelati Regulares quoad subditos. Ad Episcopum tamen dioecesanum dimissorias dare debent, nisi ille absens fuerit , aut ordinationem non celebret tutio enim possunt ad otium Episcopum litteras dare dε- misi orias, reddita tamen in ipsis litteris ratione , a
sentiae proprii Episcopi , Vel ordinationis ab eo non celebrandae ; ut statuit Clemens Um. adjecta poena
privationis osseii , et dignitatis , ac pocis actioae. Varias autem quaestiones , quae de origine , domi ellio , et beneficio agitari 'solent, expedire omnes non vacat. Eas apud Canoni Stas Passim reperies. . Ex iis autem , quae in laoc capite disputavimus satis ostenditu iri Lutheranorum et Calvinianorurn ordinationes . irritas esse, cum Lutherus Episcopus non fuerit, Caloinus ne Subdiaconus quidem; omnemque apud ipsos ordinationem esse ceremoniam ab ipsis inVeniam , qua quis ad sacra munia destinatur a Populo. Sed de ordinationibus Anglicanis diu , mullumque est inter viros doctos disήtitatum. Duabus enim rationibus ordinationes illaenulati I .' quidem , quia Motulis eur Farker , a quo . omnes ministri Anglicani ordinati sunt, urium fuerit ordinatus Episcopus , incertum est: a.' quia forma ordinationu quoad . sensum est immutata ab Eduardo VI. P. Quien, Harduintis, aliique , irritas esse ordinationes Anglicanas, sese demonstrarunt. Franciscias Coiararemιs
507쪽
5ia Theol tistit. Ul. VIII. Pars VII. cap. V.
' Contra magno molimiue m Ρrolixa Dissertatione retias illas esse adstruere conuius est. Ecclesia tamen. Bomana reipsa irritas habuit, cum saepe Anglicanos ministros ad Ecclesiae sitium redeuntes, iterum ordina
verit. Vide Collet. Toni. VII. Dissert. f. et II. qui, late hac de re disserit.
auae ad ordinis subjectum pertinent, quia non muI- tum dissicultatis habent , paucis expediemus. I Μulieres jure divino ab ordinibus prohibentur. Ait enim Apostolus I. Cor. XIV. Mulieres in Ecclesia
taceant, non enim permittitur eis loqui, sed subditas esse, sicut et Lex dicit. Si quid autem boliant discere, domi piros suos interrogent. Turpe est enim mulieriloqui in Ecclesia. Et I. Tim. II. 12. Mialter in silentio discat cum omni subjectione. Docere autem mulieri non permitto. Unde damnati sunt Gnostici, Colbridiani, montanistae ea hilam de causa, quod sacros ordines mulieribus in sua secta conserebant. II. Ut Oalide ordinetur adultus, certum est, requiri intentionem Sacramentum suscipiendi , ut agentes de Sacramentis in genere e Yplicavimus. ordinationes enim illae . quae in veteri Ecclesia, invitis , et reluctantibus ordinandis , aliquando factae leguntur , non alia de eausa ratae suerant, nisi quia certum erat, illos tandem . cognita Dei voluntate , ordinationi consensisse, cum manus ipsis imponerentur. III. Disputatur autem inter Theologos, utrum pueris ante usum ratiotiis , aut amentibus palide ministre tur ordinatio. Alii assirmant, alii et quidein verisimilius negant. Cum enim ordo certum quendam vitae Statum constituat , qui propias habet leges , ad quas nemo invitus compelli potest non videtur Posse quemquam Valide ordinari, nisi adultus ratio iS compos . Il- lud tamen certum est, ut valide quis ordinetur. Oportere, ut sit baptizatus Cap. I. De presbi. non Ba 'lia. IV. Dispositiones autem ad ordines licite suscipiendos necersariae sunt hae.
508쪽
De Sacramentis. Vocatio, ex aeterna Dei praedestinatione. Ait enim Apostolus Hebr. V. . Nec qiarsquam sumit sibi Aonorem, sed qui Mocatur a Deo, tamquam Aaron. Sic et Christus mon semetipsum clariscapit, ut Pongi ae feret etc. Sinu 11ac vocatione ordinatus gratia Congrua ad sacra munia obeunda ordinarie carebit. Status gratiae sanctificantis , cum ordo sit e
ma Τonsura ante minores ordines. ex Tridentino Sess.
Sionis , de quo supra diximus. 5 - Aetas legitima , quae in Sacerdotio esse debet Pranus Vigcsimus quintus jam inceptus, tu Diaconaturitanus vigesimus tertius, in Subdiaconatus Vigesimus
6. Iempus in Jure Canonico definitum ad ordinationem , nempe ad ordines sacros Sabatum aliquod Quatuor temPorum, aut Sabatum ante Dominicam Passionis , aut Sabatum Sanctum , ad minores ordities quilibet Dominicus , aut festus dies. 7. Annua interstitia inter Acolythatum , et Subdiaconatum , et inter omnes sacros ordines , nisi ne- Cessitas , aut Ecclesiae utilitas iudicio Episcopi aliud C poscat, ex Tridentino Sess. XIII. cap. LI. 13. et
8. Ut nemo ad ordinem aliquem promoveatur , Nisi prius suscepto ordine proximo inferiori seu ut Ordinatio non fiat ner saltum , qua in cauSSa ordinam tus Uso facto ab exercitio ordinis sic suscepti Suspen-Fus est, ex Caρ. Tuae Litterae de Cierio. per saltis
99 Ut ordinandus nulla sit irretitus irregsti ari tate. sed in primis magna eius sanctitas esse debet , qui ad alios sanctificandos sacris ordinibus initiatur
.uh A diaconatu ad presbyteratum , ut in annuo interstitio dispensetur , necessitatem simul , et utilitatem Ecclesiae Concilium requirit. b Vide quae de vocatione e statu , et ossiciis clericorum diximus Lib. XII. in Tomo VIII. quem nuper edidimus.
509쪽
I siectus ordinationis duo sunt, gratia, et character. Gratiam quidcin sanctificantem non primam , qualis . CSi quae consertur Per sacramenta mortiaorum , sed Secundant , Nempe gratiae augmentum tribui per ordinationem , ostenditur eisdem argumentis, quibus Su-Pra ordinem sacramentum esse demonstravimus. Gratia autem haec non est quodcumque gratiae lucrementum,
sed gratiae plenitudo , seu gratia excellens , ut loquitur S. Thomas , qua homo repetite mulatus ira Virum alium , sicut excellit potestate , sic sanctitate zuperemineat , Si ta inen recte dispositus ad sacramcntum suscipiendum a GEcdat. Porro praeter gratiam sanctificantem datur etiam in ordinatione potestas sacramenta conficiendi , aoministrandi , et gratia sacramentalis, seu ius quod dam ad auxilia actualia , quibus ordinis munia recte, t cum fructu exerceantur , si tamen permaneat qui Sin gratia sanctificante , cui gratia sacramentalis innititur. Characterem quoque per ordiriationem imprimi, demonstr/Vimus. Supra , agentes de Sacramentis in genere. Hinc Coticilium Tridentinum Sess. XIII De Ord. Si quis dixerit, per Sacram Ordinationem .... non imprimi characterem , oel eum qui semel Sa
cerdos fuit, laicum rursus feri posse, anathemia Silis Naec tamen intelligetida sunt de iis ordinibus . qui
510쪽
De irregularita tihus. Quoniam supra monuimus, unam ex dispositionibus ad ordines suscipiendos eam esse , ut qui Sit ulla sit irretitus irregularitate , necesse est, ut quid irregularitas sit explicemus , quod hic quatuor absolvemus articulis. I. de irregularitate generatim. 2. ' de irregularitatibus ex delicto. 3. de irregularitatibus ex defectu. 4. ' de Cessatione , et dispensatione irregu aritatis.
hregularitas est impedimentum canonicum , seu Cationibus consiliu tum , quo vir Daptizatus directe redditor inhabilis ad ordines licite suwipiendos , et hein Deficia Ecclesiastica, et ad eorum lauctiones eXcrcen das ; quae desinitio si recte intelligatur , ac teneatur,od multas hac in re difficultates enodandas Valet. Dicitur ergo I.' impedimentiam, ut significetur, irregularitalem non esse poenam, ideoque contrahi Posse sine culpa, ut sunt irregularitates ex desectu
aliquo , qui culpa caret . atque etiam dimissa culpa ,
u.' Canonicum , seu iure Canonico, non naturali, aut divino constitutum , quia nulla est irregularitas, nisi in jure expressa habeatura neque valet ad irregularitatem inducendam argumentatio a. simili , vel cim ori imo nec ab homine potest alicui irregularita irrogari, sed a jure tantum Cap. Is qui et De Sent. Excom. iri 6. 3. V Quo Mir baptizatus ; mulier enim in ea pax est ordinis ; infidelis vero legibus Ecclesiae non est subjectus, ideoque nec proprie irregularis est. Quod si baptizetur, quidquid ante deliquerit, irregularem cumtion facit.