Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

721쪽

miserit. Ao neque vos, viri Abderitae, per vim obtrudite, sed liberae artis. libera esse sinite Opex'. . QVita autem mero e OperRm suam ἰωcant, hi scientiae thnquam .ex priore libertate mancipio dantes servire cogunt. Deinde proba. bile est eos mentiri' pdgre velut in magno morbo ei negare ut in parvo, aut' bbi h imiserilites non 'venire: rursusque non catos Venirer Mibserabilis' sane est ' hinhana vita. 4Sol ad ham

vii Al si alitis pervaserit: que 'morbum insania graviorem curandum utinam medici omnes po tilis concurrerent; hilia tamen beata censέtur,cnes morbus sit et male affligat. Equidem omnes reputo, cum

suberans. 'Re ins autem opeg ignominiae' misit latu age et opulentiam Matriae initae 11 r ω-t1 Ah quibus circula assiuens urbidin Graeciae

destraetor existerem. Diviti Ae m in sunt pecuniae undecumquo comparat,e: 'Magna enim sunt vidi tutis sacra ad iustitiam spectantia, quae non

722쪽

- 577 - ουκ ἔστι πλουτος τὸ πανταχόθεν χρηματι -

ζεσθαι - μεγάλα γὰρ lapis τῆς ἀρετης ἐστὶ

ἐπὶ δικαιοσύνην, οὐκ ὀρυσσύμενα, αλλ' ἐμι-

κουσα τὸν Δημοκρίτεω παρακρουσιν, siῖς,

εἴτε πιαίνει, φίλος ἔσται, εἴτε νοσίει, θεραπευθεὶς πλέον υπαρξει. ΓΙυνθάνομαι δεαοτῖν ἐμβριθέα καὶ στερρον τὰ ξδεα, καὶ τῆς διετέρης πολιος ἐύντα κοσμον. Ἐρρωσθε.

sunt sepulta sed tu apertum proserunturi vero non reputatis: aequale peccatum esse hostes Servare: et amicos mercede curare. At non ita se habent res nostrae. Ex morbis quaestum non facio, neque 'ex animo Democriti dementium audivi, qui sive sanus sit, amicus est, sive adigrotet, curatus magis amicus futurus es L Eum autem gravibus . et firmis moribus esse praedibtumhintelligo et urbi vestrae esse orn*mento. Valete.

12 Hippocrates Adlopoemeni S. Legati cum urbis vestras epistola etiam tuam milis reddiderunt, quodque tuum hospitium

et reliqua Filao commoda promitteres, valde laetatus sum. Auspicato autem veniemus et ut coniicimus, meliore spe accedemus, cum non velut ex litteris accepimus insaniam, sed eximium quoddam animi robur vir hic demon-huet, qui neque liberorum, neque uxoris, neque oosnatorum, neque rei familiaris, neque cuiu quam omnino curam habeat, sed dies et noctes olus privatam vitam degat, in antris p erumque et, solitudinibus, aut in arborum umbraculis, aut in mollibus .herbis, aut ad amnes leniterfluentes. Haec. igitur plerumque melancholicis accidunt. Quandoque enim taciturni sunt, solibiarii, desertorum amantes, sumiliarium conspectum tanquam alienum fugiunt Neque etiam absurdum est in his, qui ad disciplinas studi-iose mutendunt, omnes alias curas ab uno sapientiae affectu excuti. Non aliter enim ac mi-

723쪽

- 578 -

σοφίη διαθέσιος σεσοβησθαι. α ασπερ γὰρ δμεις τε καὶ δμωίδες ἐν τουσι οὶκίησι θορυβέοντες καὶ στασιά ντες , οκοταν ἐξαπιναίως αὐτοῖσι θ δέσποινα ἐπισαρ, πτοοέντες ἀφησυχά υσι, παραπλησίως καὶ αἱ λοὶταὶ κατὰ φυχὸν ἐπιθυμιαι ανυ om κακών ὐπηρέτιδες ε ἐπλιν δὲ σοφίης δις ἐωυτην ἐπιστήση s i ς δουλα τὰ λοιπὰ πάθεα ἐκκεχώρηκε. Πιθέουσι δ' ἀντρα καὶ ἡσυχι ν οὐ μουνον πάντες οἱ μανίντες, ἀλλα καὶ οἱ των ἀνθρωπίνων πρηγμάτων ὐπερφρονμαντες

ἀταραξίης ἐπιθυμίη ὁκόταν γάρ o νιος oro

τῶν ἔξω φροντίδων κοπτόμενος ἀναπαύσασθαι θελῆσν,. τότε - ως ἐς ἡ σαδεν με

σάντων ε πάντα δ' ἀποκεκλεισμένα τὰ ταράσ

nistri et ministrae in domibus tumultuarieg Meoncertantes, si quando derepente eis hera fueris, attoniti conquiescunt, similiter etiam reliquae animi cupiditates malorum hominibus sunt administrae, at ubi sapientia in dong otum se dederit, tanquam mancipia reliqui assectus discedunti Non solum omnes amentes speluncas et quietem expetunt, verum etiam qui res humanas negligunt, ob tranquillit litis dehi

derium. Cum enim mens curis externis fracta recreari somno voluerit, tunc. cito in quietem se tinnsfert, destita mano gurgens didicum sese veritatis locum circumspicit, in quo non pater, non mater, non uxor, non liberi, non frater, non cognati hon ministrae, non somtuna, neque prorsus quidquam tumultum excibiat, sed perturbantia omnia reiecta, prae timore

subsistunt, neque appropinquare audent pro eorum reverbntia, qui illic habitant illum amfem lorum Iistitant artes, virtuturi blane ' , fides , 'ta, Haessiones, consilia, et sententistae In illisque regions magnus polus stellis plurimum se moventibus tanquam dorona hinctus est, inquam sortasse Demoeritus ob saepientiam cinnisi gravit ' Deindου'cum eos, qui in urbe sunt,

non videat, ut qui prodes' a domρ inat, obsolitudinis amorem ingahire creditur 'cum vero Abderitae Democritum non intelligant, argendo ut huius rei convincantur efficere student. Tu vero. aciles milopoemen, hospitium nobis praeparato. Neque enim perturbatae urbi molestus esse volo, cum te, ut nosti, veterem et proprium hospitem habeam. Vale.

724쪽

σιε, αὐτὰς παραγενέσθἀD βοθλομαι γὰρ ἐδεδιατ αί σε τη πατρίδι μου, μέχρις ἀνἐπανέλθω, δκως των τε ημετέρων φροντιεῖς και πρωτον ν μων της ' πόλιος επειδῆ οὐκ

οἶδ' ὀκως ἐκ-ὐγεινον es ἔτος ἐστὶ

Hippocrafra Dion M. SAut mo Isalicarnassi exspectas aut me, amice, anteverte. Necessario enim milia Demoeriti gratia in Abderam abeundum, ad quem aegrotautem urbs me accersivit. Admirnil Is enim, Diotrysi,. quaedam est horum hbnasoum naturae eonsensio, qui velut unus animus uti. eues cive suo a rotant: ut proinde mihi cura bone indigere videantur. Equidem' ve ' morbum eme

non credo, sed potius exsuperantem doctrinam, quae revera modum superare non potest, sed ita 'vulgo existimatur, Fm neque modum Superans virtus sit noxia. Quod vero exsuperat,

propter eorum, qui iuditant, inscitiam, morbi opinionem praebet uisque autem ex his, quae

non habet, quod in alio abundas, modum excedere opinatur. Ita sane timidus fortitudinem et avarus animi magnitudinem modum excedere sentit omniaque desectus victutis moderationem excessum esse putat. Blum igitur ubi videri,

mus, cum sta, quaei nobis inde suppetet, praenotione, eiusque Sermonem audiverimus, melius cognoscemuae Tu, vero Dionysi, accedere se. stina. Volo : enim te, quoad rediero, . tu patria nostra commorari et rerum nostrarum inprimisque urbis nostrae curam h eas, quandoquidem nescio quo casu salubris annus est. et pristinam naturam retinet, quare neque multi inorbi molesti erunt; verum tamen adesto. Domum meum valde per portunam habitabis, cum

725쪽

Δαμαγῆτφ χαίρειν. Dama Io Soeta παρα σοὶ γενόμενος ἐν Ρόδον, Δα- Cum apud te Rhodi essem, Damagete, μάγητε D: 1νl ναυν ἐκείνην, Ἀλιος ἐπιγραφη vem illam vidi, cui Solis inseriptio inerat, ῆν αὐτη, παγκαλόν τινα καὶ λεοπρυμνον, mihi perpulchra, puppi probe et idonea celκανῶς τείτετροπισμένην καὶ διαβασιν l εἶχε instructa, multaque transtra habere visa est. πολλην hem νεις δε καὶ τὸ ναυτι κὸν αὐτῆς vero eam commendabas, quod ad navigan καὶ ἀσφαλῖς καὶ εὐτεχ ει ὰὐτο , velox esset, tuta, ad regendum bene fabris γησαι καὶ, του πλου τὸν εὐδρομίην. Tαύτην facilemque navigationis cursum haberet. ἔκπεφιον ημιν, αλλ' es o ιν τε, 1 μῆ κώ- ad nos mittito, sed si fieri possit, non re πως, αλλα πτεροῖς ἐρετμίσας' ἐπειγει γαρ sed alarum remigio instructam. Res enim

ιθι. Οἰκῆσσις δὲ τὴν ἐμὴν οὶκ'ν ὐπερευκαι- mea uxor propter meam prosectionem apud ρέουσαν, ατε καὶ του γυναίου μένοντος πρὸς rentes maneat, illius tamen vitam observa, i τοὐς γονέας δια την ἐμην - μ'ν. 'Εm- pudice degat.UModesta ab initio suit et pho σκόπει δἐ δμως καὶ τα ἐκεινης, oκως διαγν habuit parentes, patrem autem mirum in σωφ νως' κωμω μῆν γαρ- ra1ς γ, dum virilem. et vehementer malos odio prκαὶ γονέας ἀστείους' εἶχε, τὸν δὲ πατέρα quentem plusque quam solent senes. Seu ἐκτόπως ἀνδρικον τευκαὶ μάλα μισοπόνηρον tamen eo qui modeste coerceat mulier opus ἱλπερφυῶς γερ-ον. Ἀλλ' δμως Κεὶ χρ ει bet. Natura enim insitam quoque intemper γυνὴ σωφρονίζοντος, εχει γαρ φυσι καὶ το tiam habet, quae nisi quotidie resecetur, v ἀκολαστον ἐν ἐωυτρ, δπερ, εὶ μ' καθ' ,1 6 arbores supervacuis frondibus et inutili huiρην ἐπικόπτοιτο , ως τὰ δένδρεα καθυλομα- fione luxuriat. At ego amicum parentibus νέει. ' Δ δἐ φίλον οἷομαι ἀκριειστερον ligentiorem in muliere custodienda existi γονέων ἐς φυλακὸν γυναικός οὐ γαρ ῶς Neque enim hic, velut illi, benevolentiae iεκεωριότι καὶ τομφ ξυνοικέει πάθος εὐνο*ς, ctu cum ea coniunctus est, quo plerumque Γ οι πολλάκις ἐπισκιάζονται τψν νι θεσιν D monitioni tenebras offundunt. In omni auφρονιμίτερον δε ἐν παντὶ τὀ ὰπαθέστερον, re quod sine affectu est prudentius est, qἁτε μὴ ἐπικλώμενον ὐπ' εὐνοου. Ἐρρωσο. nimirum benevolentia frangi non possit. J

726쪽

το πρηγμα, φιλότης, μάλα εἰς- αῖ α

διαπλευσαι παπι ταχέως ' βουλομαι γαρ νοσέουσαν lyασθαι πόλιν διὰ νοσίοντα Dα Δημοκριτον. Ἀκούεις που τἀνδρὸς τὀ κλέος,

τουτον ἡ πατρὶς θονται μανίη κεκακωσθαι πω δὲ βούλομαι, μαλλον δε εὐχομαι, μῆδντως αὐτὸν παρακόπτειν, ἀλλ' ἐκεινοισι δόξαν εἶναι. Γελβ, φαriιν, άὶεὶ καὶ οὐ παλεται γελών ἐπὶ παντὶ πρεγματι καὶ 1μεῖον αὐτοῖσι μαν*ς τουτο δοκεει δθεν λθε τοῖσι

ἐν Ροδν φίλοιαι μετριάζειν αἰεὶ, καὶ μηπολλὰ γελμῖν, μηδε πολλὰ σκυθρωπάκειν,

δελ τὸν σὸν γέλωτα, Βα διασίζεται, εὐτυ- εις πάντα. ' Ἀλλὰ νοσεύντων γελψς, ἀποθνησκόντων χαίρεις, εἴ τι που σαδοιο κακὸν,

urget, amice, ut quam citissime in Abderam traiiciam. Aegrotantem enim urbem propter unum Democritum morbo affectum curare volo. Audivisti profecto famam viri; hunc patria dementiae insimulat. At ego cupio, magis autem opto, eum re ipsa non delirare, sed eos ita opinari. Ridet semper, inquiunt, neque in quovis negotio ridere cessat, hocque illis insaniae signum videtur. Quare nostros, qui Rhodi sunt, amicos moneto ut semper modum teneant neque multum rideant, neque multum tetrici sint, sed inter haec modum teneant, uti his quidem gravissimus esse videaris, illis vero cogitationi deditus de virtute anxie meditans. Inest sane, Demagete, vitii .aliquid, quod ad singula rideat Si enim immoderantia vitiosa est, quae perpetua, vitiosior. Ium autem sto alloquar: Democrite, si quis aegrotat, si quis interficitur, moritur et obsidetur et si quid mali indidit et quidquid sit, materi Em tibi risus id praebet. non bellum diis indicere videris, si eum duo

sint in mundo, gaudium et tristitia, alterum a te reiicias 3 Beatus certe mihi videaris; verum id fieri nequit, nisi neque mater tibi aegrotet, nec pater, nec tandem liberi aut uxor aut ambcus; sed quando conservantur, propter tuum risum beatus es iii rebus quibus vis. Sed quod cum aegrotant rides, cum moriuntur gaudes, si quod malum audieris, exhilararis, maxime improbus es, Democrite, longeque a sapientia aberras, si haec vitia non. existimas. Afra igitur bile vexaris, Democrite, et periculum ne ipse derit anus habearis. prudentior autem sit ob

727쪽

- 582 - κινδυνεύων καὶ αὐτὸς Ἀβδερίτης εἶναι, φρο- vitas. Verum do his quidem, Damagete . illieri τέρου δε ἡ πόλις. 'Aλλα περὶ μὲν O exactius disseremus. Navis autem etiam tela. τούτων ἀκριMστερον ἐκεῖ λέξομεν, Δαμά. pote hoc, quo ad te. scribo, moratur. Vale.

Cum cogitabundus et sollicitus de Demoeritigalii te essem , illaque ipsa 'hocte dormirem, subfiurorae initium somnium mihi visum est , excita iiiiiiii admodum periculi evehi lim existimo.

Mirandum autem in modum e somno excitatus suin. Ipsum enim Aesculapium comui praesentem videre mihi videbar, cum iam ad Abderῖ tanas portas pervenissemus. At Aesculapius non ea lenitate et Iacilitate, qua illius ita ines conspici 'solent, videbatur, sed habitus ordi com Roto similis et aspectus magis horrendus. Sequebantur autem eii in dracones inter reptilia eximii longoque tractu testinanius, horrendum quiddam velut in solitudinibus et cavis vallibus subsibilantes. Pone ibant obmites medicamentorum cistas probe obturatas habentes. Deinde mihi manum deus porrexit, qua lubenter arrepta rogabam inerum uti venixet, neque me in curatibne desereret. Ille vero: nihil, inquit, iuea opera in praesentia indiges , verum haeceommunis tum immortalium i tum mortalium dea te. hunc hospitem deducet. At ego converus mulierem tum pulchram tum magnam aue picto, simplici .capillorum ornatu, splendido cultu. cuius oculorum orbes claro lumine luce

728쪽

δ' αὐτῆς οἱ των ὀμμάτων κύκλοι καθαρω τι

δεομαι, φημὶ, αρίστη, τίς εἶ καὶ τDασε κα-

κατεφα&ετό μοι, οὐκ ακαλλης μἐν οὐδ' αυ- ση , θρασυτέρη δἐ 2δέσθαι καὶ σεσο μέν', - Δεξα, καλδεται, κατοικέει δε παρα τοῖσι 'Αβδεμ dii. 'Eγῶ μἐν ουν ἀναστάς ὐπεημνάμην ἐμαυτίν τι ὁ ρ, Θι οὐ δέοιτο h τρου Δημοκριτος, οπου γε αὐτὸς ὁ θεραπεύων θεῖοαπέστη, ως οῖκ' ἔχων δερον θεραπε- ἀλλἀ - μἐν αλ θεια του Θαθειν παρξι Δημοκρίτ*μένει, η δὲ του νοσέειν αὐτὸν δέα . παρὰ 'Ἀβδηρίτησι ὁντως 'κατέκηκε. Ουτα πιστεύω ἀληθέα εBαι, Φλιλοποίμην, καὶ ἔστι, καὶ οὐκ ἀπογιγνώσκω τὰ θνείρατα, μάλιστα δε ὁκόταν καὶ τάξιν διαφυλάσσι 1. 'B τρικῆ δἐ καὶ μαντικῆ πάνυ ξυγγενέες δεσὶ, ἐπειδὴ καὶ τῶν δύο τεχνέων πατὸν εἴς Ἀπόλλων, ὁ καὶ πρύγονος ημέων, ἐούσας καὶ ἐσομένας νούσους προαγορεύων καὶ νοσέοντας καὶ νο , - σοντας lίμενος. 'Eρρωσο.bant, uti stellarum fulgores viderentur. Et deus quidem discessit, mulier vero illa oppressa manu me levi quodam passu per urbem perhumaniter complexa deduxit. Ubi vero ad domum venimus, ubi mihi hospitium paratum putabam,

velut spectrum idiscessit, solum dicens: cras te apud Democritum offendam. Qua iam discedente: quaeso, optima, inquam, quaenam es et

quod tibi nomen est8 Veritas, inquit Quam

vero accedentem vides opinio est, inquit, comsestimque altera quaedam mihi visa est, neque indecora haec quidem, serociore tamen et sa-stuoso aspectu et apud Abderitanos habitat. Experrectus igitur mihi ipsi somnium explanavi; quod ex quo ipse deus medendi auctor discessisset, tanquam nullam curandi habeat materiem, Democritus modico non indigeat, sed veritas ipsa, quod sanus sit, apud Democritum

manet, Opinio vero quod aegrotet, re Vera apud deritanos,habitat. Haec verae esse, ut sunt credo, Philopoemen, nequo somnia reiicio, praesertim , quae ordinem conservant. Medicina autem et divinatio magnam inter se connexionem habent, quandoquidem duarum artium pater est unus Apollo, progenitor noster, qui et praesentes et futuros morbos praedicebat et aegrotantes et aegrotaturos curabat. Vale. Amoratra Crateuae See t praestantissimum Ἱπποκράτης Κρατε Og χαίρειν. 'Ε πίσταμαί σε ριζώομον αριστον, ω ἔταῖρε,

729쪽

- 584 - καὶ δια τεὴν Misi i καὶ δια προγόνων κλέος, ῶς μηδεν ἀποδεDi σε του προπάτορος Κρα- τααai Nύν ουν, es καί ποτε ἄλλοτε, j βου-i

καὶ φυτὰ καὶ τροφαὶ καὶ pάρμακα καj et M.

μετα τίν σωμάτων καὶ τὰς ψυχὰς 1 νοσειουδ

λίμναις πεφυκυίας ἀνθολογησαι καὶ τὰς παραποταμίους η πιδακίτιδας παρ' ἡμῖν καλεο-

μίνας, ὰς δὴ ἀσθενέας καὶ ἀτόνους καὶ γλυ-

harium, teque propter studium et maiorum gloriam nihil Crateuae . proavo tuo cedere. Nunc igitur, si unquam alias, qu fas et qualeseum. que poteris . herbas lege, cum necessitas urgeat, easque ad nos transmitte, ad virum curandum, Abderitam quidem, .verum Democritum, toti civitati . aequiparandum Euma enim aegrotare aiunt et insania detentum purgatione valde im digere.. Non tamen medicamentis utendum fore, confido, sed tamen randi quaque instruetum esse oportet. Rem autem herbariam apud te semper

miratus. Sum, ut et rerum universarum naturam ec ordinem ,. Sanctissimumque terrae Solum,

ex quo animantia, plantae, alimenta, medio menta, fortuna, divitiaeque ipsae promanant.

Neque enim alioqui pecuniae cupiditas, haberet

ubi consisteret,aneque me nunc Abderitae decem talentis allectassent et pro . medico mercede conductum deprehendissent. S Quodsi Crateua. amarum: pecuniae cupiditatis radicem exscindere possis, ut necivestigium 'quidem eius supersit, hoc probe teneto, quod una ζcum hominum corporibuametiam animos malet affectos purgaremus.' Sed thaeo quidem in votis habenda. Tu vero nobia, quod praesens esι m&itanas rei ex summa. . cestibus, herbas legito. Nam ob- solidensitatem .et aeris tenuitatem aquosioribus sunt solidiores .et vehementiores. Quod enim attrahunt magis est animatum. Tenta tamen ut etiam ex his quae circa stagna nascuntur nores colligas et eas quae apud nos ex aquis salientibus vocantur, quas sane imbecillas et remissas ac dulcis succi esse mihi. persuadeo. Succi autem

730쪽

- 585 - χυλους εἶναι πέπεισμαι. Πάντα δε μύσα

ὶήσιος εὶ δ' ἀρα τι σφάλμα φύσιος ἡ καιρουῆ αλλη τις tam γένοιτο, πολλὰ γὰρ ἁγῆμέας θνητους ἐοντας. λάθοι, ἀτε μὴ παγχυ si ἀτρεκείης si τρνέντας, ἐπὶ το ἀδηλον π αν χρεων δύναμιν ρθροῖσθαι. οὐ γὰρ ἀρ-κDται ο κινδυνεύων οἶς δυνάμεθα, ἀλλ' ἐπιθυμεῖ καὶ S δυνάμεθα - καὶ σχεδιν πρὸς δύο στρατευθμεθα τέλεα, τὸ μῖν ἀνθρίπου,

τὸ δὲ τέχνης, ὼν τὸ μῆν ἁδηλον, τι δε τῆς

omnes et quidi liquores in vitreis vasis adserantur, ac rursus solia, flores et radices in fictilibus in vis, virobo obturatis, ut ne ventis disssata: vim: medicam tanquam animo deficientes deserant; verum haec ad nos. confestim , mitte. Anni enim tempe3ta' commoda estiet, dictae id3 hiae. necessitas, urget a Cum enim ab omnistris alien 'it procrastiuatio, iqna vero maxime a medicina, in qu illatio vitae periculum adsert. Temporum autem; opportunita tes curationum sunt animi, Larumque Observatio,. finis. Democritum sane quidem etiam . citra medelam ccrivaliturum spe . e Si vero aliquod naturae aut occasionis, aut alterius alicuius causae erratum accitat, multa namque nos mortales t tent, cum non admodum Veritate praestemus, ad id quod obscurum est facultatem omnem congregatam esse oportet. Neque enim ei, qui in periculo constitutus est, sa is sunt quae poS- sumus, verum etiam quae non 'possumus expetit, serequΗ - ad duos fines-bellum inserinius, unum quidem hominis, alterum vero artis. II ruti alter quidem obscurus est, alter vero artis circumgeriptuς- est et. in his Qmbobus dortuna opus est Ubi enim certa in licia non habentur in purgationibus cum hautione ingimus. Nam et am ubi stomachum male assectum Suspicamur; coniecturam in facimus pro in gnita aegri)natura de purgationis vi mbdica: Neque enim

una eademque est omnium natura, quae semper

definiat quod sibi aptum sit. Interdum autem

라틴어 텍스트