Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae, volumen tertium

731쪽

586 - τίν ερπετἄν ἐμβό σε καὶ περιχανόντα τρ

μαρτε. Βεβαιότεραι δ' αὶεὶ αἱ δ' ἐλλεβόρου καθάρσιές εἰσι, αἷς καὶ Φλάμπους ἐπὶ νIΠροίτου θυγατέρων καὶ 'Aν κυρεῖὸς ἐφ' Ηρακλέους δεστορέονται 'κεχρῆσθαι. χρησα μεθα δἐ 8μεῖς ἐπὶ Δημοκρίτου μιν δενὶ τούτων,

αλλα γένοιτο ἐκείν* των δραστικαπατων καὶὶ τρικωτατων φαρμάκων σοφ- τέλος. Ἐρ-

etiam reptilia multa herbas suo veneno insciunt 'et suo circum hiatu cuin interiora auramesignitatem pro auxilio I Sparant, . ac nisi maeula quaedam, aut inquinamentnm, aut serinus es iniucundus odor rei, quae . accidit, notam dederit, deinceps ars propter casum . illum sortuitum a recta via, aberravit. Certiores autem semper sunt per veratrum Purgationes iquibus

Eliam Melampus ad Proeti filias et Anti reus

in Hercule usi fuisse traduntur. Ac optandum nobis ut nullum ex his in Democrito usurpemus, sed sapientia efficacissimum et praestam tissimum medicamentum illi contingat et finem imponat. Vale. u

732쪽

587 - εὐρομεν, ὼς εἰκὸς, ηψας περιμένοντας, sc κἀνδρας μαγον, ἀλλα καὶ γυναῖκας, ἔτι δὲ

κα2 πρεσβύτας καὶ παιδία νη τοις θεους κατηργα καὶ τα νηπια ' καὶ οἴτοι μέντοι ως

δρες, M ν, Ἀβ ρῖται, οὐδέν ἐστί μοι προ--γου 8 Δημόκριτον θερσα αι. οἱ δ' ἔπι νεοκἀκούσαντες καὶ ρ σαν, ἡγον τε ξυντόμως δια τῆς ἀγορης, οἰ πιν, ἔπομενοι, αἱ δὲ προθέοντες - θὰ ἔτεροι, σωζε λέγοντες βορθει, θεράπευσον. Κἀγώ παρ νεον θαρρορ

intelligis, exspectantes, non viros solum, verum etiam mulieres, atque etiam senes et pue-rOS. per deos, tristes itemque insantes. At γε illi quidem ibi aderant tanquam propter Democriti insaniam, ille voto eo ipso tempora exacta qua dam diligentia ad philosophiam se applicuit. Ubi

intem me viderunt, paulum ast so rediisse et bene sperare visi sunt. Philopoemen vero me ad

hospitium ducem properabat, quod et communiter illis placebati At ego, viri Abderitae, inquam, nihil mihi prius faciundum existimo quam, ut

Democritum. videam. Quo audito collaudarunt edi laetati sunt, meque continuo per sorum de diserunt, alii quidem sequentes, alii praecurrentes. aliaque ex partis alii clamantes ues se vanem , adiuvarem, medelaini adserrem. At ego bonoPanimo. esse iubebam, quod. etesiarum tempestate fretus nullum quidem malum aut certe brevi edi facile corrigi posse sperarem. Smulque haea dicens pergebam, nequct enim procul domus erat, citata meque tota civitas. Procedeba mum igitur, cum iuxta emoenia, esset, illucque me placide deducunt Deinde post turrim coulis rerat altus . longis et bidensis: populis nigris opa unde Democrita domicilium conspici batur. Ipseque Demoritus; sub umbrosa et hinmillima. platano sedebat, hil brevi: et substricta tunica crassae citra humeros desinente, exomide

733쪽

- 588 -

κατα πρηνέος του λόφου θέον θρεμαιως ἐκ λάρυζε ῆν δέ τι τέμενος οπὲρ ἐκεῖνον τὸν λόφον, ὼς ἐν οτονοίη κατεικάοντι, νυμφέων ἱδρυμένον, αὐτοφύτοισι ἐπηρεφἐς ἀμπέλοισι. O δ' ειχε ἐν εὐκοσμίν πολλsi ἐπὶ τοῖν γουνάτοιν βιβλίον, καὶ ὀτερα δέ τινα ἀμφοῖντοῖν μεροῖν αὐτ* παρε ἔβλητο, ἐσεσίρωτοδε καὶ ζοα συπα ανατε ιμμένα δ' ἶλων. O δἐ οτῖ μεν Γυντόνως ἔγρα ε ἐγκείμενος,οτἐ δἐ θρέμει παμπολύ τε ἐπέχων καὶ ἐν

τα σπλαγχνα τει ζέ ων ἐπεσκόπεε, καὶ καταθεὶς αὐτὰ μετελθων πάλιν ἐκαθέζετο. Oln Ἀβδηρῖται περιεστωτές με κατηφέες καὶ ob . πορρω τας διδιας δακρυόντων εχοντες

φασὶν, υρς μέντοι τον Δημοκρίτου βίον, ὼ

λέσαντα τι Γν διεκομιζε καὶ ὁ Δημόκριτος ὐπακούων τα μῆν ἐμειδίας τα δἐ ri πέλακαὶ οὐκ ἔτι οὐδἐν ἔγραφε, πῆν ει κεφαλὸν θαμινα ἐπέσειε. Eγὼ M , bμεῖς μῆν, ἔφην,ἰω 'Λβδηρῖται, αὐτοθι μίμνετε, ἐγγυτέρωl δ'

olivem tumulum decurrens placide resonabat. Erat autem delubrum quoddam super tumulum illum, Nymphis quidem, quantum coniiceresidet, dedicatum, sponte'enatis vitibus circumtectum. Hi obvero composite admodum librum super genua habebat et alii quidam utraque ex

parte ei adiacebant, crebra autem animalium cadavera, per totum dissecta , accumulata erunt. Hic autem interdum contento studio scripιioni ineumbebat, interdum multum subsistens et

apud se anxie cogitans quiescebat. Deinde non multo post his peractis easurgens deambulabat et animalium viscera attente: inspiciebat hisque depositig rursus desidebat. At vera Abderitne mihi tristes, nec procul a lacrimantibus. oeulis assistentes: vides , inquiunt, eerte, Hipp00rates, Democriti vitam, quam insaniat, neque quid

velit, aut quid faciat novit. Et ex his aliquis

strare vellet; altos eiulatus ad: instar imul heris liberorum mortem lamentantis edidit; deinde rursus ingemuit, viatoris personam agens, qui

quod serebat perdidit. Quibus auditis Democritus partim risit, partim subsannavit nihilque amplius seribebat, caput vero crebro concutiebat. At ego, vos quidem, inquam viri Abderitae, hic manete, ubi autem ipse propius ae-

cessero et viri verba audiero, corpusque videro,

affectus veritatem cognoscam, hisque dictis placideῖdescendi. Erat autem praeceps locus ille et pronus, vix igitur gressum permeavi. Ubi Vero propius accessi, sorte in eum incidi cum sane quid divino furore actus et . concitatus

734쪽

θον ἐπεὶ n ἐπλησίαζον, ἔτυχε, ἐπιελθον

παρακοπτειν ἐόντος, Φιλοποιμενα. οἶσθα, scriberet. Itaque constiti tempus opportunum dum ipse cessaret exspectans.,At ille non multo post, deposito impetu et stilo scriptorio, , me accedentem aspexit et, salve, inquit, hospes. Et ego, tu quoque plurimum, inquam, Democrite, hominum sapientissime. Ille vero pudore sustusus, opinor, quod me nomine non compellasset, vero, inquit, quonam nomine vocavero 3 Tui enim nominis. ignoratio causa fuit, cur te .hospitem appellarem. Hlypocrates, inquam, medicus vocor. At ille, Asclepiadarum, inquit, nobilitas, tuaeque in arte medica sapibentiae gloria crebrii admodum hominum se monibus ad inos pervenit. Quodnam vero te negotium, oramice, huo adduxit 3 Quin potius omissis omnibus consideto Cernis enim istum non iniucundum soliorum acervum quam

viridis sit et mollis et ad insidendum blandior invidia obnoxiis fortunae sellis. Cum vero consedissem, rursus inquit, privatim igitur. an publicum animo agitans negotium huc venisti peloquere aperte. Ad 'id enim te pro viribus

adiuvabimus. Ego vero, ista sane vera causa est, Dor tui. gratia venio, ut te virum sapientem conveniam. Occasionem autem patria de

dii, r cuius legationem obeo. At ille, hospitio

igitur primum nostro utere. Ego vero perten- iam mihi constaret, Philopoemenem, inquam, nosti, civem vestrum 3 Illeavero, mraime, in.

736쪽

ἀνεκαγχασε καὶ 4 ετ ασε, καὶ τὸ λοιπο ν

καταγελμς τούτων, Σπε με ἀγαθῖν, μετεκακὸν παρα σοὶ διακεκρίσθαι. Ο Ω, ταυταμῖν', λ γεις, I Ἱππόκρατες, ἀλλ'

οἰ κ ολα ros ii μετέρου γίλωτος τηνά τιην , μαων 'i εἶ οἶδ' δτι κρωσονα τῆς est et vehementius irrisit, ac de cetero quievit. At ego, quid sane, Democrite, inquam, rides pnum de bonis an de malis, quae dixi 3 Ille vero etiam magis ridebat. Quod procul videntes Abderitae partim quidem capita, partim Veroseontem caedebant, quidam etiam capillos evellebant. Nam, quemadmodum postea narrabant, copiosiore quam solitus esset risu usus fuerat. Tum ego, at vero sapientum optime, Demo-erite, huius enim tui affectus causam deprehendere cupio, quare tibi risu dignus visus sum; aut ea quae dicta sunt 3 ut hoc cognito, causa desistam , vel tu reprehensus inopportunos hos risus summoveas. Tum ille, si, mehercule, inquit, redarguere me polaris, curat,onem, Hippocrates, qualem nullus unquam seceris. Et quomodo, inquam, optime, reprehensione dignus non videaris, aut te absurdum non esse putas, si hominum mortem rides, aut morbum, aut dementiam, aut insaniam, aut me- sanctoliam, aut caedent, aut quid peius Θ intcontra nuptias, aut conventuum celebritates, aut liberorum natales, aut mysteria, aut magistratus, aut honores, aut aliud quid prorsus bo- nudi uuae enim commiseratione digna gunt rides et de quibus laetari oporteat, ea etiam derides adeo uti apud te neque honi, neque mali ullum sit discrimen. At ille, recte quidem dicis, Hippocrates, verum riSus nostri causam nondum nosti, quam cum didiceris, certus sum quod meum risum meliorem curationem pro tua legatione patriae tibique

737쪽

στα, φιλοτιμούμ ενοι προ σειν' τα μηδενὸς ἄξια, παντες Γύνθρωποι τιν βὰν 4ναλισκουσι. γελίτων Egια διοικευντες. I ω δε, λέγε,

ὁ κοσμος Griora. καὶ se, κ,- κου διαπέμιε- ται πρεσβείην πρὸς θεραπείη τι γαρ ἀν ε ἔξω αὐτου; ὁ δ' ὐπολαβὼν, πολλαί γε φησὶ,

H. πολυχρονιωτατην ταύτην ἔχοντες τηνανάγκην ως ῆν πατρίδι τρ κολασι παραμένουσι, αργυριον καὶ χρπίον. 'μαπεύοντες. ,

ipsi yictissim reportabis, qua etiam alios prudentiores reddere poteria; pro quibus sortasse me etiam medidi nam io tral docueris; ubi cogno, yeris quanto .studio omnes. h0ωnes ad ea, quae negligenda sunt et nullius pretii facienda, eontendant et, in his: quae risu digua sunt, comsectandis 'itapas csensum At... Tum ego, die per Deos, inquam, vereqr enim ne totus mundus se. aegrotare ignoret,' neque habeat unde sui curationem legatione aegerasti. . Quid enim soraeum esse. potest 3:Quo audito, multae, inquit, sunt, Hippocrates, mundorum infinitates, no- lique, amich, naturam divitem , ut , parvam Lex, stimare. QMd haec, E Democrite,' inquam, is tempsere . id ebi Vere0r enim uae si quando

infinitatem pereensueris. ridere incipias Nunc vero de tuo risu in vita reddendam esse tibi

rationem puto. At. ille. admodum .perspicue, in mel intuens L duas inquit, mei risus causas eo stimas, bona et mala. 'At ego utim hominem rideo, amentia quidem resertum, recte r lactis

vacuum, in omnibus consiliis pueriliter agentem, nullius utilitatis grasia immensos labores

tolerautem, terrae sinus v eL 1 insultos: recessus 'immoderatis cupiditatibuς pervadentem, argentum et aurum liquantem, neque de horumine'

quisitione desistentem . sed semper de copia augenda sollicitum, ut ipse eorum servus fiat neque eum pudet heatum ψppellari, quia terrae hiatus effodit peri manus , captivorum , quorum alii a terra rara ipsis illabente intereunt. alii. diutissime hac neeeskint ei detenti, sin supplicio

tanquam in patria permanent, aurum et ar en- tum qu erentes, pulveris, vestigia. et ramenta pervestigantes, arenam aliam aliunde colligentes, et terrae venas exscindontes ad. opulentiam

738쪽

δροφονίουσι, γῆν θρύσσοντες ἀργύριον

ἐφ' οἶς δυστυχέουσι, θεσμους γαρ ὰλ θείης

parandam semper globas scindentes et terram matrem hostilem lacientes, eamque unam et eandem semper tum admirantur, tum calcant. Quantum vero rideri debet, quod cum labore partam latentem terram amant, . apertam comtumelia afficiunt. Canes emunt, quidam etiam equos, quidam vero multa circumscripta regi- one, eam sibi adscribunt, et cum multis dominari velint, Aibi ipsi imperare nequeunt.λ ω res ducere . cupiunt, quas paulo post repudiant , amant, deinde odio prosequuntur, cum cupiditato liberos suscipiunt, deinde eos adultos abdicant. Quodnam hoc inane studium et rationis expers, nihilque ab insania discrepans 3 Bellum intestinum gerunt, quietem optabilem non ducentes,. regibus vicissim insidias tendunt, homines necant, defossa terra argentum investigant, argento. reperto terram emere cupiunt, terra empta fructum divendunt, . fructibus divenditis rursus argentum capiunt uibus mutationibus es. quantis vitiis obnoxiit Cum opes non habeant, . eaS expetunt, si habent, abscondunt, dissipant... Eorum res adversas derideo, verum insortunia intento0risu excipio. Veritatis enim instituta qui olant , contentionis studio hostiles inter se rixas habent. Cum Datribus vero, pa-

739쪽

παραβεβήκασι, φιλονειμ οντες dism πρω rentibus et oribus mutuas caedes αλλ λους, δῆριν ἔχομου μετα ἀδελ ων καὶ idque pro iis possessionibus, quarum

τοκρων καὶ πολιτέων καὶ ταυτα -ἐρ τοι οὐ mortem dominus esse Potest. Inius

των κτημάρων, is οὐδεὶς θανὼν δεσπότης consectantes amicorum et patriae ii ἐστὶ, ἀλληλοκτονεουσι, αδεσμίβια -- spiciunt, indigna et inanimata divii τες φίλων καὶ πατρίδων απορων ὐπερορD-, habent, pro universis lacultatibus sti πλουτίζουσι τα μεια καὶ τα αιυχα, ολης cantur, quod simulacrum loqui vii τῆς Go ς ωριάντα ῶνέονται, ὀτ δοκέο vero, qui vere loquuntur, odio hi λαλεῖν το αγαλμα, τοῖὸς M. αληθέως λα- alienas expetunt; in continente habλέοντας μισεύσι. Tων μη ὶδ ἐφίενται καὶ ritima expetunt, rursusque insulas te γαρ ξπειρον οὶκευντες θαλασσαν ποθέουσι καὶ tinentem affectant, cunctaque In suai πάλιν δε/ νήσοισι ἐόντες ὐ πείρων γλίχονται, cupiditatem pervertunt. Et in bello

νουσον νοσευντες αὐτοὶ, οἱ δὲ των πλεόντων,

sobrii videantur, alii amanore morbo laborent, hi vi agriculturae deditos. Nequque operibus inter se coni haec quidem, inquam, Vel neque alia quaepiam orati mortalium miseriam Comnverum ipsae actiones hanc decreto quodam imponunt. dispensationem, navium sa

740쪽

ἐαὶ ἀδιαπτωσι , μῆ κατευτονεύντων δε την

ἀδηλότητα προορῆσθαι.j Η που γάρ τις, ΠΔημοκριτε, γαμίων sit χωρισμον ῆ Ἀνατον

προσεδοκησε - τίς δ' ὁμοίως παιδοτροφίων

τετύφλωνται, ἀξυλλογίσταν διανοίη τῆς ἁτάκτου φορῆς δυσδίδακτοι ' νουθεσίη γὰρ αὐταρκὴς ὐπῆρχε ἡ τῶν Ευμπαντων μεταβολὴ,

οξείησι τροπῆσι ἐμπιπτουσα, αὶ φνίδιον τρύ- χχ λασίην παντο ν ἔννοέουσα Οἱ δ' ῶς ἐπ' ἀρηρυψ ἐκλελησμ ένοι παθέων κατἁ τὀ Ευνει ς ἐμπιπτύντων αλλοτε ἄλλως ποθευντες

παντα ερδειν, ἀδιάπτωτον ἐφρούρεε την ζωὸν, ἐωυτον ἐξεπιστάμενος καὶ ξύγκρισιν ὶ ν --φέως κατανορσας καὶ μῆ τῆς ἐπιθυμίης τὸν

σπουδην ἀόριστον ἐκτεινων, την δε πλου νsme lapsu summo studio contendunt, non tamen obscuritatem praevidere possunt. Quis enim. o Democriust, uxorem ducens divortium aut moditem cogitat 3 aut liberos educans interitum pSed neque in agricultura et navigatione, regno, imperio quas insunt. omnia per totam vitam persistunt. Nemo enim se aberraturum animo ante percipit, sed quisque horum bona spe pascitur, deteriora vero ne meminit quidem. Ne igitur tuus hic risus his minime conveniat est verendum. Tum Democritus, tardo, inquit, es admodum ingenio proculque a mea sententia

peregrinaris, Hippocrates, neque tranquillitatis et perturbationis modum propter ignorantiam perspicis. Qui enim haec ipsa prudenti cogit,tione disponunt, iis et ipsis facile res succedit et ipsi risum meum sublevant. Nuno vero in rebus huius vitae, tanquam in stabilibus mente

capti coecutiunt, neque mente rationis experte inordinesum impetum facile diseunt. Satis enim haec fueris admonitio, rerum omnium commmtatio, quae subditis conversionibus incidens repentinam et omnimodam rerum velut rotarum agitationem in mentis notione reponiti Illi vero tanquam, haec firma sit assectionum continenter incidentium obliti, Miter alius quae tristitiam adserunt expetentes, quae sunt incommoda quaerenses in multis os,mitatibus assidue versantur.

Quodsi quis omnia quae saeit pro viribus mente

versaret, vitam ab omni casu immunem se

varet, se ipse probe noscens, et suam ipsius contemperationem aperto intelligens, cupiditatis studium non in infinitum extendens, sed natu-